Freedom From Fear (Burmese Version)

Freedom of Fear

ေခါင္းေဆာင္ႏြားလား ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားမွ

ေဆာင္းပါး သရုပ္ေဖၚ

၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ (၂၆)ရက္သည္ တရုတ္လူမ်ဳိးတို႔၏ ႏွစ္သစ္ကူး ျဖစ္သည္။ တရုတ္တို႔၏ ရိုးရာအတိုင္း တိရိစာၦန္ (၁၂) ေကာင္ အား တႏွစ္လွ်င္ တေကာင္စီ ကို ကိုယ္စားျပဳေစသည္။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ကား “ႏြား”ႏွစ္ ျဖစ္သည္။

ခုႏွစ္တခုကို တိရစာၦန္တေကာင္ျဖင့္ ကိုယ္စားျပဳေစျခင္းမွာ

ထိုႏွစ္ကို မွတ္မိရလြယ္ကူေစရန္ ျဖစ္သည္။ ဘယ္ ခုႏွစ္ေမြးလဲဟု ေမးလွ်င္ ခုႏွစ္ အတိအက်ကို မွတ္မိႏိုင္စြမ္း မရွိသူမ်ား ရွိတတ္ သည္။ ဥပမာ ကေလး တေယာက္ သည္ မည္သည့္ ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြား သည္ ကို မသိႏိုင္ပဲ ရွိခ်င္ ရွိမည္။ အသက္ႀကီးသူ တခ်ဳိ႕မွာလည္း မည္သည့္ ခုႏွစ္ ဆိုသည္ကို ေမ့ေကာင္း ေမ့ေန ႏိုင္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ တရုတ္လူမ်ဳိး တို႔၌ ဘယ္ခုႏွစ္ေမြးဖြားသလဲဟု မေမးပဲ ဘယ္ တိရိစာၦန္ႏွစ္ ေမြးသလဲဟု ေမးေသာအခါ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေျဖရန္ လြယ္ကူ သြားသည္။

၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္သည္ ႏြားႏွစ္ ျဖစ္၍လည္း တႏွစ္ပတ္လံုး ႏြား ကဲ့သို႔ ရုန္းကန္ ရဦးမည္ဟု ခန္႔မွန္း ၾကသူမ်ား ရွိသည္။ ယခုႏွစ္ကား တကမာၻလံုး ဘ႑ာေရး အၾကပ္အတည္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ေနရသျဖင့္ လည္ပတ္ေငြ အားနည္းေသာ ေၾကာင့္ အလုပ္အကိုင္အသစ္မ်ား ဖန္တီးရန္ ခက္ခဲေနမည္ျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးကို မည္သူမွ် အရွံဳးခံ ၍လုပ္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္ျဖဳတ္ ရျခင္းမ်ားလည္း ရွိေနဦးမည္။ အလုပ္လက္မဲ့မ်ား လွ်င္ ဝယ္ယူစားသံုးႏိုင္စြမ္း က်ဆင္း တတ္သည့္ အေျခအေန မ်ဳိးကဲ့သို႔ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ဳိး မ်ားစြာ ရွိမည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရုန္းကန္ ရမည္ဟု နိမိတ္ဖတ္ၾကသည္ဟု ယူဆရသည္။

အမွန္စင္စစ္ ႏြားဆိုေသာ သတၱဝါ တမ်ဳိးတည္းသာ ရုန္းကန္ရသည္ မဟုတ္၊ သတၱဝါတိုင္း အသက္ရွင္ႏိုင္ေရး အတြက္ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အျမဲတေစ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနရသည္။ စားေရး ေသာက္ေရး လံုျခံဳေရးတို႔ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဂရုစိုက္မွသာ မနက္ျဖန္အတြက္ အသက္ဆက္ရွင္ႏိုင္မည္ကို သဘာဝအားျဖင့္ အလိုလိုသိေန ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဤသည္မွာ အျမင္အားျဖင့္ေတြ႔ရွိႏိုင္သည့္ ျပင္ပလႈပ္ရွားရုန္းကန္မႈမ်ား ျဖစ္သည္။ ခႏၶာရွိ၍ အသက္ရွင္ေနေသာ သတၱဝါမွန္သမွ် ကိုယ္တြင္းခႏၶာအစိတ္အပိုင္းမ်ား အဆက္မျပတ္လႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနရသည္။ ကိုယ္တြင္းကိုယ္ပ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားျခင္းသာ မရွိခဲ့ေသာ္ ေကြးေသာလက္ မဆန္႔မီ၊ ဆန္႔ေသာလက္ မေကြးမီ မည္သည့္သတၱဝါမဆို ျဖဳတ္ခနဲ အသက္ဆံုးသြားႏိုင္သည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။

သို႔ျဖစ္ရာ ႏြားႏွစ္ျဖစ္၍ ရုန္းကန္ရသည္ဟု မယူဆေစလို၊ ရုန္းကန္ရေသာ အေၾကာင္းရင္းခံ ရွိေသာေၾကာင့္သာ ရုန္းကန္ရသည္ဟု သေဘာပိုက္ေစခ်င္သည္။

ေအးခ်မ္းလွသည့္ ေဆာင္းမနက္တြင္ ေက်ာင္းတက္ရမည့္ ကေလးတဦးအဖို႔ အိပ္ယာထဲ ေကြးမေနႏိုင္။ မည္မွ်ပင္ အိပ္ခ်င္ေနေစကာမူ ရုန္းကန္ၿပီး အိပ္ယာထလာရသည္။ ေက်ာင္းတက္ရမည့္ တာဝန္က ရွိေနသကိုး။ အလုပ္သမားတဦးသည္လည္း လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ရန္ မထခ်င္ပဲ ထရဦးမည္။ လယ္သမားႀကီးသည္လည္း သူ႔လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္ကို သြားရန္ အိပ္ယာထရမည္သာ။ “တာဝန္”ျဖစ္သည္ဆိုေသာ ဘဝေပးအသိအရ ပ်င္းရိေန၍မရ။ ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးတြင္ လံု႔လမစိုက္ေသာ္ ပို၍ပင္ပန္းဆင္းရဲေတာ့မည္မွန္း အလိုလို သိေနတတ္သည့္ သဘာဝေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဤသည္မွာ လူတိုင္းတြင္ တာဝန္ကိုယ္စီ ရွိေနသည္ဆိုေသာ သေဘာကို ထင္ထင္ရွားရွား ျပသေနသည္။ အမွန္ပင္ လူတိုင္း၌ အနည္းဆံုး တာဝန္တခုမက ရွိၾကသည္။ မိမိအတြက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရျခင္းအျပင္ မိမိႏွင့္ အတူ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ၾကသူမ်ားအတြက္ျဖစ္ေစ၊ မိမိ၏ သားခ်င္းေဆြမ်ဳိး၊ ခ်စ္သူခင္သူတို႔အတြက္ျဖစ္ေစ လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ေပးေနရသည္ပင္။

အစိုးရတာဝန္တရပ္ကို ယူ၍ ထမ္းေဆာင္ေနၾကသူတို႔လည္း ထိုသေဘာပင္ တာဝန္ရွိၾကသည္။ ႏိုင္ငံတိုးတက္ ေစရန္၊ လူထုအက်ဳိး သယ္ပိုးႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကသူမ်ား၊ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူတို႔လည္း ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အျပင္ အမ်ားအတြက္ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ေပးရန္ တာဝန္ရွိေနၾကသည္။

လူတဦးခ်င္းအတြက္ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာတာဝန္ကို မိမိဘာသာ သတ္မွတ္ႏိုင္သည္။ အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ တိုက္ရုိက္ ပတ္သက္လွ်င္မူ အဖြဲ႔က တာဝန္ေပးမည္။ အဖြဲ႔ျဖစ္လွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ရွိရသည္။ ေခါင္းေဆာင္က ေပးသည့္ တာဝန္ကိုယူၿပီး လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မွ တာဝန္ေက်မည္။

သို႔ျဖစ္ရာ ေခါင္းေဆာင္က တာဝန္ေပးတတ္ရန္ လိုအပ္လာသည္။ ေခါင္းေဆာင္က ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္း ျပည့္ဝ၍ ထိုက္သင့္မွန္ကန္ေသာ တာဝန္ကိုေပးႏိုင္မွ၊ တာဝန္ယူသူ အားလံုးတို႔ကလည္း မပ်င္းမရိ လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ေပးမွ ထိုတာဝန္ေက်ပြန္ကာ အဖြဲ႔တိုးတက္မည္ ျဖစ္သည္။

ေလာေလာဆယ္ အတိမ္းအေစာင္းမခံႏိုင္ေသာ အေျခအေနကို ေရာက္လာေနသည့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္လည္း ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ အရည္အခ်င္း၊ ေနာက္လိုက္တို႔၏ တာဝန္ယူ လႈပ္ရွားရုန္းကန္မႈမ်ားက အလြန္ပင္ အေရးႀကီး လာသည္။ အဓိကအေၾကာင္းကား ေနာက္ျပန္ ဆုတ္၍ မရႏိုင္ေလာက္္ေအာင္ ေခတ္-စနစ္တခုကို အသြင္ကူး ေျပာင္းခ်ိန္၊ ေတာ္လွန္ေနခ်ိန္သို႔ ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

တခ်က္မွားလွ်င္ တသက္ နာမည္ပ်က္ရံုတင္ မဟုတ္ေတာ့၊ သမိုင္းတြင္မည့္ နာမည္ဆိုး ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ တခ်က္ကေလး ျပင္လိုက္ရံုႏွင့္ သမိုင္းတြင္မည့္ ေမာ္ကြန္း ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။

ထိုတခ်က္ကေလးကား အျခားမဟုတ္။ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးသာ ျဖစ္သည္။ တႏိုင္ငံလံုးတြင္ ဟက္တက္ႀကီး ကြဲေနေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ရင္ၾကားေစ့ႏိုင္မွ အနာဂတ္တိုင္းျပည္အက်ဳိးကို အင္အား အျပည့္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိေပလိမ့္မည္။

မည္သည့္စနစ္ကိုပင္ သံုးသံုး၊ ထိုစနစ္ကို လူထုက လက္ခံက်င့္သံုးမွ ေအာင္ျမင္မည္။ လူထုက တညီတညြတ္ တည္း မေထာက္ခံပဲ ရွိေနသေရြ႕ မည္သည့္ကိစၥလုပ္လုပ္ မေအာင္ျမင္ႏိုင္။ လူထုတရပ္လံုးက ညီညြတ္ေနဖို႔ ဆိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနအထားဆိုလွ်င္ “အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး”မွလြဲ၍ အျခားမရွိႏိုင္။

၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္သည္ ႏြားႏွစ္ျဖစ္၍ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေပၚ ႏြားဥပမာအတိုင္း ေပးရလွ်င္ “ေခါင္းေဆာင္ႏြားလား ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားမွ ေနာက္ႏြားတသိုက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္ႏိုင္မည့္ႏွစ္” ျဖစ္သည္ဟုသာ ဆိုရေပလိမ့္မည္။ ေခါင္းေဆာင္တို႔သည္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ပန္းတိုင္သို႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားႏိုင္ရန္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကၿပီေလာ။ ေခါင္းေဆာင္က ေရွ႕မွသြားေသာ္လည္း ေနာက္မွ လုိက္မလာႏိုင္လွ်င္လည္း မျဖစ္။ သို႔ျဖစ္ရာ ေနာက္လိုက္တို႔ သည္လည္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္ႏိုင္ရန္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကၿပီေလာ။

လြင္ေအာင္စိုး

Bush to Discuss Burma with Ban at White House

06 Jan 2009

WASHINGTON — US President George W Bush will discuss the current situation in Burma along with other issues when he meets with UN Secretary-General Ban Ki-moon on Tuesday in the White House.

It will probably be Bush’s last meeting with Ban as the US President, the White House said. Before handing over the presidency to Barack Obama on January 20, Bush has invited Ban and his wife, Ban Soon-taek, to the White House for lunch.

“This meeting will be an opportunity for the President to thank Secretary-General Ban for his leadership of the United Nations and his cooperation on key issues over the past two years,” said White House spokesperson Gordon Johndroe.

“They will discuss the future of the United Nations and the challenges that remain, such as UN reform, the Middle East, Burma, Somalia and peacekeeping in Darfur,” Johndroe said.

However, the meeting is unlikely to yield any result for the people of Burma, given that Bush is leaving office and Ban has been unable to make any headway towards restoration of democracy in Burma.

Ban was scheduled to visit Burma in December, but he has postponed his trip until a time when it would yield tangible results.

Johndroe said during the meeting the US President will stress the need for a United Nations that can act effectively to promote freedom, democratic governance, human rights and a world free from terror.

Meanwhile, in a statement issued Friday, one day before the 61st anniversary of Burma’s Independence Day, the State Department wished the people of Burma well on the occasion of the 61st anniversary of its independence from the British rule.

“We wish to express our warmest wishes to the people of Burma on this occasion. As we reflect on Burma’s independence struggle, led by Gen Aung San, we are reminded of our own history,” said the brief statement.

The State Department said the US stands with the Burmese people on in honoring Aung San’s vision for an independent, peaceful, and democratic Burma.

The US also looks forward to the day when Burma’s citizens will be able to enjoy the fruits of freedom and democracy. “We earnestly hope that day will come soon,” the statement said.

၀န္ထမ္းလစာ တုိးေပးမည္ဟု ေနျပည္ေတာ္မွာ သတင္းပ်ံ႕

ေရြးေကာက္ပြဲနီးလာၿပီ ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေနျပည္ေတာ္၀န္ထမ္းမ်ားကုိ လစာတုိးၿပီး မက္လုံးေပးရန္ စစ္အစိုးရက ျပင္ဆင္ေနသည္ဟု ေနျပည္ေတာ္၀န္ထမ္းမ်ားက ေျပာသည္။

လာမည့္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေနျပည္ေတာ္ ၀န္ထမ္းမ်ားအား လစာတုိးေပေတာ့မည္ဆုိသည့္သတင္းမ်ား ေနျပည္ေတာ္ ၀န္ထမ္းမ်ားၾကား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည္။ ေနျပည္ေတာ္၀န္ထမ္းမ်ားကုိ ေလာေလာဆယ္ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာ မ်ား၌ ေနရာခ်ထားေပးၿပီး ေရခ မီးခ အခမဲ့ေပးထားသည္။

သို႔ေသာ္ ၀န္ထမ္းမ်ားထံမွ မၾကာခင္ ေရခ မီးခ ေတာင္းရန္ စစ္အစိုးရက ဆုံးျဖတ္ထားသည့္အတြက္ အဆုိပါ အပုိေၾကးေငြႏွင့္ကာမိေအာင္ လစာတုိးေပးရန္ အာဏာပုိင္မ်ားက စီစဥ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေနျပည္ေတာ္ ၀န္ထမ္းအခ်ိဳ႕က ယူဆသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲနီးလာသည့္အတြက္ ၀န္ထမ္းမ်ားအား မဲဆြယ္ရန္ မက္လုံးေပး လုိသည့္အတြက္ ၀န္ထမ္းလစာ တုိးေပးရန္ စီစဥ္ျခင္းျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ေနျပည္ေတာ္ အရာရွိအခ်ဳိ႕က ယူဆသည္။

ေနာက္ဆုံးတုိးေပးခဲ့သည့္ ၀န္ထမ္းလစာစာရင္းကုိၾကည့္လွ်င္ အရပ္ဘက္ႏွင့္ စစ္ဘက္ကုိ ခြဲျခား တုိးေပးခဲ့သည္။
တပ္မေတာ္ဝန္ထမ္းမ်ားကုိ တုိးျမႇင့္ေပးသည့္ လစာကုိၾကည့္ပါက အုပ္စုသုံးစုခြဲၿပီး လစာတုိးေပးသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

အေျခခံ တပ္သားတဦး၏ လစာသည္ (၃,၀၀၀) မွ (၁၅,၀၀၀) ျဖစ္သြားသည့္အတြက္ (၄ဝဝ) ရာခုိင္ႏႈန္းတုိးေပးျခင္းျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ဆုိပါက တပ္သားအဆင့္မွ တပ္ၾကပ္ႀကီးအဆင့္ထိ ရာခုိင္ႏႈန္း (၄၀၀) ေက်ာ္တုိးေပးခဲ့သည္။ ခြဲတပ္ၾကပ္ႀကီးအဆင့္မွ အရာခံဗိုလ္ထိ (၆၀၀) ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္တုိးေပးၿပီး ဒု-ဗုိ္လ္အဆင့္မွ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အဆင့္ထိကုိမူ ရာႏႈန္း (၁,၀၀၀) ေက်ာ္ထိ အမ်ားဆုံး တုိးျမႇင့္ေပးခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးအဆင့္ကုိ (၇ဝဝ) ရာခုိင္ႏႈန္းဝန္းက်င္ထိ တု္ိးေပးသည္။

တပ္မေတာ္၏ လစာႏႈန္းသစ္တုိးေပးသည့္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကုိ ၾကည့္ပါက ဒု-ဗိုလ္အဆင့္မွ ဗိုလ္မႉးႀကီးအဆင့္ထိ အမ်ာဆုံးတုိးေပးထားၿပီး တပ္သားအဆင့္မွ အရာခံဗိုလ္အဆင့္ကုိ လစာတုိးသည္မွာ အနည္းဆုံးျဖစ္သည္။ အရပ္ဘက္ဝန္ထမ္းလစာႏႈန္းသစ္ႏွင့္ ယွဥ္ၾကည့္ပါက အျမင့္ဆုံး ဦးေဆာင္ၫႊန္ၾကားေရးမႉးတေယာက္ သုိ႔မဟုတ္ ၫႊန္ခ်ဳပ္တေယာက္၏ လစာႏႈန္းသစ္ (၁၉၀,၀၀၀) သည္ စစ္တပ္ ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီးတဦး၏ လစာႏွင့္ အတူတူျဖစ္ေနသည္။

ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္တဦး၏ လစာသစ္က (၃) သိန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တဦး၏လစာက (၄) သိန္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတဦး၏ လစာက (၈) သိန္းထိ တုိးေပးခဲ့သည္။ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအး၏လစာကုိ (၁ဝ) သိန္းထိ တုိးေပးၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၏လစာကုိ (၁၂) သိန္းထိ တုိးေပးခဲ့သည္။

ခ်ဳပ္ၾကည့္မည္ဆုိပါက တပ္မေတာ္ထိပ္ပုိင္းေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ လစာမ်ိဳး အရပ္ဘက္ဝန္ထမ္းေလာက၌ တု္ိးေပးျခင္းမရွိသကဲ့သုိ႔ စစ္ဘက္မွာပင္ ေအာက္ေျခကုိ တို္က္႐ုိက္ကြပ္ကဲသည့္ ရာထူးအဆင့္မ်ားကုိသာ အထူး ဦးစားေပး တုိးေပးသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

မွတ္ခ်က္- နအဖ ဓားျပၾကီးမ်ားသည္ ၎တို႔ရရွိေသာ တရားဝင္လစာမ်ားအရဆိုလွ်င္ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလး ခ်ိဳ႕ခ်န္ေျခြတာျပီး သံုးေနရေပမည္၊ သို႔ပါ၍ အမ်ားျပည္သူမ်ား ေလးစားၾကည္ညိဳလာေစရန္အလို႔ငွာ လဒ္စားျခင္း၊ ျပည္သူမ်ားထံမွ အဓၶမ ဓားျပတိုက္ျခင္း၊ နိုင္ငံေတာ္၏ သယံဇာတမ်ားအား မတရားသိမ္းပိုက္ျခင္း၊ စစ္တပ္အားကိုးျဖင့္ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားအေပၚ ရိုင္းခ်င္တိုင္းရိုင္းေနျခင္း၊ နိုင္ငံေတာ္အား ကမာၻ႔အဆင္းရဲဆံုး နိုင္ငံအျဖစ္သို႔ တြန္းပို႔ျခင္း ...အစရွိသည္တို႔ကို စစ္မိစာၦမ်ားပီပီ အပတ္တကုပ္ က်ိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေပးေနရေပသည္။

စက္မႈ (၁) ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ လိမ္ (၄) လိမ္ ေဆာင္ပုဒ္

ေနျပည္ေတာ္ စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ လုပ္ငန္းဌာနႀကီး (၆) ခုမွ အရာထမ္း၊ အမႈထမ္းမ်ားမွာ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္း အလုိက် လိမ္ေပးေနရသည့္အတြက္ “လိမ္ (၄) လိမ္” ႏွင့္ အလုပ္လုပ္ေနရသည္ဆုိၿပီး ၀န္ထမ္းမ်ားၾကား ေျပာဆုိေနၾကသည္။

အဆုိပါ လိမ္(၄)လိမ္မွာ-
-ကုန္ပစၥည္းမ်ား မထုတ္ဘဲ အထုတ္ျပၿပီး လိမ္ေနရျခင္း၊
-မျမတ္ဘဲႏွင့္ ျမတ္ပါသည္ဆုိၿပီး လိမ္၍ အျမတ္ျပရျခင္း၊
-ဌာနေငြ မသုံးဘဲႏွင့္ သုံးပါသည္ဆုိၿပီး လိမ္ေနရျခင္း၊
-လက္က်န္မရွိပါဘဲ ရွိပါသည္ဆုိၿပီး လိမ္ေနရျခင္းတုိ႔ျဖစ္သည္ဟု စက္မႈ (၁) စက္႐ုံ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။

“စေလဦးပုညကေတာ့ သိၾကားကုိ တရစ္လိမ္ ညစ္တဲ့မာဃိန္လုိ႔ စပ္ခဲ့တာ ၾကားဖူးပါတယ္။ စေလဦးပုညသာ မေသရင္ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ မာဃထက္ ပုိလိမ္မယ့္သူဆုိၿပီး သိၾကားမင္းေတာင္ လိမ္လုိ႔ေရာင္း ညစ္တဲ့ေအာင္ေသာင္းလုိ႔ စာခ်ိဳးေလာက္တယ္ဆုိၿပီး ၀န္ထမ္းေတြၾကား ေျပာၾကပါတယ္” ဟု စက္႐ုံအရာထမ္းတဦးကလည္း ေျပာသည္။

သတင္း-ေခတ္ျပိဳင္

က်ဴရွင္ဆရာ တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵျပ

ဇန္နဝါရီလ 05 2009

ခ်င္းမုိင္ (မဇၩိမ)။ ။ တုိင္းျပည္၌ အမွန္တကယ္ လြတ္လပ္မႈ မရွိေၾကာင္း ျပသသည့္အေနျဖင့္ ၆၁ ၾကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးေန႔ က်ေရာက္သည့္ ယမန္ေန႔က ရန္ကုန္တုိင္း တြံေတြးၿမိဳ႕တြင္ က်ဴရွင္ဆရာတဦးက တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵျပခဲ့သည္။

အသက္ ၅၂ ႏွစ္အရြယ္ က်ဴရွင္ဆရာ ဦးေအာင္ေဖသည္ ယမန္ေန႔ နံနက္ ၇ နာရီခဲြခန္႔က မိမိလက္ကုိ ပလပ္စတစ္ၾကိဳးႏွင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ကာ လြတ္လပ္ျခင္း မရွိ ဟူသည့္ အဓိပၸာယ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ၿပီး တြံေတးၿမိဳ႕ရွိ လြတ္လပ္ေရး ေက်ာက္တုိင္ေရွ႕တြင္ ၂ မိနစ္ခန္႔ ဆႏၵျပရင္း အေလးျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

"သူ႔အိမ္နဲ႔ ကုိက္ ၅၀ ေလာက္ ကြာတယ္။ ဒီရပ္ကြက္မွာပဲ ၇ နာရီခြဲေလာက္မွာ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ပလပ္စတစ္ၾကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ၿပီးေတာ့ ေရွ႕ကုိ ေျမႇာက္တယ္။ ေက်ာက္တုိင္ကုိ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ၂ မိနစ္ေလာက္ အေလးျပဳၿပီး ဒီအတုိင္း ျပန္သြားတယ္" ဟု ဆႏၵျပသူ၏ မိတ္ေဆြတဦးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။

သူက ဆက္ၿပီး "ဒီလုိ သူမ်ားေတြက လြတ္လပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေထာင္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြကုိ ကုိယ္ခ်င္းစာတယ္ေပါ့၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘာသံမွ မေျပာဘဲ ဆႏၵျပတယ္" ဟု ေျပာသည္။

ဦးေအာင္ေဖသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔က က်ေရာက္သည့္ အမ်ဳိးသားေန႔တြင္ ရန္ကုန္တုိင္း ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ႐ံုးသုိ႔ သြားေရာက္ေနစဥ္ တြံေတးၿမိဳ႕နယ္ ရဲမႉးက ေမးျမန္းစရာ ရွိသည္ဟုဆုိကာ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ တလေက်ာ္ၾကာ ထိန္းသိမ္းခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔က ရွစ္ေလးလံုးေန႔ အမွတ္တရ ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ေမလအတြင္းက လူထုဆႏၵခံယူပဲြက်င္းပရာ မဲ႐ံုတြင္ မဲလိမ္လည္မႈကို ကန္႔ကြက္ျခင္း၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လက္ကမ္းစာရြက္မ်ားကုိ 'NO' ႏုိးအကၤ်ီ၀တ္ကာ လုိက္လံေ၀ငွျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈကုိ ထိခုိက္ပ်က္ျပားေစသည္ဟုဆိုကာ တြံေတးၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုးက ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ သူ႔ကို တႏွစ္ ေျခခ်ဳပ္ခ်ထားခဲ့သည္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔ကလည္း ၁၀ တန္းေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္အတူ လြတ္လပ္ေရး ေက်ာက္တုိင္တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႔ အခမ္းအနား ျပဳလုပ္ခဲ့သျဖင့္ ေနာက္တရက္တြင္မူ သူ႔ကို ၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုးက ပုဒ္မ ၂၃ - က်ဴရွင္အက္ဥပေဒျဖင့္ တရားစြဲကာ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်ခဲ့ရာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ ျပန္လြတ္လာသည္။

ယမန္ေန႔က ယခုလို တကုိယ္ေတာ္ ဆႏၵျပမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အာဏာပိုင္မ်ားဘက္က ယခုသတင္းေပးပို႔ခ်ိန္အထိ တစံုတရာ ေမးျမန္းစံုစမ္းျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။

တြံေတးၿမိဳ႕ အာဏာပုိင္မ်ားကလည္း ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးေန႔ အစီအစဥ္တရပ္ကို လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တုိင္တြင္ ယမန္ေန႔ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔မွ စတင္ကာ ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ရပ္ကြက္အာဏာပိုင္ စုစုေပါင္း ၁၀၀ ခန္႔ လာေရာက္ၿပီး အေလးျပဳခဲ့သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီလက္ေအာက္မွေန၍ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ လြတ္လပ္ေရး ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလာခဲ့သည္မွာ ယေန႔တုိင္အထိ ျဖစ္သည္။

အႏွစ္သာရပ်က္၊ တန္ဖိုးမဲ့လာေသာ သမုိင္း၀င္ေန႔

ေဆာင္းပါး

မင္းေအာင္ႏုိင္

အဂၤါေန႔၊ ဇန္နဝါရီလ 06 2009 15:24 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

႐ံုးပိတ္ရက္မို႔ ေစာေစာမထေသးဘဲ အိပ္ရာထဲႏွပ္ေနေသာ ကိုမ်ဳိးတေယာက္ လမ္္းထဲက ရ၀တ ႐ံုးမွ ေလာ္စပီကာေအာ္သံက နားထဲ ကန္႔လန္႔၀င္လာသျဖင့္ ေဒါသေထာင္းေထာင္း ထသြားသည္။ "လမ္းထဲမွကား …. ကေလးငယ္မ်ားအေျပး … ေခတၱ အျပင္ထြက္ေပးပါရန္…."။ အိပ္ခ်င္မူးတူးစိတ္တို႔ မေျပေသးသျဖင့္ ဘာေအာ္သြားမွန္း သဲသဲကြဲကြဲ မၾကားရ။ ေနာက္တေခါက္ ထပ္ေအာ္ျပန္သည္ကို ေသခ်ာနားစိုက္ေထာင္ၾကည့္မွ … "လမ္းထဲမွ ကားပိုင္ရွင္မ်ားခင္ဗ်ား၊ လြတ္လပ္ေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ကေလးငယ္မ်ား အေျပးၿပိဳင္ပြဲႏွင့္ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ား က်င္းပမည္ျဖစ္ပါ၍ ေခတၱ အျပင္ထြက္ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံ ႏႈိးေဆာ္အပ္ပါသည္ ခင္ဗ်ား"။ သဲသဲကြဲကြဲ ၾကားရေတာ့မွ ေဒါသအမ်က္တို႔က ပို၍ ေထာင္းေထာင္းထလာေတာ့သည္။ ကားေရႊ႔ေပးရမွာေၾကာင့္ မဟုတ္။ သူ႔မွာ ကားဆို၍ ကေလးကစားစရာကားပင္ မရွိေသာေၾကာင့္ ဒီကိစၥက ျပႆနာမဟုတ္။ ဒီေန႔က ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ လြတ္လပ္ေရးေအာင္ပြဲ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔၊ ပံုမွန္ ႐ံုးပိတ္ရက္ တနဂၤေႏြေန႔ႏွင့္ အစိုးရမွတ္တမ္း၀င္ ႐ံုးပိတ္ရက္က လာထပ္ေန၍ စိတ္ညစ္ရသည့္အထဲ ဒီလိုမ်ဳိး ေပါက္တတ္ကရ လုပ္ေနၾကသူေတြေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီလို သမိုင္း၀င္ေမာ္ကြန္းတင္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ေတြ ေရာက္လာတိုင္း ကိုမ်ဳိး စိတ္တိုေဒါသထြက္ခဲ့ရတာ အႏွစ္ ၂၀ ရွိခဲ့ေပၿပီ။ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားတရပ္လံုး တန္ဖိုးထားရမည့္ အမ်ဳိးသားေရး လကၡဏာရပ္ေတြကို တန္ဖိုးေသးသိမ္ေအာင္ လုပ္ပံုမ်ားက ဖ်က္ဆီးကာ၊ သမိုင္းတြင္ျဖစ္ရပ္မ်ား အျဖစ္မွေန၍ ေဖ်ာက္ဖ်က္လာသည့္ စစ္အစိုးရ၏ လုပ္ရပ္မ်ားက ၾကာေလ ခက္ေလ။ အခုလည္းၾကည့္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္၊ လမ္းပိတ္ၿပီးလုပ္မယ့္ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ား၊ ကေလးေတြ စိတ္ထဲ ဒါၾကီးက ၾကာလာရင္ အ႐ိုးစြဲေတာ့မည္။ လြတ္လပ္ေရးေန႔၏ အမွန္တကယ္ ျပည့္၀လွေသာ အႏွစ္သာရႏွင့္ သမိုင္းေမာ္ကြန္း၀င္ အျဖစ္တို႔က ၾကာေလ မႈံရီေ၀၀ါးလာေလ ျဖစ္ေနသည္။ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး လကၡဏာမ်ား ထြန္းကားေရး တဖြဖြေျပာေနၾကေသာ သူမ်ားသည္ ဤ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္မ်ားကိုျဖင့္ ညစာစားပြဲတရပ္ ခင္းက်င္း႐ံုမွ်သာ တန္ဖိုးထားေတာ့သည္။ တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္အႏွံ႔ က်င္းပၾကသည့္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားမ်ားကလည္း က်င္းပသည္ဆို႐ံုမွ်သာ။ ဘာအႏွစ္သာရ၊ ဘာအဓိပၸာယ္မွ မပါေတာ့ေပ။ သမိုင္း၀င္ လြတ္လပ္ေရးေန႔အေၾကာင္း စဥ္းစားရင္း သူတို႔ ငယ္ငယ္က ႏႊဲခဲ့ၾကံဳခဲ့၊ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ လြတ္လပ္ေရးေန႔ ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားမ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္သတိရလာမိသည္။ မူလတန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္ကဆိုလွ်င္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ မတိုင္ခင္ ေန႔တြင္ ေက်ာင္းခန္းမထဲမွာ ဆရာဆရာမမ်ားက လြတ္လပ္ေရးေန႔ ေပၚေပါက္လာပံု၊ လြတ္လပ္ေရးကို မည္သို႔ ရယူခဲ့ရပံုေတြကို စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေျပာျပခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ေန႔ လြတ္လပ္ေရးေန႔မွာ ၿမိဳ႕နယ္ေက်ာင္းေပါင္းစံု စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲ၊ ကဗ်ာေရးၿပိဳင္ပြဲ၊ ပံုေျပာၿပိဳင္ပြဲ၊ ကဗ်ာရြတ္ၿပိဳင္ပြဲေတြ ၿမိဳ႕နယ္ခန္းမမွာ လုပ္သလို အားကစားၿပိဳင္ပြဲ၊ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြကို ၿမိဳ႕နယ္အားကစားကြင္းတြင္ က်င္းပခဲ့ၾကသည္မ်ားကို သတိတရ လြမ္းမိေတာ့သည္။ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္၊ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားအရြယ္ေတြမွာလည္း ဤသို႔ပင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရသည္။ အခု သူ႔အသက္ ၄၀ နား နီးလာခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေနာင္လာေနာက္သား ကေလးငယ္မ်ား သူတို႔တုန္းကလို မၾကံဳဖူး၊ မခံစားရဖူးေတာ့သည္မွာ စနစ္ဆိုးေအာက္ ေရာက္ေန၍သာဟု ရင္နာနာႏွင့္ ဆိုရေပေတာ့မည္။ လြတ္လပ္ေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္မ်ားျဖင့္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔က ထြက္လာသည့္ သတင္းဂ်ာနယ္တေစာင္ပါ "အမွတ္တရ လြတ္လပ္ေရး အေတြးအျမင္" ဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ လြတ္လပ္ေရးအေပၚ အျမင္မ်ား၊ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားကို ေဆြးေႏြးထားသည္မ်ား ဖတ္ရသည္မွာ စိတ္မေကာင္းစရာေပ။ ၉ ဦး၏ အျမင္မ်ားတြင္ အမ်ားေလးစားခဲ့ရသည့္ စာေရးဆရာၾကီး ၂ ဦးက ေျပာသြားသည့္ စကားမ်ားက မွတ္သားစရာမပါဘဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္စရာသာ က်န္ခဲ့သည္။ ဤလို သမိုင္းကို သိမီသူ ဆရာၾကီးမ်ားပင္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ထူးအေပၚ ေပါ့ေပါ့ျမင္ေတာ့လွ်င္ ေနာင္လာေနာက္သား လူငယ္မ်ားအဖို႔မူကား မေတြး၀ံ့ေတာ့ေပ။ "ေဟး - ေျပး ေျပး ေျပးထား .."၊ ညာသံေပးေအာ္ဟစ္သံမ်ား ၾကားရေတာ့မွ အေတြးစ ရွည္ေနေသာ ကိုမ်ဳိးတေယာက္ သတိျပန္၀င္လာသည္။ ၀ရံတာထြက္ၾကည့္ေတာ့ လြတ္လပ္ေရးအရသာ အျပည့္အ၀ ခံစားေနၾကေသာ လမ္းထဲမွ လူၾကီးႏွင့္ ကေလး တၿပံဳၾကီးကို ေတြ႔ေလေတာ့သည္။ ခါတိုင္းဆို လမ္းထဲမွာ ျပည့္ေနေသာ ကားတန္းက တစီးမွ မရွိေတာ့။ မဖယ္ေပးလွ်င္လည္း ကိုယ့္တမင္း ကိုယ္စားၿပီးသူမ်ား ေသာက္ျမင္ကတ္ခံရမွာမို႔ ဖယ္ေပးၾကရျခင္းျဖစ္မည္။ လမ္းထိပ္ အ၀င္အထြက္ေတြမွာလည္း ၀ါးလံုးတန္းေတြႏွင့္ လမ္းပိတ္ထားေလသည္။ လူၾကီးေတြက တ႐ုန္း႐ုန္း၊ ကေလးေတြက တ၀ုန္း၀ုန္းႏွင့္ ထင္တိုင္း ေသာင္းက်န္းေနၾကေသာ လြတ္လပ္ေရး ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ၾကီးပင္။ (က်ား) သက္ငယ္ အေျပးၿပိဳင္ပြဲ၊ (မ) သက္ငယ္ အေျပးၿပိဳင္ပြဲ၊ ထုပ္စည္းတိုးပြဲ၊ ဂိုးက်ဥ္းေဘာလံုးကန္ပြဲ၊ မုန္႔စားၿပိဳင္ပြဲမ်ားျဖင့္ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ၾကီး လြတ္လပ္ေရး ေပ်ာ္ပြဲၾကီး ဆင္ႏႊဲေနၾကသည္။ ကိုယ့္သားသမီးကို အားေပးေနၾကေသာ မိဘေတြထဲတြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္က လြတ္လပ္ေရးေအာင္ပြဲ၏ တကယ့္အႏွစ္သာရ အမွန္ကို ျပန္ေျပာင္းေျပာျပသူ ဘယ္ႏွဦးမ်ား ရွိေလမည္လဲ၊ ကိုမ်ဳိးစိတ္ထဲ အေတြးစ ၀င္မိသည္။ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့သည့္ သမိုင္း၀င္ေန႔ျဖစ္ေသာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္မတိုင္ခင္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ကတည္းက ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ဖက္ဆစ္ စနစ္ဆိုးေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဘိုးေဘးဘီဘင္တို႔ အသက္ေသြးေခြ်း ေျမာက္ျမားစြာ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ကာ တိုက္ပြဲ၀င္ရယူခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ မ်ဳိးဆက္ တဆက္ထဲမဟုတ္၊ မ်ဳိးဆက္အဆင့္ဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္း အေမြယူကာ တိုက္ယူရင္း ေတာင္းခဲ့ရေသာ လြတ္လပ္ေရးပါ။ 'ေရာ့' 'အင့္' ႏွင့္ လြယ္လြယ္ရလာခဲ့ေသာ လြတ္လပ္ေရးမဟုတ္ေပ။ ဤမွ် တန္ဖိုးၾကီးမားလွေသာ အႏွစ္သာရ ျပည့္၀လွသည့္ သမိုင္းေမာ္ကြန္း၀င္ ေန႔တေန႔သည္ တေျဖးေျဖး တန္ဖိုးမဲ့လာေသာ အေနအထားအား ကိုမ်ဳိးတေယာက္ အမွန္ပင္ ၀မ္းနည္းနာၾကည္း ေဒါသျဖစ္ရေတာ့သည္။ မင္းေအာင္ႏုိင္