မမခင္တေယာက္ အခုတေလာ ေရဒီယိုကို ဖြင့္နားေထာင္လိုက္တိုင္း ၾကားေနရတာက ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဦးေဆာင္ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္ေတြကို ျမန္မာနအဖစစ္အစိုးရက ပုဒ္မ (၂၉၅) နဲ႔ ေထာင္ခ်ေနတဲ့ သတင္းပါပဲ၊ ေရဒီယိုဆိုလို႔ စစ္အစိုးရခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ ျမန္မာ့အသံကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ မမခင္တို႔ မ်က္စိပိတ္ နားပိတ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ နားမ်က္စိေတြကို ဆြဲဆြြဲဖြင့္ေပးေနတဲ့ ဘီဘီစီ၊ ဗြီအိုေအ၊ အာအက္ဖ္ေအတို႔ ဒီဗီြဘီတို႔ကိုေျပာတာ။ အဲဒီ သတင္းဌာနေတြက လႊင့္ေပးေနတဲ့ သတင္းေတြ၊ ေတြ႔ဆံုခန္းေတြထဲမွာ ပုဒ္မ(၂၉၅) .. (၂၉၅) နဲ႔။
မမခင္တို႔က ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြမို႔လား၊ ပုဂံျပည္အစ သာသနာေတာ္ႀကီးအစကတည္းက ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ အဆံုးအမနဲ႔ ေနလာခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြျဖစ္လို႔ ႐ံုးတို႔ ဂါတ္တို႔ဆို ေဝးေဝးကေရွာင္ၿပီး တတ္ႏိုင္သမွ် မေရာက္ေအာင္ ေနလာခဲ့ၾကတာ။ ဥပေဒပုဒ္မေတြ၊ ပုဒ္ထီးေတြ သိပ္ေတာ့နားမလည္ပါဘူး။ ကိုယ္က အဲဒီလို ပုဒ္ထီးပုဒ္မေတြနဲ႔ မပတ္သက္ေအာင္ေနေပမဲ့ နအဖစစ္အစိုးရက ျပည္သူလူထုကို ကုိယ့္ဟာကို အၿငိမ္မေနရ။ လူထုကို အဲဒီပုဒ္ထီးပုဒ္မေတြနဲ႔ ခ်ခ်ၿပီး လာလာပတ္သက္ ႏွိပ္စက္ေနလို႔ ဒီကေန႔ ဒီအခ်ိန္ မၾကားဖူးတဲ့ ပုဒ္ထီး ပုဒ္မေတြကို ၾကားသိလာရတာပါ။
အဲဒီ နအဖစစ္အစိုးရက ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေတြကို ေထာင္ခ်ခ်ေနတဲ့ ပုဒ္မ (၂၉၅) ဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ဂ႐ုတစိုက္နားစြင့္လိုက္ေတာ့ သာသနာေတာ္ညိႇဳးႏြမ္းေစတဲ့ ပုဒ္မတဲ့။ မမခင္တို႔ျဖင့္ မၾကားခဲ့ဖူးပါဘူး။ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာလတုန္းက သံဃာေတာ္ေတြက တိုင္းျပည္ထဲမွာ ေမတၱာဓါတ္ေတြ နည္းပါးေနလို႔ ေမတၱာပို႔ၾကမယ္လို႔ မိန္႔ေတာ္မူၾကၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြရဲ႕ လမ္းမေတြေပၚမွာသာမက တိုင္းျပည္အစြန္အဖ်ားက ၿမိဳ႕ရြာေတြအထိ ေမတၱာပို႔ၾကတာ ဖူးျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြ လမ္းမေပၚတန္းစီၿပီး ႂကြခ်ီေတာ္မူလာၾကတာကို ေတြ႔ေတာ့ မမခင္တို႔ျပည္သူေတြလဲ ဘယ္မွာ ေနႏိုင္ၾကပါမလဲ။ လက္အုပ္ကေလးေတြ ကိုယ္စီခ်ီၿပီး ဆရာေတာ္ေတြေနာက္က လိုက္ပါခဲ့ၾကတာေပါ့။ လိုက္ၾကတာမွ တႏိုင္ငံလံုး အံုးအံုးကၽြတ္ကၽြတ္ပါပဲ။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့လူေတြကို မမခင္ ျမင္ဖူးတာ ၁၉၈၈ ခုနွစ္က ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုႀကီးတုန္းက တႀကိမ္၊ အခုတႀကိမ္ရယ္ ႏွစ္ႀကိမ္ပဲ ျမင္ခ့ဲဖူးပါတယ္။ လူႀကီး လူငယ္ လူလတ္ ေယာက်ၤားကေလး မိန္းကေလး လူမ်ဳိးစံု။ သိန္းနဲ႔သန္းနဲ႔ေတာင္ ခ်ီပါလိမ့္မယ္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္လႊမ္းသြားတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ေမတၱာပို႔ဆုုေတာင္းပြဲကို နအဖစစ္အစိုးရက လက္နက္နဲ႔ ၿဖိဳခဲြမယ္လို႔ေတာ့ မထင္မွတ္ခဲ့ပါဘူး။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြလဲ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက ေမြးလာတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြပဲလို႔ ေအာက္ေမ့မိခဲ့တယ္။ ဗုဒၶဘာသာမွန္ရင္ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသံုးပါးကိုေတာ့ အထြဋ္အျမတ္ထားရမယ္ဆိုတာကို သိတတ္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ပဲ ယူဆမိခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔မွာ မမခင္တို႔ ထင္ျမင္သလို မဟုတ္ခဲ့ဘူးရွင္။ ပစ္ခတ္လိုက္တာမွ တဒိုင္းဒိုင္းပါပဲ။ ႐ိုက္လိုက္ႏွက္လိုက္တာလဲ တဖုန္းဖုန္းပါပဲ။ ဦးဇင္းေတြေခါင္းမွာဆိုရင္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြခ်ည္းပါပဲ။
ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၱာပို႔ သံဃာတန္းႀကီး စတင္ႂကြခ်ီခဲ့တဲ့ အေစာပိုင္းရက္ေတြမွာ မမခင္တို႔ သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေတြ ေရႊတိဂံုအေရွ႕ဘက္မုခ္ဝ၊ ေတာင္ဘက္မုခ္ဝ၊ သမၼတ႐ံုေရွ႕၊ ဆူးေလလမ္းမ စသျဖင့္ သင့္ေတာ္သလို ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖူးျမင္ခဲ့ၾကတာေလ။ ေရွ႕ဆံုးက ႂကြခ်ီေတာ္မူလာတဲ့ အသက္ (၈၀) ေက်ာ္ ဆရာေတာ္ဘုရားကို ဖူးျမင္ရတိုင္း ေၾသာ္ ... တို႔သာသနာေတာ္ႀကီးက ကိုယ္ေတာ္ေတြဟာ တိုင္းသူျပည္သားေတြ စီးပြားေရးၾကပ္တည္းတာ ဆင္းရဲငတ္မြတ္တာကို မၾကည့္ရက္ႏိုင္ မျမင္ရက္ႏိုင္လို႔ ျပည္သူေတြကိုယ္စား နအဖစစ္အစိုးရသိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူၾကပါေပတယ္။ ၾကည္ညိဳလိုက္တာ။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေတြ အသက္ရွည္လို႔ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအက်ဳိး ဆထက္ထမ္းပိုး စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ေမတၱာျပန္ပို႔မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမခင္တို႔ဆုေတာင္း မျပည္ဝခဲ့ပါဘူး။ ေရႊဝါေရာင္ ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းပဲြႀကီးကို နအဖစစ္အစိုးရက သူတို႔အာဏာ ထိပါးလာမယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆၿပီး ၿဖိဳခြင္းခဲ့ေတာ့ မမခင္တို႔ ဖူးျမင္ခဲ့ရတဲ့ ေရွ႕ဆံုးက သက္ေတာ္ (၈၀) ေက်ာ္ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကို ဖမ္းဆီးသြားတာမ်ား မျမင္ရက္စရာပါပဲ။ မမခင္ျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားေတာင္ က်မိခဲ့ပါတယ္။
ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ ကိုယ့္ေက်ာင္းမွာကို ေအးေအးေဆးေဆး စာေပ ပဋိယတ္ ပဋိပတ္ လုပ္ေနတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေတြကိုလဲ ေက်ာင္းတိုက္ေတြထိ ဝင္ေရာက္စီးနင္း ႐ိုက္ႏွက္ပစ္ခတ္ ဖမ္းဆီးခဲ့ၾကတာလဲ အမ်ားျပည္သူ သိခဲ့ၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ အဲဒါေတြကို ျမင္ရၾကားရ သိရၿပီးတဲ့ေနာက္ နအဖစစ္အစိုးရေတာ့ တို႔သာသနာေတာ္ႀကီးကို ဖ်က္ဆီးေနၿပီ၊ စစ္အစိုးရေၾကာင့္ တို႔သာသနာေတာ္ ညႇဳိးႏြမ္းရၿပီ။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားက တျခားဘာသာဝင္ေတြမ်ား ျမင္ရၾကားရ သိရရင္ ရွက္ဖြယ္လိလိပါကလား၊ ကိုယ့္ဘာသာရဲ႕ အထြဋ္အျမတ္ကိုေတာင္ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ရက္ပါလားရယ္လို႔ အျမင္ေစာင္းမွာကို ရင္ေလးမိခဲ့ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ တနွစ္ေက်ာ္က သာသနာေတာ္အေပၚ မဖြယ္မရာျပဳမူခဲ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ ယခုေတာ့ ေမတၱာပို႔ႂကြခ်ီခဲ့ၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြကို သာသနာေတာ္ညႇဳိးႏြမ္းပုဒ္မနဲ႔ တရားစြဲ ေထာင္ခ်ေနပါတယ္။ မခက္ပါကလား။ ဘုရားကားေအာက္ ေျမာက္ကားအထက္ ေျပာင္းျပန္ေတြျဖစ္ပ်က္ေနလို႔ မမခင္ေတာ့ အံၾသမိပါတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေနတာကို စိတ္ထဲ ကသိကေအာက္ျဖစ္လြန္းလို႔ သူတို႔ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ဘယ္လိုအခ်က္ေတြေၾကာင့္မ်ား စြပ္စြဲခံရစရာ အေၾကာင္းရွိသလဲလို႔ ကိုယ္ကိုးကြယ္တဲ့ ေထာင္ထဲက ကိုယ္ေတာ္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္မိပါတယ္။ ေထာင္ထဲက သံဃာေတာ္ေတြ အားလံုးဟာ ေထာင္ထဲမွာလည္းပဲ ဝိနည္းေတာ္နဲ႔အညီ ေနထိုင္စားေသာက္ၾကတယ္လို႔ သတင္းရပါတယ္။ စစ္အစိုးရက သကၤန္းကို ဇြတ္ဆဲြခၽြတ္ခဲ့ၾကလို႔ လူဝတ္နဲ႔ ေနၾကထိုင္ၾကရေပမဲ့ တပါးတေလမွ သိကၡာမခ်ဘဲ လူဝတ္ပုဆိုးကိုပဲ သင္းပိုင္လိုဝတ္ၿပီး ရဟန္းတို႔က်င့္အပ္တဲ့ သီလသမာဓိနဲ႔ ေနထိုင္ၾကတယ္လို႔ ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။
မမခင္က စပ္စပ္စုစုမို႔ ေထာင္ဝင္စာလာလာေတြ႔တဲ့ ရဟန္းအေမ၊ ရဟန္းအစ္မ၊ ရဟန္းႏွမေတြဆီ ေထာင္ထဲက ကိုယ္ေတာ္ေတြက ဘာေတြမွာသလဲ၊ ရဟန္းနဲ႔ မအပ္စပ္တာေတြမ်ား အမွာရွိၾကသလားလို႔ ..... စပ္စုၾကည့္တာေပါ့။ သူတို႔က ေျပာပါတယ္၊ သားႀကီး ငါးႀကီးေတာင္မမွာပါဘူး။ ငါးပိေၾကာ္ေလး ငါးေျခာက္ေၾကာ္ေလးပါ။ အထဲကကိုယ္ေတာ္ေတြ မျဖစ္မေန မွာတာကေတာ့ “ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီး” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပါပဲ။ အဲဒီ စာအုပ္က ျမတ္စြာဘုရား ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ဝိနည္းေတြအေၾကာင္း အေသးစိတ္ေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္ပါ။
အဲဒီလို ဝိနည္းေတာ္ေတြကို ေထာင္ထဲေရာက္ေနတာေတာင္ မျပတ္မလပ္ေအာင္ ေလ့လာမွတ္သား ဆည္းပူးေနတဲ့ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ေတြက သာသနာေတာ္ကို ညႇဳိးႏြမ္းေစမွာလား။ တကယ္ေတာ့ သာသနာေတာ္ႀကီးက ဘုရားသာသနာ၊ သိၾကားသာသနာရယ္လို႔ သူ႔စာရင္းနဲ႔သူ ရွိၿပီးသားပါ။ သံဃာေတာ္ေတြ လမ္းေလွ်ာက္ေမတၱာပို႔ထြက္႐ံုနဲ႔လဲ သာသနာေတာ္ မညႇဳိးႏြမ္းႏိုင္ပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ ၂၀၀၇ ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းပြဲႀကီးက သာသနာေတာ္ကုိ ညႇဳိးႏြမ္းေစတာမဟုတ္။ မမခင္သိသေလာက္ ေျပာရရင္ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းပြဲႀကီးဟာျဖင့္ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ အာဏာေတာ္၊ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။ မမခင္မွားသြားလို႔ပါ။ အာဏာကို မေတာ္တေရာ္ သံုးသံုးေနၾကလြန္းတဲ့အတြက္ အာဏာမေတာ္တေရာ္ ညႇဳိးႏြမ္းေစတာသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။ အဆံုးသတ္မွာ ဘုန္းႀကီးေတြေၾကာင့္ သာသနာေတာ္က မညႇဳိးႏြမ္းပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာကို မေတာ္တေရာ္လုပ္တာေတြပဲ ညႇုဳိးႏြမ္းတာျဖစ္ပါတယ္။
မမခင္ ၏ December 2008 ထုတ္ ေဆာင္းပါးအား မွ်ေဝပါသည္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္လႊမ္းသြားတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ေမတၱာပို႔ဆုုေတာင္းပြဲကို နအဖစစ္အစိုးရက လက္နက္နဲ႔ ၿဖိဳခဲြမယ္လို႔ေတာ့ မထင္မွတ္ခဲ့ပါဘူး။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြလဲ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက ေမြးလာတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြပဲလို႔ ေအာက္ေမ့မိခဲ့တယ္။ ဗုဒၶဘာသာမွန္ရင္ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသံုးပါးကိုေတာ့ အထြဋ္အျမတ္ထားရမယ္ဆိုတာကို သိတတ္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ပဲ ယူဆမိခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔မွာ မမခင္တို႔ ထင္ျမင္သလို မဟုတ္ခဲ့ဘူးရွင္။ ပစ္ခတ္လိုက္တာမွ တဒိုင္းဒိုင္းပါပဲ။ ႐ိုက္လိုက္ႏွက္လိုက္တာလဲ တဖုန္းဖုန္းပါပဲ။ ဦးဇင္းေတြေခါင္းမွာဆိုရင္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြခ်ည္းပါပဲ။
ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၱာပို႔ သံဃာတန္းႀကီး စတင္ႂကြခ်ီခဲ့တဲ့ အေစာပိုင္းရက္ေတြမွာ မမခင္တို႔ သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေတြ ေရႊတိဂံုအေရွ႕ဘက္မုခ္ဝ၊ ေတာင္ဘက္မုခ္ဝ၊ သမၼတ႐ံုေရွ႕၊ ဆူးေလလမ္းမ စသျဖင့္ သင့္ေတာ္သလို ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖူးျမင္ခဲ့ၾကတာေလ။ ေရွ႕ဆံုးက ႂကြခ်ီေတာ္မူလာတဲ့ အသက္ (၈၀) ေက်ာ္ ဆရာေတာ္ဘုရားကို ဖူးျမင္ရတိုင္း ေၾသာ္ ... တို႔သာသနာေတာ္ႀကီးက ကိုယ္ေတာ္ေတြဟာ တိုင္းသူျပည္သားေတြ စီးပြားေရးၾကပ္တည္းတာ ဆင္းရဲငတ္မြတ္တာကို မၾကည့္ရက္ႏိုင္ မျမင္ရက္ႏိုင္လို႔ ျပည္သူေတြကိုယ္စား နအဖစစ္အစိုးရသိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူၾကပါေပတယ္။ ၾကည္ညိဳလိုက္တာ။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေတြ အသက္ရွည္လို႔ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအက်ဳိး ဆထက္ထမ္းပိုး စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ေမတၱာျပန္ပို႔မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမခင္တို႔ဆုေတာင္း မျပည္ဝခဲ့ပါဘူး။ ေရႊဝါေရာင္ ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းပဲြႀကီးကို နအဖစစ္အစိုးရက သူတို႔အာဏာ ထိပါးလာမယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆၿပီး ၿဖိဳခြင္းခဲ့ေတာ့ မမခင္တို႔ ဖူးျမင္ခဲ့ရတဲ့ ေရွ႕ဆံုးက သက္ေတာ္ (၈၀) ေက်ာ္ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကို ဖမ္းဆီးသြားတာမ်ား မျမင္ရက္စရာပါပဲ။ မမခင္ျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားေတာင္ က်မိခဲ့ပါတယ္။
ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ ကိုယ့္ေက်ာင္းမွာကို ေအးေအးေဆးေဆး စာေပ ပဋိယတ္ ပဋိပတ္ လုပ္ေနတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေတြကိုလဲ ေက်ာင္းတိုက္ေတြထိ ဝင္ေရာက္စီးနင္း ႐ိုက္ႏွက္ပစ္ခတ္ ဖမ္းဆီးခဲ့ၾကတာလဲ အမ်ားျပည္သူ သိခဲ့ၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ အဲဒါေတြကို ျမင္ရၾကားရ သိရၿပီးတဲ့ေနာက္ နအဖစစ္အစိုးရေတာ့ တို႔သာသနာေတာ္ႀကီးကို ဖ်က္ဆီးေနၿပီ၊ စစ္အစိုးရေၾကာင့္ တို႔သာသနာေတာ္ ညႇဳိးႏြမ္းရၿပီ။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားက တျခားဘာသာဝင္ေတြမ်ား ျမင္ရၾကားရ သိရရင္ ရွက္ဖြယ္လိလိပါကလား၊ ကိုယ့္ဘာသာရဲ႕ အထြဋ္အျမတ္ကိုေတာင္ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ရက္ပါလားရယ္လို႔ အျမင္ေစာင္းမွာကို ရင္ေလးမိခဲ့ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ တနွစ္ေက်ာ္က သာသနာေတာ္အေပၚ မဖြယ္မရာျပဳမူခဲ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ ယခုေတာ့ ေမတၱာပို႔ႂကြခ်ီခဲ့ၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြကို သာသနာေတာ္ညႇဳိးႏြမ္းပုဒ္မနဲ႔ တရားစြဲ ေထာင္ခ်ေနပါတယ္။ မခက္ပါကလား။ ဘုရားကားေအာက္ ေျမာက္ကားအထက္ ေျပာင္းျပန္ေတြျဖစ္ပ်က္ေနလို႔ မမခင္ေတာ့ အံၾသမိပါတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေနတာကို စိတ္ထဲ ကသိကေအာက္ျဖစ္လြန္းလို႔ သူတို႔ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ဘယ္လိုအခ်က္ေတြေၾကာင့္မ်ား စြပ္စြဲခံရစရာ အေၾကာင္းရွိသလဲလို႔ ကိုယ္ကိုးကြယ္တဲ့ ေထာင္ထဲက ကိုယ္ေတာ္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္မိပါတယ္။ ေထာင္ထဲက သံဃာေတာ္ေတြ အားလံုးဟာ ေထာင္ထဲမွာလည္းပဲ ဝိနည္းေတာ္နဲ႔အညီ ေနထိုင္စားေသာက္ၾကတယ္လို႔ သတင္းရပါတယ္။ စစ္အစိုးရက သကၤန္းကို ဇြတ္ဆဲြခၽြတ္ခဲ့ၾကလို႔ လူဝတ္နဲ႔ ေနၾကထိုင္ၾကရေပမဲ့ တပါးတေလမွ သိကၡာမခ်ဘဲ လူဝတ္ပုဆိုးကိုပဲ သင္းပိုင္လိုဝတ္ၿပီး ရဟန္းတို႔က်င့္အပ္တဲ့ သီလသမာဓိနဲ႔ ေနထိုင္ၾကတယ္လို႔ ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။
မမခင္က စပ္စပ္စုစုမို႔ ေထာင္ဝင္စာလာလာေတြ႔တဲ့ ရဟန္းအေမ၊ ရဟန္းအစ္မ၊ ရဟန္းႏွမေတြဆီ ေထာင္ထဲက ကိုယ္ေတာ္ေတြက ဘာေတြမွာသလဲ၊ ရဟန္းနဲ႔ မအပ္စပ္တာေတြမ်ား အမွာရွိၾကသလားလို႔ ..... စပ္စုၾကည့္တာေပါ့။ သူတို႔က ေျပာပါတယ္၊ သားႀကီး ငါးႀကီးေတာင္မမွာပါဘူး။ ငါးပိေၾကာ္ေလး ငါးေျခာက္ေၾကာ္ေလးပါ။ အထဲကကိုယ္ေတာ္ေတြ မျဖစ္မေန မွာတာကေတာ့ “ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီး” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပါပဲ။ အဲဒီ စာအုပ္က ျမတ္စြာဘုရား ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ဝိနည္းေတြအေၾကာင္း အေသးစိတ္ေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္ပါ။
အဲဒီလို ဝိနည္းေတာ္ေတြကို ေထာင္ထဲေရာက္ေနတာေတာင္ မျပတ္မလပ္ေအာင္ ေလ့လာမွတ္သား ဆည္းပူးေနတဲ့ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ေတြက သာသနာေတာ္ကို ညႇဳိးႏြမ္းေစမွာလား။ တကယ္ေတာ့ သာသနာေတာ္ႀကီးက ဘုရားသာသနာ၊ သိၾကားသာသနာရယ္လို႔ သူ႔စာရင္းနဲ႔သူ ရွိၿပီးသားပါ။ သံဃာေတာ္ေတြ လမ္းေလွ်ာက္ေမတၱာပို႔ထြက္႐ံုနဲ႔လဲ သာသနာေတာ္ မညႇဳိးႏြမ္းႏိုင္ပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ ၂၀၀၇ ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းပြဲႀကီးက သာသနာေတာ္ကုိ ညႇဳိးႏြမ္းေစတာမဟုတ္။ မမခင္သိသေလာက္ ေျပာရရင္ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းပြဲႀကီးဟာျဖင့္ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ အာဏာေတာ္၊ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။ မမခင္မွားသြားလို႔ပါ။ အာဏာကို မေတာ္တေရာ္ သံုးသံုးေနၾကလြန္းတဲ့အတြက္ အာဏာမေတာ္တေရာ္ ညႇဳိးႏြမ္းေစတာသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။ အဆံုးသတ္မွာ ဘုန္းႀကီးေတြေၾကာင့္ သာသနာေတာ္က မညႇဳိးႏြမ္းပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာကို မေတာ္တေရာ္လုပ္တာေတြပဲ ညႇုဳိးႏြမ္းတာျဖစ္ပါတယ္။
မမခင္ ၏ December 2008 ထုတ္ ေဆာင္းပါးအား မွ်ေဝပါသည္။
No comments:
Post a Comment