Thursday, 30 July 2009
Wednesday, 29 July 2009
Tuesday, 28 July 2009
Amnesty gives top honour to detained Myanmar democracy leader
Amnesty gives top honour to detained Myanmar democracy leader
Jul 27, 2009 07:41 AM
SHAWN POGATCHNIK
The Associated Press
DUBLIN – Myanmar's democracy leader, Aung San Suu Kyi, on Monday was named the recipient of Amnesty International's highest honour, the Ambassador of Conscience Award. The human rights watchdog said it hoped this would help protect her as she faces a potential prison sentence.
Amnesty Secretary General Irene Khan said the award was timed to coincide with the 20th anniversary of Suu Kyi's initial arrest on July 20, 1989, as she led a campaign to oust Myanmar's military dictators.
Suu Kyi's opposition party, the National League for Democracy, won national elections in 1990 but the military refused to relinquish power. She won the Nobel Peace Prize in 1991 but has been under house arrest for 14 of the past 20 years.
"In those long and often dark years, Aung San Suu Kyi has remained a symbol of hope, courage and the undying defence of human rights," Khan said.
Suu Kyi, 64, is on trial for allegedly harbouring an American who swam out to her residence uninvited. The offence of violating house-arrest rules carries a potential five-year prison sentence, and foreign diplomats have been barred from key parts of her trial. Suu Kyi's supporters accuse Myanmar's junta of seeking to put her behind bars until after elections planned for 2010.
Former Czech President Vaclav Havel, a fellow Nobel recipient and the first winner of the Ambassador of Conscience Award in 2003, said foreign recognition probably has deterred Myanmar's rulers from imposing even harsher punishments on Suu Kyi.
"I know from my own experience that international attention can, to a certain extent, protect the unjustly persecuted from punishments that would otherwise be imposed. ... Goodness knows what would have happened if her fate had not been highlighted as it is again today," Havel said in a statement.
Irish band U2 is publicly announcing Suu Kyi's award Monday night at a Dublin concert.
U2 – which won the top Amnesty honour in 2005 in recognition of singer Bono's humanitarian work – has been honouring Suu Kyi at each performance of the band's European tour. http://www.thestar.com/news/world/article/672291
=============ncgub=info=unit=======
Ceasefire army on watch list
Monday, 27 July 2009 13:47 S.H.A.N.
The Military Affairs Security (MAS) branch in Lashio, capital of Northern Shan State, has been instructed to keep the Shan State Army (SSA) “North”, officially Shan State Special Region #3, under close watch, according to an informed source on the Sino-Burma border.
Its top leader Maj Gen Hso Ten has been serving 106 year jail sentence in Khamti, after his participation in the Shan State Day reception on 7 February 2005 in Taunggyi. “Other leaders from now on must watch their own steps,” he warned. “The junta needs only a misstep from them to dump them on trumped up charges.”
The SSA “North” is led by major generals Loi Mao, Gaifa and Pangfa. It has 3 brigades: the First with approximately 3,000 men, the Third with 500 and Seventh with 1,000. The United Wa State Army (UWSA) has called it “the closest ally outside the Peace and Democracy Front (PDF)”.
The PDF is made up of 4 members: UWSA, Kokang or Myanmar National Democratic Alliance Army (MNDAA), Mongla or National Democratic Alliance Army-Eastern Shan State (NDAA) and New Democratic Army-Kachin (NDA-K).
The SSA North’s units are positioned on the west bank of the Salween and any attack on the UWSA by the Burma Army coming from the west will have to negotiate stiff resistance by the SSA first.
It is also under suspicion of being hand in glove with the anti-Naypyitaw SSA “South” led by Col Yawdserk.
According to Network for Democracy and Development (NDD), 25 July 2009, 8 of the existing 13 ceasefire groups are against Naypyitaw’s plan to transform them into Border Guard Force (BGF) outwardly to be commanded by ceasefire officers but, to all intents and purposes, to be run by junta officers. http://www.shanland.org/index.php?option=com_content&view=article&id=2660:ceasefire-army-on-watch-list&catid=85:politics&Itemid=266
=============ncgub=info=unit=======
Jul 27, 2009 07:41 AM
SHAWN POGATCHNIK
The Associated Press
DUBLIN – Myanmar's democracy leader, Aung San Suu Kyi, on Monday was named the recipient of Amnesty International's highest honour, the Ambassador of Conscience Award. The human rights watchdog said it hoped this would help protect her as she faces a potential prison sentence.
Amnesty Secretary General Irene Khan said the award was timed to coincide with the 20th anniversary of Suu Kyi's initial arrest on July 20, 1989, as she led a campaign to oust Myanmar's military dictators.
Suu Kyi's opposition party, the National League for Democracy, won national elections in 1990 but the military refused to relinquish power. She won the Nobel Peace Prize in 1991 but has been under house arrest for 14 of the past 20 years.
"In those long and often dark years, Aung San Suu Kyi has remained a symbol of hope, courage and the undying defence of human rights," Khan said.
Suu Kyi, 64, is on trial for allegedly harbouring an American who swam out to her residence uninvited. The offence of violating house-arrest rules carries a potential five-year prison sentence, and foreign diplomats have been barred from key parts of her trial. Suu Kyi's supporters accuse Myanmar's junta of seeking to put her behind bars until after elections planned for 2010.
Former Czech President Vaclav Havel, a fellow Nobel recipient and the first winner of the Ambassador of Conscience Award in 2003, said foreign recognition probably has deterred Myanmar's rulers from imposing even harsher punishments on Suu Kyi.
"I know from my own experience that international attention can, to a certain extent, protect the unjustly persecuted from punishments that would otherwise be imposed. ... Goodness knows what would have happened if her fate had not been highlighted as it is again today," Havel said in a statement.
Irish band U2 is publicly announcing Suu Kyi's award Monday night at a Dublin concert.
U2 – which won the top Amnesty honour in 2005 in recognition of singer Bono's humanitarian work – has been honouring Suu Kyi at each performance of the band's European tour. http://www.thestar.com/news/world/article/672291
=============ncgub=info=unit=======
Ceasefire army on watch list
Monday, 27 July 2009 13:47 S.H.A.N.
The Military Affairs Security (MAS) branch in Lashio, capital of Northern Shan State, has been instructed to keep the Shan State Army (SSA) “North”, officially Shan State Special Region #3, under close watch, according to an informed source on the Sino-Burma border.
Its top leader Maj Gen Hso Ten has been serving 106 year jail sentence in Khamti, after his participation in the Shan State Day reception on 7 February 2005 in Taunggyi. “Other leaders from now on must watch their own steps,” he warned. “The junta needs only a misstep from them to dump them on trumped up charges.”
The SSA “North” is led by major generals Loi Mao, Gaifa and Pangfa. It has 3 brigades: the First with approximately 3,000 men, the Third with 500 and Seventh with 1,000. The United Wa State Army (UWSA) has called it “the closest ally outside the Peace and Democracy Front (PDF)”.
The PDF is made up of 4 members: UWSA, Kokang or Myanmar National Democratic Alliance Army (MNDAA), Mongla or National Democratic Alliance Army-Eastern Shan State (NDAA) and New Democratic Army-Kachin (NDA-K).
The SSA North’s units are positioned on the west bank of the Salween and any attack on the UWSA by the Burma Army coming from the west will have to negotiate stiff resistance by the SSA first.
It is also under suspicion of being hand in glove with the anti-Naypyitaw SSA “South” led by Col Yawdserk.
According to Network for Democracy and Development (NDD), 25 July 2009, 8 of the existing 13 ceasefire groups are against Naypyitaw’s plan to transform them into Border Guard Force (BGF) outwardly to be commanded by ceasefire officers but, to all intents and purposes, to be run by junta officers. http://www.shanland.org/index.php?option=com_content&view=article&id=2660:ceasefire-army-on-watch-list&catid=85:politics&Itemid=266
=============ncgub=info=unit=======
Monday, 27 July 2009
Immediate Release: United Nations must demand junta to do national reconciliation first
Immediate Release: United Nations must demand junta to do national reconciliation first
26 July 2009
Burma’s elected legitimate leader, Aung San Suu Kyi said on 24 July 2009 that “United Nations should demand the military regime that “2010 election will be lack of credible and un-fair before facilitating to take place the national reconciliation”.
Aung San Suu Kyi and her party the National League for Democracy (NLD), the unanimous victors of the 1990 election, clearly stated their position that need to place in order to have true national reconciliation, i.e.
1. Release of all the political prisoners
2. Review of 2008 Constitution
3. Allow to reopen NLD and ethnic nationalities offices
4. Recognition of the 1990 election result
5. Political dialogue
“These are the fundamental demands requested by legitimate leaders of Burma. If the international community truly wanted to see national reconciliation in Burma, they must find ways to facilitate these demands rather than playing into the junta’s illegal 2010 election,” said Myo Thein, Director at the Burma Democratic Concern (BDC).
If the international community truly wanted to see national reconciliation in Burma, they must take unprecedented actions decisively to the release of Aung San Suu Kyi immediately which is the essential process of implementing to restore justice, peace and human rights in Burma.
“If junta imprison Aung San Suu Kyi or place her under house arrest again, it is tantamount to turning their back on dialogue and ultimately national reconciliation,” added Zin Zin Myo Thant, Campaign Officer at the Burma Democratic Concern (BDC).
The free and democratic world has a moral responsibility to intervene on behalf of humanity. The help of the international community does make a difference.
For more information please contact
Myo Thein
00-44-78 7788 2386
00-44-20 8493 9137
myothein@bdcburma.org
[United Kingdom]
Zin Zin Myo Thant
00-44-77 4827 1904
00-44-20 8493 9137
zinthant@bdcburma.org
[United Kingdom]
26 July 2009
Burma’s elected legitimate leader, Aung San Suu Kyi said on 24 July 2009 that “United Nations should demand the military regime that “2010 election will be lack of credible and un-fair before facilitating to take place the national reconciliation”.
Aung San Suu Kyi and her party the National League for Democracy (NLD), the unanimous victors of the 1990 election, clearly stated their position that need to place in order to have true national reconciliation, i.e.
1. Release of all the political prisoners
2. Review of 2008 Constitution
3. Allow to reopen NLD and ethnic nationalities offices
4. Recognition of the 1990 election result
5. Political dialogue
“These are the fundamental demands requested by legitimate leaders of Burma. If the international community truly wanted to see national reconciliation in Burma, they must find ways to facilitate these demands rather than playing into the junta’s illegal 2010 election,” said Myo Thein, Director at the Burma Democratic Concern (BDC).
If the international community truly wanted to see national reconciliation in Burma, they must take unprecedented actions decisively to the release of Aung San Suu Kyi immediately which is the essential process of implementing to restore justice, peace and human rights in Burma.
“If junta imprison Aung San Suu Kyi or place her under house arrest again, it is tantamount to turning their back on dialogue and ultimately national reconciliation,” added Zin Zin Myo Thant, Campaign Officer at the Burma Democratic Concern (BDC).
The free and democratic world has a moral responsibility to intervene on behalf of humanity. The help of the international community does make a difference.
For more information please contact
Myo Thein
00-44-78 7788 2386
00-44-20 8493 9137
myothein@bdcburma.org
[United Kingdom]
Zin Zin Myo Thant
00-44-77 4827 1904
00-44-20 8493 9137
zinthant@bdcburma.org
[United Kingdom]
On 7/10/09, ♥U♥n♥L♥o♥C♥K♥ wrote:
> ကဲ ... ခင္ဗ်ားတုိ႕ (ဆရာသမားမ်ား) ေျမွာက္ေပးၾကလို႕ ကၽြန္ေတာ္သြန္းထက္
> ေပါက္တတ္ကရေပါခ်ာခ်ာ (ခင္ဗ်ားတုိ႕ေျပာတဲ့
> ဟာသ) ေတြေရးျပပါဦးမယ္။ ဒါကၽြန္ေတာ့္ အေတြးေတြပါ။ ကၽြန္ေတာ့္
> ေနထုိင္မႈစရုိက္ပါ။ လကၡဏာပါ။ ၿပီးေတာ့...... ဘဝပါ။
> ခင္ဗ်ားတုိ႕ ဖတ္ခ်င္မွ ဖတ္ပါ။ အနည္းဆုံး
> ခင္ဗ်ားျပဳံးေယာင္သမ္းသြားေအာင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြက ကူညီႏိုင္ပါတယ္။
> အဆုံးထိမဖတ္ႏုိင္လညး္ ကိစၥမရွိပါဘူး။ ဖတ္ၿပီးေတာ့မွ စာဖတ္သူကုိ
> ဖတ္သူအရူးလို႕ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပါဘူး။ ေျပာစရာလညး္ လိုပါဘူး။
>
> ကုိယ့္အေၾကာင္းကုိ ကုိယ္သိၾကတယ္မလား။. ... ၿပီးတာပဲ...... ကဲ
> ...အေတြးအေခၚ (၁) နဲ႕စလိုက္ၾကရေအာင္.......
>
>
> * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
> * * * * * * * * * * *
>
> ဥာဏ္မွီသူမ်ား ရယ္ေမာၾကအံ့
>
> ဝဋ္လည္တယ္ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕
> ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအၾကြင္းမဲ့ယုံၾကည္ၾကသလို အျခားဘာသာဝင္ေတြကလည္း အေခၚ
> အေဝၚတစ္မ်ိဳးနဲ႕ လက္ခံၾကလိမ့္မယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ "တန္ျပန္မႈတုိငး္မွာ
> တုန္႕ျပန္တဲ့သက္ေရာက္မႈ" ........ အာ...... ဟုတ္ေသးပါဘူး။
> "Reaction..... အင္း .... ဒီလိုလဲ ေျပာတတ္ျပန္ဘူး။ (ထားပါေတာ့)
> ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ "ဝဋ္လည္တယ္" ဆုိတာကုိ အၾကြင္းမဲ့ယုံ
> ၾကည္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားဖတ္ဖူးမွာေပါ့ . .. . . .
> ေၾကာင္ကုိ ေရေႏြးပူနဲ႕ပက္လိုက္လို႕ တစ္ခ်ိန္ ကုိယ့္ေပၚေရေႏြး
> ပြက္ပြက္ဆူေလာင္တာေတြ....
> ကိုယ့္လက္ေအာက္ကဝန္ထမ္းကုိ ဆူမိလို႕ အထက္လူၾကီးရဲ႕အေဟာက္ျပန္ခံရတာေတြ....
> သူမ်ားကုိလက္ညႈိးထုိး အေပါလုိ႕ေျပာမိလို႕ ကုိယ့္ကုိလက္ညိႈးထုိး
> အရူးလုိ႕ ျပန္ေျပာခံရတာေတြ....
> စသျဖင့္ ....... ဝဋ္ဆိုတာ တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္လည္တတ္ပါတယ္။
> (မီးပ်က္ေနေပမယ့္လည္း ေမာ္တာမလိုတဲ့အတြက္ လည္ပါတယ္။
> ဒါေၾကာင့္ ညလုံးေပါက္ CNGလညး္ တန္းစီစရာမလိုပါဘူး။ )
> သုိ႕ေသာ္လညး္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ဝဋ္လည္မွာကုိ မေၾကာက္မရြ႕ံ
> သူမ်ားကုိလက္ညိႈးထုိးၿပီး ပုိးစုိးပက္စက္ေျပာေနပါတယ္
> ဗ်ား။ ေအာင္ျမတ္ေလး ..... အမွန္ကုိေျပာတာဘာျဖစ္လဲ...
> ဝဋ္လည္ရင္ခံပစ္လုိက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကလည္းအျပည့္.... ခံခ်င္လြန္းလို႕...
> တျခားေတာ့ ဟုတ္ဘူး.... ။ ဘယ္သမီးရည္းစားစုံတြဲကုိေတြ႕ေတြ႕ ကၽြန္ေတာ္
> အာမနာလွ်ာမက်ိဳး၊ မႈိခ်ိဳးမွ်စ္ခ်ိဳး ပိုးစုိးပက္စက္ ေဝဖန္
> တတ္တာပါပဲခင္ဗ်ား။ (ဝဋ္လည္လွ်င္လည္း ခံယုံေပါ့)
> ကၽြန္ေတာ့္ေဝဖန္ပုံေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ ရႈစားၾကပါဦး။
> "ၾကည့္ပါဦးကြာ..... အျမင္မေတာ္၊ ဆင္ေတာ္နဲ႕ခေလာက္၊
> အမဲရုိးနွယ္ဟင္းအုိးမွ အားမနာ၊ အႏူလက္နဲ႕ ေရႊခြက္ႏႈိက္တယ္
> ဆိုတာ အဲဒါမ်ိဳးကြ...... ဘယ္လုိမ်ားၾကိဳက္သြားၾကပါလိမ့္......
> ဟုိေကာင္ကြာ သူ႕ရုပ္မွ သူအားမနာ၊ သူ႕ ရုပ္ကလာပ္က ဆုတ္ပ်က္ၿပီး
> ဖုတ္သဘက္ဝင္စားသလို ခ်ာတူးလန္ရုပ္ၾကီးက ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့ေစာ္ရတာ အံ့ေရာ
> အ့ံေရာ..... ေစာ္ေလးကုိေတာ့ ႏွေမ်ာလိုက္တာကြာ
> သူ႕ပုံစံေလးနဲ႕ ဒီလို ဘဲနာၾကီးကုိမွ သြားၾကိဳက္ရတယ္လို႕.... ဒီရုပ္နဲ႕
> ဒီရုပ္ မရြံမရွာ တြဲၾကတယ္လို႕ကြာ...."
> ကဲ..... ဝဋ္ဆိုတာလည္တတ္တယ္တဲ့။ လည္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ ....
> လည္လိုက္စမ္း.... မေၾကာက္ေရးခ် မေၾကာက္..........
> ကၽြန္ေတာ္လညး္ အေျပာခံခ်င္လြန္းလို႕ပါ။ ေနာ္........ မခ်ဳမြန္
> ဟီဟိ..................
>
> * * * * * * * * * * * *
> ** * * * * * * * * * * * *
>
> အခု အေတြးကေတာ့ ဘယ္သူေတြေျပာခဲ့မွန္းမသိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ကဆင့္ပြားၿပီး
> အမ်ားၾကီးေလွ်ာက္ေတြးမိတာပါ။ လူနညး္စု
> အၾကိဳက္ေတာ့ ဟုတ္လိမ့္မယ္မထင္ဘူး ။ အျပာေရာင္ နညး္နညး္ သမ္းလို႕ပါ။
> ဒီလုိပါ...... လူၾကီးေတြက ဆုံးမၿပီဆုိရင္ ဗ်စ္ေတာက္
> ဗ်စ္ေတာက္နဲ႔ မၿပီးႏုိင္မစီးႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒီေနရာမွာ
> အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေလာက္ဥပမာ ေျပာပါရေစ...........
> ေကာင္ေလးနဲ႕ ေကာင္မေလး
> သမီးရည္းစားႏွစ္ေယာက္ခိုးရာလိုက္ေျပးသြားၾကတာကုိ ႏွစ္ဖက္လူၾကီးမိဘေတြ
> အျပစ္တင္ၾက
> တဲ့ ဟန္ေလးပါ။
> " ေခြးသူေတာင္းစား... ဟင္း... ေသာက္လုပ္ေသာက္ကုိင္ျဖင့္ မရွိဘဲ....
> ဒီမယားခိုးေျပးၿပီး ဘာလုပ္ေကၽြးမွာလဲ.....
> ေတာ္ေတာ္ မုိက္လုံးၾကီးတဲ့ေကာင္... " တဲ့...။
>
> " ေခြးထက္ မုိက္တဲ့သမီး... ေခြး အျမီးျဖတ္ၿပီးယူတာမွ ဒီကေလကေခ်ထက္
> သာဦးမယ္... ေသာက္သုံးမက်...
> ေတာ္ေတာ္ မုိက္တြင္းနက္တဲ့ဟာမ" တဲ့....။
>
> အထက္ပါ ဆုံးမစကားႏွစ္ေၾကာင္းကုိ ေသာခ်ာေလ့လာၾကည့္ရင္ ဆင္မလုိလုိနဲ႔
> မတူဘဲ ကြဲျပားတာကုိေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။
> ေယာက်္ားေလးကုိဆူေတာ့က် မိုက္လုံးၾကီးတဲ့ေကာင္တဲ့..... မိန္းကေလးက်ေတာ့
> မုိက္တြငး္နက္တဲ့ဟာမတဲ့........
> အငး္....ဘာေၾကာင့္မ်ား...... ခြဲျခားတာပါလိမ့္.......
> ကြဲျပားတာပါလိမ့္.......ကၽြန္ေတာ္ ဆက္မေတြးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး.........
> ခင္ဗ်ားတုိ႕ ေတြးတတ္သေလာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ျပန္ေျပာၾကစမ္းပါ။
> ခင္ဗ်ားကေကာ မုိက္လုံးၾကီးတဲ့သူလား၊
> မုိက္တြငး္နက္တဲ့သူလား..................................?
>
> boy boy နဲ႕ ဘြန္ဘြန္း ေရ မငး္တုိ႕ကေတာ့
> မုိက္တြငး္နက္ၾကတုန္းပဲေနာ္..............
>
> * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
> * * * * * *
>
>
> ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အဖြဲ႕(Alarm)ရဲ႕ အဓိက သီခ်ငး္တီးေပးတဲ့ Reddog(ေခြးနီ)
> အိမ္မွာလာအိပ္ပါတယ္။ သူ႕ကြန္ပ်ဴတာပ်က္
> ေနလို႕တဲ့။ ( သူ႕အေမေျပာတာေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ Monitor ထဲကုိ
> ရွဴးရွဴးေပါက္ခ်လိုက္လို႕ ဆိုလားပဲ )။ ဒါနဲ႕ သီခ်ငး္
> အသစ္ေရးဖုိ႕ တုိင္ပင္ၾကပါတယ္။ လုပ္ခ်င္တဲ့ပုံစံေလးေတြေပါ့။
> ကိုရီးယားကားေတြထဲကအတိုင္း သူက သူ႕ေကာင္မေလးကုိ
> တုိင္းရငး္သားေက်းရြာကေန ယုဇနအထိ သုံးမုိင္ေလာက္ ကုန္းပုိးခဲ့ဖူးပါတယ္။
> (Romantic ဆန္ဆန္ ႏြားက်တာေပါ့ဗ်ာ ဟီဟိ)
> အဲဒါကုိ စိတ္စြဲၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မက္မက္ပါတယ္။အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕
> ဂ်ီေတာ့သူနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။
> ကၽြန္ေတာ္ သူမနဲ႕ေတြ႕ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျမင္ရဘူး။ (အိပ္မက္ဆုိေတာ့
> ရႈပ္တယ္၊ နညး္နညး္ သည္းခံဖတ္ေနာ္)
> သူမ က ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မၾကားရဘူး။ ( ပို႕စ္ ေမာ္ဒန္ေတြေရးေနတာ
> မဟုတ္ဘူးေနာ္။ )
> ရန္ကုန္မွာ မီးေတြပ်က္ေနလို႕ ေနျပည္ေတာ္ကို
> ကုန္းပုိးၿပီးလိုက္ပို႕ေပးပါတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ခ်င္းပဲ သေဘာတူခဲ့တယ္။
> ဒါေပမယ့္ သူမက စည္းကမ္းသုံးခုထုတ္ခဲ့တယ္။
> "တစ္ ...... ေမာတယ္လို႕ မေျပာရဘူး"
> "ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ရတယ္မလား" (မျမင္ရေပမယ့္ သူမ ေခါငး္ညိတ္ျပတာ
> ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တယ္။)
> "ႏွစ္....... i ခႏၶာကုိယ္က ေလးတယ္လို႕မေျပာရဘူး။ "
> "ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ရတယ္မလား" (မျမင္ရေပမယ့္
> မ်က္ေစာင္းလွလွေလးထုိးတာ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တယ္။)
> "သုံး....... ဘာမွ မေမးရဘူး"
> "ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ရတယ္မလား"
> "မ ေမးရဘးူလို႕ေျပာၿပီးၿပီေလ"
> "ေၾသာ္ ... အင္း အငး္ "
> ဒီလိုနဲ႕ ကုန္းပုိးလာတာ ေတာ္ေတာ္ခရီးေရာက္လာတယ္။သူမရဲ႕
> ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာငး္က ေသခ်ာဖမ္းဆုပ္လို႕ မမိတဲ့အတြက္
> ခဏခဏ ေခ်ာ္ထြက္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ .. သူမကုိ
> ကုန္းပိုးထားရပါလားဆိုၿပီး ရင္ေတြခုန္ေနတယ္။ အာေခါင္ေတြ
> ေျခာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေမာလာတယ္..... တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သူမ
> ခႏၶာကုိယ္က အရမး္ေလးလာတယ္.....
> အသက္ရွဴမဝဘူး.... မဝဘူး.... ေလးတယ္.... အရမ္းပဲ.... ေနာက္ဆုံး
> မခံႏုိင္ေတာ့လို႕..................ေက်ာကုန္းေပၚက...
> သူမ ကုိခ်လိုက္တာ................ ဟုိက္ ရွားလပတ္
> ပြင့္ေလာက္နီးနီး ဝတဲ့မိန္းမၾကီးျဖစ္ေနတယ္။ သူမ ဘယ္ေ၇ာက္သြားလဲေတာ့
> မသိဘူး။ အဲဒီ့ပြင့္နဲ႕တူတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက
> ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရယ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လူေတြက ပိန္သေလာက္ ဗလေတာင့္တယ္...
> မိန္းမ ဝဝၾကီးကုိ ထမး္ႏုိင္တယ္ဆိုၿပီး
> ဝုိငး္ခ်ီးက်ဴးၾကတယ္။ တဒဂၤအတြငး္ ေျမွာက္ပင့္မႈေတြၾကားမွာ
> ကၽြန္ေတာ္သာယာၿပီး သူမကုိေမ့သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့
> ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္က ဆုေတြေပးတယ္။ world records ေတြ Guiness
> စံခ်ိန္ေတြ ဘာေတြ ခ်ိဳးသြားတယ္.... ၿပီးလဲၿပီးေရာ
> ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တတိယေျမာက္ ႏုိဗယ္ဆုရွင္ၾကီးျဖစ္လာတယ္။ ဒါ့အျပင္
> ႏုိဗယ္ဆုထက္ျမင့္တဲ့ ဂလုိဘယ္ ဆုရွင္ၾကီးျဖစ္လာသတဲ့။
> ဆုက ပစၥည္းကုိေပးတာမဟုတ္ဘူး။ ေငြသားလညး္ မဟုတ္ဘူး။ လူသားစစ္စစ္ကုိ
> ဆုအျဖစ္ခ်ီးျမွင့္တာတဲ့။ အဲဒီ ကၽြန္ေတာ္ရမယ့္
> ဆုၾကီးကေတာ့ ပြင့္ေလာက္နီးနီး ဝတဲ့ မိန္းမၾကီးပဲတဲ့။
> ကၽြန္ေတာ္အဲဒီ့ေတာ့မွ လန့္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မယူႏုိင္ဘူးလို႕
> အတင္းေအာ္တယ္.... မရဘူး ... ေအာ္တယ္... ျငင္းတယ္....
> ဝုိငး္ခ်ဳပ္ၾကတယ္.... ရုန္းတယ္..... မုိးေတြရြာလာတယ္...
> ၿပီးေတာ့ ..... ၿပီးေတာ့............... ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ...... သူမ.......
> ခ်စ္တယ္........... ဟင့္အငး္တဲ့.....
> မလုပ္ၾကပါနဲ႕
> ကၽြန္ေတာ္ လန့္ႏုိးသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ဖ်ားေနတယ္....။
> ဟူး....... ေတာ္ပါေသးရဲ႕ .... အိပ္မက္ျဖစ္ေနလို႕
> ကုိယ္အပူခ်ိန္ ၁၀၁ ေက်ာ္ေနတယ္။ သူမကုိ ထမ္းခဲ့တဲ့
> ေက်ာကုန္းကုိစမ္းၾကည့္ေတာ့ စုိရႊဲေနတယ္။ သူမမ်ား ရွဴးရွဴးေပါက္ခ်
> ခဲ့သလား။ အား ..... ဟုတ္ပါဘူး..။ ေခၽြးေတြပါ.......။ ဟုိမိန္းမ
> ဝဝၾကီးေပါက္ခ်ခဲ့တာေကာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား.............
> အား
>
> * * * * * * * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * *
> * * * * ** * *
> ဝတၳဳေရးမယ္ဆိုရင္ အျပန္အလွန္စကားေျပာခန္းေတြကလည္း အေရးၾကီးလွပါတယ္။
> ဇာတ္ေကာင္ႏွစ္ေကာင္(သို႕)
> ႏွစ္ေကာင္ထက္မ်ားတဲ့ သူေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့စရုိက္ေတြနဲ႕ စကားေျပာပုံေတြကုိ
> ဖန္တီးသူက ဂရုတစုိက္ပုံေဖာ္ရပါတယ္။
> ကုိယ့္၇ဲ႕ဆိုလိုရင္း ေရာက္ေအာင္လညး္ ဖန္တီးနိုင္ရပါမယ္။ စာဖတ္သူ
> စိတ္ဝင္စားေအာင္၊ နစ္ဝင္လာေအာင္ ဆြဲေခၚသြား
> တတ္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကိဳးစားဆဲပါ။ ဇာတ္ကုိပုိသြက္လာေအာင္၊
> အသက္ဝင္လာေအာင္ ေလ့က်င့္ထားတာေလး
> ေတြ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။ (မၾကိဳက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႕ည့ံလို႕ျဖစ္ၿပီး၊
> ၾကိဳက္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္လုိ႕ပဲ
> ျဖစ္ပါတယ္။)
> ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အထက္တန္းေက်ာငး္တစ္ေက်ာင္းရဲ႕ေရွ႔မွာ
> ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ပုံးၾကီးတစ္ပုံးနဲ႕ ေက်ာင္း
> တက္ခ်ိန္တိုင္း ပန္းမ်ိဳးစုံလာေရာငး္ေလ့ရွိပါတယ္။
> ေက်ာင္းရဲ႕စာသင္ခန္းတုိင္းက ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္တိုင္းအတြက္
> ေကာင္ေလးဆီကပဲ ဝယ္ယူကပ္လွဴတာမ်ားပါတယ္။ ေက်ာင္းတက္ေခါငး္ေလာင္းထုိးရင္
> ေကာင္ေလးကသိမ္းျပန္ေလ့ရွိပါတယ္။
> တစ္ေန႕မွာေတာ့ ပန္းေရာငး္တဲ့ေကာင္ေလးဟာ သူ႕ဆီမွာလာဝယ္ေနက်
> မ်က္မွန္နဲ႕ကုိးတန္းေက်ာငး္သူေလးကို စိတ္ဝင္စားမိ
> သြားတယ္။ ဒီလုိနဲ႕ ေနာက္တစ္ခါသူ႕ဆီလာဝယ္ေတာ့
> "ေဟ့ ....ပုိက္ဆံယူေလ"
> "တုိ႕ မယူဘူး... ပန္းေတြက မငး္ကုိေပးဖုိ႕ရည္ရြယ္ထားတာ"
> "ဘာလို႕လဲ"
> ေကာင္ေလးက ရုတ္တရက္ဘာေျဖရမွန္းမသိဘူး။ ေကာင္မေလးကပဲဆက္ေျပာတယ္။
> "ဒါဆို အလကားေပးတာေပါ့"
> "ဟင့္အင္း အလကားေပးတာေတာ့မဟုတ္ဘူး"
> "ဒါဆို........"
> "လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးတာ"
> "ဘာကြာလို႕လဲ တူတူပဲကုိ......."
> "မတူဘူး။ တုိ႕ ပုိက္ဆံမယူဘူးဆိုတာက ေရာငး္ဖုိ႕မဟုတ္လို႕..............
> အလကားဆိုၿပီးေပးရင္ မငး္က အလကားရတာလုိ႕ပဲထင္မွာ၊ သေဘာထားမွာ။
> လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးမွ မငး္ကလက္ေဆာင္အျဖစ္ တန္ဖုိးထားမွာ"
>
> ေကာင္မေလးတစ္ခ်က္ၿပဳံးသြားတယ္။ လမ္းေဘးေစ်းေရာငး္တဲ့ ပန္းသည္ေလးက
> စကားၾကီးစကားက်ယ္ေတြေျပာဖုိ႕
> မလိုအပ္ဘူးလို႕ သူမ ထင္ေနတယ္။အတန္းထဲေ၇ာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်ငး္ေတြကုိ
> ေျပာျပလိုက္ေရာ။ ဒီလိုနဲ႕ တျဖည္းျဖည္းခ်ငး္
> အားလုံးသိသြားတယ္။ အ.ထ.က ေက်ာငး္အုပ္ဆရာၾကီးလညး္ သိသြားတာေပါ့။ သူက
> ဒါမ်ိဳးဆိုမရဘူး။ စည္းကမ္းပုိင္းဆုိင္ရာ
> မွာ အၾကပ္မတ္ဆုံးဆုိတဲ့ ဆရာၾကီးပဲဟာကုိ........
> ေနာက္တစ္ေန႕ ပန္းသည္ေကာင္ေလးနဲ႕ ေက်ာငး္အုပ္ဆရာၾကီးတုိ႕
> ေတြ႕ၾကပါေလေရာ........
>
> "မေန႕က ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကုိ ပန္းေတြ အလကားေပးလိုက္တယ္ဆုိ"
> "မဟုတ္ပါဘူး"
> " ဒါျဖင့္......"
> " လက္ေဆာင္ အျဖစ္ေပးလိုက္တာပါ "
> "အမ္"
> " ဆရာၾကီးေကာ လုိခ်င္လုိ႕လား"
> " ေဟ "
> " ဒါဆိုရင္ေတာ့ အလကားယူသြားပါ"
> " ဘာကြ "
> " ေဟာ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာငး္ထုိးသြားၿပီ ျမန္ျမန္ဝင္ေတာ့ ဆရာၾကီး "
> " ေၾသာ္ အင္းအင္း "
>
> ဒီလိုနဲ႕ ပထမေန႕ ေတြ႕ဆုံမႈမွာ ဆရာၾကီးဘာမွ မေျပာလိုက္နိုင္ဘူး။
> ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ မ်က္နွာကုိ မေန႕ကထက္
> မ်က္နွာကုိ ပုိတင္းထားလိုက္တယ္။ လာၿပီ........ ပန္းသည္ေကာင္ေလးဆီကုိ
> ဆရာၾကီးလာၿပီ.....။
> " မငး္ဘာေၾကာင့္ သူ႕ကုိ ပန္းေတြ အလကားေပးလိုက္ရတာလဲ "
> " အလကားေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးလိုက္တာပါ "
> " ေၾသာ္... ေအး .. ဘာလို႕ လက္ေဆာင္ေပးတာလဲ "
> " သူ ရေစခ်င္လို႕ပါ "
> " အြန္.... သူ ရသြားေတာ့.... မငး္က ဘာလုပ္မွာလဲ "
> " ကၽြန္ေတာ္က ဘာလုပ္ရမွာလဲ... သူ ရသြားတာ သူပဲ လုပ္မွာေပါ့ "
> " ဟုတ္ေသးဘူးေလ "
> " ဟုတ္ပါတယ္... ဘုရားတင္မလား၊ ဆရာမ ေပးမလား ၊ေခါင္းမွာ ပန္မလား
> တစ္ခုခုပဲ "
> " ထားပါေတာ့ ထားပါေတာ့ "
> " ထားပါေတာ့ ဆုိရေအာင္ ဆရာၾကီးက ပန္းဝယ္ဖုိ႕ ေစ်းဆစ္ေနလို႕လား "
> " အာ ... ဒီေကာင္ ကြာ "
> " ကဲကဲ ေစ်းတည့္သြားၿပီပဲထားပါေတာ့။ ဘာပန္းယူမွာလဲ "
> " ႏွင္းဆီ၊ စံ ... ဟာ.... ဟုတ္ေသးပါဘူး ဟ "
> " မဟုတ္ေသး၇င္လညး္ ဝင္ေတာ့ဆရာၾကီး... ေက်ာင္းတက္ေခါငး္ေလာင္း
> ထုိးသြားၿပီ "
> " အမ္ "
> ကဲ ဒါကေတာ့ တတိယေျမာက္ေန႕ပါ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ တကယ္ေတြ႕ၾကပါၿပီ။ ( မသိရင္
> အရင္ရက္ေတြက
> လူစားထုိး ေတြ႕ေနၾကတဲ့ အတိုငး္ပဲ )
>
> " ဒီတစ္ခါေတာ့ မငး္ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ မလုပ္နဲ႕ "
> " မမေဝ့လည္ကုိ ဘယ္ေၾကာင္က လာပတ္ေနလို႕လဲ ဆရာၾကီး "
> " တစ္ျခံေက်ာ္က ေၾကာင္... ဟာ ..ေဟ့ေကာင္ ..ေျပာေလဆိုးေလ ပါလား။
> မငး္မွာ အျပစ္ရွိတယ္ သိလား "
> " ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရွိမွန္း ဘယ္လိုသိလဲ။ ဆရာၾကီး လုိခ်င္လုိ႕လား "
> " နည္းနည္းေလာက္ ခြဲ ....ခြဲ ..... မငး္နဲ႕ကေတာ့ကြာ.............
> ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကုိ ေႏွာင့္ယွက္တာကြ။ "
> " ဘယ္လုိမ်ား ေႏွာင့္ယွက္မိပါလိမ့္ ဆရာၾကီးရယ္ ။ "
> " မငး္ ပန္းေတြေပးတယ္ေလ "
> " ဒါဆို အိမ္တိုင္းက ဘုရားကုိ ပန္းေတြ ေပးတယ္ေလ။ ေႏွာင့္ယွက္တာပဲေပါ့ "
> " မတူဘူးေလကြာ "
> " ဘာကြာလို႕လဲ "
> " သူတုိ႔က လွဴတာ "
> " ကၽြန္ကေတာ္ကေရာ "
> " အမ္... ေၾသာ္.... မငး္က လက္ေဆာင္ေပးတာဆို "
> " ဒီလိုဆို လွဴရင္ အျပစ္မဟုတ္ဘူးေပါ့။ လက္ေဆာင္ေပးရင္ အျပစ္ေပါ့။ "
> " ေအးေပါ့ "
> " ဒါဆို ကၽြန္ေတာ့မွာ အျပစ္ရွိတာေပါ့။ "
> " ေအးေပါ့... မင္းကုိ ဘယ္လို အျပစ္ေပးရင္ ေကာငး္မလဲ"
> " ေက်ာင္းထုတ္လိုက္ပါလား ....ဆရာၾကီး "
> " ထုတ္..... ထုတ္ .... ေအာင္မာ .... မငး္ကေက်ာင္းမွ မေနတာ "
> " ဒါဆို ..... "
> " မငး္ ဒါမ်ိဳးေနာက္တစ္ခါ လုပ္ရင္ မငး္ကုိ ဒီနားမွာ
> ေစ်းေရာငး္ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး "
> " ဒါဆို .... ဟုိနားတိုးေရာငး္မယ္ေလ "
> " ဘာကြ "
> " အဲေလ ... ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့.. ဘယ္သူ႕ကုိမွ လက္ေဆာင္မေပးေတာ့ပါဘူး။ "
> "ၿပီးေရာ ..ၿပီးေရာ ... အင္... ဒါက ဘာလုပ္တာလဲ "
> " ဆရာၾကီးဖုိ႕ ပန္းေတြေလ ....."
> " ဒီေလာက္ အမ်ားၾကီး .... "
> " ယူလုိက္ပါ ဆရာၾကီးရယ္ "
> " လက္ေဆာင္ေပးတာလား "
> " မဟုတ္ပါဘူး "
> " ဒါျဖင့္ "
> " လွဴတာပါ "
> " ေကာငး္ေ၇ာ "
>
> ( စကားေျပာခန္းမ်ား ေလ့က်င့္ျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ယုတၱိ တန္မတန္
> ဦးစားမေပးေတာ့ဘဲ၊ ခက္သြက္
> သြက္ေရးသားႏုိင္ရန္သာ ၾကိဳးစားထားသျဖင့္ အမွားအယြင္းရွိခဲ့ပါက ေဗြမယူပဲ၊
> လူကုိသာ လာယူၾကပါ ခင္ဗ်ာ.........)
>
> * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ** * * * *
> ** ** * * * * * * *
>
> ( ကဲ ... ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆုံး တစ္ပုိဒ္ပါပဲ။ ခင္ဗ်ားဖတ္လာတာ
> ဒီအထိေရာက္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
> ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရင္းနွီးမႈဟာ သာမာန္အဆင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
> ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာငး္သိတဲ့သူေတြက
> လြဲလို႕ ဘယ္သူမွ ကၽြန္ေတာ့္စာေတြကုိ ဆုံးေအာင္မဖတ္ခ်င္ၾကဘူး ။
> ........... ဟီ ... ဟိ .... )
>
> အရာရာတိုငး္မွာ နိဒါန္းက အေရးၾကီးပါတယ္။ အစပ်ိဳးတတ္ဖုိ႕လိုတယ္။
> စာစီစာကုံး၊ ဝတၱဳ၊ သီခ်ငး္ ကအစ
> စကားေျပာတာက အဆုံး ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့အရာကုိ
> ပုိမုိေလးနက္ေစဖုိ႕ သက္ဆုိင္တဲ့နိဒါန္းကုိ ထိေရာက္စြာ
> အသုံးခ်တတ္ဖုိ႕လိုတယ္။ ျဖည္းျဖညး္ခ်ငး္ ကုိယ္ေျပာခ်င္တဲ့ အရာကို စနစ္တက်
> ဆြဲေခၚသြားတတ္ဖုိ႕လိုတယ္။ အဟဲ.... ကၽြန္ေတာ္
> ကေတာ့ အခုကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကုိ ဘယ္လိုနိဒါန္းပ်ိဳးရမွန္းမသိလုိ႕
> ခက္ေနပါတယ္။ ( ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိပဲ ပ်ိဳးလိုက္တာ .. ဟီဟိ )
> ကၽြန္ေတာ့္မိဘႏွစ္ပါးကေတာ့ သားတစ္ေယာက္ကုိ
> ဆုံးမဖုိ႕အတြက္နိဒါန္းပ်ိဳးတဲ့ေနရာမွာ အလြန္ေတာ္တဲ့စုံတြဲပါ။ ဒါေပမယ့္
> သိတယ္မလား။ ကၽြန္ေတာ္က နိဒါန္းသာ ေကာငး္ေကာငး္မပ်ိဳးတတ္တာ.... ပ်ိဳးလာတဲ့
> နိဒါန္းကိုေတာ့ ဘယ္လိုဖ်က္ဆီးရမယ္ဆိုတဲ့
> ဥာဏ္က အျပည့္ပါလာၿပီးသား...............
> ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက စကားေျပာစြမ္းရည္မွာ ကၽြန္ေတာ့ထက္သာပါတယ္။
> ကၽြန္ေတာ့္ကို " ေဟ့ေကာင္... မင္း အလုပ္ရွာေတာ့
> အလုပ္လုပ္ေတာ့ " လို႕ တုိက္ရုိက္မေျပာဘူး....။ ( ဗဟုသုတၾကြယ္ေၾကာင္းကလညး္
> ျပခ်င္ေသးတယ္မလား... ဒီေတာ့ ေဟာဒိ
> တစ္ဦးတညး္ေသာ သားေယာက်္ားေလးကုိ.....)
>
> " မင္းသိလား... အေမရိကန္မွာဆုိရင္ ၁၈ႏွစ္ျပည့္ၿပီးသူတုိင္း...........
> "
> " ေၾသာ္ သိတယ္။ မဲေပးႏုိင္တယ္။ အရက္၊ ေဆးလိပ္ ေသာက္လုိ႕ရတယ္။
> လက္ထပ္ႏုိင္ၿပီ။ living together
> ေနႏုိင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ရုပ္ရွင္ေတြ တရားဝင္ၾကည့္လုိ႕ ရၿပီ။ ဟုတ္တယ္မလား
> ေဖ့ "
> " ဟာ .... အလုပ္လုပ္ၾကတာကြ "
> " ေၾသာ္ ... သိပါဘူး "
>
> ေဖက ေယာက်္ားၾကီးတန္မဲ့ မ်က္ေစာင္းလွမ္းထုိးပါတယ္။ ( ေဖၾကီးေရ
> ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ .. ဟီဟိ ) ေဖမႏုိင္ေတာ့
> ေမ လာပါၿပီ။
> " ကုိယ့္ ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ ရပ္သင့္ၿပီ ငါ့သား "
> " ဗ်ာ ေမ့.... ေမေျပာေတာ့ သားက တစ္ႏွစ္သားကတညး္က
> မတ္တပ္ရပ္ႏုိင္ၿပီဆုိ... ခုသားက ကုိယ့္
> ေထာက္နဲ႕ ကုိယ္မရပ္လို႕ ခ်ိဳင္းေထာက္နဲ႕ ရပ္ေနလို႕လား "
> ကၽြန္ေတာ္က မယုံၾကည္ဟန္နဲ႕ ေျခေထာက္ကုိ ဆန္႔လိုက္ေကြးလိုက္၊
> ၾကမ္းျပင္ကုိ ဖေနာင့္နဲ႕ ေပါက္လိုက္
> လုပ္ၾကည့္ေနပါတယ္။
> " ေဟ့ေကာင္ မင္းေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ လုပ္မေနနဲ႕ ..... တစ္ေန႕ တစ္ေန႕
> မိဘဆီက မုန္႕ဖုိး
> လက္ျဖန္႕ေတာင္းေနတာ မငး္မရွက္ဘူးလား "
> " ေဖ ကလညး္ .......... ရွက္တာေပါ့ "
> " ဒါဆို ဘာလုိ႕ ေတာင္းေနလဲ "
> " ေဖၾကီးတုိ႕ကမွ အလိုက္တသိ ထုတ္မေပးတာ "
> " ဘာ "
> " ဟုတ္တယ္ေလ.... ေဖၾကီးတုိ႕ အလိုက္တသိထုတ္ေပးရင္ သားက ဘယ္ေတာင္းမလဲ။
> သားလညး္ ေတာငး္ရတာ ရွက္တာေပါ့ .... "
> ဟဲဟဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခံစစ္ေၾကာငး္က ေကာင္းေကာငး္ၾကီး အလုပ္လုပ္ေနေတာ့
> တုိက္စစ္ကုိ ေမၾကီးက
> ဆက္လက္ တာဝန္ယူပါတယ္။
> " ငါ့သား အသက္ႏွစ္ဆယ္ ျပည့္ၿပီးေနၿပီ။ ထုိင္မစားသင့္ေတာ့ဘူး
> လို႕ေျပာေနတာ "
> " ဟာ .... သားက ထုိင္မစားလို႔ ဒူးေထာက္စားရမွာလား။
> ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ရပ္ၿပီး
> မတ္တပ္ရပ္ စားတာကမွ ေတာ္ပါေသးတယ္ ေမၾကီးရာ"
> " ေဟ့ေကာင္ .... မငး္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ လုပ္မေနနဲ႕။ ဒီေန႕က စၿပီး
> မငး္ကုိမုန္႕ဖုိး မေပးႏုိင္ဘူး "
> " ဒါျဖင့္ ေမၾကီး ေပးမွာေပါ့ "
> " ေအာင္မာ ေမလညး္ မေပးႏုိင္ပါဘူး "
> " ဟား...... ဒါဆို ေမၾကီးတုိ႕ကုိ ဘြားဘြားနဲ႕ တုိင္ေျပာမယ္၊
> ဘြားဘြားဆီမွာ သြားေနမယ္ "
> " မငး္ အဘြားက မင္း ဆံပင္ညွပ္ၿပီးမွ သူ႕ကုိလာေတြ႕တဲ့ "
>
> ဟီး........ ဒါလညး္ ဟုတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ
> ဆံပင္ညွင္းသုိးသိုးနဲ႕မို႕ ၾကည့္မရဘူးတဲ့။ ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့
> ကၽြန္ေတာ့္ကုိဗ်ာ......... ဟုတ္တယ္ .. ဟုတ္ ။ ..... ( ဆံပင္ ကုိေတာ့
> မညွပ္ႏုိင္ေပါင္ )
> " ဒီေတာ့ မငး္သုံးခ်င္ရင္ မငး္ဟာမငး္ရွာ.... ။ ေမာင္ဘုန္း
> (ေခြးနီ ) လည္း Goal Rost မွာလုပ္ေနၿပီ။
> ဘြန္ဘြန္းလည္း Chatrium မွာလုပ္ေနၿပီ။ မငး္တုိ႕အဖြဲ႕မွာ
> မငး္တစ္ေယာက္ပဲ အလုပ္အကုိင္မရွိတာ "
> " ေငြရွာခ်င္တာမ်ား မခက္ပါဘူး ေဖၾကီးရာ "
> " အလုပ္ လုပ္ေတာ့မွာလား "
> " ဟင့္အင္း ..... သားက ေငြရွာမွာ "
> " ဟမ္..... အလုပ္မလုပ္ဘဲ ဘယ္က ပိုက္ဆံရမွာလဲ "
> " လုိဘူးေလ............. အိမ္ထဲမွာပဲ ရွာမွာေပါ့ "
> " ဘာ "
> " ဟုတ္တယ္ေလ ... သားျမင္လုိ႕ သားေကာက္ရရင္ သားပုိက္ဆံပဲ "
> (ကၽြန္ေတာ့္အေဖ နည္းနည္းေတာ့ လန့္သြားတယ္။ သူ႕သားအေၾကာငး္ သူပဲ အသိဆုံးမလား
> ။ )
> " ငါ့ပုိက္ဆံ ေပ်ာက္ရင္ မငး္ အေသပဲေနာ္ "
> " ဆုိင္ဘူးေလ.... သားေကာက္ရရင္ သားပိုက္ဆံပါဆို "
> " မငး္ေတာ့ကြာ.... အသက္က ႏွစ္ဆယ္စြန္းေနၿပီ။ လူက ေပါခ်ာခ်ာနဲ႕ (
> ဖေအတူသားကုိး )
> ဒါနဲ႔မ်ား မိန္းမယူရင္...... "
> " သူ ရွာေကၽြးမွာေပါ့ "
> " ဘာ.... ေနေတာ့ေကာ "
> " ေဖၾကီးတုိ႕နဲ႕ လာေနမွာေပါ့ "
> " ေၾသာ္.... ေအး .. ငါ့အိမ္ေပၚေခၚလာရင္ေတာ့ ငါ့မယားပဲ "
> " ဒါကေတာ့ ေမၾကီးနဲ႕ညွိေလ "
> " ဘာ ... ေခြးသား... မငး္ မေျပးနဲ႕... ေသဖုိ႕သာျပင္ "
> "အာ ရဘူး ရဘူး..... ေျပးၿပီ... ေမၾကီးေရ။ သား ဒီေန႕
> အိမ္ျပန္လာေတာ့ဘူး။ ေၾသာ္ ...ဒါနဲ႕..
> ေျပာခဲ့ရဦးမယ္။ ဘယ္သူ႕ ပုိက္ဆံမွန္းမသိလုိ႕ သားေကာက္ရတဲ့ပုိက္ဆံ
> သုံးေထာင္
> ေဖၾကီး အိတ္ကပ္ထဲက ေတြ႕လို႕ သားယူထားလိုက္တယ္............. တာ့ ...တာ
> "
>
> (ၿပဳံးေပ်ာ္ ၾကည္ႏူး ႏုိင္ၾကပါေစ )
>
> * * * ** * * * * * * ** * * *
> * * * * * ** * * * * * ** * * *
>
>
> မိုးဇက္သြန္းထက္
>
> ( အလုပ္လက္မဲ့...
>
> အလုပ္ရွင္ အလုိရွိသည္ )
>
>
> PS: : ဖတ္သူအရူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာဘူးေနာ္........။
>
> ကဲ ... ခင္ဗ်ားတုိ႕ (ဆရာသမားမ်ား) ေျမွာက္ေပးၾကလို႕ ကၽြန္ေတာ္သြန္းထက္
> ေပါက္တတ္ကရေပါခ်ာခ်ာ (ခင္ဗ်ားတုိ႕ေျပာတဲ့
> ဟာသ) ေတြေရးျပပါဦးမယ္။ ဒါကၽြန္ေတာ့္ အေတြးေတြပါ။ ကၽြန္ေတာ့္
> ေနထုိင္မႈစရုိက္ပါ။ လကၡဏာပါ။ ၿပီးေတာ့...... ဘဝပါ။
> ခင္ဗ်ားတုိ႕ ဖတ္ခ်င္မွ ဖတ္ပါ။ အနည္းဆုံး
> ခင္ဗ်ားျပဳံးေယာင္သမ္းသြားေအာင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြက ကူညီႏိုင္ပါတယ္။
> အဆုံးထိမဖတ္ႏုိင္လညး္ ကိစၥမရွိပါဘူး။ ဖတ္ၿပီးေတာ့မွ စာဖတ္သူကုိ
> ဖတ္သူအရူးလို႕ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပါဘူး။ ေျပာစရာလညး္ လိုပါဘူး။
>
> ကုိယ့္အေၾကာင္းကုိ ကုိယ္သိၾကတယ္မလား။. ... ၿပီးတာပဲ...... ကဲ
> ...အေတြးအေခၚ (၁) နဲ႕စလိုက္ၾကရေအာင္.......
>
>
> * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
> * * * * * * * * * * *
>
> ဥာဏ္မွီသူမ်ား ရယ္ေမာၾကအံ့
>
> ဝဋ္လည္တယ္ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕
> ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအၾကြင္းမဲ့ယုံၾကည္ၾကသလို အျခားဘာသာဝင္ေတြကလည္း အေခၚ
> အေဝၚတစ္မ်ိဳးနဲ႕ လက္ခံၾကလိမ့္မယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ "တန္ျပန္မႈတုိငး္မွာ
> တုန္႕ျပန္တဲ့သက္ေရာက္မႈ" ........ အာ...... ဟုတ္ေသးပါဘူး။
> "Reaction..... အင္း .... ဒီလိုလဲ ေျပာတတ္ျပန္ဘူး။ (ထားပါေတာ့)
> ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ "ဝဋ္လည္တယ္" ဆုိတာကုိ အၾကြင္းမဲ့ယုံ
> ၾကည္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားဖတ္ဖူးမွာေပါ့ . .. . . .
> ေၾကာင္ကုိ ေရေႏြးပူနဲ႕ပက္လိုက္လို႕ တစ္ခ်ိန္ ကုိယ့္ေပၚေရေႏြး
> ပြက္ပြက္ဆူေလာင္တာေတြ....
> ကိုယ့္လက္ေအာက္ကဝန္ထမ္းကုိ ဆူမိလို႕ အထက္လူၾကီးရဲ႕အေဟာက္ျပန္ခံရတာေတြ....
> သူမ်ားကုိလက္ညႈိးထုိး အေပါလုိ႕ေျပာမိလို႕ ကုိယ့္ကုိလက္ညိႈးထုိး
> အရူးလုိ႕ ျပန္ေျပာခံရတာေတြ....
> စသျဖင့္ ....... ဝဋ္ဆိုတာ တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္လည္တတ္ပါတယ္။
> (မီးပ်က္ေနေပမယ့္လည္း ေမာ္တာမလိုတဲ့အတြက္ လည္ပါတယ္။
> ဒါေၾကာင့္ ညလုံးေပါက္ CNGလညး္ တန္းစီစရာမလိုပါဘူး။ )
> သုိ႕ေသာ္လညး္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ဝဋ္လည္မွာကုိ မေၾကာက္မရြ႕ံ
> သူမ်ားကုိလက္ညိႈးထုိးၿပီး ပုိးစုိးပက္စက္ေျပာေနပါတယ္
> ဗ်ား။ ေအာင္ျမတ္ေလး ..... အမွန္ကုိေျပာတာဘာျဖစ္လဲ...
> ဝဋ္လည္ရင္ခံပစ္လုိက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကလည္းအျပည့္.... ခံခ်င္လြန္းလို႕...
> တျခားေတာ့ ဟုတ္ဘူး.... ။ ဘယ္သမီးရည္းစားစုံတြဲကုိေတြ႕ေတြ႕ ကၽြန္ေတာ္
> အာမနာလွ်ာမက်ိဳး၊ မႈိခ်ိဳးမွ်စ္ခ်ိဳး ပိုးစုိးပက္စက္ ေဝဖန္
> တတ္တာပါပဲခင္ဗ်ား။ (ဝဋ္လည္လွ်င္လည္း ခံယုံေပါ့)
> ကၽြန္ေတာ့္ေဝဖန္ပုံေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ ရႈစားၾကပါဦး။
> "ၾကည့္ပါဦးကြာ..... အျမင္မေတာ္၊ ဆင္ေတာ္နဲ႕ခေလာက္၊
> အမဲရုိးနွယ္ဟင္းအုိးမွ အားမနာ၊ အႏူလက္နဲ႕ ေရႊခြက္ႏႈိက္တယ္
> ဆိုတာ အဲဒါမ်ိဳးကြ...... ဘယ္လုိမ်ားၾကိဳက္သြားၾကပါလိမ့္......
> ဟုိေကာင္ကြာ သူ႕ရုပ္မွ သူအားမနာ၊ သူ႕ ရုပ္ကလာပ္က ဆုတ္ပ်က္ၿပီး
> ဖုတ္သဘက္ဝင္စားသလို ခ်ာတူးလန္ရုပ္ၾကီးက ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့ေစာ္ရတာ အံ့ေရာ
> အ့ံေရာ..... ေစာ္ေလးကုိေတာ့ ႏွေမ်ာလိုက္တာကြာ
> သူ႕ပုံစံေလးနဲ႕ ဒီလို ဘဲနာၾကီးကုိမွ သြားၾကိဳက္ရတယ္လို႕.... ဒီရုပ္နဲ႕
> ဒီရုပ္ မရြံမရွာ တြဲၾကတယ္လို႕ကြာ...."
> ကဲ..... ဝဋ္ဆိုတာလည္တတ္တယ္တဲ့။ လည္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ ....
> လည္လိုက္စမ္း.... မေၾကာက္ေရးခ် မေၾကာက္..........
> ကၽြန္ေတာ္လညး္ အေျပာခံခ်င္လြန္းလို႕ပါ။ ေနာ္........ မခ်ဳမြန္
> ဟီဟိ..................
>
> * * * * * * * * * * * *
> ** * * * * * * * * * * * *
>
> အခု အေတြးကေတာ့ ဘယ္သူေတြေျပာခဲ့မွန္းမသိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ကဆင့္ပြားၿပီး
> အမ်ားၾကီးေလွ်ာက္ေတြးမိတာပါ။ လူနညး္စု
> အၾကိဳက္ေတာ့ ဟုတ္လိမ့္မယ္မထင္ဘူး ။ အျပာေရာင္ နညး္နညး္ သမ္းလို႕ပါ။
> ဒီလုိပါ...... လူၾကီးေတြက ဆုံးမၿပီဆုိရင္ ဗ်စ္ေတာက္
> ဗ်စ္ေတာက္နဲ႔ မၿပီးႏုိင္မစီးႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒီေနရာမွာ
> အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေလာက္ဥပမာ ေျပာပါရေစ...........
> ေကာင္ေလးနဲ႕ ေကာင္မေလး
> သမီးရည္းစားႏွစ္ေယာက္ခိုးရာလိုက္ေျပးသြားၾကတာကုိ ႏွစ္ဖက္လူၾကီးမိဘေတြ
> အျပစ္တင္ၾက
> တဲ့ ဟန္ေလးပါ။
> " ေခြးသူေတာင္းစား... ဟင္း... ေသာက္လုပ္ေသာက္ကုိင္ျဖင့္ မရွိဘဲ....
> ဒီမယားခိုးေျပးၿပီး ဘာလုပ္ေကၽြးမွာလဲ.....
> ေတာ္ေတာ္ မုိက္လုံးၾကီးတဲ့ေကာင္... " တဲ့...။
>
> " ေခြးထက္ မုိက္တဲ့သမီး... ေခြး အျမီးျဖတ္ၿပီးယူတာမွ ဒီကေလကေခ်ထက္
> သာဦးမယ္... ေသာက္သုံးမက်...
> ေတာ္ေတာ္ မုိက္တြင္းနက္တဲ့ဟာမ" တဲ့....။
>
> အထက္ပါ ဆုံးမစကားႏွစ္ေၾကာင္းကုိ ေသာခ်ာေလ့လာၾကည့္ရင္ ဆင္မလုိလုိနဲ႔
> မတူဘဲ ကြဲျပားတာကုိေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။
> ေယာက်္ားေလးကုိဆူေတာ့က် မိုက္လုံးၾကီးတဲ့ေကာင္တဲ့..... မိန္းကေလးက်ေတာ့
> မုိက္တြငး္နက္တဲ့ဟာမတဲ့........
> အငး္....ဘာေၾကာင့္မ်ား...... ခြဲျခားတာပါလိမ့္.......
> ကြဲျပားတာပါလိမ့္.......ကၽြန္ေတာ္ ဆက္မေတြးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး.........
> ခင္ဗ်ားတုိ႕ ေတြးတတ္သေလာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ျပန္ေျပာၾကစမ္းပါ။
> ခင္ဗ်ားကေကာ မုိက္လုံးၾကီးတဲ့သူလား၊
> မုိက္တြငး္နက္တဲ့သူလား..................................?
>
> boy boy နဲ႕ ဘြန္ဘြန္း ေရ မငး္တုိ႕ကေတာ့
> မုိက္တြငး္နက္ၾကတုန္းပဲေနာ္..............
>
> * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
> * * * * * *
>
>
> ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အဖြဲ႕(Alarm)ရဲ႕ အဓိက သီခ်ငး္တီးေပးတဲ့ Reddog(ေခြးနီ)
> အိမ္မွာလာအိပ္ပါတယ္။ သူ႕ကြန္ပ်ဴတာပ်က္
> ေနလို႕တဲ့။ ( သူ႕အေမေျပာတာေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ Monitor ထဲကုိ
> ရွဴးရွဴးေပါက္ခ်လိုက္လို႕ ဆိုလားပဲ )။ ဒါနဲ႕ သီခ်ငး္
> အသစ္ေရးဖုိ႕ တုိင္ပင္ၾကပါတယ္။ လုပ္ခ်င္တဲ့ပုံစံေလးေတြေပါ့။
> ကိုရီးယားကားေတြထဲကအတိုင္း သူက သူ႕ေကာင္မေလးကုိ
> တုိင္းရငး္သားေက်းရြာကေန ယုဇနအထိ သုံးမုိင္ေလာက္ ကုန္းပုိးခဲ့ဖူးပါတယ္။
> (Romantic ဆန္ဆန္ ႏြားက်တာေပါ့ဗ်ာ ဟီဟိ)
> အဲဒါကုိ စိတ္စြဲၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မက္မက္ပါတယ္။အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕
> ဂ်ီေတာ့သူနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။
> ကၽြန္ေတာ္ သူမနဲ႕ေတြ႕ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျမင္ရဘူး။ (အိပ္မက္ဆုိေတာ့
> ရႈပ္တယ္၊ နညး္နညး္ သည္းခံဖတ္ေနာ္)
> သူမ က ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မၾကားရဘူး။ ( ပို႕စ္ ေမာ္ဒန္ေတြေရးေနတာ
> မဟုတ္ဘူးေနာ္။ )
> ရန္ကုန္မွာ မီးေတြပ်က္ေနလို႕ ေနျပည္ေတာ္ကို
> ကုန္းပုိးၿပီးလိုက္ပို႕ေပးပါတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ခ်င္းပဲ သေဘာတူခဲ့တယ္။
> ဒါေပမယ့္ သူမက စည္းကမ္းသုံးခုထုတ္ခဲ့တယ္။
> "တစ္ ...... ေမာတယ္လို႕ မေျပာရဘူး"
> "ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ရတယ္မလား" (မျမင္ရေပမယ့္ သူမ ေခါငး္ညိတ္ျပတာ
> ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တယ္။)
> "ႏွစ္....... i ခႏၶာကုိယ္က ေလးတယ္လို႕မေျပာရဘူး။ "
> "ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ရတယ္မလား" (မျမင္ရေပမယ့္
> မ်က္ေစာင္းလွလွေလးထုိးတာ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တယ္။)
> "သုံး....... ဘာမွ မေမးရဘူး"
> "ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ရတယ္မလား"
> "မ ေမးရဘးူလို႕ေျပာၿပီးၿပီေလ"
> "ေၾသာ္ ... အင္း အငး္ "
> ဒီလိုနဲ႕ ကုန္းပုိးလာတာ ေတာ္ေတာ္ခရီးေရာက္လာတယ္။သူမရဲ႕
> ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာငး္က ေသခ်ာဖမ္းဆုပ္လို႕ မမိတဲ့အတြက္
> ခဏခဏ ေခ်ာ္ထြက္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ .. သူမကုိ
> ကုန္းပိုးထားရပါလားဆိုၿပီး ရင္ေတြခုန္ေနတယ္။ အာေခါင္ေတြ
> ေျခာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေမာလာတယ္..... တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သူမ
> ခႏၶာကုိယ္က အရမး္ေလးလာတယ္.....
> အသက္ရွဴမဝဘူး.... မဝဘူး.... ေလးတယ္.... အရမ္းပဲ.... ေနာက္ဆုံး
> မခံႏုိင္ေတာ့လို႕..................ေက်ာကုန္းေပၚက...
> သူမ ကုိခ်လိုက္တာ................ ဟုိက္ ရွားလပတ္
> ပြင့္ေလာက္နီးနီး ဝတဲ့မိန္းမၾကီးျဖစ္ေနတယ္။ သူမ ဘယ္ေ၇ာက္သြားလဲေတာ့
> မသိဘူး။ အဲဒီ့ပြင့္နဲ႕တူတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက
> ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရယ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လူေတြက ပိန္သေလာက္ ဗလေတာင့္တယ္...
> မိန္းမ ဝဝၾကီးကုိ ထမး္ႏုိင္တယ္ဆိုၿပီး
> ဝုိငး္ခ်ီးက်ဴးၾကတယ္။ တဒဂၤအတြငး္ ေျမွာက္ပင့္မႈေတြၾကားမွာ
> ကၽြန္ေတာ္သာယာၿပီး သူမကုိေမ့သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့
> ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္က ဆုေတြေပးတယ္။ world records ေတြ Guiness
> စံခ်ိန္ေတြ ဘာေတြ ခ်ိဳးသြားတယ္.... ၿပီးလဲၿပီးေရာ
> ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တတိယေျမာက္ ႏုိဗယ္ဆုရွင္ၾကီးျဖစ္လာတယ္။ ဒါ့အျပင္
> ႏုိဗယ္ဆုထက္ျမင့္တဲ့ ဂလုိဘယ္ ဆုရွင္ၾကီးျဖစ္လာသတဲ့။
> ဆုက ပစၥည္းကုိေပးတာမဟုတ္ဘူး။ ေငြသားလညး္ မဟုတ္ဘူး။ လူသားစစ္စစ္ကုိ
> ဆုအျဖစ္ခ်ီးျမွင့္တာတဲ့။ အဲဒီ ကၽြန္ေတာ္ရမယ့္
> ဆုၾကီးကေတာ့ ပြင့္ေလာက္နီးနီး ဝတဲ့ မိန္းမၾကီးပဲတဲ့။
> ကၽြန္ေတာ္အဲဒီ့ေတာ့မွ လန့္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မယူႏုိင္ဘူးလို႕
> အတင္းေအာ္တယ္.... မရဘူး ... ေအာ္တယ္... ျငင္းတယ္....
> ဝုိငး္ခ်ဳပ္ၾကတယ္.... ရုန္းတယ္..... မုိးေတြရြာလာတယ္...
> ၿပီးေတာ့ ..... ၿပီးေတာ့............... ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ...... သူမ.......
> ခ်စ္တယ္........... ဟင့္အငး္တဲ့.....
> မလုပ္ၾကပါနဲ႕
> ကၽြန္ေတာ္ လန့္ႏုိးသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ဖ်ားေနတယ္....။
> ဟူး....... ေတာ္ပါေသးရဲ႕ .... အိပ္မက္ျဖစ္ေနလို႕
> ကုိယ္အပူခ်ိန္ ၁၀၁ ေက်ာ္ေနတယ္။ သူမကုိ ထမ္းခဲ့တဲ့
> ေက်ာကုန္းကုိစမ္းၾကည့္ေတာ့ စုိရႊဲေနတယ္။ သူမမ်ား ရွဴးရွဴးေပါက္ခ်
> ခဲ့သလား။ အား ..... ဟုတ္ပါဘူး..။ ေခၽြးေတြပါ.......။ ဟုိမိန္းမ
> ဝဝၾကီးေပါက္ခ်ခဲ့တာေကာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား.............
> အား
>
> * * * * * * * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * *
> * * * * ** * *
> ဝတၳဳေရးမယ္ဆိုရင္ အျပန္အလွန္စကားေျပာခန္းေတြကလည္း အေရးၾကီးလွပါတယ္။
> ဇာတ္ေကာင္ႏွစ္ေကာင္(သို႕)
> ႏွစ္ေကာင္ထက္မ်ားတဲ့ သူေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့စရုိက္ေတြနဲ႕ စကားေျပာပုံေတြကုိ
> ဖန္တီးသူက ဂရုတစုိက္ပုံေဖာ္ရပါတယ္။
> ကုိယ့္၇ဲ႕ဆိုလိုရင္း ေရာက္ေအာင္လညး္ ဖန္တီးနိုင္ရပါမယ္။ စာဖတ္သူ
> စိတ္ဝင္စားေအာင္၊ နစ္ဝင္လာေအာင္ ဆြဲေခၚသြား
> တတ္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကိဳးစားဆဲပါ။ ဇာတ္ကုိပုိသြက္လာေအာင္၊
> အသက္ဝင္လာေအာင္ ေလ့က်င့္ထားတာေလး
> ေတြ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။ (မၾကိဳက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႕ည့ံလို႕ျဖစ္ၿပီး၊
> ၾကိဳက္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္လုိ႕ပဲ
> ျဖစ္ပါတယ္။)
> ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အထက္တန္းေက်ာငး္တစ္ေက်ာင္းရဲ႕ေရွ႔မွာ
> ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ပုံးၾကီးတစ္ပုံးနဲ႕ ေက်ာင္း
> တက္ခ်ိန္တိုင္း ပန္းမ်ိဳးစုံလာေရာငး္ေလ့ရွိပါတယ္။
> ေက်ာင္းရဲ႕စာသင္ခန္းတုိင္းက ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္တိုင္းအတြက္
> ေကာင္ေလးဆီကပဲ ဝယ္ယူကပ္လွဴတာမ်ားပါတယ္။ ေက်ာင္းတက္ေခါငး္ေလာင္းထုိးရင္
> ေကာင္ေလးကသိမ္းျပန္ေလ့ရွိပါတယ္။
> တစ္ေန႕မွာေတာ့ ပန္းေရာငး္တဲ့ေကာင္ေလးဟာ သူ႕ဆီမွာလာဝယ္ေနက်
> မ်က္မွန္နဲ႕ကုိးတန္းေက်ာငး္သူေလးကို စိတ္ဝင္စားမိ
> သြားတယ္။ ဒီလုိနဲ႕ ေနာက္တစ္ခါသူ႕ဆီလာဝယ္ေတာ့
> "ေဟ့ ....ပုိက္ဆံယူေလ"
> "တုိ႕ မယူဘူး... ပန္းေတြက မငး္ကုိေပးဖုိ႕ရည္ရြယ္ထားတာ"
> "ဘာလို႕လဲ"
> ေကာင္ေလးက ရုတ္တရက္ဘာေျဖရမွန္းမသိဘူး။ ေကာင္မေလးကပဲဆက္ေျပာတယ္။
> "ဒါဆို အလကားေပးတာေပါ့"
> "ဟင့္အင္း အလကားေပးတာေတာ့မဟုတ္ဘူး"
> "ဒါဆို........"
> "လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးတာ"
> "ဘာကြာလို႕လဲ တူတူပဲကုိ......."
> "မတူဘူး။ တုိ႕ ပုိက္ဆံမယူဘူးဆိုတာက ေရာငး္ဖုိ႕မဟုတ္လို႕..............
> အလကားဆိုၿပီးေပးရင္ မငး္က အလကားရတာလုိ႕ပဲထင္မွာ၊ သေဘာထားမွာ။
> လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးမွ မငး္ကလက္ေဆာင္အျဖစ္ တန္ဖုိးထားမွာ"
>
> ေကာင္မေလးတစ္ခ်က္ၿပဳံးသြားတယ္။ လမ္းေဘးေစ်းေရာငး္တဲ့ ပန္းသည္ေလးက
> စကားၾကီးစကားက်ယ္ေတြေျပာဖုိ႕
> မလိုအပ္ဘူးလို႕ သူမ ထင္ေနတယ္။အတန္းထဲေ၇ာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်ငး္ေတြကုိ
> ေျပာျပလိုက္ေရာ။ ဒီလိုနဲ႕ တျဖည္းျဖည္းခ်ငး္
> အားလုံးသိသြားတယ္။ အ.ထ.က ေက်ာငး္အုပ္ဆရာၾကီးလညး္ သိသြားတာေပါ့။ သူက
> ဒါမ်ိဳးဆိုမရဘူး။ စည္းကမ္းပုိင္းဆုိင္ရာ
> မွာ အၾကပ္မတ္ဆုံးဆုိတဲ့ ဆရာၾကီးပဲဟာကုိ........
> ေနာက္တစ္ေန႕ ပန္းသည္ေကာင္ေလးနဲ႕ ေက်ာငး္အုပ္ဆရာၾကီးတုိ႕
> ေတြ႕ၾကပါေလေရာ........
>
> "မေန႕က ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကုိ ပန္းေတြ အလကားေပးလိုက္တယ္ဆုိ"
> "မဟုတ္ပါဘူး"
> " ဒါျဖင့္......"
> " လက္ေဆာင္ အျဖစ္ေပးလိုက္တာပါ "
> "အမ္"
> " ဆရာၾကီးေကာ လုိခ်င္လုိ႕လား"
> " ေဟ "
> " ဒါဆိုရင္ေတာ့ အလကားယူသြားပါ"
> " ဘာကြ "
> " ေဟာ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာငး္ထုိးသြားၿပီ ျမန္ျမန္ဝင္ေတာ့ ဆရာၾကီး "
> " ေၾသာ္ အင္းအင္း "
>
> ဒီလိုနဲ႕ ပထမေန႕ ေတြ႕ဆုံမႈမွာ ဆရာၾကီးဘာမွ မေျပာလိုက္နိုင္ဘူး။
> ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ မ်က္နွာကုိ မေန႕ကထက္
> မ်က္နွာကုိ ပုိတင္းထားလိုက္တယ္။ လာၿပီ........ ပန္းသည္ေကာင္ေလးဆီကုိ
> ဆရာၾကီးလာၿပီ.....။
> " မငး္ဘာေၾကာင့္ သူ႕ကုိ ပန္းေတြ အလကားေပးလိုက္ရတာလဲ "
> " အလကားေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးလိုက္တာပါ "
> " ေၾသာ္... ေအး .. ဘာလို႕ လက္ေဆာင္ေပးတာလဲ "
> " သူ ရေစခ်င္လို႕ပါ "
> " အြန္.... သူ ရသြားေတာ့.... မငး္က ဘာလုပ္မွာလဲ "
> " ကၽြန္ေတာ္က ဘာလုပ္ရမွာလဲ... သူ ရသြားတာ သူပဲ လုပ္မွာေပါ့ "
> " ဟုတ္ေသးဘူးေလ "
> " ဟုတ္ပါတယ္... ဘုရားတင္မလား၊ ဆရာမ ေပးမလား ၊ေခါင္းမွာ ပန္မလား
> တစ္ခုခုပဲ "
> " ထားပါေတာ့ ထားပါေတာ့ "
> " ထားပါေတာ့ ဆုိရေအာင္ ဆရာၾကီးက ပန္းဝယ္ဖုိ႕ ေစ်းဆစ္ေနလို႕လား "
> " အာ ... ဒီေကာင္ ကြာ "
> " ကဲကဲ ေစ်းတည့္သြားၿပီပဲထားပါေတာ့။ ဘာပန္းယူမွာလဲ "
> " ႏွင္းဆီ၊ စံ ... ဟာ.... ဟုတ္ေသးပါဘူး ဟ "
> " မဟုတ္ေသး၇င္လညး္ ဝင္ေတာ့ဆရာၾကီး... ေက်ာင္းတက္ေခါငး္ေလာင္း
> ထုိးသြားၿပီ "
> " အမ္ "
> ကဲ ဒါကေတာ့ တတိယေျမာက္ေန႕ပါ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ တကယ္ေတြ႕ၾကပါၿပီ။ ( မသိရင္
> အရင္ရက္ေတြက
> လူစားထုိး ေတြ႕ေနၾကတဲ့ အတိုငး္ပဲ )
>
> " ဒီတစ္ခါေတာ့ မငး္ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ မလုပ္နဲ႕ "
> " မမေဝ့လည္ကုိ ဘယ္ေၾကာင္က လာပတ္ေနလို႕လဲ ဆရာၾကီး "
> " တစ္ျခံေက်ာ္က ေၾကာင္... ဟာ ..ေဟ့ေကာင္ ..ေျပာေလဆိုးေလ ပါလား။
> မငး္မွာ အျပစ္ရွိတယ္ သိလား "
> " ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရွိမွန္း ဘယ္လိုသိလဲ။ ဆရာၾကီး လုိခ်င္လုိ႕လား "
> " နည္းနည္းေလာက္ ခြဲ ....ခြဲ ..... မငး္နဲ႕ကေတာ့ကြာ.............
> ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကုိ ေႏွာင့္ယွက္တာကြ။ "
> " ဘယ္လုိမ်ား ေႏွာင့္ယွက္မိပါလိမ့္ ဆရာၾကီးရယ္ ။ "
> " မငး္ ပန္းေတြေပးတယ္ေလ "
> " ဒါဆို အိမ္တိုင္းက ဘုရားကုိ ပန္းေတြ ေပးတယ္ေလ။ ေႏွာင့္ယွက္တာပဲေပါ့ "
> " မတူဘူးေလကြာ "
> " ဘာကြာလို႕လဲ "
> " သူတုိ႔က လွဴတာ "
> " ကၽြန္ကေတာ္ကေရာ "
> " အမ္... ေၾသာ္.... မငး္က လက္ေဆာင္ေပးတာဆို "
> " ဒီလိုဆို လွဴရင္ အျပစ္မဟုတ္ဘူးေပါ့။ လက္ေဆာင္ေပးရင္ အျပစ္ေပါ့။ "
> " ေအးေပါ့ "
> " ဒါဆို ကၽြန္ေတာ့မွာ အျပစ္ရွိတာေပါ့။ "
> " ေအးေပါ့... မင္းကုိ ဘယ္လို အျပစ္ေပးရင္ ေကာငး္မလဲ"
> " ေက်ာင္းထုတ္လိုက္ပါလား ....ဆရာၾကီး "
> " ထုတ္..... ထုတ္ .... ေအာင္မာ .... မငး္ကေက်ာင္းမွ မေနတာ "
> " ဒါဆို ..... "
> " မငး္ ဒါမ်ိဳးေနာက္တစ္ခါ လုပ္ရင္ မငး္ကုိ ဒီနားမွာ
> ေစ်းေရာငး္ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး "
> " ဒါဆို .... ဟုိနားတိုးေရာငး္မယ္ေလ "
> " ဘာကြ "
> " အဲေလ ... ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့.. ဘယ္သူ႕ကုိမွ လက္ေဆာင္မေပးေတာ့ပါဘူး။ "
> "ၿပီးေရာ ..ၿပီးေရာ ... အင္... ဒါက ဘာလုပ္တာလဲ "
> " ဆရာၾကီးဖုိ႕ ပန္းေတြေလ ....."
> " ဒီေလာက္ အမ်ားၾကီး .... "
> " ယူလုိက္ပါ ဆရာၾကီးရယ္ "
> " လက္ေဆာင္ေပးတာလား "
> " မဟုတ္ပါဘူး "
> " ဒါျဖင့္ "
> " လွဴတာပါ "
> " ေကာငး္ေ၇ာ "
>
> ( စကားေျပာခန္းမ်ား ေလ့က်င့္ျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ယုတၱိ တန္မတန္
> ဦးစားမေပးေတာ့ဘဲ၊ ခက္သြက္
> သြက္ေရးသားႏုိင္ရန္သာ ၾကိဳးစားထားသျဖင့္ အမွားအယြင္းရွိခဲ့ပါက ေဗြမယူပဲ၊
> လူကုိသာ လာယူၾကပါ ခင္ဗ်ာ.........)
>
> * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ** * * * *
> ** ** * * * * * * *
>
> ( ကဲ ... ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆုံး တစ္ပုိဒ္ပါပဲ။ ခင္ဗ်ားဖတ္လာတာ
> ဒီအထိေရာက္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
> ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရင္းနွီးမႈဟာ သာမာန္အဆင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
> ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာငး္သိတဲ့သူေတြက
> လြဲလို႕ ဘယ္သူမွ ကၽြန္ေတာ့္စာေတြကုိ ဆုံးေအာင္မဖတ္ခ်င္ၾကဘူး ။
> ........... ဟီ ... ဟိ .... )
>
> အရာရာတိုငး္မွာ နိဒါန္းက အေရးၾကီးပါတယ္။ အစပ်ိဳးတတ္ဖုိ႕လိုတယ္။
> စာစီစာကုံး၊ ဝတၱဳ၊ သီခ်ငး္ ကအစ
> စကားေျပာတာက အဆုံး ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့အရာကုိ
> ပုိမုိေလးနက္ေစဖုိ႕ သက္ဆုိင္တဲ့နိဒါန္းကုိ ထိေရာက္စြာ
> အသုံးခ်တတ္ဖုိ႕လိုတယ္။ ျဖည္းျဖညး္ခ်ငး္ ကုိယ္ေျပာခ်င္တဲ့ အရာကို စနစ္တက်
> ဆြဲေခၚသြားတတ္ဖုိ႕လိုတယ္။ အဟဲ.... ကၽြန္ေတာ္
> ကေတာ့ အခုကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကုိ ဘယ္လိုနိဒါန္းပ်ိဳးရမွန္းမသိလုိ႕
> ခက္ေနပါတယ္။ ( ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိပဲ ပ်ိဳးလိုက္တာ .. ဟီဟိ )
> ကၽြန္ေတာ့္မိဘႏွစ္ပါးကေတာ့ သားတစ္ေယာက္ကုိ
> ဆုံးမဖုိ႕အတြက္နိဒါန္းပ်ိဳးတဲ့ေနရာမွာ အလြန္ေတာ္တဲ့စုံတြဲပါ။ ဒါေပမယ့္
> သိတယ္မလား။ ကၽြန္ေတာ္က နိဒါန္းသာ ေကာငး္ေကာငး္မပ်ိဳးတတ္တာ.... ပ်ိဳးလာတဲ့
> နိဒါန္းကိုေတာ့ ဘယ္လိုဖ်က္ဆီးရမယ္ဆိုတဲ့
> ဥာဏ္က အျပည့္ပါလာၿပီးသား...............
> ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက စကားေျပာစြမ္းရည္မွာ ကၽြန္ေတာ့ထက္သာပါတယ္။
> ကၽြန္ေတာ့္ကို " ေဟ့ေကာင္... မင္း အလုပ္ရွာေတာ့
> အလုပ္လုပ္ေတာ့ " လို႕ တုိက္ရုိက္မေျပာဘူး....။ ( ဗဟုသုတၾကြယ္ေၾကာင္းကလညး္
> ျပခ်င္ေသးတယ္မလား... ဒီေတာ့ ေဟာဒိ
> တစ္ဦးတညး္ေသာ သားေယာက်္ားေလးကုိ.....)
>
> " မင္းသိလား... အေမရိကန္မွာဆုိရင္ ၁၈ႏွစ္ျပည့္ၿပီးသူတုိင္း...........
> "
> " ေၾသာ္ သိတယ္။ မဲေပးႏုိင္တယ္။ အရက္၊ ေဆးလိပ္ ေသာက္လုိ႕ရတယ္။
> လက္ထပ္ႏုိင္ၿပီ။ living together
> ေနႏုိင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ရုပ္ရွင္ေတြ တရားဝင္ၾကည့္လုိ႕ ရၿပီ။ ဟုတ္တယ္မလား
> ေဖ့ "
> " ဟာ .... အလုပ္လုပ္ၾကတာကြ "
> " ေၾသာ္ ... သိပါဘူး "
>
> ေဖက ေယာက်္ားၾကီးတန္မဲ့ မ်က္ေစာင္းလွမ္းထုိးပါတယ္။ ( ေဖၾကီးေရ
> ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ .. ဟီဟိ ) ေဖမႏုိင္ေတာ့
> ေမ လာပါၿပီ။
> " ကုိယ့္ ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ ရပ္သင့္ၿပီ ငါ့သား "
> " ဗ်ာ ေမ့.... ေမေျပာေတာ့ သားက တစ္ႏွစ္သားကတညး္က
> မတ္တပ္ရပ္ႏုိင္ၿပီဆုိ... ခုသားက ကုိယ့္
> ေထာက္နဲ႕ ကုိယ္မရပ္လို႕ ခ်ိဳင္းေထာက္နဲ႕ ရပ္ေနလို႕လား "
> ကၽြန္ေတာ္က မယုံၾကည္ဟန္နဲ႕ ေျခေထာက္ကုိ ဆန္႔လိုက္ေကြးလိုက္၊
> ၾကမ္းျပင္ကုိ ဖေနာင့္နဲ႕ ေပါက္လိုက္
> လုပ္ၾကည့္ေနပါတယ္။
> " ေဟ့ေကာင္ မင္းေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ လုပ္မေနနဲ႕ ..... တစ္ေန႕ တစ္ေန႕
> မိဘဆီက မုန္႕ဖုိး
> လက္ျဖန္႕ေတာင္းေနတာ မငး္မရွက္ဘူးလား "
> " ေဖ ကလညး္ .......... ရွက္တာေပါ့ "
> " ဒါဆို ဘာလုိ႕ ေတာင္းေနလဲ "
> " ေဖၾကီးတုိ႕ကမွ အလိုက္တသိ ထုတ္မေပးတာ "
> " ဘာ "
> " ဟုတ္တယ္ေလ.... ေဖၾကီးတုိ႕ အလိုက္တသိထုတ္ေပးရင္ သားက ဘယ္ေတာင္းမလဲ။
> သားလညး္ ေတာငး္ရတာ ရွက္တာေပါ့ .... "
> ဟဲဟဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခံစစ္ေၾကာငး္က ေကာင္းေကာငး္ၾကီး အလုပ္လုပ္ေနေတာ့
> တုိက္စစ္ကုိ ေမၾကီးက
> ဆက္လက္ တာဝန္ယူပါတယ္။
> " ငါ့သား အသက္ႏွစ္ဆယ္ ျပည့္ၿပီးေနၿပီ။ ထုိင္မစားသင့္ေတာ့ဘူး
> လို႕ေျပာေနတာ "
> " ဟာ .... သားက ထုိင္မစားလို႔ ဒူးေထာက္စားရမွာလား။
> ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ရပ္ၿပီး
> မတ္တပ္ရပ္ စားတာကမွ ေတာ္ပါေသးတယ္ ေမၾကီးရာ"
> " ေဟ့ေကာင္ .... မငး္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ လုပ္မေနနဲ႕။ ဒီေန႕က စၿပီး
> မငး္ကုိမုန္႕ဖုိး မေပးႏုိင္ဘူး "
> " ဒါျဖင့္ ေမၾကီး ေပးမွာေပါ့ "
> " ေအာင္မာ ေမလညး္ မေပးႏုိင္ပါဘူး "
> " ဟား...... ဒါဆို ေမၾကီးတုိ႕ကုိ ဘြားဘြားနဲ႕ တုိင္ေျပာမယ္၊
> ဘြားဘြားဆီမွာ သြားေနမယ္ "
> " မငး္ အဘြားက မင္း ဆံပင္ညွပ္ၿပီးမွ သူ႕ကုိလာေတြ႕တဲ့ "
>
> ဟီး........ ဒါလညး္ ဟုတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ
> ဆံပင္ညွင္းသုိးသိုးနဲ႕မို႕ ၾကည့္မရဘူးတဲ့။ ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့
> ကၽြန္ေတာ့္ကုိဗ်ာ......... ဟုတ္တယ္ .. ဟုတ္ ။ ..... ( ဆံပင္ ကုိေတာ့
> မညွပ္ႏုိင္ေပါင္ )
> " ဒီေတာ့ မငး္သုံးခ်င္ရင္ မငး္ဟာမငး္ရွာ.... ။ ေမာင္ဘုန္း
> (ေခြးနီ ) လည္း Goal Rost မွာလုပ္ေနၿပီ။
> ဘြန္ဘြန္းလည္း Chatrium မွာလုပ္ေနၿပီ။ မငး္တုိ႕အဖြဲ႕မွာ
> မငး္တစ္ေယာက္ပဲ အလုပ္အကုိင္မရွိတာ "
> " ေငြရွာခ်င္တာမ်ား မခက္ပါဘူး ေဖၾကီးရာ "
> " အလုပ္ လုပ္ေတာ့မွာလား "
> " ဟင့္အင္း ..... သားက ေငြရွာမွာ "
> " ဟမ္..... အလုပ္မလုပ္ဘဲ ဘယ္က ပိုက္ဆံရမွာလဲ "
> " လုိဘူးေလ............. အိမ္ထဲမွာပဲ ရွာမွာေပါ့ "
> " ဘာ "
> " ဟုတ္တယ္ေလ ... သားျမင္လုိ႕ သားေကာက္ရရင္ သားပုိက္ဆံပဲ "
> (ကၽြန္ေတာ့္အေဖ နည္းနည္းေတာ့ လန့္သြားတယ္။ သူ႕သားအေၾကာငး္ သူပဲ အသိဆုံးမလား
> ။ )
> " ငါ့ပုိက္ဆံ ေပ်ာက္ရင္ မငး္ အေသပဲေနာ္ "
> " ဆုိင္ဘူးေလ.... သားေကာက္ရရင္ သားပိုက္ဆံပါဆို "
> " မငး္ေတာ့ကြာ.... အသက္က ႏွစ္ဆယ္စြန္းေနၿပီ။ လူက ေပါခ်ာခ်ာနဲ႕ (
> ဖေအတူသားကုိး )
> ဒါနဲ႔မ်ား မိန္းမယူရင္...... "
> " သူ ရွာေကၽြးမွာေပါ့ "
> " ဘာ.... ေနေတာ့ေကာ "
> " ေဖၾကီးတုိ႕နဲ႕ လာေနမွာေပါ့ "
> " ေၾသာ္.... ေအး .. ငါ့အိမ္ေပၚေခၚလာရင္ေတာ့ ငါ့မယားပဲ "
> " ဒါကေတာ့ ေမၾကီးနဲ႕ညွိေလ "
> " ဘာ ... ေခြးသား... မငး္ မေျပးနဲ႕... ေသဖုိ႕သာျပင္ "
> "အာ ရဘူး ရဘူး..... ေျပးၿပီ... ေမၾကီးေရ။ သား ဒီေန႕
> အိမ္ျပန္လာေတာ့ဘူး။ ေၾသာ္ ...ဒါနဲ႕..
> ေျပာခဲ့ရဦးမယ္။ ဘယ္သူ႕ ပုိက္ဆံမွန္းမသိလုိ႕ သားေကာက္ရတဲ့ပုိက္ဆံ
> သုံးေထာင္
> ေဖၾကီး အိတ္ကပ္ထဲက ေတြ႕လို႕ သားယူထားလိုက္တယ္............. တာ့ ...တာ
> "
>
> (ၿပဳံးေပ်ာ္ ၾကည္ႏူး ႏုိင္ၾကပါေစ )
>
> * * * ** * * * * * * ** * * *
> * * * * * ** * * * * * ** * * *
>
>
> မိုးဇက္သြန္းထက္
>
> ( အလုပ္လက္မဲ့...
>
> အလုပ္ရွင္ အလုိရွိသည္ )
>
>
> PS: : ဖတ္သူအရူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာဘူးေနာ္........။
>
"ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ လုပ္သင့္သလား ?
သူငယ္ခ်င္း ဒို႔တေတြ ဘဝတခုကို ပိုင္ဆိုင္ရရွိထားသည့္အေလွ်ာက္ ရထားတဲ့ဘဝ ေတြကို အက်ိဳးရိွေအာင္ တန္ဘိုးရိွေအာင္ အဓိပၸါယ္ရိွေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႔ေတာ့ လုိလိမ့္မယ္လို႔ ဒို႔
ထင္တယ္ေလ။ လူ႔ဘဝက ရခဲတယ္လို႔ ဆိုထားၾကတယ္မဟုတ္လား၊ ရခဲတဲ့ လူ႔ဘဝကို ဒီလို တန္ဘိုးရိွ အဓိပၸါယ္ရွိေအာင္လုပ္ႏိုင္ ေနႏိုင္မွ လူျဖစ္ရက်ိဴးနပ္ၾကမယ္ေလ။ အဲသလို လုပ္ႏိုင္ေအာင္လဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတာကေတာ့ လူတိုင္းမွာ ရိွၾကရမွာေပါ့ကြာ။ ဒါကို လူ႔အခြင့္ေရးလို႔ ေျပာရင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။
အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္ခြင့္ေတြ ဒို႔တေတြမွာ ရိွၾကရဲ႕လားဆိုတာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖို႔ေတာ့ လိုလိမ့္
မယ္ေလ။ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕တိုးတက္မႈအတြက္ စီးပြား တတ္သိပညာ ဥစၥာတခုခု ရွာၾကတဲ့အခါမွာ အဟန္႔အတား အေႏွာက္အယွက္ အတားအဆီး အပိတ္အပင္ အစစ္အေဆးေတြ လူတိုင္း မွာ မရိွၾကဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ဒါ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အခြင့္ေရးရိွတယ္လို႔ ေျပာရမွာေပါ့ကြာ။
မင္းတို႔မွာ အဲဒီလို အခြင့္ေရးမ်ိ္ဳး ရေနၿပီလားလို႔ မင္းကိုမင္းေရာ မင္းနဲ႔ နီးစပ္ရာ အသိုင္းဝိုင္းကိုပါ စူးစမ္းၾကည့္ေလ။ မရၾကေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ မင္းတို႔ၾကားမွာ လူ႔ရဲ႕အခြင့္ေရး မရိွဘူးလို႔ ယူဆ ရမွာေပါ့ကြာ။
ကဲ …မင္းဘယ္လို သေဘာရသလဲ?
လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ အခ်ိန္ဆိုတာ ကိုယ္စီရိွၾကတယ္ေလကြာ၊“အခ်ိန္ႏွင့္ ဒီေရသည္ လူ
ကို မေစာင့္”တဲ့ ကိုယ္ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္က်မွ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြက တန္းစီၿပီး ရလာ ေနလဲ ကိုယ့္အတြက္ ဘာမွ အက်ိဳးမရိွဘူးေပါ့ကြာ။ လုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ လက္ရိွအခ်ိန္မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ရိွေနရမယ္ေလ။
မင္းတို႔ ငါတို႔ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဘဝေတြ ဒို႔ ညီအကို ေမာင္ႏွမ သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြရဲ႕
အနာဂတ္ဘဝေတြကို ျပဳျပင္ ဖန္တီးၾကဖို႔ တည္ေဆာက္ၾကဖို႔အတြက္ တန္ဖိုးရိွရိွ အဓိပၸါယ္ရိွရိွ အသုံးခ်ႏိုင္ဖိ႔ု အခ်ိန္ေတြ လိုတယ္ေလကြာ။ အခုေတာ့ မင္းတို႔ ငါတိို႔တေတြရဲ႕ အခ်ိန္ေတြကိုိ ရည္ရြယ္္ခ်က္္မဲ့ အဓိပၸါယ္မဲ့ ကုန္ခန္းလာတာ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္္ေလာက္္ရိွေနၿပီ။ ဘာေတြတိုး တက္လာသလဲ။ ေနာင္အနာဂတ္ဘဝေတြအတြက္ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ၿပီးေနၿပီလဲ။ ဒါ လုံးဝ စဥ္း
စားရမယ့္ အခ်က္ပဲေလ။
မင္း စဥ္းစားမိေအာင္ အေျခခံ အေနအထားေလး တခုကို ဒို႔ေျပာၾကည့္မယ္ကြာ၊ ေတာရြာေတြေရာ ၿမိဳ႕ေဒသေတြမွာပါ ေနလာခဲ့ၾကတဲ့ မင္းတို႔ ငါတို႔တေတြရဲ႕ အဘိုးအဖြား အေဖအေမ ဦးႀကီး ဦးေလးေတြေရာ ကိုယ့္ဝန္းက်င္နဲ႔ ကိုယ္သြားဖူးတဲ့ ေဒသေတြက သူေတြပါ
ၾကည့္လိုက္ရင္ တခ်ိဳ႕မ်ား လူ႔ဘဝကို စြန္႔ခြါၿပီး ေသတာသြားၾကတယ္ ငယ္ငယ္ထဲက လုပ္လာ
ၾကတဲ့ ဒီလက္ငုတ္ လုပ္ငန္းေလးေတြနဲ႕ပဲ လုံးလည္လိုက္ၿပီး အဖက္ဖက္က တိုးတက္မႈမရိွ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အဆင္မေျပေတာ့ ကုသိုလ္လဲ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ခြင့္မရိွဘူးေလ။ ဘယ္ရွိၾကမလဲ…..
ကိုယ္လုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ဥစၥာထဲက ေတာင္သူ လယ္သမားဆိုလဲ စပါးေတာင္းသူလာ ေပးလိုက္ရ၊ ပဲ ႏွမ္း ဂ်ဳံ ေျပာင္းေတြ လာေတာင္းလဲ ေပးလိုက္ရ၊ ေတာ္ၾကာ ဟိုေၾကး ဒီေၾကး
ဘာေၾကး ညာေၾကး အကုန္ သူေတာင္းစားေတြ ေတာင္းတိုင္း ေပးေနရတာေလ။ ၿမိဳ႕ေတြမွာလဲ ဒီအတိုင္းပဲ ေပးေနရတာေလကြာ။ ကိုယ့္လုပ္စာကို မစုႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔ေတြ ဘယ္မွာလာၿပီး ႀကီးပြားတိုးတက္ႏိုင္ၾကမလဲကြာ။
အဲဒီေတာ့ ကိုယ္လုပ္တဲ့ ပစၥည္းကို ဘယ္မွာ ကိုယ္ အကုန္စားရလို႔လဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး၊ွ
အဲဒါ ဂုတ္ေသြးစုတ္တာ ေခၚတယ္ကြ။ တခ်ိဳ႕ နယ္ကလူေတြက ေျပာၾကတယ္။ အမေလး သူ႕
ႏိုင္ငံ သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ေနတာ သူတို႔ကို ေပးရမွာေပါ့တဲ့…ဒို႔ ကေတာ့ အဲဒီလိုေျပာၾကတဲ့
လူ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ခင္မ်ားတို႔ အဲဒါ ကၽြန္စိတ္ပဲ ကၽြန္စိတ္မေပ်ာက္ၾကေသးလို႔ ေျပာၾကတာ
ပဲလို႔ နာနာေလး ေျပာခဲ့တယ္ကြာ။
ဟုတ္တယ္ေလ.. ခင္မ်ား ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္ရင္ ခင္မ်ားက အုပ္ခ်ဳပ္ သူပဲ၊က်ဳပ္ ႀကိဳးးစားႏိုင္ရင္ က်ဳပ္ကအုပ္ခ်ဳပ္သူပဲ၊ မင္းလဲ အုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ဘယ္သူမဆို ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္လို႕ရတာပဲေလကြာ။ ဒု႔ိ အဲဒီလို
ေျပာေတာ့ သူတို႔က လက္ခံပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလတဲ့။ ျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ရပ္နဲ႔ ႀကိဳးစားမႈအေပၚမွာ မူတည္တာပဲေလ။ ဒါဟာ လူတိုင္းရဲ႕ အခြင့္ေရးေပါ့ကြာ။
ဒီလို စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြ ရေအာင္ သိေအာင္လုပ္တာဟာလဲ ကိုယ့္ရဲ႕ အညံ့ခံခ်င္တဲ့ ကၽြန္စိတ္ကို ေတာ္လွန္လိုက္တာပဲ လ႔ို ဒို႔ေတာ့ ယူဆတယ္ကြာ။
ေျပာလက္စနဲ႔ ဆက္ေျပာမယ္ကြာ။ ကဲ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ မိသားစု. ဘြဲ႔ေတြရ အတန္း ပညာတတ္ေတြ မဟုတ္္တဲ့ မိသားစုက.. ဆင္းသက္ ေမြးဖြားလာၾကတဲ့ သားသမီးတိုင္းဟာ…..
(ဒီေနရာမွာလဲ ဘြဲ႕ရတိုင္းလဲ ပညာတတ္ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ) ကဲ မခ်မ္းသာ ရေတာ့ဘူးတဲ့လား၊
ပညာေတြ မတတ္ရေတာ့ဘူးတဲ့လား? စဥ္းစားေလကြာ။
အဲဒီလို ႏြမ္းပါးတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္က ေမြးဖြားလာတဲ့ သားသမီးေတြဟာ မိဘ အသိုင္းဝိုင္း
လို မျဖစ္ရေအာင္ ငါတို႔ ခ်မ္းသာေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္၊ ပညာေတြတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစား ၾက မယ္ ဆို္ၿပီး ႀကိဳးစားလုပ္လို႔ ခ်မ္းသာ ေအာင္ျမင္သူေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါဟာ ဘာလဲ ဆိုေတာ့ ႏြမ္းပါးတယ္ဆိုတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အစဥ္အလာေတြကို ေတာ္လွန္ပစ္လိုက္တာေပါ့ကြာ။ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒီလိုလူေတြ ဒို႔ တိုင္းျပည္ထဲမွာရိွပါတယ္။
ဒါ ေတာ္လွန္ေရး ဆိုတာကို လူတိုင္းနာလည္ေအာင္ေျပာတာပါကြာ။ ဒို႔ ျပည္သူေတြ အ
မ်ားစုက ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္္္္္္္္္္္္္္္္္ဆို္တာ လက္နက္ကိုင္ၿပီး ပုန္ကန္တိုက္ခိုက္ၾကတာကိုပဲ ေတာ္လွန္ေရးလို႔ ထင္ေနၾကတာ အေတာ္ခက္တယ္ကြာ။ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနမွန္း ကိုယ့္ဖာသာ မသိၾကဘူး ျဖစ္ေနၾကတာကြ။
အဓိက ကေတာ့ ေကာင္းလဲ မေကာင္း မွန္လဲမမွန္ နည္းလမ္းလဲမက် ႀကီးပြား တိုးတက္ႏိုင္မယ့္ လမ္းစလဲ မရိွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာ လုပ္ကိုင္ လို႔လဲ မရတဲ့ လမ္းစဥ္ ေတြကို ဖယ္ရွား တိုက္ဖ်က္ၿပီး-ေကာင္း မွန္ နည္းလမ္းက် လြတ္လပ္ တိုးတက္ႏိုင္တဲ့ လမ္းစဥ္ ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ယူတာဟာ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္တာပဲလို႔ ဒို႔ယူဆတယ္။က်န္းမာေရး စတဲ့ က်န္တဲ့ကိစၥရပ္ေတြမွာလဲ အတူတူေပါ့ကြာ။
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ကြာ ဒို႔ ဗုဒၶဘုရား ကိုယ္တိုင္လဲ ေတာ္လွန္ေရးသမားပဲကြ။ သူသာ
ေတာ္လွန္ေရး မလုပ္ႏိုင္ရင္ ဘယ္မွာလာၿပီး ဘုရားျဖစ္မလဲ။ စဥ္းစားၾကည့္ေလကြာ။…
သိဒၶတၳမင္းသားဟာ သံသရာ ဝဋ္ဒုကၡအေပါင္းကေန လြတ္ေျမာက္ခ်င္တဲ့အတြက္ လြတ္လပ္ေရးလမ္းစဥ္ကို ရွာေဖြရာမွာ သူ႔ရဲ႕ပထမဦးဆုံး ဆရာေတြရဲ႕လမ္းစဥ္ဟာ သူလိုခ်င္တဲ့
ေနရာကို ေရာက္ႏိုင္မယ့္ လမ္းစဥ္မဟုတ္တဲ့အတြက္ လက္ရိွဆရာေတြရဲ႕ လမ္းစဥ္ကို ပယ္စြန္႔
ေတာ္လွန္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားလုပ္ေတာ့မွ သူလိုခ်င္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚကို ေရာက္ခဲ့ရ
တာပဲေလ။ ဒါေတာ္လွန္ေရးလုပ္လို႔ပဲ။
ေနာက္ ဘုရားျဖစ္မယ့္အခ်ိန္ထဲကို ဝင္ဆဲကာလနဲ႔ ဘုရားျဖစ္ခါစေလးမွာလဲ ဝင္ေရာက္
တိုက္ခိုက္လာတဲ့ သူသြားမယ့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေႏွာက္ယွက္ဟန္႔တား ဖ်က္ဆီးလာတဲ့ ရန္သူ
ေတြ (မာရ္နတ္အပါဝင္ ေအာင္ျခင္း.၈.ပါး) ကို တိုက္ခိုက္ေတာ္လွန္ခဲ့လို႔ လိုရာ ခရီးလမ္းကို
ေရာက္ခဲ့ရတာပဲ မဟုတ္လား?...
ဒါေၾကာင့္ ဒို႔ကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ လုပ္သင့္တယ္လို႔ထင္တာေပါ့ကြာ။
ကဲ ..မင္း ဘယ္လိုျမင္္လဲ? နိမ့္ပါးေနတဲ့ ဘဝေတြကို မင္း တကယ္လို႔ ရင္ဆိုင္ ေနရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုဆုံးျဖတ္မလဲ ?
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးႀကီးပြား တိုးတက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓာတ္္္
ဟာ အတူတူပဲလို႔ ဒို႔ေတာ့ထင္တယ္။ လူဆိုတာ အဲဒီလို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလိုၿပီး ေတာ္လွန္ေရး
လုပ္လိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးရိွမွ ႀကီးပြားတိုးတက္လိမ့္မယ္လို႔လဲ ဒို႔ယုံၾကည္လက္ခံထားတယ္။ ဒါမွ
မိဘေတြ ဆင္းရဲတိုင္း ဘြဲ႔မရၾကတိုင္း သားသမီးေတြ ဆင္းရဲၾက ဘြဲ႔မရၾက ျဖစ္ရမယ့္ အေရးကို
ေတာ္လွန္ႏိုင္မယ္ေလကြာ။ ဒါ လူငယ့္အျမင္ေပါ့ကြာ။
ဒီလိုအနာဂတ္ဘဝေတြအတြက္ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ရာမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတဲ့ အခြင့္ေရး
ေတြနဲ႔အတူ အဓိပၸါယ္ရိွ တန္ဘိုးရိွေအာင္ ေနထိုင္ ႏိုင္ၾကဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ဘဝကို ျပဳျပင္ ဖန္တီီး ႏိုင္စြမ္းမယ့္ အသိဥာဏ္္ဆိုတာေတာ့ လုံလုံေလာက္ေလာက္ ရိွရလိမ့္မယ္္္လို႔ထင္တယ္ကြာ။
ဒါမွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ဘဝကို စိတ္တိုင္းက် ျပဳျပင္ဖန္တီးႏိုင္မယ္၊ အေကာင္းအဆိုး အမွားအမွန္
သဘာဝက် မက်ဆိုုတာေတြကို ခြဲျခားသုံးသပ္ႏိုင္မယ္ မဟုတ္လားကြာ။
ဒို႔ဆရာေတြက ေျပာဖူးတယ္ ေလာကမွာ အသက္သိကၡာေတြႀကီးတိုင္း ဂုဏ္ထူး ဘြဲ႔ထူး ရာထူးေတြ အမ်ားႀကီးရိွတိုင္း လူႀကီးလို႔ မေခၚဘူးတဲ့… အေၾကာင္းအက်ိဳး အေကာင္း အဆိုး အမွား အမွန္ သဘာဝက် မက်ဆိုတာေတြကို နည္းလမ္း မွန္မွန္နဲ႔ စဥ္းစား ေဝဖန္ ဆုံးျဖတ္
ႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ပညာႀကီးတဲ့သူကိုမွ လူႀကီးလို႔ေခၚတယ္လို႔ေျပာဖူးတယ္ကြ၊ အဲဒီလုိ ပုဂၢိဳလ္
မ်ိဳးမွ ေလးစားပူေဇာ္ထိုက္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႕စကားေတြ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကိုလဲ လိုက္နာၿပီး အတုယူသင့္တယ္လို႔ေျပာဘူးတယ္ကြ။
ဥပမာ…ဒို႔ ဗမာျပည္ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔လိုေပါ့ကြာ။
သူဟာ အသက္(၂၀)ေက်ာ္ (၃၀)ဝန္းက်င္မွာပဲ သူေရးခဲ့တဲ့ စာေတြနဲ႔ ေျပာခဲ့ လုပ္ခဲ့တာေတြကို ၾကည့္ရင္ သူ႔ရဲ႕အေတြးအေခၚအယူအဆေတြဟာ အရမ္းကို ျမင့္မားတာကြ၊ ေအးအဲဒီလိုပုဂိၢဳလ္
မိ်ဴးေတြကို အတုယူရမွာေပါ့ကြာ။ သဘာဝမက်တာဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္အသိဉာဏ္နဲ႔ ဆုံးျဖတ္
ၿပီး ယူသင့္တာယူရမွာေပါ့ကြာ။
အဲဒီမွာ ဒို႔ တခု စဥ္းစားမိတယ္ကြ..ဒို႔ ဗမာျပည္က လူႀကီးမိဘေတြ သုံးႏွဳံးေျပာဆိုၾကတဲ့
လူ႔တိရစၧာန္ေလးတို႔ လူ႔တိရစၧာန္ေတြလို႔ ဆိုတဲ့ စကားကိုေလ၊ အဲဒါ တကယ္ရိွႏိုင္တယ္ကြ.၊ ဒါဟာ ကိုယ္ပိုင္ အသိဉာဏ္မရိွတဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြက္ုိ ေခၚလို႔ရတာပဲကြ၊။
ဥပမာကြာ…ဒို႔ ဒီႏိုင္ငံမွာ လက္ရိွျဖစ္ပ်က္ ၾကားရ ျမင္ေနရတာေတြထဲက ေျပာရရင္ကြာ
ကိုယ္ ကိုးကြယ္ေနတဲ့ ဘုရားေစတီေက်ာင္းကန္ေတြကို ဖ်က္ဆီးၾကတယ္၊ ဌပနာစိန္ဖူးေတြကို ခိုးတယ္၊ ဘုရားေရႊအစစ္နဲ႔ အတုလဲတယ္ကြာ၊ရဟန္းသံဃာေတြကို ရိုက္တယ္ သတ္တယ္ ေျခ
ေထာက္နဲ႔ကန္တယ္၊ သာသနာ့အသုံးေဆာင္ေတြ သာသနာ့အလံေတြကို ေျခေထာက္မွာပတ္ နင္းေျခ ဖ်က္ဆီးတယ္ကြာ၊ ေနာက္ အမ်ားျပည္သူေတြ လြတ္ေျမာက္ခ်မ္းသာဖို႔ အက်ိဳးရိွမယ့္
အလုပ္ေတြ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ လုပ္တာေတြကို ရိုက္တယ္ သတ္တယ္ ပိတ္ဆို႔ ေထာင္
ထဲပို႔ၾကတယ္ ဆိုတာေတြကို စဥ္းစားၾကည့္ေလကြာ။
ခိုင္းတဲ့လူေတြက အသိဉာဏ္ မရိွလို႔ ခိုင္းတယ္ ထားဦးကြာ လုပ္တဲ့သူေတြက အသိ ဉာဏ္ရိွရင္ မလုပ္ပဲ ေနလို႔ရတာပဲကြ၊ ကိုယ္ပိုင္ အသိဉာဏ္နဲ႔ လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ အမွား အမွန္ကို ဆုံးျဖတ္လို႔ ရတာပဲကြ၊ အဲဒါ အသိဉာဏ္ မရွိၾကေတာ့ သခင္ခိုင္းတိုင္း လုပ္ၾကရတဲ့ တိရစၧာန္ေတြလိုပဲလို႔ ဒို႔ စဥ္းစားမိတယ္ ဒါေၾကာင့္ လူ႔ တိရစၧာန္ဆိုတာ ရိွႏိုင္တယ္ ရိွေန တယ္ လို႔ေျပာတာေပါ့ကြာ.။
အဓိက ကေတာ့ကြာ လူဆိုတာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္နဲ႔ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ အေၾကာင္းနဲ႔ အ က်ိဳး အမွားနဲ႔အမွန္ သဘာဝက်မက် ဆိုတာေတြကို ခြဲျခားသိတတ္တဲ့ဉာဏ္ရိွမွ လူလို႔ေခၚတယ္
လို႔ ဒို႔မွတ္သားဖူးတယ္ကြ။
လူတိုင္းဟာ လူပီသေအာင္ လူစင္မီေအာင္ ေနႏိုင္ စားႏိုင္ၿပီး ဘဝေတြကို စိတ္တိုင္းက် ျပဳ ျပင္ ဖန္တီးႏိုင္ေအာင္ လက္ရိွအခ်ိန္ေတြကို အဓိပၢါယ္ရိွရိွ တန္ဘိုးရိွရိွ အသုံးခ်ႏိုင္ၾကဖို႔အတြက္
မတရားတဲ့ အပိတ္အပင္ အတားအဆီး ကန္႔သတ္မႈမွန္သမွ်ကို ေတာ္လွန္ဖယ္ရွား ပစ္ရမယ္လို႔
ယုံၾကည္ခဲ့ရင္….ဆိုခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးမ်ိဳးေတြကို လုပ္မွ လူတိုင္း တိုးတက္ႀကီးပြား ေအာင္ျမင္
ၿပီး အဆင့္အတန္းရိွရိွ ေနႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ခဲ့ရင္… ဘဝအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ လုပ္သင့္တယ္လို႔ ခံယူမိရင္…ဒို႔ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဘဝ တိုက္ပြဲအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္း
ေတြ စတင္ လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္။ မင္း မွန္မွန္ကန္ကန္ စဥ္းစားႏိုင္ပါေစ။။
ျမတ္ႏိုး (B.S.R.O)
http://sanghaalliance.blogspot.com/
http://allburmamonksalliance.org/
သူငယ္ခ်င္း ဒို႔တေတြ ဘဝတခုကို ပိုင္ဆိုင္ရရွိထားသည့္အေလွ်ာက္ ရထားတဲ့ဘဝ ေတြကို အက်ိဳးရိွေအာင္ တန္ဘိုးရိွေအာင္ အဓိပၸါယ္ရိွေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႔ေတာ့ လုိလိမ့္မယ္လို႔ ဒို႔
ထင္တယ္ေလ။ လူ႔ဘဝက ရခဲတယ္လို႔ ဆိုထားၾကတယ္မဟုတ္လား၊ ရခဲတဲ့ လူ႔ဘဝကို ဒီလို တန္ဘိုးရိွ အဓိပၸါယ္ရွိေအာင္လုပ္ႏိုင္ ေနႏိုင္မွ လူျဖစ္ရက်ိဴးနပ္ၾကမယ္ေလ။ အဲသလို လုပ္ႏိုင္ေအာင္လဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတာကေတာ့ လူတိုင္းမွာ ရိွၾကရမွာေပါ့ကြာ။ ဒါကို လူ႔အခြင့္ေရးလို႔ ေျပာရင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။
အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္ခြင့္ေတြ ဒို႔တေတြမွာ ရိွၾကရဲ႕လားဆိုတာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖို႔ေတာ့ လိုလိမ့္
မယ္ေလ။ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕တိုးတက္မႈအတြက္ စီးပြား တတ္သိပညာ ဥစၥာတခုခု ရွာၾကတဲ့အခါမွာ အဟန္႔အတား အေႏွာက္အယွက္ အတားအဆီး အပိတ္အပင္ အစစ္အေဆးေတြ လူတိုင္း မွာ မရိွၾကဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ဒါ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အခြင့္ေရးရိွတယ္လို႔ ေျပာရမွာေပါ့ကြာ။
မင္းတို႔မွာ အဲဒီလို အခြင့္ေရးမ်ိ္ဳး ရေနၿပီလားလို႔ မင္းကိုမင္းေရာ မင္းနဲ႔ နီးစပ္ရာ အသိုင္းဝိုင္းကိုပါ စူးစမ္းၾကည့္ေလ။ မရၾကေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ မင္းတို႔ၾကားမွာ လူ႔ရဲ႕အခြင့္ေရး မရိွဘူးလို႔ ယူဆ ရမွာေပါ့ကြာ။
ကဲ …မင္းဘယ္လို သေဘာရသလဲ?
လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ အခ်ိန္ဆိုတာ ကိုယ္စီရိွၾကတယ္ေလကြာ၊“အခ်ိန္ႏွင့္ ဒီေရသည္ လူ
ကို မေစာင့္”တဲ့ ကိုယ္ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္က်မွ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြက တန္းစီၿပီး ရလာ ေနလဲ ကိုယ့္အတြက္ ဘာမွ အက်ိဳးမရိွဘူးေပါ့ကြာ။ လုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ လက္ရိွအခ်ိန္မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ရိွေနရမယ္ေလ။
မင္းတို႔ ငါတို႔ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဘဝေတြ ဒို႔ ညီအကို ေမာင္ႏွမ သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြရဲ႕
အနာဂတ္ဘဝေတြကို ျပဳျပင္ ဖန္တီးၾကဖို႔ တည္ေဆာက္ၾကဖို႔အတြက္ တန္ဖိုးရိွရိွ အဓိပၸါယ္ရိွရိွ အသုံးခ်ႏိုင္ဖိ႔ု အခ်ိန္ေတြ လိုတယ္ေလကြာ။ အခုေတာ့ မင္းတို႔ ငါတိို႔တေတြရဲ႕ အခ်ိန္ေတြကိုိ ရည္ရြယ္္ခ်က္္မဲ့ အဓိပၸါယ္မဲ့ ကုန္ခန္းလာတာ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္္ေလာက္္ရိွေနၿပီ။ ဘာေတြတိုး တက္လာသလဲ။ ေနာင္အနာဂတ္ဘဝေတြအတြက္ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ၿပီးေနၿပီလဲ။ ဒါ လုံးဝ စဥ္း
စားရမယ့္ အခ်က္ပဲေလ။
မင္း စဥ္းစားမိေအာင္ အေျခခံ အေနအထားေလး တခုကို ဒို႔ေျပာၾကည့္မယ္ကြာ၊ ေတာရြာေတြေရာ ၿမိဳ႕ေဒသေတြမွာပါ ေနလာခဲ့ၾကတဲ့ မင္းတို႔ ငါတို႔တေတြရဲ႕ အဘိုးအဖြား အေဖအေမ ဦးႀကီး ဦးေလးေတြေရာ ကိုယ့္ဝန္းက်င္နဲ႔ ကိုယ္သြားဖူးတဲ့ ေဒသေတြက သူေတြပါ
ၾကည့္လိုက္ရင္ တခ်ိဳ႕မ်ား လူ႔ဘဝကို စြန္႔ခြါၿပီး ေသတာသြားၾကတယ္ ငယ္ငယ္ထဲက လုပ္လာ
ၾကတဲ့ ဒီလက္ငုတ္ လုပ္ငန္းေလးေတြနဲ႕ပဲ လုံးလည္လိုက္ၿပီး အဖက္ဖက္က တိုးတက္မႈမရိွ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အဆင္မေျပေတာ့ ကုသိုလ္လဲ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ခြင့္မရိွဘူးေလ။ ဘယ္ရွိၾကမလဲ…..
ကိုယ္လုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ဥစၥာထဲက ေတာင္သူ လယ္သမားဆိုလဲ စပါးေတာင္းသူလာ ေပးလိုက္ရ၊ ပဲ ႏွမ္း ဂ်ဳံ ေျပာင္းေတြ လာေတာင္းလဲ ေပးလိုက္ရ၊ ေတာ္ၾကာ ဟိုေၾကး ဒီေၾကး
ဘာေၾကး ညာေၾကး အကုန္ သူေတာင္းစားေတြ ေတာင္းတိုင္း ေပးေနရတာေလ။ ၿမိဳ႕ေတြမွာလဲ ဒီအတိုင္းပဲ ေပးေနရတာေလကြာ။ ကိုယ့္လုပ္စာကို မစုႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔ေတြ ဘယ္မွာလာၿပီး ႀကီးပြားတိုးတက္ႏိုင္ၾကမလဲကြာ။
အဲဒီေတာ့ ကိုယ္လုပ္တဲ့ ပစၥည္းကို ဘယ္မွာ ကိုယ္ အကုန္စားရလို႔လဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး၊ွ
အဲဒါ ဂုတ္ေသြးစုတ္တာ ေခၚတယ္ကြ။ တခ်ိဳ႕ နယ္ကလူေတြက ေျပာၾကတယ္။ အမေလး သူ႕
ႏိုင္ငံ သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ေနတာ သူတို႔ကို ေပးရမွာေပါ့တဲ့…ဒို႔ ကေတာ့ အဲဒီလိုေျပာၾကတဲ့
လူ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ခင္မ်ားတို႔ အဲဒါ ကၽြန္စိတ္ပဲ ကၽြန္စိတ္မေပ်ာက္ၾကေသးလို႔ ေျပာၾကတာ
ပဲလို႔ နာနာေလး ေျပာခဲ့တယ္ကြာ။
ဟုတ္တယ္ေလ.. ခင္မ်ား ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္ရင္ ခင္မ်ားက အုပ္ခ်ဳပ္ သူပဲ၊က်ဳပ္ ႀကိဳးးစားႏိုင္ရင္ က်ဳပ္ကအုပ္ခ်ဳပ္သူပဲ၊ မင္းလဲ အုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ဘယ္သူမဆို ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္လို႕ရတာပဲေလကြာ။ ဒု႔ိ အဲဒီလို
ေျပာေတာ့ သူတို႔က လက္ခံပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလတဲ့။ ျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ရပ္နဲ႔ ႀကိဳးစားမႈအေပၚမွာ မူတည္တာပဲေလ။ ဒါဟာ လူတိုင္းရဲ႕ အခြင့္ေရးေပါ့ကြာ။
ဒီလို စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြ ရေအာင္ သိေအာင္လုပ္တာဟာလဲ ကိုယ့္ရဲ႕ အညံ့ခံခ်င္တဲ့ ကၽြန္စိတ္ကို ေတာ္လွန္လိုက္တာပဲ လ႔ို ဒို႔ေတာ့ ယူဆတယ္ကြာ။
ေျပာလက္စနဲ႔ ဆက္ေျပာမယ္ကြာ။ ကဲ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ မိသားစု. ဘြဲ႔ေတြရ အတန္း ပညာတတ္ေတြ မဟုတ္္တဲ့ မိသားစုက.. ဆင္းသက္ ေမြးဖြားလာၾကတဲ့ သားသမီးတိုင္းဟာ…..
(ဒီေနရာမွာလဲ ဘြဲ႕ရတိုင္းလဲ ပညာတတ္ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ) ကဲ မခ်မ္းသာ ရေတာ့ဘူးတဲ့လား၊
ပညာေတြ မတတ္ရေတာ့ဘူးတဲ့လား? စဥ္းစားေလကြာ။
အဲဒီလို ႏြမ္းပါးတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္က ေမြးဖြားလာတဲ့ သားသမီးေတြဟာ မိဘ အသိုင္းဝိုင္း
လို မျဖစ္ရေအာင္ ငါတို႔ ခ်မ္းသာေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္၊ ပညာေတြတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစား ၾက မယ္ ဆို္ၿပီး ႀကိဳးစားလုပ္လို႔ ခ်မ္းသာ ေအာင္ျမင္သူေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါဟာ ဘာလဲ ဆိုေတာ့ ႏြမ္းပါးတယ္ဆိုတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အစဥ္အလာေတြကို ေတာ္လွန္ပစ္လိုက္တာေပါ့ကြာ။ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒီလိုလူေတြ ဒို႔ တိုင္းျပည္ထဲမွာရိွပါတယ္။
ဒါ ေတာ္လွန္ေရး ဆိုတာကို လူတိုင္းနာလည္ေအာင္ေျပာတာပါကြာ။ ဒို႔ ျပည္သူေတြ အ
မ်ားစုက ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္္္္္္္္္္္္္္္္္ဆို္တာ လက္နက္ကိုင္ၿပီး ပုန္ကန္တိုက္ခိုက္ၾကတာကိုပဲ ေတာ္လွန္ေရးလို႔ ထင္ေနၾကတာ အေတာ္ခက္တယ္ကြာ။ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနမွန္း ကိုယ့္ဖာသာ မသိၾကဘူး ျဖစ္ေနၾကတာကြ။
အဓိက ကေတာ့ ေကာင္းလဲ မေကာင္း မွန္လဲမမွန္ နည္းလမ္းလဲမက် ႀကီးပြား တိုးတက္ႏိုင္မယ့္ လမ္းစလဲ မရိွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာ လုပ္ကိုင္ လို႔လဲ မရတဲ့ လမ္းစဥ္ ေတြကို ဖယ္ရွား တိုက္ဖ်က္ၿပီး-ေကာင္း မွန္ နည္းလမ္းက် လြတ္လပ္ တိုးတက္ႏိုင္တဲ့ လမ္းစဥ္ ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ယူတာဟာ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္တာပဲလို႔ ဒို႔ယူဆတယ္။က်န္းမာေရး စတဲ့ က်န္တဲ့ကိစၥရပ္ေတြမွာလဲ အတူတူေပါ့ကြာ။
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ကြာ ဒို႔ ဗုဒၶဘုရား ကိုယ္တိုင္လဲ ေတာ္လွန္ေရးသမားပဲကြ။ သူသာ
ေတာ္လွန္ေရး မလုပ္ႏိုင္ရင္ ဘယ္မွာလာၿပီး ဘုရားျဖစ္မလဲ။ စဥ္းစားၾကည့္ေလကြာ။…
သိဒၶတၳမင္းသားဟာ သံသရာ ဝဋ္ဒုကၡအေပါင္းကေန လြတ္ေျမာက္ခ်င္တဲ့အတြက္ လြတ္လပ္ေရးလမ္းစဥ္ကို ရွာေဖြရာမွာ သူ႔ရဲ႕ပထမဦးဆုံး ဆရာေတြရဲ႕လမ္းစဥ္ဟာ သူလိုခ်င္တဲ့
ေနရာကို ေရာက္ႏိုင္မယ့္ လမ္းစဥ္မဟုတ္တဲ့အတြက္ လက္ရိွဆရာေတြရဲ႕ လမ္းစဥ္ကို ပယ္စြန္႔
ေတာ္လွန္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားလုပ္ေတာ့မွ သူလိုခ်င္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚကို ေရာက္ခဲ့ရ
တာပဲေလ။ ဒါေတာ္လွန္ေရးလုပ္လို႔ပဲ။
ေနာက္ ဘုရားျဖစ္မယ့္အခ်ိန္ထဲကို ဝင္ဆဲကာလနဲ႔ ဘုရားျဖစ္ခါစေလးမွာလဲ ဝင္ေရာက္
တိုက္ခိုက္လာတဲ့ သူသြားမယ့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေႏွာက္ယွက္ဟန္႔တား ဖ်က္ဆီးလာတဲ့ ရန္သူ
ေတြ (မာရ္နတ္အပါဝင္ ေအာင္ျခင္း.၈.ပါး) ကို တိုက္ခိုက္ေတာ္လွန္ခဲ့လို႔ လိုရာ ခရီးလမ္းကို
ေရာက္ခဲ့ရတာပဲ မဟုတ္လား?...
ဒါေၾကာင့္ ဒို႔ကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ လုပ္သင့္တယ္လို႔ထင္တာေပါ့ကြာ။
ကဲ ..မင္း ဘယ္လိုျမင္္လဲ? နိမ့္ပါးေနတဲ့ ဘဝေတြကို မင္း တကယ္လို႔ ရင္ဆိုင္ ေနရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုဆုံးျဖတ္မလဲ ?
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးႀကီးပြား တိုးတက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓာတ္္္
ဟာ အတူတူပဲလို႔ ဒို႔ေတာ့ထင္တယ္။ လူဆိုတာ အဲဒီလို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလိုၿပီး ေတာ္လွန္ေရး
လုပ္လိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးရိွမွ ႀကီးပြားတိုးတက္လိမ့္မယ္လို႔လဲ ဒို႔ယုံၾကည္လက္ခံထားတယ္။ ဒါမွ
မိဘေတြ ဆင္းရဲတိုင္း ဘြဲ႔မရၾကတိုင္း သားသမီးေတြ ဆင္းရဲၾက ဘြဲ႔မရၾက ျဖစ္ရမယ့္ အေရးကို
ေတာ္လွန္ႏိုင္မယ္ေလကြာ။ ဒါ လူငယ့္အျမင္ေပါ့ကြာ။
ဒီလိုအနာဂတ္ဘဝေတြအတြက္ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ရာမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတဲ့ အခြင့္ေရး
ေတြနဲ႔အတူ အဓိပၸါယ္ရိွ တန္ဘိုးရိွေအာင္ ေနထိုင္ ႏိုင္ၾကဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ဘဝကို ျပဳျပင္ ဖန္တီီး ႏိုင္စြမ္းမယ့္ အသိဥာဏ္္ဆိုတာေတာ့ လုံလုံေလာက္ေလာက္ ရိွရလိမ့္မယ္္္လို႔ထင္တယ္ကြာ။
ဒါမွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ဘဝကို စိတ္တိုင္းက် ျပဳျပင္ဖန္တီးႏိုင္မယ္၊ အေကာင္းအဆိုး အမွားအမွန္
သဘာဝက် မက်ဆိုုတာေတြကို ခြဲျခားသုံးသပ္ႏိုင္မယ္ မဟုတ္လားကြာ။
ဒို႔ဆရာေတြက ေျပာဖူးတယ္ ေလာကမွာ အသက္သိကၡာေတြႀကီးတိုင္း ဂုဏ္ထူး ဘြဲ႔ထူး ရာထူးေတြ အမ်ားႀကီးရိွတိုင္း လူႀကီးလို႔ မေခၚဘူးတဲ့… အေၾကာင္းအက်ိဳး အေကာင္း အဆိုး အမွား အမွန္ သဘာဝက် မက်ဆိုတာေတြကို နည္းလမ္း မွန္မွန္နဲ႔ စဥ္းစား ေဝဖန္ ဆုံးျဖတ္
ႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ပညာႀကီးတဲ့သူကိုမွ လူႀကီးလို႔ေခၚတယ္လို႔ေျပာဖူးတယ္ကြ၊ အဲဒီလုိ ပုဂၢိဳလ္
မ်ိဳးမွ ေလးစားပူေဇာ္ထိုက္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႕စကားေတြ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကိုလဲ လိုက္နာၿပီး အတုယူသင့္တယ္လို႔ေျပာဘူးတယ္ကြ။
ဥပမာ…ဒို႔ ဗမာျပည္ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔လိုေပါ့ကြာ။
သူဟာ အသက္(၂၀)ေက်ာ္ (၃၀)ဝန္းက်င္မွာပဲ သူေရးခဲ့တဲ့ စာေတြနဲ႔ ေျပာခဲ့ လုပ္ခဲ့တာေတြကို ၾကည့္ရင္ သူ႔ရဲ႕အေတြးအေခၚအယူအဆေတြဟာ အရမ္းကို ျမင့္မားတာကြ၊ ေအးအဲဒီလိုပုဂိၢဳလ္
မိ်ဴးေတြကို အတုယူရမွာေပါ့ကြာ။ သဘာဝမက်တာဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္အသိဉာဏ္နဲ႔ ဆုံးျဖတ္
ၿပီး ယူသင့္တာယူရမွာေပါ့ကြာ။
အဲဒီမွာ ဒို႔ တခု စဥ္းစားမိတယ္ကြ..ဒို႔ ဗမာျပည္က လူႀကီးမိဘေတြ သုံးႏွဳံးေျပာဆိုၾကတဲ့
လူ႔တိရစၧာန္ေလးတို႔ လူ႔တိရစၧာန္ေတြလို႔ ဆိုတဲ့ စကားကိုေလ၊ အဲဒါ တကယ္ရိွႏိုင္တယ္ကြ.၊ ဒါဟာ ကိုယ္ပိုင္ အသိဉာဏ္မရိွတဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြက္ုိ ေခၚလို႔ရတာပဲကြ၊။
ဥပမာကြာ…ဒို႔ ဒီႏိုင္ငံမွာ လက္ရိွျဖစ္ပ်က္ ၾကားရ ျမင္ေနရတာေတြထဲက ေျပာရရင္ကြာ
ကိုယ္ ကိုးကြယ္ေနတဲ့ ဘုရားေစတီေက်ာင္းကန္ေတြကို ဖ်က္ဆီးၾကတယ္၊ ဌပနာစိန္ဖူးေတြကို ခိုးတယ္၊ ဘုရားေရႊအစစ္နဲ႔ အတုလဲတယ္ကြာ၊ရဟန္းသံဃာေတြကို ရိုက္တယ္ သတ္တယ္ ေျခ
ေထာက္နဲ႔ကန္တယ္၊ သာသနာ့အသုံးေဆာင္ေတြ သာသနာ့အလံေတြကို ေျခေထာက္မွာပတ္ နင္းေျခ ဖ်က္ဆီးတယ္ကြာ၊ ေနာက္ အမ်ားျပည္သူေတြ လြတ္ေျမာက္ခ်မ္းသာဖို႔ အက်ိဳးရိွမယ့္
အလုပ္ေတြ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ လုပ္တာေတြကို ရိုက္တယ္ သတ္တယ္ ပိတ္ဆို႔ ေထာင္
ထဲပို႔ၾကတယ္ ဆိုတာေတြကို စဥ္းစားၾကည့္ေလကြာ။
ခိုင္းတဲ့လူေတြက အသိဉာဏ္ မရိွလို႔ ခိုင္းတယ္ ထားဦးကြာ လုပ္တဲ့သူေတြက အသိ ဉာဏ္ရိွရင္ မလုပ္ပဲ ေနလို႔ရတာပဲကြ၊ ကိုယ္ပိုင္ အသိဉာဏ္နဲ႔ လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ အမွား အမွန္ကို ဆုံးျဖတ္လို႔ ရတာပဲကြ၊ အဲဒါ အသိဉာဏ္ မရွိၾကေတာ့ သခင္ခိုင္းတိုင္း လုပ္ၾကရတဲ့ တိရစၧာန္ေတြလိုပဲလို႔ ဒို႔ စဥ္းစားမိတယ္ ဒါေၾကာင့္ လူ႔ တိရစၧာန္ဆိုတာ ရိွႏိုင္တယ္ ရိွေန တယ္ လို႔ေျပာတာေပါ့ကြာ.။
အဓိက ကေတာ့ကြာ လူဆိုတာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္နဲ႔ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ အေၾကာင္းနဲ႔ အ က်ိဳး အမွားနဲ႔အမွန္ သဘာဝက်မက် ဆိုတာေတြကို ခြဲျခားသိတတ္တဲ့ဉာဏ္ရိွမွ လူလို႔ေခၚတယ္
လို႔ ဒို႔မွတ္သားဖူးတယ္ကြ။
လူတိုင္းဟာ လူပီသေအာင္ လူစင္မီေအာင္ ေနႏိုင္ စားႏိုင္ၿပီး ဘဝေတြကို စိတ္တိုင္းက် ျပဳ ျပင္ ဖန္တီးႏိုင္ေအာင္ လက္ရိွအခ်ိန္ေတြကို အဓိပၢါယ္ရိွရိွ တန္ဘိုးရိွရိွ အသုံးခ်ႏိုင္ၾကဖို႔အတြက္
မတရားတဲ့ အပိတ္အပင္ အတားအဆီး ကန္႔သတ္မႈမွန္သမွ်ကို ေတာ္လွန္ဖယ္ရွား ပစ္ရမယ္လို႔
ယုံၾကည္ခဲ့ရင္….ဆိုခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးမ်ိဳးေတြကို လုပ္မွ လူတိုင္း တိုးတက္ႀကီးပြား ေအာင္ျမင္
ၿပီး အဆင့္အတန္းရိွရိွ ေနႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ခဲ့ရင္… ဘဝအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ လုပ္သင့္တယ္လို႔ ခံယူမိရင္…ဒို႔ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဘဝ တိုက္ပြဲအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္း
ေတြ စတင္ လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္။ မင္း မွန္မွန္ကန္ကန္ စဥ္းစားႏိုင္ပါေစ။။
ျမတ္ႏိုး (B.S.R.O)
http://sanghaalliance.blogspot.com/
http://allburmamonksalliance.org/
Sunday, 26 July 2009
Immediate Release: United Nations must demand junta to do national reconciliation first
26 July 2009
Burma’s elected legitimate leader, Aung San Suu Kyi said on 24 July 2009 that “United Nations should demand the military regime that “2010 election will be lack of credible and un-fair before facilitating to take place the national reconciliation”.
Aung San Suu Kyi and her party the National League for Democracy (NLD), the unanimous victors of the 1990 election, clearly stated their position that need to place in order to have true national reconciliation, i.e.
1. Release of all the political prisoners
2. Review of 2008 Constitution
3. Allow to reopen NLD and ethnic nationalities offices
4. Recognition of the 1990 election result
5. Political dialogue
“These are the fundamental demands requested by legitimate leaders of Burma. If the international community truly wanted to see national reconciliation in Burma, they must find ways to facilitate these demands rather than playing into the junta’s illegal 2010 election,” said Myo Thein, Director at the Burma Democratic Concern (BDC).
If the international community truly wanted to see national reconciliation in Burma, they must take unprecedented actions decisively to the release of Aung San Suu Kyi immediately which is the essential process of implementing to restore justice, peace and human rights in Burma.
“If junta imprison Aung San Suu Kyi or place her under house arrest again, it is tantamount to turning their back on dialogue and ultimately national reconciliation,” added Zin Zin Myo Thant, Campaign Officer at the Burma Democratic Concern (BDC).
The free and democratic world has a moral responsibility to intervene on behalf of humanity. The help of the international community does make a difference.
For more information please contact
Myo Thein
00-44-78 7788 2386
00-44-20 8493 9137
myothein@bdcburma.org
[United Kingdom]
Zin Zin Myo Thant
00-44-77 4827 1904
00-44-20 8493 9137
zinthant@bdcburma.org
[United Kingdom]
Saturday, 25 July 2009
Who Will Decide to Change US-Burma Relations?
Htun Aung Gyaw
July 23, 2009
The US Secretary of State Hillary Clinton made a meaningful offer to the Burmese military regime on July 22, 2009. Mrs. Clinton said, “"If she (Aung San Suu Kyi) were released, that would open up opportunities... for my country to expand our relationship with Burma, including investments in Burma”. Now the Burmese military regime has a chance to grab the opportunity that they are shouting for decades, lifting sanction from the west.
The regime accused Aung San Suu Kyi and her party National League for Democracy (NLD) for encouraging the West to impose sanction for their human rights violation to its own citizens that NLD denied for it. Now the ball is in the regime’s court. They have to decide whether they want sanction to continue or to end by releasing Aung San Suu Kyi.
Hillary hints that if they released her, the US will change its policy toward Burma. We have a chance to see Than Swe really want to lift sanction or not, it is his administration decision, not from the opposition party or democracy icon Aung San Suu Kyi.
It is wise to make a deal with the US rather collaborate with notorious North Korean regime which starved its own people to death and sealed its border. Many North Koreans trying to flee China and risk their lives to get into South Korean embassy. It is a reality today that pariah states never respect human lives. On the other hand, South Korea enjoys democratic system and rose up as one of the Asian Tigers because it collaborated with the US and embraced the West. South Korean made cars such as Hyundai, Dae Woo and KIA are now competing with the US and western auto makers proved that South Korea make a right decision with a right partner.
In addition, North Korean regime insulted Burma integrity by detonated a bomb at the Martyr Mausoleum in Rangoon and killed 17 South Korean diplomats and four Burmese officials in 1983. Is it wise to collaborate with a notorious regime or take an offer from the US? It is the decision that Than Shwe and his generals have to make.
One Burmese high ranking army official said, “We are using second hand Chinese jet fighters, we rather use American made jets”, another officer said, “Our uniforms are really bad, even we order to make our own uniforms, it is not good as ordinary US marine uniform. We refer to use US made arms and ammunition not Chinese made or Russian made.”
Many Burmese army officials do not like to be a close associate with North Koreans, Chinese and Russians. They want their kids to learn western education and have a good life. Many army officers want to quit from their job because they no longer feel right to work for the government. Some paid from 500,000 to one million kyat to resign from their positions. Most of them are not permitted to leave even though they want to become ordinary citizens. Army captains have a duty to recruit new soldiers every year. Each captain has to recruit at least two to three new soldiers ordered by the headquarters. If they could not find it, they have to pay for it to someone who can recruit for them.
Burma is going towards North Korean style isolation and if the generals realized that they are on the wrong path, it is time to change the course for the betterment of the people. If the generals do that, the Burma army will gain a trust and dignity from its own people and Burma will enjoy freedom and equality.
Htun Aung Gyaw was the first Chairman of ABSDF and currently the Chairman of Civil Society for Burma. Htun was a former student leader and a political prisoner from Burma. He got his Master degree majoring in Asian Studies from Cornell University, Ithaca, New York.
Htun Aung Gyaw
428 Winthrop Drive
Ithaca, New York
USA
Tel: 607-266-8942
Web: http://www.csburma.net
Friday, 24 July 2009
Thursday, 23 July 2009
Tea farmers are in crisis because of the SPDC’s problematic handling of tea problem
Photo by http://kyaukme.ning.com/
Press Release on
Tea farmers are in crisis because of the SPDC’s problematic handling of tea problem;
“Tea Crisis” Report
On March 12, 2009, the SPDC's health ministry announced the banning of tea products which contain Auramine 'O' stating that it can harm public health. Even though the regime claimed it was doing this to protect the public health, the consequences of the authorities' mismanagement and corruption caused over five hundred thousand tea farmers to find themselves deep in economic crisis. The result is that the people now believe that they do not have safe food.
The Food and Drug Administration of the SPDC admitted that they have found the yellow dye Auramine 'O' in tea products as many as two years ago; however, they have only just now banned and destroyed the tea products in question. As a result of the SPDC’s destruction of tea products, tea farmers and traders have lost over hundreds of millions of Kyat and now face difficulty in the continuation of tea production.
The SPDC military troops, police, USDA, women’s affairs, militia and local authorities simply confiscated and destroyed tea products without checking whether or not these products contained Auramine 'O' or not. However, the SPDC’s groups display bias in their implementation of the destruction of tea products as evidenced by their decision to not destroy the products of some traders who are either related to or enjoy good relations with the military authority.
"We are not the only ones using Auramine 'O'. Most tea production used Auramine 'O' because we did not know that it was harmful to public health. The SPCD banned and destroyed our products; however, they gave impunity to some tea producers, e.g. 'Yuzana' tea brand and others. If they do check, they will find that those brands were using color also", one of the banned tea traders expressed.
At least three hundred thousand tea farmers who rely mainly on tea production now cannot afford to buy basic food such as rice, oil, et cetera. As a result, there were thousands of tea farmers who fled to other places as migrant workers and some families who could not provide for their children’s educations.
The General Secretary of Palaung State Liberation Front, PSLF, Mai Aik Phone said, "The SPDC is ruling Burma under military command. With those bad impacts of the SPDC's tackling of the tea problem in mind, it is being shown that the military regime cannot take responsibility for their actions and that they do not care about the public health, development, or human security."
Therefore, we, the Palaung working group, earnestly urge our local tea community, tea traders, Palaung political groups and local community leaders to solve this tea crisis as comprehensively as possible.
Moreover, we would like to recommend that the international community, in particular the World Food Program and the United Nations International Children's Emergency Fund, provide assistance for tea farmers who now cannot provide for their livelihood solely through tea cultivation.
In conclusion, we call on the SPDC to educate people to not use chemical dye in foods through collaboration with local community, to find a good solution by appropriate reparation to tea traders whose products they have destroyed, and to immediately take action with respect to food products they find which are using chemical dyes in food before widespread human consumption can harm the public health.
# # #
Date: 23 July, 2009
Taang (Palaung) Working Group;
1) Ta'ang Student and Youth Organization – TSYO
2) Palaung Women's Organization - PWO
3) Palaung State Liberation Front - PSLF
Contact- (66) 080 118 4479
(66) 084 817 3936
http://www.facebook.com/note.php?note_id=133330755630&ref=nf
ဒီႏွစ္ ကမာၻအဆုိး၀ါးဆုံးအာဏာရွင္ ၁၀ ဦးစာရင္းကုိထုတ္ျပန္ရာ
နံပါတ္တစ္အေနျဖင့္ ဇင္ဘာေဘြ မွ မူဂါဘီက ပထမ ေနရာယူခဲ့ပါသည္။ ယမန္ႏွစ္
တြင္မူ မူဂါဘီသည္ နံပါတ္ ၆ သာ ခ်ိတ္ခဲ့ျပီး ဤႏွစ္၌ ပထမစြဲခဲ႔သည္။ မူဂါဘီ
သည္ ၁၉၈၀ မွစတင္၍ အာဏာယူခဲ႔ျပီး ေနာက္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြႏႈံး
အဆုိး၀ါးဆုံးသုိ႔ေရာက္ခဲ႔သည္။ သန္း၅ေသာင္း တန္ ေငြစကၠဴကုိ
ပုံွႏွိပ္သုံးစြဲ သည့္အထိ ျဖစ္ေနခဲ့ျပီး အလုပ္လက္မဲ့ႏႈံးမွာလည္း
၈၅ရာခုိင္ႏႈံးထိ တုိးတက္ျမင့္မားလာခဲ႔သည္။ ၎အစိုးရ၏ ႏွိပ္ကြပ္မႈေၾကာင့္
အတုိက္အခံ ၁၆၃ေယာက္ေသဆုံးခဲ႔ျပီး လူ၅၀၀၀ ေက်ာ္ဖမ္း ဆီးညွမ္းပန္း
ခံခဲ႔ရသည္။ အစုိးရ၏မ်က္ကြယ္ျပဳမႈေၾကာင့္ ၀မ္းေရာဂါျဖင့္ လူေပါင္း ၄၀၀၀
နီးပါး လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွ စတင္၍ ေသဆုံးခဲ႔ရသည္။ မၾကာခဏ
အတုိက္အခံမ်ား ႏွင့္ အာဏာခြဲေ၀ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ သေဘာတူညီ ဆုိင္းထုိးမႈမ်ား
ရွိိခဲ႔ေသာ္လည္း မူဂါဘီသည္ အၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ႔ပါသည္။
2. Omar al-Bashir
Sudan
Age: 65
In power since: 1989
Last year's rank: 2
အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္ ဒုတိယဆုကုိ ဆူဒန္မွ အုိမာအယ္ဘရွား
ကုိေပးအပ္ခဲ႔ပါသည္။ ႏုိင္ငံတကာ ရာဇ၀တ္တရားရုံး (International Criminal
Court) မွ အယ္ဘရွား ကုိ ဖမ္းဆီးရန္ ဒီလအတြင္း ၀ရမ္း ထုတ္ခဲ႔ပါသည္။ ၎၏
ျပစ္မႈမ်ားမွာ လူသတ္မႈ၊ မုဒိန္းမႈ၊ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမႈ၊ အတင္းေရြ
႔ေျပာင္းေနရာခ်မႈ၊ ျပည္သူပစၥည္းမ်ား ကုိ အဓမၼ သိမ္းဆည္းမႈ တုိ႔ျဖင့္
၀ရမ္းထုတ္ျခင္းခံခဲ႔ရပါသည္။ ယမန္ႏွစ္ကလည္း ဒုတိယေနရာမွာသာ ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။
အုိမာ၏ အာဏာရွင္သက္မွာ အႏွစ္ ၂၀ ရွိပါသည္။
3. Kim Jong-Il
North Korea
Age: 67
In power since: 1994
Last year's rank: 1
တတိယ အဆုိးရြားဆုံး အာဏာရွင္ မွာမူ ယမန္ႏွစ္က ပထမစြဲ ခဲ႔ေသာ
ေျမာက္ကုိရီးယား အာဏာရွင္ ကင္ဂ်ဳံအီး အား ေပးအပ္ခဲ႔ပါသည္။ ကင္ဂ်ဳံအီး မွာ
ဤႏွစ္အတြင္း က်မ္းမာေရး သိတ္မေကာင္းလွဟု ႏုိင္ငံတကာမွ
ခန္႔မွန္းၾကေသာ္လည္း ၎၏ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားမွာ ပုံမွန္အတုိင္း ျဖစ္ေနခဲ႔ပါသည္။
ကင္၏ အာဏာရွင္သက္မွာ ၁၅ ႏွစ္ရွိပါသည္။
4. Than Shwe
Burma (Myanmar)
Age: 76
In power since: 1992
Last year's rank: 3
စတုတၳ အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္ အျဖစ္ ျမန္မာကုိ ကမာၻသိေအာင္(
အဆုိးနည္းျဖင့္) လုပ္ေပးေနသူ သန္းေရႊ အား တံဆိပ္ကပ္ခဲ႔သည္။ သန္းေရႊ၏
ဤႏွစ္ ပုဒ္မ မွာ နာဂစ္မုန္တုိင္း ေၾကာင့္ လူေပါင္း တသိန္း၄ေသာင္းေက်ာ္
ေသေၾကေပ်ာက္ဆုံးမႈႏွင့္ အုိးမဲ႔အိမ္မဲ႔ ၂သန္းေက်ာ္ အား ႏုိင္ငံတကာမွ
၀ုိင္း၀န္းကူညီရန္ၾကိဳးပမ္းခဲ႔ မႈကုိ အခ်ိန္ဆြဲဖင္ေႏွးခဲ႔ျခင္း ႏွင့္
တခ်ိန္တည္းမွာ ၎၏ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳေရးအတြက္
ျပည္လုံးကြ်တ္ဆႏၵခံယူပြဲကုိမူ ျမန္မာသမုိင္းတြင္ အဆုိး၀ါးဆုံး
မွတ္တမ္း၀င္ခဲ႔ေသာ နာဂစ္မုန္တုိင္း ၾကီး ၾကားမွပင္ ဗႏၶဳလ မုိးတြင္းၾကီး
ရခုိင္ရုိးမကုိျဖတ္ကာ ဓႏုျဖဴဆင္းသကဲ႔သုိ႔ ျပီးေျမာက္ေအာင္
လုပ္ျပခဲ႔ျခင္းအတြက္ ႏုိင္ငံတကာမွ ရင္သပ္ရႈေမာ အံ႔ၾသ ေအာခ်ခဲ့ရသည္။
သန္းေရႊသည္ ယမန္ႏွစ္ လည္း ျငိမ္းခ်မ္းစြာ သပိတ္ေမွာက္ေသာ ေရႊ၀ါေရာင္
ကုိယ္ေတာ္မ်ားအား သုတ္သင္ေခ်မႈန္းမႈ႔ေၾကာင္႔ အဆုိးဆုံး အာဏာရွင္ တတိယေနရာ
ရခဲ႔ပါသည္။
5. King Abdullah
Saudi Arabia
Age: 85
In power since: 1995
Last year's rank: 4
ပဥၥမ အာဏာရွင္ဆုိးၾကီး အျဖစ္ ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယားမွ ဘုရင္ အဗၺဒူလာ အား
သမုတ္ခဲ႔ပါသည္။ ေဆာ္ဒီ ဘုရင္ၾကီးသည္ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးမ်ား ကုိ ဆက္လက္
ပိတ္ပင္ တားျမစ္ေနျခင္း ကုိခြင့္ျပဳထားသျဖင့္ အာဏာရွင္ဆုိးတဦး
စာရင္း၀င္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ
မွတ္ပုံတင္ကုိင္ေဆာင္ခြင့္ပင္ မရၾကဘဲ ဘယ္သြားသြား၊ဘယ္လာ လာ၊ဘာလုပ္လုပ္
အမ်ိဳးသား မ်ား၏ အုပ္ထိန္းမႈေအာက္မွသာ လုပ္ခြင့္ ရၾကပါသည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ား အတြက္ လူအခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ တခု ကုိ ေဆာ္ဒီအစုိးရမွ
ဖြင္႔လွစ္ေပးခဲ႔ ေသာ္လည္း ထုိရုံး၌ အလုပ္လုပ္သူအားလုံးမွာ
အမ်ိဳးသားမ်ားသာလွ်င္ျဖစ္ပါသည္။ ေဆာ္ဒီဘုရင္ အဗၺဒူလာ သည္ ယမန္ႏွစ္ကလည္း
အာဏာရွင္ဆုိး အျဖစ္ စတုတၳခ်ိတ္ခဲ႔ ပါသည္။
6. Hu Jintao
China
Age: 66
In power since: 2002
Last year's rank: 5
ဆဌမ အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္အား တရုပ္မွ ဟူဂ်င္းေတာင္ အား ေပးအပ္ခဲ႔ပါသည္။
ဟူဂ်င္းေတာင္ သည္ ၂၀၀၈ အုိလံပစ္ပြဲ ကံထရုိက္ ဆြဲႏုိင္ရန္အတြက္
အေျခခံလူအခြင့္အေရး မ်ား ျမွင့္တင္ သြားမည္ ဟု ႏုိင္ငံတကာ ႏွင့္
အုိလံပစ္ေကာ္မတီကုိ နားလွည့္ ပါးရုိက္ ဂတိေပးခဲ႔ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔တြင္မူ
လြတ္လပ္စြာ ကုိးကြယ္ ပုိင္ခြင့္ႏွင့္ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္ တုိ႔အား
ပုိမုိတင္းၾကပ္ ခ်ဳတ္ခ်ယ္လာခဲ႔ပါသည္။ တိဘက္ႏွင့္ တျခား လူနည္းစု
တုိင္းရင္းသား အေပၚ ပုိမုိဖိႏွိပ္လာျပီး ႏုိင္ငံေရး၊ဘာသာေရး အတုိက္အခံ
မ်ားအား တရားစီရင္ခ်က္ မခ်ဘဲ “အလုပ္ၾကမ္းမွျပန္လည္ပညာေပးျခင္း” ရဲဘက္
စခန္းမ်ားသုိ႔ ၄ႏွစ္ထိတုိင္ပုိ႔၍ ေမာင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ႔ ပါသည္။
ဟူဂ်င္းေတာင္ သည္ ယမန္ႏွစ္က အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္ နံပါတ္ ၅
ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။
7. Sayyid Ali Khamenei
Iran
Age: 69
In power since: 1989
Last year's rank: 7
သတၱမ အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္အျဖစ္ အီရန္ မွ ဆာရဒ္ အာလီ ခါေမနီ မွ
ရရွိခဲ႔ပါသည္။ ယမန္ႏွစ္ က ခါေမနီသည္ သတၱမပင္ ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။
ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးတုိက္ပဲြ၀င္သူမ်ား၊
လူနည္းစုတုိင္းရင္းသား မ်ား ႏွင့္ ဘာသာေရး အစုအဖြဲ႔ေလးမ်ား၊ သတင္းဂ်ာနယ္
သမားမ်ားကို ဖိႏွိ္ပ္ညွင္းပန္းမႈ မ်ား ေၾကာင့္ ဟုစြဲခ်က္တင္ၾကပါသည္။ ၂၀၀၈
ခုႏွစ္အထိ တကမာၻလုံးတြင္ အီရန္တႏုိင္ငံတည္းသာ ကေလး မ်ား အား
ေသဒဏ္အျပစ္ေပးျခင္း ကုိ လက္ခံက်င့္သုံးေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ အီရန္ဥပေဒမွ
ေယာကၤ်ားေလး ၁၅ ႏွစ္ႏွင့္အထက္၊ မိန္းခေလး ၉ႏွစ္ႏွင့္အထက္အား
ေသဒဏ္အျပစ္ေပးႏုိင္ သည္ဟု သတ္မွတ္ထားပါသည္။
8. Isayas Afewerki
Eritrea
Age: 63
In power since: 1991
Last year's rank: 10
အဌမ အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္အျဖစ္ အီယစ္တရီယား (၁၉၅၂ခုႏွစ္တြင္
အီသီယုိပီးယားမွ ခြဲထြက္လာေသာ ႏုိင္ငံငယ္) မွ အုိင္စာရစ္ အဖီ၀ါကီ အား
ေပးခဲ႔ျပီး ၎သည္ မႏွစ္က အဆင့္၁၀ ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။ အဖီ၀ါကီ သည္ ၂၀၀၈ ေမလ
တြင္ ေရြးေကာက္ ပြဲ ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ တုိင္းျပည္အတြင္း
ကြဲျပားျခားနားမႈမ်ား ေပၚေပါက္ လာေစႏုိင္သည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္
ေရြးေကာက္ပြဲအား အနဲဆုံး အႏွစ္ ၃၀ မွ ၄၀ ေက်ာ္မွသာ၊ သုိ႔မဟုတ္
ဤထက္ပုိမုိၾကာျမင့္မွသာ ျပဳလုပ္မည္ ဟု ေက်ညာခဲ႔သည္။ သတင္းဌာနမ်ားကုိ
၎အစုိးရမွသာ တုိက္ရုိက္ခ်ဳပ္ကုိင္ခဲ႔ျပီး အနည္းဆုံး သတင္းသမား
၁၀ေယာက္ေက်ာ္အား ၂၀၀၁ ခုမွ စတင္ထိန္းသိမ္းခဲ႔ပါသည္။
9. Gurbanguly Berdymuhammedov
Turkmenistan
Age: 51
In power since: 2006
Last year's rank: Unranked
န၀မ အဆုိး၀ါးဆုံးအာဏာရွင္ အျဖစ္ တာခ္မန္းနိစတင္မွ ဂါဘန္ဂူလီ
ဘာဒီမူဟာမက္ေဒါ႔ ဤႏွစ္မွ စတင္ ရရွိခဲ႔ပါသည္။
ႏုိင္ငံေရးအတုိက္အခံမ်ား၊သတင္းသမားမ်ား၊ ဘာသာေရး သမား မ်ားအား
ဖိႏွိပ္ညွင္းပန္းခဲ႔ျပီး မတ္၊ဧျပီ အစရွိေသာ လ နံမည္မ်ားအား သူနံမည္ ႏွင့္
သူအေမ နံမည္ ေပး၍ ေခၚေ၀ၚေစခဲ႔ျခင္းမ်ား အစရွိသည့္ အလားတူ အာဏာရွင္ရူးမ်ား
ျပဳလုပ္ေနက် အူေၾကာင္ေၾကာင္ အျပဳအမူမ်ားကုိျပဳလုပ္ခဲဲဲ႔ပါသည္။
10. Muammar al-Qaddafi
Libya
Age: 66
In power since: 1969
Last year's rank: 11
ဒႆမ အဆုိး၀ါးဆုံးအာဏာရွင္ၾကီး အျဖစ္ အႏွစ္ ၄၀ အာဏာသက္
ျပည့္လုခါနီးျဖစ္ေသာ လစ္ဗ်ား မွ ကဒါဖီ အား ေပးအပ္ခဲ႔ပါသည္။
သက္ဦးဆံပုိင္ရာဇေသြး မပါ ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား အနက္ ဂါဘြန္ ရွိ အုိမာ
ဘြန္ဂုိ တေယာက္သာ ကဒါဖီ ၏ ေရွ႔၌ ႏွစ္အမ်ားဆုံး အာဏာရွင္သက္တမ္း
ခ်ိဳးထားႏုိင္ခဲ႔ပါသည္။ လစ္ဗ်ားအစုိးရ၏ သတင္းမ်ားကုိ ျဖန္႔ခ်ိပါက
လစ္ဗ်ားႏုိင္ငံ၏ ဂုဏ္သိကၡာ ကုိ ဖ်က္ဆီးေစသည္ ဟူေသာ စြဲခ်က္မ်ား ျဖင့္
ေထာင္ဒဏ္အျပစ္ေပးႏုိင္ပါသည္။ ကဒါဖီ သည္ ယမန္ႏွစ္က အဆင့္ ၁၁ သာ
ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။
PARADE's annual World's Worst Dictators list:2009.
အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ အမွတ္ေပးစည္းမ်ည္းမ်ားမွာ
လူအခြင့္အေရးခ်ိဳး ေဖာက္မႈမ်ား၊ ၎တုိ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈလက္ေအာက္၌
ျပည္သူျပည္သားမ်ား ခံစား ေနရေသာ ဒုကၡအ၀၀မ်ား၊ အာဏာကုိ
တဦးတည္းလက္၀ါးၾကီးအုပ္ခ်ယ္လွယ္မႈမ်ား အစရွိသည္ တုိ႔ပါ၀င္ပါသည္။
အခ်က္အလက္မ်ားကုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရးဌာန၊ လူအခြင့္အေရးေစာင္႔ၾကည့္မႈ
ေကာ္မရွင္၊ ႏုိင္ငံတကာလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာေရး အဖြဲ႔၊ နယ္နိမိတ္မဲ႔
သတင္းေထာက္မ်ား အဖြဲ႔တုိ႔ မွ ရရွိပါသည္။
နံပါတ္တစ္အေနျဖင့္ ဇင္ဘာေဘြ မွ မူဂါဘီက ပထမ ေနရာယူခဲ့ပါသည္။ ယမန္ႏွစ္
တြင္မူ မူဂါဘီသည္ နံပါတ္ ၆ သာ ခ်ိတ္ခဲ့ျပီး ဤႏွစ္၌ ပထမစြဲခဲ႔သည္။ မူဂါဘီ
သည္ ၁၉၈၀ မွစတင္၍ အာဏာယူခဲ႔ျပီး ေနာက္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြႏႈံး
အဆုိး၀ါးဆုံးသုိ႔ေရာက္ခဲ႔သည္။ သန္း၅ေသာင္း တန္ ေငြစကၠဴကုိ
ပုံွႏွိပ္သုံးစြဲ သည့္အထိ ျဖစ္ေနခဲ့ျပီး အလုပ္လက္မဲ့ႏႈံးမွာလည္း
၈၅ရာခုိင္ႏႈံးထိ တုိးတက္ျမင့္မားလာခဲ႔သည္။ ၎အစိုးရ၏ ႏွိပ္ကြပ္မႈေၾကာင့္
အတုိက္အခံ ၁၆၃ေယာက္ေသဆုံးခဲ႔ျပီး လူ၅၀၀၀ ေက်ာ္ဖမ္း ဆီးညွမ္းပန္း
ခံခဲ႔ရသည္။ အစုိးရ၏မ်က္ကြယ္ျပဳမႈေၾကာင့္ ၀မ္းေရာဂါျဖင့္ လူေပါင္း ၄၀၀၀
နီးပါး လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွ စတင္၍ ေသဆုံးခဲ႔ရသည္။ မၾကာခဏ
အတုိက္အခံမ်ား ႏွင့္ အာဏာခြဲေ၀ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ သေဘာတူညီ ဆုိင္းထုိးမႈမ်ား
ရွိိခဲ႔ေသာ္လည္း မူဂါဘီသည္ အၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ႔ပါသည္။
2. Omar al-Bashir
Sudan
Age: 65
In power since: 1989
Last year's rank: 2
အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္ ဒုတိယဆုကုိ ဆူဒန္မွ အုိမာအယ္ဘရွား
ကုိေပးအပ္ခဲ႔ပါသည္။ ႏုိင္ငံတကာ ရာဇ၀တ္တရားရုံး (International Criminal
Court) မွ အယ္ဘရွား ကုိ ဖမ္းဆီးရန္ ဒီလအတြင္း ၀ရမ္း ထုတ္ခဲ႔ပါသည္။ ၎၏
ျပစ္မႈမ်ားမွာ လူသတ္မႈ၊ မုဒိန္းမႈ၊ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမႈ၊ အတင္းေရြ
႔ေျပာင္းေနရာခ်မႈ၊ ျပည္သူပစၥည္းမ်ား ကုိ အဓမၼ သိမ္းဆည္းမႈ တုိ႔ျဖင့္
၀ရမ္းထုတ္ျခင္းခံခဲ႔ရပါသည္။ ယမန္ႏွစ္ကလည္း ဒုတိယေနရာမွာသာ ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။
အုိမာ၏ အာဏာရွင္သက္မွာ အႏွစ္ ၂၀ ရွိပါသည္။
3. Kim Jong-Il
North Korea
Age: 67
In power since: 1994
Last year's rank: 1
တတိယ အဆုိးရြားဆုံး အာဏာရွင္ မွာမူ ယမန္ႏွစ္က ပထမစြဲ ခဲ႔ေသာ
ေျမာက္ကုိရီးယား အာဏာရွင္ ကင္ဂ်ဳံအီး အား ေပးအပ္ခဲ႔ပါသည္။ ကင္ဂ်ဳံအီး မွာ
ဤႏွစ္အတြင္း က်မ္းမာေရး သိတ္မေကာင္းလွဟု ႏုိင္ငံတကာမွ
ခန္႔မွန္းၾကေသာ္လည္း ၎၏ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားမွာ ပုံမွန္အတုိင္း ျဖစ္ေနခဲ႔ပါသည္။
ကင္၏ အာဏာရွင္သက္မွာ ၁၅ ႏွစ္ရွိပါသည္။
4. Than Shwe
Burma (Myanmar)
Age: 76
In power since: 1992
Last year's rank: 3
စတုတၳ အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္ အျဖစ္ ျမန္မာကုိ ကမာၻသိေအာင္(
အဆုိးနည္းျဖင့္) လုပ္ေပးေနသူ သန္းေရႊ အား တံဆိပ္ကပ္ခဲ႔သည္။ သန္းေရႊ၏
ဤႏွစ္ ပုဒ္မ မွာ နာဂစ္မုန္တုိင္း ေၾကာင့္ လူေပါင္း တသိန္း၄ေသာင္းေက်ာ္
ေသေၾကေပ်ာက္ဆုံးမႈႏွင့္ အုိးမဲ႔အိမ္မဲ႔ ၂သန္းေက်ာ္ အား ႏုိင္ငံတကာမွ
၀ုိင္း၀န္းကူညီရန္ၾကိဳးပမ္းခဲ႔ မႈကုိ အခ်ိန္ဆြဲဖင္ေႏွးခဲ႔ျခင္း ႏွင့္
တခ်ိန္တည္းမွာ ၎၏ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳေရးအတြက္
ျပည္လုံးကြ်တ္ဆႏၵခံယူပြဲကုိမူ ျမန္မာသမုိင္းတြင္ အဆုိး၀ါးဆုံး
မွတ္တမ္း၀င္ခဲ႔ေသာ နာဂစ္မုန္တုိင္း ၾကီး ၾကားမွပင္ ဗႏၶဳလ မုိးတြင္းၾကီး
ရခုိင္ရုိးမကုိျဖတ္ကာ ဓႏုျဖဴဆင္းသကဲ႔သုိ႔ ျပီးေျမာက္ေအာင္
လုပ္ျပခဲ႔ျခင္းအတြက္ ႏုိင္ငံတကာမွ ရင္သပ္ရႈေမာ အံ႔ၾသ ေအာခ်ခဲ့ရသည္။
သန္းေရႊသည္ ယမန္ႏွစ္ လည္း ျငိမ္းခ်မ္းစြာ သပိတ္ေမွာက္ေသာ ေရႊ၀ါေရာင္
ကုိယ္ေတာ္မ်ားအား သုတ္သင္ေခ်မႈန္းမႈ႔ေၾကာင္႔ အဆုိးဆုံး အာဏာရွင္ တတိယေနရာ
ရခဲ႔ပါသည္။
5. King Abdullah
Saudi Arabia
Age: 85
In power since: 1995
Last year's rank: 4
ပဥၥမ အာဏာရွင္ဆုိးၾကီး အျဖစ္ ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယားမွ ဘုရင္ အဗၺဒူလာ အား
သမုတ္ခဲ႔ပါသည္။ ေဆာ္ဒီ ဘုရင္ၾကီးသည္ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးမ်ား ကုိ ဆက္လက္
ပိတ္ပင္ တားျမစ္ေနျခင္း ကုိခြင့္ျပဳထားသျဖင့္ အာဏာရွင္ဆုိးတဦး
စာရင္း၀င္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ
မွတ္ပုံတင္ကုိင္ေဆာင္ခြင့္ပင္ မရၾကဘဲ ဘယ္သြားသြား၊ဘယ္လာ လာ၊ဘာလုပ္လုပ္
အမ်ိဳးသား မ်ား၏ အုပ္ထိန္းမႈေအာက္မွသာ လုပ္ခြင့္ ရၾကပါသည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ား အတြက္ လူအခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ တခု ကုိ ေဆာ္ဒီအစုိးရမွ
ဖြင္႔လွစ္ေပးခဲ႔ ေသာ္လည္း ထုိရုံး၌ အလုပ္လုပ္သူအားလုံးမွာ
အမ်ိဳးသားမ်ားသာလွ်င္ျဖစ္ပါသည္။ ေဆာ္ဒီဘုရင္ အဗၺဒူလာ သည္ ယမန္ႏွစ္ကလည္း
အာဏာရွင္ဆုိး အျဖစ္ စတုတၳခ်ိတ္ခဲ႔ ပါသည္။
6. Hu Jintao
China
Age: 66
In power since: 2002
Last year's rank: 5
ဆဌမ အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္အား တရုပ္မွ ဟူဂ်င္းေတာင္ အား ေပးအပ္ခဲ႔ပါသည္။
ဟူဂ်င္းေတာင္ သည္ ၂၀၀၈ အုိလံပစ္ပြဲ ကံထရုိက္ ဆြဲႏုိင္ရန္အတြက္
အေျခခံလူအခြင့္အေရး မ်ား ျမွင့္တင္ သြားမည္ ဟု ႏုိင္ငံတကာ ႏွင့္
အုိလံပစ္ေကာ္မတီကုိ နားလွည့္ ပါးရုိက္ ဂတိေပးခဲ႔ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔တြင္မူ
လြတ္လပ္စြာ ကုိးကြယ္ ပုိင္ခြင့္ႏွင့္ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္ တုိ႔အား
ပုိမုိတင္းၾကပ္ ခ်ဳတ္ခ်ယ္လာခဲ႔ပါသည္။ တိဘက္ႏွင့္ တျခား လူနည္းစု
တုိင္းရင္းသား အေပၚ ပုိမုိဖိႏွိပ္လာျပီး ႏုိင္ငံေရး၊ဘာသာေရး အတုိက္အခံ
မ်ားအား တရားစီရင္ခ်က္ မခ်ဘဲ “အလုပ္ၾကမ္းမွျပန္လည္ပညာေပးျခင္း” ရဲဘက္
စခန္းမ်ားသုိ႔ ၄ႏွစ္ထိတုိင္ပုိ႔၍ ေမာင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ႔ ပါသည္။
ဟူဂ်င္းေတာင္ သည္ ယမန္ႏွစ္က အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္ နံပါတ္ ၅
ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။
7. Sayyid Ali Khamenei
Iran
Age: 69
In power since: 1989
Last year's rank: 7
သတၱမ အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္အျဖစ္ အီရန္ မွ ဆာရဒ္ အာလီ ခါေမနီ မွ
ရရွိခဲ႔ပါသည္။ ယမန္ႏွစ္ က ခါေမနီသည္ သတၱမပင္ ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။
ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးတုိက္ပဲြ၀င္သူမ်ား၊
လူနည္းစုတုိင္းရင္းသား မ်ား ႏွင့္ ဘာသာေရး အစုအဖြဲ႔ေလးမ်ား၊ သတင္းဂ်ာနယ္
သမားမ်ားကို ဖိႏွိ္ပ္ညွင္းပန္းမႈ မ်ား ေၾကာင့္ ဟုစြဲခ်က္တင္ၾကပါသည္။ ၂၀၀၈
ခုႏွစ္အထိ တကမာၻလုံးတြင္ အီရန္တႏုိင္ငံတည္းသာ ကေလး မ်ား အား
ေသဒဏ္အျပစ္ေပးျခင္း ကုိ လက္ခံက်င့္သုံးေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ အီရန္ဥပေဒမွ
ေယာကၤ်ားေလး ၁၅ ႏွစ္ႏွင့္အထက္၊ မိန္းခေလး ၉ႏွစ္ႏွင့္အထက္အား
ေသဒဏ္အျပစ္ေပးႏုိင္ သည္ဟု သတ္မွတ္ထားပါသည္။
8. Isayas Afewerki
Eritrea
Age: 63
In power since: 1991
Last year's rank: 10
အဌမ အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္အျဖစ္ အီယစ္တရီယား (၁၉၅၂ခုႏွစ္တြင္
အီသီယုိပီးယားမွ ခြဲထြက္လာေသာ ႏုိင္ငံငယ္) မွ အုိင္စာရစ္ အဖီ၀ါကီ အား
ေပးခဲ႔ျပီး ၎သည္ မႏွစ္က အဆင့္၁၀ ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။ အဖီ၀ါကီ သည္ ၂၀၀၈ ေမလ
တြင္ ေရြးေကာက္ ပြဲ ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ တုိင္းျပည္အတြင္း
ကြဲျပားျခားနားမႈမ်ား ေပၚေပါက္ လာေစႏုိင္သည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္
ေရြးေကာက္ပြဲအား အနဲဆုံး အႏွစ္ ၃၀ မွ ၄၀ ေက်ာ္မွသာ၊ သုိ႔မဟုတ္
ဤထက္ပုိမုိၾကာျမင့္မွသာ ျပဳလုပ္မည္ ဟု ေက်ညာခဲ႔သည္။ သတင္းဌာနမ်ားကုိ
၎အစုိးရမွသာ တုိက္ရုိက္ခ်ဳပ္ကုိင္ခဲ႔ျပီး အနည္းဆုံး သတင္းသမား
၁၀ေယာက္ေက်ာ္အား ၂၀၀၁ ခုမွ စတင္ထိန္းသိမ္းခဲ႔ပါသည္။
9. Gurbanguly Berdymuhammedov
Turkmenistan
Age: 51
In power since: 2006
Last year's rank: Unranked
န၀မ အဆုိး၀ါးဆုံးအာဏာရွင္ အျဖစ္ တာခ္မန္းနိစတင္မွ ဂါဘန္ဂူလီ
ဘာဒီမူဟာမက္ေဒါ႔ ဤႏွစ္မွ စတင္ ရရွိခဲ႔ပါသည္။
ႏုိင္ငံေရးအတုိက္အခံမ်ား၊သတင္းသမားမ်ား၊ ဘာသာေရး သမား မ်ားအား
ဖိႏွိပ္ညွင္းပန္းခဲ႔ျပီး မတ္၊ဧျပီ အစရွိေသာ လ နံမည္မ်ားအား သူနံမည္ ႏွင့္
သူအေမ နံမည္ ေပး၍ ေခၚေ၀ၚေစခဲ႔ျခင္းမ်ား အစရွိသည့္ အလားတူ အာဏာရွင္ရူးမ်ား
ျပဳလုပ္ေနက် အူေၾကာင္ေၾကာင္ အျပဳအမူမ်ားကုိျပဳလုပ္ခဲဲဲ႔ပါသည္။
10. Muammar al-Qaddafi
Libya
Age: 66
In power since: 1969
Last year's rank: 11
ဒႆမ အဆုိး၀ါးဆုံးအာဏာရွင္ၾကီး အျဖစ္ အႏွစ္ ၄၀ အာဏာသက္
ျပည့္လုခါနီးျဖစ္ေသာ လစ္ဗ်ား မွ ကဒါဖီ အား ေပးအပ္ခဲ႔ပါသည္။
သက္ဦးဆံပုိင္ရာဇေသြး မပါ ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား အနက္ ဂါဘြန္ ရွိ အုိမာ
ဘြန္ဂုိ တေယာက္သာ ကဒါဖီ ၏ ေရွ႔၌ ႏွစ္အမ်ားဆုံး အာဏာရွင္သက္တမ္း
ခ်ိဳးထားႏုိင္ခဲ႔ပါသည္။ လစ္ဗ်ားအစုိးရ၏ သတင္းမ်ားကုိ ျဖန္႔ခ်ိပါက
လစ္ဗ်ားႏုိင္ငံ၏ ဂုဏ္သိကၡာ ကုိ ဖ်က္ဆီးေစသည္ ဟူေသာ စြဲခ်က္မ်ား ျဖင့္
ေထာင္ဒဏ္အျပစ္ေပးႏုိင္ပါသည္။ ကဒါဖီ သည္ ယမန္ႏွစ္က အဆင့္ ၁၁ သာ
ခ်ိတ္ခဲ႔ပါသည္။
PARADE's annual World's Worst Dictators list:2009.
အဆုိး၀ါးဆုံး အာဏာရွင္ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ အမွတ္ေပးစည္းမ်ည္းမ်ားမွာ
လူအခြင့္အေရးခ်ိဳး ေဖာက္မႈမ်ား၊ ၎တုိ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈလက္ေအာက္၌
ျပည္သူျပည္သားမ်ား ခံစား ေနရေသာ ဒုကၡအ၀၀မ်ား၊ အာဏာကုိ
တဦးတည္းလက္၀ါးၾကီးအုပ္ခ်ယ္လွယ္မႈမ်ား အစရွိသည္ တုိ႔ပါ၀င္ပါသည္။
အခ်က္အလက္မ်ားကုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရးဌာန၊ လူအခြင့္အေရးေစာင္႔ၾကည့္မႈ
ေကာ္မရွင္၊ ႏုိင္ငံတကာလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာေရး အဖြဲ႔၊ နယ္နိမိတ္မဲ႔
သတင္းေထာက္မ်ား အဖြဲ႔တုိ႔ မွ ရရွိပါသည္။
Joint Communiqué of the 42nd AMM
Joint Communiqué of the 42nd AMM
July 20, 2009
On 20 July 2009, Mr. Kasit Piromya, Minister of Foreign Affairs of Thailand held a press conference on behalf of the ASEAN Chair, on the outcome of the 42nd ASEAN Foreign Ministers' Meeting, which is reflected in the Joint Communiqué of the 42nd AMM. Gist of the Joint Communiqué is as follows:
1. The establishment of the ASEAN Human Rights Body and Dispute Settlement Mechanisms
The ASEAN Foreign Ministers formally adopted the Terms of Reference of the ASEAN Human Rights Body, which will be called "the ASEAN Intergovernmental Commission on Human Rights". They also recommended to the ASEAN Leaders that the Commission be launched during the 15th ASEAN Summit to be held in October this year.
The adoption of the TOR is the beginning of an evolving process. The TOR provides ASEAN with a platform for furthering ASEAN"s efforts in the promotion and protection of human rights. Hence, as part of the review process of the TOR in 5-years" time after it enters into force.
After this, each ASEAN country will proceed to appoint its representative to the Commission so that we can convene the inaugural Commission meeting during the 15th ASEAN Summit.
The Foreign Ministers also endorsed ad referendum the draft agreement on privileges and immunity of ASEAN and agreed to extend the mandate of the High-Level Legal Experts" Group (HLEG) so that they can finalize their work on dispute settlement mechanisms and other legal issues under the ASEAN Charter for the Foreign Ministers" consideration.
2. On regional and international issues
The ASEAN Foreign Ministers discussed, among others, the post Cyclone Nargis situation in Myanmar and the role of the Tripartite Core Group. They also discussed the issue of illegal migrants in the Indian Ocean and the situation in Myanmar, following the recent UN Secretary-General"s visit. From all these discussions, there emerged a general feeling that now that ASEAN has the Charter in place and is moving towards becoming a Community, ASEAN Member States should do more to help one another and to resolve ASEAN"s internal problems within the ASEAN family without recourse to the international community.
Another issue discussed was the situation related to the Korean Peninsula. The ASEAN Foreign Ministers recalled the ASEAN leader"s statement in June 2009 in which they reiterated the condemnation of the recent underground nuclear test and missile launches undertaken by the Democratic People"s Republic of Korea. They urged the DPRK to fully comply with its obligations and relevant UNSC resolutions. At the same time, ASEAN will do what it can to keep the DPRK engaged, particularly through the ASEAN Regional Forum (ARF), and explore how ASEAN could serve as a bridge between the DPRK and the world.
3. On ASEAN Community Building
The ASEAN Foreign Ministers also discussed issues related to the implementation of the ASEAN Charter. These include the division of labour between the existing mechanisms such as the senior officials and the director-generals of ASEAN, and the new mechanisms. The idea is to make ASEAN work more efficiently without duplication of work.
They agreed to work closely together to enable ASEAN to play an increasingly proactive and leading role in the regional architecture.
They will also make greater use of the ASEAN Committees in Third Countries in representing ASEAN and interacting with host countries. The ASEAN Foreign Ministers further agreed to form such a committee in countries where there are five or more ASEAN embassies.
4. On external relations
The ASEAN Foreign Ministers approved the accreditation of 28 Ambassadors from countries outside ASEAN, which include all 10 dialogue partners and other regions. They also endorsed guidelines for the procedures for the accreditation of non-ASEAN Ambassadors to ASEAN prepared by the Committee on Permanent Representatives to ASEAN.
5. On the Treaty of Amity and Cooperation in Southeast Asian (TAC)
The ASEAN Foreign Ministers looked forward to the United States" forthcoming accession to the TAC, which will send a strong signal of its commitment to peace and security in the region.
6. Other matters
The ASEAN Foreign Ministers exchanged views on how to further develop infrastructure linkages among ASEAN countries as well as linkages between ASEAN and India and China to promote connectivity in the region.
Finally, the Ministers noted the tentative dates proposed by Viet Nam for the 43rd AMM next year, which is in July 2010.
July 20, 2009
On 20 July 2009, Mr. Kasit Piromya, Minister of Foreign Affairs of Thailand held a press conference on behalf of the ASEAN Chair, on the outcome of the 42nd ASEAN Foreign Ministers' Meeting, which is reflected in the Joint Communiqué of the 42nd AMM. Gist of the Joint Communiqué is as follows:
1. The establishment of the ASEAN Human Rights Body and Dispute Settlement Mechanisms
The ASEAN Foreign Ministers formally adopted the Terms of Reference of the ASEAN Human Rights Body, which will be called "the ASEAN Intergovernmental Commission on Human Rights". They also recommended to the ASEAN Leaders that the Commission be launched during the 15th ASEAN Summit to be held in October this year.
The adoption of the TOR is the beginning of an evolving process. The TOR provides ASEAN with a platform for furthering ASEAN"s efforts in the promotion and protection of human rights. Hence, as part of the review process of the TOR in 5-years" time after it enters into force.
After this, each ASEAN country will proceed to appoint its representative to the Commission so that we can convene the inaugural Commission meeting during the 15th ASEAN Summit.
The Foreign Ministers also endorsed ad referendum the draft agreement on privileges and immunity of ASEAN and agreed to extend the mandate of the High-Level Legal Experts" Group (HLEG) so that they can finalize their work on dispute settlement mechanisms and other legal issues under the ASEAN Charter for the Foreign Ministers" consideration.
2. On regional and international issues
The ASEAN Foreign Ministers discussed, among others, the post Cyclone Nargis situation in Myanmar and the role of the Tripartite Core Group. They also discussed the issue of illegal migrants in the Indian Ocean and the situation in Myanmar, following the recent UN Secretary-General"s visit. From all these discussions, there emerged a general feeling that now that ASEAN has the Charter in place and is moving towards becoming a Community, ASEAN Member States should do more to help one another and to resolve ASEAN"s internal problems within the ASEAN family without recourse to the international community.
Another issue discussed was the situation related to the Korean Peninsula. The ASEAN Foreign Ministers recalled the ASEAN leader"s statement in June 2009 in which they reiterated the condemnation of the recent underground nuclear test and missile launches undertaken by the Democratic People"s Republic of Korea. They urged the DPRK to fully comply with its obligations and relevant UNSC resolutions. At the same time, ASEAN will do what it can to keep the DPRK engaged, particularly through the ASEAN Regional Forum (ARF), and explore how ASEAN could serve as a bridge between the DPRK and the world.
3. On ASEAN Community Building
The ASEAN Foreign Ministers also discussed issues related to the implementation of the ASEAN Charter. These include the division of labour between the existing mechanisms such as the senior officials and the director-generals of ASEAN, and the new mechanisms. The idea is to make ASEAN work more efficiently without duplication of work.
They agreed to work closely together to enable ASEAN to play an increasingly proactive and leading role in the regional architecture.
They will also make greater use of the ASEAN Committees in Third Countries in representing ASEAN and interacting with host countries. The ASEAN Foreign Ministers further agreed to form such a committee in countries where there are five or more ASEAN embassies.
4. On external relations
The ASEAN Foreign Ministers approved the accreditation of 28 Ambassadors from countries outside ASEAN, which include all 10 dialogue partners and other regions. They also endorsed guidelines for the procedures for the accreditation of non-ASEAN Ambassadors to ASEAN prepared by the Committee on Permanent Representatives to ASEAN.
5. On the Treaty of Amity and Cooperation in Southeast Asian (TAC)
The ASEAN Foreign Ministers looked forward to the United States" forthcoming accession to the TAC, which will send a strong signal of its commitment to peace and security in the region.
6. Other matters
The ASEAN Foreign Ministers exchanged views on how to further develop infrastructure linkages among ASEAN countries as well as linkages between ASEAN and India and China to promote connectivity in the region.
Finally, the Ministers noted the tentative dates proposed by Viet Nam for the 43rd AMM next year, which is in July 2010.
Wednesday, 22 July 2009
Myo Yan Naung Thein- July Dream
၆၂ - ဆဲဗင္းဇူလိုင္က အစရွိခဲ့တဲ့ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ ၾကယ္တာရာမ်ား သို႔ - ျမန္မာဘေလာ့ဂါ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား ရဲ႔ အမွတ္တရ ဦးညြတ္ျခင္း။ (မိုးမခက ျပန္လည္ တင္ဆက္ပါတယ္)
ဇူလုိင္ ၇ ရက္ေန႕ အလည္တေခါက္ ျပန္ေရာက္လာျပန္ၿပီ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အဂၤါေန႕ေပါ့။ ဇူလိုင္အိပ္မက္လည္း ဒုတိယႏွစ္ထဲ ၀င္လာၿပီ။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ေဒါင္းပ်ိဳေတြ ေသြးေျမခခဲ့တဲ့ ဒီေန႕ရက္ကို မေမ့ႏိုင္ၾကေသးသလို အခုခ်ိန္ထိ တိုက္ပြဲ၀င္ဆဲ ႏွစ္ ၂၀ က ေဒါင္းပ်ိဳေတြလည္း အိုေတာ့ပါမယ္။ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေဒါင္းပ်ိဳေတြလည္း သမိုင္းတာ၀န္ လက္ဆင့္ကမ္း ယူေနၾကတာလည္း ေတြ႕ရမွာပါ။ ေန႕ေတြညေတြ တစ္လွည္႕စီ ျဖတ္သန္းၿပီး အခ်ိန္ေတြ ကုန္သြားခဲ့ေပမယ့္ လုပ္ရပ္တုိင္းဟာ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ က်န္ခဲ့မွာေတာ့ ျငင္းမရပါဘူး။
ဒီေနရာမွာ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာေတြ ေရးေနတာ မ်ားေတာ့လည္း အၾကြားပိုတယ္ဆိုၿပီး အျမင္ကပ္တဲ့သူလည္း ကပ္ေလာက္ပါၿပီ။ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ၿပီး ေရးခ်င္တာေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနခဲ့လို႕ မ်က္စိေနာက္ေနတဲ့လူလည္း ရိွေလာက္ပါၿပီ။ ၿခံစည္းရိုး ခြထိုင္လို႕ဆိုၿပီး ဆဲတဲ့သူေတြလည္း ဆဲၾကပါတယ္။ ေပါေတာေတာ လုပ္လိုက္ ခပ္တည္တည္ႀကီး ေနလိုက္နဲ႕ စာဖတ္သူေတြလည္း အရူးလင္လုပ္ရသလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အဲဒီလို သည္းခံခဲ့ရတဲ့ မေကာင္းသူေရာ ေကာင္းသူေရာ၊ ရိွရိွသမွ် ပုပုကြကြ သြယ္သြယ္လ်လ် အုိႀကီးရြတ္တြ ႏုပ်ိဳလွပ စာဖတ္သူ ဆဲသူ ေသာက္ျမင္ကပ္သူ အားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ဇူလိုင္ ေက်းဇူးမတင္ ဖင္လွန္ျပတာမ်ိဳး မျဖစ္ရေလေအာင္ ေက်းဇူးတင္ စကားေတာ့ ေျပာခ်င္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်းဇူးတင္စကားကို ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ မေျပာတတ္လို႕ လိုရင္တိုရွင္းပဲ ေျပာလုိက္ပါေတာ့မယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်။
ဒီေန႕ဒီရက္မွာေတာ့ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက သူငယ္ခ်င္းႀကီးကို သတိေတာ့ ရမိသားဗ်။ သူလည္း အက်ဥ္းစံ ေဒါင္းပ်ိဳပဲေလ။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ အင္းစိန္ ေထာင္တြင္း တစ္ေနရာရာမွာေပါ့။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အသက္ ခုနစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ႀကီးတယ္။ ကံတရားက မထင္မွတ္ပဲ ဆံုေတြ႕ခြင့္ ေပးခဲ့ေတာ့လည္း ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ဘာမွကို မဟုတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လိုေကာင္နဲ႕ သူငယ္ခ်င္း လာျဖစ္ၾကတယ္။ သူဆုိတာက မ်ိဳးရန္ေနာင္သိန္းပါ။ စက္မွဳတကၠသိုလ္ ဗိသုကာ ေက်ာင္းသားေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ သူ႕ကို S One (S1) လို႕ ေခၚပါတယ္။ အတြင္းေရးမွဴး ၁ ေပါ့ဗ်ာ။ သူက ၁၉၉၆ ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳမွာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခဲ့လို႕ ၁၉၉၇ မွာ ေထာင္ ခုနစ္ႏွစ္ ခ်ခံလိုက္ရပါတယ္။
Photo Credit: Facebook
၂၀၀၃ မွာ ကၽြန္ေတာ္ နယူးေဒလီက ျပန္လာေတာ့ သူ... ေထာင္က ျပန္လႊတ္လာၿပီ။ သူက စတုတၳႏွစ္မွာ ေထာင္က်သြားတာဆိုေတာ့ ေထာင္က လႊတ္လာေတာ့ ၀ိုင္တီယူမွာ စတုတၳႏွစ္ကေန ျပန္တက္ခြင့္ရပါတယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ နည္းပညာတကၠသိုလ္မွာ ေနာက္ဆံုးအသုတ္က စတုတၳႏွစ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူသာ ၂၀၀၄ မွ ေထာင္က ထြက္လာရရင္ တက္စရာအတန္း မရိွေတာ့ပါဘူး။ ၀ိုင္အိုင္တီမွာ ဒုတိယႏွစ္၊ တတိယႏွစ္ တက္ရင္းနဲ႕ ေထာင္က်ခဲ့တဲ့ သူေတြမွာ တက္စရာ အတန္းမရိွေတာ့လို႕ ေက်ာင္း ဆက္မတက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုလားျပည္က ျပန္လာတာဆိုေတာ့ ေက်ာင္းစာေတြ မစံုပါဘူး။ စာေမးပြဲက ေနာက္အပတ္ တနလာၤေန႕။ ျပန္ေရာက္တာက ေသာၾကာေန႕။ ၾကားထဲမွာ စာလုပ္ဖို႕ ၃ ရက္ပဲ အခ်ိန္ရိွတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေမဂ်ာတူ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေတြကို အပူကပ္ရတာေပါ့။ မိုင္နာဘာသာေတြအတြက္ ၿမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာဌာနက ဆရာစိုးစိုးကို အပီအျပင္ ဒုကၡေပးခဲ့တယ္။ ဆရာ့အိမ္မွာပဲ အိပ္ၿပီး စာလုပ္ခဲ့တယ္။ စာေမးပြဲ ၿပီးေတာ့လည္း ဒီဇိုင္းပေရာဂ်က္ေတြ လုပ္ဖို႕ က်န္ေသးတယ္။ မူလတန္းေက်ာင္းရယ္ စာၾကည္႕တုိက္ရယ္ ေဆးရံုရယ္ ဒီဇိုင္း ဆြဲရမယ္။ အဲဒီမွာ မေဗဒါရဲ႕အစ္မလတ္ ေန႕မနား ညမနား ပံုကူဆြဲေပးခဲ့ရွာတယ္။ စာတမ္းေတြလည္း တင္ရေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ စတုတၳႏွစ္ ေအာင္စာရင္း ထြက္လာေရာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေအာင္ပါတယ္။
အဲဒီမွာ ကိုရန္ေနာင္ႀကီး က်ပါတယ္။ အဲဒီလို က်တဲ့သူေတြကို စာေမးပြဲ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ေျဖခြင့္ ေပးပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ သူ ႀကိဳးပမ္းရွာပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ခ်ိတ္ေပးလို႕ သူ႕ ကၽြန္ေတာ္ဆီမွာ အကူအညီ ေတာင္းပါတယ္။ ေက်ာင္းစာေတြ ရွင္းျပေပးဖို႕။ စာတမ္းမွာ ၀ိုင္းကူေပးဖုိ႕။ ဒီဇိုင္းေတြအတြက္ ပံုကူဆြဲေပးဖို႕။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း စတုတၳႏွစ္မွာ ေက်ာင္းတက္ထားတာ မဟုတ္ေတာ့ သူ႕ကို ကူညီေပးဖို႕ ခက္လွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က အတန္းထဲက တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြကို သူ႕အတြက္ အကူအညီ ေတာင္းေပးႏိုင္မွန္း သူသိထားတယ္။ အတန္းထဲက လူေတြက ေထာင္ထြက္ သူ႕ကို နည္းနည္းစိမ္းေနသလားပဲ။ အဆက္အဆံ သိပ္မရိွလွဘူးလို႕ ထင္မိတယ္။။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ၾကားပြဲစား လုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
စာေတာ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီက ေက်ာင္းစာေတြ မိတၱဴဆြဲပါတယ္။ စာေမးပြဲအတြက္ အဓိက ေလ့လာရမယ့္ အပိုင္းေလာက္ပဲ မိတၱဴကူးၿပီး တြက္ခ်က္ပံုေတြကို တခါတည္း ရွင္းျပခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ကိုရန္ေနာင္ကို ျပန္ရွင္းေပးပါတယ္။ စာတမ္းအတြက္ သူငယ္ခ်င္း အခ်ိဳ႕ကို ကူခိုင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က စာစီေပးပါတယ္။ ဒီဇုိင္းအတြက္ေတာ့ မယ္ကိုးတုိ႕ မေဗဒါအစ္မတို႕ ၀ိုင္းဆြဲေပးၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြ အခ်ိန္မွီ ၿပီးဖို႕အတြက္ ၾကားထဲကေန ေတာင္ေျပး ေျမာက္ေျပး လုပ္ခဲ့ေပးတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဇူလိုင္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ သူ႕ကို လုပ္ေပးလိုက္တာ သူ စတုတၳႏွစ္ စာေမးပြဲ ေအာင္သြားပါတယ္။ ဌာနက ဆရာ ဆရာမေတြရဲ႕ ေစတနာလည္း သူ႕အေပၚ ရိွၾကမွာပါ။ ဒီလိုနဲ႕ တစ္တန္းၿပီး တစ္တန္း တက္လာခဲ့လိုက္တာ ကိုရန္ေနာင္တစ္ေယာက္ နည္းပညာတကၠသိုလ္ကေန ဗိသုကာဘြဲ႕ ရသြားပါတယ္။
ေထာင္ကေန ထြက္လာအၿပီးမွာ ေထာင္က်ဆိုၿပီး သိမ္ငယ္မေနပဲ ကိုယ့္ေအာက္ အသက္အမ်ားႀကီး ငယ္တဲ့ အတန္းေဖာ္ေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႕ ဗိသုကာဘြဲ႕ကို ရေအာင္ယူျပသြားတဲ့ သူ႕ကို ေလးစားမိပါတယ္။ ဒူးမေထာက္ လက္မေျမွာက္တတ္တဲ့ သူ႕ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကို သေဘာက်မိပါတယ္။ သူက စကားေျပာရင္လည္း ႏွိမ့္ႏွိမ့္ခ်ခ် ေျပာတတ္ပါတယ္။ သူ႕ကို အားက်မိတဲ့ ေနာက္တစ္ခုက ဘာသာစကား ကၽြမ္းက်င္မွဳပါ။ အဂၤလိပ္ ျပင္သစ္ စပိန္ ဘာသာသံုးမ်ိဳးကို မႊတ္ေနေအာင္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ လွည္းတန္းက သူ႕အိမ္မွာလည္း စကားေျပာ သင္တန္းေလး ဖြင့္ထားပါေသးတယ္။
တခါတေလ လွည္းတန္းဘူတာမွာ ဆရာေရႊနဲ႕ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ရင္ ကိုရန္ေနာင္လည္း ပါတတ္တယ္။ ေက်ာင္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း သူ႕အိမ္ကို အလည္အပတ္ ေရာက္ျဖစ္ေသးတယ္။ သူ႕ဆီ သြားလည္တိုင္း သူ႕အိမ္နားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ လက္ဖက္ရည္ လိုက္တုိက္ေလ့ရိွတယ္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ သြားရင္ သူ႕ရဲ႕တူေလးကို ေခၚလာတတ္တယ္။ ခ်မ္းသာလြန္းတာလည္း မဟုတ္ပဲနဲ႕ အၿမဲတမ္းလိုလို လက္ဖက္ရည္ဖိုး ရွင္းေနလုိ႕ တခါတေလမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က လုၿပီး ပိုက္ဆံ ရွင္းေနရတယ္။
သူ႕ပံုစံက ကာတြန္း၀ိဇၨာေရးတ့ဲ တာယာပြႀကီး ဆိုတဲ့ ဇာတ္ေကာင္နဲ႕ေတာင္ တူသလိုလုိပဲ။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့လည္း သြားေခါေခါနဲ႕ ရုပ္ဆိုးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က ေနထက္ပူျပင္း ဆိုတဲ့ ဇာတ္ေကာင္နဲ႕ တူသြားျပန္ေရာဗ်။ အခုခ်ိန္မွာ ဗိုက္ကလည္း ပူေနတဲ့အျပင္ အပ်င္းကလည္း ႀကီးေနေတာ့ ပူျပင္းဆိုတဲ့ ဇာတ္ေကာင္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံ ကြက္တိျဖစ္ေနၿပီေပါ့ေလ။
သူနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး သတိထားမိတာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကို ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္း သိပ္မေျပာပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရး ဆြယ္တရားေတြလည္း မေဟာပါဘူး။ သူ႕စကားထဲမွာ လက္ရိွအစိုးရကို အျမင္မၾကည္တဲ့ အေၾကာင္းေတာ့ အရိပ္အျမြတ္ေလာက္ ပါတာမ်ိဳးပဲ ရိွတယ္။ ဒါေတာင္ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ မ်ားလြန္းလို႕ ပြင့္အန္ထြက္လာတဲ့ တစ္ခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစ စကားေတြပါ။ သုမနေက်ာမွာ အရိွဳးရာေတြ မနည္းခဲ့တဲ့ သူဆိုေတာ့လည္း စကားကို အေတာ္ေလး ထိန္းေျပာပါတယ္။ တခါတေလလည္း ေဆးေပါ့လိပ္ခဲၿပီး တစ္ခုခုကို ေတြးေငးေနတတ္တယ္။
သူ႕ေက်းဇူးနဲ႕ပဲ ျပည္လမ္းက ေက်ာင္းမွာ ျပင္သစ္စကား ေလ့လာခြင့္ ရလိုက္တယ္။သူ႕ေက်းဇူးနဲ႕ပဲ သံရံုးက ဦးစီးက်င္းပတဲ့ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြ တက္ဖူးသြားတယ္။ သူ႕ေက်းဇူးနဲ႕ပဲ ရုပ္ေသးပြဲေတြ ၾကည္႕ဖူးသြားတယ္။ သူ႕ေက်းဇူးနဲ႕ပဲ ဂီတသံစဥ္တခ်ိဳ႕ကို ထိေတြ႕ခြင့္ရခဲ့တယ္။ သူ႕ေက်းဇူးနဲ႕ပဲ ေထာင္တြင္း အေတြ႕အႀကံဳေတြ ၾကားဖူးနား၀ ရွိသြားတယ္။
သူ႕ေက်းဇူးနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးေတြေအာက္ ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ သူ႕ေက်းဇူးနဲ႕ပဲ ရဲစခန္း ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ သူ႕ေက်းဇူးနဲ႕ပဲ ဒုရဲအုပ္ေရွ႕မွာ စစ္ခ်က္ ေပးခဲ့ဖူးတယ္။
သူ... ေထာင္က ထြက္လာခဲ့တုန္းက ေျခမသန္ေတာ့ဘူး။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေထာ့နဲ႕ေထာ့နဲ႕ ျဖစ္ေနတယ္။ ေဆးေပါ့လိပ္ကလည္း ေသာက္ေသးတယ္။ ဒီေတာ့လည္း ေခ်ာင္းကလည္း ဆိုးတာေပါ့။ က်န္းမာေရးလည္း ထူထူေထာင္ေထာင္ မရိွလွဘူး။ ျမင္လိုက္ရရင္ ယဲ့တဲ့တဲ့ေလးပါပဲ။ အဲဒီေလာက္ ျဖစ္ေနတာေတာင္ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာမွာ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္လိုက္ေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ခႏၶာကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားထား ဦးမက်ိဳးတဲ့ ပံုစံဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပဲလား။
ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါ၀င္တဲ့အမွဳနဲ႕ ကိုရန္ေနာင္တစ္ေယာက္ ၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာမွာ ျပန္အဖမ္းခံလိုက္ရတယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ေထာင္က်သြားျပန္တယ္။ အခုေတာ့ အင္းစိန္ ေထာင္ထဲမွာေပါ့။ ေသခ်ာပါတယ္ သူ... လံုး၀ ဒူးမေထာက္ လက္မေျမွာက္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တစ္ေန႕ေန႕မွာ ျပန္ဆံုအံုးမွာပါဗ်ာ။
၂၀၀၉ ဆဲဗင္း ဇူလိုင္ အမွတ္တရေလးပါ။
http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=4422&Itemid=41
တစ္ကမၻာလံုးက ေစာင့္စားေနၾကတဲ့ ၾသဂုတ္လ ၂၇ရက္္ေန႔
မနက္ ၁၂နာရီခြဲ
ကဲ...သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ...
သတင္းထူးေလးတခုကို လက္တို႔ျပီးေတာ့ ေျပာရဦးမယ္။
၂၀၀၉ ၾသဂုတ္လမွ စတင္ကာ မိုးေကာင္းကင္မွာ အဂၤါျဂိဳလ္ဟာ အထြန္းလင္း အေတာက္ပဆံုး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..တဲ့။ ၄င္းျဂိဳလ္ဟာ ၾကီးမားေတာက္ပတဲ့ လတစ္စင္းပမာ အစြမ္းကုန္ ထြန္းလင္း ေတာက္ပမွာပါ..တဲ့။ အဲဒါအျပင္ ၾသဂုတ္လ 27ရက္ေန႔မွာ အဂၤါ ျဂိဳလ္ဟာ ကမၻာနဲ႔ မိုင္ေပါင္း 34.65 M miles အထိ နီးကပ္လာမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိပၸံပညာရွင္ေတြက ေၾကျငာထားပါတယ္..တဲ့။ဒ့ါေၾကာင့္ ၾသဂုတ္လ ၂၇ ရက္ 12:30AMမွာ ေကာင္းကင္မွာ လႏွစ္စင္း ပမာ ထြန္းလင္းတာကို ၾကည့္သူတိုင္း ေတြ႔ျမင္ၾက ရမွာပါ..တဲ့။ဒီတၾကိမ္မွာ မၾကည့္လိုက္ ရရင္ေတာ့ အဂၤါျဂိဳလ္ဟာ ကမၻာနဲ႔ နီးကပ္လာဖို႔ကို၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၂၈၇ခုႏွစ္အထိ၊ (ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း ၁၇၇ႏွစ္အထိ) ေစာင့္ၾကရမွာပါတဲ့..ေနာ္။ ကဲ..သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ.... တစ္ေယာက္န႔ဲ တစ္ေယာက္ လက္တို႔ျပီး လႏွစ္စင္းျပိဳင္လင္းမယ့္ သတင္းထူးေလးကို ျဖန္႔ေဝေပးလိုက္ၾကပါဦးေနာ္.. ။ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခ ဲမို႔လို႔ပါ။ ေတာ္ၾကာ ဒီတၾကိမ္ မၾကည့္လိုက္္ရရင္.. သကၠရာဇ္ 2287 ခုႏွစ္ထိကို အသက္ရွည္ မရွည္ မေသခ်ာဘဲ..ေစာင့္စားေနရမွာစိုးလို႔ပါေနာ္။
ၾကည့္ျဖစ္သူေတြလည္း ဓါတ္ပံု၊ဗြီဒီယို မွတ္တမ္းေလးေတြ ရိုက္ထားၾကဦးေနာ္..။ဟိုး တေလာက လမင္းျပံဳးုတုန္းကလို မွတ္တမ္းတင္ထားႏိုင္သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မၾကည့္ျဖစ္လိုက္ရသူေတြလည္း အင္တာနက္မွာ ...you tube မွာ ျပန္ၾကည့္လို႕ရႏိုင္တာေပါ့ေနာ္..။ဒီတေခါက္လည္း လႏွစ္စင္း ျပိဳင္လင္းတာကို မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္သူေတြ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မၾကည့္ျဖစ္သူေတြအတြက္..မုဒိတာပြားစရာ တခုပဲေပါ့ေနာ္..။
ေအာ္..ေမ့ေနမွာစိုးလို႔..ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ရွဳမွတ္တမ္းတင္ရမယ့္
ေန႔ရက္က၂၀၀၉ ၾသဂတ္စ္လ 27ရက၊္ၾကာသပေတးေန႕။အခ်ိန္က မနက္ 12:30၊ ေနရာကေတာ့ မိုးေကာင္းကင္မွာပါ။ လႏွစ္စင္း ျပိဳင္တူလင္းတာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ မေမ့ၾကနဲ႔ေနာ္။
ေပးပို႕သူ
(၂၀၀၉ ဇူလိုင္ ၁၆ရက္ ၊ ဂ်ီေမးလ္မွရရွိခဲ့ေသာ သတင္းထူးျဖစ္ပါသည္။)
--
မနက္ ၁၂နာရီခြဲ
ကဲ...သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ...
သတင္းထူးေလးတခုကို လက္တို႔ျပီးေတာ့ ေျပာရဦးမယ္။
၂၀၀၉ ၾသဂုတ္လမွ စတင္ကာ မိုးေကာင္းကင္မွာ အဂၤါျဂိဳလ္ဟာ အထြန္းလင္း အေတာက္ပဆံုး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..တဲ့။ ၄င္းျဂိဳလ္ဟာ ၾကီးမားေတာက္ပတဲ့ လတစ္စင္းပမာ အစြမ္းကုန္ ထြန္းလင္း ေတာက္ပမွာပါ..တဲ့။ အဲဒါအျပင္ ၾသဂုတ္လ 27ရက္ေန႔မွာ အဂၤါ ျဂိဳလ္ဟာ ကမၻာနဲ႔ မိုင္ေပါင္း 34.65 M miles အထိ နီးကပ္လာမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိပၸံပညာရွင္ေတြက ေၾကျငာထားပါတယ္..တဲ့။ဒ့ါေၾကာင့္ ၾသဂုတ္လ ၂၇ ရက္ 12:30AMမွာ ေကာင္းကင္မွာ လႏွစ္စင္း ပမာ ထြန္းလင္းတာကို ၾကည့္သူတိုင္း ေတြ႔ျမင္ၾက ရမွာပါ..တဲ့။ဒီတၾကိမ္မွာ မၾကည့္လိုက္ ရရင္ေတာ့ အဂၤါျဂိဳလ္ဟာ ကမၻာနဲ႔ နီးကပ္လာဖို႔ကို၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၂၈၇ခုႏွစ္အထိ၊ (ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း ၁၇၇ႏွစ္အထိ) ေစာင့္ၾကရမွာပါတဲ့..ေနာ္။ ကဲ..သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ.... တစ္ေယာက္န႔ဲ တစ္ေယာက္ လက္တို႔ျပီး လႏွစ္စင္းျပိဳင္လင္းမယ့္ သတင္းထူးေလးကို ျဖန္႔ေဝေပးလိုက္ၾကပါဦးေနာ္.. ။ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခ ဲမို႔လို႔ပါ။ ေတာ္ၾကာ ဒီတၾကိမ္ မၾကည့္လိုက္္ရရင္.. သကၠရာဇ္ 2287 ခုႏွစ္ထိကို အသက္ရွည္ မရွည္ မေသခ်ာဘဲ..ေစာင့္စားေနရမွာစိုးလို႔ပါေနာ္။
ၾကည့္ျဖစ္သူေတြလည္း ဓါတ္ပံု၊ဗြီဒီယို မွတ္တမ္းေလးေတြ ရိုက္ထားၾကဦးေနာ္..။ဟိုး တေလာက လမင္းျပံဳးုတုန္းကလို မွတ္တမ္းတင္ထားႏိုင္သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မၾကည့္ျဖစ္လိုက္ရသူေတြလည္း အင္တာနက္မွာ ...you tube မွာ ျပန္ၾကည့္လို႕ရႏိုင္တာေပါ့ေနာ္..။ဒီတေခါက္လည္း လႏွစ္စင္း ျပိဳင္လင္းတာကို မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္သူေတြ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မၾကည့္ျဖစ္သူေတြအတြက္..မုဒိတာပြားစရာ တခုပဲေပါ့ေနာ္..။
ေအာ္..ေမ့ေနမွာစိုးလို႔..ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ရွဳမွတ္တမ္းတင္ရမယ့္
ေန႔ရက္က၂၀၀၉ ၾသဂတ္စ္လ 27ရက၊္ၾကာသပေတးေန႕။အခ်ိန္က မနက္ 12:30၊ ေနရာကေတာ့ မိုးေကာင္းကင္မွာပါ။ လႏွစ္စင္း ျပိဳင္တူလင္းတာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ မေမ့ၾကနဲ႔ေနာ္။
ေပးပို႕သူ
(၂၀၀၉ ဇူလိုင္ ၁၆ရက္ ၊ ဂ်ီေမးလ္မွရရွိခဲ့ေသာ သတင္းထူးျဖစ္ပါသည္။)
--
စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားခင္ဗ်ား
ျပည္တြင္းမွ ရုရွားျပန္ တပ္မေတာ္ အရာရွိတစ္ဦး ေပးပို႔လာတဲ့
သူ႔ကိုယ္ေတြ႔ကလည္း ဗဟုသုတ တစ္ခုမို႔ ေလ့လာႏိုင္ဖို႔ ဒီကေန႔
တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရုရွား ပညာေတာ္ သင္ေတြကို ဒီထက္ပိုျပီး
ေထာက္ပံ့ကာ အနာဂတ္အတြက္ အသိအျမင္ က်ယ္ျပန္႔ျပီး တုိင္းျပည္နဲ႔
လူမိ်ဳးအတြက္ အမွန္တကယ္ အသံုး၀င္ေအာင္ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ေမြးျမဴသင့္ပါတယ္။
တပ္မေတာ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ေဆာင္သာ ျဖစ္ေစလိုေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ
သိကၡာရွိရွိ ျဖစ္ေစလိုေၾကာင္း မ်ိဳးခ်စ္ တပ္မေတာ္သားမ်ားက ဆႏၵျပဳရင္း
အခုလို တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဆဲမွာပင္ ေရးသားေပးပို႔လာတဲ့ ရုရွားျပန္
ေမာင္ေက်ာင္းသားအား ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖိုးတရုတ္မွ အထူး
ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း တင္ျပလိုၿပီး စည္းလံုးျခင္းရဲ ႔ အင္အား
၀က္ဘ္ဆုိဒ္မွာ မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။
ရုရွားျပန္ စီနီယာ တစ္ဦးရဲ ႔ ကနဦး အေတြ႔အၾကံဳ
ေဆာင္းပါးရွင္ – ေမာင္ေက်ာင္းသား (ရုရွားျပန္ တပ္မေတာ္ အရာရွိ တစ္ဦး)
၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ေမလ၏ မနက္တစ္ခုတြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး
တကၠသိုလ္၀င္းမွ မွန္လုံ ကားငယ္ ၄ စီး တန္းစီ ထြက္လာခဲ႔သည္။ ကားေပၚတြင္
မ်က္ႏွာညိႇးငယ္စြာျဖင့္ လိုက္ပါလာၾကေသာ သူမ်ားကား စစ္ဘက္၊ အရပ္ဘက္မွ
အရာရွိမ်ား၊ ကထိကမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ၄င္းတို႔ အားလုံး အဘယ္ေၾကာင့္
မ်က္ႏွာမ်ား မသာမယာ ျဖစ္ေနရပါသနည္း။
သင္တို႔ ယုံခ်င္မွ ယုံပါလိမ္႔မည္။ ထိုသူတို႔သည္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီး ေမာင္ေအး၏
စကားျဖင္႔ဆိုရလွ်င္ တပ္မေတာ္မွ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း ခံရေသာ
ရုရွားႏိုင္ငံသို႔ ပညာေတာ္သင္ ေစလႊတ္ခံရသည့္ အညတရ အရာရွိမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို႔ ပညာေတာ္သင္ သြားရျခင္းသည္ မေကာင္းပါလား။ ေကာင္းပါသည္။
အလြန္ေကာင္းပါသည္။
ပညာေတာ္သင္ ေရြးခ်ယ္ပုံမွာ ထက္ျမက္ ထူးခြ်န္သည္ဟု ယူဆေသာ အရာရွိမ်ားကို
ေခါင္းေခါက္ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အေရြးခံရေသာ အရာရွိမ်ားမွာ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ မယုံရဲရဲျဖင့္ အေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာ္ခဲ႔ရေသးသည္။ တခ်ိန္က ျပည္ပ
ပညာေတာ္သင္ ေစလႊတ္ေလ့ ရွိသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားမွာ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊
ပါကစၥတန္တို႔လို ေရခံေျမခံေကာင္းျပီး ႏိုင္ငံျခား လစာေငြ တနင့္ႀကီး
ရၾကသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ေရာက္လာပါက တိုက္ခန္းေလး တစ္ခု
ေလာက္ေတာ့ ၀ယ္ႏိုင္ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေရြးခံရေသာ အရာရွိမ်ားမွာ
မည္သည့္ ႏိုင္ငံမွန္း မသိရေသးခင္ကတည္းက ၀မ္းသာခဲ့ရသည္။
ယခု ပညာေတာ္သင္ အေရြးခံရေသာ အရာရွိ ၂၀၀ နီးပါး ရွိပါသည္။
ထိုအရာရွိမ်ားကို တပ္မေတာ္ အမွတ္ (၂) စစ္ေဆးရုံၾကီးတြင္ ေဆးစစ္ပါသည္။
အသဲေရာင္ အသား၀ါ ဘီေတြ စီေတြ လာမေျပာနဲ႔။ အားလုံးေအာင္။ အားလုံး
ေကာင္းပါသည္။ အဲ..အဲ ေဆးက်ေသာ အရာရွိ အခိ်ဳ႕လည္း ရွိပါသည္။
ဗိုလ္မွဴးၾကီးႏွင့္အထက္ အဆင့္ရွိ အရာရွိမ်ား၏ သားတခ်ိဳ႔ေတာ့ ေဆးက်ပါသည္။
ထိုေဆးက်ေသာ အရာရွိမ်ားမွာ ေဆးက်သည္ ဆိုေသာ္လည္း မ်က္ႏွာမ်ားမွာ
၀င္းပေနပါသည္။ က်န္အရာရွိမ်ားမွာ ရုတ္တရက္ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရသည္။
ေဆးေအာင္အရာရွိမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးေမာင္ေအး အမွဴးျပဳေသာ
ေလ့က်င္႔ေရးအရာရွိခ်ဴပ္၊ စစ္ေထာက္ခ်ဴပ္၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးႏွင္႔
သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာ၀န္ၾကီးမ်ားက ၾသ၀ါဒမ်ား ေပးၾကပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီး
ေမာင္ေအး စကားေျပာစဥ္ ရုရွားႏိုင္ငံသို႔ သြားရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္
ထိုႏိုင္ငံတြင္ သုံးစြဲရန္ ေဒၚလာ ၁၀၀ ေပးမည္ဟု မိန္႔မိန္႔ၾကီး
ေျပာလိုက္ရာ ေအာက္တြင္ အဟုတ္မွတ္၍ နားေထာင္ေနေသာ အရာရွိမ်ားမွာ “ဟာ…”
ဆိုသည့္ ၀ုန္းကနဲ အသံၾကီး ထြက္လာၾကပါေတာ့သည္။ ဗိုလ္ေမာင္ေအးလည္း အေျခအေန
မေကာင္းမွန္းသိ၍ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ႔အေနႏွင့္ ေဒၚလာ ၅၀ ႏွင့္
တပ္ခ်ဴပ္ၾကီးတို႔မွ ေဒၚလာ ၅၀ ထပ္ျပီး မုန္႔ဖိုး ေပးပါမည္ဟု အေမာတကာ
ေျပာကာ ေခြ်းသိပ္လိုက္ပါသည္။
ထိုအခိ်န္က အရာရွိမ်ားသာ ေၾကာက္၍ ျငိမ္ေနခဲ႔လွ်င္ ေဒၚလာ ၁၀၀ ႏွင့္
ရုရွားတြင္ ေခြးလုံးလုံး ျဖစ္ၾကရမည္ပင္။ ထိုလစာ ကိစၥျပီးသည္ႏွင့္
ဗိုလ္ေမာင္ေအးလည္း ခ်က္ျခင္း လစ္သြားေတာ့သည္။ က်န္ရွိေနသည့္
ဗိုလ္ခ်ဴပ္မ်ားက အေျခအေနကို ဆက္ျပီး ထိန္းသိမ္းသြားသည္မွာ
ႏိုင္ငံေတာ္အေနျဖင့္ အခု အရာရွိမ်ားကို အမ်ားၾကီး ေျမွာက္စား ထားေၾကာင္း၊
တပ္ခ်ဴပ္ၾကီးကလည္း ေစတနာ ဘယ္ေလာက္ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ယခု ရုရွားႏိုင္ငံတြင္
ႏ်ဴးကလီးယား လက္နက္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ေရး အတြက္ ပညာေတာ္သင္ သြားရမည္
ျဖစ္ေၾကာင္္း ေျပာၾကပါေတာ႔သည္။
ထိုသို႔ေျပာၾကရာတြင္ သိပံၸနဲ႔ နည္းပညာ၀န္ၾကီး ဦးေသာင္းမွာ
အဆိုးဆုံးျဖစ္ျပီး ၀န္ၾကီးတစ္ဦးႏွင့္ မေလ်ာ္ညီစြာ စကားအဆင့္အတန္း
ေအာက္တန္းက်လွသည္။ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ ပုိင္ဆိုင္ေရးအတြက္ ခိုးစရာရွိတာ
ခိုးဖို႔ လိုေၾကာင္း၊ ကိုယ္တုိင္ မထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါက ရသည့္နည္းႏွင္႔
၀ယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔အျပင္ ႏ်ဴးကလီးယားစက္ရုံ တည္ေဆာက္ျခင္းသည္ အလြန္
ေငြကုန္ေၾကးက် မ်ားေသာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္က ဤဒုကၡကို ခါးစည္းခံရမည္
ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ အေနႏွင့္ အငတ္ခံ၍ ၾကိဳးစားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း
စိန္ေအာင္မင္း ေလသံႏွင့္ ေျပာဆိုသြားပါသည္။ တက္ေရာက္ေသာ အရာရွိမ်ား
အားလံုး သိၾကပါသည္။
ဤသို႔ ၾကိဳးစားရျခင္းမွာလည္း တပ္ခ်ဴပ္ၾကီးက စတုတၳ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို
တည္ေထာင္လို၍ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ပါက
အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ စစ္ေရးအရ အင္အား အၾကီးဆုံး ျဖစ္လာျပီး
ယိုးဒယားကိုလည္း ေျခေထာက္ျဖင့္ ပါးရုိက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္
မိုက္မိုက္ရုိင္းရုိင္း ေျပာဆိုသြားေလသည္။
ရုရွားႏိုင္ငံမွ ပညာရွင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ပန္းကုံးေျခြျပီး
ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔အရ ေခၚလာရန္ တပ္ခ်ဴပ္ၾကီးႏွင့္ ဒုခ်ဴပ္ၾကီးတို႔က
အမွာပါးလိုက္ျပီး ထိုကဲ့သို႔ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္ အရာရွိမ်ားကို
ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ဂုဏ္ျပဳ ဦးမည္ဟုလည္း ထပ္ဆင့္ ေျပာလိုက္ပါေသးသည္။
နားေထာင္ေနေသာ အရာရွိမ်ား၏ စိတ္ဓါတ္မ်ားသည္ တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနေသာ မီးကို
ေရျဖင့္ ေလာင္းလိုက္ သကဲ႔သို႔ ျငိမ္က်သြားၾကရသည္။
အဆင့္အတန္းရွိေသာ အရာရွိအမ်ားစု၏ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ငါတို႔သြားရမည့္ ခရီးသည္
အဘယ္ေလာက္ က်က္သေရ ယုတ္ျပီး အမဂၤလာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ပါတကားဟု ခံယူ
နားလည္သြားၾကျပီး တက္ၾကြျခင္း ကင္းမဲ့စြာျဖင့္ ယူၾကဳံးမရ
ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးမ်ား၏ ထိုဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ခရီးစဥ္တြင္
၄င္းတို႔၏ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ေဆးက် အရာရွိမ်ား မပါၾကသည္ကို ခပ္ေရးေရးေတာ့
သေဘာေပါက္မိခဲ့ၾကပါသည္။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီးတစ္ဦးက ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္
ဦးေဆာင္လ်က္ ရုရွားႏိုင္ငံ ေမာ္စကိုျမိဳ႕ရွိ တကၠသိုလ္ အသီးသီးသို႔
ေရာက္ရွိ ခဲ႔ၾကပါသည္။ ေမာ္စကိုေရာက္ျပီး ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ေက်ာင္းမွ အျပန္
ရုရွား ဆိုးသြမ္းလူငယ္ တစ္စုက ျမန္မာျပည္တြင္ ဘယ္သူမွ ေမာ္မၾကည္႔ရဲေသာ
စစ္ဗိုလ္ ၁၀၀ ေလာက္ကို အသားလြတ္ လမ္းမေပၚတြင္ ေဆာ္ပေလာ တီးခဲ့ပါသည္။
ကြဲသူကြဲ၊ လဲသူလဲႏွင္႔ တကယ္႔ကို အမဂၤလာ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ ျဖစ္ေလသည္။
မိမိတို႔ အေၾကာင္းကို ျပည္ပတြင္ တစ္ခုတည္းေသာ အားကိုးရာျဖစ္သည္႔
ျမန္မာသံရုံးမွ သံအမတ္ၾကီးေဟာင္း ဦးတင္စိုး (ယခင္ လပခ ဒုတိုင္းမွဴး) အား
တိုင္ၾကားၾကပါသည္။ သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးသည္ သတင္းၾကားၾကားခ်င္း
ေက်ာင္းသားအိပ္ေဆာင္သို႔ အေျပးေရာက္လာကာ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကို
မိုက္မိုက္ရုိင္းရုိင္း ဆဲပါေတာ့သည္။
ဘယ္အစြန္ဆံုး မ်က္မွန္နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ေအာ့ေက်ာလန္ သံအမတ္ႀကီးေဟာင္း
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္စုိး
အေျဖက ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား မေနတတ္ မထိုင္တတ္၍ ယခုလိုျဖစ္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္
ခ်ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီးခမ်ာ
ၾကီးေကာင္ၾကီးမား အရြယ္က်မွ ကေလးေတြ ေရွ႕တြင္ အခုလို အဆဲခံရ၍ မ်က္ႏွာမွာ
နီရဲေနပါေတာ့သည္။ သူ႔ကို ၾကည္႔၍ က်န္ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ အားတုံ႔အားနာ
ျဖစ္ၾကရသည္။
အဆိုပါ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီးသည္ PhD ဘြဲ႔ယူရန္ လိုက္ပါလာျခင္းျဖစ္ျပီး
ပညာဥာဏ္ ၾကီးမားျခင္း၊ ေအာက္လက္ငယ္သားမ်ား အေပၚတြင္
ငဲ႔ညႇာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားတို႔က ေလးစား ခ်စ္ခင္ၾကပါသည္။
(ထိုဒုဗိုလ္မွဴးၾကီးသည္ တပ္မေတာ္မွ ထြက္သြားရျပီ ျဖစ္ပါသည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ စစ္ဗိုလ္တန္မဲ့ ပညာေတာ္ လြန္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။)
ရုရွားတြင္ ေနစဥ္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ ျမန္မာသံအမတ္ၾကီး၏
တာ၀န္မဲ႔မႈေၾကာင့္ ရုရွား ဆိုးသြမ္းလူငယ္မ်ား ရုိက္ႏွက္မႈကို
ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား အလူးအလဲ ခံၾကရပါသည္။ အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ နားရြက္ကို
ဓါးျဖင္႔ အလွီးခံရျခင္း၊ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အရုိက္ခံရေသာေၾကာင့္
သြားအုံတစ္ခုလုံး ကြ်တ္သြားျခင္း၊ ေျမေအာက္ လမ္းကူးမ်ားတြင္
၀ိုင္းရုိက္ခံရျခင္း စသည္တို႔မွာ ေနာင္ဆိုရင္ အရုိးစင္းဆုံး သတင္းမ်ားသာ
ျဖစ္သြားခဲ႔ရသည္။
ထိုကဲ႔သို႔ ဒုကၡမ်ားအျပင္ ရာသီဥတု ဆိုးရြားမႈဒဏ္ေၾကာင့္ ဖ်ားနာျပီး
ေဆးရုံတင္ခံရလွ်င္ တင္ျပၾကေသာ္လည္း လက္မခံေပ။ စစ္သားဆိုတာ ခိုင္းတာလုပ္။
ေကြ်းတာစား ဆိုသည့္ ဦးေႏွာက္မဲ႔စကားျဖင့္ တုံ႔ျပန္သည္။ မေက်နပ္သည့္
ေက်ာင္းသား အမ်ားက ထိုကဲ့သို႔ မနာခံလွ်င္ ရုရွားဆရာ၀န္မ်ားက တီဘီလိုလို၊
ကင္ဆာလိုလိုေရာဂါမ်ားဟု ဆိုကာ ထိုေက်ာင္းသားကို ျမန္မာျပည္သို႔
ျပန္ပို႔တတ္ပါသည္။
ထိုသို႔ျပန္ပို႔ခံရေသာ ေက်ာင္းသားေပါင္း မည္မွ်ရွိျပီး တပ္မေတာ္မွ
ထုတ္ပယ္ခံရျခင္းလည္း မနည္းလွေတာ့ပါ။ ဤသည္မွာ အႏၱရာယ္မ်ားလွေသာ ေရဒီယို
ဓါတ္ခြဲစမ္းသပ္ျခင္းမွ ရရွိေသာ ေရာဂါမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။
အမွန္ျဖစ္သင္႔သည္မွာ ေက်ာင္းအေနျဖင့္ ေရာဂါရေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို
ျမန္မာသံရုံးႏွင့္ ညွိႏႈိင္းျပီး ေဆးကုသေပးသင့္သည္။ ျမန္မာ
သံအမတ္ၾကီးကလည္း မသိက်ိဳးကြ်ံျပဳျပီး အားလုံး ေကာင္းပါသည္ဟု လစဥ္ Report
ေရးျခင္း မ်ိဳး မလုပ္သင္႔ပါ။ ေက်ာင္းသားမ်ား နစ္နာလွပါသည္။
သို႔ေသာ္ သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးသည္ ေက်ာင္းသားအေရးထက္ ရုရွား
တကၠသိုလ္ႏွင္႔ လက္၀ါးရုိက္ကာ ေငြရေပါက္ ဖန္တီးျခင္းကိုသာ အေလးထားပါသည္။
ရုရွား တကၠသိုလ္မ်ားသည္ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္ျပီး တစ္ခ်ိဳ႕
စာသင္ခန္းမ်ားတြင္ လူပင္မရွိပါ။ လူမရွိရျခင္းမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ Department
မ်ားသည္ လူၾကိဳက္နည္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဤအခ်က္ကို အခြင့္အေရးယူျပီး သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးက တကၠသိုလ္
အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ လူမရွိသည့္ Department မ်ားတြင္
ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကို ထိုးထည္႔ျပီး ပြဲခေဒၚလာ ရယူပါသည္။
(ဦးတင္စိုးသည္ ေဒၚလာစုရာတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားၾကား၌ အလြန္ နာမည္ၾကီးသည္။
သံအမတ္ၾကီးျဖစ္ပါလ်က္ႏွင္႔ ထမင္းခ်က္ျခင္းကို တစ္ၾကိမ္သာ
သူ႔အမ်ိဳးသမီးကို လုပ္ခိုင္းသည္။ နံနက္ကခ်က္ထားသည့္ ထမင္းၾကမ္းႏွင့္သာ
ညစာကို စားပါသည္။ စားသည္႔ အခါတြင္လည္း ေစ်းအေပါဆုံး ၾကက္သားကိုသာ ေတာခ်က္
ခ်က္စားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ကေတာ္ႏွင္႔ သူ႔သမီးမွာ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္
မဲမဲေျခာက္ေျခာက္ႏွင့္ လူမမာ ရုပ္ေပါက္ေနသည္။ သမီးကို ရုရွားတြင္
ေက်ာင္းတက္ေနေသာ DSTA 1 Intake မွ တစ္ေယာက္ႏွင့္ ေမာ္စကိုတြင္
လက္ထပ္ေပးရာတြင္ မဂၤလာပြဲလာ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ေဒၚလာသာ လက္ဖြဲ႔ရမည္ဟု
မညႇာမတာ ေျပာပါသည္။ ျပန္ဧည့္ခံသည့္ အစားအေသာက္က ေပါင္မုန္႔
အညံ့စားတစ္လုံးႏွင့္ အခိ်ဳရည္ တစ္ခြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။)
ဦးတင္စိုးသည္ ပညာ၏ သေဘာတရားကို နားမလည္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံက
ကြန္ျပဴတာႏွင့္ ေက်ာင္းျပီးလာသူသည္ ရုရွားတြင္ ရူပေဗဒကို ဘြဲ႔လြန္ယူရန္
ျဖစ္လာသည္။ ဓာတုေဗဒႏွင္႔ ျပီးလာသူက ကြန္ျပဴတာကို ဘြဲ႔လြန္ယူရန္
ျဖစ္လာသည္။ ကားေမာင္းသူကို ေလယာဥ္ေမာင္းခိုင္းျပီး၊ ေလယာဥ္ေမာင္းသူကို
ဆိုက္ကားနင္းခိုင္း သကဲ႔သို႔ အကုန္ အိုးနင္းခြက္နင္း ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။
ေက်ာင္းသားမ်ားက အက်ိဳးအေၾကာင္းကို တရား၀င္ တမ်ိဳး၊ တိုးတိုးတမ်ိဳး
တင္ျပကာ ျမန္မာျပည္ ျပန္မည္ဟု အထြန္႔တက္သည္။ ထုိအခါ ဦးတင္စိုးက
ျပန္ခ်င္လွ်င္ျပန္ သူတာ၀န္မယူဟု တာ၀န္မဲ့စကား ဆိုခဲ့ေလသည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးျပီး မတရားတာကို ေခါင္းငုံ႔မခံသည့္
ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႔ အမိႏိုင္ငံ ျပန္ၾကသည္။ ဤကဲ့သို႔ တရားလက္လြတ္
လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ၾကီးစိုးရာ တပ္မေတာ္တြင္ မေန၊
ေထာင္က်ခ်င္လည္းက်၊ ရုရွားမွ ေ၀းလွ်င္ျပီးေရာဟု ဆုံးျဖတ္ကာ
ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ ခံ၀န္ခ်က္ လက္မွတ္ထိုးျပီး ျပန္ၾကသည္။
တကယ္ဆိုလွ်င္ ရုရွားတြင္ဆက္ေနျပီး အိုးနင္းခြက္နင္း ဘာသာရပ္မ်ားကို
ဘြဲ႔ရသည္အထိ သင္ႏိုင္ပါသည္။ ေက်ာင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ျပန္မည့္
ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဘြဲ႔ေပးပါမည္။ မျပန္ပါႏွင့္။ စာေမးပြဲလည္း
ေျဖစရာမလိုပါ။ ႏွစ္ကုန္သည္အထိ ေနပါဟု တားရွာၾကပါသည္။ သူတို႔ စိတ္ထဲတြင္
ျမန္မာေက်ာင္းသား အခ်ဥ္ေလးမ်ားထံမွ ေက်ာင္းလခ မရလွ်င္
အလြန္နစ္နာသြားမည္ကို စိုးရိမ္ဟန္ တူပါသည္။ ပညာေတာ္သင္
ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ျမန္မာ အစိုးရထံက ျမက္ျမက္ကေလး ရေနသလို ရုရွားကို
ဖါးေနရတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း လက္သိပ္ထိုးကာ ရုရွားအား လူမိုက္ဌားခ
ေပးရတာမ်ိဳးပါ။
အိုးနင္းခြက္နင္း ဘာသာရပ္ကို ဘြဲ႔လြန္မေျပာႏွင့္။
ပါရဂူဘြဲ႔လိုခ်င္လွ်င္လည္း ရပါသည္။ စာသင္ႏွစ္ ကုန္သည္အထိသာ ေနရန္လိုသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ အမွန္တရားကို ဆုပ္ကိုင္၍ ျမန္မာျပည္သုိ႔
ျပန္ၾကပါသည္။
ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ထုံးစံအတိုင္း စစ္ခုံရုံးဖြဲ႔၍ ျပန္လာရေသာ
အေၾကာင္းရင္းကို စစ္ပါသည္။ အျဖစ္မွန္ကို တင္ျပေသာ္လည္း သံအမတ္ၾကီး
ဦးတင္စိုးက ၾကိဳတင္၍ ဖက္စ္ႏွင့္ သတင္းပို႔ခ်က္မွာ ျပန္သြားေသာ
ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ တပ္မေတာ္ကို အာခံျပီး အမိန္႔ကို မနာခံေၾကာင္း၊
ထိုသူမ်ားကို ေထာင္ခ်ထုတ္ပယ္သင့္ေၾကာင္း စသျဖင့္ သခင္အားရ
ကြ်န္ပါး၀ေလသံျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီး ေမာင္ေအးထံ တင္ျပထားျပီး ျဖစ္ပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ဗိုလ္ေမာင္ေအး တပည့္စစ္စစ္ ဦးတင္စိုးမွာ သူ႔ေစတနာသူ အက်ိဳးေပး
အနားေပးခံရျပီးပါျပီး။
ထို႔ေၾကာင့္ ရုရွားမွ ျပန္လာၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား ကံမေကာင္းၾကေပ။
သို႔ေသာ္လည္း ထိုသူမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ ေလးစားခ်ီးက်ဴးပါသည္။
မတြန္းလွန္ႏိုင္သူမ်ားမွာ ယခုအခါ ဆုပ္လဲစူး စားလဲရူး ဘ၀တြင္
ေရာက္ေနၾကသည္။ ရုရွားမွ တတ္ေယာင္ကား ဘြဲ႔တစ္လုံးကိုပိုက္ကာ
လုပ္ငန္းခြင္ႏွင့္ ေ၀းႏိုင္သမွ်ေ၀းေအာင္ အၾကံအဖန္လုပ္ျပီး တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔
မ်ားသို႔ သြားရန္ ၾကိဳးစားေနၾကသည္။
ရုရွားတြင္ေနစဥ္က ဆရာတစ္ေယာက္ ေျပာပုံမွာ မင္းတို႔အရည္အခ်င္းနဲ႔
ႏ်ဴးကလီးယားစက္ရုံ တည္မယ္ဆိုေတာ့ အနာဂတ္က ေတာ္ေတာ္ရင္ေလးစရာပါပဲတဲ့။
ဟုတ္ကဲ့။ ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ ပါသည္။ စာသင္ခ်ိန္တြင္ ရုရွားေက်ာင္းသားမ်ားလို
က်ားကုတ္က်ားခဲ မၾကိဳးစားပဲ ဗိုလ္ေလာင္း ဘ၀ကလို လစ္လွ်င္လစ္သလို
အိပ္ၾကသည္မွာ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားမ်ားသာ ရွိပါသည္။ တကယ္ၾကိဳးစားသည့္
ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ တခ်ိဳ႔ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ယခုအခါ အေၾကာင္း
အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ကို ေက်ာခိုင္းသြားၾကျပီ ျဖစ္ပါသည္။
ယခုအခါတြင္ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ကို ထုိထိုေသာပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ထုတ္လုပ္ရန္
စဥ္းစားေနၾကေသာ အာဏာရူးတစ္စု၏ အနာဂတ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရုံသာ ရွိပါေတာ့သည္။
အထက္ပါ စာမူအား တင္ျပခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ကေတာ့ Sunday, June 7th, 2009 ျဖစ္ၿပီး
အခ်ိန္ 2:46 am မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ စာမူရဲ့ အမ်ိဳးအစား ကေတာ့ အေတြ႔အႀကံဳ
ျဖစ္ပါတယ္။ သင့္အေနနဲ႔ သေဘာထား အျမင္ အယူအဆမ်ားကို ေပးသြားလုိ႔ ရပါတယ္။
ယခုလို အားေပး ၾကည့္ရႈတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။
12 Responses to “နအဖ၏ မတရား ထုတ္ပယ္ခံရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ အမွတ္တရ”
hlalaysein says on June 7th, 2009 at 2:19 pm :
_င္သာေျပးခံလိုက္ ေမာင္ေအးေရ။။။
ေ၀ယံ says on June 7th, 2009 at 5:40 pm :
ေဆာင္းပါးက အေၾကာင္းအရာေတြမွန္ပါတယ္။ သံအမတ္ တင္စိုးက
ဆန္ေတာင္ေရာင္းစားတာပဲ။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို တစ္လ ဆန္တစ္အိတ္
မ၀ယ္မေနရ၀ယ္ရတယ္။ သူက ပြဲခရတာကိုး။ အဲဒါေၾကာင့္ အခုသူ တာေမြမွာ
ဆန္ေရာင္းေနရၿပီ။
Pyi Thu says on June 7th, 2009 at 6:22 pm :
Very nice post! I read twice
ဦးဗိုလ္သခင္ဆ၇ာ says on June 7th, 2009 at 6:38 pm :
ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာမယ္ ရရွားေရာက္စစ္သည္တို ့။
ျမန္မာျပည္ကို ကယ္တင္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို ့ရဲေဘာ္သုံးက်ိတ္( အေယာက္၃၀)နဲ့
ဂ်ပန္စစ္ပညာေတြသင္ျပီး ျမန္မာျပည္သိမ္းဖို့ျပန္ခဲ့ၾကတာပါ။
ရဲေဘာ္တို့..
ရုရွားက အေမရိကန္သံရံုးကုိဆက္သြယ္ပါ။ အေမရိကမွာ ဆက္လက္ပညာသင္ယူပါ။
ျမန္မာျပည္လူထု ဘာလဲဘယ္လဲ ရဲေဘာ္တို ့သိပါတယ္။
နအဖ၏ မတရား ထုတ္ပယ္ခံရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ အမွတ္တရ « Save Burma says
on June 7th, 2009 at 7:42 pm :
[...] သက္ေသခံ အျဖစ္မွန္မ်ားကို စည္းလံုးျခင္းရဲ႕အင္အား (ဖိုးတရုတ္)၏
ဘေလာ့ဂ္မွ [...]
Ko Gyi Kyaw says on June 8th, 2009 at 9:21 am :
Congratulation ! You are Great soldier due to dare to post this experience.
ေကာင္းျမတ္မင္း says on June 8th, 2009 at 12:27 pm :
က်ေနာ္လည္း ရုရွားမွေခါင္းမာေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ သနားတယ္..
အြန္လုိင္းမွာေတြရင္ က်ေနာ္အျမဲတမ္းေျပာပါတယ္ သူတုိ ့ေျပာေတာ့ ဟုိမွာအား
လုံးအဆင္ေျပတယ္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ဘယ္လုိ ့ဘယ္ခ်မ္းသာအျမဲတမ္းေျပာပါတယ္
က်ေနာ္အထင္ ဒီလုိ ့ေကာင္းမ်ိဳးေတြပဲ ရရွားမွာ ပညာေတာ္သင္ရတယ္ထင္ခဲ့တာပါ
အခုလုိ ့အေမ်ွာ္အျမင္ရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေကာင္းေတြ ေတြ ့ရလုိ
့အားရဝမ္းသားပါတယ္ အခုလုိကိုယ့္အေတြ ့အႀကံဳကုိေျပာျပေပးတဲ့ ရရွားမွ အကုိ
(သုိ ့) ညီ ကုိႀကိဳဆုိပါတယ္ ေလးလဲ ေလးစားပါတယ္
soe says on June 8th, 2009 at 12:43 pm :
nice job.
အေနာ္ရထာ says on June 9th, 2009 at 10:36 pm :
အမွန္ေတြခ်ည္း ေရးသြားတာပါ.. လိုတာပဲရွိတယ္.. မပိုပါဖူး..
လူပါး၀တဲ့ေကာင္ေတြ ဳကီးစိုးတဲ့ စစ္တပ္ဳကီးထဲမွာ ျပည္သူ ့ရင္ေသြး
စစ္စစ္ေတြ ရွိပါေသးတယ္.. စီနီယာဳကီးကို တကယ္ေလးစားပါတယ္…
leveller says on June 11th, 2009 at 1:49 pm :
သန္းေရႊတို႔၊ေမာင္ေအးတို႔ ေရ …
_င္သာေျပးခံလုိက္ … မင္းတို႔ ” နအဖ ” စစ္တပ္က ညဴကလီးယားလက္နက္ ရေအာင္လုပ္မယ္ !!!
ေခြးပါးစပ္ေတြက နတ္စကားေတြ ထြက္ လို႔ … ေဟ႔ ေကာင္ေတြ ေနာက္ဆယ္သက္
ႀကိဳးစားလိုက္အံုး … ဘယ္ေတာ႔မွ ရမွာမဟုတ္ဘူး ေဟ႔ …. မင္းတို႔ ေတြ
_င္ခံတာေတာင္ရမွာမဟုတ္ဘူး …
သိုးငယ္ says on June 12th, 2009 at 11:40 pm :
လူဆိုး လူညစ္ လူစိတ္မရွိတဲ ့ ေကာင္ေတြ …
ဘယ္ေတာ ့မွ ရမွာမဟုတ္ဘူးကြ …
စံေဖာင္း says on June 20th, 2009 at 10:59 pm :
အကို၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္…ရုရွားေရာက္ေနတယ္အဆက္အသြယ္မရဘူး…သူ့ ့ မိဘကိုလဲမေျပာရက္
ဘူး….အေတြ႔အၾကံဳကိုေတြ႔ခြင့္ရတဲ့အတြက္.၀မ္းသာပါတယ္..၀မ္းလဲနည္းမိတယ္.
--
Amy
May all beings peace & harmony,
ျပည္တြင္းမွ ရုရွားျပန္ တပ္မေတာ္ အရာရွိတစ္ဦး ေပးပို႔လာတဲ့
သူ႔ကိုယ္ေတြ႔ကလည္း ဗဟုသုတ တစ္ခုမို႔ ေလ့လာႏိုင္ဖို႔ ဒီကေန႔
တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရုရွား ပညာေတာ္ သင္ေတြကို ဒီထက္ပိုျပီး
ေထာက္ပံ့ကာ အနာဂတ္အတြက္ အသိအျမင္ က်ယ္ျပန္႔ျပီး တုိင္းျပည္နဲ႔
လူမိ်ဳးအတြက္ အမွန္တကယ္ အသံုး၀င္ေအာင္ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ေမြးျမဴသင့္ပါတယ္။
တပ္မေတာ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ေဆာင္သာ ျဖစ္ေစလိုေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ
သိကၡာရွိရွိ ျဖစ္ေစလိုေၾကာင္း မ်ိဳးခ်စ္ တပ္မေတာ္သားမ်ားက ဆႏၵျပဳရင္း
အခုလို တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဆဲမွာပင္ ေရးသားေပးပို႔လာတဲ့ ရုရွားျပန္
ေမာင္ေက်ာင္းသားအား ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖိုးတရုတ္မွ အထူး
ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း တင္ျပလိုၿပီး စည္းလံုးျခင္းရဲ ႔ အင္အား
၀က္ဘ္ဆုိဒ္မွာ မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။
ရုရွားျပန္ စီနီယာ တစ္ဦးရဲ ႔ ကနဦး အေတြ႔အၾကံဳ
ေဆာင္းပါးရွင္ – ေမာင္ေက်ာင္းသား (ရုရွားျပန္ တပ္မေတာ္ အရာရွိ တစ္ဦး)
၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ေမလ၏ မနက္တစ္ခုတြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး
တကၠသိုလ္၀င္းမွ မွန္လုံ ကားငယ္ ၄ စီး တန္းစီ ထြက္လာခဲ႔သည္။ ကားေပၚတြင္
မ်က္ႏွာညိႇးငယ္စြာျဖင့္ လိုက္ပါလာၾကေသာ သူမ်ားကား စစ္ဘက္၊ အရပ္ဘက္မွ
အရာရွိမ်ား၊ ကထိကမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ၄င္းတို႔ အားလုံး အဘယ္ေၾကာင့္
မ်က္ႏွာမ်ား မသာမယာ ျဖစ္ေနရပါသနည္း။
သင္တို႔ ယုံခ်င္မွ ယုံပါလိမ္႔မည္။ ထိုသူတို႔သည္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီး ေမာင္ေအး၏
စကားျဖင္႔ဆိုရလွ်င္ တပ္မေတာ္မွ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း ခံရေသာ
ရုရွားႏိုင္ငံသို႔ ပညာေတာ္သင္ ေစလႊတ္ခံရသည့္ အညတရ အရာရွိမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို႔ ပညာေတာ္သင္ သြားရျခင္းသည္ မေကာင္းပါလား။ ေကာင္းပါသည္။
အလြန္ေကာင္းပါသည္။
ပညာေတာ္သင္ ေရြးခ်ယ္ပုံမွာ ထက္ျမက္ ထူးခြ်န္သည္ဟု ယူဆေသာ အရာရွိမ်ားကို
ေခါင္းေခါက္ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အေရြးခံရေသာ အရာရွိမ်ားမွာ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ မယုံရဲရဲျဖင့္ အေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာ္ခဲ႔ရေသးသည္။ တခ်ိန္က ျပည္ပ
ပညာေတာ္သင္ ေစလႊတ္ေလ့ ရွိသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားမွာ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊
ပါကစၥတန္တို႔လို ေရခံေျမခံေကာင္းျပီး ႏိုင္ငံျခား လစာေငြ တနင့္ႀကီး
ရၾကသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ေရာက္လာပါက တိုက္ခန္းေလး တစ္ခု
ေလာက္ေတာ့ ၀ယ္ႏိုင္ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေရြးခံရေသာ အရာရွိမ်ားမွာ
မည္သည့္ ႏိုင္ငံမွန္း မသိရေသးခင္ကတည္းက ၀မ္းသာခဲ့ရသည္။
ယခု ပညာေတာ္သင္ အေရြးခံရေသာ အရာရွိ ၂၀၀ နီးပါး ရွိပါသည္။
ထိုအရာရွိမ်ားကို တပ္မေတာ္ အမွတ္ (၂) စစ္ေဆးရုံၾကီးတြင္ ေဆးစစ္ပါသည္။
အသဲေရာင္ အသား၀ါ ဘီေတြ စီေတြ လာမေျပာနဲ႔။ အားလုံးေအာင္။ အားလုံး
ေကာင္းပါသည္။ အဲ..အဲ ေဆးက်ေသာ အရာရွိ အခိ်ဳ႕လည္း ရွိပါသည္။
ဗိုလ္မွဴးၾကီးႏွင့္အထက္ အဆင့္ရွိ အရာရွိမ်ား၏ သားတခ်ိဳ႔ေတာ့ ေဆးက်ပါသည္။
ထိုေဆးက်ေသာ အရာရွိမ်ားမွာ ေဆးက်သည္ ဆိုေသာ္လည္း မ်က္ႏွာမ်ားမွာ
၀င္းပေနပါသည္။ က်န္အရာရွိမ်ားမွာ ရုတ္တရက္ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရသည္။
ေဆးေအာင္အရာရွိမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးေမာင္ေအး အမွဴးျပဳေသာ
ေလ့က်င္႔ေရးအရာရွိခ်ဴပ္၊ စစ္ေထာက္ခ်ဴပ္၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးႏွင္႔
သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာ၀န္ၾကီးမ်ားက ၾသ၀ါဒမ်ား ေပးၾကပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီး
ေမာင္ေအး စကားေျပာစဥ္ ရုရွားႏိုင္ငံသို႔ သြားရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္
ထိုႏိုင္ငံတြင္ သုံးစြဲရန္ ေဒၚလာ ၁၀၀ ေပးမည္ဟု မိန္႔မိန္႔ၾကီး
ေျပာလိုက္ရာ ေအာက္တြင္ အဟုတ္မွတ္၍ နားေထာင္ေနေသာ အရာရွိမ်ားမွာ “ဟာ…”
ဆိုသည့္ ၀ုန္းကနဲ အသံၾကီး ထြက္လာၾကပါေတာ့သည္။ ဗိုလ္ေမာင္ေအးလည္း အေျခအေန
မေကာင္းမွန္းသိ၍ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ႔အေနႏွင့္ ေဒၚလာ ၅၀ ႏွင့္
တပ္ခ်ဴပ္ၾကီးတို႔မွ ေဒၚလာ ၅၀ ထပ္ျပီး မုန္႔ဖိုး ေပးပါမည္ဟု အေမာတကာ
ေျပာကာ ေခြ်းသိပ္လိုက္ပါသည္။
ထိုအခိ်န္က အရာရွိမ်ားသာ ေၾကာက္၍ ျငိမ္ေနခဲ႔လွ်င္ ေဒၚလာ ၁၀၀ ႏွင့္
ရုရွားတြင္ ေခြးလုံးလုံး ျဖစ္ၾကရမည္ပင္။ ထိုလစာ ကိစၥျပီးသည္ႏွင့္
ဗိုလ္ေမာင္ေအးလည္း ခ်က္ျခင္း လစ္သြားေတာ့သည္။ က်န္ရွိေနသည့္
ဗိုလ္ခ်ဴပ္မ်ားက အေျခအေနကို ဆက္ျပီး ထိန္းသိမ္းသြားသည္မွာ
ႏိုင္ငံေတာ္အေနျဖင့္ အခု အရာရွိမ်ားကို အမ်ားၾကီး ေျမွာက္စား ထားေၾကာင္း၊
တပ္ခ်ဴပ္ၾကီးကလည္း ေစတနာ ဘယ္ေလာက္ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ယခု ရုရွားႏိုင္ငံတြင္
ႏ်ဴးကလီးယား လက္နက္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ေရး အတြက္ ပညာေတာ္သင္ သြားရမည္
ျဖစ္ေၾကာင္္း ေျပာၾကပါေတာ႔သည္။
ထိုသို႔ေျပာၾကရာတြင္ သိပံၸနဲ႔ နည္းပညာ၀န္ၾကီး ဦးေသာင္းမွာ
အဆိုးဆုံးျဖစ္ျပီး ၀န္ၾကီးတစ္ဦးႏွင့္ မေလ်ာ္ညီစြာ စကားအဆင့္အတန္း
ေအာက္တန္းက်လွသည္။ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ ပုိင္ဆိုင္ေရးအတြက္ ခိုးစရာရွိတာ
ခိုးဖို႔ လိုေၾကာင္း၊ ကိုယ္တုိင္ မထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါက ရသည့္နည္းႏွင္႔
၀ယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔အျပင္ ႏ်ဴးကလီးယားစက္ရုံ တည္ေဆာက္ျခင္းသည္ အလြန္
ေငြကုန္ေၾကးက် မ်ားေသာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္က ဤဒုကၡကို ခါးစည္းခံရမည္
ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ အေနႏွင့္ အငတ္ခံ၍ ၾကိဳးစားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း
စိန္ေအာင္မင္း ေလသံႏွင့္ ေျပာဆိုသြားပါသည္။ တက္ေရာက္ေသာ အရာရွိမ်ား
အားလံုး သိၾကပါသည္။
ဤသို႔ ၾကိဳးစားရျခင္းမွာလည္း တပ္ခ်ဴပ္ၾကီးက စတုတၳ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို
တည္ေထာင္လို၍ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ပါက
အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ စစ္ေရးအရ အင္အား အၾကီးဆုံး ျဖစ္လာျပီး
ယိုးဒယားကိုလည္း ေျခေထာက္ျဖင့္ ပါးရုိက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္
မိုက္မိုက္ရုိင္းရုိင္း ေျပာဆိုသြားေလသည္။
ရုရွားႏိုင္ငံမွ ပညာရွင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ပန္းကုံးေျခြျပီး
ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔အရ ေခၚလာရန္ တပ္ခ်ဴပ္ၾကီးႏွင့္ ဒုခ်ဴပ္ၾကီးတို႔က
အမွာပါးလိုက္ျပီး ထိုကဲ့သို႔ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္ အရာရွိမ်ားကို
ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ဂုဏ္ျပဳ ဦးမည္ဟုလည္း ထပ္ဆင့္ ေျပာလိုက္ပါေသးသည္။
နားေထာင္ေနေသာ အရာရွိမ်ား၏ စိတ္ဓါတ္မ်ားသည္ တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနေသာ မီးကို
ေရျဖင့္ ေလာင္းလိုက္ သကဲ႔သို႔ ျငိမ္က်သြားၾကရသည္။
အဆင့္အတန္းရွိေသာ အရာရွိအမ်ားစု၏ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ငါတို႔သြားရမည့္ ခရီးသည္
အဘယ္ေလာက္ က်က္သေရ ယုတ္ျပီး အမဂၤလာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ပါတကားဟု ခံယူ
နားလည္သြားၾကျပီး တက္ၾကြျခင္း ကင္းမဲ့စြာျဖင့္ ယူၾကဳံးမရ
ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးမ်ား၏ ထိုဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ခရီးစဥ္တြင္
၄င္းတို႔၏ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ေဆးက် အရာရွိမ်ား မပါၾကသည္ကို ခပ္ေရးေရးေတာ့
သေဘာေပါက္မိခဲ့ၾကပါသည္။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီးတစ္ဦးက ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္
ဦးေဆာင္လ်က္ ရုရွားႏိုင္ငံ ေမာ္စကိုျမိဳ႕ရွိ တကၠသိုလ္ အသီးသီးသို႔
ေရာက္ရွိ ခဲ႔ၾကပါသည္။ ေမာ္စကိုေရာက္ျပီး ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ေက်ာင္းမွ အျပန္
ရုရွား ဆိုးသြမ္းလူငယ္ တစ္စုက ျမန္မာျပည္တြင္ ဘယ္သူမွ ေမာ္မၾကည္႔ရဲေသာ
စစ္ဗိုလ္ ၁၀၀ ေလာက္ကို အသားလြတ္ လမ္းမေပၚတြင္ ေဆာ္ပေလာ တီးခဲ့ပါသည္။
ကြဲသူကြဲ၊ လဲသူလဲႏွင္႔ တကယ္႔ကို အမဂၤလာ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ ျဖစ္ေလသည္။
မိမိတို႔ အေၾကာင္းကို ျပည္ပတြင္ တစ္ခုတည္းေသာ အားကိုးရာျဖစ္သည္႔
ျမန္မာသံရုံးမွ သံအမတ္ၾကီးေဟာင္း ဦးတင္စိုး (ယခင္ လပခ ဒုတိုင္းမွဴး) အား
တိုင္ၾကားၾကပါသည္။ သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးသည္ သတင္းၾကားၾကားခ်င္း
ေက်ာင္းသားအိပ္ေဆာင္သို႔ အေျပးေရာက္လာကာ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကို
မိုက္မိုက္ရုိင္းရုိင္း ဆဲပါေတာ့သည္။
ဘယ္အစြန္ဆံုး မ်က္မွန္နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ေအာ့ေက်ာလန္ သံအမတ္ႀကီးေဟာင္း
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္စုိး
အေျဖက ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား မေနတတ္ မထိုင္တတ္၍ ယခုလိုျဖစ္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္
ခ်ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီးခမ်ာ
ၾကီးေကာင္ၾကီးမား အရြယ္က်မွ ကေလးေတြ ေရွ႕တြင္ အခုလို အဆဲခံရ၍ မ်က္ႏွာမွာ
နီရဲေနပါေတာ့သည္။ သူ႔ကို ၾကည္႔၍ က်န္ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ အားတုံ႔အားနာ
ျဖစ္ၾကရသည္။
အဆိုပါ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီးသည္ PhD ဘြဲ႔ယူရန္ လိုက္ပါလာျခင္းျဖစ္ျပီး
ပညာဥာဏ္ ၾကီးမားျခင္း၊ ေအာက္လက္ငယ္သားမ်ား အေပၚတြင္
ငဲ႔ညႇာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားတို႔က ေလးစား ခ်စ္ခင္ၾကပါသည္။
(ထိုဒုဗိုလ္မွဴးၾကီးသည္ တပ္မေတာ္မွ ထြက္သြားရျပီ ျဖစ္ပါသည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ စစ္ဗိုလ္တန္မဲ့ ပညာေတာ္ လြန္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။)
ရုရွားတြင္ ေနစဥ္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ ျမန္မာသံအမတ္ၾကီး၏
တာ၀န္မဲ႔မႈေၾကာင့္ ရုရွား ဆိုးသြမ္းလူငယ္မ်ား ရုိက္ႏွက္မႈကို
ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား အလူးအလဲ ခံၾကရပါသည္။ အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ နားရြက္ကို
ဓါးျဖင္႔ အလွီးခံရျခင္း၊ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အရုိက္ခံရေသာေၾကာင့္
သြားအုံတစ္ခုလုံး ကြ်တ္သြားျခင္း၊ ေျမေအာက္ လမ္းကူးမ်ားတြင္
၀ိုင္းရုိက္ခံရျခင္း စသည္တို႔မွာ ေနာင္ဆိုရင္ အရုိးစင္းဆုံး သတင္းမ်ားသာ
ျဖစ္သြားခဲ႔ရသည္။
ထိုကဲ႔သို႔ ဒုကၡမ်ားအျပင္ ရာသီဥတု ဆိုးရြားမႈဒဏ္ေၾကာင့္ ဖ်ားနာျပီး
ေဆးရုံတင္ခံရလွ်င္ တင္ျပၾကေသာ္လည္း လက္မခံေပ။ စစ္သားဆိုတာ ခိုင္းတာလုပ္။
ေကြ်းတာစား ဆိုသည့္ ဦးေႏွာက္မဲ႔စကားျဖင့္ တုံ႔ျပန္သည္။ မေက်နပ္သည့္
ေက်ာင္းသား အမ်ားက ထိုကဲ့သို႔ မနာခံလွ်င္ ရုရွားဆရာ၀န္မ်ားက တီဘီလိုလို၊
ကင္ဆာလိုလိုေရာဂါမ်ားဟု ဆိုကာ ထိုေက်ာင္းသားကို ျမန္မာျပည္သို႔
ျပန္ပို႔တတ္ပါသည္။
ထိုသို႔ျပန္ပို႔ခံရေသာ ေက်ာင္းသားေပါင္း မည္မွ်ရွိျပီး တပ္မေတာ္မွ
ထုတ္ပယ္ခံရျခင္းလည္း မနည္းလွေတာ့ပါ။ ဤသည္မွာ အႏၱရာယ္မ်ားလွေသာ ေရဒီယို
ဓါတ္ခြဲစမ္းသပ္ျခင္းမွ ရရွိေသာ ေရာဂါမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။
အမွန္ျဖစ္သင္႔သည္မွာ ေက်ာင္းအေနျဖင့္ ေရာဂါရေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို
ျမန္မာသံရုံးႏွင့္ ညွိႏႈိင္းျပီး ေဆးကုသေပးသင့္သည္။ ျမန္မာ
သံအမတ္ၾကီးကလည္း မသိက်ိဳးကြ်ံျပဳျပီး အားလုံး ေကာင္းပါသည္ဟု လစဥ္ Report
ေရးျခင္း မ်ိဳး မလုပ္သင္႔ပါ။ ေက်ာင္းသားမ်ား နစ္နာလွပါသည္။
သို႔ေသာ္ သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးသည္ ေက်ာင္းသားအေရးထက္ ရုရွား
တကၠသိုလ္ႏွင္႔ လက္၀ါးရုိက္ကာ ေငြရေပါက္ ဖန္တီးျခင္းကိုသာ အေလးထားပါသည္။
ရုရွား တကၠသိုလ္မ်ားသည္ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္ျပီး တစ္ခ်ိဳ႕
စာသင္ခန္းမ်ားတြင္ လူပင္မရွိပါ။ လူမရွိရျခင္းမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ Department
မ်ားသည္ လူၾကိဳက္နည္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဤအခ်က္ကို အခြင့္အေရးယူျပီး သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးက တကၠသိုလ္
အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ လူမရွိသည့္ Department မ်ားတြင္
ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကို ထိုးထည္႔ျပီး ပြဲခေဒၚလာ ရယူပါသည္။
(ဦးတင္စိုးသည္ ေဒၚလာစုရာတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားၾကား၌ အလြန္ နာမည္ၾကီးသည္။
သံအမတ္ၾကီးျဖစ္ပါလ်က္ႏွင္႔ ထမင္းခ်က္ျခင္းကို တစ္ၾကိမ္သာ
သူ႔အမ်ိဳးသမီးကို လုပ္ခိုင္းသည္။ နံနက္ကခ်က္ထားသည့္ ထမင္းၾကမ္းႏွင့္သာ
ညစာကို စားပါသည္။ စားသည္႔ အခါတြင္လည္း ေစ်းအေပါဆုံး ၾကက္သားကိုသာ ေတာခ်က္
ခ်က္စားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ကေတာ္ႏွင္႔ သူ႔သမီးမွာ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္
မဲမဲေျခာက္ေျခာက္ႏွင့္ လူမမာ ရုပ္ေပါက္ေနသည္။ သမီးကို ရုရွားတြင္
ေက်ာင္းတက္ေနေသာ DSTA 1 Intake မွ တစ္ေယာက္ႏွင့္ ေမာ္စကိုတြင္
လက္ထပ္ေပးရာတြင္ မဂၤလာပြဲလာ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ေဒၚလာသာ လက္ဖြဲ႔ရမည္ဟု
မညႇာမတာ ေျပာပါသည္။ ျပန္ဧည့္ခံသည့္ အစားအေသာက္က ေပါင္မုန္႔
အညံ့စားတစ္လုံးႏွင့္ အခိ်ဳရည္ တစ္ခြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။)
ဦးတင္စိုးသည္ ပညာ၏ သေဘာတရားကို နားမလည္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံက
ကြန္ျပဴတာႏွင့္ ေက်ာင္းျပီးလာသူသည္ ရုရွားတြင္ ရူပေဗဒကို ဘြဲ႔လြန္ယူရန္
ျဖစ္လာသည္။ ဓာတုေဗဒႏွင္႔ ျပီးလာသူက ကြန္ျပဴတာကို ဘြဲ႔လြန္ယူရန္
ျဖစ္လာသည္။ ကားေမာင္းသူကို ေလယာဥ္ေမာင္းခိုင္းျပီး၊ ေလယာဥ္ေမာင္းသူကို
ဆိုက္ကားနင္းခိုင္း သကဲ႔သို႔ အကုန္ အိုးနင္းခြက္နင္း ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။
ေက်ာင္းသားမ်ားက အက်ိဳးအေၾကာင္းကို တရား၀င္ တမ်ိဳး၊ တိုးတိုးတမ်ိဳး
တင္ျပကာ ျမန္မာျပည္ ျပန္မည္ဟု အထြန္႔တက္သည္။ ထုိအခါ ဦးတင္စိုးက
ျပန္ခ်င္လွ်င္ျပန္ သူတာ၀န္မယူဟု တာ၀န္မဲ့စကား ဆိုခဲ့ေလသည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးျပီး မတရားတာကို ေခါင္းငုံ႔မခံသည့္
ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႔ အမိႏိုင္ငံ ျပန္ၾကသည္။ ဤကဲ့သို႔ တရားလက္လြတ္
လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ၾကီးစိုးရာ တပ္မေတာ္တြင္ မေန၊
ေထာင္က်ခ်င္လည္းက်၊ ရုရွားမွ ေ၀းလွ်င္ျပီးေရာဟု ဆုံးျဖတ္ကာ
ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ ခံ၀န္ခ်က္ လက္မွတ္ထိုးျပီး ျပန္ၾကသည္။
တကယ္ဆိုလွ်င္ ရုရွားတြင္ဆက္ေနျပီး အိုးနင္းခြက္နင္း ဘာသာရပ္မ်ားကို
ဘြဲ႔ရသည္အထိ သင္ႏိုင္ပါသည္။ ေက်ာင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ျပန္မည့္
ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဘြဲ႔ေပးပါမည္။ မျပန္ပါႏွင့္။ စာေမးပြဲလည္း
ေျဖစရာမလိုပါ။ ႏွစ္ကုန္သည္အထိ ေနပါဟု တားရွာၾကပါသည္။ သူတို႔ စိတ္ထဲတြင္
ျမန္မာေက်ာင္းသား အခ်ဥ္ေလးမ်ားထံမွ ေက်ာင္းလခ မရလွ်င္
အလြန္နစ္နာသြားမည္ကို စိုးရိမ္ဟန္ တူပါသည္။ ပညာေတာ္သင္
ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ျမန္မာ အစိုးရထံက ျမက္ျမက္ကေလး ရေနသလို ရုရွားကို
ဖါးေနရတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း လက္သိပ္ထိုးကာ ရုရွားအား လူမိုက္ဌားခ
ေပးရတာမ်ိဳးပါ။
အိုးနင္းခြက္နင္း ဘာသာရပ္ကို ဘြဲ႔လြန္မေျပာႏွင့္။
ပါရဂူဘြဲ႔လိုခ်င္လွ်င္လည္း ရပါသည္။ စာသင္ႏွစ္ ကုန္သည္အထိသာ ေနရန္လိုသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ အမွန္တရားကို ဆုပ္ကိုင္၍ ျမန္မာျပည္သုိ႔
ျပန္ၾကပါသည္။
ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ထုံးစံအတိုင္း စစ္ခုံရုံးဖြဲ႔၍ ျပန္လာရေသာ
အေၾကာင္းရင္းကို စစ္ပါသည္။ အျဖစ္မွန္ကို တင္ျပေသာ္လည္း သံအမတ္ၾကီး
ဦးတင္စိုးက ၾကိဳတင္၍ ဖက္စ္ႏွင့္ သတင္းပို႔ခ်က္မွာ ျပန္သြားေသာ
ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ တပ္မေတာ္ကို အာခံျပီး အမိန္႔ကို မနာခံေၾကာင္း၊
ထိုသူမ်ားကို ေထာင္ခ်ထုတ္ပယ္သင့္ေၾကာင္း စသျဖင့္ သခင္အားရ
ကြ်န္ပါး၀ေလသံျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီး ေမာင္ေအးထံ တင္ျပထားျပီး ျဖစ္ပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ဗိုလ္ေမာင္ေအး တပည့္စစ္စစ္ ဦးတင္စိုးမွာ သူ႔ေစတနာသူ အက်ိဳးေပး
အနားေပးခံရျပီးပါျပီး။
ထို႔ေၾကာင့္ ရုရွားမွ ျပန္လာၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား ကံမေကာင္းၾကေပ။
သို႔ေသာ္လည္း ထိုသူမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ ေလးစားခ်ီးက်ဴးပါသည္။
မတြန္းလွန္ႏိုင္သူမ်ားမွာ ယခုအခါ ဆုပ္လဲစူး စားလဲရူး ဘ၀တြင္
ေရာက္ေနၾကသည္။ ရုရွားမွ တတ္ေယာင္ကား ဘြဲ႔တစ္လုံးကိုပိုက္ကာ
လုပ္ငန္းခြင္ႏွင့္ ေ၀းႏိုင္သမွ်ေ၀းေအာင္ အၾကံအဖန္လုပ္ျပီး တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔
မ်ားသို႔ သြားရန္ ၾကိဳးစားေနၾကသည္။
ရုရွားတြင္ေနစဥ္က ဆရာတစ္ေယာက္ ေျပာပုံမွာ မင္းတို႔အရည္အခ်င္းနဲ႔
ႏ်ဴးကလီးယားစက္ရုံ တည္မယ္ဆိုေတာ့ အနာဂတ္က ေတာ္ေတာ္ရင္ေလးစရာပါပဲတဲ့။
ဟုတ္ကဲ့။ ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ ပါသည္။ စာသင္ခ်ိန္တြင္ ရုရွားေက်ာင္းသားမ်ားလို
က်ားကုတ္က်ားခဲ မၾကိဳးစားပဲ ဗိုလ္ေလာင္း ဘ၀ကလို လစ္လွ်င္လစ္သလို
အိပ္ၾကသည္မွာ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားမ်ားသာ ရွိပါသည္။ တကယ္ၾကိဳးစားသည့္
ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ တခ်ိဳ႔ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ယခုအခါ အေၾကာင္း
အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ကို ေက်ာခိုင္းသြားၾကျပီ ျဖစ္ပါသည္။
ယခုအခါတြင္ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ကို ထုိထိုေသာပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ထုတ္လုပ္ရန္
စဥ္းစားေနၾကေသာ အာဏာရူးတစ္စု၏ အနာဂတ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရုံသာ ရွိပါေတာ့သည္။
အထက္ပါ စာမူအား တင္ျပခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ကေတာ့ Sunday, June 7th, 2009 ျဖစ္ၿပီး
အခ်ိန္ 2:46 am မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ စာမူရဲ့ အမ်ိဳးအစား ကေတာ့ အေတြ႔အႀကံဳ
ျဖစ္ပါတယ္။ သင့္အေနနဲ႔ သေဘာထား အျမင္ အယူအဆမ်ားကို ေပးသြားလုိ႔ ရပါတယ္။
ယခုလို အားေပး ၾကည့္ရႈတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။
12 Responses to “နအဖ၏ မတရား ထုတ္ပယ္ခံရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ အမွတ္တရ”
hlalaysein says on June 7th, 2009 at 2:19 pm :
_င္သာေျပးခံလိုက္ ေမာင္ေအးေရ။။။
ေ၀ယံ says on June 7th, 2009 at 5:40 pm :
ေဆာင္းပါးက အေၾကာင္းအရာေတြမွန္ပါတယ္။ သံအမတ္ တင္စိုးက
ဆန္ေတာင္ေရာင္းစားတာပဲ။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို တစ္လ ဆန္တစ္အိတ္
မ၀ယ္မေနရ၀ယ္ရတယ္။ သူက ပြဲခရတာကိုး။ အဲဒါေၾကာင့္ အခုသူ တာေမြမွာ
ဆန္ေရာင္းေနရၿပီ။
Pyi Thu says on June 7th, 2009 at 6:22 pm :
Very nice post! I read twice
ဦးဗိုလ္သခင္ဆ၇ာ says on June 7th, 2009 at 6:38 pm :
ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာမယ္ ရရွားေရာက္စစ္သည္တို ့။
ျမန္မာျပည္ကို ကယ္တင္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို ့ရဲေဘာ္သုံးက်ိတ္( အေယာက္၃၀)နဲ့
ဂ်ပန္စစ္ပညာေတြသင္ျပီး ျမန္မာျပည္သိမ္းဖို့ျပန္ခဲ့ၾကတာပါ။
ရဲေဘာ္တို့..
ရုရွားက အေမရိကန္သံရံုးကုိဆက္သြယ္ပါ။ အေမရိကမွာ ဆက္လက္ပညာသင္ယူပါ။
ျမန္မာျပည္လူထု ဘာလဲဘယ္လဲ ရဲေဘာ္တို ့သိပါတယ္။
နအဖ၏ မတရား ထုတ္ပယ္ခံရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ အမွတ္တရ « Save Burma says
on June 7th, 2009 at 7:42 pm :
[...] သက္ေသခံ အျဖစ္မွန္မ်ားကို စည္းလံုးျခင္းရဲ႕အင္အား (ဖိုးတရုတ္)၏
ဘေလာ့ဂ္မွ [...]
Ko Gyi Kyaw says on June 8th, 2009 at 9:21 am :
Congratulation ! You are Great soldier due to dare to post this experience.
ေကာင္းျမတ္မင္း says on June 8th, 2009 at 12:27 pm :
က်ေနာ္လည္း ရုရွားမွေခါင္းမာေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ သနားတယ္..
အြန္လုိင္းမွာေတြရင္ က်ေနာ္အျမဲတမ္းေျပာပါတယ္ သူတုိ ့ေျပာေတာ့ ဟုိမွာအား
လုံးအဆင္ေျပတယ္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ဘယ္လုိ ့ဘယ္ခ်မ္းသာအျမဲတမ္းေျပာပါတယ္
က်ေနာ္အထင္ ဒီလုိ ့ေကာင္းမ်ိဳးေတြပဲ ရရွားမွာ ပညာေတာ္သင္ရတယ္ထင္ခဲ့တာပါ
အခုလုိ ့အေမ်ွာ္အျမင္ရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေကာင္းေတြ ေတြ ့ရလုိ
့အားရဝမ္းသားပါတယ္ အခုလုိကိုယ့္အေတြ ့အႀကံဳကုိေျပာျပေပးတဲ့ ရရွားမွ အကုိ
(သုိ ့) ညီ ကုိႀကိဳဆုိပါတယ္ ေလးလဲ ေလးစားပါတယ္
soe says on June 8th, 2009 at 12:43 pm :
nice job.
အေနာ္ရထာ says on June 9th, 2009 at 10:36 pm :
အမွန္ေတြခ်ည္း ေရးသြားတာပါ.. လိုတာပဲရွိတယ္.. မပိုပါဖူး..
လူပါး၀တဲ့ေကာင္ေတြ ဳကီးစိုးတဲ့ စစ္တပ္ဳကီးထဲမွာ ျပည္သူ ့ရင္ေသြး
စစ္စစ္ေတြ ရွိပါေသးတယ္.. စီနီယာဳကီးကို တကယ္ေလးစားပါတယ္…
leveller says on June 11th, 2009 at 1:49 pm :
သန္းေရႊတို႔၊ေမာင္ေအးတို႔ ေရ …
_င္သာေျပးခံလုိက္ … မင္းတို႔ ” နအဖ ” စစ္တပ္က ညဴကလီးယားလက္နက္ ရေအာင္လုပ္မယ္ !!!
ေခြးပါးစပ္ေတြက နတ္စကားေတြ ထြက္ လို႔ … ေဟ႔ ေကာင္ေတြ ေနာက္ဆယ္သက္
ႀကိဳးစားလိုက္အံုး … ဘယ္ေတာ႔မွ ရမွာမဟုတ္ဘူး ေဟ႔ …. မင္းတို႔ ေတြ
_င္ခံတာေတာင္ရမွာမဟုတ္ဘူး …
သိုးငယ္ says on June 12th, 2009 at 11:40 pm :
လူဆိုး လူညစ္ လူစိတ္မရွိတဲ ့ ေကာင္ေတြ …
ဘယ္ေတာ ့မွ ရမွာမဟုတ္ဘူးကြ …
စံေဖာင္း says on June 20th, 2009 at 10:59 pm :
အကို၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္…ရုရွားေရာက္ေနတယ္အဆက္အသြယ္မရဘူး…သူ့ ့ မိဘကိုလဲမေျပာရက္
ဘူး….အေတြ႔အၾကံဳကိုေတြ႔ခြင့္ရတဲ့အတြက္.၀မ္းသာပါတယ္..၀မ္းလဲနည္းမိတယ္.
--
Amy
May all beings peace & harmony,
Subscribe to:
Posts (Atom)
