ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ကၽြန္ေတာ္႕ကစားဟန္အတိုင္း သြက္သြက္လက္လက္ ကစားျပတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔တတိယ ကစားတဲ႔ သူတစ္ေယာက္က အေတာ္ ကၽြမ္းက်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ကၽြန္ေတာ္႕ကစားေနၾက အတိုင္း ကစားရင္းကို သူ႔ရဲ႕ လက္ျပန္ေဘာေတြက ကၽြန္ေတာ္လြတ္ေနတဲ႔ ေနရာေတြကို တဖြဲဖြဲက်တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အေျပးအလႊားလိုက္ရင္လည္းမမွီႏိုင္တဲ႔ ေနရာေတြ။ လိုက္လို႔ မမွီႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ႔ ေနရာေတြ ဆိုေတာ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း အေသအေၾက မလိုက္မိဘူး။ ဒါနဲ႔ ပြဲျပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္
ႏွစ္ပြဲျပတ္နဲ႔ ရံႈးတယ္။
ေဖေဖ လာၾကည္႔ေတာ႔မွ ဘယ္ကမွန္း မသိတဲ႔ ကိုယ္႕ထက္ အတန္းၾကီးက လူတစ္ေယာက္ကို
ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ရံႈးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ျပီး မေက်နပ္။ ဒီလူကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္
တစ္ေန႕ ႏိုင္ေအာင္ ကစားမယ္ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲမွာ မွတ္ထားလိုက္တယ္။ ေဖေဖနဲ႔
အိမ္ျပန္လာေတာ႔ ေဖေဖက လမ္းမွာ ဘာမွ ေသခ်ာ မေျပာဘူး။ သူ႕ဖာသာ ေအးေဆး
ေလွ်ာက္လာတယ္။ ေဖေဖ ဘာမွ မေျပာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာတယ္။
တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္ တင္းနစ္ကစားတာ ေဖေဖ ပထမဦးဆံုး လာၾကည္႔တဲ႔ ပြဲ။ ေဖေဖ
တစ္ခုခုေတာ႔ ေျပာဖို႔ ေကာင္းတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေဖေဖ လာၾကည္႔တဲ႔ ပြဲမွ ႏွစ္ပြဲျပတ္နဲ႔ ရံႈးရတယ္လို႔။ ဒီလူရဲ႕
ရုိုက္ခ်က္ေတြက အသာေလးဆိုေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္လို႔ မမွီႏိုင္တဲ႔ ေနရာေတြကို
သူက သူရဲ႕ လက္ျပန္ရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပို႔သြားတာ။ ဟူး...ဒီရုိက္ခ်က္ေတြ
ျပန္ေတြးရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေဘးနားက ေဖေဖ႕ကို တစ္ခုခု ေျပာခ်င္တယ္။ ေဖေဖရဲ႕ဘာမွ
မေျပာပဲ တိတ္ဆိတ္ေနတာကလည္း ကၽြန္ေတာ္႕ကို ပိုျပီး အေနရခက္ေစတယ္။ ဒါေၾကာင္႔
ေဖေဖ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ စကားစလိုက္တယ္။
“ ဒီေန႕ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကစားတဲ႔သူက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ေနာ္ ေဖေဖ။ သားမမွီတဲ႔
ေနရာေတြကို သူ႕ရဲ႕ လက္ျပန္ရိုက္ခ်က္နဲ႔ သူရိုက္ျပီး ကစားသြားတာ။ ”
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတာကို ေဖေဖက နားေထာင္ျပီး...
“ သူ ေကာင္းတယ္ ဆိုတာလည္း ဟုတ္တယ္။ သူရဲ႕ လက္ျပန္ရိုက္ခ်က္ေတြ ေကာင္းတယ္
ဆိုတာလည္း ဟုတ္တယ္။ သူက သားလြတ္ေနတဲ႔ ေနရာေတြကို ရုိက္တယ္ ဆိုတာလည္း ဟုတ္တယ္။
ဒါေပမဲ႔ တစ္ခုေတာ႔ မဟုတ္ဘူးသား။ ”
“ ဗ်ာ...၊ ဘာလဲ ေဖေဖ။ ”
“ ဘာလဲ ဆိုေတာ႔ သူ႕ရိုက္ခ်က္ေတြကို လိုက္ဆယ္ဖို႔ သားက မမွီဘူးလို႔ ေျပာတာေလ။
တကယ္ေတာ႔ သူ႕ရိုက္ေတြ ေကာင္းတယ္ ။ သားလြတ္ေနတဲ႔ ေနရာကို လိုက္ရိုက္တယ္
ဆိုတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ သားရယ္ ၊ သားေသခ်ာ စဥ္းစားပါဦး။ တင္းနစ္ ရိုက္တယ္
ဆိုတာ သူမ်ား ဟာကြက္ လြတ္ကြက္ ဆီကို ရိုက္ရတာ မဟုတ္လား။
တကယ္ေတာ႔ ဒီေန႕ သူရဲ႕ ရိုက္ကြက္ေတြ ေကာင္းတယ္ ဆိုတာထက္ ငါ႔သားက
သူရိုက္လိုက္တာေတြ ငါ မမွီတဲ႔ ေနရာကို ေရာက္ေနပါလား ဆိုျပီး မလိုက္လို႔ ဒီေန႕
သား ရံႈးရတာပါ။ ”
ေဖေဖ ဒီလို ေျပာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အံ့ၾသသြားျပီး . .
“ မဟုတ္ဘူးေလ.ေဖေဖ။ သူ႕ရိုက္တာေတြကို သားမွ မမွီတာေလ။ ”
ဒီေတာ႔ ေဖေဖက ျပံဳးၾကည္႔ျပီး. . .
“ ဟုတ္တယ္။ ငါ႕သားစိတ္ထဲမွာ ဒါကေတာ႔ မမီွပါဘူးလို႔ ရွိေနတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင္႔
မလိုက္တာ။ မလိုက္ေတာ႔ မမွီဘူး။ မမွီဘူးလို႔ ထင္ေနေတာ႔ မလိုက္ျဖစ္ဘူး။ ဒါေၾကာင္႔
ငါ႔သား ရံႈးခဲ႔တာပဲ။ တကယ္ေတာ*႔ **“ မမီွဘူးဆိုတာ မလိုက္လို႔ပါ။ ”* တကယ္လို႔
ငါ႕သားသာ ဒီေဘာလံုးကို မီွရမယ္ ဆိုတဲ႔ စိတ္နဲ႔ လိုက္ၾကည္႔စမ္းပါ။ ဒီေဘာလံုး
ရပ္ေနသလို ငါ႔သားဆီက စြမ္းအင္ေတြ ထြက္လာျပီး မွီလာပါလိမ္႕မယ္။
မမွီႏိုင္ဘူး ထင္ေနသ၍ေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မီွလာလိမ္႕မယ္ မဟုတ္ဘူး. . သား။ ငါ မီွရမယ္
ဆိုတဲ႔ စိတ္နဲ႔ လိုက္ၾကည္႔စမ္းပါ။ မွတ္ထားသား ဘယ္အရာ မဆို *“ မမွီဘူးဆိုတာ
မလိုက္လို႔ပါ။ ”* ”
ေဖေဖ ဒီလို ေျပာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံခ်င္ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဘာမွ ေတာ႔
ျပန္မေျပာျဖစ္ပဲ အိမ္ေရာက္လာခဲ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီညက တစ္ညလံုး
အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႔ပါ။ တစ္ညလံုး စဥ္းစားေနခဲ႔တယ္။ ငါ တကယ္ကို မမွီတာလား ။
မမွီဘူးထင္ျပီး မလိုက္ျဖစ္တာလား ၊ ေဖေဖ ေျပာသလိုေရာ တကယ္လား။ ကၽြန္ေတာ္
ကစားခဲ႔တဲ႔ တင္းနစ္ပြဲေတြ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတြးၾကည္႔တယ္။ ဒီေန႕ ကစားတဲ႔ ပြဲကို
ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတြးၾကည္႔တယ္။ ေဖေဖ ေျပာတာ အမွန္ပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
မမီွႏိုင္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ေနတာက ကၽြန္ေတာ္႕ကို
တင္းနစ္ေဘာလံုးေနာက္ကို မလိုက္ပဲ အရံႈးပြဲေတြနဲ႔ ေတြ႕ေစခဲ႔ပါလားလို႔လည္း
ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕လာခဲ႔တယ္။ တကယ္လုိ႔ ငါ အားစိုက္လိုက္ရင္ မွီခ်င္မွီလာႏိုင္တယ္
ဆိုျပီးလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ ငါ.မီွေအာင္ လုိက္ၾကည္႔မယ္ လို႕လည္း
ကၽြန္ေတာ္ သံဓိဌာန္ခ်မိတယ္။
ေနာက္ေန႕ကစျပီး ေဘာလံုးနားေရာက္ေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ ရိုက္ခြင္႔မရပဲ
ေခ်ာ္ခ်င္ေခ်ာ္သြားပါေစ ကၽြန္ေတာ္ ေဘာလံုးေနာက္ကို အားစိုက္ျပီး လိုက္ခဲ႔တယ္။
ဒီေတာ႔ အရင္က ကၽြန္ေတာ္ မမီွႏိုင္ပါဘူးဆိုတဲ႔ ေဘာလံုးေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္
လက္တစ္ကမ္း အမွီမွာ လိုက္ျပီး ရိုက္ႏိုင္လာတယ္။ ေနာက္ဆံုး မမွီဘူးဆိုရင္လည္း
ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ သက္လံုေကာင္းလာခဲ႔တယ္။
ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ကို လက္ျပန္ရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႔ လြတ္ေနတဲ႔ ေနရာေတြကို ရိုက္ခဲ႔ျပီး
ႏွစ္ပြဲဆက္ ရံႈးေစခဲ႔တဲ႔ အတန္းၾကီးက ေက်ာင္းသားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတြ႕ေတာ႔
သူ႕ရဲ႕ ရိုက္ခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အတင္းလိုက္တယ္။ တကယ္ကို အံ့ၾသစရာပါပဲဗ်ာ.
အရင္က မမွၤီပါဘူးဆိုျပီး လက္ျပန္ရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕လြတ္ကြက္ေနရာ
ရိုက္ခဲ႔သူကို ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ပြဲျပတ္ ၊ အမွတ္ျပတ္နဲ႔ အႏိုင္ရခဲ႔ပါတယ္။
ဒီတစ္ပြဲထဲမွာ မဟုတ္ပါဘူး.။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ ဆက္ရိုက္သမွ် ပြဲေတြကိုလည္း
ကၽြန္ေတာ္ မမွီဘူးဆိုတာ မျဖစ္ေအာင္ ေဘာလံုးေနာက္ အားစိုက္ျပီး ေလအဟုန္ကဲ႔သို႔
ကၽြန္ေတာ္ လိုက္တယ္။ ေဘာလံုးေနာက္ လို္က္သူ ေဘာလံုးရတာ မဆန္းပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔
ကၽြန္ေတာ္႕မွာ လြတ္ထြက္သြာတယ္ ဆိုတဲ႔ ေဘာလံုး ရွားလာသလို ကၽြန္ေတာ္လည္း
အဆင္႔ေတြ တတ္ျပီး ကမာၻ႕ခ်န္ပီယံ ျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္႕ကို ခ်န္ပီယံ ျဖစ္ေစတဲ႔ အရာက ဘာလဲ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္႕မွာ ေျပာစရာ
စကားတစ္ခြန္းကိုပဲ ထုတ္ျပရမွာပါ။
“ မမွီဘူး ဆိုတာ မလိုက္လို႔ပါ။ ”
ဒီေကာင္ေလးကေတာ႔ စပိန္ႏိုင္ငံကို ကိုယ္စားျပဳျပီး ကမာၻ႕ခ်န္ပီယံ ျဖစ္လာခဲ႔တဲ႔ ၊
အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရယ္နဲ႔ ကြင္းထဲမွာ တလႊားလႊား ေျပးလြားေနတတ္တဲ႔ Rafael Nadal ပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။
အခု စာဖတ္သူတို႔ေရာ ဘယ္အရာကမ်ား လိုက္လို႔ မမွီဘူးဆိုျပီး ျဖစ္ေနပါသလဲ။
ဒါဆိုရင္ Rafael Nadal ရဲ႕ စကားကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာရမွာပါပဲ။
“ မမွီဘူးဆိုတာ မလိုက္လို႕ပါ။ ”
တကယ္လို႔သာ အျမဲတမ္း အားစိုက္ျပီး လိုက္ၾကည္႔လိုက္ပါ။ တစ္ေန႕ေန႕ေတာ႔
ကိုယ္မမွီဘူးဆိုတဲ႔ အရာကို မွီၤလာပါလိမ္႔မယ္။
source; Best Advice I Ever Had
No comments:
Post a Comment