ဤႏုိင္ငံ႐ွိ ကေလးငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ကိုယ္ပိုင္ email account မ်ား႐ွိၾကသည္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ ေက်ာင္းမ်ားက ၀ယ္ယူအသုံးျပဳထားေသာ Education Website မ်ား၏ email account မ်ားျဖစ္သည္။ ဆရာ၊ ဆရာမ အားလုံး၊ ကေလးအားလုံး၏ email လိပ္စာမ်ားကို အလြယ္တကူရ႐ွိႏုိင္ေသာ Portal မ်ားျဖစ္သည္။
တစ္ေန႔တြင္ ကေလးမေလး တစ္ေယာက္သည္ ငိုယိုၿပီး ေက်ာင္း႐ွိ IT Department ထံသို႔ စာတစ္ေစာင္လာပို႔သြားခဲ့သည္။ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးသည္ သူမ၏ email password ကိုသိၿပီး၊ အဆုိပါ email account ျဖင့္ တစ္တန္းလုံး႐ွိ ေယာက်ၤားေလးမ်ားထံ အလြန္ညစ္ညမ္းေသာ စာတစ္ေစာင္ ပို႔လုိက္ေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ထုိစာ၏ အဓိပၸါယ္သည္ လိင္ပုိင္းဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား ျပဳမူလုပ္ေဆာင္လုိပါသျဖင့္ ေမွ်ာ္လင့္ေနေၾကာင္းကို ေယာက်ာၤးေလးမ်ားအား အသိေပးေၾကျငာထားျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိရင္နာမိသည္မွာ ထုိျပစ္မွုက်ဴးလြန္ေသာ ကေလးမေလးသည္ ယခု Primary 4 တက္ေရာက္ေနၿပီး အသက္အ႐ြယ္အားျဖင့္ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔သာ ႐ွိေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
၁၀ ႏွစ္အ႐ြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ အဆိုပါ ကိစၥႏွင့္ဆုိင္ေသာ ဗဟုသုတသည္ မိဘမ်ားသင္ၾကားေပးသည္ေတာ့ မဟုတ္တန္ရာ။ Internet ကသင္ၾကားေပးျခင္းသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သူတစ္ပါး၏ email account ကို ခုိးယူသုံးစြဲ၍ ထုိကဲ့သို႔စာမ်ဳိးပို႔ခဲ့ေသာ စိတ္ဓါတ္ကိုမူ၊ ၁၀ ႏွစ္အ႐ြယ္ သမီးေလး မည္သည့္ေနရာက သင္ၾကားတက္ေျမာက္ခဲ့ပါလဲ။ အဲဒီလို လုပ္ရဲတဲ့ သတၱိကို သမီးငယ္ေလးအတြက္ မည္သူက ႐ုိက္သြင္းေပးခဲ့ပါသလဲ။
မိမိတုိ႔လူမ်ဳိးမ်ား အတြက္ တိုးတက္ေသာ ႏုိင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားတြင္ ကေလးငယ္မ်ားကို ေက်ာင္းထားႏုိင္သည္မွာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာျဖစ္သည္။ မိမိရင္ေသြးကို လူတကာႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းလုိက္လွ်င္ ေ႐ွ႕ဆုံးမွာ ႐ွိေစခ်င္ေသာ ေမတၱာတရားျဖင့္ ႀကိဳးစားၾကရျခင္းလဲ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မိမိတို႔၏ သမီးငယ္ေလးမ်ားကို တိုးတက္မွု၏ ေနာက္ကြယ္မွ အရိပ္မည္းႀကီး မစြန္းထင္းမိေအာင္၊ မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္တတ္ေအာင္၊ အဆိုးႏွင့္အေကာင္း ခြဲျခားနားလည္ေအာင္၊ အတုယူမမွားေအာင္ အထူးသျဖင့္ မိခင္မ်ားက အၿမဲတမ္း သင္ၾကားေနဘို႔ လဲလိုအပ္ေပလိမ့္ဦးမည္။
မိမိအခန္း ဌားေနေသာ အိမ္႐ွင္တြင္ ၁၀ ႏွစ္အ႐ြယ္ အမႊာသမီးေလး ႏွစ္ေယာက္႐ွိၾကသည္။ အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ သမီးငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္သည္။ သူတို႔မိခင္သည္ အျပင္အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း မလုပ္ဘဲ သမီးကေလးႏွစ္ေယာက္ကို သာ သူမ၏ အခ်ိန္အားလုံး ေပးထားသည္။ ထမင္းအတူတူစား၊ အိမ္စာအတူလုပ္၊ အတူေစ်းသြား၊ ေနာက္ဆံုး ကေလးႏွစ္ေယာက္ Internet Chatting လုပ္ေနလွ်င္လည္း မိခင္က ေဘးက႐ွိၿမဲ။ ျမန္မာစာကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေရးတတ္ ေအာင္သင္ေပးသလုိ၊ တနဂၤေႏြ ေန႔တိုင္းလဲ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ ဗုဒၶဘာသာ သင္တန္းလုိက္ပို႔ေပးေသးသည္။ ဘုရား႐ွိခုိး အမ်ဳိးမ်ဳိး ကို အဂၤလိပ္လိုေရာ၊ ျမန္မာလိုပါ ႐ြတ္ဆုိႏိုင္သလို၊ မိန္းကေလးတုိ႔ သိသင့္ေသာ အႏၱရာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို လဲ မိခင္ကေဘးနားက ေျပာျပဆံုးမ ေနတတ္သည္။ ဒီႏိုင္ငံတြင္ ႀကီးျပင္းလာေသာ္လည္း သမီးငယ္ေလးမ်ားသည္ ေခတ္မီ၍ လိမၼာၾကသည္။ ယဥ္ေက်း၍ မိဘကို အလြန္ စာနာတတ္ၾကသည္။ အလြန္ၾကည္ႏွုးေလးစားဖြယ္ေကာင္းေသာ မိသားစုေလးျဖစ္သည္။
မိဘႏွစ္ဦးလုံး အလုပ္လုပ္ရေသာ မိသားစုမ်ဳိးတြင္ သမီးငယ္ေလးမ်ားသည္ မိခင္ႏွင့္ ေႏြးေထြးေသာ ရင္းႏွီး ဆက္ဆံမွု ႐ွိရန္လုိအပ္ေပသည္။ ဤႏုိင္ငံတြင္ Secondary School အ႐ြယ္သည္ ေယာက်ၤားေလးမ်ားႏွင့္ ပြင့္လင္းစြာ ရင္းႏွီးလြန္ေသာ အေျခအေနမ်ားကို ဖန္တီးတတ္ၾကၿပီ။ျမန္မာအေငြ႕အသက္ျဖင့္ ခံစားရလွ်င္ မိမိ ပိုးေမြးသလို ေမြးခဲ႔ရေသာ သမီးငယ္ေလးသည္ ၁၆ ႏွစ္ မျပည့္မီကပင္ ေယာက်ၤားေလးမ်ား၏ အိပ္ယာထဲ ေရာက္ေနလွ်င္ မည္သို႔ေသာ တရားႏွင့္ ေျဖသိမ့္ရပါမည္နည္း။
တခ်ိဳ႕မိခင္မ်ားသည္ မိမိကေလးမ်ား ျမန္မာလို မေျပာတတ္သည္ကိုပင္ ဂုဏ္ယူေနၾကေသးသည္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ သူမ်ားအလႉကိုအလကားလာစားရင္း “ကေလးေတြက ဒီမွာႀကီးေတာ့ ျမန္မာလုိမေျပာတတ္ဘူးေလ.. ဟင္း..ဟင္း..ဟင္း.. “ ဟုလူပုံအလယ္ဂုဏ္ေဖာ္ေနၾကေသးသည္။ အလြန္ထူးဆန္းအ့ံၾသဖြယ္ေကာင္းေလစြတကား။ မိမိကိုယ္တိုင္ ျမန္မာစင္စစ္ျဖစ္ပါလွ်က္၊ ျမန္မာျပည္မွာ ေနထုိင္ခဲ့ဘူးပါလွ်က္ မိမိကေလးျမန္မာစကားမတတ္ျခင္းသည္ လူပုံအလယ္ ႄကြား၀ါရေသာ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ပါသလား။ အခ်ိန္ယူ၍ ျမန္မာစကားမသင္ေပးႏုိင္လွ်င္လည္း႐ွိပါေစေတာ့။ သို႔ေသာ္ မ်က္စခ်ီ၍ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ေနျခင္းကေတာ့ တဆိတ္လြန္လြန္းသည္ဟု ခံစားမိသည္။ ျမန္မာစကားမေျပာတတ္တာကိုပင္ မိဘကိုယ္တုိင္က ဂုဏ္ယူေနလွ်င္ကေလးငယ္ကို ျမန္မာ့အေငြ႕အသက္၊ ျမန္မာ့သဘာ၀ကို ခ်စ္တတ္ဘို႔ဆုိလွ်င္ ပို၍ပင္ေ၀းေပလိမ့္မည္။ ေျပာသူသာ အ႐ူးျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
တခါတရံတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ကိုယ္တိုင္ေျပာေသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကို ေလွာင္ေျပာင္သည့္ ဟာသမ်ားလည္း႐ွိေသးသည္။ မိမိၾကားဖူးသည့္ ဟာသတစ္ခုမွာ
“ႏိုင္ငံတကာမွ ခရီးသည္မ်ားစြာ တင္ေဆာင္ပ်ံသန္းလာေသာ ေလယာဥ္တစ္စင္းသည္ စက္ခၽြတ္ယြင္းသျဖင့္ ေလယာဥ္ေပၚ႐ွိအမ်ဳိးသားခရီးသည္ ၁၀ ခန္႔ ခုန္ခ်မွသာ က်န္လူအားလုံး၏အသက္ကို ကယ္တင္ႏိုင္မည္ဟု ေၾကျငာလိုက္သည္တဲ့။ ထိုအခါ ပထမဦးဆုံး ေယာက်ၤားႀကီးတစ္ဦးထလာၿပီး ရဲရဲ၀င့္၀င့္ျဖင့္ “ေဟ့ ဟစ္တလာ” ဟုေအာ္ၿပီး ခုန္ခ်သြားတယ္တဲ့။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကလဲ “ေဟ့ ေဂၚဗာေခ်ာ့” ဟုေအာ္ၿပီး ခုန္ခ်ေလ၏တဲ့။ ဒီလုိပဲ မိမိတို႔ ႏုိင္ငံရဲ႕ မိမိဂုဏ္ယူတဲ့ ေခါင္းေဆာင္နာမည္ေတြကို ေအာ္ ေအာ္ၿပီး ခုန္ခ်ၾကသည္ေပါ့ေလ။ ေနာက္ေတာ့ ေတာင္႐ွည္နဲ႔ ေခါင္းေပါင္းနဲ႔ ၀တ္ထားတဲ့ ျမန္မာႀကီးတစ္ေယာက္ ထလာပါေရာတဲ့။ ဒီေနာက္မွာေတာ့ လြန္စြာမွ ေအာင္ျမင္ခံ့ညားေသာအသံျဖင့္ “ေဟ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း” လို႔ ေအာ္ၿပီးေဘးနားက ကုလားကို တြန္းခ်လုိက္ေရာတဲ့။”
ငယ္ေသးေသာအ႐ြယ္ မိမိလည္း ၾကားဖူးခါစက ရယ္မိေသးသည္။ ေနာက္တျဖည္းျဖည္း အသက္အ႐ြယ္ ရလာေတာ့ ျမန္မာကို သေရာ္္ထားတာပါလားဟုု ေတြးမိတတ္လာသည္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာ့ ေရေျမ ၊ ျမန္မာ့ သဘာ၀သည္ ျမတ္ႏုိးဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ ေကာင္းမြန္ေသာ အေလ့အထ မ်ားစြာလဲ႐ွိသည္။ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ ႏွင့္ ရယ္စရာ႐ွိလွ်င္လည္း ၿပံဳး႐ုံသာ ၿပံဳးရမည္ ဆိုေသာ အယူ၀ါဒမ်ဳိးကို လုိက္နာရန္ မလုိအပ္ေတာ့ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ား၏ ပန္းကေလးမ်ားကို သဘာ၀အေလွ်ာက္မပြင့္လန္းေစဘဲ ပြင့္ဖတ္မ်ားကို အတင္းဆြဲလွန္၍ ဇြတ္အတင္း ပြင့္ေစႏုိင္ေသာ ဓေလ့မ်ဳိးကို ေတာ့ေ႐ွာင္႐ွားသင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။
အခ်ိန္တန္လွ်င္ သဘာ၀အတုိင္း လွပစြာ ပြင့္လန္းလာၾကမည္ျဖစ္ေသာ၊ ဖူးတံ၀င့္ခ်ီေနသည့္ ျမန္မာ့ခ်စ္သမီးငယ္ေလးမ်ားသည္ ႏုိင္ငံတကာအလယ္တြင္ ေတာက္ပေသာ၊ ေမႊးႀကိဳင္ေသာ ပန္းပြင့္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစသတည္း။ ထုိ႔ထက္ပို၍ ျမန္မာ့ေရေျမ သဘာ၀ကို ခ်စ္တတ္ေသာ ႏွလုံးသားမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ၾကပါေစသတည္း။ သည့္ထက္ပိုႏိုင္ခြင့္ ႐ွိေသးလွ်င္ အမိေျမကို အက်ဳိးျပဳႏိုင္ေသာ၊ ျမတ္ေသာ မိန္းကေလးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစသတည္း ဟုဆုေတာင္းခ်င္ပါသည္။ ။
ေဆာင္းပါး - seenbseen blog မွရယူသည္။
