This short film (10 min.) is a poetic and political essay about the beauty and tragedy of Burma. It is inspired by the book "Freedom From Fear" by Nobel Peace Laureate and Burmese opposition leader Daw Aung San Suu Kyi, who has been under house arrest for 12 of the last 18 years.
The narrator is 81 year old Burmese spiritual leader the Venerable U Kovida, who was once arrested and tortured by the Burmese regime. He is the founder of Sasana Moli, The International Burmese Monks Organization (IBMO), and one of the leaders of the peaceful "Saffron Revolution". This is a film about "Metta Sutta", the Buddhist prayer of loving-kindness and its power.
THE LONG VERSION OF THE FILM IS NOW IN PRODUCTION. LOOK AT TRAILER 4min.
Monday, 24 November 2008
Freedom from Fear
ဇာတ္တူသားစား ျမန္မာ စစ္ အစိုး ရ
က် ေနာ္တို႔ ၏ ဘိုးေဘး မ်ား ျမန္မာ ႏိုင္ငံ တြင္ ကြၽန္ျဖစ္ ခဲ့ၾက ရသည့္ ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီေခတ္ ၌ တမ်ဳိးသားလံုး လြတ္လပ္ေရး လိုခ်င္၍ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ ၾကသည္။ တိုင္းတပါးသား တို႔၏ ကြၽန္ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ရန္
မ်ဳိးခ်စ္စိတ္မ်ား အလြန္ထက္သန္ၾကသည္။ မိမိကိုယ္ကို “သခင္”၊ “သခင္မ”ဟု အမည္တပ္ကာ နယ္ခ်ဲ႕ကို ေတာ္လွန္သည္။ အုပ္စိုးသူ ၿဗိတိသွ် အစိုးရ၏ အာဏာကို ဖီဆန္ၾကသည္။
အာဏာဖီဆန္သူ ျမန္မာတို႔အား တိုင္းတပါးသား နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးျပစ္မႈျဖင့္ ေထာင္ (၆)လ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္သည္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ထက္သန္သူ ျမန္မာတို႔ကလည္း “သခင္ေပါက္စ ေထာင္(၆)လ” ဟူ၍ပင္ သေရာ္ကာ မေၾကာက္မရြံ႕ ေထာင္က်ခံၿပီး ႏိုင္ငံေရး လုပ္ၾကသည္။
လက္နက္ကိုင္ နည္းလမ္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကသည္လည္း ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းျဖင့္သာ ေအာင္ျမင္စြာ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ၿပီး လြတ္လပ္ေရး ရရွိလာခဲ့ သည္။ တမ်ဳိးသားလံုး ကြၽန္သေဘာက္ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။
(မွတ္ခ်က္။ အထက္ပါ သမိုင္းေၾကာင္း အစစ္အမွန္ကို ေနာင္လာေနာက္သားတို႔ သိရွိေအာင္ မေပ်ာက္ မပ်က္ ထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္ခဲ့ၾကသည့္ ေက်းဇူးရွင္မ်ားေၾကာင့္သာ ယခုကဲ့သို႔ ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တို႔ေခတ္တြင္လည္း မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားအား သမိုင္းေၾကာင္း အစစ္အမွန္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ လက္ဆင့္ကမ္းႏိုင္ရန္ တာဝန္ရွိလာသည္။)
တိုင္းတပါး ၿဗိတိသွ်တို႔က လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခား၊ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း ျခားနားသည္ျဖစ္ၿပီး နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔အေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ မရွိ၊ ရႏိုင္သမွ် ဂုတ္ေသြးစုတ္သည္။ အႏိုင္အထက္ျပဳ ကိုယ္က်ဳိးရွာသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုေခတ္၌ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔ တိုင္းတပါးသို႔ ထြက္ေျပးစရာ မလိုခဲ့။ ျမန္မာလူမ်ဳိး တို႔အေနျဖင့္ လက္မခံႏိုင္ေလာက္သည့္ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းမ်ား ရွိေနသည့္ တိုင္ေအာင္ ယခုေခတ္ေလာက္ တရားမဲ့မႈမရွိ။ ထိုေခတ္က ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္ျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရး မ်ားကို တေျပးညီ လက္ခံႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေစကာမူ အုပ္စိုးသူ ၿဗိတိသွ်အာဏာပိုင္တို႔က က်ဴးလြန္ ေဖာက္ဖ်က္မႈတို႔မွာ ယခုေခတ္ေလာက္ မဆိုးဝါးခဲ့။ ထိုစဥ္က တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈဆိုေသာ ေဝါဟာရမွာ ေခတ္မစားေသး။ သို႔ေသာ္ အုပ္စိုးသူအာဏာပိုင္တို႔က တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈကို အထိုက္အေလ်ာက္ ေလးစားစြာ က်င့္သံုးႏိုင္ေသးသည္။
ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွ စစ္အစိုးရမူကား ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း အေပၚမွာပင္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္၊ လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ ကင္းမဲ့သည္။ တိုင္းတပါးမွ က်ဴးေက်ာ္နယ္ခ်ဲ႕လာသူတို႔ပမာ ျပည္သူတို႔အေပၚ ရသမွ် ဂုတ္ေသြးစုတ္၍ ကိုယ္က်ဳိးရွာသည္။ အမိေျမေက်းဇူးကို ေမ့ေလ်ာ့ေနသည္။ အမိေျမကို သစၥာေဖာက္သည္။ အသားထဲမွ ေလာက္ထြက္ေလၿပီ။
ယေန႔ေခတ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ အမွန္ပင္ ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္း အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပိုင္ဆိုင္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ လက္ရွိအုပ္စိုးသူတို႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ အုပ္ခ်ဳပ္ခံရသည့္ဒဏ္၊ လြတ္လပ္မႈ ဆိတ္သုန္း ရသည့္ဒဏ္၊ လူ႔အခြင့္အေရး ဆံုးရွံဳးရသည့္ဒဏ္၊ တရားမဲ့မႈဒဏ္၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ဒဏ္၊ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ နိမ့္က်သည့္ဒဏ္၊ လူမ်ဳိးစုလိုက္ ျပဳန္းတီးသည့္ဒဏ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ-သာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ ေတာ့မည့္ဒဏ္ အစရွိသည္တို႔ကို ဆက္လက္ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့သျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔ အမိေျမမွ စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးေနရေလၿပီ။ က်န္သူတို႔လည္း ဆက္လက္ ေခါင္းငံု႔ခံေနရဆဲပင္ ရွိသည္။ ထိုထိုေသာဒဏ္တို႔မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ အနစ္နာခံႀကိဳးပမ္းေပးေနသူတို႔မွာလည္း အရက္စက္ဆံုး ႏွိပ္ကြပ္ ခံေနရ ျပန္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ရွိအုပ္စိုးသူတို႔က တာဝန္ရွိသည့္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေပးရမည့္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ကို ျပည္သူလူထုက မည္သည့္အခါမွ မွ်တစြာ မရရွိ။ ထိုအခါ လူထုမွာ ေရာဂါ ေဝဒနာ မ်ား ခံစားရင္း ႏိုင္ငံတကာအဆင့္ အျမင့္ဆံုးႏႈန္းျဖင့္ ေသဆံုးေနၾကရသည္။ မေသသင့္ပဲ ေသရသူတို႔ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဒုႏွင့္ေဒး ေပါမ်ားေနသည္။ ဤသည္မွာ ကိုယ့္လူမ်ဳိး အခ်င္းခ်င္း အႏုနည္းျဖင့္ ရက္ရက္ စက္စက္ သတ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ျပည္သူတို႔ ရင္နာေနရသည့္အျဖစ္၊ ခံျပင္းေနရသည့္အျဖစ္၊ လူမသိသူမသိ တက္ေခါက္ေနရသည့္ အျဖစ္တို႔ကို အာဏာပိုင္တို႔ သိေနမည္မွာ မုခ်မလြဲပင္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ကင္းမဲ့လြန္းသည္။ လစ္လ်ဴရႈႏိုင္လြန္းသည္။ တာဝန္မဲ႔ႏိုင္လြန္းသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔၏ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟမ်ား တဖက္စြန္းေရာက္ေအာင္ ဆိုးဝါးေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ၎တို႔က်ဴးလြန္မိသမွ် ျပန္လည္ အျပစ္ေပးခံရမည္ကို အေၾကာက္ႀကီးေၾကာက္ေနေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။
နယ္ခ်ဲ႕ေခတ္က ႏိုင္ငံေရး လုပ္ႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။ အလြန္ဆံုးေထာင္က် (၆)လထဲသာ။ လက္မေထာင္၍ ေထာင္ထဲဝင္သည္။ တမ်ဳိးသားလံုးလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရသည္ကို ဂုဏ္ယူၾကသည္။
ယေန႔ စစ္အစိုးရတို႔ေခတ္တြင္ အာဏာရွင္စနစ္ကို တြန္းလွန္မည့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခြင့္ လံုးဝမရွိ။ ႏိုင္ငံေရး ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ လႈပ္ရွားလွ်င္ အျခားရာဇဝတ္မႈပုဒ္မ အတပ္ခံရၿပီး (၆၅)ႏွစ္၊ (၆၈)ႏွစ္၊ (၉၉)ႏွစ္၊ ႏွစ္(၁ဝဝ)ေက်ာ္ စိတ္ထင္တိုင္း ဥပေဒမဲ့ အျပစ္ေပး ခံေနရသည္။
ႏိုင္ငံေရးအမႈသည္ မည္သည့္အခါမွ် ရာဇဝတ္မႈမဟုတ္။ ႏိုင္ငံေရးအမႈသည္ ႏိုင္ငံေရးအမႈသာျဖစ္သည္။ အျခားနာမည္ျဖင့္ မည္သို႔မွ် ေျပာင္းလဲအစားထိုး သတ္မွတ္၍ မရႏိုင္။ အတင္းအဓမၼ စြပ္စြဲကာ ဥပေဒမဲ့ ဆံုးျဖတ္စီရင္ ျပစ္ဒဏ္ခ်လွ်င္ အုပ္စိုးသူအစိုးရသာ မတရားမႈကို က်ဴးလြန္သူ ျဖစ္သည္။ ဥပေဒကို ေဖာက္ဖ်က္သူ သာ ျဖစ္ ေတာ့သည္။
ယေန႔ က်ေနာ္တို႔ေခတ္တြင္ကား တိုင္းတပါးနယ္ခ်ဲ႕တို႔ မရွိေတာ့ၿပီ။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႔မွာ ဆက္လက္ ကံဆိုးေနရဆဲ။ ပို၍ပင္ ကံဆိုးလွသည္။ အုပ္စိုးသူ စစ္အစိုးရက က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိး အခ်င္းခ်င္း ကြၽန္ဇာတ္သြင္း၍ တရားမဲ့ဆံုး၊ ကမ္းကုန္ေအာင္ အရက္စက္ဆံုး ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနရာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႔မွာ လူမ်ဳိးတူအခ်င္းခ်င္း၏ အာဏာရွင္ ကြၽန္သေဘာက္ဘဝမွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ ေသးပဲ ရွိေနရသည္။
သို႔ေသာ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ေပ်ာက္မသြား။ သႏၷိဌာန္က ေလ်ာ့မသြား။ အရက္စက္ဆံုး ဖိႏိွပ္ၿဖိဳခြဲ ခံေနရ သည့္တိုင္ လြတ္ေျမာက္လိုသည့္ဆႏၵက ပိုမိုႀကီးမားလာသည္။ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အနစ္နာခံသူ တို႔ ပိုမိုတိုးပြားလာသည္။ ဤအတိုင္း ဆက္လုပ္ႏိုင္သေရြ႕ တေန႔က်လွ်င္ အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွ ျမန္မာ တမ်ဳိးသားလံုး လြတ္ကို လြတ္ေျမာက္ ရမည္သာ။
လြင္ေအာင္စိုး ( ၂၂-၁၁-၂ဝဝ၈)
ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားေန႔
Sound that Echos (Set My People Free!!!)
If I stand on the edge of a mountain,
and a voice is raised it bounces back again,
and again and again.
So too are voices which cry out in wilderness,
in places that are believed to be hidden,
as if to act in any way is acceptable and none shall know.
Yet these voices said long ago in solitude,
echo over and over and over.
In the world created not by the hands of man.
If he feels he created himself,
his mistaken for what does not exist cannot make itself.
When I spoke the words
SET MY PEOPLE FREE !
Those were not my words
but the echo of the voice of eternity.
If the creator of all things hears these voices,
how can he turn a deaf ear?
Is he, stronger than that which created him?
Above all men and women?
Above, that which created him?
His adviser,
the one telling him what will become of him
when his body no longer works,
tells him what he wants to hear, for fear of his own life and family.
Does not tell him what he truly needs to hear,
for it may be a beautiful as his own acts and those condoned,
have been upon this world.
Not by the will of the creator,
but by the will of the destroyer he serves.
I am not Burmese
That I say
SET MY PEOPLE FREE !
Nor is that my voice,
other than the one that created me.
ျမန္မာစစ္သား (၆) ဦး ေကအန္ယူထံ လက္နက္ခ်
NEJ/ ၂၄ ႏိုဝင္ဘာ ၂၀၀၈
ျမန္မာစစ္တပ္အတြင္း လူသတ္မႈ၊ မုဒိမ္းမႈ၊ တပ္တြင္းဖိႏွိပ္မႈမ်ား အပါအဝင္ လူထုကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ မတရား ဖိႏွိပ္ညႇဥ္းပန္းအႏိုင္က်င့္မႈမ်ားကို ေန႔စဥ္က်ဴးလြန္ေနသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္အတြင္း ဆက္လက္ ေနထိုင္လိုစိတ္ မရွိေတာ့သျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ လာေရာက္ပူးေပါင္းရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း လက္နက္ခ်ျမန္မာစစ္သား (၆) ဦးထဲမွ စစ္သား ေမာင္ဖိုးေဇာ္က ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာၾကားသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ေသာၾကာေန႔က ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ုံး (ေကအန္ယူ) တပ္စခန္းတခုသို႔ ေရာက္ရွိလာၾကသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ စစ္သည္ (၆) ဦးအနက္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ ဆက္သြယ္ေရး စစ္သည္တဦးျဖစ္သူ ေမာင္ဖိုးေဇာ္က ၎၏တပ္တြင္းအေတြ႔အႀကဳံမ်ားအား ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္သည္။
လက္နက္ခ် ျမန္မာစစ္သည္ (၆) ဦးမွာ-
ေမာင္ဖိုးေဇာ္ (၁၈ႏွစ္) ကိုယ္ပိုင္အမွတ္ (တ/၃၆၉၃၄၁)၊ ခမရ(၅၂၂)၊ စခက(၁၆)။
ေမာ္ေက်ာ္ရဲေ႒း (၁၉ႏွစ္)၊ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္ (တ/၃၇၅၂၉၇)၊ ခလရ (၁၉)။
ေမာင္ဝင္းထြန္း (၂၁ႏွစ္)၊ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္ (တ/၃၇၇၁၂၈)၊ ခလရ (၄၃၉)။
ေမာင္ေက်ာ္ႏိုင္စိုး (၂၃ႏွစ္)၊ ကိုယ္ပိုင္ အမွတ္ (တ/၃၇၅၂၁၀)၊ ခလရ (၁၉)။
ရဲထြဋ္ဝင္း (၂၅ႏွစ္)၊ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္ (တ/၃၇၆၈၁၂)၊ ခလရ (၁၉)။
ကိုလမင္းထြန္း (၃၁ႏွစ္)၊ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္ (တ/၃၇၇၁၂၇)၊ ခလရ (၄၃၉) တို႔ျဖစ္သည္။
အဆုိပါ ျမန္မာစစ္သည္ (၆) ဦးသည္ ၎တို႔ ကိုင္ေဆာင္သည့္ လက္နက္မ်ားႏွင့္အတူ ေကအန္ယူ တပ္မဟာ (၃) ႏွင့္ တပ္မဟာ (၅) သို႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ေမာင္ဖိုးေဇာ္က “တပ္ထဲမွာ လူသတ္၊ မုဒိမ္းက်င့္၊ လူထုကို ႏွိပ္စက္တဲ့အလုပ္ေတြ ေန႔စဥ္ျမင္ေတြ႔ရေတာ့ ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ ဒီဘက္ကို လာေရာက္ပူးေပါင္းတာျဖစ္တယ္။ ဒီႏွစ္ ၂၀၀၈ (၉) လပိုင္းက ဆိုလို႔ရွိရင္ ဖာပြန္ခ႐ိုင္၊ ထီးမူးခီးဂြင္မွာ ေတာင္ယာထဲက ရြာသားေတြကို လိုက္ဖမ္းတာ မမိဘဲ (၁၂) သားအရြယ္ ေယာက်္ားေလး တေယာက္ကို ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ ဖမ္းမိတယ္။ အဲ့ဒါ မိမိခ်င္းပဲ သူပုန္ဆိုၿပီးေတာ့ ပစ္သတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ၂၀၀၇ ခု မိုးတြင္းမွာပဲ ေတာင္ငူခ႐ိုင္၊ တိပ္ပုရြာထဲမွာ ရြာထဲဝင္ၿပီး လူေတြ လိုက္ဖမ္းေတာ့ လူႀကီးေတြထြက္ေျပးၿပီး ႏို႔စို႔အရြယ္ ကေလး (၂) ဦး ပုခက္ထဲ က်န္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒါကို ခမရ (၅၂၂) က ဗိုလ္ႀကီးေနဝင္းျမင့္က သတ္ဖို႔အမိန္႔ေပးေတာ့ တပ္ၾကပ္ႀကီး ေက်ာ္မိုးနဲ႔ ဗိုလ္လႊမ္းမိုးေအာင္တို႔က ကေလးကို ကုတ္ကဆြဲၿပီး ဆန္ဖြတ္တဲ့ေမာင္းထဲထည့္ၿပီး ေထာင္းသတ္တာ က်ေနာ့္မ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႕ပါ” ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာၾကားသည္။
၎က “၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စပါးရိတ္ခ်ိန္မွာလည္း ဖာပြန္ခ႐ိုင္၊ မူသဲဂြင္မွာ ေတာင္ယာတဲမွာ ရွိေနတဲ့ အသက္ (၁၈) ႏွစ္အရြယ္ ကရင္မေလးတေယာက္ကို ခလရ (၆၈) စစ္ေၾကာင္းမႉး ဗိုလ္ႀကီးသိန္းေဖ၊ ဗိုလ္ႀကီး ဗညားဦး၊ ဗိုလ္ ႀကီး ေလးသိန္းေမာင္အပါအဝင္ စစ္သား (၂၀) ေလာက္ကေန ဝိုင္းၿပီး မုဒိမ္းက်င့္ၾကတယ္။ အဲ့ဒီမိန္းကေလး ေမ့ေျမာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ႀကီးသိန္းေဖရဲ႕ အမိန္႔နဲ႔ လူေရာ၊ တဲေရာ တခါတည္း မီး႐ႈိ႕လိုက္တယ္။ ဒါ က်ေနာ့္ရဲ႕ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ပါ။ အထမ္းသမားေတြကိုလည္း လမ္းျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ဖို႔ မိုင္းရွာတဲ့ ဆူးေတြနဲ႔ အေနာက္ကေန တင္ပါးတို႔၊ ေက်ာျပင္တို႔ကိုထိုးတယ္။ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့ လူေတြက်ေတာ့ လည္ပင္းကို ႀကိဳးကြင္းစြပ္ၿပီး ဆြဲေခၚတာေတြ ရွိတယ္။ အဲဒါမွမႏိုင္ရင္ တခါတည္း ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္လိုက္တာေတြ မၾကာခဏပဲ။ ေနာက္ၿပီး ရြာပုန္းရြာေရွာင္၊ ရြာ(၈) ရြာကိုလည္း မီး႐ိႈ႕လိုက္တာေတြအျပင္ အျခားလုပ္ရပ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြခ်ည္းပဲ ေန႔စဥ္ႀကဳံေတြ႔ေနရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘက္ကို ထြက္လာရတာပါ” ဟု ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။
ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္မဟာ (၇) ၏ တပ္မဟာမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေစာေဂ်ာ္နီက “က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ လာေရာက္ပူးေပါင္းၾကတဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ကျဖစ္ေစ၊ ဒီေကဘီေအကျဖစ္ေစ၊ သူတို႔ကို ေကာင္းမြန္စြာ လက္ခံေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ သူတို႔ဆႏၵကိုသာ ဦးစားေပးပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရး ဆက္လုပ္ ခ်င္တဲ့သူေတြကို ေတာ္လွန္ေရးမွာ ထားသလို၊ အျပင္မွာပဲ ေကာင္းေရာင္းေကာင္းဝယ္ လုပ္ကိုင္ၿပီး ေနထိုင္ခ်င္တဲ့ သူေတြကိုလည္း လိုအပ္တဲ့အကူအညီေတြကို စီစဥ္ေပးပါတယ္” ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
ယခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ႏိုဝင္ဘာ (၃) လအတြင္း ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ မေတာ္ႏွင့္ လာေရာက္ပူးေပါင္းသည့္ ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာစစ္သည္မ်ား (၃၀) ခန္႔ လက္နက္မ်ားႏွင့္အတူ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္ဟု ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ုံး၏ တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး (၁) ပဒိုေစာလွေငြက ေျပာသည္။
ယခု လာေရာက္ပူးေပါင္းၾကသည့္ စစ္သည္ (၆) ဦးသည္ ကရင္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္မဟာ (၃) ေညာင္ေလးပင္ခ႐ိုင္ႏွင့္ တပ္မဟာ (၅) ဖာပြန္ခ႐ိုင္ရွိ ဆက္စပ္ေဒသမ်ားတြင္ လႈပ္ရွားေန သည့္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားမွျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို ေကအန္ယူ ႏွင့္ မဟာမိတ္မ်ားမွ လိုအပ္သည့္ အကူအညီမ်ားေပးကာ လက္ခံေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။
ေခတ္ျပိဳင္ မွရယူပါသည္။
သတင္းထူး/သတင္းမွန္
တစ္ပါတ္အတြင္း သတင္း အေျခအေနမ်ားကိုတင္ျပသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
(၅) အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္စစ္တမ္းမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိစီအန္ဂ်ီကားမ်ားသည္ ေလာင္စာဆီ စားရိတ္သက္သာေသာ္လည္းအသုဘစားရိတ္ပိုမိုမ်ားျပားႏိုင္သည္ဟု သိရွိရသည္။
ပံု/ ပ်ံၾကားေရး၀န္ၾကီး ခ်မ္းရဲ
လုံထိန္းမ်ားက ေဘာလုံးပြဲပရိသတ္ကို ေသနတ္နဲ႔ခ်ိန္
ႏို၀င္ဘာ ၂၃၊ ၂၀၀၈
အင္ဒိုနီးရွားအသင္းကို ျမန္မာအသင္းက ၂ဂိုး၁ဂိုးျဖင့္ အႏိုင္ရသြားသျဖင့္ ျပိဳင္ပြဲအၿပီး ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ ၅၀ မွ ၇၀ ၀န္းက်င္ခန္႔ ေဘာလံုးကြင္းထဲ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာအလံကို လႊင့္ေျမွာက္ၿပီး ေအာင္ပြဲခံခဲ့ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အႏိုင္ရသည့္ အသင္းမ်ားကို ဆုေပးမည့္ အားကစား ၀န္ႀကီး ၏ လံုၿခံဳေရးအတြက္ ကြင္းထဲေရာက္ေနသည့္ ေအာင္ပြဲခံခဲ့ၾကသည့္ ပရိသတ္ကို လံုထိန္းမ်ားက ေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္ကာ ဟန္႔တားေမာင္းထုတ္ခဲ့သည့္ ျဖစ္ရပ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုအခါ ပြဲၾကည့္စင္မ်ားေပၚရိွ ပရိသတ္ထဲမွ လံုထိန္းမ်ားကို ဆဲဆိုသည့္ အသံမ်ား ဆူဆူညံညံ ထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ လံုထိန္းမ်ားက လက္နက္မ်ားကို ေအာက္စိုက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ေဘာလံုးပြဲ ၾကည့္ရႈခဲ့သည့္မ်က္ျမင္သက္ေသ တဦးက ေျပာသည္။
အဆိုပါ မ်က္ျမင္သက္ေသက
"လူေတြက ကြင္းထဲေရာက္ေနတဲ့ လံုထိန္းကို မင္းတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ရဲ႕ အသက္ကိုစိုးရိမ္တာနဲ႔ လူေတြကို ေသနတ္နဲ့ခ်ိန္စရာလား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေသသြားလို႔ ဂရုစိုက္စရာမရွိဘူး ဆိုၿပီး ၀ိုင္းဆဲၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္မွ လံုထိန္းေတြ ေသနတ္ ေအာက္စိုက္လိုက္ၿပီး အေလ်ာ့ေပးသြားတယ္"
ဟုဆိုသည္။
(ဓာတ္ပုံ - မိုးမခ၊ ေခါင္းစီးအနီမ်ားႏွင့္ ျမန္မာအားကစား၀ါသနာရွင္မ်ား၊ ၀န္ၾကီးဆုေပးေနစဥ္ ပရိသတ္ကို တားျမစ္ေနသည့္ လုံထိန္းမ်ား)
ရန္ကုန္၌ တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵျပမႈ ျဖစ္ပြား
ယ ေန႔ ႏိုဝင္ဘာလ (၂၂) ရက္ တန္ေဆာင္မုန္းလဆုတ္ (၁၀) ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ ေသာ အမ်ဳိးသား ေအာင္ပြဲေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရႊဂံုတိုင္ရွိ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီ ႒ာနခ်ဳပ္ ရံုး ေရွ႕တြင္ တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵျပမႈျဖစ္ပြားခဲ႔ရာ စစ္အစိုးရအား ဖမ္းဆီးခံ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ခ်က္ျခင္း ျပန္လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆို သည္ဟု ျပည္တြင္းမွ လာေသာ သတင္းမ်ား အရ သိရွိရသည္။
Sole Myanmar protester demands activists'
YANGON, Myanmar (AP) — A lone demonstrator staged a silent protest in front of detained pro-democracy leader Aung San Suu Kyi's party headquarters Saturday demanding the military government free all student activists as the country celebrated its National Day.
The holiday commemorates a boycott by Yangon University students 88 years ago in defiance of British colonial rule, a protest that inspired Myanmar's independence movement.
Although the government does not hold any public events to mark the day, Suu Kyi's National League for Democracy regularly celebrates with a party.
Before the celebration, party member Min Thein walked into the middle of the street in front of the party headquarters and stood silently with a placard reading, "Release Min Ko Naing and other political prisoners."
Min Ko Naing is a member of the 88 Generation Students group, which participated in a brutally suppressed 1988 democratic uprising. Along with many of his fellow former students he was sentenced to 65 years in prison this month for taking part in an Aug. 21, 2007, street protest against a massive fuel price hike by the government.
Plainclothes police took videos and photos of Min Thein's lone protest but did not arrest him during the minutes he stood silently.
"I am expressing my feelings and I am ready to face all consequences," Min Thein told reporters after the protest.
The party marked the anniversary by calling for the release of all political prisoners, including student activists and Buddhist monks who were arrested during anti-government demonstrations in September last year.
Nobel Peace Prize laureate Suu Kyi has spent more than 13 of the past 19 years under house arrest.