ျမန္မာျပည္အႏွံ႕ ဆႏၲၵျပမွဳမ်ားျဖစ္ပြားေနရာ နာမည္ေက်ာ္မႏၱေလးၿမိဳ႕က ၿငိမ္သက္ေနၿပီး မႏၱၲေလးသားမ်ား အရွက္ ရဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။
သို႕ေသာ္လည္း မႏၲၱေလးသား စကား ဆိုသည့္အတိုင္း မႏၱေလးသားမ်ားကေတာ့ စကားမေလ်ာ့။
မႏၲၱေလးသားတေယာက္က သူတို႕ မႏၲၱေလးသားဟာ သံဃာေတာ္ေတြကိုပဲ အားကိုးအားထား ျပဳရတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာရင္း ထပ္ေျပာတာကေတာ့-
“မႏၱၲေလးက သံဃာေတြ ပခုကၠၠဴေျပာင္းသြားကုန္ၿပီ။ မႏၱၲေလးမွာ တရုတ္ဘုန္းႀကီးေတြပဲ က်န္ေတာ့ တယ္။”
ၾကင္နာတတ္ေသာ တိုင္းမွဳး
အေနာက္ေျမာက္တိုင္းကို စစ္တိုင္းမွဳး အသစ္ အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ သာေအး ေျပာင္းေရႊ႕ လာခဲ့သည္။
တညေန ေဂါက္ကြင္းမွ အျပန္ လမ္းနေဘး ကြင္းျပင္တြင္ လူႏွစ္ဦး ျမက္စားေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္၏။
အေျခအေနကို စံုစမ္းရန္ ကားေမာင္းသမားကို ခ်က္ခ်င္း ကားရပ္ဖို႕ အမိန္႕ ေပးလိုက္သည္။
“ေဟ့ လူေတြ ခင္ဗ်ာတို႕ ဘာလို႕ ျမက္ေတြ စားေနရ တာလဲ။”
အ၀တ္အစား စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ႏွင့္ ဆင္းရဲသား တေယာက္က “ဟုတ္ကဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ က်ေနာတို႕မွာ ဘာမွ စားစရာ မရွိေတာ့လို႕ပါခင္ဗ်ာ” ဟု သနားဖြယ္ ျပန္ေျပာသည္။
တိုင္းမွဴးက စုတ္တခ်က္သတ္လိုက္သည္။
“ဒါဆို က်ဴပ္နဲ႕လိုက္ခဲ့ ကားေပၚတက္။”
ဆင္းရဲသား တေယာက္က “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က်ေနာ့မွာ မိန္းမနဲ႕ ကေလး ႏွစ္ေယာက္လည္း ရွိေသးတယ္။”
“ေအး ေခၚခဲ့ကြာ။ ေနာက္ ဟို တေယာက္လည္း ေခၚခဲ့ကြာ။”
ျမက္စားေနရသူ ဒုတိယ ဆင္းရဲသားက
“ဗိုလ္ခ်ဴပ္ က်ေနာ့မွာ မိန္းမနဲ႕ ကေလးေျခာက္ ေယာက္ေတာင္ ရွိပါတယ္။”
“ေအးေအး အကုန္ေခၚခဲ့ကြာ။”
ၾကင္နာ သနားတတ္ေသာ တိုင္းမွဳးက ဆင္းရဲသား ႏွစ္ေယာက္ကို သူ႕ကားေပၚ တက္ေစသည္။ က်န္ မိသားစု ၀င္မ်ားကို လံုၿခံဳေရး အျဖစ္ လိုက္ပါ လာေသာ ကားမ်ားေပၚ သို႕ တက္ေစသည္။
“လမ္းခရီးတြင္ လူဆင္းရဲတဦးက က်ေနာ္တို႕ မိသားစု ဒီလို ျမက္စားေနရတာ ၾကာပါၿပီ။ အခုလို ဗိုလ္ခ်ဴပ္က ကရုဏာ ထားၿပီး ေခၚလာတဲ့ အတြက္ သိပ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္” ဟု ေျပာသည္။
ထိုအခါ တိုင္းမွဳးက ဘာမွ အေရးမႀကီးပါဘူးကြာ ဟူေသာ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္
“ေအးပါ။ ေအးပါ။ မင္းတို႕ အိမ္ေရာက္ရင္ ငါ့ကို ပိုေက်းဇူး တင္အံုးမယ္။ ငါ့အိမ္က စိုက္ထားတဲ့ ျမက္ေတြက ႏိုင္ငံျခား ျမက္ေတြကြ။ အခု မင္းတို႕ စားေန တဲ့ ျမက္ေတြထက္လည္း ပိုႏူတယ္။ သိလား။ အခုျမက္ေတြက ေတာ္ေတာ္ ရွည္ေနၿပီ” ဟုေျပာလိုက္သည္။
ျပည္သူ႕ သေဘာထား
စက္တင္ဘာလ ၈ ရက္၊၂၀၀၆ခုႏွစ္။
ရန္ကုန္ က ေဆာက္ လက္စ အေဆာက္ အဦ တစ္ခု ေပၚမွ အုတ္ခဲ တစ္လံုး လမ္းသြား တစ္ဦး. ေခါင္းေပၚသို႕ တည့္တည့္ က်သည္၊
ဒဏ္ရာ ျပင္း၍ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသဆုံး သြားသည္၊
လူအုပ္ၾကီး ၀ိုင္းလာ ကာ တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ မေက်မနပ္ေျပာၾကသည္၊
“လမ္းေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေလွ်ာက္လို႕မရေတာ့ဘူး ”
“တာ၀န္ရွိသူေတြက ဒီအတိုင္း ၾကည့္ေနေတာ့ မွာလား။”
“ျပည္သူေတြ အတြက္လည္း စဥ္းစားၾကပါအံုး၊”
ထိုသို႕ ေျပာဆိုေနစဥ္ လူအုပ္ၾကားမွ လူတစ္ေယာက္က “သူ႕ကိုက်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း သိတယ္ဗ်။ ဒီလူ ႀကံ႕ခိုင္ဖံြ႕ၿဖိဳးေရး အသင္းက လူတစ္ေယာက္ဘဲ။”
လူအုပ္ႀကီးထဲမွ မေက်နပ္သံမ်ား ပို၍က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္လာေတာ့သည္၊
“အဲဒီႀကံဖြတ္ေတြ လြန္ကို လြန္လြန္းတယ္။ ဘယ္သြားသြား သူတိုခ်ည္းပဲ။ အခုၾကည့္ေလ အုတ္ခဲေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ က်ဖို႕ေနရာ မရွိဘူး၊”

ဦးေႏွာက္ဟင္း
သတင္း ေထာက္ တေယာက္ ေဆာင္းပါး ေရးရန္ လမ္းျပ ႏွင့္ အတူ လူ သားစား လူရိုင္း မ်ား ေနထိုင္ ရာ ေဒသ ကို ေရာက္လာ သည္၊၊
လမ္းျပ က ေျပာလိုက္ သည္။ “ေရွ႕မွာ ထမင္း ဆိုင္ ရွိတယ္။ ထူးထူး ဆန္းဆန္း ဟင္း ေတြ ရ တတ္တယ္၊”
သတင္းေထာက္ဆိုင္ထဲ၀င္လိုက္သည္၊ ေကာင္တာေရွ႕တြင္ ေၾကာ္ညာသင္ပုန္းတခ်ပ္ ေထာင္ထားသည္။
ယေန႕အထူးဟင္းလ်ာ
ဦးေႏွာက္ဟင္းမ်ား
ဆရာ၀န္ဦးေႏွာက္ ၅၀ သား -------------------၅၀၀၀ က်ပ္
ေရွ႕ေနဦးေႏွာက္ ၅၀ သား ---------------------၆၀၀၀ က်ပ္
ေက်ာင္းဆရာဦးေႏွာက္ ၅၀ သား --------------၇၀၀၀ က်ပ္
ႀကံ႕ဖြံ႕ဦးေႏွာက္ ၅၀ သား-----------------------၄၀၀၀၀ က်ပ္
သတင္းေထာက္က တအံ့တၾသေမးမိသည္။ “ႀကံ႕ဖြံ႕ဦးေႏွာက္က ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းသလား။”
ျမန္မာစကားတတ္ေသာ ဆိုင္ရွင္က ၀င္ေျဖလိုက္သည္။
“မဟုတ္ပါဘူး၊ ၅၀ သားျပည့္ဖို႕ ႀကံ႕ဖြံ႕ေတြ အမ်ားႀကီး သတ္ရလို႕ပါ၊”
ေခ်းေသး အေၾကာင္းေတာင္ မသိပဲနဲ႕
ဇြန္ ၁ ရက္၊ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္။
ဖိုးသား ေလးေဘး မွာ လူစိမ္း တေယာက္ လာ ထိုင္သည္၊
“ကေလး၊ တို႕ေတြ စကား ေျပာရ ေအာင္၊ စကား ေျပာရင္ ေလယာဥ္ ပ်ံက ပ ိုျမန္ျမန္ ေရာက္ မယ္၊”

ဖိုးသား ေလး လွည့္ ၾကည့္ၿပီး ျပန္ေမး လိုက္သည္။

“ဒါဆို လည္း ေျပာတာ ေပါ့။ ဘာ အေၾကာင္း ေျပာမွာ လဲ၊”

“တို႕- ႏ်ဴကလီးယားအေၾကာင္းေျပာရေအာင္။”

ဖိုးသား ဖတ္ေနေသာ စာအုပ္ပိတ္လိုက္သည္။

“ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအေၾကာင္းမေျပာခင္ ကၽြန္ေတာ္တခုေမးခ်င္တယ္၊ ဆိတ္ေတြ၊ ႏြားေတြ၊ ျမင္းေတြ အားလံုးျမက္စားၾကတယ္၊ ဆိတ္က်ေတာ့ ေခ်းတံုးအလံုးကေလးေတြပါတယ္။ ႏြားကေတာ့ ေခ်းျပဲျပဲေတြပါတယ္။ ျမင္းက်ေတာ့ ျမက္ေျခာက္လိုလိုပဲ ျပန္ထြက္လာတယ္။ အဲဒါဘာေၾကာင့္လဲ”

လူစိမ္းနည္းနည္း စဥ္းစားလိုက္သည္၊
“ေအး။ အဲဒါေတာ့ ငါလည္း မစဥ္းစားတတ္ဘူးကြ၊”

ဖိုးသားေလးျပန္ေျပာလိုက္တာကေတာ့
“ခင္ဗ်ားက ေခ်းေသးအေၾကာင္းေလးေတာင္မသိပဲနဲ႕ ဘယ္လိုလုပ္ ႏ်ဴကလီးယားအေၾကာင္းေျပာႏိုင္မွာလဲ၊”

Myay All Zar