ပုဆိုးအစိမ္း၀တ္ထားတဲ့ သူေတြက ဘယ္သူေတြလဲ ဟင္"
"အဲဒါ ၾကံ႕ဖြံ႔အဖြဲ႔၀င္ေတြကြဲ႕"
"ဟို ... အက်ႌအ၀ါ၊ ထမီအ၀ါ၀တ္ထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြကေကာ ဘယ္သူေတြလဲ ေဖေဖ"
"အဲဒါက အမ်ဳိးသမီးေရးရာ အဖြဲ႔၀င္ေတြလို႔ ေခၚတယ္သားရဲ႕"
"ဟို ... အက်ႌနက္ျပာ၊ ေဘာင္းဘီနက္ျပာနဲ႔ လူေတြကေကာ"
"သူတို႔က အရန္မီးသတ္အဖြဲ႔၀င္ေတြကြဲ႔"
"ဟို ... အက်ႌအျဖဴ၊ ေဘာင္းဘီနက္ျပာ၊ ဦးထုပ္အျဖဴနဲ႔ လူေတြကေကာ ဘယ္သူေတြလဲ
ေဖေဖ"
"လမ္းျပပုလိပ္ေတြေပါ့ သားရဲ႕"
"အက်ႌအစိမ္း၊ ေဘာင္းဘီအစိမ္း၊ ဦးထုပ္အစိမ္းနဲ႔ လူေတြကေတာ့ စစ္သားေတြေနာ္
ေဖေဖ၊ ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ကြဲ႔"
"အက်ႌအညိဳေရာင္၊ ေဘာင္းဘီအညိဳေရာင္၊ ဦးထုပ္အညိဳေရာင္နဲ႔ လူေတြက ရဲေတြလား
ေဖေဖ"
"ဟုတ္တယ္ေလ သားရဲ႕၊ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ အေမးအျမန္း ထူေနရတာလဲ"
အဲဒီအခါမွာ သားျဖစ္သူ ေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ အေဖျဖစ္တဲ့
သူေတာင္းစားႀကီးဟာ အံ့ၾသမွင္သက္မိသြား သတဲ့။ သားျဖစ္သူ ေျပာလိုက္တဲ့
စကားကေတာ့ …
"ေဖေဖ့ကို ၾကည့္ရတာ ပင္ပန္းလို႔ပါ ေဖေဖ၊ ေဖေဖလည္း
သူတို႔လို၀တ္စံုေတြ၀တ္ၿပီး ေတာင္းပါလား၊ အဲဒါဆို ပိုက္ဆံပိုရမွာ၊
သူတို႔ေတြ ပိုက္ဆံေတာင္းရင္ လူေတြက အမ်ားႀကီးထည့္တာ သားေတြ႔တယ္ ေဖေဖရဲ႕"
တဲ့။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment