..::₪BDC-Burma Democratic Concern ж ျမန္မာျပည္သူတစ္ရပ္လံုးအားကိုယ္စားျပဳသည္₪::..

စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းလွသည့္ တိုင္းျပည္၏ စိုက္ပ်ိဳးေရး အေျခခံ စီးပြားေရးကို ျပန္လည္ ကုစားရန္ ႀကိဳးပမ္းသည့္ အေနျဖင့္ ဒီဇင္ဘာ လအတြင္းက ကုလသမဂၢ၏ အာရွႏွင့္ပစိဖိတ္ေရးရာ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး ေကာ္မရွင္ (UN-ESCAP) ႏွင့္ ပူေပါင္း က်င္းပခဲ့ေသာ ရွားရွားပါးပါး စီးပြားေရး ေဆြးေႏြးပြဲတခု၌ ျမန္မာ စီးပြားေရး ပညာရွင္တဦးက စီးပြားေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ အဆိုျပဳခ်က္ တခ်ိဳ႕ကို ပြင့္လင္းစြာ ဖြင့္ဟ ေျပာဆိုလိုက္သည္။

ထိုေဆြးေႏြးပြဲ၏ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ အၿငိမ္းစား ပါေမာကၡတဦးလည္းျဖစ္ ESCAP ၏ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အႀကံေပး ပုဂၢိဳလ္ေဟာင္း တဦးလည္းျဖစ္သူ ဦးျမင့္က ျမန္မာ အီးဂရက္စ္၏ စြမ္းရည္ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈ ဌာနတြင္ ဇန္န၀ါရီလ ၉ ရက္ေန႔၌ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ တရပ္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ထိုသတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတြင္ ဦးျမင့္က “ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူေတြဟာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြပဲ ျဖစ္ေနၿပီး သူတို႔ဟာ တျခားသူေတြေျပာတာကို နားေထာင္တတ္သူေတြ မဟုတ္သလို၊ ၾကားႏိုင္ဖို႔ဆိုတာလည္း ခက္ခဲသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ေျပာေနတာ အခ်ိန္ကုန္ရံုသာရိွၿပီး အသံုးက်တဲ့ရလဒ္ ဘာတခုမွ ထြက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု ေျပာခဲ့သည္။

“ျမန္မာစစ္တပ္ဟာ တျခားႏိုင္ငံေတြက စစ္တပ္ေတြလိုပဲ မယိုင္မလဲ ခိုင္မာတဲ့ ေက်ာက္တိုင္ႀကီး မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္တပ္ အထဲမွာလည္း အယူအဆ တင္းမာသူေတြ ရိွသလို၊ ေပ်ာ့ေျပာင္းသူေတြ ရိွပါတယ္။ ေရွးရိုးစြဲ ၀ါဒီေတြရိွသလုိ၊ လစ္ဘရယ္ ၀ါဒီေတြလည္း ရိွပါတယ္။ နားမေထာင္တတ္ သူမ်ားရိွသလို နားေထာင္တတ္သူမ်ားလည္း ရိွပါတယ္” ဟု ဦးျမင့္၏ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

စစ္တပ္ထဲ၌ အာဏာလြန္ဆြဲမႈမ်ား ရိွေနၿပီး ထိုအေျခအေနသည္ စစ္တပ္ၿပိဳကြဲသည္အထိ ဦးတည္ႏိုင္ပါသည္ဟု အၿမဲလိုလို ထင္ေၾကးေပးေနၾကေသာ ျမန္မာစစ္တပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူ တခ်ိဳ႕ထဲတြင္ ဦးျမင့္ မပါ၀င္ပါ။ သူသည္ စစ္တပ္ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္ရန္၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ အတူတြဲအလုပ္လုပ္ရန္ ႀကိဳးစားေနသူ၊ စီးပြားေရးပညာရွင္တဦးသာ ျဖစ္ပါသည္။

စီးပြားေရးႏိုဗဲလ္ဆုရွင္ ဂ်ိဳးဇက္ စတစ္ဂလစ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို စီးပြားေရး အႀကံဉာဏ္မ်ား ေပးခဲ့သည့္အတြက္ ဆိုခဲ့သည့္ စီးပြားေရး ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျမန္မာ့အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူမ်ား၏ အာရံုစူးစိုက္မႈႏွင့္ ေ၀ဖန္မႈမ်ား ခံခဲ့ရသည္။

အဆိုပါေဆြးေႏြးပြဲသည္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ ေနာက္ထပ္ ႏိုင္ငံေရး ကစားမႈတခုသာျဖစ္ၿပီး ယခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ႏိုင္ငံတကာ၏ ဖိအားေပးမႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ရန္ ရည္ရြယ္သည္ဟု ေလ့လာသူ အမ်ားအျပားက ရႈျမင္ ၾကသည္။

သို႔ရာတြင္ ထိုေဆြးေႏြးပြဲသည္ ဦးျမင့္ႏွင့္ တျခားသူမ်ားအတြက္ ၎တို႔၏ အျမင္မ်ားကို ေဖာ္ျပႏိုင္သည့္ စင္ျမင့္တခု ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ မွားယြင္းေသာစီးပြားေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားကို ေ၀ဖန္ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး တၿပိဳင္နက္တည္း တြင္ ၎တို႔ႏွင့္ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးကာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ႀကိဳးစားေနရသည္မွာ ဦးျမင့္ကဲ့သို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ားအတြက္ တကယ့္အႏၱရာယ္ၾကားက လုပ္ရေသာ အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။

“ေၾကာင္ခုတ္တာ မခံရသေရြ႕ေတာ့ ႂကြက္က ျဖဴျဖဴ၊ မည္းမည္း အေရးမႀကီးပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေျပာင္းအလဲ တခုျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ ေနရာမွာ ႂကြက္ေတြကိုယ္တိုင္ အႏၱရာယ္ကို ရင္ဆုိင္ ေနရတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ ေခါင္းထဲမွာ မွတ္ထားဖို႔ က်ေနာ္ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္” ဟု တရုတ္ႏိုင္ငံ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တိန္ေရွာက္ဖိန္၏ နာမည္ႀကီး အဆိုအမိန္႔တခုကို ေျပာင္းျပန္လုပ္၍ ဦးျမင့္က ေျပာဆိုခဲ့သည္။

ကမာၻေက်ာ္ စီးပြားေရးပညာရွင္ စတစ္ဂလစ္ တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ စီးပြားေရးေဆြးေႏြးပြဲသည္ ထူးျခားမႈရိွခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို စစ္အစိုးရႏွင့္ ဦးျမင့္အပါအ၀င္ ျမန္မာစီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားက ယခင္ကာလမ်ားကလည္း က်င္းပခဲ့ၾကဖူးသည္။

အမွန္ေတာ့ ဦးျမင့္သည္ ေခတ္ေနာက္က်ၿပီး ထိေရာက္မႈမရိွေသာ စီးပြားေရးမူ၀ါဒမ်ားကို ေျပာင္းလဲပစ္ရန္ သံႏၷိ႒ာန္ ခိုင္ခိုင္မာမာျဖင့္ ႀကိဳးစားေနသည့္ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး သမားတဦး ျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ အာဏာတန္ခိုးထက္စဥ္ ကတည္းက တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရး တိုးတက္ေကာင္းမြန္ လာေစေရးအတြက္ ဦးျမင့္က စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။

၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလက “လက္ရိွျမန္မာ့စီးပြားေရး အေျခအေနကို ဆန္းစစ္ေလ့လာျခင္းႏွင့္ အကဲျဖတ္ျခင္း” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ၅ ရက္ၾကာ က်င္းပခဲ့ေသာ ေဆြးေႏြးပြဲ၏ ပိတ္ပြဲကို ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္ဟု ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည္။

ထိုေဆြးေႏြးပြဲကို ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးရံုး မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရးဌာနႏွင့္ ဦးျမင့္ ဒါရိုက္တာအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေန ေသာ ထြန္းေဖာင္ေဒးရွင္း ဘဏ္တို႔က ပူးတြဲက်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ စစ္အစိုးရ၏ မွားယြင္းေသာ စီးပြားေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈကို ဦးျမင့္က လူသိရွင္ၾကား ေ၀ဖန္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ လာပါသည္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရိွ အေမရိကန္ စင္တာတြင္ ဦးျမင့္ ေဟာေျပာပြဲ တခု ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ မင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ကိုကိုႀကီး အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုသည့္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားလည္း ထိုေဟာေျပာပြဲသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ရာ က်ေနာ္လည္း တဦးအပါအဝင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ထိုႏွစ္မွာပင္ စကၤာပူႏိုင္ငံက ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာမႈညီလာခံ၌ “ျမန္မာ့စီးပြားေရး ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာျခင္း အျမင္” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဦးျမင့္က စာတမ္းတေစာင္ တင္သြင္းခဲ့သည္။

“၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္က က်ေနာ္တို႔ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့စဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏိုင္ငံျဖစ္တယ္၊ သယံဇာတ ႂကြယ္၀တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တယ္ လို႔ က်ေနာ္တို႔ေျပာခဲ့ၾကတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ၾကာၿပီးေနာက္မွာလည္း ျမန္မာ ႏိုင္ငံဟာ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏိုင္ငံျဖစ္တယ္၊ သယံဇာတ ႂကြယ္၀တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ဆက္ေျပာေနၾကတယ္” ဟု ဦးျမင့္က သူ႔စာတမ္းတြင္ ေရးသားထားသည္။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္ခံ ကိုလိုနီျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံ၏ စုစုေပါင္းထြက္ကုန္ (GDP) ၄၈ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွျဖစ္သည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ထိုရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ၅၂ ရိွသည္ဟု စာရင္းမ်ားအရ သိရသည္။

ျမန္မာ့ စီးပြားေရးတြင္ အေျခခံ အေဆာက္အအံုပိုင္းဆိုင္ရာ အေျပာင္းအလဲ မရိွခဲ့ေၾကာင္း ထိုကိန္းဂဏန္းမ်ားက ညႊန္ျပေနသည္။ က်ေနာ္တို႔ မည္သည့္ေနရာကိုမွ မေရာက္ခဲ့ပါ။

ဦးျမင့္၏ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ဆန္စပါး နည္းပညာဆိုင္ရာ အႀကံေပးအဖြဲ႕ (RTAG) ကို တတ္ကၽြမ္းနားလည္ေသာ ပညာရွင္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းရန္၊ ထိုအဖြဲ႕က လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး တိုးတက္ေကာင္းမြန္ လာေစေရးအတြက္ အႀကံဉာဏ္မ်ားေပးရန္ အဆိုျပဳခ်က္တခု ပါ၀င္ပါသည္။

ဤေနရာတြင္ ေမးစရာေမးခြန္း တခု ေပၚလာပါသည္။ အေနာက္တိုင္းတြင္ ပညာသင္ၾကားလာခဲ့ေသာ ျမန္မာမ်ိဳးခ်စ္ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားက မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္၊ စီးပြားေရးအျမင္မရိွေသာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို တိုင္းျပည္၏စီးပြားေရး အေျခခံ အေဆာက္အအံု ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ နားလည္သေဘာေပါက္လာေစရန္ မည္ကဲ့သို႔ ေျပာဆိုၾကမည္နည္း။

ပါေမာကၡေဟာင္းႏွင့္ ရန္ကုန္စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ဌာနမႉးျဖစ္ခဲ့သူ ေဒါက္တာတင္စိုးသည္ ျမန္မာ့စီးပြားေရး၏ အဓိက သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ “မူ၀ါဒလမ္းဆံုလမ္းခြမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ - အသြင္ ကူးေျပာင္း ေနေသာ ျမန္မာ့စီးပြားေရးကို ေလ့လာျခင္း” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စာတမ္းတေစာင္ေရးခဲ့သည္။ ထိုစာတမ္းကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ Journal of International Cooperation Studies ၏ စာစဥ္ ၁၅၊ နံပါတ္စဥ္ ၃ တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။

ေဒါက္တာတင္စိုးက သူ၏စာတမ္းတြင္ “အထူးသျဖင့္ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္ အေစာပိုင္းကာလကတည္းက စစ္အစိုးရ လက္ေအာက္၌ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မူ၀ါဒမ်ားႏွင့္ စီမံကိန္းမ်ားသည္ တသမတ္တည္းမရိွျခင္း၊ မတည္ၿငိမ္ျခင္း၊ [အာဏာျဖင့္] ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းႏွင့္ အဆက္အစပ္မရိွျခင္း၊ တင္းက်ပ္ျခင္း၊ ကန္႔သတ္ခ်က္ႏွင့္ နယ္ပယ္ သတ္မွတ္မႈမ်ားသာရွိျခင္း၊ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရိွျခင္း၊ ခန္႔မွန္းမရျခင္းႏွင့္ မေရရာမေသခ်ာျခင္း၊ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေရအတြက္ကို ပစ္မွတ္ထား ဦးတည္ျခင္း၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္ စြမ္းေဆာင္ရည္ မရိွျခင္း၊ ထိေရာက္မႈမရိွျခင္း၊ ပညာရွင္မ်ား၏ အႀကံဉာဏ္ကို ေတာင္းခံ၍ အလြဲသံုးစားလုပ္ျခင္း တို႔ျဖစ္သည္” ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

အႀကံဉာဏ္ကို ေတာင္းခံ၍ အလြဲသံုးစားလုပ္ျခင္း ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ “ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီသည္ အစိုးရကိုအႀကံဉာဏ္မ်ားေပးရန္ အၿငိမ္းစားႏွင့္ လက္ရိွ ပါေမာကၡမ်ား၊ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္း အုပ္ႀကီးမ်ား၊ သုေတသီမ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားကို စုစည္း၍ ျမန္မာ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္မ်ား အဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ မူ၀ါဒမ်ား ေရးဆြဲရာ၌ ထိုအႀကံေပး ပညာရွင္မ်ားထံမွ တရား၀င္ အႀကံဉာဏ္ ေတာင္းခံျခင္း မ်ိဳး အလြန္ ရွားသည္။ ထိုသို႔ ေတာင္းခံခဲ့လွ်င္လည္း ၎တို႔ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ျပည္သူလူထုက လက္ခံနားလည္လာၿပီး တရား၀င္မႈရိွလာေစရန္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္” ဟု ေရးသားထားသည္။

“တခါတရံတြင္ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ သုေတသီမ်ား၏ အႀကံေပးမႈမ်ားကို အလြဲသံုးစားလုပ္သည္မ်ားရိွခဲ့ သည္။ အႀကံေပး လုပ္ငန္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ေနာက္ဆံုး ထြက္လာသည့္ အစီရင္ခံစာမ်ားသည္ မ်ားေသာ အားျဖင့္ မူလအတိုင္း မဟုတ္ဘဲ ပံုပ်က္ယြင္းေနေသာ ျပည္စံုမႈ မရိွသည့္ အစီရင္ခံစာမ်ား ျဖစ္ေနသည္” ဟုလည္း ေဒါက္တာတင္စိုးက ေဖာ္ျပထားသည္။

ေဒါက္တာတင္စိုး၏ စာတမ္းကို ဖတ္ေနစဥ္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ဓာတ္ဆီေစ်းႏႈန္းမ်ား ႏွစ္ဆျမႇင့္တင္ရန္ အႀကံေပး ခဲ့သည္ဟု အစြပ္စြဲခံခဲ့ရေသာ ဦးျမင့္က မဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ျပန္လည္ ရွင္းလင္းသည္ကို စက္တင္ဘာ ၆ ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ဧရာဝတီ မဂၢဇင္းတြင္ က်ေနာ္ သတင္းေရးသားခဲ့ဖူးေၾကာင္း ျပန္သတိရမိသည္။

ထိုအခ်ိန္က “ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္ခဲ့သူေတြကေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ေဒါက္တာ တင္စိုးတုိ႔ပါ” ဟု ဦးျမင့္က ေျပာခဲ့သည္။

ျမန္မာ့စီးပြားေရးအေပၚ အေသးစိတ္ မီးေမာင္းထိုးျပေပးခဲ့ေသာ သူ၏ စာတမ္းတြင္ ေဒါက္တာတင္စိုးက “သမိုင္း ေၾကာင္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားအရ ပညာရွင္ ပညာတတ္မ်ား၏ လူမႈေရး အဆင့္အတန္းသည္ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ျမင့္မားခဲ့ေသာ္လည္း အုပ္စုိးသူ လူတန္းစားက မူ၀ါဒမ်ား ေရးဆြဲ ရာတြင္ လည္ေကာင္း၊ ထိုမူ၀ါဒမ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရာတြင္လည္းေကာင္း ပညာရွင္မ်ားကို ထိေရာက္သည့္ အခန္းက႑ ေပးခဲ့သည္မွာ ရွားပါးလွသည္” ဟု ေရးသားခဲ့သည္။

အစိုးရ၏ မူ၀ါဒမ်ား ေရးဆြဲရာတြင္ ျမန္မာ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္မ်ား၏ အခန္းက႑အေပၚ ေဒါက္တာ တင္စိုး၏ အကဲျဖတ္ခ်က္ မွန္ကန္လွသည္။

ဦးျမင့္ႏွင့္ ေဒါက္တာတင္စိုးတို႔ကဲ့သို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေ၀ဖန္ေျပာဆိုတတ္ေသာ ပညာရွင္အင္အား ေတာင့္တင္းမည္ ဆိုလွ်င္ အၾကားအာရံုအခက္အခဲရိွေသာ ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို ထိုးစစ္ဆင္ႏိုင္မည့္ အခြင့္အလမ္း တခု ရရိွ လာပါလိမ့္မည္။ ။