Ian Kelly
Department Spokesman
Washington, DC
December 30, 2009
Monday, January 4, 2010, marks the 62st anniversary of Burma’s independence from British rule. We wish to express our warmest wishes to the people of Burma on this occasion.
In recent meetings with Burma's leaders, the United States reaffirmed its unwavering support for an independent, peaceful, prosperous, and democratic Burma. The United States stands ready to take steps to improve bilateral relations based on reciprocal and meaningful efforts by the Burmese government to fulfill the Burmese peoples' democratic aspirations.
We support the peaceful efforts of people everywhere to exercise freely their universal human rights, and we look forward to the day when Burma’s citizens will be able to do so. We hope that day will come soon.
http://www.state.gov/r/pa/prs/ps/2009/dec/134581.html
Thursday, 31 December 2009
Wednesday, 30 December 2009
နတ္ျပည္ေပၚမွဒုကၡမ်ား....စကၤာပူက အေၾကာင္း
“တခ်ိဳ႕လူေတြ တခ်ိဳ႕လူေတြကို အားက်ၿပီး........ အားက်ၿပီး
ရွိစုမယ့္စုေတြ ေရာင္းခ်ၿပီး.......
ေလယာဥ္ပ်ံေပၚတတ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ခန္႔ခန္႔ႀကီးတဲ့ဗ်.................။”
ကိုအရိုးသီခ်င္းေလးက နားထဲမွာ အားအင္အျပည့္နဲ႔ ဝင္ေရာက္လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္
ေတြးထင္ထားတယ္........ အိမ္မက္ေတြ မက္ဘူးတယ္။ ကိုအရိုးသီခ်င္းလိုပဲ
တခ်ိဳ႕လူေတြကို အားက်တယ္။ စကၤာပူကိုေရာက္ေအာင္လာတယ္။
ဖာတစ္လံုးေခါင္းၾကားနဲ႔ေပါ့။ ေတာသားျမိဳ႕ေရာက္ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြ
တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ သူ႔အိမ္က ကေလးေလးကေျပာတယ္တဲ့ “ဦးဦးရယ္ သမီးက
ႏိုင္ငံျခားဆိုတာ ဟိုးနတ္ျပည္ႀကီး ေရာက္သြားတယ္ထင္တာ။ ခုေတာ့လဲ
ေျမၾကီးေပၚမွာပဲေနာ္တဲ့”။ ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္လဲ
ႏိုင္ငံျခားမေရာက္ခင္ကေတာ့ ကေလးေတြးသေလာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ့္
အေတြးက ႏိုင္ငံျခားဆိုတာကိုေရာက္တာနဲ႔ အဲ့ဒိလူရဲ့ ဘဝဟာ အရွင္လတ္လတ္
နတ္ေရကန္ထဲ က်သြားသလိုပဲေနမွာေနာ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာ
အလုပ္လုပ္ အိမ္က မိဘ၊ မိသားစု၊ မိန္းမနဲ႔ကေလး ဒါေတြကို လူတစ္လံုး
သူတစ္လံုးျဖစ္ေအာင္ ထားႏိုင္တယ္ေပါ့ေလ။ အိုးအိမ္မရွိရင္ ဝယ္ေပးမးယ္
ကားမရွိရင္ကားဝယ္ေပးမယ္ စတာေတြေပါ့ဗ်ာ။ အားလံုးၿပီးျပည့္
စံုတယ္ဆိုပါေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တင္ ဒီလို
ေတြးတာလား။ မဟုတ္ပါဘူး။ ခိုင္ခိုင္မာမာ ေျပာႏိုင္တာက အခု
ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ေရာက္ေနတဲ့ သူေတြအားလံုးရဲ့ ၉၅ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္ဟာ
ဒီလို ေတြးက်တာပါပဲ။ ဒီလိုေတြးလို႔လဲ ဒီေနရာကိုေရာက္လာက်တာေပါ့။
ႏိုင္ငံျခားကို သြားတာ ေတြထဲမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က
အလုပ္လာလုပ္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္တယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိမိ
ေယာက္က်ား (သို႔မဟုတ္) မိန္မ တစ္ေယာက္ေယာက္က အဆင္ေျပလို႔
မိသားစုလိုက္ေနရန္ လိုက္လာၾကတယ္ စသည္ျဖင့္ပါပဲ။
အားလံုး ထင္ထားေသာ ထင္ျမင္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္လ်င္
အားလံုးအဆင္ေျပၿပီဆိုေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ လံုးဝမွားယြင္းပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္
ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ႀကီးကို ကြ်န္ေတာ္ ေျပာရဲပါတယ္ဗ်ာ။ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ့
ေဒတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္မသိပါဘူး။ အဲ့ဒိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ခုေနေနတဲ့ စလံုးေခၚ
စကၤာပူက အေၾကာင္းေတြကိုပဲ ကြ်န္ေတာ္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ စလံုးမွာ S'pass ကိုင္တဲ့
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ့။ သူ႔ရဲ့တရားဝင္လစာဟာ S$၁၈၀၀ ပါ။ အမ်ားကေတာ့
ရမယ္ထင္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လစာ အျပည့္ မရသူေတြမရွိဘူးဆိုရင္ အနည္းဆံုး
၁၅ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္မွာ ရွိပါတယ္။ အခုလို စီးပြားေရးက်ေနခိ်န္မွာ
ပိုလုိ႔ေတာင္ဆိုးပါေသးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕မ်ား အင္ဂ်င္နီယာပါ လစာ S$၉၀၀
ပဲရပါတယ္ S'pass ကိုင္ရပါတယ္။ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြဆိုရင္
တစ္ေန႔ကို S$၁၈ ပဲရပါတယ္။ တစ္ပတ္တစ္ရက္နား တစ္လမွ S$၄၇၀
နီးပါးပဲရက်ပါတယ္။
S'pass သမားက အလုပ္က ေနစရာ မေပးပါဘူး။ အိမ္ငွားေနရပါတယ္။ အိမ္လခက
အနည္းဆံုး S$၂၈၀ မွ S$၄၀၀ ထိကုန္ပါတယ္။ သြားလာရတဲ့ ကားခ၊ စားစရိတ္၊
အေထြေထြ အသံုးစရိတ္ အားလံုးေပါင္း အနည္းဆံုး လူတစ္ေယာက္ဟာ S$၆၀၀
ကုန္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သံရံုးမွာ အခြန္က တစ္လကို S$၈၀ ပါ။ အဲ့ဒိေတာ့
S'pass နဲ႔ အလုပ္လုပ္သူ တစ္ေယာက္ဟာ လြန္ေရာကြ်န္ေရာ တစ္လကို အသတင္ S$၁၀၀၀
သာက်န္ပါတယ္။ တစ္လကို ၇သိန္းခြဲနဲ႔ ၈သိန္းၾကားေပါ့ဗ်ာ။ ရန္ကုန္မွာ
မိသားစု ရွိမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို မိန္မတင္မဟုတ္ ကေလးပါရွိတယ္။ ကိုယ့္
မိဘရွိတယ္။ မိဘနဲ႔ မိမိ မိသားစု ႏွစ္စု ရန္ကုန္မွာ တစ္လ တစ္လ အေထြေထြ
အသံုးစရိတ္က တစ္အိမ္ေထာင္ကို ၄သိန္း မေလာက္ပါဘူးဗ်ာ။ အဲ့ဒိၾကားထဲ အိမ္က
မိန္းမက ဟိုဟာေလး လိုခ်င္တယ္ ေယာက္က်ားေရ နင္က စကၤာပူမွာ S'passနဲ႔
အလုပ္လုပ္ေနၿပီး ငါက ဒီမွာ လူတန္းေစ့မေနႏိုင္ဘူးလား။ သူမ်ားသားသမီး
ယူထားၿပီး ရွာမေကြ်းႏိုင္ဘူးလား ဆိုၿပီး ရန္ရွာေသးတယ္။
အဲ့လိုေတြဝင္လာၿပီဆိုရင္ ဒီကေယာက္က်ား ေသၿပီသာမွတ္။ ေနာက္ရွိေသးတယ္
ေယာက္က်ားေရ က်ဳပ္တို႔ အိုးပိုင္ အိမ္ပိုင္ေလးနဲ႔ေနခ်င္လွၿပီေတာ္ ရွင္လဲ
ႏိုင္ငံျခားသြားတာ ၾကားလွၿပီ က်ဳပ္ကို အိမ္ေလး တစ္လံုးေလာက္ဝယ္ေပးပါလား
ဆိုတာ ပါေသးတယ္။ ဒီက ေယာက္က်ား လုပ္တဲ့ သူ ဓါးျပထြက္တိုက္ရေတာ့မယ္။
ဘယ္လိုရွင္းျပရွင္းျပ နားမလည္တဲ့ သူေတြ မ်ားပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္တယ္
လစာ S'pass S$၁၈၀၀ ရတယ္။ ငါ့ကို ၄၀၀၀၀၀ ပဲပို႔တယ္။ ဒင္း
ဘယ္မယားငယ္ကိုေထာက္ပံ့ေနလဲ မသိဘူး။ ဒီလိုပဲေတြးေနက်ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ရွင့္တစ္ေယာက္ထဲ သံုးတာ ျမန္မာေငြ ၆၀၀၀၀၀
နီးပါးကုန္သလားတဲ့။ က်ဳပ္တို႔ တစ္မိသား စုလံုး သံုးဖို႔ ရွင္ပို႔တာေတာင္
၄၀၀၀၀၀ ထဲတဲ့။ ကဲ စဥ္းစားက်ပါအံုး အရပ္ကေတာ္တို႔ ေရ။ တစ္လကို ၃ခါေလာက္မွ
ဖုန္းမဆက္ရင္လဲ ရန္ေတြ႔ခံရေသးပါတယ္တဲ့ေနာ္။ ေအာ္ေအာ္ ဒါနဲ႔ ဒါေတာင္
မိန္းမပဲရွိေသးတာေနာ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ မိဘေတြမ်ား ပါပါေသးတယ္။ မိဘကို ေစာ္ကားတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေတြနားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ထည့္ေရးေပးတာပါ။ မိဘေတြကလဲ
ထင္တာပဲ။ သားေလး ႏိုင္ငံျခား သြားအလုပ္လုပ္တယ္ တစ္လ ျမန္မာေငြ ၁၃၅၀၀၀၀
ေလာက္ရတယ္ ငါတို႔ ဆီပို႔တာ ၄၀၀၀၀၀၊ သူ႔မိန္းမဆီပို႔တာ ၄၀၀၀၀၀ အင္း
ငါ့သားေလးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စုမိမွာပဲေလ ဆိုၿပီး ဟိုေဆြမ်ိဳးလာ
ေထာက္ပံ့ခ်င္တာနဲ႔ ဒီေဆြမ်ိဳးတာ ေပးကမ္းခ်င္တာနဲ႔။ မင္းဦးေလး ဘာျဖစ္လို႔၊
မင္းအကို ဘယ္ႏွစ္ဝမ္းကြဲမွန္းမသိ ဆံုးလို႔၊ မင္းတူေလး ဆယ္တန္းတတ္လို႔၊
မင္းဘႀကီး ေဆးရံုတတ္လို႔ အားပါးပါး စံုလို႔ပါဗ်ာ။ ဒီက သားကေတာ့ မိဘ
စိတ္ဆင္းရဲမွာ ဘယ္ေနႏိုင္ပါမလဲ လုပ္ေပါ့ အေမ အေဖတို႔ သေဘာ ပါလို႔ပဲ
ျပန္ေျပာရတာေပါ့။ ဒါက S'passသမားေတြ ဒုကၡပါ။
ေအာ္ခုတစ္ခါ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြ ကလဲ သူတို႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့
ဒုကၡ မေသးလွပါဘူးေနာ္။ ေနစရာ ကို အလုပ္ကေပးပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြက
ခရီးသြားလာေရးအတြက္ မေထာက္ပံ့ပါဘူး။ ခရီးစရိတ္ကုန္ပါတယ္။
စားစရိတ္ကုန္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြက အိုတီကို ေျမာ္ကိုးၿပီး အလုပ္လုပ္ရတာပါ။
ခုလို အလုပ္ပါးတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ အိုတီ မရပါဘူး။ ခရီး စရိတ္၊ စားစရိတ္
အေထြေထြ အသံုးစရိတ္ အားလံုးေပါင္းရင္ စုစုေပါင္း S$၂၅၀ နဲ႔ S$၃၀၀ ၾကားမွာ
ရွိပါတယ္။ ပိုေငြက S$၁၇၀ ပါ ျမန္မာေငြ အလြန္ဆံုး ၁၅၀၀၀၀ ေလာက္ပါပဲ။
ဘယ္လိုမွ အိမ္က မိသားစုကို လံုေလာက္ေအာင္ မပို႔ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲ
သူတို႔မွာ အင္မတန္ ဒုကၡေရာက္တာက အလုပ္ရွင္က ပတ္စ္စပို႔ သိမ္းထားပါတယ္။
ျပန္ခ်င္တိုင္း ျပန္လို႔မရပါဘူး။ အလုပ္ကမေကာင္း အိမ္ကမိသားစုက အဆင္မေျပ
အိမ္ျပန္လို႔မရ သူတို႔ဘဝ အင္မတန္ သနားစရာေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဒီၾကားထဲ အိမ္က
မိန္းမတို႔ ခုဏကလို မိဘတို႔က အပူကပ္ရင္ အဲ့ဒိလူခမ်ာ ကိုယ့္ကိုကို
သက္ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္က်ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ
အလုပ္သမားေတြ ရဲ့ ဒုကၡေပါ့။
ခုေျပာခဲ့တာ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး အလုပ္သမားေတြခ်ည္းပါပဲ။
အမိ်ဳးသားမ်ားတင္မဟုတ္ပါဘူး အမ်ိဳးသမီးမ်ားပါ ပါဝင္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ တစ္ေယာက္တည္းလာေနက် မိသားစုနဲ႔ ေဝး။ ၾကင္နာမဲ့သူမရွိ
ေႏြးေထြးမဲ့သူမဲ့ မိသားစုကေပးတဲ့ Pressure နဲ႔ အလုပ္က ရတဲ့ Pressure
နဲ႔ေတာ္ေတာ္ မလြယ္ပါဘူးဗ်ာ။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္က်သူေတြပါ။ ေက်ာင္းတတ္တယ္ဆိုတာ
အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ Poly တတ္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ITE တတ္တယ္
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ NUS တို႔ NTU တို႔လို တကၠသိုလ္ေတြတတ္က်တယ္။ ဒါေတြကေတာ့
အစိုးရေက်ာင္းေတြေပါ့။ Part Time လုပ္လို႔ရက်တယ္။ Part Time ဆိုတာေတာင္
တရားဝင္ဆိုရင္ တစ္ေန႔ကို ဘယ္ႏွစ္နာရီ ဆိုတဲ့ သက္မွတ္ခ်က္ရွိတယ္။
ပိုလုပ္လို႔မရဘူး။ အားလံုး ခိုးလုပ္က်တာပဲ။ ရတယ္သိပ္ျပႆနာ မရွိဘူး
လုပ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္။ ဒါေပမယ့္ ျပႆနာက လုပ္ခ်င္တာေတာင္ အလုပ္ကမရွိပါဘူး။
ဒီလို စီးပြားေရးက်ေနခ်ိန္မွာ အလုပ္ေတြက Part Time ခိုင္းရေလာက္ေအာင္
မေကာင္းလို႔ပါပဲ။ အဲ့ဒိေတာ့ အိမ္ကျပန္ေတာင္းရေတာ့တာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့
ပိုက္ဆံေခ်းၾကတယ္။ ဒါက အစိုးရေက်ာင္းတတ္သူမ်ားရဲ့ ဒုကၡေပါ့။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးက်ျပန္ေတာ့ Private ေက်ာင္းတတ္သူမ်ားပါ။ အေျခအေန
အမိ်ဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ စကၤာပူမွာ Private ေက်ာင္း လာတတ္က်ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က
တကယ္ကို ကိုယ္အထူးျပဳခ်င္တဲ့ ဘာသာရပ္ကို တကယ္ႀကိဳးစားပန္းစား လာတတ္တာပါ။
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ အလုပ္လာရွာပါတယ္ အလုပ္မရလို႔ ေက်ာင္းအပ္ၿပီး
အလုပ္ဆက္ရွာက်ရင္း တတ္က်တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းတတ္တာက Private ဆိုေတာ့
Part Time လုပ္လို႔မရပါဘူး။ အလုပ္ခိုးလုပ္ရပါတယ္။ မိရင္ဖမ္းတယ္ ရဲက
သတိေပးတာ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ထိေတာ့ လုပ္တယ္။ အဲ့ဒါမွ ထပ္မိရင္ ကိုယ့္ အထုပ္
ကိုဆြဲ ရြာပဲျပန္ေတာ့ေပါ့။ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ဘဝ ၾကမ္းပါတယ္။ မိဘဆီက ပိုက္ဆံ
ျပန္ေတာင္းဖို႔ကလဲ ခတ္ေတာ့ ရတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ရတာေပါ့။ အရင္ကေတာ့
မဆိုးဘူးလို႔ေျပာတာပဲ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ Part Time က အစိုးရေက်ာင္းေတာင္
မေသခ်ာတာ Private ဆိုေတာ့ စဥ္းသာ စဥ္းစားၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ။ အလုပ္က မလြယ္
ေက်ာင္းလခက သြင္းရ၊ အိမ္လခေပးရ၊ စာေမးပြဲေၾကးေပးရနဲ႔ ေက်ာင္းတတ္ရင္း
ရပ္တည္ဖို႔ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္မလဲ။ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သိပ္ၾကာၾကာ
မခံပါဘူး ရပ္တည္လို႔မရ ျပန္က်တာပဲ။ ေက်ာင္းသူေတြ ခင္ဗ်ာမွာေတာ့ ျပန္တဲ့
သူရွိသလို အရပ္အေခၚ စပြန္စာရွာက်သူမ်ားလဲရွိလာပါတယ္
။ စလံုးမွာ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ အိမ္က ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း
ေထာက္ႏိုင္ရင္ေထာက္ မေထာက္ႏိုင္လုိ႔ကေတာ့ မိန္းကေလး ဆိုရင္ ဒီစပြန္စာ
ရွာတဲ့ သံသရာထဲ ေရာက္သြားက်တာ က ၅၀ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္မွာ ရွိပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ဟိုတေလာက အိုင္တီရိႈးမွာ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ နဲ႔ စကားေျပာရင္းကေန
သ႔ူအေနနဲ႔ စပြန္စာရွာတဲ့ ေက်ာင္းသူေတြကို ျမင္တဲ့ အျမင္္ကို
ကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာတာမ်ား ကြ်န္ေတာ္ ခုခ်ိန္ထိ နားထဲ ၾကားေနတံုးပဲဗ်ာ။
သူေျပာတာက ေက်ာင္းသူေလးေတြ ဒီမွာ အဆင္မေျပက် စပြန္စာေတြရွာက် ေနာက္ေတာ့
ရန္ကုန္ကိုျပန္ၿပီး ေရေဆးက်တယ္တဲ့။ ေတာ္ေတာ္ ရင့္သီးတဲ့ စကားလံုးပါေနာ္။
ဒါေတြကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္သူေတြရဲ့ ဒုကၡပါပဲ။
ကဲေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္မက္ထဲမွာ ပံုေဖာ္ထားတဲ့
ႏိုင္ငံျခားဆိုတာ ဟိုကေလးေလး ေျပာသလို နတ္ျပည္လဲမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္
ေတြးထားသလို နတ္ေရကန္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဆိုလိုတာ
အားလံုးကို မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပေနက်တဲ့
မိသားစုေတြ ရွိပါတယ္။ အဆင္ေျပေနတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ ရွိပါတယ္။
အားလံုးကို သိမ္းၾကံဳးၿပီး ဝါးလံုးနဲ႔ သိမ္းရိုက္တာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္။
ကြ်န္ေတာ္ ဒီပိုစ္ေလးမွာ ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက ျမန္မာျပည္က မိဘ၊
ေဆြမ်ိဳး၊ မိသားစု(အထူးသျဖင့္ မိန္းမေပါ့ေနာ္) အဲ့ဒါေတြကို ေျပာခ်င္တာပါ။
ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္သြားတိုင္း အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ ပိုက္ဆံရွာေနတဲ့
သူကို စိတ္ဆင္ရဲေအာင္ မလုပ္က်ပါနဲ႔။ အေျခအေနမွန္ကို သိေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ
ေမးက်ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔ ေငြမပို႔ႏိုင္တာလဲဆိုတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားက်ပါ။
ေနာက္တစ္ခုက ေက်ာင္းလာတတ္ေသာ သူမ်ားပါ။ မိမိသားသမီး ႏိုင္ငံျခားမွာ
ေက်ာင္းတတ္ေနတယ္ Part Time လုပ္ရင္းတတ္တာ အဆင္ေျပေနတယ္ဆိုၿပီး တရားေသ
မေတြးပါနဲ႔။ အရင္တခ်ိန္ကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္
မေရာက္ေသးလို႔ မသိပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ
မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒိေတာ့ မိမိသားသမီးကို တကယ္
ေက်ာင္းတတ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ လံုေလာက္ေအာင္ ေထာက္ပံ့ပါ၊ ဒါမွမဟုတ္
အလုပ္ရွာရေအာင္ သက္သက္ဆိုလဲ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ အခြင့္အေရးေပးၿပီး
မိမိမတတ္ႏိုင္ေတာ့ရင္ ျပန္ေခၚႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္
မိမိသားသမီးမ်ား ကြ်န္ေတာ္ ဆံုဖူးေသာ မိန္းမႀကီးေျပာသလို
ေရေဆးေနရပါအံုးမယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ခေရာင္း ေရးခ်င္တာၾကာလွပါၿပီ။ ေရးသင့္ မေရးသင့္ စဥ္းစားေနတာပါ။
ခုေတာ့ အမိျမန္မာျပည္မွ က်န္ေနေသး ေသာသူမ်ား သိေစရန္ ေရးသားလိုက္ရပါသည္။
ကို..ရီး..ဆိုဒ္ထဲကပါ။
သိသင္တယ္ထင္လို့ေ၀မွ်တာပါ။
Posted on: http://chocolatemyotaw.ning.com/profiles/blogs/3019402:BlogPost:711231
“တခ်ိဳ႕လူေတြ တခ်ိဳ႕လူေတြကို အားက်ၿပီး........ အားက်ၿပီး
ရွိစုမယ့္စုေတြ ေရာင္းခ်ၿပီး.......
ေလယာဥ္ပ်ံေပၚတတ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ခန္႔ခန္႔ႀကီးတဲ့ဗ်.................။”
ကိုအရိုးသီခ်င္းေလးက နားထဲမွာ အားအင္အျပည့္နဲ႔ ဝင္ေရာက္လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္
ေတြးထင္ထားတယ္........ အိမ္မက္ေတြ မက္ဘူးတယ္။ ကိုအရိုးသီခ်င္းလိုပဲ
တခ်ိဳ႕လူေတြကို အားက်တယ္။ စကၤာပူကိုေရာက္ေအာင္လာတယ္။
ဖာတစ္လံုးေခါင္းၾကားနဲ႔ေပါ့။ ေတာသားျမိဳ႕ေရာက္ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြ
တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ သူ႔အိမ္က ကေလးေလးကေျပာတယ္တဲ့ “ဦးဦးရယ္ သမီးက
ႏိုင္ငံျခားဆိုတာ ဟိုးနတ္ျပည္ႀကီး ေရာက္သြားတယ္ထင္တာ။ ခုေတာ့လဲ
ေျမၾကီးေပၚမွာပဲေနာ္တဲ့”။ ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္လဲ
ႏိုင္ငံျခားမေရာက္ခင္ကေတာ့ ကေလးေတြးသေလာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ့္
အေတြးက ႏိုင္ငံျခားဆိုတာကိုေရာက္တာနဲ႔ အဲ့ဒိလူရဲ့ ဘဝဟာ အရွင္လတ္လတ္
နတ္ေရကန္ထဲ က်သြားသလိုပဲေနမွာေနာ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာ
အလုပ္လုပ္ အိမ္က မိဘ၊ မိသားစု၊ မိန္းမနဲ႔ကေလး ဒါေတြကို လူတစ္လံုး
သူတစ္လံုးျဖစ္ေအာင္ ထားႏိုင္တယ္ေပါ့ေလ။ အိုးအိမ္မရွိရင္ ဝယ္ေပးမးယ္
ကားမရွိရင္ကားဝယ္ေပးမယ္ စတာေတြေပါ့ဗ်ာ။ အားလံုးၿပီးျပည့္
စံုတယ္ဆိုပါေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တင္ ဒီလို
ေတြးတာလား။ မဟုတ္ပါဘူး။ ခိုင္ခိုင္မာမာ ေျပာႏိုင္တာက အခု
ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ေရာက္ေနတဲ့ သူေတြအားလံုးရဲ့ ၉၅ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္ဟာ
ဒီလို ေတြးက်တာပါပဲ။ ဒီလိုေတြးလို႔လဲ ဒီေနရာကိုေရာက္လာက်တာေပါ့။
ႏိုင္ငံျခားကို သြားတာ ေတြထဲမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က
အလုပ္လာလုပ္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္တယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိမိ
ေယာက္က်ား (သို႔မဟုတ္) မိန္မ တစ္ေယာက္ေယာက္က အဆင္ေျပလို႔
မိသားစုလိုက္ေနရန္ လိုက္လာၾကတယ္ စသည္ျဖင့္ပါပဲ။
အားလံုး ထင္ထားေသာ ထင္ျမင္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္လ်င္
အားလံုးအဆင္ေျပၿပီဆိုေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ လံုးဝမွားယြင္းပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္
ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ႀကီးကို ကြ်န္ေတာ္ ေျပာရဲပါတယ္ဗ်ာ။ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ့
ေဒတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္မသိပါဘူး။ အဲ့ဒိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ခုေနေနတဲ့ စလံုးေခၚ
စကၤာပူက အေၾကာင္းေတြကိုပဲ ကြ်န္ေတာ္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ စလံုးမွာ S'pass ကိုင္တဲ့
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ့။ သူ႔ရဲ့တရားဝင္လစာဟာ S$၁၈၀၀ ပါ။ အမ်ားကေတာ့
ရမယ္ထင္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လစာ အျပည့္ မရသူေတြမရွိဘူးဆိုရင္ အနည္းဆံုး
၁၅ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္မွာ ရွိပါတယ္။ အခုလို စီးပြားေရးက်ေနခိ်န္မွာ
ပိုလုိ႔ေတာင္ဆိုးပါေသးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕မ်ား အင္ဂ်င္နီယာပါ လစာ S$၉၀၀
ပဲရပါတယ္ S'pass ကိုင္ရပါတယ္။ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြဆိုရင္
တစ္ေန႔ကို S$၁၈ ပဲရပါတယ္။ တစ္ပတ္တစ္ရက္နား တစ္လမွ S$၄၇၀
နီးပါးပဲရက်ပါတယ္။
S'pass သမားက အလုပ္က ေနစရာ မေပးပါဘူး။ အိမ္ငွားေနရပါတယ္။ အိမ္လခက
အနည္းဆံုး S$၂၈၀ မွ S$၄၀၀ ထိကုန္ပါတယ္။ သြားလာရတဲ့ ကားခ၊ စားစရိတ္၊
အေထြေထြ အသံုးစရိတ္ အားလံုးေပါင္း အနည္းဆံုး လူတစ္ေယာက္ဟာ S$၆၀၀
ကုန္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သံရံုးမွာ အခြန္က တစ္လကို S$၈၀ ပါ။ အဲ့ဒိေတာ့
S'pass နဲ႔ အလုပ္လုပ္သူ တစ္ေယာက္ဟာ လြန္ေရာကြ်န္ေရာ တစ္လကို အသတင္ S$၁၀၀၀
သာက်န္ပါတယ္။ တစ္လကို ၇သိန္းခြဲနဲ႔ ၈သိန္းၾကားေပါ့ဗ်ာ။ ရန္ကုန္မွာ
မိသားစု ရွိမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို မိန္မတင္မဟုတ္ ကေလးပါရွိတယ္။ ကိုယ့္
မိဘရွိတယ္။ မိဘနဲ႔ မိမိ မိသားစု ႏွစ္စု ရန္ကုန္မွာ တစ္လ တစ္လ အေထြေထြ
အသံုးစရိတ္က တစ္အိမ္ေထာင္ကို ၄သိန္း မေလာက္ပါဘူးဗ်ာ။ အဲ့ဒိၾကားထဲ အိမ္က
မိန္းမက ဟိုဟာေလး လိုခ်င္တယ္ ေယာက္က်ားေရ နင္က စကၤာပူမွာ S'passနဲ႔
အလုပ္လုပ္ေနၿပီး ငါက ဒီမွာ လူတန္းေစ့မေနႏိုင္ဘူးလား။ သူမ်ားသားသမီး
ယူထားၿပီး ရွာမေကြ်းႏိုင္ဘူးလား ဆိုၿပီး ရန္ရွာေသးတယ္။
အဲ့လိုေတြဝင္လာၿပီဆိုရင္ ဒီကေယာက္က်ား ေသၿပီသာမွတ္။ ေနာက္ရွိေသးတယ္
ေယာက္က်ားေရ က်ဳပ္တို႔ အိုးပိုင္ အိမ္ပိုင္ေလးနဲ႔ေနခ်င္လွၿပီေတာ္ ရွင္လဲ
ႏိုင္ငံျခားသြားတာ ၾကားလွၿပီ က်ဳပ္ကို အိမ္ေလး တစ္လံုးေလာက္ဝယ္ေပးပါလား
ဆိုတာ ပါေသးတယ္။ ဒီက ေယာက္က်ား လုပ္တဲ့ သူ ဓါးျပထြက္တိုက္ရေတာ့မယ္။
ဘယ္လိုရွင္းျပရွင္းျပ နားမလည္တဲ့ သူေတြ မ်ားပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္တယ္
လစာ S'pass S$၁၈၀၀ ရတယ္။ ငါ့ကို ၄၀၀၀၀၀ ပဲပို႔တယ္။ ဒင္း
ဘယ္မယားငယ္ကိုေထာက္ပံ့ေနလဲ မသိဘူး။ ဒီလိုပဲေတြးေနက်ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ရွင့္တစ္ေယာက္ထဲ သံုးတာ ျမန္မာေငြ ၆၀၀၀၀၀
နီးပါးကုန္သလားတဲ့။ က်ဳပ္တို႔ တစ္မိသား စုလံုး သံုးဖို႔ ရွင္ပို႔တာေတာင္
၄၀၀၀၀၀ ထဲတဲ့။ ကဲ စဥ္းစားက်ပါအံုး အရပ္ကေတာ္တို႔ ေရ။ တစ္လကို ၃ခါေလာက္မွ
ဖုန္းမဆက္ရင္လဲ ရန္ေတြ႔ခံရေသးပါတယ္တဲ့ေနာ္။ ေအာ္ေအာ္ ဒါနဲ႔ ဒါေတာင္
မိန္းမပဲရွိေသးတာေနာ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ မိဘေတြမ်ား ပါပါေသးတယ္။ မိဘကို ေစာ္ကားတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေတြနားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ထည့္ေရးေပးတာပါ။ မိဘေတြကလဲ
ထင္တာပဲ။ သားေလး ႏိုင္ငံျခား သြားအလုပ္လုပ္တယ္ တစ္လ ျမန္မာေငြ ၁၃၅၀၀၀၀
ေလာက္ရတယ္ ငါတို႔ ဆီပို႔တာ ၄၀၀၀၀၀၊ သူ႔မိန္းမဆီပို႔တာ ၄၀၀၀၀၀ အင္း
ငါ့သားေလးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စုမိမွာပဲေလ ဆိုၿပီး ဟိုေဆြမ်ိဳးလာ
ေထာက္ပံ့ခ်င္တာနဲ႔ ဒီေဆြမ်ိဳးတာ ေပးကမ္းခ်င္တာနဲ႔။ မင္းဦးေလး ဘာျဖစ္လို႔၊
မင္းအကို ဘယ္ႏွစ္ဝမ္းကြဲမွန္းမသိ ဆံုးလို႔၊ မင္းတူေလး ဆယ္တန္းတတ္လို႔၊
မင္းဘႀကီး ေဆးရံုတတ္လို႔ အားပါးပါး စံုလို႔ပါဗ်ာ။ ဒီက သားကေတာ့ မိဘ
စိတ္ဆင္းရဲမွာ ဘယ္ေနႏိုင္ပါမလဲ လုပ္ေပါ့ အေမ အေဖတို႔ သေဘာ ပါလို႔ပဲ
ျပန္ေျပာရတာေပါ့။ ဒါက S'passသမားေတြ ဒုကၡပါ။
ေအာ္ခုတစ္ခါ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြ ကလဲ သူတို႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့
ဒုကၡ မေသးလွပါဘူးေနာ္။ ေနစရာ ကို အလုပ္ကေပးပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြက
ခရီးသြားလာေရးအတြက္ မေထာက္ပံ့ပါဘူး။ ခရီးစရိတ္ကုန္ပါတယ္။
စားစရိတ္ကုန္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြက အိုတီကို ေျမာ္ကိုးၿပီး အလုပ္လုပ္ရတာပါ။
ခုလို အလုပ္ပါးတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ အိုတီ မရပါဘူး။ ခရီး စရိတ္၊ စားစရိတ္
အေထြေထြ အသံုးစရိတ္ အားလံုးေပါင္းရင္ စုစုေပါင္း S$၂၅၀ နဲ႔ S$၃၀၀ ၾကားမွာ
ရွိပါတယ္။ ပိုေငြက S$၁၇၀ ပါ ျမန္မာေငြ အလြန္ဆံုး ၁၅၀၀၀၀ ေလာက္ပါပဲ။
ဘယ္လိုမွ အိမ္က မိသားစုကို လံုေလာက္ေအာင္ မပို႔ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲ
သူတို႔မွာ အင္မတန္ ဒုကၡေရာက္တာက အလုပ္ရွင္က ပတ္စ္စပို႔ သိမ္းထားပါတယ္။
ျပန္ခ်င္တိုင္း ျပန္လို႔မရပါဘူး။ အလုပ္ကမေကာင္း အိမ္ကမိသားစုက အဆင္မေျပ
အိမ္ျပန္လို႔မရ သူတို႔ဘဝ အင္မတန္ သနားစရာေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဒီၾကားထဲ အိမ္က
မိန္းမတို႔ ခုဏကလို မိဘတို႔က အပူကပ္ရင္ အဲ့ဒိလူခမ်ာ ကိုယ့္ကိုကို
သက္ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္က်ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ
အလုပ္သမားေတြ ရဲ့ ဒုကၡေပါ့။
ခုေျပာခဲ့တာ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး အလုပ္သမားေတြခ်ည္းပါပဲ။
အမိ်ဳးသားမ်ားတင္မဟုတ္ပါဘူး အမ်ိဳးသမီးမ်ားပါ ပါဝင္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ တစ္ေယာက္တည္းလာေနက် မိသားစုနဲ႔ ေဝး။ ၾကင္နာမဲ့သူမရွိ
ေႏြးေထြးမဲ့သူမဲ့ မိသားစုကေပးတဲ့ Pressure နဲ႔ အလုပ္က ရတဲ့ Pressure
နဲ႔ေတာ္ေတာ္ မလြယ္ပါဘူးဗ်ာ။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္က်သူေတြပါ။ ေက်ာင္းတတ္တယ္ဆိုတာ
အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ Poly တတ္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ITE တတ္တယ္
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ NUS တို႔ NTU တို႔လို တကၠသိုလ္ေတြတတ္က်တယ္။ ဒါေတြကေတာ့
အစိုးရေက်ာင္းေတြေပါ့။ Part Time လုပ္လို႔ရက်တယ္။ Part Time ဆိုတာေတာင္
တရားဝင္ဆိုရင္ တစ္ေန႔ကို ဘယ္ႏွစ္နာရီ ဆိုတဲ့ သက္မွတ္ခ်က္ရွိတယ္။
ပိုလုပ္လို႔မရဘူး။ အားလံုး ခိုးလုပ္က်တာပဲ။ ရတယ္သိပ္ျပႆနာ မရွိဘူး
လုပ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္။ ဒါေပမယ့္ ျပႆနာက လုပ္ခ်င္တာေတာင္ အလုပ္ကမရွိပါဘူး။
ဒီလို စီးပြားေရးက်ေနခ်ိန္မွာ အလုပ္ေတြက Part Time ခိုင္းရေလာက္ေအာင္
မေကာင္းလို႔ပါပဲ။ အဲ့ဒိေတာ့ အိမ္ကျပန္ေတာင္းရေတာ့တာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့
ပိုက္ဆံေခ်းၾကတယ္။ ဒါက အစိုးရေက်ာင္းတတ္သူမ်ားရဲ့ ဒုကၡေပါ့။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးက်ျပန္ေတာ့ Private ေက်ာင္းတတ္သူမ်ားပါ။ အေျခအေန
အမိ်ဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ စကၤာပူမွာ Private ေက်ာင္း လာတတ္က်ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က
တကယ္ကို ကိုယ္အထူးျပဳခ်င္တဲ့ ဘာသာရပ္ကို တကယ္ႀကိဳးစားပန္းစား လာတတ္တာပါ။
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ အလုပ္လာရွာပါတယ္ အလုပ္မရလို႔ ေက်ာင္းအပ္ၿပီး
အလုပ္ဆက္ရွာက်ရင္း တတ္က်တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းတတ္တာက Private ဆိုေတာ့
Part Time လုပ္လို႔မရပါဘူး။ အလုပ္ခိုးလုပ္ရပါတယ္။ မိရင္ဖမ္းတယ္ ရဲက
သတိေပးတာ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ထိေတာ့ လုပ္တယ္။ အဲ့ဒါမွ ထပ္မိရင္ ကိုယ့္ အထုပ္
ကိုဆြဲ ရြာပဲျပန္ေတာ့ေပါ့။ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ဘဝ ၾကမ္းပါတယ္။ မိဘဆီက ပိုက္ဆံ
ျပန္ေတာင္းဖို႔ကလဲ ခတ္ေတာ့ ရတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ရတာေပါ့။ အရင္ကေတာ့
မဆိုးဘူးလို႔ေျပာတာပဲ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ Part Time က အစိုးရေက်ာင္းေတာင္
မေသခ်ာတာ Private ဆိုေတာ့ စဥ္းသာ စဥ္းစားၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ။ အလုပ္က မလြယ္
ေက်ာင္းလခက သြင္းရ၊ အိမ္လခေပးရ၊ စာေမးပြဲေၾကးေပးရနဲ႔ ေက်ာင္းတတ္ရင္း
ရပ္တည္ဖို႔ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္မလဲ။ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သိပ္ၾကာၾကာ
မခံပါဘူး ရပ္တည္လို႔မရ ျပန္က်တာပဲ။ ေက်ာင္းသူေတြ ခင္ဗ်ာမွာေတာ့ ျပန္တဲ့
သူရွိသလို အရပ္အေခၚ စပြန္စာရွာက်သူမ်ားလဲရွိလာပါတယ္
။ စလံုးမွာ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ အိမ္က ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း
ေထာက္ႏိုင္ရင္ေထာက္ မေထာက္ႏိုင္လုိ႔ကေတာ့ မိန္းကေလး ဆိုရင္ ဒီစပြန္စာ
ရွာတဲ့ သံသရာထဲ ေရာက္သြားက်တာ က ၅၀ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္မွာ ရွိပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ဟိုတေလာက အိုင္တီရိႈးမွာ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ နဲ႔ စကားေျပာရင္းကေန
သ႔ူအေနနဲ႔ စပြန္စာရွာတဲ့ ေက်ာင္းသူေတြကို ျမင္တဲ့ အျမင္္ကို
ကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာတာမ်ား ကြ်န္ေတာ္ ခုခ်ိန္ထိ နားထဲ ၾကားေနတံုးပဲဗ်ာ။
သူေျပာတာက ေက်ာင္းသူေလးေတြ ဒီမွာ အဆင္မေျပက် စပြန္စာေတြရွာက် ေနာက္ေတာ့
ရန္ကုန္ကိုျပန္ၿပီး ေရေဆးက်တယ္တဲ့။ ေတာ္ေတာ္ ရင့္သီးတဲ့ စကားလံုးပါေနာ္။
ဒါေတြကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္သူေတြရဲ့ ဒုကၡပါပဲ။
ကဲေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္မက္ထဲမွာ ပံုေဖာ္ထားတဲ့
ႏိုင္ငံျခားဆိုတာ ဟိုကေလးေလး ေျပာသလို နတ္ျပည္လဲမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္
ေတြးထားသလို နတ္ေရကန္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဆိုလိုတာ
အားလံုးကို မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပေနက်တဲ့
မိသားစုေတြ ရွိပါတယ္။ အဆင္ေျပေနတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ ရွိပါတယ္။
အားလံုးကို သိမ္းၾကံဳးၿပီး ဝါးလံုးနဲ႔ သိမ္းရိုက္တာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္။
ကြ်န္ေတာ္ ဒီပိုစ္ေလးမွာ ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက ျမန္မာျပည္က မိဘ၊
ေဆြမ်ိဳး၊ မိသားစု(အထူးသျဖင့္ မိန္းမေပါ့ေနာ္) အဲ့ဒါေတြကို ေျပာခ်င္တာပါ။
ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္သြားတိုင္း အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ ပိုက္ဆံရွာေနတဲ့
သူကို စိတ္ဆင္ရဲေအာင္ မလုပ္က်ပါနဲ႔။ အေျခအေနမွန္ကို သိေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ
ေမးက်ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔ ေငြမပို႔ႏိုင္တာလဲဆိုတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားက်ပါ။
ေနာက္တစ္ခုက ေက်ာင္းလာတတ္ေသာ သူမ်ားပါ။ မိမိသားသမီး ႏိုင္ငံျခားမွာ
ေက်ာင္းတတ္ေနတယ္ Part Time လုပ္ရင္းတတ္တာ အဆင္ေျပေနတယ္ဆိုၿပီး တရားေသ
မေတြးပါနဲ႔။ အရင္တခ်ိန္ကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္
မေရာက္ေသးလို႔ မသိပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ
မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒိေတာ့ မိမိသားသမီးကို တကယ္
ေက်ာင္းတတ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ လံုေလာက္ေအာင္ ေထာက္ပံ့ပါ၊ ဒါမွမဟုတ္
အလုပ္ရွာရေအာင္ သက္သက္ဆိုလဲ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ အခြင့္အေရးေပးၿပီး
မိမိမတတ္ႏိုင္ေတာ့ရင္ ျပန္ေခၚႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္
မိမိသားသမီးမ်ား ကြ်န္ေတာ္ ဆံုဖူးေသာ မိန္းမႀကီးေျပာသလို
ေရေဆးေနရပါအံုးမယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ခေရာင္း ေရးခ်င္တာၾကာလွပါၿပီ။ ေရးသင့္ မေရးသင့္ စဥ္းစားေနတာပါ။
ခုေတာ့ အမိျမန္မာျပည္မွ က်န္ေနေသး ေသာသူမ်ား သိေစရန္ ေရးသားလိုက္ရပါသည္။
ကို..ရီး..ဆိုဒ္ထဲကပါ။
သိသင္တယ္ထင္လို့ေ၀မွ်တာပါ။
Posted on: http://chocolatemyotaw.ning.com/profiles/blogs/3019402:BlogPost:711231
စစ္အစိုးရကုိ ဒီမိုကေရစီသို႔ တြန္းပို႔ျခင္း
Monday, 28 December 2009 12:36 ေက်ာ္စြာမိုး
ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ေရွ႕ႏွစ္တြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ အစီအစဥ္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာျခင္း မရိွေသးေသာ္လည္း ထုိေရြးေကာက္ပဲြသည္ လြတ္လပ္ၿပီး တရား မွ်တမႈ ရိွမရိွ၊ ထုိသုိ႔ က်င္းပေပးရန္ ေဆာင္ရြက္မည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ စသည္တုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးခြန္းထုတ္ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ယခုအခ်ိန္ထိ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သို႔မည္ပံု က်င္းပမည္၊ မည္သည့္ အခ်ိန္တြင္ က်င္းပမည္ စသည့္ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မ်ားကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမည့္ ရက္စြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ဳိးမ်ဳိး ခန္႔မွန္းၾကေသာ္လည္း ယခင္အေတြ႔အၾကံဳမ်ားအရ ၂ဝ၁ဝ ပထမႏွစ္ဝက္အတြင္း က်င္းပႏုိင္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဆႏၵခံယူပြဲတုိ႔ကုိ ေမလတြင္ ျပဳလုပ္ခ့ဲေသာေၾကာင့္ လာမည့္ ေရြးေကာက္ပဲြကုိလည္း ေမလတြင္ က်င္းပဖြယ္ရိွသည္ဟု ယူဆေနၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စာသင္ေက်ာင္း အမ်ားစု ပိတ္ထားသျဖင့္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားက ျပႆနာဖန္တီးသူမ်ားဟု ယူဆထားၾကသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား လူစုကြဲေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကသာ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဆံုးအျဖတ္ေပးမည္ ျဖစ္သည္။ သူ၏နည္းဗ်ဴဟာႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ခန္႔မွန္းေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူက လိုခ်င္သည့္ ရလဒ္ ထြက္ေပၚလာေရးအတြက္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဆႏၵခံယူပြဲကဲ့သို႔ပင္ ဤေရြးေကာက္ပြဲတြင္လည္း လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က အေျခခံဥပေဒ ဆန္႔က်င္သူမ်ားကုိ ဖမ္းဆီးေႏွာင့္ယွက္ခ့ဲသည္။ စစ္အစိုးရ ဘက္ေတာ္သားမ်ားကလည္း ေထာက္ခံမဲမ်ား ရရိွေစရန္ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲၾကသည္။ ဆႏၵခံယူပြဲအၿပီးတြင္ အေျခခံဥပေဒကို ေထာက္ခံသူ ၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ရိွသည္ ဟူေသာ ရယ္စရာေကာင္းသည့္ ရလဒ္ ထြက္ခဲ့ေလသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲတြင္မူ ဆႏၵခံယုူပြဲကဲ့သို႔ လိုခ်င္သည့္ ရလဒ္ ထြက္ေပၚေစေရးအတြက္ အလြယ္တကူ လိမ္လည္ လွည့္ဖ်ားႏုိင္မည္ မဟုတ္။ စစ္အစိုးရက ၎၏ အဓိကရန္သူျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ကို အျပတ္ရွင္းရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီးသည့္အျပင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားကုိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ျဖင့္ ၎၏ လုံျခံဳေရးယႏၱယား အတြင္းသို႔ သြပ္သြင္းရန္ ျပင္ဆင္ေနျခင္းေၾကာင့္ အေျခအေနမ်ား ပို၍ ရႈပ္ေထြးလာဖြယ္ရိွသည္။
ႏိုင္ငံတကာက ထပ္မံ ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ျခင္း၊ ျပည္တြင္းစစ္ ျပန္လည္ စတင္ျခင္းတို႔ မရိွဘဲ ဤရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ေအာင္ျမင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ေပါက္ေျမာက္ေစရန္အတြက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွႉးႀကီးသည္ အႏိုင္က်င့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ား၊ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ကလိမ္က်ျခင္းမ်ား သာမကပဲ အျခားေသာ နည္းနာမ်ားလည္း လိုအပ္မည္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွႉးႀကီးက သူ၏ အဓိက အတိုက္အခံမ်ား ျဖစ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အေမရိကန္အစိုးရ တို႔ကုိ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါက ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအား လွည့္စားမႈအျဖစ္ သမိုင္းတြင္က်န္ရစ္မည္ ျဖစ္သည္။
စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခ့ဲသည္မွာ အႏွစ္ ၂၀ ၾကာလာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္အစုိးရ၏ အာဏာ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားမႈ အားေလ်ာ့သြားေစရန္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႈမ်ား ေပၚေပါက္လာျခင္း မရွိေသးေပ။ ပိတ္ဆို႔အေရးယူျခင္းက အလုပ္မျဖစ္သက့ဲသုိ႔ “အျပဳသေဘာ ဆက္ဆံေရး” ကလည္း အလုပ္မျဖစ္ခ့ဲပါ။ လူထုအံုၾကြ ဆႏၵျပမႈမ်ားကလည္း ရက္စက္စြာ ေခ်မႈန္းခံရသည္။ စစ္တပ္က အင္အားႀကီးထြားရန္ တည္ေဆာက္ေနသျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာလည္း အလားအလာ မေကာင္းပါ။ တခ်ိန္က ျမန္မာျပည္သားတုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည့္ အေမရိကန္ဦးေဆာင္ေသာ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္မႈမွာလည္း စိတ္ကူးယဥ္မႈ သက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ့သည္။
ဤတြင္ အတိုက္အခံမ်ားအဖို႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံရံုမွတပါး အျခားနည္း မရွိေတာ့ပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိဆက္ဆံေရးမွာ ျမန္မာ့သယံဇာတမ်ားကို မက္ေမာသည့္ အိမ္နီးနားခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ား က်င့္သုံးသည့္ ဆက္ဆံေရးမ်ဳိးႏွင့္ေတာ့ တူညီျခင္း မရိွေပ။
အေမရိကန္အစိုးရက ဤအေျခအေနကုိ သေဘာေပါက္သျဖင့္ စစ္အစိုးရႏွင့္ တိုက္ရိုက္ ဆက္ဆံေရး ဟူေသာ မူဝါဒအသစ္ကို စက္တင္ဘာလတြင္ ေၾကညာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေမရိကန္အစိုးရက ျမန္မာျပည္အတြင္း ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ေပၚ တိုးတက္မႈကိုသာ ရလဒ္အျဖစ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားပံုရသည္။
အေမရိကန္အစိုးရ၏ မူဝါဒအသစ္ကုိ ေၾကညာအၿပီးတြင္ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးရန္ စိတ္အား ထက္သန္ေနၾကသည္ဟု အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေရးရာ လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ကာ့တ္ ကမ္းဘဲလ္က ေျပာဆိုခဲ့သည္။
“ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြ အေမရိကန္အစိုးရနဲ႔ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံဖို႔ စိတ္ဝင္စားမႈ ျပတာဟာ မွတ္မိသမွ်ေတာ့ ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ပဲ” ဟု သူက ေျပာသည္။ ႏုိဝင္ဘာလက သူ ဦးေဆာင္သည့္ အေမရိကန္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔သည္ ျမန္မာျပည္သို႔ သြားေရာက္ၿပီး စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ေရာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ပါ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
အေမရိကန္အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံေရးျပန္လည္ ေကာင္းမြန္ရန္ စစ္အစိုးရက ဆႏၵရွိေၾကာင္း ထုိခရီးစဥ္က ျပသေနသည္။
မည္သို႔မွ် အံ့ဩစရာမရွိပါ၊ စစ္အစိုးရ မတုန္မလႈပ္ဘဲ ဆက္လက္ ခိုင္ၿမဲစြာ တည္ရွိေနျခင္းက ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား မထိေရာက္ေၾကာင္း သက္ေသျပေနသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အေရးယူမႈမ်ား ျပန္လည္ ရုတ္သိမ္းသြားေစလိုသည္မွာ ထင္ရွားေနသည္။ စက္တင္ဘာလ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံတြင္ စကားေျပာစဥ္ ျမန္မာဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္က အေရးယူမႈမ်ားကုိ ရႈတ္ခ်ခဲ့ၿပီး တရားမွ်တမႈ မရွိသျဖင့္ ရပ္ဆိုင္းပါဟု ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။
ထိုစဥ္အေတာအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ နားလည္လာခဲ့သည္။ အေမရိကန္၏ မူဝါဒအသစ္ကို ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာျခင္း မျပဳမီကပင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွႉးႀကီးထံ ပုဂၢဳိလ္ေရး စာတေစာင္ ေရး၍ စစ္အစိုးရႏွင့္ေရာ ႏို္င္ငံျခားသံတမန္မ်ားႏွင့္ပါ ေတြ႔ဆုံၿပီး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးလုိသည္ဟု ေမတၱာရပ္ခံခဲ့သည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊက အျမန္ဆံုး လိုက္ေလ်ာခဲ့ျပီး ဆက္ဆံေရး ဝန္ႀကီးဦးေအာင္ၾကည္ႏွင့္ ႏွစ္ႀကိမ္၊ အေမရိကန္၊ ၿဗိတိန္၊ ဩစေၾတးလ် တုိ႔မွ သံတမန္မ်ားႏွင့္ တႀကိမ္ ေတြ႔ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဥေရာပသံတမန္ ၂၀ ခန္႔ကုိလည္း NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွႉးႀကီး၏ အလ်င္အျမန္ တံု႔ျပန္ခ်က္မ်ားကို ေလ႔လာၾကည့္ပါက ပိတ္ဆို႔အေရးယူျခင္းသည္ အေျပာင္းအလဲမ်ား မျဖစ္ေစေသာ္လည္း အေပးအယူလုပ္ရန္အတြက္မူ သင့္ေလ်ာ္သည့္လက္နက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရထံမွ မည္သည့္ လိုက္ေလ်ာမႈမွ မရမီ ဒဏ္ခတ္မႈမ်ား မရုပ္သိမ္းမိေရးမွာ အေရးႀကီးေပသည္။ ဤအခ်က္သည္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရးမူဝါဒ မည္မွ် အလုပ္ျဖစ္သည္ ဟူသည့္ အခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဆံုးျဖတ္ေပးမည့္ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။
ယခု စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ဘာလိုခ်င္သည္ကို သိရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ သူတို႔က မည္သည့္အရာမ်ား ျပန္လည္ ေပးအပ္လုိသည္ ဆုိသည္ကုိ ေမးျမန္းရန္သာ က်န္ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး၊ ပြင့္လင္းၿပီး လြတ္လပ္ မွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ေျမာက္ရန္ အာမခံေရး စသည့္ ႏုိင္ငံတကာ ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို လိုက္ေလ်ာမည့္ပံု မေပၚပါ။
အေမရိကန္အစုိးရက အေျပာင္းအလဲအတြက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ ဆိုပါက ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈမ်ား ရပ္ဆိုင္းျခင္းကုိ စစ္အစုိးရက ၎တို႔၏ လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲရန္ မက္လုံးအေနျဖင့္ အသံုးခ်ရန္ လိုအပ္ၿပီး ထိုအေျပာင္းအလဲကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ တိက်ေသာ အခ်ိန္ကာလ သတ္မွတ္ခ်က္လည္း လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရက တခ်ိန္တြင္ ေတာင္းဆိုခ်က္ တခုကိုသာ လိုက္ေလ်ာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဦးစားေပး အစီအစဥ္မ်ားကိုလည္း သတ္မွတ္ထားရန္ လိုအပ္မည္ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး၊ လြတ္လပ္၍တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား ေပၚေပါက္ေရးတုိ႔ကို ႏုိင္ငံတကာက အမ်ားဆံုး ေျပာဆုိေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးသည္လည္း ဦးစားေပးအစီအစဥ္တရပ္ အျဖစ္ထား ရွိရန္ ခိုင္လံုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွိေနပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ျပန္လႊတ္ေသာ္လည္း အခ်ိန္မေရြး ျပန္ဖမ္းႏိုင္သကဲ့သို႔ ေရြးေကာက္ပြဲက မည္မွ်ပင္ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တသည္ျဖစ္ေစ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို အာမခံႏိုင္ျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
“လြတ္လပ္ျခင္း၏ အနာဂတ္ - ျပည္တြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားရွိ လစ္ဘရယ္မက်ေသာ ဒီမိုကေရစီ” ဟူေသာ စာအုပ္တြင္ စာေရးဆရာ
ဖာရိ ဇာကာရုိင္ယာ (Fareed Zakaria) က “အေနာက္ႏိုင္ငံသားမ်ားအဖို႔ ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး စနစ္တခုကို လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားျဖင့္သာ သတ္မွတ္၍မရ၊ တရားဥပေဒ စိုးမုိးေရး၊ အာဏာ ခြဲေဝေရး၊ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္၊ စုေဝးခြင့္၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္၊ ပစၥည္း ဥစၥာပိုင္ဆိုင္ခြင့္ စေသာ အေျခခံ အခြင့္အေရးမ်ား အကာအကြယ္ရိွျခင္းတို႔ႏွင္႔လည္း သတ္မွတ္ရသည္။ သို႔ေသာ္ 'အေျခခံ ဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားေသာ လစ္ဘရယ္ဝါဒ' ဟု ေဝါဟာရ ျပဳထားေသာ ဤ အခြင့္အေရးမ်ား ႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ အေျခခံအားျဖင့္ မည္သို႔မွ် မသက္ဆိုင္ေပ။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၌ပင္ ၎ႏွစ္ခုမွာ သဟဇာတ ျဖစ္ေလ့မရိွပါ” ဟု ေရးသားထားသည္။
အမ်ားစုက အေျခခံဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းထားေသာ လႊတ္ေတာ္တြင္ စစ္တပ္အတြက္ သီးျခား သတ္မွတ္ထားသည့္ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ကိစၥကိုသာ ေဖာ္ျပၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စစ္တပ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားအၾကား လုပ္ပုိင္ခြင့္ အာဏာကုိ ခြဲျခား သတ္မွတ္ထားသည့္ အေမရိကန္ပံုစံ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းမ်ဳိး ကင္းမဲ့ေနျခင္းသည္လည္း အေရးႀကီးေသာအခ်က္ ျဖစ္သည္။ “ဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားျခင္းမရိွလွ်င္ မည္သည့္ စစ္သားမဆုိ ၿငိမ္းခ်မ္းသည့္ အခ်ိန္ သို႔မဟုတ္ စစ္ျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္၌ လူေနအိမ္မ်ားတြင္ အိမ္ရွင္၏သေဘာ တူညီခ်က္မပါဘဲ ေနထိုင္ႏိုင္ခြင့္မရိွ” ဟုု အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၏ အေျခခံဥပေဒ တတိယ ျပင္ဆင္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အခ်က္မွာ အေကာင္းဆံုး ဥပမာ ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ ႀကီးမား ေလးနက္ေသာ မညီမွ်မႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ NLD ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဒီမုိကေရစီအေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ား၊ ကုလသမဂၢအပါအဝင္ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုတုိ႔က အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ရန္ ေတာင္းဆိုထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား မတိုင္မီ အေျခခံ ဥပေဒကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ျပင္ဆင္ျခင္းမရွိပါက ေရွ႕ႏွစ္ပိုင္းမ်ားအတြင္း အဓိပၸာယ္ရိွေသာ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ေျခမရိွ ဟု ဆိုျခင္းမွာ ခ်ဲ႕ကားေျပာဆိုျခင္း မဟုတ္ပါ။
သို႔ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက ဤအခ်က္ကုိပင္ လိုက္ေလ်ာမႈ မေပးရန္ ဆံုးျဖတ္ထားဖြယ္ရိွသည္။
သူက ေနျပည္ေတာ္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ေအာက္တိုဘာလ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းအဖြဲ႔ ညီလာခံတြင္ “အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူလူထု အမ်ားစုက အတည္ျပဳထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဤ အေျခခံ ဥပေဒအရ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲကို စနစ္တက် က်င္းပသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။ အေမရိကန္တုိ႔ႏွင့္ စကားေျပာပြဲမ်ား စတင္ျပီး မၾကာခင္မွာပင္ ထုိသုိ႔ ေျပာလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဤအဆင့္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲသြားေစေရး ျပဳလုပ္ရန္ လြယ္ကူမည္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ အတိုက္အခံ အဖြဲ႔မ်ား အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္အစိုးရကုိ မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရိွေစရန္ တြန္းအားေပးႏိုင္ေသာ အခန္းက႑တြင္ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ လြတ္ေျမာက္လာျခင္း သို႔မဟုတ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ႏုိင္ျခင္း မရွိလွ်င္ပင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ျပဳလုပ္သည့္ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈမ်ား အဆုံးသတ္ေရးဆုိင္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားမွတဆင့္ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ၾသဇာလႊမ္းမိုးႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရသည္။
အေမရိကန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသုိင္းအဝန္းသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားကို ေထာက္ခံရန္ ျပင္ဆင္ထား သင့္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေခါင္းမာသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကုိ ညိွႏိႈင္းႏုိင္သည့္အဆင့္ ေရာက္ရိွေရးအတြက္ ကူညီ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကရမည္ ျဖစ္သည္။
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/special/2009-10-12-04-13-58/2349-2009-12-28-05-37-32
Monday, 28 December 2009 12:36 ေက်ာ္စြာမိုး
ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ေရွ႕ႏွစ္တြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ အစီအစဥ္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာျခင္း မရိွေသးေသာ္လည္း ထုိေရြးေကာက္ပဲြသည္ လြတ္လပ္ၿပီး တရား မွ်တမႈ ရိွမရိွ၊ ထုိသုိ႔ က်င္းပေပးရန္ ေဆာင္ရြက္မည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ စသည္တုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးခြန္းထုတ္ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ယခုအခ်ိန္ထိ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သို႔မည္ပံု က်င္းပမည္၊ မည္သည့္ အခ်ိန္တြင္ က်င္းပမည္ စသည့္ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မ်ားကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမည့္ ရက္စြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ဳိးမ်ဳိး ခန္႔မွန္းၾကေသာ္လည္း ယခင္အေတြ႔အၾကံဳမ်ားအရ ၂ဝ၁ဝ ပထမႏွစ္ဝက္အတြင္း က်င္းပႏုိင္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဆႏၵခံယူပြဲတုိ႔ကုိ ေမလတြင္ ျပဳလုပ္ခ့ဲေသာေၾကာင့္ လာမည့္ ေရြးေကာက္ပဲြကုိလည္း ေမလတြင္ က်င္းပဖြယ္ရိွသည္ဟု ယူဆေနၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စာသင္ေက်ာင္း အမ်ားစု ပိတ္ထားသျဖင့္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားက ျပႆနာဖန္တီးသူမ်ားဟု ယူဆထားၾကသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား လူစုကြဲေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကသာ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဆံုးအျဖတ္ေပးမည္ ျဖစ္သည္။ သူ၏နည္းဗ်ဴဟာႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ခန္႔မွန္းေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူက လိုခ်င္သည့္ ရလဒ္ ထြက္ေပၚလာေရးအတြက္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဆႏၵခံယူပြဲကဲ့သို႔ပင္ ဤေရြးေကာက္ပြဲတြင္လည္း လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က အေျခခံဥပေဒ ဆန္႔က်င္သူမ်ားကုိ ဖမ္းဆီးေႏွာင့္ယွက္ခ့ဲသည္။ စစ္အစိုးရ ဘက္ေတာ္သားမ်ားကလည္း ေထာက္ခံမဲမ်ား ရရိွေစရန္ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲၾကသည္။ ဆႏၵခံယူပြဲအၿပီးတြင္ အေျခခံဥပေဒကို ေထာက္ခံသူ ၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ရိွသည္ ဟူေသာ ရယ္စရာေကာင္းသည့္ ရလဒ္ ထြက္ခဲ့ေလသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲတြင္မူ ဆႏၵခံယုူပြဲကဲ့သို႔ လိုခ်င္သည့္ ရလဒ္ ထြက္ေပၚေစေရးအတြက္ အလြယ္တကူ လိမ္လည္ လွည့္ဖ်ားႏုိင္မည္ မဟုတ္။ စစ္အစိုးရက ၎၏ အဓိကရန္သူျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ကို အျပတ္ရွင္းရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီးသည့္အျပင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားကုိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ျဖင့္ ၎၏ လုံျခံဳေရးယႏၱယား အတြင္းသို႔ သြပ္သြင္းရန္ ျပင္ဆင္ေနျခင္းေၾကာင့္ အေျခအေနမ်ား ပို၍ ရႈပ္ေထြးလာဖြယ္ရိွသည္။
ႏိုင္ငံတကာက ထပ္မံ ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ျခင္း၊ ျပည္တြင္းစစ္ ျပန္လည္ စတင္ျခင္းတို႔ မရိွဘဲ ဤရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ေအာင္ျမင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ေပါက္ေျမာက္ေစရန္အတြက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွႉးႀကီးသည္ အႏိုင္က်င့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ား၊ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ကလိမ္က်ျခင္းမ်ား သာမကပဲ အျခားေသာ နည္းနာမ်ားလည္း လိုအပ္မည္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွႉးႀကီးက သူ၏ အဓိက အတိုက္အခံမ်ား ျဖစ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အေမရိကန္အစိုးရ တို႔ကုိ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါက ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအား လွည့္စားမႈအျဖစ္ သမိုင္းတြင္က်န္ရစ္မည္ ျဖစ္သည္။
စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခ့ဲသည္မွာ အႏွစ္ ၂၀ ၾကာလာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္အစုိးရ၏ အာဏာ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားမႈ အားေလ်ာ့သြားေစရန္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႈမ်ား ေပၚေပါက္လာျခင္း မရွိေသးေပ။ ပိတ္ဆို႔အေရးယူျခင္းက အလုပ္မျဖစ္သက့ဲသုိ႔ “အျပဳသေဘာ ဆက္ဆံေရး” ကလည္း အလုပ္မျဖစ္ခ့ဲပါ။ လူထုအံုၾကြ ဆႏၵျပမႈမ်ားကလည္း ရက္စက္စြာ ေခ်မႈန္းခံရသည္။ စစ္တပ္က အင္အားႀကီးထြားရန္ တည္ေဆာက္ေနသျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာလည္း အလားအလာ မေကာင္းပါ။ တခ်ိန္က ျမန္မာျပည္သားတုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည့္ အေမရိကန္ဦးေဆာင္ေသာ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္မႈမွာလည္း စိတ္ကူးယဥ္မႈ သက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ့သည္။
ဤတြင္ အတိုက္အခံမ်ားအဖို႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံရံုမွတပါး အျခားနည္း မရွိေတာ့ပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိဆက္ဆံေရးမွာ ျမန္မာ့သယံဇာတမ်ားကို မက္ေမာသည့္ အိမ္နီးနားခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ား က်င့္သုံးသည့္ ဆက္ဆံေရးမ်ဳိးႏွင့္ေတာ့ တူညီျခင္း မရိွေပ။
အေမရိကန္အစိုးရက ဤအေျခအေနကုိ သေဘာေပါက္သျဖင့္ စစ္အစိုးရႏွင့္ တိုက္ရိုက္ ဆက္ဆံေရး ဟူေသာ မူဝါဒအသစ္ကို စက္တင္ဘာလတြင္ ေၾကညာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေမရိကန္အစိုးရက ျမန္မာျပည္အတြင္း ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ေပၚ တိုးတက္မႈကိုသာ ရလဒ္အျဖစ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားပံုရသည္။
အေမရိကန္အစိုးရ၏ မူဝါဒအသစ္ကုိ ေၾကညာအၿပီးတြင္ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးရန္ စိတ္အား ထက္သန္ေနၾကသည္ဟု အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေရးရာ လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ကာ့တ္ ကမ္းဘဲလ္က ေျပာဆိုခဲ့သည္။
“ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြ အေမရိကန္အစိုးရနဲ႔ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံဖို႔ စိတ္ဝင္စားမႈ ျပတာဟာ မွတ္မိသမွ်ေတာ့ ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ပဲ” ဟု သူက ေျပာသည္။ ႏုိဝင္ဘာလက သူ ဦးေဆာင္သည့္ အေမရိကန္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔သည္ ျမန္မာျပည္သို႔ သြားေရာက္ၿပီး စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ေရာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ပါ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
အေမရိကန္အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံေရးျပန္လည္ ေကာင္းမြန္ရန္ စစ္အစိုးရက ဆႏၵရွိေၾကာင္း ထုိခရီးစဥ္က ျပသေနသည္။
မည္သို႔မွ် အံ့ဩစရာမရွိပါ၊ စစ္အစိုးရ မတုန္မလႈပ္ဘဲ ဆက္လက္ ခိုင္ၿမဲစြာ တည္ရွိေနျခင္းက ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား မထိေရာက္ေၾကာင္း သက္ေသျပေနသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အေရးယူမႈမ်ား ျပန္လည္ ရုတ္သိမ္းသြားေစလိုသည္မွာ ထင္ရွားေနသည္။ စက္တင္ဘာလ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံတြင္ စကားေျပာစဥ္ ျမန္မာဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္က အေရးယူမႈမ်ားကုိ ရႈတ္ခ်ခဲ့ၿပီး တရားမွ်တမႈ မရွိသျဖင့္ ရပ္ဆိုင္းပါဟု ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။
ထိုစဥ္အေတာအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ နားလည္လာခဲ့သည္။ အေမရိကန္၏ မူဝါဒအသစ္ကို ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာျခင္း မျပဳမီကပင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွႉးႀကီးထံ ပုဂၢဳိလ္ေရး စာတေစာင္ ေရး၍ စစ္အစိုးရႏွင့္ေရာ ႏို္င္ငံျခားသံတမန္မ်ားႏွင့္ပါ ေတြ႔ဆုံၿပီး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးလုိသည္ဟု ေမတၱာရပ္ခံခဲ့သည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊက အျမန္ဆံုး လိုက္ေလ်ာခဲ့ျပီး ဆက္ဆံေရး ဝန္ႀကီးဦးေအာင္ၾကည္ႏွင့္ ႏွစ္ႀကိမ္၊ အေမရိကန္၊ ၿဗိတိန္၊ ဩစေၾတးလ် တုိ႔မွ သံတမန္မ်ားႏွင့္ တႀကိမ္ ေတြ႔ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဥေရာပသံတမန္ ၂၀ ခန္႔ကုိလည္း NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွႉးႀကီး၏ အလ်င္အျမန္ တံု႔ျပန္ခ်က္မ်ားကို ေလ႔လာၾကည့္ပါက ပိတ္ဆို႔အေရးယူျခင္းသည္ အေျပာင္းအလဲမ်ား မျဖစ္ေစေသာ္လည္း အေပးအယူလုပ္ရန္အတြက္မူ သင့္ေလ်ာ္သည့္လက္နက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရထံမွ မည္သည့္ လိုက္ေလ်ာမႈမွ မရမီ ဒဏ္ခတ္မႈမ်ား မရုပ္သိမ္းမိေရးမွာ အေရးႀကီးေပသည္။ ဤအခ်က္သည္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရးမူဝါဒ မည္မွ် အလုပ္ျဖစ္သည္ ဟူသည့္ အခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဆံုးျဖတ္ေပးမည့္ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။
ယခု စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ဘာလိုခ်င္သည္ကို သိရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ သူတို႔က မည္သည့္အရာမ်ား ျပန္လည္ ေပးအပ္လုိသည္ ဆုိသည္ကုိ ေမးျမန္းရန္သာ က်န္ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး၊ ပြင့္လင္းၿပီး လြတ္လပ္ မွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ေျမာက္ရန္ အာမခံေရး စသည့္ ႏုိင္ငံတကာ ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို လိုက္ေလ်ာမည့္ပံု မေပၚပါ။
အေမရိကန္အစုိးရက အေျပာင္းအလဲအတြက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ ဆိုပါက ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈမ်ား ရပ္ဆိုင္းျခင္းကုိ စစ္အစုိးရက ၎တို႔၏ လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲရန္ မက္လုံးအေနျဖင့္ အသံုးခ်ရန္ လိုအပ္ၿပီး ထိုအေျပာင္းအလဲကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ တိက်ေသာ အခ်ိန္ကာလ သတ္မွတ္ခ်က္လည္း လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရက တခ်ိန္တြင္ ေတာင္းဆိုခ်က္ တခုကိုသာ လိုက္ေလ်ာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဦးစားေပး အစီအစဥ္မ်ားကိုလည္း သတ္မွတ္ထားရန္ လိုအပ္မည္ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး၊ လြတ္လပ္၍တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား ေပၚေပါက္ေရးတုိ႔ကို ႏုိင္ငံတကာက အမ်ားဆံုး ေျပာဆုိေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးသည္လည္း ဦးစားေပးအစီအစဥ္တရပ္ အျဖစ္ထား ရွိရန္ ခိုင္လံုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွိေနပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ျပန္လႊတ္ေသာ္လည္း အခ်ိန္မေရြး ျပန္ဖမ္းႏိုင္သကဲ့သို႔ ေရြးေကာက္ပြဲက မည္မွ်ပင္ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တသည္ျဖစ္ေစ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို အာမခံႏိုင္ျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
“လြတ္လပ္ျခင္း၏ အနာဂတ္ - ျပည္တြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားရွိ လစ္ဘရယ္မက်ေသာ ဒီမိုကေရစီ” ဟူေသာ စာအုပ္တြင္ စာေရးဆရာ
ဖာရိ ဇာကာရုိင္ယာ (Fareed Zakaria) က “အေနာက္ႏိုင္ငံသားမ်ားအဖို႔ ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး စနစ္တခုကို လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားျဖင့္သာ သတ္မွတ္၍မရ၊ တရားဥပေဒ စိုးမုိးေရး၊ အာဏာ ခြဲေဝေရး၊ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္၊ စုေဝးခြင့္၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္၊ ပစၥည္း ဥစၥာပိုင္ဆိုင္ခြင့္ စေသာ အေျခခံ အခြင့္အေရးမ်ား အကာအကြယ္ရိွျခင္းတို႔ႏွင္႔လည္း သတ္မွတ္ရသည္။ သို႔ေသာ္ 'အေျခခံ ဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားေသာ လစ္ဘရယ္ဝါဒ' ဟု ေဝါဟာရ ျပဳထားေသာ ဤ အခြင့္အေရးမ်ား ႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ အေျခခံအားျဖင့္ မည္သို႔မွ် မသက္ဆိုင္ေပ။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၌ပင္ ၎ႏွစ္ခုမွာ သဟဇာတ ျဖစ္ေလ့မရိွပါ” ဟု ေရးသားထားသည္။
အမ်ားစုက အေျခခံဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းထားေသာ လႊတ္ေတာ္တြင္ စစ္တပ္အတြက္ သီးျခား သတ္မွတ္ထားသည့္ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ကိစၥကိုသာ ေဖာ္ျပၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စစ္တပ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားအၾကား လုပ္ပုိင္ခြင့္ အာဏာကုိ ခြဲျခား သတ္မွတ္ထားသည့္ အေမရိကန္ပံုစံ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းမ်ဳိး ကင္းမဲ့ေနျခင္းသည္လည္း အေရးႀကီးေသာအခ်က္ ျဖစ္သည္။ “ဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားျခင္းမရိွလွ်င္ မည္သည့္ စစ္သားမဆုိ ၿငိမ္းခ်မ္းသည့္ အခ်ိန္ သို႔မဟုတ္ စစ္ျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္၌ လူေနအိမ္မ်ားတြင္ အိမ္ရွင္၏သေဘာ တူညီခ်က္မပါဘဲ ေနထိုင္ႏိုင္ခြင့္မရိွ” ဟုု အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၏ အေျခခံဥပေဒ တတိယ ျပင္ဆင္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အခ်က္မွာ အေကာင္းဆံုး ဥပမာ ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ ႀကီးမား ေလးနက္ေသာ မညီမွ်မႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ NLD ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဒီမုိကေရစီအေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ား၊ ကုလသမဂၢအပါအဝင္ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုတုိ႔က အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ရန္ ေတာင္းဆိုထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား မတိုင္မီ အေျခခံ ဥပေဒကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ျပင္ဆင္ျခင္းမရွိပါက ေရွ႕ႏွစ္ပိုင္းမ်ားအတြင္း အဓိပၸာယ္ရိွေသာ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ေျခမရိွ ဟု ဆိုျခင္းမွာ ခ်ဲ႕ကားေျပာဆိုျခင္း မဟုတ္ပါ။
သို႔ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက ဤအခ်က္ကုိပင္ လိုက္ေလ်ာမႈ မေပးရန္ ဆံုးျဖတ္ထားဖြယ္ရိွသည္။
သူက ေနျပည္ေတာ္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ေအာက္တိုဘာလ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းအဖြဲ႔ ညီလာခံတြင္ “အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူလူထု အမ်ားစုက အတည္ျပဳထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဤ အေျခခံ ဥပေဒအရ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲကို စနစ္တက် က်င္းပသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။ အေမရိကန္တုိ႔ႏွင့္ စကားေျပာပြဲမ်ား စတင္ျပီး မၾကာခင္မွာပင္ ထုိသုိ႔ ေျပာလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဤအဆင့္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲသြားေစေရး ျပဳလုပ္ရန္ လြယ္ကူမည္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ အတိုက္အခံ အဖြဲ႔မ်ား အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္အစိုးရကုိ မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရိွေစရန္ တြန္းအားေပးႏိုင္ေသာ အခန္းက႑တြင္ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ လြတ္ေျမာက္လာျခင္း သို႔မဟုတ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ႏုိင္ျခင္း မရွိလွ်င္ပင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ျပဳလုပ္သည့္ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈမ်ား အဆုံးသတ္ေရးဆုိင္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားမွတဆင့္ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ၾသဇာလႊမ္းမိုးႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရသည္။
အေမရိကန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသုိင္းအဝန္းသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားကို ေထာက္ခံရန္ ျပင္ဆင္ထား သင့္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေခါင္းမာသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကုိ ညိွႏိႈင္းႏုိင္သည့္အဆင့္ ေရာက္ရိွေရးအတြက္ ကူညီ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကရမည္ ျဖစ္သည္။
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/special/2009-10-12-04-13-58/2349-2009-12-28-05-37-32
သိန္းတင္ေအာင္နဲ႔ ၿဖိဳးမင္းသိန္း တို႔က မနက္ျဖန္ ( 30-12-2009)မွာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ တစ္ခု လုပ္လိမ့္မယ္။ ေန႔လည္ ၁ နာရီကေန ၃ နာရီအတြင္း။ ေနရာက အမွတ္ ၁၂၃၊ ဘီ (၃)၊ ဦးခ်စ္ေမာင္လမ္း၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ပါ။ ျမန္မာ့အေရးေဆြးေႏြးပြဲေကာ္မတီဆိုၿပီး နာမည္ခံထားတယ္။ သူတို႔ ရဲ႔ backup က ၀န္ႀကီး ေအာင္ေသာင္းရဲ႕ PA ဗိုလ္ႀကီး ကိုကိုႏိုင္ပါ။ သူတို႔ထဲမွာ ေက်ာင္းသားအမည္ခံၿပီး ၈၈ တုန္းက ဗိုလ္ခင္ညြန္႔တို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းသြားတဲ့ ေဖာက္ျပန္ေရးသမား ဘီဘီစီ ကိုကိုလတ္ရဲ႕ အေပါင္းအပါေတြပါတယ္။ ၾကားထဲက ပြဲစားလုပ္ေနသူက ေအးလြင္ရဲ႕ အလိုေတာ္ရိ တင္ေမာင္ေအးပါ။ အစီအစဥ္ေတြအားလံုးကို ၿမိဳ႕နယ္ မ-ယ-က နဲ႔ေရာ၊ SB သတင္းတပ္ဖြဲ႕ေရာ၊ တာေမြ ႀကံ႕ဖြတ္နဲ႔ေရာ ညိွႏိႈင္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ပါတယ္။ mizzima သတင္းဌာန အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံျခားသတင္းဌာနမ်ားကို ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြက လုပ္သေယာင္ေယာင္ သတင္းလႊင့္ၿပီး ဖိတ္ထားပါတယ္။ သူတို႔အားလံုးဟာ ေအးလြင္နဲ႔ မတည့္သေယာင္ေယာင္ ဟန္ျပၿပီး ေအးလြင္ ေျမာင္းထဲေရာက္ေနရာကေန ျပန္ဆယ္တင္ဖို႔ စနစ္တက် ဗ်ဴဟာဆြဲၿပီး လႈပ္ရွားေနၾကပါတယ္။ ေအးလြင္ဟာ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဗ်ဴဟာေျမာက္ ၈၈ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ၿဖိဳခြဲေပးသူျဖစ္ပါတယ္။ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြကို မွတ္သားၿပီး သင့္ေလ်ာ္သလို propaganda အလုပ္မ်ားမွာ သတိထားသင့္ပါတယ္။
(၁) သိန္းတင္ေအာင္ဟာ ေအးလြင္နဲ႔အတူတူ ၀န္ႀကီးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ favour ကိုရဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မေကာင္းေၾကာင္း မဟုတ္တရုတ္ေတြ စာထုတ္ၿပီး ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ သူ႕ကိုယ္သူ 141 ေခါင္းေဆာင္လိုလို ၈၈ ကို အေရာင္အေသြးမွိန္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
(၂) ဘီဘီစီ ကိုကိုလတ္ဟာ ခင္ညြန္႔တို႔ ေထာက္လွမ္းေရး မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း စ-အ-ဖ နဲ႔ SB တို႔နဲ႔ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ျပန္ႀကိဳးစားလာပါတယ္။ သူက အခု သိန္းတင္ေအာင္တို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းထားပါတယ္။ ( ဒါေပမယ့္ အျပမွာေတာ့ မတူသေယာင္ လုပ္ထားတယ္။)
(၃) ၿဖိဳးမင္းသိန္းရဲ႕ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံက ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေက်ာ္ၿငိမ္းပါ။ သူက ကိုေဌးၾကြယ္ႏွမကို ရေအာင္ခ်ဳိင္ၿပီး NLD နဲ႔လည္း မရအရ ပူးကပ္ေနပါတယ္။ သူ႕ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို သန္လ်င္ SB က ေထာက္ပံ့ပါတယ္။
(၄) တင္ေမာင္ေအးက အမည္မထင္မရွားေနၿပီး internet ဆက္သြယ္မႈေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ ေအးလြင္နဲ႔တုန္းကလည္း ဒီလို အလုပ္လုပ္ေပးလို႔ GSM ဖုန္းတစ္လံုး အျမတ္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေ၀စု မတည့္ေတာ့လို႔ သိန္းတင္ေအာင္လိုပဲ ေအးလြင္က ဖယ္ထုတ္ထားတာပါ။
(၅) ေနမ်ဳိးေ၀က ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု ျပဳလုပ္ၿပီး SB ရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးယႏၱရားမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူပါ။ သူက ရွမ္းျပည္ ခြဲထြက္ေရး စိတ္ကူးယဥ္ ဦးေရႊအုန္းကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ဖိုပ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ သူက အဲဒီသိန္းတင္ေအာင္တို႔ရဲ႕ ဒိုင္ခံ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးေဆာင္ရြက္သူပါပဲ။
(၆) ေနမ်ဳိးေ၀၊ တင္ေမာင္ေအးတို႔ဟာ UDP အတြင္းေရးမွဴး ေက်ာ္မိုးနဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး ျပည္တြင္း မွာ ပါတီဖြဲ႕စည္းခြင့္ရရင္ တစ္နည္းတစ္ဖံု UDP အျဖစ္ ရပ္တည္ဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။
playsharp
ေအာင္ေသာင္း ရဲ ့ ေလာက္ေကာင္ေတြကို သတိထားၾက
သိန္းတင္ေအာင္နဲ႔ ၿဖိဳးမင္းသိန္း တို႔က မနက္ျဖန္ - ၃၀-၁၂-၂၀၀၉ မွာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ တစ္ခု လုပ္လိမ့္မယ္လို ့စီစဥ္ေနပါတယ္ ။ ေန႔လည္ ၁ နာရီကေန ၃ နာရီအတြင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာက အမွတ္ ၁၂၃၊ ဘီ (၃)၊ ဦးခ်စ္ေမာင္လမ္း၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ပါ။ ျမန္မာ့အေရးေဆြးေႏြးပြဲေကာ္မတီဆိုၿပီး နာမည္ခံထားတယ္။ သူတို႔ က ၀န္ႀကီး ေအာင္ေသာင္း ရဲ ့ တိုက္ရိုက္ ့ညြန္ ၾကားခ်က္ နဲ ့လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေနသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့ကို လိုအပ္တာေတြကို အကူညီေပးဖို ့ ေအာင္ေသာင္းက သူရဲ ့ ပီေအ - ကိုကို နိင္ ( ဗက) ကို ထည္ ့ေပးထားပါတယ္။
ဒီ လူေတြက လူရႈပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းေၾကာင္း မေကာင္းသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ၈၈ တံုးက ခရစ္စတိုဘာကိုကိုလတ္ ရဲ ့ တပည္ ့ေတြျဖစ္ဘူးပါတယ္။ သူတို ့ဆရာၾကီး ခရစ္စတိုဘာကိုကိုလတ္က
၈၈ တံုးက ေထာက္လွမ္းေရးခင္ညြန္ ့လူျဖစ္သြားျပီး ေဖၚေကာင္၊ သပိတ္ေငြမ်ားကို ဘုန္းသူ၊ မူးယစ္ေဆးဆြဲ ေနသူ စသျဖင္ နာမည္ပ်က္ ေနတဲ့ သူျဖစ္ပါတယ္။
သူတို ့ကို ေအာင္ေသာင္းနဲ ့ ေတြ ့ေပးလိုက္သူကေတာ့ တင္ေမာင္ေအး ျဖစ္ပါတယ္။ တင္ေမာင္ေအး က
ေအးလြင္ရဲ ့လူျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့ရဲ ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကို တာေမြျမိဳ ့နယ္ မယက နဲ ့ၾကံ့ဖြတ္ေတြ က စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။
သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ သူတို ့ဟာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံၾကဖို ့၊ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို အသက္သြင္းဖို ့ ၾကိဳးပန္းၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့ဟာ ပါတီတခုေထာင္ျပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ဖို ့ၾကံစည္ေနပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလက္ခံတယ္ဆိုတဲ့
ေအာက္လမ္း၀ါဒျဖန္ ့မႈ - Black Propaganda - လုပ္ဖို ့ ျပင္ဆင္ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ျဖိဳးမင္းသိန္းဟာ အေတာ့ကိုေအာက္တန္းက်သူလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကိုေဌးၾကြယ္ဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ
သူရဲ ့ညီမ ကို ကူညီသလိုလို နဲ ့အရျခိဳင္သြားသူလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ျဖိဳးမင္းသိန္းရဲ ့လုပ္ရပ္ေတြကို
>ကို ေဌးၾကြယ္က ရႈတ္ခ်ျပီး လက္မခံ ဘူးလို ့သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေအာင္ေသာင္းရဲ ့ေလာက္ေကာင္ေတြျဖစ္တဲ့ သိန္းတင္ေအာင္၊ ျဖိဳးမင္းသိန္း၊ ေအးလြင္၊တင္ေမာင္ေအးတို ့ကိုသတိထားၾကဖို ့ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ သူတို ့ဟာ ကေနဒါက ေရာင္နီ နဲ ့ေက်ာ္မိုးတို ့နဲ ့ဆက္သြယ္မႈရိွေနပါတယ္။
ကေနဒါ နိင္ငံသားခံယူထားတဲ ့ လူလိမ္ ေက်ာ္ျမင့္ ( ၀-တရုတ္) ရဲ ့ ပါတီ ျဖစ္တဲ့ UDP ပါတီနဲ ့ဆက္သြယ္မႈရိွေနပါတယ္။ ကေနဒါဖက္က တာ၀န္ခံကေတာ့ ေက်ာ္ျမင့္ ရဲ ့ လူျဖစ္တဲ့ လူလိမ္ေက်ာ္မိုး က
ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။ အလားတူပဲ သူတို ့ဟာ နိင္ငံတကာမွာ သူတို ့ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေရာင္နီကို
တာ၀န္ေပးထားေၾကာင္းသိရပါတယ္။ ေရာင္နီကိုေတာ့ နအဖ လူ ျဖစ္သြား ျပီဆိုတာကိုရန္ကုန္ ေက်ာင္းသားေလာက က သတိေနပါတယ္။
http://komoethee.blogspot.com/2009/12/blog-post_29.html
(၁) သိန္းတင္ေအာင္ဟာ ေအးလြင္နဲ႔အတူတူ ၀န္ႀကီးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ favour ကိုရဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မေကာင္းေၾကာင္း မဟုတ္တရုတ္ေတြ စာထုတ္ၿပီး ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ သူ႕ကိုယ္သူ 141 ေခါင္းေဆာင္လိုလို ၈၈ ကို အေရာင္အေသြးမွိန္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
(၂) ဘီဘီစီ ကိုကိုလတ္ဟာ ခင္ညြန္႔တို႔ ေထာက္လွမ္းေရး မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း စ-အ-ဖ နဲ႔ SB တို႔နဲ႔ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ျပန္ႀကိဳးစားလာပါတယ္။ သူက အခု သိန္းတင္ေအာင္တို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းထားပါတယ္။ ( ဒါေပမယ့္ အျပမွာေတာ့ မတူသေယာင္ လုပ္ထားတယ္။)
(၃) ၿဖိဳးမင္းသိန္းရဲ႕ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံက ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေက်ာ္ၿငိမ္းပါ။ သူက ကိုေဌးၾကြယ္ႏွမကို ရေအာင္ခ်ဳိင္ၿပီး NLD နဲ႔လည္း မရအရ ပူးကပ္ေနပါတယ္။ သူ႕ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို သန္လ်င္ SB က ေထာက္ပံ့ပါတယ္။
(၄) တင္ေမာင္ေအးက အမည္မထင္မရွားေနၿပီး internet ဆက္သြယ္မႈေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ ေအးလြင္နဲ႔တုန္းကလည္း ဒီလို အလုပ္လုပ္ေပးလို႔ GSM ဖုန္းတစ္လံုး အျမတ္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေ၀စု မတည့္ေတာ့လို႔ သိန္းတင္ေအာင္လိုပဲ ေအးလြင္က ဖယ္ထုတ္ထားတာပါ။
(၅) ေနမ်ဳိးေ၀က ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု ျပဳလုပ္ၿပီး SB ရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးယႏၱရားမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူပါ။ သူက ရွမ္းျပည္ ခြဲထြက္ေရး စိတ္ကူးယဥ္ ဦးေရႊအုန္းကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ဖိုပ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ သူက အဲဒီသိန္းတင္ေအာင္တို႔ရဲ႕ ဒိုင္ခံ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးေဆာင္ရြက္သူပါပဲ။
(၆) ေနမ်ဳိးေ၀၊ တင္ေမာင္ေအးတို႔ဟာ UDP အတြင္းေရးမွဴး ေက်ာ္မိုးနဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး ျပည္တြင္း မွာ ပါတီဖြဲ႕စည္းခြင့္ရရင္ တစ္နည္းတစ္ဖံု UDP အျဖစ္ ရပ္တည္ဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။
playsharp
ေအာင္ေသာင္း ရဲ ့ ေလာက္ေကာင္ေတြကို သတိထားၾက
သိန္းတင္ေအာင္နဲ႔ ၿဖိဳးမင္းသိန္း တို႔က မနက္ျဖန္ - ၃၀-၁၂-၂၀၀၉ မွာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ တစ္ခု လုပ္လိမ့္မယ္လို ့စီစဥ္ေနပါတယ္ ။ ေန႔လည္ ၁ နာရီကေန ၃ နာရီအတြင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာက အမွတ္ ၁၂၃၊ ဘီ (၃)၊ ဦးခ်စ္ေမာင္လမ္း၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ပါ။ ျမန္မာ့အေရးေဆြးေႏြးပြဲေကာ္မတီဆိုၿပီး နာမည္ခံထားတယ္။ သူတို႔ က ၀န္ႀကီး ေအာင္ေသာင္း ရဲ ့ တိုက္ရိုက္ ့ညြန္ ၾကားခ်က္ နဲ ့လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေနသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့ကို လိုအပ္တာေတြကို အကူညီေပးဖို ့ ေအာင္ေသာင္းက သူရဲ ့ ပီေအ - ကိုကို နိင္ ( ဗက) ကို ထည္ ့ေပးထားပါတယ္။
ဒီ လူေတြက လူရႈပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းေၾကာင္း မေကာင္းသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ၈၈ တံုးက ခရစ္စတိုဘာကိုကိုလတ္ ရဲ ့ တပည္ ့ေတြျဖစ္ဘူးပါတယ္။ သူတို ့ဆရာၾကီး ခရစ္စတိုဘာကိုကိုလတ္က
၈၈ တံုးက ေထာက္လွမ္းေရးခင္ညြန္ ့လူျဖစ္သြားျပီး ေဖၚေကာင္၊ သပိတ္ေငြမ်ားကို ဘုန္းသူ၊ မူးယစ္ေဆးဆြဲ ေနသူ စသျဖင္ နာမည္ပ်က္ ေနတဲ့ သူျဖစ္ပါတယ္။
သူတို ့ကို ေအာင္ေသာင္းနဲ ့ ေတြ ့ေပးလိုက္သူကေတာ့ တင္ေမာင္ေအး ျဖစ္ပါတယ္။ တင္ေမာင္ေအး က
ေအးလြင္ရဲ ့လူျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့ရဲ ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကို တာေမြျမိဳ ့နယ္ မယက နဲ ့ၾကံ့ဖြတ္ေတြ က စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။
သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ သူတို ့ဟာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံၾကဖို ့၊ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို အသက္သြင္းဖို ့ ၾကိဳးပန္းၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့ဟာ ပါတီတခုေထာင္ျပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ဖို ့ၾကံစည္ေနပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလက္ခံတယ္ဆိုတဲ့
ေအာက္လမ္း၀ါဒျဖန္ ့မႈ - Black Propaganda - လုပ္ဖို ့ ျပင္ဆင္ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ျဖိဳးမင္းသိန္းဟာ အေတာ့ကိုေအာက္တန္းက်သူလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကိုေဌးၾကြယ္ဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ
သူရဲ ့ညီမ ကို ကူညီသလိုလို နဲ ့အရျခိဳင္သြားသူလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ျဖိဳးမင္းသိန္းရဲ ့လုပ္ရပ္ေတြကို
>ကို ေဌးၾကြယ္က ရႈတ္ခ်ျပီး လက္မခံ ဘူးလို ့သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေအာင္ေသာင္းရဲ ့ေလာက္ေကာင္ေတြျဖစ္တဲ့ သိန္းတင္ေအာင္၊ ျဖိဳးမင္းသိန္း၊ ေအးလြင္၊တင္ေမာင္ေအးတို ့ကိုသတိထားၾကဖို ့ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ သူတို ့ဟာ ကေနဒါက ေရာင္နီ နဲ ့ေက်ာ္မိုးတို ့နဲ ့ဆက္သြယ္မႈရိွေနပါတယ္။
ကေနဒါ နိင္ငံသားခံယူထားတဲ ့ လူလိမ္ ေက်ာ္ျမင့္ ( ၀-တရုတ္) ရဲ ့ ပါတီ ျဖစ္တဲ့ UDP ပါတီနဲ ့ဆက္သြယ္မႈရိွေနပါတယ္။ ကေနဒါဖက္က တာ၀န္ခံကေတာ့ ေက်ာ္ျမင့္ ရဲ ့ လူျဖစ္တဲ့ လူလိမ္ေက်ာ္မိုး က
ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။ အလားတူပဲ သူတို ့ဟာ နိင္ငံတကာမွာ သူတို ့ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေရာင္နီကို
တာ၀န္ေပးထားေၾကာင္းသိရပါတယ္။ ေရာင္နီကိုေတာ့ နအဖ လူ ျဖစ္သြား ျပီဆိုတာကိုရန္ကုန္ ေက်ာင္းသားေလာက က သတိေနပါတယ္။
http://komoethee.blogspot.com/2009/12/blog-post_29.html
ONGC to Lend $857 Million to Unit for Myanmar Project
ONGC to Lend $857 Million to Unit for Myanmar Project
29-Dec-2009
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601207&sid=afm6mwUhUZBo
News, Gas
Dec. 29 (Bloomberg) -- Oil & Natural Gas Corp. will lend 40 billion rupees ($857 million) to its overseas unit investing in a gas project off Myanmar’s coast as India’s biggest explorer seeks to meet rising fuel demand at home. “For us it makes more sense to invest in assets through ONGC Videsh Ltd. than put the money in banks,”
ONGC Chairman and Managing Director R.S. Sharma said in a telephone interview today. The interest-free loan has no maturity date, Sharma said. ONGC, the New Delhi-based producer of almost 25 percent of the crude oil used by Asia’s third-largest energy consuming nation, is seeking to diversify its supplies and keep pace with India’s growing fuel needs. The company plans to get the equivalent of 60 million metric tons of oil, or more than double its output in India, from overseas fields by 2025. “There are limited number of opportunities at home,” said Apurva Shah, head of
research at Prabhudas Lilladher Pvt. in Mumbai. “Given that there is going to be some serious growth in domestic demand in the years to come, ONGC needs to get its hands on whatever assets it can get.”India is competing with China for energy assets worldwide as output from domestic fields declines. ONGC bought Imperial Energy Plc for 1.4 billion pounds ($2.2 billion) this year to gain access to oilfields in Russia.Chinese companies have announced plans to spend at least $16 billion on oil and gas fields in Africa.ONGC declined 1.3 percent to close at 1,181.55 rupees in Mumbai trading, compared with a 0.2 percent gain inthe benchmark Sensitive Index of the Bombay Stock Exchange. The stock has climbed 77 percent this year.
ONGC has a 17 percent stake in the Shwe, Shwe-Phu and Mya areas in the A-1 and A-3 blocks in Myanmar,estimated to hold between 4.5 trillion and 7.7 trillion cubic feet of natural gas.Daewoo International Corp. is the leader of the group that’s developing the fields and owns a 51 percent stake.Myanmar Oil & Gas Enterprise holds a 15 percent share, while GAIL India Ltd. and Korea Gas Corp. have 8.5
percent each.The group will supply 500 million cubic feet of gas a day from the fields to China National Petroleum Corp., Daewoo International said on Aug. 25. The venture plans to start deliveries in May 2013.
“ONGC Videsh will start repaying the loan when they start generating cash from the project,” Sharma said. The loan requires the approval of the Cabinet, he said. The group is in talks with China National Petroleum to build an 825-kilometer (513-mile) overland pipeline to transport the cleaner-burning fuel to the world’s fastestgrowing
major economy. ONGC has the “option” to buy a share in the pipeline, R.S. Butola, managing director of ONGC Videsh, said on Oct. 6. Daewoo International awarded a $1.4 billion contract to Hyundai Heavy Industries Co. to build an offshore production platform, offshore pipelines and a land terminal at the Myanmar fields by 2012, the South Korean company said on Nov. 2. Proven reserves in the country formerly known as Burma reached 17.5 trillion cubic feet at the end of last year, equivalent to a fifth of Australia’s reserves, according to the BP Statistical Review.
29-Dec-2009
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601207&sid=afm6mwUhUZBo
News, Gas
Dec. 29 (Bloomberg) -- Oil & Natural Gas Corp. will lend 40 billion rupees ($857 million) to its overseas unit investing in a gas project off Myanmar’s coast as India’s biggest explorer seeks to meet rising fuel demand at home. “For us it makes more sense to invest in assets through ONGC Videsh Ltd. than put the money in banks,”
ONGC Chairman and Managing Director R.S. Sharma said in a telephone interview today. The interest-free loan has no maturity date, Sharma said. ONGC, the New Delhi-based producer of almost 25 percent of the crude oil used by Asia’s third-largest energy consuming nation, is seeking to diversify its supplies and keep pace with India’s growing fuel needs. The company plans to get the equivalent of 60 million metric tons of oil, or more than double its output in India, from overseas fields by 2025. “There are limited number of opportunities at home,” said Apurva Shah, head of
research at Prabhudas Lilladher Pvt. in Mumbai. “Given that there is going to be some serious growth in domestic demand in the years to come, ONGC needs to get its hands on whatever assets it can get.”India is competing with China for energy assets worldwide as output from domestic fields declines. ONGC bought Imperial Energy Plc for 1.4 billion pounds ($2.2 billion) this year to gain access to oilfields in Russia.Chinese companies have announced plans to spend at least $16 billion on oil and gas fields in Africa.ONGC declined 1.3 percent to close at 1,181.55 rupees in Mumbai trading, compared with a 0.2 percent gain inthe benchmark Sensitive Index of the Bombay Stock Exchange. The stock has climbed 77 percent this year.
ONGC has a 17 percent stake in the Shwe, Shwe-Phu and Mya areas in the A-1 and A-3 blocks in Myanmar,estimated to hold between 4.5 trillion and 7.7 trillion cubic feet of natural gas.Daewoo International Corp. is the leader of the group that’s developing the fields and owns a 51 percent stake.Myanmar Oil & Gas Enterprise holds a 15 percent share, while GAIL India Ltd. and Korea Gas Corp. have 8.5
percent each.The group will supply 500 million cubic feet of gas a day from the fields to China National Petroleum Corp., Daewoo International said on Aug. 25. The venture plans to start deliveries in May 2013.
“ONGC Videsh will start repaying the loan when they start generating cash from the project,” Sharma said. The loan requires the approval of the Cabinet, he said. The group is in talks with China National Petroleum to build an 825-kilometer (513-mile) overland pipeline to transport the cleaner-burning fuel to the world’s fastestgrowing
major economy. ONGC has the “option” to buy a share in the pipeline, R.S. Butola, managing director of ONGC Videsh, said on Oct. 6. Daewoo International awarded a $1.4 billion contract to Hyundai Heavy Industries Co. to build an offshore production platform, offshore pipelines and a land terminal at the Myanmar fields by 2012, the South Korean company said on Nov. 2. Proven reserves in the country formerly known as Burma reached 17.5 trillion cubic feet at the end of last year, equivalent to a fifth of Australia’s reserves, according to the BP Statistical Review.
Tuesday, 29 December 2009
မ်ိဳးခ်စ္ သူရဲေကာင္းမ်ား
ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားရမိေသာ အၾကံဥာဏ္မ်ား ေပးပါရေစ။
စစ္ပြဲတပြဲကို ေရွ့မွတိုက္ေနရံုႏွင့္ မရပါ။ ေဘးေတြ အေနာက္ေတြမွလည္း ထိေရာက္တဲ့ တိုက္စစ္ လိုအပ္ပါတယ္။ ေရွ့မွရင္ဆိုင္တဲ့ NLD ကိုပဲအျပစ္မဖို.ပါနဲ.။ က်န္တဲ့သူေတြက ေနာက္ကေန ဝင္တိုက္ပါ။ စြမ္းအားရွင္ေတြ ၾကံဖြံအဖြဲ.ဝင္ေတြကို တိုက္ေနလို. ထူးျခားမလာပါ။ သူတို.ေသလို. စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ မတုန္လႈပ္ပါ။ သူတို. ပိုင္ဆိုင္မႈ အနည္းငယ္ေလာက္ ဖ်က္ဆီးရံုႏွင့္ မလံုေလာက္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို.ရဲ. ပစ္မွတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေတြရဲ. သားသမီးေတြ ျဖစ္ရမယ္။ သူတို.ေတြကို တိုက္ခိုက္ပါ။ ဘာေၾကာင့္သူတို.ကို ေရြးရလဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ. သားသမီးေတြမွာ လံုျခံဳေရးအလံုအေလာက္ ရွိႏိုင္တယ္။ သူတို.ေတြမွာ မရွိႏိုင္ပါ။ ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ႏိုင္တယ္။ သူတို.သားသမီးေတြ ထိလာမွတုန္လႈပ္လာမယ္။ ပထမဆံုး ၄၊၅ ေယာက္ေလာက္ လုပ္ၾကံပါ။ ျပီးရင္ က်န္တဲ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ဖိအားေပးပါ။ ေတြ.ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ ေတြလုပ္ဖို.၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြလႊတ္ဖို. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြကို ေတာင္းဆိုခိုင္းပါ။ အဲလိုမွမလုပ္ရင္ မင္းတို.သားသမီးေတြ အလွည္.ေရာက္လာမယ္ လို. ၿခိမ္းေျခာက္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို လုပ္ၾကံရန္ မလိုပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို.ကို ခ်ဥ္းကပ္ဖို. ခက္တယ္။ သူတို.ေသလဲ ေနာက္တေယာက္ တက္လာမယ္။ သူတို.သားသမီးေတြ ထိလာႏိုင္မွ သူတို.လုပ္ပိုင္ခြင့္ ထဲကေန တို.လိုခ်င္တာ ေတာင္းလို.ရမယ္။
ေထာင္ထြက္ေတြ ေဆးသမားေတြ လူဆိုးမ်ားကို ေငြေၾကးအလံုအေလာက္ေပးၿပီး ခိုင္းႏိုင္တယ္။ သူတို.သားသမီးေတြ သြားတတ္တဲ့ ကလပ္ေတြ ေနရာေတြကို သြားခိုင္းၿပီး ဓားတလက္နဲ.လုပ္ၾကံရင္ လံုေလာက္ၿပီ။ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားက ေနာက္မွစနစ္တက်ႀကိဳးကိုင္ရန္လိုအပ္တယ္။ Blogger မ်ား၊ သတင္းမီဒီယာမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားက တို.ပစ္မွတ္ေတြရဲ. သတင္းေတြကို စုစည္းဖို. တာဝန္ယူရမယ္။
ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ သူတို.သားသမီးေတြကိုလည္း ပစ္မွတ္ထားဖို.လိုမယ္။
ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း အျပစ္မဖို.ၾကပါနဲ.။ အားလံုးက ႏိုင္ငံအတြက္ ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေနၾကတာပဲ။ ဒီထက္ပိုထိေရာက္နိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြလည္း ရွာၾကပါ။ ဒီနည္းနဲ.လဲ လုပ္ငန္းစၾကပါ။
ေကာက္က်စ္တဲ့သူေတြကို ေကာက္က်စ္စြာနဲ.ပဲ တံု.ျပန္ရမယ္။
Thanks to the sender - Do Must Do
ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားရမိေသာ အၾကံဥာဏ္မ်ား ေပးပါရေစ။
စစ္ပြဲတပြဲကို ေရွ့မွတိုက္ေနရံုႏွင့္ မရပါ။ ေဘးေတြ အေနာက္ေတြမွလည္း ထိေရာက္တဲ့ တိုက္စစ္ လိုအပ္ပါတယ္။ ေရွ့မွရင္ဆိုင္တဲ့ NLD ကိုပဲအျပစ္မဖို.ပါနဲ.။ က်န္တဲ့သူေတြက ေနာက္ကေန ဝင္တိုက္ပါ။ စြမ္းအားရွင္ေတြ ၾကံဖြံအဖြဲ.ဝင္ေတြကို တိုက္ေနလို. ထူးျခားမလာပါ။ သူတို.ေသလို. စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ မတုန္လႈပ္ပါ။ သူတို. ပိုင္ဆိုင္မႈ အနည္းငယ္ေလာက္ ဖ်က္ဆီးရံုႏွင့္ မလံုေလာက္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို.ရဲ. ပစ္မွတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေတြရဲ. သားသမီးေတြ ျဖစ္ရမယ္။ သူတို.ေတြကို တိုက္ခိုက္ပါ။ ဘာေၾကာင့္သူတို.ကို ေရြးရလဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ. သားသမီးေတြမွာ လံုျခံဳေရးအလံုအေလာက္ ရွိႏိုင္တယ္။ သူတို.ေတြမွာ မရွိႏိုင္ပါ။ ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ႏိုင္တယ္။ သူတို.သားသမီးေတြ ထိလာမွတုန္လႈပ္လာမယ္။ ပထမဆံုး ၄၊၅ ေယာက္ေလာက္ လုပ္ၾကံပါ။ ျပီးရင္ က်န္တဲ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ဖိအားေပးပါ။ ေတြ.ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ ေတြလုပ္ဖို.၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြလႊတ္ဖို. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြကို ေတာင္းဆိုခိုင္းပါ။ အဲလိုမွမလုပ္ရင္ မင္းတို.သားသမီးေတြ အလွည္.ေရာက္လာမယ္ လို. ၿခိမ္းေျခာက္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို လုပ္ၾကံရန္ မလိုပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို.ကို ခ်ဥ္းကပ္ဖို. ခက္တယ္။ သူတို.ေသလဲ ေနာက္တေယာက္ တက္လာမယ္။ သူတို.သားသမီးေတြ ထိလာႏိုင္မွ သူတို.လုပ္ပိုင္ခြင့္ ထဲကေန တို.လိုခ်င္တာ ေတာင္းလို.ရမယ္။
ေထာင္ထြက္ေတြ ေဆးသမားေတြ လူဆိုးမ်ားကို ေငြေၾကးအလံုအေလာက္ေပးၿပီး ခိုင္းႏိုင္တယ္။ သူတို.သားသမီးေတြ သြားတတ္တဲ့ ကလပ္ေတြ ေနရာေတြကို သြားခိုင္းၿပီး ဓားတလက္နဲ.လုပ္ၾကံရင္ လံုေလာက္ၿပီ။ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားက ေနာက္မွစနစ္တက်ႀကိဳးကိုင္ရန္လိုအပ္တယ္။ Blogger မ်ား၊ သတင္းမီဒီယာမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားက တို.ပစ္မွတ္ေတြရဲ. သတင္းေတြကို စုစည္းဖို. တာဝန္ယူရမယ္။
ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ သူတို.သားသမီးေတြကိုလည္း ပစ္မွတ္ထားဖို.လိုမယ္။
ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း အျပစ္မဖို.ၾကပါနဲ.။ အားလံုးက ႏိုင္ငံအတြက္ ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေနၾကတာပဲ။ ဒီထက္ပိုထိေရာက္နိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြလည္း ရွာၾကပါ။ ဒီနည္းနဲ.လဲ လုပ္ငန္းစၾကပါ။
ေကာက္က်စ္တဲ့သူေတြကို ေကာက္က်စ္စြာနဲ.ပဲ တံု.ျပန္ရမယ္။
Thanks to the sender - Do Must Do
Monday, 28 December 2009
ဦးသုေဝဦးေဆာင္ေသာ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီမွ ျမန္မာ့ အေရးေဆြးေႏြးပြဲ အႀကိဳသတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲကို လာ မည့္ ၃၀ရက္ေန႔တြင္ ေန႔လည္ ၁နာရီမွ ၃နာရီအထိ ဦးခ်စ္ေမာင္လမ္း ဗဟန္းၿမိဳ႔နယ္တြင္ က်င္းပမည္ ျဖစ္ ေၾကာင္း ဖိတ္စာမ်ားေပးပို႔၍ ျပည္တြင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံျခား သတင္းေထာက္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚခဲ့ေၾကာင္း သတင္း ရရွိ ပါသည္။
ထိုသို႔ အလားတူ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးၾကရန္ဟူေသာ ဖိတ္စာျဖင့္ သတင္းေထာက္မ်ား ကိုဖိတ္ၾကား၍ ဦးသုေဝ၊ အမ်ဳိး သားေရး ဦးဝင္းႏိုင္တို႔က “၂၀၁၀ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး သံုးသပ္ေဆြးေႏြးပြဲ” အမည္ျဖင့္ ရွင္းလင္း ေဆြးေႏြး ပြဲကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေဒၚလ္ဖင္ စားေသာက္ဆုိင္၌ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၄ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ၿပီး အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ ပါတီကို ထူေထာင္ေၾကာင္း ေၾကျငာခဲ့ဘူးပါသည္။
ထိုကိစၥႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး ဦးသုေဝႏွင့္ အမ်ဳိးသားေရး ဦးဝင္းႏိုင္တုိ႔အား ၾကိဳတင္အေၾကာင္းမၾကားဘဲ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္သျဖင့္ အာဏာပုိင္မ်ားက ေခၚယူသတိေပးျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး ဝန္ခံ ဂတိျပဳ လက္မွတ္ ေရးထိုး ခဲ့ရေၾကာင္းကို အင္တာဗ်ဴး တခုတြင္ ဦးသုေဝက- “အဲဒီ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲက ဗဟန္း ၿမိဳ႕နယ္ထဲ ပါတယ္ေလ။ ဒီေန႔ မယက ဥကၠ႒က က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေခၚေမးတယ္။ ေခၚေတြ႔တယ္။ သူတုိ႔က ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ ဥပေဒအရ လူ ၅ ေယာက္ထက္ ေက်ာ္ၿပီး မေတြ႔ရဘူး။ သူတုိ႔ကုိ ႀကိဳတင္မေျပာတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဥပေဒအရ က်ေနာ္တုိ႔ ေဖာက္ဖ်က္တယ္။ ေနာက္ေနာင္ ၅ ဦးထက္ေက်ာ္၍ စုေ၀းမည္ဆိုလွ်င္ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အမိန္႔ႀကိဳတင္ ရထားမွသာ စုေဝးမႈမ်ားျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း လက္မွတ္ ထိုးခဲ့ရသည္ဟု ေျပာျပခဲ့ဘူးပါသည္။
ထိုသို႕ထူေထာင္ေသာ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီတြင္ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးသုေဝက တာဝန္ယူၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု၏ သမီး ေဒၚသန္းသန္းႏု၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဟာင္း ဦးဗေဆြ၏ သမီး ေဒၚေနရီဗေဆြ၊ ဒုဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏ သမီး ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိ ေက်ာ္ၿငိမ္းတုိ႔ ဦးေဆာင္ပါဝင္ၾကမည္ဟု ရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေၾကညာခဲ့သည္။
“တိုင္းျပည္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ တိုင္းျပည္လူထု သေဘာထားေတြကို က်ေနာ္တို႔က တင္ျပႏိုင္ေအာင္၊ ေျပာႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္က အာဏာရွိရင္ ပိုၿပီးလုပ္ႏိုင္ေအာင္၊ က်ေနာ္တို႔ ၾကိဳးစားမွာပါ။ အာဏာရွိေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ၾကိဳးစားမွာပါ” ဟု ဦးသုေဝက မဇၨိမ သတင္းဌာနႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတခုတြင္ ေျပာျပသြားခဲ့ပါသည္။
ဦးသုေဝသည္ ဖဆပလေခတ္တြင္ ဒုတိယဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လည္းျဖစ္ ဖဆပလ ပါတီ ဒုဥကၠ႒ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏ ကိုယ္ေရး အတြင္းဝန္အျဖစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္အျပင္၊ UPI ေခၚ ကမၻာ့သတင္းဌာန၏ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ႐ုံးခ်ဳပ္ သတင္းအယ္ဒီတာ၊ Morning Express ေန႔စဥ္သတင္းစာ လက္ေထာက္ အယ္ဒီတာႏွင့္ Bankkok World ေန႔စဥ္သတင္းစာ အယ္ဒီတာ အဖြဲ႔ဝင္လည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။
ဦးသုေဝႏွင့္ သူ၏ ပါတီသည္ ၂၀၁၀ တြင္ ျပဳလုပ္မည္ဟု နအဖတို႔ ေၾကျငာထားေသာ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ႏို္င္ေရး အတြက္ ျပင္ဆင္မႈမ်ားလုပ္ေနၿပီး ထိုေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရလွ်င္ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ေၾကာင္းကိုလဲ “ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြရယ္၊ ျပည္သူေတြရယ္က တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ တကယ္ပဲ ၾကိဳးစားၿပီး လုပ္မယ္ဆိုရင္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန အမ်ားၾကီး လုပ္ႏိုင္တာေပါ့။ အမ်ားၾကီးလုပ္ႏိုင္ရင္ ဘာျဖစ္လို႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာအခ်ဳိးကို မရရမွာလဲ၊ ရႏိုင္တာေပါ့။ မၾကိဳးစားရင္ မရဘူးေပါ့” ဟု ဒီပီ - ဥကၠ႒ ဦးသုေဝက ေျပာျပသြားခဲ့သည္ ဟု မဇၨိမ သတင္းဌာနက ေဖၚျပခဲ့ဘူးပါသည္။
ယခုအခါတြင္ ကိုေအးလြင္ဦးေဆာင္သည့္ နအဖတို႔ ႏွင့္ ရင္းႏွီးပါတ္သက္မႈရွိေသာ ပါတီ၏ စည္းေဝးပြဲမ်ားကိုပင္ ႀကံဖြံ႕ႏွင့္ စြမ္းအားရွင္ မ်ား၏ ဝင္ေရာက္ ရိုက္ႏွက္ခံရ မႈမ်ားရွိေနရာ ယခုအခ်ိန္တြင္ တရားဝင္ဖိတ္စာကမ္းၿပီး ထိုသို႔ သတင္းေထာက္မ်ားအား ဖိတ္ၾကားကာ အႀကိဳ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္မည့္ ကိစၥသည္ လြန္စြာ စိတ္ဝင္စား စရာျဖစ္ေနၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရ ပါသည္။
ျပည္တြင္း သတင္းေထာက္ (ေရႊဝါေရာင္ သတင္းလႊာ)
From saffrontoward blogspot
Sunday, 27 December 2009
ဘယ္လမ္းလုိက္ၾကမလဲႏွင့္ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရး (၂)
ဘယ္လမ္းလုိက္ၾကမလဲႏွင့္ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရး (၂)
(Choosing Right Path and Real Politics)
က်ဳပ္တုိ႔လူမ်ိဳးေတြက မင္းေလာင္းေမွ်ာ္တတ္ပါတယ္။ ဒ႑ာရီေတြထဲမွာ ေမွ်ာ္တတ္သလုိ ရာဇ၀င္ သမုိင္းေတြမွာလည္း ေမွ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ မင္းေလာင္း၊ မင္းေကာင္းကုိ ေမွ်ာ္တာက အပစ္မဟုတ္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ မင္းဆုိးမင္းညစ္မ်ား ကာလရွည္ၾကာစြာ အဓမၼမင္းမူအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ကာလမ်ိဳး၊ ေသသူကုိ ရွင္သူက တရတဲ့ကာလမ်ိဳးမွာ မင္းေကာင္းတုိ႔၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတုိ႔ကုိ ပုိလုိ႔ေတာင္ ေမွ်ာ္မိတတ္ၾကပါတယ္။
က်ဳပ္တုိ႔တေတြ ေမွ်ာ္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားဘ၀၊ သခင္ဘ၀၊ အဂၤလိပ္တုိက္၊ ဂ်ပန္တုိက္၊ စစ္ျပီးေခတ္ လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ယွားမႈႀကီးကို ပုံေဖၚပုံမႈမွအစ၊ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ တန္းတူေရးႏွင့္ ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္အေပၚ ထင္ရွားျပတ္သားေသာအျမင္၊ စစ္မွန္ေသာ ဒီမုိကေရစီ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ ဖဲြ႕စည္းတည္ေဆာက္ပုံ အေျခခံအုပ္ျမစ္ခ်မွတ္ပုံအထိ၊ တစ္ဖန္ လူထုလႈပ္ယွားမႈကုိ ဦးေဆာင္သြားစဥ္ကာလအတြင္းမွာ အင္အားစုေတြ၊ အတုိက္အခံေတြ၊ မိတ္ဖက္ေတြ၊ ရန္ဖက္ေတြကုိ စည္းရုံးပုံ၊ ကုိင္တြယ္ပုံစသျဖင့္ေတြကုိ က်ဳပ္တုိ႔အားက်ႀကပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိင္ျပီး အားက်ေနရုံေလာက္နဲ႔တင္ မလုံေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီကာလက ျဖစ္ရပ္၊ ျဖစ္စဥ္ေတြထဲက ယေန႔ကာလအေျခအေနေတြႏွင့္ ကုိက္ညီႏုိင္တဲ့ သခၤန္းစာေတြကုိ ရဲရဲႀကီး ထုပ္ႏႈပ္က်င့္သုံးႏုိင္ဖုိ႔လုိအပ္ေနပါျပီ။ ဒီသခၤန္းစာမ်ိဳးေတြကုိ လုိအပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ထဲ့သြင္းေဆြးေႏြးသြားပါ့မယ္။
သာမန္စီးပြါးေရး၊ လူမႈေရး လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုမွအစ လူထုလႈပ္ယွားမႈ၊ ေတာ္လွန္ေရးတစ္ရပ္၊ ေခတ္ေျပာင္းအေရးေတာ္ပုံအထိ ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္ဖုိ႔က ရည္မွန္းခ်က္(Objective)ႏွင့္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္(Way) ႏွစ္ခုလုံးက အေရးႀကီးပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အေရးႀကီးအဆင့္ပုံခ်င္းက မတူပါဘူး။ ရည္မွန္းခ်က္ရဲ့ အေရးႀကီးပုံအဆင့္ေနရာကုိ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္က ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ အစား၀င္ယူလုိ႔မရပါဘူး။ ရည္မွန္းခ်က္ ရွိေနလုိ႔သာ၊ ရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္သာ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြ၊ အလုပ္ေတြ လုိအပ္ေနရတာမုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္က အလုပ္၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ရဲ့ အထက္မွာ အစဥ္ရွိေနရပါမယ္။ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္က ရည္မွန္းခ်က္ကုိ မလႊမ္းမုိးေစရပါဘူး။ ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ လုိအပ္ရင္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကုိ ေျပာင္းလဲရဲရပါမယ္။ သို႔ေသာ္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ႏွင့္ ကုိက္ညီေအာင္ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ မျပင္ႏုိင္ပါဘူး။ ရည္မွန္းခ်က္သည္ ေျခေထာက္ျဖစ္ရင္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သည္ ဖနပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေျခေထာက္နဲ႔ မေတာ္ရင္ ဖနပ္ကုိ ေျပာင္းရပါမယ္။ ဖနပ္ႏွင့္ေတာ္ေအာင္ ေျခေထာက္ကုိ မလွီးျဖတ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီလုိမွ အျမင္မရွင္းဘူးဆုိရင္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ ေျပာင္းတာကုိ ရည္မွန္းခ်က္ ေျပာင္းတာလုိ႔ ထင္မိျပီး အသည္းအသန္ျဖစ္ကာ အဓိကႏွင့္ သာမညမကဲြဘဲ အျမင္ရႈပ္ေထြးသြားတတ္ပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ႏုိင္ငံ့လြတ္လပ္ေရးဆုိတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြကုိ လုိအပ္သလုိ ရဲရင့္ျပတ္သားစြာ ေျပာင္းလဲက်င့္သုံးခဲ့တာေတြကုိ ေနာက္ပုိင္းမွာ ထဲ့သြင္းေရးသားသြားပါ့မယ္။
ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ မတူတာ၊ ရည္မွန္းခ်က္က လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ထက္ ပုိအေရးႀကီးတာက ခင္ဗ်ားေျပာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္တုိ႔အားလုံးသိျပီးသားပါ။ ခင္ဗ်ားက ေလႀကီး မုိးႀကီးလုပ္ျပီး အလုံးႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ ပစ္မေနပါႏွင့္။ ခင္ဗ်ားဘာသိထားလုိ႔ ဘာေျပာခ်င္သလဲဆုိတာကုိသာ ၀ုိက္မေနဘဲ လုိရင္းတုိရွင္းသာ ေျပာလုိက္ပါလုိ႔ စာဖတ္သူတခ်ိဳ႕ ေျပာလုိက္တာကုိ က်ဳပ္အခုဘဲ ၾကားလုိက္မိပါတယ္။
ေကာင္းပါျပီ။
ရည္မွန္းခ်က္ကုိ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ရဲ့အထက္မွာ၊ က်ဳပ္တုိ႔တစ္ကယ္ဘဲထားတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာပါရဲ့လားလုိ႔ ထပ္ေမးပါရေစ။ မိမိလုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ ဘယ္ကာလတုန္းက သေဘာကဲြလဲြမႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ဘူးသလဲဆုိတာကုိ ျပန္မွတ္မိႏုိင္ေသးပါလား။ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ သေဘာကဲြလဲြတာ ရွိေကာ ရွိဖူးပါရဲ့လား။ ဒါမွမဟုတ္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အတြက္ သေဘာကဲြလဲြခဲ့ရတဲ့ အႀကိမ္ေပါင္းကုိေကာ ေရတြက္ႏုိင္ပါသလား။
ဒီေန႔ က်ဳပ္တုိ႔တစ္ေတြ ျငင္းခုန္ေနၾကတာ၊ ေခါင္းခဲေနၾကတာ ရည္မွန္းခ်က္ မတူလုိ႔လား။ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ မတူလုိ႔လား။ ဒီေန႔ အတုိက္အခံအုပ္စုေတြ မညီညြတ္ႏုိင္ၾကတာ၊ တေဇာင္းႏွင့္ မ်က္ေခ်းျဖစ္ေနၾကတာ ရည္မွန္းခ်က္ေပၚ အေျခခံသလား။ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အေပၚ အေျခခံသလား။ ဒီေန႔ အေရးေတာ္ပုံ ၾကန္႔ၾကာေနရတာ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ ကဲြလဲြမႈေၾကာင့္လား။ ရည္မွန္းခ်က္ ကဲြလဲြမႈေၾကာင့္လား။
တစ္ကယ္ေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔တေတြဟာ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ဆုပ္ကုိင္ထားသလုိဘဲ၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကုိလည္း ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ တန္းတူထားျပီး အေသဆုပ္ကုိင္ထားၾကဆဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔ဟာ ႏွစ္လရွည္ၾကာစြာ ကုိင္ဆဲြထားတဲ့ ပုံစံခြက္ကေလး(လုပ္နည္းလုပ္ဟန္)ကုိ အသုံးခ်စရာ ကရိယာဘဲလုိ႔ မျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ၊ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ကုိးကြယ္စရာလုိ႔ ျမင္လာေနၾကပါျပီ။
ေနာက္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ လုိရင္း တုိရွင္း တင္ျပျခင္းဆုိတာကုိ ဒီေနရာမွာ နဲနဲေလာက္ ၀ိတၱာခ်ဲ႕ျပီး ေဆြးေႏြးဖုိ႔ လုိလာပါတယ္။
၁၉၄၅ခု၊ မတ္လ (၁၇)ရက္ေန႔ ေရႊတိဂုံဘုရား အေနာက္ေျမာက္ရွိ ကြင္းျပင္ႀကီးတြင္ စစ္ေရးျပအခမ္းအနားႏွင့္ တပ္ထြက္ပဲြမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က စကားလုံး (၁၁၈)လုံးသာပါတဲ့ အတုိဆုံးမိန္႔ခြန္းကုိ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအတုိဆုံးမိန္႔ခြန္းရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ “ဗမာ့ရန္သူကုိ ေခ်မႈန္းၾက။ အနီးကပ္ဆုံးရန္သူကုိ ရွာျပီးတုိက္ၾက။ ဒါဘဲ” ဆုိတဲ့ စကားစုမွာ စကားလုံး (၂၁)လုံးသာ ရွိပါတယ္။
ဒီလုိရင္း တုိရွင္းေျပာလုိက္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ မိန္႔ခြန္းတုိေလးသက္သက္က ဂ်ပန္႔ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္စဥ္ႀကီးတစ္ခုလုံးကုိ ဦးေဆာင္ပုံေဖၚသြားတာလား။ အႏၱရာယ္မ်ား၊ ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲျပီး ရွည္လ်ားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးျပင္ဆင္မႈ(process)ေၾကာင့္ ဒီအတုိဆုံး မိန္႔ခြန္းကုိ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဗုိလ္၊ တပ္သားေတြ အတိအက် နားလည္အေကာင္အထည္ ေဖၚႏုိင္တာလားဆုိတာ က်ဳပ္တုိ႔အားလုံးသိၾကပါတယ္။
ႏုိင္ငံေရးသည္ အႏုပညာတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေဆာင္းပါး (၁)ရဲ့ အစမွာ ဆုိခဲ့ျပီးပါျပီ။ ႏုိင္ငံေရးမွာ လုပ္ရမဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြက ဒါေတြဘဲေဟ့ဆုိျပီး လုိရင္း တုိရွင္းႏွင့္ အမိန္႔ေပးညႊန္ၾကား(Dictate)ေစခုိင္းလုိ႔ ရတတ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အမိန္႔ေပး၊ ညႊန္ၾကားခ်က္ေပး အေကာင္အထည္ေဖၚရေအာင္ ေပးသူဟာ စစ္ဗိုလ္၊ အလုပ္ရွင္ မဟုတ္သလုိ အေပးခံရသူေတြကလည္း စစ္သားေတြ၊ စက္ရုံ အလုပ္ရုံက အလုပ္သမားေတြလည္း မဟုတ္ၾကပါဘူး။ က်ဳပ္တုိ႔ဒီမုိကေရစီအင္အားစုအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ဘက္ေပါင္းစုံ၊ ရႈေဒါင့္ေပါင္းစုံက ေၾကေၾကလည္လည္ ျခဳံငုံသုံးသပ္ျပီးမွ တိက်တဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြကုိ အမ်ားသေဘာတူ ခ်မွတ္ႏုိင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ဳပ္အေနႏွင့္ လုိရင္း တုိရွင္း မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ေျပာႏုိင္တဲ့ အခြင့္အာဏာရွိသူလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလဲ မဟုတ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လဲ မဟုတ္သူမုိ႔ က်ဳပ္အယူအဆကုိ လုိရင္း တုိရွင္းေျပာလုိ႔ အရာေရာက္လိမ့္မယ္လုိ႔လဲ မထင္မိပါဘူး။ က်ဳပ္လုပ္ႏုိင္တာက အခုလုပ္ေနတာမ်ိဳးပါ။ က်ဳပ္အျမင္ကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔လက္ခံလာေအာင္ အက်ိဳး အေၾကာင္း၊ အခ်က္ အလက္၊ ဥပမာ ဥပစာႏွင့္သာ တင္ျပေနရတာပါ။
ယေန႔ကာလကုိ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဂ်ပန္၀င္လာစ ကာလႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လုိပါတယ္။ အဂၤလိပ္အပါအ၀င္ မဟာမိတ္ႏုိင္ငံမ်ား ယိမ္းယုိင္အားနည္းလာသလုိ ဂ်ပန္အပါအ၀င္ ၀င္ရုိးတန္းႏုိင္ငံမ်ား အားေကာင္းလာေတာ့၊ အဂၤလိပ္အခက္၊ ျမန္မာ့အခ်က္ဆုိတဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ယွားမႈႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးဆုိတဲ့ အႏၱိမရည္မွန္းခ်က္ခ်င္းတူၾကေသာ္လည္း လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ မတူတဲ့ အင္အားစုႀကီး (၃)ခု ျဖစ္ထြန္းလာပါတယ္။
ပထမအုပ္စုက အဂၤလိပ္ေကာ၊ ဂ်ပန္ပါ နယ္ခ်ဲ႕ေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏွစ္ခုစလုံးကုိ တစ္ျပိဳင္နက္ ဆန္႔က်င္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယအုပ္စုကေတာ့ ဖက္ဆစ္နယ္ခ်ဲ႕ျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္က အရင္းရွင္နယ္ခ်ဲ႕ျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္ထက္ လူတန္းစားလကၡဏာအရ ပုိေဖါက္ျပန္တဲ့အတြက္ အဂၤလိပ္နယ္ခဲ်႕ႏွင့္ ေပါင္းျပီး ဖက္ဆက္နယ္ခ်ဲ႕ကုိ တုိက္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
တတိယအုပ္စုအျမင္က ေလာေလာဆယ္ ကုိယ့္ကုိ ကၽြန္လုပ္ေနတဲ့ အဂၤလိပ္ကုိ ဂ်ပန္ႏွင့္ေပါင္းျပီး အရင္တုိက္ထုတ္။ ေနာက္မွ အခြင့္အလမ္းရွာျပီး လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဆက္လက္ၿကုိးပမ္းရန္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုပ္နည္း လုပ္ဟန္ (၃)ခုကုိ စင္ျပိဳင္တင္ျပီး အဲဒီကာလရဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေျမငလ်င္ႀကီး(Political Earthquake)ႀကီးေတြ တုန္လႈပ္ခဲ့ေစသူေတြဟာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကရဲ့ ပုရြက္ဆိတ္ေတြ၊ ႏွံျပည္စုတ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ သခင္ေလးေမာင္၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္စုိး၊ သခင္ေက်ာ္စိန္၊ သခင္ျမ၊ သခင္ခ်စ္၊ ရဲေဘာ္ဂုိရွယ္တုိ႔လုိ ထုိကာလရဲ့ ႏုိင္ငံေရးဆင္ႀကီး၊ ေဂၚဇီလာႀကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအယူအဆႀကီး (၃)ခု ကဲြျပားမႈေၾကာင့္ အင္မတန္ အႏၱရယ္ႀကီးမားေသာ ႏုိင္ငံေရး အားျပိဳင္မႈႀကီးေတြ၊ ရႈပ္ေထြးမႈႀကီးေတြ၊ အုပ္စုဖဲြ႕မႈႀကီးေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ႏုိင္ငံေရး အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးမားမႈေၾကာင့္သာ တတိယအုပ္စု ေဖၚေဆာင္လုိက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွတဆင့္ အင္အားစုမ်ား ေပါင္းစည္းမႈကုိ အခ်ိန္မီ အလ်င္အျမန္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ျပီး ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အရွိန္အဟုန္ျမွင့္ ဆက္လက္တုိက္ပဲြ၀င္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အကယ္၍မ်ား ေခါင္းေဆာင္အသီးသီးက မိမိအယူအဆလုပ္ဟန္ကုိ အေသဆုပ္ကုိင္ျပီး သီးျခားစီဆက္လွမ္းေနၾကမည္ဆုိပါက ေနာက္ပုိင္း ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္းကုိ အႏၱရာယ္ႀကီးစြာ အၾကပ္ရုိက္ေစမွာျဖစ္တဲ့အျပင္ လြတ္လပ္ေရးၿကုိးပမ္းမႈကုိပါ ထိခုိက္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ ကဲြျပားမႈႀကီးေလ၊ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္ေရးကုိ ပုိမုိခက္ခဲေစ၊ ေႏွာင့္ေႏွးေစတယ္ဆုိတာကုိ က်ဳပ္တုိ႔သိျပီးသားပါဆုိတဲ့ ခရီးသြားဟန္လႊဲသေဘာမ်ိဳး ေပါ့ေပါေလးမဆုိဘဲ အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ေလးေလးနက္နက္ႀကီး တန္ဖုိးထား သခၤန္းစာထုတ္ယူၾကဖုိ႔ အေျခအေနက ေတာင္းဆုိေနပါျပီ။ ဒီျပသနာကုိ မေျဖရွင္းႏုိင္သေရြ႕ ညီညြတ္မႈကုိ ဘယ္လုိမွ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ပါဘူး။ ညီညြတ္မႈမရွိရင္ ေအာင္ပဲြ မရွိပါ။
ယေန႔အၾကပ္အတည္း(Crisis)သည္ ရည္မွန္းခ်က္ ျပသနာမဟုတ္ဘဲ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကုိ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အျဖစ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မျမင္ႏုိင္တဲ့(Illusion) ျပသနာျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ယေန႔စိန္ေခၚမႈ(Challenge)သည္ အေျခအေနသစ္ေတြႏွင့္အညီ ျဖစ္ထြန္းလာတဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ေတြကုိ ဟန္ခ်က္ညီညီ က်င့္သုံးရဲဖုိ႔ ျဖစ္ေၾကာင္းပါဗ်ာ။
လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ေတြအေၾကာင္း ဆက္လက္ေဆြးေႏြးသြားပါမည္။
ေအာင္ထီ ဒီဇဘၤာလ ၂၆၊ ၂၀၀၉
(မည္သူမဆုိ ကူးယူေဖၚျပႏုိင္သည္။ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းရန္ မလုိ။)
(Choosing Right Path and Real Politics)
က်ဳပ္တုိ႔လူမ်ိဳးေတြက မင္းေလာင္းေမွ်ာ္တတ္ပါတယ္။ ဒ႑ာရီေတြထဲမွာ ေမွ်ာ္တတ္သလုိ ရာဇ၀င္ သမုိင္းေတြမွာလည္း ေမွ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ မင္းေလာင္း၊ မင္းေကာင္းကုိ ေမွ်ာ္တာက အပစ္မဟုတ္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ မင္းဆုိးမင္းညစ္မ်ား ကာလရွည္ၾကာစြာ အဓမၼမင္းမူအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ကာလမ်ိဳး၊ ေသသူကုိ ရွင္သူက တရတဲ့ကာလမ်ိဳးမွာ မင္းေကာင္းတုိ႔၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတုိ႔ကုိ ပုိလုိ႔ေတာင္ ေမွ်ာ္မိတတ္ၾကပါတယ္။
က်ဳပ္တုိ႔တေတြ ေမွ်ာ္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားဘ၀၊ သခင္ဘ၀၊ အဂၤလိပ္တုိက္၊ ဂ်ပန္တုိက္၊ စစ္ျပီးေခတ္ လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ယွားမႈႀကီးကို ပုံေဖၚပုံမႈမွအစ၊ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ တန္းတူေရးႏွင့္ ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္အေပၚ ထင္ရွားျပတ္သားေသာအျမင္၊ စစ္မွန္ေသာ ဒီမုိကေရစီ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ ဖဲြ႕စည္းတည္ေဆာက္ပုံ အေျခခံအုပ္ျမစ္ခ်မွတ္ပုံအထိ၊ တစ္ဖန္ လူထုလႈပ္ယွားမႈကုိ ဦးေဆာင္သြားစဥ္ကာလအတြင္းမွာ အင္အားစုေတြ၊ အတုိက္အခံေတြ၊ မိတ္ဖက္ေတြ၊ ရန္ဖက္ေတြကုိ စည္းရုံးပုံ၊ ကုိင္တြယ္ပုံစသျဖင့္ေတြကုိ က်ဳပ္တုိ႔အားက်ႀကပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိင္ျပီး အားက်ေနရုံေလာက္နဲ႔တင္ မလုံေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီကာလက ျဖစ္ရပ္၊ ျဖစ္စဥ္ေတြထဲက ယေန႔ကာလအေျခအေနေတြႏွင့္ ကုိက္ညီႏုိင္တဲ့ သခၤန္းစာေတြကုိ ရဲရဲႀကီး ထုပ္ႏႈပ္က်င့္သုံးႏုိင္ဖုိ႔လုိအပ္ေနပါျပီ။ ဒီသခၤန္းစာမ်ိဳးေတြကုိ လုိအပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ထဲ့သြင္းေဆြးေႏြးသြားပါ့မယ္။
သာမန္စီးပြါးေရး၊ လူမႈေရး လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုမွအစ လူထုလႈပ္ယွားမႈ၊ ေတာ္လွန္ေရးတစ္ရပ္၊ ေခတ္ေျပာင္းအေရးေတာ္ပုံအထိ ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္ဖုိ႔က ရည္မွန္းခ်က္(Objective)ႏွင့္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္(Way) ႏွစ္ခုလုံးက အေရးႀကီးပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အေရးႀကီးအဆင့္ပုံခ်င္းက မတူပါဘူး။ ရည္မွန္းခ်က္ရဲ့ အေရးႀကီးပုံအဆင့္ေနရာကုိ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္က ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ အစား၀င္ယူလုိ႔မရပါဘူး။ ရည္မွန္းခ်က္ ရွိေနလုိ႔သာ၊ ရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္သာ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြ၊ အလုပ္ေတြ လုိအပ္ေနရတာမုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္က အလုပ္၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ရဲ့ အထက္မွာ အစဥ္ရွိေနရပါမယ္။ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္က ရည္မွန္းခ်က္ကုိ မလႊမ္းမုိးေစရပါဘူး။ ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ လုိအပ္ရင္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကုိ ေျပာင္းလဲရဲရပါမယ္။ သို႔ေသာ္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ႏွင့္ ကုိက္ညီေအာင္ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ မျပင္ႏုိင္ပါဘူး။ ရည္မွန္းခ်က္သည္ ေျခေထာက္ျဖစ္ရင္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သည္ ဖနပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေျခေထာက္နဲ႔ မေတာ္ရင္ ဖနပ္ကုိ ေျပာင္းရပါမယ္။ ဖနပ္ႏွင့္ေတာ္ေအာင္ ေျခေထာက္ကုိ မလွီးျဖတ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီလုိမွ အျမင္မရွင္းဘူးဆုိရင္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ ေျပာင္းတာကုိ ရည္မွန္းခ်က္ ေျပာင္းတာလုိ႔ ထင္မိျပီး အသည္းအသန္ျဖစ္ကာ အဓိကႏွင့္ သာမညမကဲြဘဲ အျမင္ရႈပ္ေထြးသြားတတ္ပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ႏုိင္ငံ့လြတ္လပ္ေရးဆုိတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြကုိ လုိအပ္သလုိ ရဲရင့္ျပတ္သားစြာ ေျပာင္းလဲက်င့္သုံးခဲ့တာေတြကုိ ေနာက္ပုိင္းမွာ ထဲ့သြင္းေရးသားသြားပါ့မယ္။
ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ မတူတာ၊ ရည္မွန္းခ်က္က လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ထက္ ပုိအေရးႀကီးတာက ခင္ဗ်ားေျပာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္တုိ႔အားလုံးသိျပီးသားပါ။ ခင္ဗ်ားက ေလႀကီး မုိးႀကီးလုပ္ျပီး အလုံးႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ ပစ္မေနပါႏွင့္။ ခင္ဗ်ားဘာသိထားလုိ႔ ဘာေျပာခ်င္သလဲဆုိတာကုိသာ ၀ုိက္မေနဘဲ လုိရင္းတုိရွင္းသာ ေျပာလုိက္ပါလုိ႔ စာဖတ္သူတခ်ိဳ႕ ေျပာလုိက္တာကုိ က်ဳပ္အခုဘဲ ၾကားလုိက္မိပါတယ္။
ေကာင္းပါျပီ။
ရည္မွန္းခ်က္ကုိ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ရဲ့အထက္မွာ၊ က်ဳပ္တုိ႔တစ္ကယ္ဘဲထားတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာပါရဲ့လားလုိ႔ ထပ္ေမးပါရေစ။ မိမိလုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ ဘယ္ကာလတုန္းက သေဘာကဲြလဲြမႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ဘူးသလဲဆုိတာကုိ ျပန္မွတ္မိႏုိင္ေသးပါလား။ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ သေဘာကဲြလဲြတာ ရွိေကာ ရွိဖူးပါရဲ့လား။ ဒါမွမဟုတ္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အတြက္ သေဘာကဲြလဲြခဲ့ရတဲ့ အႀကိမ္ေပါင္းကုိေကာ ေရတြက္ႏုိင္ပါသလား။
ဒီေန႔ က်ဳပ္တုိ႔တစ္ေတြ ျငင္းခုန္ေနၾကတာ၊ ေခါင္းခဲေနၾကတာ ရည္မွန္းခ်က္ မတူလုိ႔လား။ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ မတူလုိ႔လား။ ဒီေန႔ အတုိက္အခံအုပ္စုေတြ မညီညြတ္ႏုိင္ၾကတာ၊ တေဇာင္းႏွင့္ မ်က္ေခ်းျဖစ္ေနၾကတာ ရည္မွန္းခ်က္ေပၚ အေျခခံသလား။ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အေပၚ အေျခခံသလား။ ဒီေန႔ အေရးေတာ္ပုံ ၾကန္႔ၾကာေနရတာ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ ကဲြလဲြမႈေၾကာင့္လား။ ရည္မွန္းခ်က္ ကဲြလဲြမႈေၾကာင့္လား။
တစ္ကယ္ေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔တေတြဟာ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ဆုပ္ကုိင္ထားသလုိဘဲ၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကုိလည္း ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ တန္းတူထားျပီး အေသဆုပ္ကုိင္ထားၾကဆဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔ဟာ ႏွစ္လရွည္ၾကာစြာ ကုိင္ဆဲြထားတဲ့ ပုံစံခြက္ကေလး(လုပ္နည္းလုပ္ဟန္)ကုိ အသုံးခ်စရာ ကရိယာဘဲလုိ႔ မျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ၊ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ကုိးကြယ္စရာလုိ႔ ျမင္လာေနၾကပါျပီ။
ေနာက္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ လုိရင္း တုိရွင္း တင္ျပျခင္းဆုိတာကုိ ဒီေနရာမွာ နဲနဲေလာက္ ၀ိတၱာခ်ဲ႕ျပီး ေဆြးေႏြးဖုိ႔ လုိလာပါတယ္။
၁၉၄၅ခု၊ မတ္လ (၁၇)ရက္ေန႔ ေရႊတိဂုံဘုရား အေနာက္ေျမာက္ရွိ ကြင္းျပင္ႀကီးတြင္ စစ္ေရးျပအခမ္းအနားႏွင့္ တပ္ထြက္ပဲြမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က စကားလုံး (၁၁၈)လုံးသာပါတဲ့ အတုိဆုံးမိန္႔ခြန္းကုိ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအတုိဆုံးမိန္႔ခြန္းရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ “ဗမာ့ရန္သူကုိ ေခ်မႈန္းၾက။ အနီးကပ္ဆုံးရန္သူကုိ ရွာျပီးတုိက္ၾက။ ဒါဘဲ” ဆုိတဲ့ စကားစုမွာ စကားလုံး (၂၁)လုံးသာ ရွိပါတယ္။
ဒီလုိရင္း တုိရွင္းေျပာလုိက္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ မိန္႔ခြန္းတုိေလးသက္သက္က ဂ်ပန္႔ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္စဥ္ႀကီးတစ္ခုလုံးကုိ ဦးေဆာင္ပုံေဖၚသြားတာလား။ အႏၱရာယ္မ်ား၊ ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲျပီး ရွည္လ်ားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးျပင္ဆင္မႈ(process)ေၾကာင့္ ဒီအတုိဆုံး မိန္႔ခြန္းကုိ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဗုိလ္၊ တပ္သားေတြ အတိအက် နားလည္အေကာင္အထည္ ေဖၚႏုိင္တာလားဆုိတာ က်ဳပ္တုိ႔အားလုံးသိၾကပါတယ္။
ႏုိင္ငံေရးသည္ အႏုပညာတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေဆာင္းပါး (၁)ရဲ့ အစမွာ ဆုိခဲ့ျပီးပါျပီ။ ႏုိင္ငံေရးမွာ လုပ္ရမဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြက ဒါေတြဘဲေဟ့ဆုိျပီး လုိရင္း တုိရွင္းႏွင့္ အမိန္႔ေပးညႊန္ၾကား(Dictate)ေစခုိင္းလုိ႔ ရတတ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အမိန္႔ေပး၊ ညႊန္ၾကားခ်က္ေပး အေကာင္အထည္ေဖၚရေအာင္ ေပးသူဟာ စစ္ဗိုလ္၊ အလုပ္ရွင္ မဟုတ္သလုိ အေပးခံရသူေတြကလည္း စစ္သားေတြ၊ စက္ရုံ အလုပ္ရုံက အလုပ္သမားေတြလည္း မဟုတ္ၾကပါဘူး။ က်ဳပ္တုိ႔ဒီမုိကေရစီအင္အားစုအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ဘက္ေပါင္းစုံ၊ ရႈေဒါင့္ေပါင္းစုံက ေၾကေၾကလည္လည္ ျခဳံငုံသုံးသပ္ျပီးမွ တိက်တဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြကုိ အမ်ားသေဘာတူ ခ်မွတ္ႏုိင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ဳပ္အေနႏွင့္ လုိရင္း တုိရွင္း မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ေျပာႏုိင္တဲ့ အခြင့္အာဏာရွိသူလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလဲ မဟုတ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လဲ မဟုတ္သူမုိ႔ က်ဳပ္အယူအဆကုိ လုိရင္း တုိရွင္းေျပာလုိ႔ အရာေရာက္လိမ့္မယ္လုိ႔လဲ မထင္မိပါဘူး။ က်ဳပ္လုပ္ႏုိင္တာက အခုလုပ္ေနတာမ်ိဳးပါ။ က်ဳပ္အျမင္ကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔လက္ခံလာေအာင္ အက်ိဳး အေၾကာင္း၊ အခ်က္ အလက္၊ ဥပမာ ဥပစာႏွင့္သာ တင္ျပေနရတာပါ။
ယေန႔ကာလကုိ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဂ်ပန္၀င္လာစ ကာလႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လုိပါတယ္။ အဂၤလိပ္အပါအ၀င္ မဟာမိတ္ႏုိင္ငံမ်ား ယိမ္းယုိင္အားနည္းလာသလုိ ဂ်ပန္အပါအ၀င္ ၀င္ရုိးတန္းႏုိင္ငံမ်ား အားေကာင္းလာေတာ့၊ အဂၤလိပ္အခက္၊ ျမန္မာ့အခ်က္ဆုိတဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ယွားမႈႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးဆုိတဲ့ အႏၱိမရည္မွန္းခ်က္ခ်င္းတူၾကေသာ္လည္း လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ မတူတဲ့ အင္အားစုႀကီး (၃)ခု ျဖစ္ထြန္းလာပါတယ္။
ပထမအုပ္စုက အဂၤလိပ္ေကာ၊ ဂ်ပန္ပါ နယ္ခ်ဲ႕ေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏွစ္ခုစလုံးကုိ တစ္ျပိဳင္နက္ ဆန္႔က်င္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယအုပ္စုကေတာ့ ဖက္ဆစ္နယ္ခ်ဲ႕ျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္က အရင္းရွင္နယ္ခ်ဲ႕ျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္ထက္ လူတန္းစားလကၡဏာအရ ပုိေဖါက္ျပန္တဲ့အတြက္ အဂၤလိပ္နယ္ခဲ်႕ႏွင့္ ေပါင္းျပီး ဖက္ဆက္နယ္ခ်ဲ႕ကုိ တုိက္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
တတိယအုပ္စုအျမင္က ေလာေလာဆယ္ ကုိယ့္ကုိ ကၽြန္လုပ္ေနတဲ့ အဂၤလိပ္ကုိ ဂ်ပန္ႏွင့္ေပါင္းျပီး အရင္တုိက္ထုတ္။ ေနာက္မွ အခြင့္အလမ္းရွာျပီး လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဆက္လက္ၿကုိးပမ္းရန္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုပ္နည္း လုပ္ဟန္ (၃)ခုကုိ စင္ျပိဳင္တင္ျပီး အဲဒီကာလရဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေျမငလ်င္ႀကီး(Political Earthquake)ႀကီးေတြ တုန္လႈပ္ခဲ့ေစသူေတြဟာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကရဲ့ ပုရြက္ဆိတ္ေတြ၊ ႏွံျပည္စုတ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ သခင္ေလးေမာင္၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္စုိး၊ သခင္ေက်ာ္စိန္၊ သခင္ျမ၊ သခင္ခ်စ္၊ ရဲေဘာ္ဂုိရွယ္တုိ႔လုိ ထုိကာလရဲ့ ႏုိင္ငံေရးဆင္ႀကီး၊ ေဂၚဇီလာႀကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအယူအဆႀကီး (၃)ခု ကဲြျပားမႈေၾကာင့္ အင္မတန္ အႏၱရယ္ႀကီးမားေသာ ႏုိင္ငံေရး အားျပိဳင္မႈႀကီးေတြ၊ ရႈပ္ေထြးမႈႀကီးေတြ၊ အုပ္စုဖဲြ႕မႈႀကီးေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ႏုိင္ငံေရး အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးမားမႈေၾကာင့္သာ တတိယအုပ္စု ေဖၚေဆာင္လုိက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွတဆင့္ အင္အားစုမ်ား ေပါင္းစည္းမႈကုိ အခ်ိန္မီ အလ်င္အျမန္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ျပီး ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အရွိန္အဟုန္ျမွင့္ ဆက္လက္တုိက္ပဲြ၀င္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အကယ္၍မ်ား ေခါင္းေဆာင္အသီးသီးက မိမိအယူအဆလုပ္ဟန္ကုိ အေသဆုပ္ကုိင္ျပီး သီးျခားစီဆက္လွမ္းေနၾကမည္ဆုိပါက ေနာက္ပုိင္း ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္းကုိ အႏၱရာယ္ႀကီးစြာ အၾကပ္ရုိက္ေစမွာျဖစ္တဲ့အျပင္ လြတ္လပ္ေရးၿကုိးပမ္းမႈကုိပါ ထိခုိက္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ ကဲြျပားမႈႀကီးေလ၊ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္ေရးကုိ ပုိမုိခက္ခဲေစ၊ ေႏွာင့္ေႏွးေစတယ္ဆုိတာကုိ က်ဳပ္တုိ႔သိျပီးသားပါဆုိတဲ့ ခရီးသြားဟန္လႊဲသေဘာမ်ိဳး ေပါ့ေပါေလးမဆုိဘဲ အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ေလးေလးနက္နက္ႀကီး တန္ဖုိးထား သခၤန္းစာထုတ္ယူၾကဖုိ႔ အေျခအေနက ေတာင္းဆုိေနပါျပီ။ ဒီျပသနာကုိ မေျဖရွင္းႏုိင္သေရြ႕ ညီညြတ္မႈကုိ ဘယ္လုိမွ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ပါဘူး။ ညီညြတ္မႈမရွိရင္ ေအာင္ပဲြ မရွိပါ။
ယေန႔အၾကပ္အတည္း(Crisis)သည္ ရည္မွန္းခ်က္ ျပသနာမဟုတ္ဘဲ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကုိ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အျဖစ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မျမင္ႏုိင္တဲ့(Illusion) ျပသနာျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ယေန႔စိန္ေခၚမႈ(Challenge)သည္ အေျခအေနသစ္ေတြႏွင့္အညီ ျဖစ္ထြန္းလာတဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ေတြကုိ ဟန္ခ်က္ညီညီ က်င့္သုံးရဲဖုိ႔ ျဖစ္ေၾကာင္းပါဗ်ာ။
လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ေတြအေၾကာင္း ဆက္လက္ေဆြးေႏြးသြားပါမည္။
ေအာင္ထီ ဒီဇဘၤာလ ၂၆၊ ၂၀၀၉
(မည္သူမဆုိ ကူးယူေဖၚျပႏုိင္သည္။ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းရန္ မလုိ။)
Saturday, 26 December 2009
UN General Assembly Resolution Condemns Burma
The United Nations General Assembly on Thursday strongly condemned “the ongoing systematic violations of human rights” in Burma and called on the military regime to undertake a transparent and inclusive review of the 2008 Constitution.
A UN press release said the non-binding resolution expressed deep concern at restrictions on effective and genuine participation of all stakeholders in the country, including the representatives of the National League for Democracy (NLD), in a genuine process of dialogue and national reconciliation. It also noted that the procedures established for the drafting of the Constitution resulted in a de facto exclusion of the opposition from the process.
The 192-member General Assembly adopted the resolution by a vote of 86-23 with 39 abstentions. While the United States, the United Kingdom, Germany, South Africa and Switzerland were among the countries in favor of the resolution, China, India, Russia and North Korea, together with Association of Southeast Asian Nations (Asean) members Malaysia, Laos and Vietnam, voted against it.
Four other Asean countries—Cambodia, Indonesia, Singapore and Thailand—abstained, as did Norway.
The resolution also urged the Burmese regime to immediately and unconditionally release opposition leader and Nobel peace prize laureate Aung San Suu Kyi from house arrest and free more than 2,000 other prisoners of conscience.
The Burmese ambassador to the UN, Than Swe, rejected the resolution, calling it highly politicized. He said Burma was on track towards a “smooth transition” to democracy and was actively preparing for multi-party elections next year.
In two visits to Burma, Tomas Ojea Quintana, the UN human rights special rapporteur for Burma, has urged the military regime to complete four core human rights elements before the elections in 2010. They are the release of all prisoners of conscience; the review and reform of national legislation that is not in compliance with international human rights standards; the reform of the judiciary to assure independence and impartiality; and the reform of the military, which needed to respect international humanitarian law in conflict areas, as well as the rights of civilians.
Since his appointment in May 2008, Quintana has made two visits to Burma, the second one in February.
The special rapporteur receives his mandate from the UN Human Rights Council. A UN source said Quintana is expected to visit Burma twice a year.
Although Thursday's resolution stated that a date has now been established for a follow-up visit by Quintana, he said in a recent interview with a Burmese radio station that the Burmese government had rejected for the second time his request to travel there. The regime had given no reason, apart from saying it was not ready to receive him.
http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=17466
A UN press release said the non-binding resolution expressed deep concern at restrictions on effective and genuine participation of all stakeholders in the country, including the representatives of the National League for Democracy (NLD), in a genuine process of dialogue and national reconciliation. It also noted that the procedures established for the drafting of the Constitution resulted in a de facto exclusion of the opposition from the process.
The 192-member General Assembly adopted the resolution by a vote of 86-23 with 39 abstentions. While the United States, the United Kingdom, Germany, South Africa and Switzerland were among the countries in favor of the resolution, China, India, Russia and North Korea, together with Association of Southeast Asian Nations (Asean) members Malaysia, Laos and Vietnam, voted against it.
Four other Asean countries—Cambodia, Indonesia, Singapore and Thailand—abstained, as did Norway.
The resolution also urged the Burmese regime to immediately and unconditionally release opposition leader and Nobel peace prize laureate Aung San Suu Kyi from house arrest and free more than 2,000 other prisoners of conscience.
The Burmese ambassador to the UN, Than Swe, rejected the resolution, calling it highly politicized. He said Burma was on track towards a “smooth transition” to democracy and was actively preparing for multi-party elections next year.
In two visits to Burma, Tomas Ojea Quintana, the UN human rights special rapporteur for Burma, has urged the military regime to complete four core human rights elements before the elections in 2010. They are the release of all prisoners of conscience; the review and reform of national legislation that is not in compliance with international human rights standards; the reform of the judiciary to assure independence and impartiality; and the reform of the military, which needed to respect international humanitarian law in conflict areas, as well as the rights of civilians.
Since his appointment in May 2008, Quintana has made two visits to Burma, the second one in February.
The special rapporteur receives his mandate from the UN Human Rights Council. A UN source said Quintana is expected to visit Burma twice a year.
Although Thursday's resolution stated that a date has now been established for a follow-up visit by Quintana, he said in a recent interview with a Burmese radio station that the Burmese government had rejected for the second time his request to travel there. The regime had given no reason, apart from saying it was not ready to receive him.
http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=17466
aung san oo
http://drlunswe.blogspot.com/
http://drlunswe.blogspot.com/
ျမန္မာနိုင္ငံမွာ မွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ျပည္သူေတြဟာ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရး ဆုံးရွဳံးေနၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အထူး သျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ေအာက္မွာ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြါးေရး၊ လူမွဳေရး အစရွိတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ေတြအားလုံးခ်ိဳးေဖါက္တာခံခဲ့ျပီး လူ႔ဂုဏ္သိကၡာေတြလည္းဆုံးပါးေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျပည္သူေတြအားလုံး လူ႔အခြင့္ အေရးအေၾကာင္းသိရွိနားလည္ျပီး လူထုစြမ္းအားနဲ႔ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္မယ္ဆိုရင္ အာဏာကိုလက္နက္နဲ႔ထိမ္းခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔ ပိုျပီးေတာ့အားနဲလာျပီး မတရားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မွဳေတြ အကုန္လုံးရပ္တန္႔သြားမယ္လို႔ လူ႔အခြင့္အေရးပညာရွင္မ်ားကဆိုပါတယ္။ လူထုကိုယ္တိုင္ကိုက လူ႔အခြင့္အေရးလွဳပ္ရွားမွဳေတြကိုဘယ္လိုနည္းလမ္းနဲ႔ လုပ္ေဆာင္သင့္သလဲဆိုတာ လူ႔အခြင့္အေရးပညာေပးဌာန ျမန္မာန္ုင္ငံရဲ႔ ဒါရိုက္တာကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းကို ေကာင္းဝါ သတင္းဌာနကဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ကမၻာ့တဝွမ္းလုံးမွာရွိတဲ့ နိုင္ငံအမ်ားအျပားဟာ ကုလသမဂၢ ကေနျပဌာန္းထားတဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာလူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းအရ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားလိုက္နာမွဳ ရွိခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးအၾကား ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔တန္းတူညီမွ်မွဳကို တန္ဖိုးထားေလးစားျခင္းဟာ လူ႔အခြင့္အေရးရဲ႔အႏွစ္ သာရလို႔ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ေအာက္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ခံေနရတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ နည္းအမ်ိဳး မ်ိဳးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးပညာေပးသင့္တယ္လို႔ လူ႔အခြင့္အေရးပညာေပးဌာန ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕ဒါရိုက္တာကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းက အခုလိုေျပာခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီျမန္မာနိုင္ငံအတြင္းမွာ လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းပညာေပးဖို႔ဟာပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဘယ္လိုမွေပးလို႔မရ ပါဘူး။ တျခားနိုင္ငံမွာေတာ့လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႔ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေျပာျပ လို႔ရတယ္။ ေဆြးေႏြးတင္ျပ လို႔ရတယ္။ လူထုကို အတုံးလိုက္အတစ္လိုက္ လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္း ရွင္းျပတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ သူတို႔သက္ဆိုင္ေနတဲ့ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေၾကာင္း အရာေတြကို လူ႔အခြင့္အေရးရွဳ႔ေဒါင့္ကေနျမင္လာဖို႔အတြက္ ဆက္စပ္ျပီးပညာေပးရတယ္။ အဲဒီလိုျမင္လာယင္းနဲ႔ သူတို႔ကိစၥကိုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းကလည္း သူတို႔ရဲ႔ဘဝရဲ႔လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ျပည္ပမွာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပး လို႔ရတာရွိသလို ျပည္တြင္းမွာလည္း လူထုၾကားထဲမွာလူေတြရဲ႔ျပႆနာကို သူတို႔သိလာေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔လုပ္ ေဆာင္ျပီးေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဥ္းကပ္မွဳပုံစံနဲ႔လုပ္ ေဆာင္ရတဲ့ဟာကလည္း လူထုစည္းရံုးေရးနည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္ ပါတယ္။
ျမန္မာနိုင္ငံမွာ နိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳေတြ ဒီမိုကေရစီလွဳပ္ရွားမွဳေတြ အမ်ားအျပားရွိခဲ့ေပမဲ့ ေအာင္ျမင္မွဳ မရခဲ့တဲ့အားနည္းခ်က္အေပၚ ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းက အခုလိုေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။
ျပီးခဲ႔တဲ့လွဳပ္ရွားမွဳေတြၾကည့္ခဲ့မယ္ဆိုလို႔ရွိယင္ နိုင္ငံေရးအရနိုးၾကားတက္ၾကြတဲ့သူေတြ ေနာက္တခါ ပညာတတ္တဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသား ဒီလိုလူေတြကဦးေဆာင္ပါဝင္ျပီးေတာ့ သူတို႔ကေန လူထုၾကားထဲမွာ ဘယ္လိုလုပ္ ပါ၊ ဘယ္လိုလုပ္ပါဆိုတဲ့အေၾကာင္းအရာနဲ႔ သူတို႔ႏွိဳးေဆာ္ျပီးေတာ့လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ နိုင္ငံေရးအေၾကာင္းသိတဲ့ လူေတြ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥကို နားလည္တဲ့သူေတြကေတာ့ တက္တက္ၾကြၾကြပါဝင္ခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့တတိုင္းတျပည္လုံးမွာ ရွိတဲ့ျပည္သူလူထုေတြရဲ႔ ပါဝင္မွဳေတာ္ေတာ္အားနည္းတယ္။ ဒီဟာေတြ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္သိတဲ့လူေလာက္ကဘဲ ဒါမျဖစ္သင့္ဘူးဆိုျပီး ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္အဲဒီလို ကြ်န္ေတာ္တို႔ၾကည့္လဲဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႔လူေတြရဲ႔လွဳံ႕ေဆာ္မွဳေတြက နိုင္ငံေရးသေဘာတရား အရမ္းဆန္ျပီးေတာ့ ျပည္သူလူထုနစၥဓူဝ လုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့ ခံစားေနရတဲ့ တကယ့္အျဖစ္ အပ်က္ေတြနဲ႔ တိုက္ဆိုင္မွဳမရွိတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လႊတ္ပါလို႔ ကြ်န္ေတာ္ တို႔ေျပာတဲ့အခါ လူတိုင္းကေတာ့သနားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီဟာက ငါတို႔နဲ႔မဆိုင္ဘူးဆိုတဲ့စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးရွိေနတဲ့ျပည္သူလူထု ေတြအမ်ားၾကီး ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းက်ပါလို႔ လွဳံ႕ေဆာ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာက်ေတာ့ ကုန္ေစ်းႏွဳန္း ဒါဏ္ေၾကာင့္ခံေန ရတဲ့ သူေတြအားလုံးက ဒါငါတို႔နဲ႔ဆိုင္တဲ့ကိစၥပါလားဆိုျပီး လူတိုင္းကပိုမိုတက္ၾကြစြာပါဝင္လာခဲ့တာကို ေတြ႔ရတယ္။
လူ႔အခြင့္အေရးပညာေပးနိုင္တဲ့ အခ်ိဳ႔ေနရာေဒသေတြမွာဆိုရင္ လူမွဳအဖြဲ႔အစည္းေတြက တက္တက္ၾကြၾကြပါဝင္ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္လာတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
အရင္တုန္းက အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မွဳေတြ အမ်ားအျပားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒုကၡသည္စခမ္းေတြ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္ သမားေတြ ၾကားထဲမွာ အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မွဳဆိုတာက လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မွဳတရပ္အေနနဲ႔ သူတို႔သိလာတယ္။ ဒါကို တားဆီးတဲ့လုပ္ငန္းေတြေပၚလာတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာဘဲကေလးစစ္သားအသုံးျပဳမွဳကို အရင္တုန္းကလက္ခံထားတဲ့ အသိုင္းဝိုင္းၾကားထဲမွာ ကေလးစစ္သားအသုံးျပဳမွဳ မသင့္ဘူးဆိုတဲ့အသိ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးေတြေပၚလာျပီးေတာ့ ကေလး စစ္သားတေယာက္ကိုေတြ႔လို႔ရွိရင္ ဘယ္ကိုတိုင္ၾကားရမလဲ ဆိုတဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ သူတို႔စျပီးေတာ့ေပၚလာတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာဘဲ ကေလးကူးသန္းေရာင္းဝယ္မွဳေတြ အမ်ားဆုံးျဖစ္တဲ့ မဲေဆာက္လိုေဒသမ်ိဳးမွာ အဖြဲ႔အစည္းေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ကေလးကူးသန္းေရာင္းဝယ္မွဳကို တားဆီးဘို႔အတြက္ အစုလိုက္အဖြဲ႔လိုက္နဲ႔ စည္းရံုးလွဳပ္ရွားမွဳမွာပါဝင္ လာတယ္။
ျပည္သူေတြရဲ႔စုစည္းညီညြတ္မွဳစြမ္းအားဟာ အရာရာကိုေျပာင္းနိုင္စြမ္းရွိတယ္ဆိုတဲ့ ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းရဲ႔ အျမင္ကေတာ့ ဒီလိုပါ။
ျပည္သူလူထုၾကားထဲမွာ ငါတို႔ေတြဟာ ခံရမယ္စိတ္မ်ိဳး ရွိေနသမ်ွကာလပါတ္လုံး ဘယ္သူမွဒါကို တြန္းလွန္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီေနရာမွာ လူ႔အခြင့္အေရးသေဘာတရားကအရမ္းအေရးၾကီးပါတယ္။ အခုျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေၾကာင္း အရာေတြဟာ လူတိုင္းရဲ႕ေမြးရာပါအခြင့္အေရးကို ထိခိုက္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ မတရားတဲ့ အရာျဖစ္တယ္။ ငါတို႔ရဲ႔ေမြး ရာပါအခြင့္အေရးကို ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ရယူသင့္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးရွိလာမွ ျပည္သူလူထုက အမွန္တရားအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေၾကာင့္မို႔လို႔ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတာ ရေအာင္ျပန္ယူရနဲ႔ဟာျဖစ္တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးလူ႔ အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္ျခင္းဟာ မတရားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ကိုယ္ရေအာင္ျပန္တိုက္ယူဘို႔ လိုအပ္ တယ္။ တစ္ဦးခ်င္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွဳကေနျပီးေတာ့ အစုလိုက္အဖြဲ႔လိုက္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွဳ ေဒသတခုလုံး တနိုင္ငံလုံး မွာရွိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕စိတ္ဓါတ္အတူတူနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွဳေတြျဖစ္လာယင္ေတာ့ စစ္အစိုးရကက်ဆုံးမွာဘဲ။ မတရားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္မွဳေတြ အကုန္လုံးရပ္တန္႔မွာဘဲ။
ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ဆဲနိုင္ငံေတြနဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံလိုအာဏာရွင္နိုင္ငံေတြမွာဆိုရင္ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကိုခ်ိဳး ေဖါက္ပိတ္ပင္ တားျမစ္ေလ့ရွိျပီး ခံေနရတဲ့ျပည္သူေတြဟာ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးပညာေပးမွဳအပိုင္းမရွိေလေတာ့ အသားေသပုံစံနဲ႔ အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္ခံေနဆဲလို႔ဆိုပါတယ္။ ျပည္ပမွအစိုးရမဟုတ္တဲ့အဖြဲ႔အစည္းေတြကေန ပညာေပးမွဳအပိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနေပမဲ့ ထိေရာက္မွဳအားနည္းေနသလို လူ႔အခြင့္အေရးကိုခ်ိဳးေဖါက္ေနတဲ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚ အျပည္ ျပည္ဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းအပါအဝင္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢကေန ျပစ္တင္ေဝဖန္ေနေပမဲ့ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ တစုံတရာ အေျပာင္းအလဲလုပ္ေဆာင္မွဳမရွိေသးဘူးလို႔ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာေလ့လာသူမ်ားက ဆိုပါတယ္။
ေကာင္းဝါ
http://www.kaowao.org/b/art09-dec25.php
Thursday, 24 December 2009
Wednesday, 23 December 2009
Burma Constitutional Conference Held In London
22 December, 2009: A two-day seminar entitled 'Burma Constitutional Conference' was held at South Bank University in London on 19 and 20 December 2009, discussing on the unilaterally adopted junta's 2008 constitution and its consequences.
The seminar also looked into possibilities and ways for ending impunity in Burma and seeking criminal accountability to bring Burma's regime to International Criminal Court.
The event, organised by FBE (Forum of Burmese in Europe) in partnership with UK-based Burma Democratic Concern (BDC) and Burma Initiative Coordination Committee (BICC), had General Secretary of Burma Lawyers' Council (BLC), U Aung Htoo, as its special speaker.
A seminar paper by U Aung Htoo said the SPDC will be transformed into the NDSC (National Defense and Security Council), which is a new bottle with the old wine, and it will endeavour to rule the country indefinitely in accordance with the constitution.
About 70 people including representatives of various political organisations and Burma's ethnic nationalities attended the seminar.
Chin pastor Rev. Shwekey Hoipang said: "This conference is very informative and helpful in order to have a better understanding of the SPDC's 2008 constitution and its consequences. The speaker makes a clear comparison and explanation on the previous constitutions drafted in 1947 and 1974. The seminar has an insighful analysis and discussion on the 2008 constitution and also highlights the negative impacts of the constitution and how they can poison the future of our country."
"There is a serious concern for all the ethnic nationalities in Burma because the 2008 constitution is lack of equality, self-determination and federalism. It is not a constitution that protects and promotes the rights, identities and religions of the ethnic nationalities," added the Christian pastor of Southern Chin State.
The Forum of Burmese in Europe (FBE), founded in the 1990s by senior Burmese exiles from Germany and the UK, represents a network of Burmese communities across Europe and is advocating for democracy, social justice and human rights in Burma. It strongly rejects the military dictatorial rule in Burma and has been working closely with the democratic forces around the world.
နယူးေဒလီ (မဇိၥ်မ)။ ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းရန္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟု ၿဗိတိန္ရွိ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားက ေျပာဆိုသည္။
သူတို႔က ယခုလ ၂၀ ရက္ႏွင့္ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ ‘ျမန္မာ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ညီလာခံ’ ကို က်င္းပခဲ့ၿပီးေနာက္၊ စစ္အစိုးရ ေရးဆဲြခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖဲြ႔စည္းပံု ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုဥပေဒသည္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား၏ အေျခခံ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္ တန္းတူညီမွ်မႈ မရွိျခင္း၊ ႏုိင္ငံတကာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ညီလာခံတက္ေရာက္သည့္ Burma Democratic Concern (BDC) မွ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးမ်ဳိးသိမ္းက ေျပာသည္။
“၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို မရရေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ဖ်က္ရမယ္။ ဘယ္လို အတိုင္းအတာပဲျဖစ္ျဖစ္ မရရေအာင္ ဖ်က္ကိုဖ်က္ရမွာက က်ေနာ္တို႔ တာဝန္ျဖစ္တယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
“ဒီဥပေဒကို အတည္ျပဳလိုက္ၿပီး အသက္သြင္းလို႔ရွိရင္ ျပည္သူေတြ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္မွာ တသက္လံုး ကြ်န္ဆက္ခင္းသြားရမယ္ ဆိုတ့ဲဟာကို ျပည္သူေတြ အားလံုး ပိုမိုသိရွိၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ပိုၿပီး တိုက္ယူရဲလာေအာင္၊ ေတာင္းယူရဲေအာင္ သတင္းေတြကို ျဖန္႔ျဖဴး လုပ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္တယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။
ၿဗိတိန္ အေျခစုိက္ ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ျမန္မာခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳ တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ သိကၡာေတာ္ရ ရႊီကီးေဟြပန္ (Rev. Shwekey Hoipang) ကလည္း တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားကို မကာကြယ္ႏုိင္သျဖင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပဳျပင္သင့္ေၾကာင္းႏွင့္ မျပဳျပင္လွ်င္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
"ဒီဖြဲ႔စည္းပံုက က်ေနာ္တို႔ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားမ်ားပါမက တိုင္းရင္းမ်ဳိးႏြယ္စုေတြကို လံုၿခံဳမႈ၊ ကာကြယ္မႈ မေပးႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္အတြက္ အက်ဳိးမရွိတဲ့အတြက္ ျပဳျပင္ရမယ္။ မျပဳျပင္ရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံႏုိင္ဘူး" ဟု သူက မဇိၥ်မကို ေျပာသည္။
ညီလာခံကို ၿဗိတိန္ အေျခစိုက္ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားဖိုရမ္ (Forum of Burmese in Europe - UK) မွ ဦးေဆာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ထိုဖိုရမ္ထဲတြင္ BDC လည္း အဖဲြ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္သည္။
BDC သည္ လန္ဒန္အေျခစိုက္ အဖြဲ႔တခုျဖစ္ၿပီး၊ ဒီမိုကေရစီေရး တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။ နာယကမ်ားအျဖစ္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရ၊ ေဒါက္တာ ဆလုိင္း ထြန္းသန္း၊ ၈၈ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ဦးမိုးသီးဇြန္၊ ကခ်င္အမ်ဳိးသား ဒူးဝါး M Zaw Aung ၊ ေဒါက္တာ ခင္ဝင္းႏြယ္၊ ေဒါက္တာ ခင္စိန္ စသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ပါဝင္သည္။
ညီလာခံသို႔ Burma Campaign UK ၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ NCUB (ဥေရာပ) ၊ ျမန္မာမူဆလင္အဖြဲ႔ BMA ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႔ IBMO ၊ ျမန္မာ႐ိုဟင္ဂ်ာအဖြဲ႔၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား (ၿဗိတိန္) စသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ၿဗိတိန္အေျခစုိက္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း တက္ေရာက္ခဲ့ရာ လူအင္အား ၆၀ ခန္႔ ရွိသည္။
၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး က႑တြင္ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါဝင္မည္ ျဖစ္သျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးဆံုးပါက စစ္တပ္ႀကီးစိုးသည့္ ႏုိင္ငံေရး စနစ္မ်ဳိးကိုသာ ေဖာ္ေဆာင္လိမ့္မည္ဟု ညီလာခံ တက္ေရာက္သူမ်ားက ယံုၾကည္ၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ပါ ကိုက္ညီမႈ မရွိသျဖင့္ ျပန္လည္ ျပဳျပင္သင့္ေၾကာင္း သံုးသပ္ခဲ့ၾကသည္။
“အေျခခံ ဥပေဒႀကီး ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္လိုမွ မဝင္သင့္ဘူးဆိုတဲ့ အေျခခံမူက ရွိတယ္ခင္ဗ်။ ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြက တညီတညြတ္တည္း သေဘာတူထားတယ္ခင္ဗ်။ ျပည္သူေတြဘက္ကလည္း ဒီကိစၥေတြဟာ တရားသလား၊ မတရားဘူးလားဆိုတဲ့ အခ်က္အေပၚ ေသခ်ာ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ သတင္းစကား ေပးသြားမွာပါ” ဟု ဦးမ်ဳိးသိမ္းက ေျပာသည္။
ယခုလ ၂၁ ေန႔ထုတ္ စစ္အစိုးရ၏ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္မူ လာမည့္ႏွစ္တြက္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။
စစ္တပ္အႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကလည္း လမ္းျပေျမပံုပါ ၇ ခ်က္အတိုင္း ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပသြားမည္ဟု မၾကာေသးခင္က ထပ္မံေျပာဆိုခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ က်င္းပမည္ကို သူက အတိအက် မေျပာသည့္အျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒမ်ားလည္း ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးပါ။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည့္ ႏုိင္ငံေရး အဖဲြ႔အစည္းမ်ား အေနျဖင့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ ၿပီးဆံုးလွ်င္ စစ္တန္းလ်ား ျပန္မည္ဟု ကတိျပဳခဲ့သည့္ စစ္အစိုးရ၏ သမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္လည္သံုးသပ္ရန္ ဦးမ်ဳိးသိမ္းက ေျပာသည္။
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ အႏိုင္ရေတာ့ အာဏာ လဲႊမေပးေတာ့ဘဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေရွ႕ဆက္လုပ္ဖို႔ လုပ္ေနတာဟာ အဓိပၸာယ္ရွိပါသလား၊ ေျပာေနတဲ့လူေတြရဲ႕ စကားကေရာ Credibility (ယံုၾကည္လက္ခံႏုိင္စြမ္း) ရွိပါသလား၊ accountability (တာဝန္ခံမႈ) ရွိပါရဲ႕လားဆိုတာ ဒါကို ျပန္သံုးသပ္ဖို႔ လိုပါမယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။
ထိုညီလာခံကို လာမည့္လအတြင္း ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ထပ္မံေတြ႔ဆံုကာ လုပ္ငန္းမ်ား ခြဲေဝၿပီး ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပံု ဖ်က္သိမ္းေရး လႈပ္ရွားမႈကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
http://www.mizzimaburmese.com/news/regional/4428-2009-12-22-12-33-06.html
သူတို႔က ယခုလ ၂၀ ရက္ႏွင့္ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ ‘ျမန္မာ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ညီလာခံ’ ကို က်င္းပခဲ့ၿပီးေနာက္၊ စစ္အစိုးရ ေရးဆဲြခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖဲြ႔စည္းပံု ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုဥပေဒသည္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား၏ အေျခခံ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္ တန္းတူညီမွ်မႈ မရွိျခင္း၊ ႏုိင္ငံတကာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ညီလာခံတက္ေရာက္သည့္ Burma Democratic Concern (BDC) မွ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးမ်ဳိးသိမ္းက ေျပာသည္။
“၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို မရရေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ဖ်က္ရမယ္။ ဘယ္လို အတိုင္းအတာပဲျဖစ္ျဖစ္ မရရေအာင္ ဖ်က္ကိုဖ်က္ရမွာက က်ေနာ္တို႔ တာဝန္ျဖစ္တယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
“ဒီဥပေဒကို အတည္ျပဳလိုက္ၿပီး အသက္သြင္းလို႔ရွိရင္ ျပည္သူေတြ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္မွာ တသက္လံုး ကြ်န္ဆက္ခင္းသြားရမယ္ ဆိုတ့ဲဟာကို ျပည္သူေတြ အားလံုး ပိုမိုသိရွိၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ပိုၿပီး တိုက္ယူရဲလာေအာင္၊ ေတာင္းယူရဲေအာင္ သတင္းေတြကို ျဖန္႔ျဖဴး လုပ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္တယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။
ၿဗိတိန္ အေျခစုိက္ ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ျမန္မာခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳ တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ သိကၡာေတာ္ရ ရႊီကီးေဟြပန္ (Rev. Shwekey Hoipang) ကလည္း တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားကို မကာကြယ္ႏုိင္သျဖင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပဳျပင္သင့္ေၾကာင္းႏွင့္ မျပဳျပင္လွ်င္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
"ဒီဖြဲ႔စည္းပံုက က်ေနာ္တို႔ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားမ်ားပါမက တိုင္းရင္းမ်ဳိးႏြယ္စုေတြကို လံုၿခံဳမႈ၊ ကာကြယ္မႈ မေပးႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္အတြက္ အက်ဳိးမရွိတဲ့အတြက္ ျပဳျပင္ရမယ္။ မျပဳျပင္ရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံႏုိင္ဘူး" ဟု သူက မဇိၥ်မကို ေျပာသည္။
ညီလာခံကို ၿဗိတိန္ အေျခစိုက္ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားဖိုရမ္ (Forum of Burmese in Europe - UK) မွ ဦးေဆာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ထိုဖိုရမ္ထဲတြင္ BDC လည္း အဖဲြ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္သည္။
BDC သည္ လန္ဒန္အေျခစိုက္ အဖြဲ႔တခုျဖစ္ၿပီး၊ ဒီမိုကေရစီေရး တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။ နာယကမ်ားအျဖစ္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရ၊ ေဒါက္တာ ဆလုိင္း ထြန္းသန္း၊ ၈၈ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ဦးမိုးသီးဇြန္၊ ကခ်င္အမ်ဳိးသား ဒူးဝါး M Zaw Aung ၊ ေဒါက္တာ ခင္ဝင္းႏြယ္၊ ေဒါက္တာ ခင္စိန္ စသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ပါဝင္သည္။
ညီလာခံသို႔ Burma Campaign UK ၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ NCUB (ဥေရာပ) ၊ ျမန္မာမူဆလင္အဖြဲ႔ BMA ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႔ IBMO ၊ ျမန္မာ႐ိုဟင္ဂ်ာအဖြဲ႔၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား (ၿဗိတိန္) စသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ၿဗိတိန္အေျခစုိက္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း တက္ေရာက္ခဲ့ရာ လူအင္အား ၆၀ ခန္႔ ရွိသည္။
၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး က႑တြင္ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါဝင္မည္ ျဖစ္သျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးဆံုးပါက စစ္တပ္ႀကီးစိုးသည့္ ႏုိင္ငံေရး စနစ္မ်ဳိးကိုသာ ေဖာ္ေဆာင္လိမ့္မည္ဟု ညီလာခံ တက္ေရာက္သူမ်ားက ယံုၾကည္ၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ပါ ကိုက္ညီမႈ မရွိသျဖင့္ ျပန္လည္ ျပဳျပင္သင့္ေၾကာင္း သံုးသပ္ခဲ့ၾကသည္။
“အေျခခံ ဥပေဒႀကီး ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္လိုမွ မဝင္သင့္ဘူးဆိုတဲ့ အေျခခံမူက ရွိတယ္ခင္ဗ်။ ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြက တညီတညြတ္တည္း သေဘာတူထားတယ္ခင္ဗ်။ ျပည္သူေတြဘက္ကလည္း ဒီကိစၥေတြဟာ တရားသလား၊ မတရားဘူးလားဆိုတဲ့ အခ်က္အေပၚ ေသခ်ာ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ သတင္းစကား ေပးသြားမွာပါ” ဟု ဦးမ်ဳိးသိမ္းက ေျပာသည္။
ယခုလ ၂၁ ေန႔ထုတ္ စစ္အစိုးရ၏ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္မူ လာမည့္ႏွစ္တြက္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။
စစ္တပ္အႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကလည္း လမ္းျပေျမပံုပါ ၇ ခ်က္အတိုင္း ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပသြားမည္ဟု မၾကာေသးခင္က ထပ္မံေျပာဆိုခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ က်င္းပမည္ကို သူက အတိအက် မေျပာသည့္အျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒမ်ားလည္း ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးပါ။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည့္ ႏုိင္ငံေရး အဖဲြ႔အစည္းမ်ား အေနျဖင့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ ၿပီးဆံုးလွ်င္ စစ္တန္းလ်ား ျပန္မည္ဟု ကတိျပဳခဲ့သည့္ စစ္အစိုးရ၏ သမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္လည္သံုးသပ္ရန္ ဦးမ်ဳိးသိမ္းက ေျပာသည္။
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ အႏိုင္ရေတာ့ အာဏာ လဲႊမေပးေတာ့ဘဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေရွ႕ဆက္လုပ္ဖို႔ လုပ္ေနတာဟာ အဓိပၸာယ္ရွိပါသလား၊ ေျပာေနတဲ့လူေတြရဲ႕ စကားကေရာ Credibility (ယံုၾကည္လက္ခံႏုိင္စြမ္း) ရွိပါသလား၊ accountability (တာဝန္ခံမႈ) ရွိပါရဲ႕လားဆိုတာ ဒါကို ျပန္သံုးသပ္ဖို႔ လိုပါမယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။
ထိုညီလာခံကို လာမည့္လအတြင္း ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ထပ္မံေတြ႔ဆံုကာ လုပ္ငန္းမ်ား ခြဲေဝၿပီး ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပံု ဖ်က္သိမ္းေရး လႈပ္ရွားမႈကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
http://www.mizzimaburmese.com/news/regional/4428-2009-12-22-12-33-06.html
Tuesday, 22 December 2009
Monday, 21 December 2009
UN asked not to recognise 2010 Myanmar election
UN asked not to recognise 2010 Myanmar election
Follow us on Twitter | Share This | RSS | Font Problem?
Lalit K Jha
Washington, Dec 11 Three dissident Burmese groups have asked the United Nations and the international community not to recognise the scheduled 2010 elections in Myanmar unless all political prisoners including Aung San Suu Kyi are released by the country' military junta.
On the occasion of International Human Rights Day, the groups- All Burma Monks' Alliance, 88 Generation Students, and All Burma Federation of Student Unions - have asked the international community to put more pressure on junta leader to hold a meaningful dialogue with the democratic opposition.
"We urge the international community to not recognise the 2010 election, if there is no release of all political prisoners, including Aung San Suu Kyi, no sustainable political dialogue with democratic opposition and ethnic minorities, and no national reconciliation first," they said in a joint statement.
- (Agencies)
Dec 11, 2009
Follow us on Twitter | Share This | RSS | Font Problem?
Lalit K Jha
Washington, Dec 11 Three dissident Burmese groups have asked the United Nations and the international community not to recognise the scheduled 2010 elections in Myanmar unless all political prisoners including Aung San Suu Kyi are released by the country' military junta.
On the occasion of International Human Rights Day, the groups- All Burma Monks' Alliance, 88 Generation Students, and All Burma Federation of Student Unions - have asked the international community to put more pressure on junta leader to hold a meaningful dialogue with the democratic opposition.
"We urge the international community to not recognise the 2010 election, if there is no release of all political prisoners, including Aung San Suu Kyi, no sustainable political dialogue with democratic opposition and ethnic minorities, and no national reconciliation first," they said in a joint statement.
- (Agencies)
Dec 11, 2009
Sunday, 20 December 2009
Friday, 18 December 2009
Thursday, 17 December 2009
Moe Thee Zun on 2010 Elections
၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ သံုးသပ္ခ်က္
မိုးသီးဇြန္
Thursday, December 17, 2009
နိဒါန္း
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ မႈေတြကို ဦးတည္ေနၿပီလို႔ က်ေနာ္ မယံုၾကည္ပါဘူး။ ဒါဟာ အဆိုး ျမင္နဲ႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက ဒီမိုကေရစီ အင္အင္အားစုမ်ားအတြက္ ထြက္ေပါက္မဟုတ္သလို တပ္မေတာ္အ တြက္ေရာ တိုင္းရင္သားလူမ်ိဳးစုေတြအတြက္ပါ ထြက္ေပါက္ မဟုတ္ ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ဒါျဖင့္ရင္ဘယ္သူအတြက္ လည္းဆိုတဲ့အေမးအ တြက္အေျဖကေတာ့....
တစ္- သန္းေရႊအတြက္
ႏွစ္- သန္းေရႊအတြက္
သံုး-သန္းေရႊအတြက္ လို႔ပဲေျပာပါရေစေတာ့။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲထက္ပိုၿပီးအေလးထား ေဆာင္ရြက္ရမွာကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဒီမိုကေရစီျပဳေျပာင္းလဲမႈေတြျဖစ္ပါ တယ္။
၂၀၁၀ ေ၀စု
၂၀၁၀ မွာစစ္တပ္က ေရြးေကာက္ပြဲျပဳလုပ္ေပးမယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကို ဖြဲစည္းေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းထြက္ေနတယ္။ ဒီမိုက ေရစီအင္အားစုမ်ား ၾကားမွာစိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ တိုးပြားေနတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဒါကိုထြက္ေပါက္တခုလို႔ တိုးတိုးတမ်ိဳးက်ယ္က်ယ္တမ်ိဳး ဆိုသလိုေျပာေနၾကတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကိုထြက္ေပါက္လို႔ေျပာၿပီး ၀င္ဖို႔တာစူေနၾကတယ္။ ဒီလူေတြထဲမွာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ ထားတဲ့တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕နဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးရွာသူေတြလည္းပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ငၾကင္းငါးလိုဆူၿဖိဳးေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ကို စားပြဲတင္ၿပီးေျမးေခြးက ေ၀ခြဲေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေ၀စုအႀကီးအေသးကိုၾကည့္ရင္ သန္းေရႊက ဗိုက္သားကိုယူ မယ္။ တျခားကိုယ္က်ိဳးရွာ အဖြဲ႔ေတြကိုေ၀စုခြဲေပးမယ္။ ကုန္သည္ပြဲစားေတြနဲ႔ လုပ္စားနိင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႕က အတြက္ေ၀စုတစုရမယ္။ သူမ်ားေျမာက္ေပးလို႔ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မိတဲ့ ခပ္အအနိင္ငံေရးသမားေတြကေတာ့ ေထာင္မက်ရင္ ကံေကာင္းလို ့မွတ္ပါ။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ့ခ်ဳပ္ နဲ ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြက္ကေတာ့ကေန႔အထိ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုဘယ္လို သေဘာထားမလဲဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္း လင္းေျပာႏုိင္တဲ့ အေနထားမွာမရိွေသးဘူး။ တကယ့္ကိုေပၚလစီ အၾကပ္အတည္း (Policy Dilemma ) ျဖစ္ေနပံုရတယ္။ အေျခခံဥပေဒ ကိုျပန္လည္ျပင္ဆင္ေပးပါလို႔ပါလို႔ ေလသံခပ္ေလ်ာေလ်ာေျပာနိင္တဲ့ အေနထားကိုေရာက္ေနတယ္။၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္မိရင္ ေတာ့ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ပုလင္းထဲထည့္ၿပီး ေရစံုေမွ်ာေပးလိုက္ရသလို ျဖစ္သြားမယ္။ ၂၀၁၀ ကို မ၀င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေဘးကတတ္ေယာင္ကား ႏိုင္ငံေရးသုေတသီေတြေျပာေနတဲ့ "ႏိုင္ငံေရးေဘးေရာက္မႈ'' ဆိုတာကို စိုးရိမ္ေနပံုရတယ္။ ဒီေတာ့ ၁၉၉၀ တုန္းက ဦးႏုလုပ္သလိုမ်ား လုပ္လာနိင္တယ္လို႔လဲ ယူဆနိင္တယ္။ (ဦးႏုက သူကိုယ္တိုင္ ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ေတာ့ပဲ သူလူမ်ားကို ဒီၿငိမ္းနာမည္နဲ႔ ၀င္ေစခဲ့တယ္။ )
ခုလည္း ဒီခ်ဳပ္အေနနဲ႔မဟုတ္ဘူး။ ဒီခ်ဳပ္ထဲကေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕ကို ခြဲထုတ္ၿပီးေရြးေကာက္ပြဲ ကံစမ္းမဲထိုးသလို ထိုးလာနိင္ျခင္းျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီခ်ဳပ္အေနနဲ႔ကေတာ့ လက္ရိွအေနထား အတိုင္းရပ္ခံသြားေတာ့မဲ့ အေျခအေနမွာရိွပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆုတ္ကိုင္ရံုဆုတ္ကိုင္ အသက္သြင္းနိင္ေအာင္မႀကိဳးစား၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးကိုေတာင္းဆို အေနထားတက္ ပိုမိုတိုးတက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြလုပ္ေဆာင္လာမဲ့ အေနထားမရိွေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကိုက်ေရာက္ ေစတာကေတာ့.....
• ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးတင္ဦးက အထိန္းသိမ္းခံေနရတယ္။
• လက္ရိွအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ အလုပ္အမႈေဆာင္ေတြက အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္မႈ ၊ သူတို ့ေနရာကို လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အစားမထိုးၾကတာ။
• နအဖ က ေအာက္တန္းက်က် ဖိႏွိပ္ထားတာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားနဲ ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားေခါင္ေဆာင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအေပၚက်င့္သံုးတဲ့ ေပၚလစီကေတာ့ ေရလိုက္ ငါးလိုက္ ေပၚလစီ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။
• သူတို ့ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲေပၚယံုၾကည္မႈမရိွဘူး။
• ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မျဖစ္မေနပါရမယ္လို႔ နအဖ က ဖိအားေပးလာရင္ ေရြးေကာက္ပြဲကိုတခ်ဳိ႕က ၀င္ၾကလိမ့္မယ္။ ပါတီနာမည္ေတြအ သစ္န႔ဲ၀င္တာမ်ိဳးေတြလည္း ရိွလာနိင္တယ္။
• သူတို႔ကို လက္နက္လမ္းစဥ္ကို အၿပီးတိုင္စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ဖိအားေပးလာနိင္တယ္။
အဖြဲ႔ငယ္ေတြက လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ကို စြန္႔လႊတ္သြားလိမ့္မယ္။ အဖြဲ႔ႀကီးေတြအတြက္ေတာ့ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္စတင္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးမွာေတာ့ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ ေတြအတြင္းမွာ ဆက္တိုက္သူ၊ ရာသက္ပန္လက္နက္ခ်မဲ့သူ၊ အနားယူသြားမဲ့သူေတြ နဲ႔ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနေအာင္ရိွမွာပါ။ ျပန္လည္တိုက္ပြဲ ဆင္လာမဲ့အေနထားကေတာ့ အနည္းတက အနည္းဆံုးပဲျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေပၚမွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု ေဒသေတြရဲ႕ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကိုေရာ လံုျခံဳေရးကိုပါဘာမွ သိသာတဲ့ေျပာင္းလဲတိုးတက္မႈ ေတြျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါ တယ္။
၂၀၁၀ မ်က္နာသစ္မ်ား
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ့္ ပါတီေတြရိွတယ္။ ၀င္မယ့္ခါင္းေဆာင္ေတြရိွတယ္။ သူတို႔မွာ Transparency and Accountability ေတြရိွခဲ့တယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ သူတို႔ကဘယ္သူေတြလည္း ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲဆိုတာကို လူထုကသိခြင့္ျမင္ခြင့္ ရိွခဲ့တယ္။ အခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘယ္ပါတီေတြ၀င္မွာလဲ၊ သူတို႔ကဘယ္သူေတြလဲ၊ သူတို႔ေပၚလစီေတြက ဘာလဲဆိုတာကိုခု ထိလူထုက မသိရေသးဘူးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကလဲ နအဖရဲ ့အကြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီနဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လူထု ရင္းနွီးမိတ္ဆက္ခြင့္ကို ၾကာၾကာမေပးေလ ေကာင္းေလဆိုတာကို၊ ပူတင္လက္ထက္ ႐ုရွားေရြးေကာက္ပြဲမ်ား၊ မဟာသီယာလက္ထက္မေလးရွား ေရြးေကာက္ ပြဲမ်ား၊ ထိုင္းနိင္ငံ တပ္ဆင္လက္ထက္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ သင္ခန္းစာေတြက ရိွထားပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေတြဆိုတာကလည္း လူသစ္ေတြထြက္ေပၚလာတတ္တဲ့ အစဥ္အလာကလဲ ရိွထားပါတယ္။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာထူး ျခားတာတခုကေတာ့ ကိုလိုနီေခတ္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ ေတြမွာပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြေနရာမွာ လူသစ္ေတြအစား ထိုးေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့မဟာ ၈၈ လႈပ္ရွားမႈႀကီးရဲ႕အရိွန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕အရိွန္တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ လူထုက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ေရြးခ်ယ္ေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက လူထုကိုငရဲနဲ႔နိဗၺာန္မွာ ဘယ္လမ္းကိုသြားရမယ္ဆုိ တာကို မေရြးခ်ယ္ေပးနိင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့လူထုက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ထြက္ေပါက္တခုျဖစ္လာနိင္မလားဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ေတာ့ ၉၀ တုန္းကလို အားေကာင္းေကာင္းရိွမွာ မဟုတ္ေတာ့တာေသခ်ာေနၿပီ။ ၂၀၁၀ မွာေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မဲ့သူေတြဟာ မ်က္နာ သစ္ေတြျဖစ္လာနိင္ပါတယ္။ သူတို႔က ၁၉၉၀ တုန္းကမ်က္နာသစ္ေတြလို မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔ကေတာ့ျပည္တြင္းရိွ ပညာတတ္ လူငယ္တခ်ဳိ႕နဲ ့ ကုန္သည္အသိုင္း၀ိုင္း တခ်ိုဳ ့ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ေတြေရြးေကာက္ပြဲကို၀င္မယ္။ လက္ရိွအေျခအေနေပၚမွာသူတို ့ရူျမင္ပံုက
• သူတို႔ကလက္ရိွျမန္မာျပည္မွာျဖစ္ေပၚေနတဲ့အေျခအေနေတြဟာ သန္းေရြစစ္အုပ္စုရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးညံဖ်င္းမႈေၾကာင့္လို႔ျမင္တယ္။
• လက္ရိွနိင္ငံေရးျပႆနာကို အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းနိင္တာက အာဏာကိုစစ္တပ္ကကိုင္ထား၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔စီးပြားေရးကို ငါတို႔ကိုေပး ကိုင္မယ္။
• ဒီမိုကေရစီ တျဖည္းျဖည္းေတာ့ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတဲ့ေပၚလစီ။
ဒီလူေတြက လူေတြနဲ႔ေတြ႔ရင္ သန္းေရြမေကာင္းဘူး၊ ဒီခ်ဳပ္ကလည္း အရည္အခ်င္းမရိွဘူးလို႔ ေျပာေလ့ရိွၾကတယ္။ သန္းေရြနဲ႔ေတြ႔ရင္ ေတာ့ရနိင္သမ်ွ အခြင့္အေရးေတြကိုေတာင္းယူေလ့ရိွၾကသူေတြပါ။ ေဒၚစုကိုေတာ့တခါမွ ေတြ႔ဖို႔မႀကိဳးစား၊ လႊတ္ေပးပါလို႔မေတာင္းဆို၊ နအဖရဲ ့လူအခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မႈနဲ႔ လာဘ္စားမႈေတြအေပၚမွာ တုံနိဘာေ၀၊ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ေလသံေတာင္မဟဘူး သူေတြပါ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအေပၚမွာ ဖင္တႂကြႂကြအျဖစ္ဆံုးကသူတို ့ျဖစ္ေနတာေတာ့ ဆိုးတာပဲ။
သန္းေရႊေခါင္းမာဂိုဏ္းရဲ႕အၾကံ
သန္းေရႊေခါင္မာဂိုဏ္းရဲ႕ အျမင္က ဒီေန႔ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အၾကပ္အတည္းဟာ တရား၀င္မႈ ( Legitimate Crisis ) လို႔ယူဆၾကတယ္။ စစ္တပ္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို တရား၀င္ရယူနိင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတဲ့အေနနဲ႔ အေျခခံဥပေဒကိုအသက္သြင္းတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ကေတာ့ တရား၀င္ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အာဏာရတဲ့ပံုစံကို ဖန္တီးဖို႔လိုလာပါတယ္။ စစ္တပ္ကို ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္ေနတာ သန္းေရႊ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီေန ့နအဖေျပာေနတဲ ့ လမ္းျပေျမပံု ၇ ဆင့္ဆိုတာေတြဟာ သန္းေရႊရဲ႕အၾကံေတြသာျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္ ၿပီး သန္းေရႊ လုပ္မွာကေတာ့.....
၁- သူဟာ တပ္ထဲမွာတပ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးကိုဆက္ယူထားမယ္။
၂- ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလုပ္ေပးမယ္။ ( သူကိုယ္တိုင္ကေတာ ့ ယူနီေဖါင္းခၽြတ္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲကို၀င္မွာ မဟုတ္ဘူး။ )
၃- စစ္တပ္က ပါတီတခုကိုဖြဲ႔ေပးမယ္။ ဒီပါတီကိုယ္စားလွယ္ေတြအျဖစ္ လက္ရိွအစိုးရထဲက ၀န္ႀကီးတခ်ဳိ႕နဲ႔ စစ္တပ္ထဲကတခ်ဳိ႕ကိုေရြး ေကာက္ပြဲ၀င္ေစမယ္၊ ( ပါတီနာမည္ေတာင္မွန္းလို႔ရေသးရဲ႕။ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးတို႔၊ တုိင္းရင္းသားညီညြတ္ေရး စတဲ့စာလံုးေတြပါတဲ့ နာမည္မ်ိဳး ေတြပါပါလိမ့္မယ္။ )
၄- အရပ္သားေတြထဲ ပါတီမွတ္ပံုတင္ခြင့္ျပဳၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲေပး၀င္မယ္။
၅- စစ္ဗိုလ္ထဲကေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး အထက္အမိန္႔နဲ႔ ယူနီေဖါင္းခၽြတ္ခိုင္းၿပီး ပုလိပ္ဖက္၊ မ၀တ ဖက္ေတြစတဲ့အေရးမပါတဲ့ ေနရာေတြကိုအ စားထိုးမယ္။ သူတို ့က ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲဆြယ္တာေတြ လုပ္ေပးရဦးမယ္။
၆- အပစ္အခပ္ရပ္စဲထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြကို လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ကို အၿပီးတိုင္စြန္ ့ခိုင္းမယ္။ လူမ်ိဳးစုေတြထဲက တခ်ဳိ႕ ခါင္းေဆာင္ေတြက ဘာညာကီြကြ နာမည္ေတြနဲ ့ေရြးေကာက္ပြဲကို၀င္လာၾကလိမ့္မယ္။
၇-ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳတဲ့ပါတီကို အနိင္ရေစမယ္။
၈- ယူနီေဖါင္းခၽြတ္မ်ား၊ နိင္ငံေရးလူျပက္မ်ားေတြနဲ႔ ေညာင္ေစးက်ေအာင္ ေရာသမေမြၿပီးတဲ့အခါမွာ အတုအေယာင္လႊတ္ေတာ္ေခၚ ႐ုပ္ ေသးအစိုးရကိုဖြဲ ့စည္းေစမယ္။
၉- ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေတာ့ သူက ၂၀၀၉ ခုနစ္အေျခခံဥပေဒအရ နိင္ငံေတာ္သမၼတဟာ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့မူနဲ႔ သူဟာ ႐ုပ္ေသးဆရာႀကီးအျဖစ္ နဲ ့ အစိုးရအဖြဲ ့ေရာ စစ္တပ္ကိုပါ ႀကိဳးကိုင္နိင္ဖို ့ႀကိဳးပမ္းမႈမွ်သာတည္း။
၂၀၁၀ နဲ ့ ဒီမိုကေရစီမရနိင္
ဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္ေျပာသလို ၂၀၁၀ လမ္းကိုလိုက္ရင္ ငရဲပဲေရာက္မယ္ဆိုသလိုပဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကိုယ့္ဖက္က ႏိုင္ေျခမရိွ ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုတာကေတာ့ရွင္းတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြေထာင္ထဲမွာ၊ ေအာက္ေျခကလႈပ္လို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့စစ္တပ္ က လက္ကိုင္ဒုတ္ပါတီ ႏိုင္မယ္။ ဒီေတာ့သူတို႔ဟာ တရား၀င္မႈရသြားၿပီ။ ငါတို႔ေတာ့သြားပါၿပီလို႔ ယူဆခ်င္သူေတြရိွတယ္။ ဒါဆိုမွားမယ္။ အေျဖက စစ္တပ္က ခုလည္းႏိုင္ေနတာပဲမဟုတ္လား။ ခုလည္းနိင္ငံေတာ္အာဏာ သံုးရပ္စလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာပဲမဟုတ္လား။ သူတို႔ကႏိုင္လိုက္လို႔ ဥံဳဖြဆိုၿပီး အရာခပ္သိမ္း တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈေတြျဖစ္မလာပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာက ေထာက္ခံမႈေတြရလာဖို႔ကေတာ့ အတြက္စံႏႈန္းေတြရိွပါတယ္။
• ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တမႈရိွရဲ ့လား
• လူအခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္ခံရမႈေတြဘယ္ေလာက္ တိုးတက္လာသလဲ။
• ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ၿပီလား
• စီးပြားေရးတိုးတက္မႈေတြဘယ္ေလာက္အထိရိွလာသလဲ
စတဲ့စံႏႈန္းေတြကို ျပည့္မီေအာင္ ၂၀၁၀ မွာဘာမွမပါလာဘူး။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒမွာ ဘာမွျပ႒ာန္းမထားဘူး။ စစ္တပ္ကႏိုင္ၿပီလို႔ ႏိုင္ငံ တကာကေထာက္ခံလိုက္ၿပီလို ့က်ေနာ္လံုး၀မယံုပါဘူး။
က်ေနာ္တို ့ဘာလုပ္ၾကမလဲ
က်ေနာ္တို႔လုပ္ရမွာကေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုျပတ္ျပတ္သားသား သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးမွာတင္မျမင္ရတဲ့ လက္ ရိွေနတာမဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း မျမင္ရတဲ့ လိႈင္းလံုးႀကီးရိွေနတတ္ပါတယ္။ မင္းကိုႏိုင္နဲ႔ ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြ ဓါတ္ဆီေစ်းက်ဖို႔ ခ်ီတက္ဆႏၵျပၾကေတာ့ သံဃာလႈပ္ရွားမႈႀကီးျဖစ္လာမယ္လို႔ မတြက္ခဲ့ၾကပါဘူး။ သံဃာလႈပ္ရွားမႈႀကီးကို နအဖက ႏွိမ္နင္းလိုက္ေတာ့ နာဂစ္ မုန္တိုင္းႀကီးျဖစ္လာမယ္လို႔ ဘယ္သူကမွ မစဥ္းစားမိခဲ့ၾကဘူး။ နအဖကို ပြဲသိမ္းေစတဲ့လိႈင္းလံုးႀကီးေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔လက္ဦးမႈ ကင္းမဲ့ခဲ့တယ္။
ဒီတခါလည္း ဧရာမလိႈင္းလံုးႀကီးကလာေနပါၿပီ။ လိႈင္းလံုးႀကီးကေတာ့ စီးပြားေရးပ်က္ကပ္လိႈင္းလံုးႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္နယူး ေယာက္ၿမိဳ႕က စေတာ့ရွယ္ရွာေစ်းကြက္ ပ်က္ရာကစလိုက္တဲ့ ေငြေၾကးအၾကပ္ရိုက္မႈကတကမၻာလံုးကို အျပင္းထန္ရိုက္ခတ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိႈင္းကအေမရိကန္ကိုလည္း မညႇာသလို တ႐ုတ္ကိုလည္းအလြတ္မေပးပါဘူး။ အေမရိကန္ေစ်းကြက္ကိုေရာ၊ တ႐ုတ္ ေစ်းကြက္ကိုလည္း မညႇာပါဘူး။ အေမရိကန္ေစ်းကြက္၀ယ္လိုအား က်ဆင္းမယ္။ တ႐ုတ္ျပည္မွာစက္ရံုေတြ ထုတ္လုပ္မႈက်ဆင္းလာ ႏိုင္တယ္။ ျမန္မာျပည္လို ကုန္ၾကမ္းပို႔စားေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ကုန္ၾကမ္းေတြ (သစ္၊ဆန္၊ ပဲ၊ ေရနံ၊ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔) ဒလေဟာေစ်းက် ဆင္းလာတာေတြ ျဖစ္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ရလဒ္ကေတာ့အာရွမွာ အလုပ္လက္မဲ့ျပသာနာက နိင္ငံေရးမတည္မၿငိမ္မႈေတြ အဆက္မ ျပတ္ျဖစ္လာမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္တပ္ကနိင္ျခင္းမနိင္ျခင္းကို က်ေနာ္စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ စိတ္၀င္စားတာကေတာ့ မဟာစီးပြားပ်က္ကပ္ အတြက္ နအဖ မွာ ဘာအစီစဥ္မွာ မရိွဘူးျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ နပိုလီယံေျပာခဲ့သလိုပဲ စစ္တပ္က အစာအိမ္နဲ႔ခ်ီတက္တာဆိုတာကို ဒီေန႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြေမ့ေနပါတယ္။ နအဖ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သိန္းစိန္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာအလုပ္အကိုင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အလုပ္သ မားေတြျပန္လာနိင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အလုပ္ေတြေပါတာေသခ်ာတယ္။ ဒါေပမဲ့အလုပ္ထက္ပိုေပါတာကေတာ့ လုပ္အားချဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တေနကုန္လုပ္လုိ႔ ထမင္းတနပ္ဖိုး မရတဲ့လုပ္ချဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ သိန္းစိန္ေျပာသလို႔ အလုပ္သမားေတြျပန္လာမွာပါ။ ရိုးရိုးလာမွာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူေခါင္းကိုရိုက္ခြဲဖို႔ ေပါက္တူးေတြ၊ တူးရြင္းေတြကိုင္ၿပီးျပန္လာခဲ့ေတာ့မွာ မေ၀းေတာ့ဘူးလို႔ဆိုပါရေစ ေတာ့။
မျမင္ရတဲ့ လိႈင္းႀကီးလံုးႀကီးက ပစိဖတ္သမုဒၵရာကိုျဖတ္ၿပီး ျမန္မာျပည္ကိုဦးတည္ေနပါၿပီ။ ဒီလိႈင္းႀကီးႂကြလာမယ္။ ဒီလိႈင္းႀကီးကိုပစ္ မွတ္ကိုထိေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ဦးတည္ေပးရမယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လံုး၀မဲမေပးၾကနဲ႔အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္မထြက္ၾကဖို႔ က်ေနာ္တို႔ လႈံ႕ေဆာ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ထြက္ေပါက္မဟုတ္။ ထြက္ေပါက္အမွန္ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ကိုၿဖိဳခ်ၿပီး ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဆိုတဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈအတြက္ က်ေနာ္တို႔ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္းၾကရမယ္။
မိုးသီးဇြန္
(ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၈)
လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကစို႔ E Book မွ
မိုးသီးဇြန္
Thursday, December 17, 2009
နိဒါန္း
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ မႈေတြကို ဦးတည္ေနၿပီလို႔ က်ေနာ္ မယံုၾကည္ပါဘူး။ ဒါဟာ အဆိုး ျမင္နဲ႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက ဒီမိုကေရစီ အင္အင္အားစုမ်ားအတြက္ ထြက္ေပါက္မဟုတ္သလို တပ္မေတာ္အ တြက္ေရာ တိုင္းရင္သားလူမ်ိဳးစုေတြအတြက္ပါ ထြက္ေပါက္ မဟုတ္ ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ဒါျဖင့္ရင္ဘယ္သူအတြက္ လည္းဆိုတဲ့အေမးအ တြက္အေျဖကေတာ့....
တစ္- သန္းေရႊအတြက္
ႏွစ္- သန္းေရႊအတြက္
သံုး-သန္းေရႊအတြက္ လို႔ပဲေျပာပါရေစေတာ့။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲထက္ပိုၿပီးအေလးထား ေဆာင္ရြက္ရမွာကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဒီမိုကေရစီျပဳေျပာင္းလဲမႈေတြျဖစ္ပါ တယ္။
၂၀၁၀ ေ၀စု
၂၀၁၀ မွာစစ္တပ္က ေရြးေကာက္ပြဲျပဳလုပ္ေပးမယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကို ဖြဲစည္းေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းထြက္ေနတယ္။ ဒီမိုက ေရစီအင္အားစုမ်ား ၾကားမွာစိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ တိုးပြားေနတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဒါကိုထြက္ေပါက္တခုလို႔ တိုးတိုးတမ်ိဳးက်ယ္က်ယ္တမ်ိဳး ဆိုသလိုေျပာေနၾကတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကိုထြက္ေပါက္လို႔ေျပာၿပီး ၀င္ဖို႔တာစူေနၾကတယ္။ ဒီလူေတြထဲမွာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ ထားတဲ့တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕နဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးရွာသူေတြလည္းပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ငၾကင္းငါးလိုဆူၿဖိဳးေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ကို စားပြဲတင္ၿပီးေျမးေခြးက ေ၀ခြဲေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေ၀စုအႀကီးအေသးကိုၾကည့္ရင္ သန္းေရႊက ဗိုက္သားကိုယူ မယ္။ တျခားကိုယ္က်ိဳးရွာ အဖြဲ႔ေတြကိုေ၀စုခြဲေပးမယ္။ ကုန္သည္ပြဲစားေတြနဲ႔ လုပ္စားနိင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႕က အတြက္ေ၀စုတစုရမယ္။ သူမ်ားေျမာက္ေပးလို႔ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မိတဲ့ ခပ္အအနိင္ငံေရးသမားေတြကေတာ့ ေထာင္မက်ရင္ ကံေကာင္းလို ့မွတ္ပါ။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ့ခ်ဳပ္ နဲ ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြက္ကေတာ့ကေန႔အထိ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုဘယ္လို သေဘာထားမလဲဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္း လင္းေျပာႏုိင္တဲ့ အေနထားမွာမရိွေသးဘူး။ တကယ့္ကိုေပၚလစီ အၾကပ္အတည္း (Policy Dilemma ) ျဖစ္ေနပံုရတယ္။ အေျခခံဥပေဒ ကိုျပန္လည္ျပင္ဆင္ေပးပါလို႔ပါလို႔ ေလသံခပ္ေလ်ာေလ်ာေျပာနိင္တဲ့ အေနထားကိုေရာက္ေနတယ္။၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္မိရင္ ေတာ့ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ပုလင္းထဲထည့္ၿပီး ေရစံုေမွ်ာေပးလိုက္ရသလို ျဖစ္သြားမယ္။ ၂၀၁၀ ကို မ၀င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေဘးကတတ္ေယာင္ကား ႏိုင္ငံေရးသုေတသီေတြေျပာေနတဲ့ "ႏိုင္ငံေရးေဘးေရာက္မႈ'' ဆိုတာကို စိုးရိမ္ေနပံုရတယ္။ ဒီေတာ့ ၁၉၉၀ တုန္းက ဦးႏုလုပ္သလိုမ်ား လုပ္လာနိင္တယ္လို႔လဲ ယူဆနိင္တယ္။ (ဦးႏုက သူကိုယ္တိုင္ ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ေတာ့ပဲ သူလူမ်ားကို ဒီၿငိမ္းနာမည္နဲ႔ ၀င္ေစခဲ့တယ္။ )
ခုလည္း ဒီခ်ဳပ္အေနနဲ႔မဟုတ္ဘူး။ ဒီခ်ဳပ္ထဲကေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕ကို ခြဲထုတ္ၿပီးေရြးေကာက္ပြဲ ကံစမ္းမဲထိုးသလို ထိုးလာနိင္ျခင္းျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီခ်ဳပ္အေနနဲ႔ကေတာ့ လက္ရိွအေနထား အတိုင္းရပ္ခံသြားေတာ့မဲ့ အေျခအေနမွာရိွပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆုတ္ကိုင္ရံုဆုတ္ကိုင္ အသက္သြင္းနိင္ေအာင္မႀကိဳးစား၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးကိုေတာင္းဆို အေနထားတက္ ပိုမိုတိုးတက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြလုပ္ေဆာင္လာမဲ့ အေနထားမရိွေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကိုက်ေရာက္ ေစတာကေတာ့.....
• ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးတင္ဦးက အထိန္းသိမ္းခံေနရတယ္။
• လက္ရိွအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ အလုပ္အမႈေဆာင္ေတြက အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္မႈ ၊ သူတို ့ေနရာကို လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အစားမထိုးၾကတာ။
• နအဖ က ေအာက္တန္းက်က် ဖိႏွိပ္ထားတာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားနဲ ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားေခါင္ေဆာင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအေပၚက်င့္သံုးတဲ့ ေပၚလစီကေတာ့ ေရလိုက္ ငါးလိုက္ ေပၚလစီ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။
• သူတို ့ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲေပၚယံုၾကည္မႈမရိွဘူး။
• ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မျဖစ္မေနပါရမယ္လို႔ နအဖ က ဖိအားေပးလာရင္ ေရြးေကာက္ပြဲကိုတခ်ဳိ႕က ၀င္ၾကလိမ့္မယ္။ ပါတီနာမည္ေတြအ သစ္န႔ဲ၀င္တာမ်ိဳးေတြလည္း ရိွလာနိင္တယ္။
• သူတို႔ကို လက္နက္လမ္းစဥ္ကို အၿပီးတိုင္စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ဖိအားေပးလာနိင္တယ္။
အဖြဲ႔ငယ္ေတြက လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ကို စြန္႔လႊတ္သြားလိမ့္မယ္။ အဖြဲ႔ႀကီးေတြအတြက္ေတာ့ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္စတင္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးမွာေတာ့ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ ေတြအတြင္းမွာ ဆက္တိုက္သူ၊ ရာသက္ပန္လက္နက္ခ်မဲ့သူ၊ အနားယူသြားမဲ့သူေတြ နဲ႔ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနေအာင္ရိွမွာပါ။ ျပန္လည္တိုက္ပြဲ ဆင္လာမဲ့အေနထားကေတာ့ အနည္းတက အနည္းဆံုးပဲျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေပၚမွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု ေဒသေတြရဲ႕ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကိုေရာ လံုျခံဳေရးကိုပါဘာမွ သိသာတဲ့ေျပာင္းလဲတိုးတက္မႈ ေတြျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါ တယ္။
၂၀၁၀ မ်က္နာသစ္မ်ား
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ့္ ပါတီေတြရိွတယ္။ ၀င္မယ့္ခါင္းေဆာင္ေတြရိွတယ္။ သူတို႔မွာ Transparency and Accountability ေတြရိွခဲ့တယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ သူတို႔ကဘယ္သူေတြလည္း ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲဆိုတာကို လူထုကသိခြင့္ျမင္ခြင့္ ရိွခဲ့တယ္။ အခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘယ္ပါတီေတြ၀င္မွာလဲ၊ သူတို႔ကဘယ္သူေတြလဲ၊ သူတို႔ေပၚလစီေတြက ဘာလဲဆိုတာကိုခု ထိလူထုက မသိရေသးဘူးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကလဲ နအဖရဲ ့အကြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီနဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လူထု ရင္းနွီးမိတ္ဆက္ခြင့္ကို ၾကာၾကာမေပးေလ ေကာင္းေလဆိုတာကို၊ ပူတင္လက္ထက္ ႐ုရွားေရြးေကာက္ပြဲမ်ား၊ မဟာသီယာလက္ထက္မေလးရွား ေရြးေကာက္ ပြဲမ်ား၊ ထိုင္းနိင္ငံ တပ္ဆင္လက္ထက္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ သင္ခန္းစာေတြက ရိွထားပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေတြဆိုတာကလည္း လူသစ္ေတြထြက္ေပၚလာတတ္တဲ့ အစဥ္အလာကလဲ ရိွထားပါတယ္။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာထူး ျခားတာတခုကေတာ့ ကိုလိုနီေခတ္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ ေတြမွာပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြေနရာမွာ လူသစ္ေတြအစား ထိုးေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့မဟာ ၈၈ လႈပ္ရွားမႈႀကီးရဲ႕အရိွန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕အရိွန္တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ လူထုက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ေရြးခ်ယ္ေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက လူထုကိုငရဲနဲ႔နိဗၺာန္မွာ ဘယ္လမ္းကိုသြားရမယ္ဆုိ တာကို မေရြးခ်ယ္ေပးနိင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့လူထုက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ထြက္ေပါက္တခုျဖစ္လာနိင္မလားဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ေတာ့ ၉၀ တုန္းကလို အားေကာင္းေကာင္းရိွမွာ မဟုတ္ေတာ့တာေသခ်ာေနၿပီ။ ၂၀၁၀ မွာေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မဲ့သူေတြဟာ မ်က္နာ သစ္ေတြျဖစ္လာနိင္ပါတယ္။ သူတို႔က ၁၉၉၀ တုန္းကမ်က္နာသစ္ေတြလို မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔ကေတာ့ျပည္တြင္းရိွ ပညာတတ္ လူငယ္တခ်ဳိ႕နဲ ့ ကုန္သည္အသိုင္း၀ိုင္း တခ်ိုဳ ့ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ေတြေရြးေကာက္ပြဲကို၀င္မယ္။ လက္ရိွအေျခအေနေပၚမွာသူတို ့ရူျမင္ပံုက
• သူတို႔ကလက္ရိွျမန္မာျပည္မွာျဖစ္ေပၚေနတဲ့အေျခအေနေတြဟာ သန္းေရြစစ္အုပ္စုရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးညံဖ်င္းမႈေၾကာင့္လို႔ျမင္တယ္။
• လက္ရိွနိင္ငံေရးျပႆနာကို အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းနိင္တာက အာဏာကိုစစ္တပ္ကကိုင္ထား၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔စီးပြားေရးကို ငါတို႔ကိုေပး ကိုင္မယ္။
• ဒီမိုကေရစီ တျဖည္းျဖည္းေတာ့ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတဲ့ေပၚလစီ။
ဒီလူေတြက လူေတြနဲ႔ေတြ႔ရင္ သန္းေရြမေကာင္းဘူး၊ ဒီခ်ဳပ္ကလည္း အရည္အခ်င္းမရိွဘူးလို႔ ေျပာေလ့ရိွၾကတယ္။ သန္းေရြနဲ႔ေတြ႔ရင္ ေတာ့ရနိင္သမ်ွ အခြင့္အေရးေတြကိုေတာင္းယူေလ့ရိွၾကသူေတြပါ။ ေဒၚစုကိုေတာ့တခါမွ ေတြ႔ဖို႔မႀကိဳးစား၊ လႊတ္ေပးပါလို႔မေတာင္းဆို၊ နအဖရဲ ့လူအခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မႈနဲ႔ လာဘ္စားမႈေတြအေပၚမွာ တုံနိဘာေ၀၊ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ေလသံေတာင္မဟဘူး သူေတြပါ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအေပၚမွာ ဖင္တႂကြႂကြအျဖစ္ဆံုးကသူတို ့ျဖစ္ေနတာေတာ့ ဆိုးတာပဲ။
သန္းေရႊေခါင္းမာဂိုဏ္းရဲ႕အၾကံ
သန္းေရႊေခါင္မာဂိုဏ္းရဲ႕ အျမင္က ဒီေန႔ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အၾကပ္အတည္းဟာ တရား၀င္မႈ ( Legitimate Crisis ) လို႔ယူဆၾကတယ္။ စစ္တပ္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို တရား၀င္ရယူနိင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတဲ့အေနနဲ႔ အေျခခံဥပေဒကိုအသက္သြင္းတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ကေတာ့ တရား၀င္ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အာဏာရတဲ့ပံုစံကို ဖန္တီးဖို႔လိုလာပါတယ္။ စစ္တပ္ကို ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္ေနတာ သန္းေရႊ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီေန ့နအဖေျပာေနတဲ ့ လမ္းျပေျမပံု ၇ ဆင့္ဆိုတာေတြဟာ သန္းေရႊရဲ႕အၾကံေတြသာျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္ ၿပီး သန္းေရႊ လုပ္မွာကေတာ့.....
၁- သူဟာ တပ္ထဲမွာတပ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးကိုဆက္ယူထားမယ္။
၂- ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလုပ္ေပးမယ္။ ( သူကိုယ္တိုင္ကေတာ ့ ယူနီေဖါင္းခၽြတ္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲကို၀င္မွာ မဟုတ္ဘူး။ )
၃- စစ္တပ္က ပါတီတခုကိုဖြဲ႔ေပးမယ္။ ဒီပါတီကိုယ္စားလွယ္ေတြအျဖစ္ လက္ရိွအစိုးရထဲက ၀န္ႀကီးတခ်ဳိ႕နဲ႔ စစ္တပ္ထဲကတခ်ဳိ႕ကိုေရြး ေကာက္ပြဲ၀င္ေစမယ္၊ ( ပါတီနာမည္ေတာင္မွန္းလို႔ရေသးရဲ႕။ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးတို႔၊ တုိင္းရင္းသားညီညြတ္ေရး စတဲ့စာလံုးေတြပါတဲ့ နာမည္မ်ိဳး ေတြပါပါလိမ့္မယ္။ )
၄- အရပ္သားေတြထဲ ပါတီမွတ္ပံုတင္ခြင့္ျပဳၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲေပး၀င္မယ္။
၅- စစ္ဗိုလ္ထဲကေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး အထက္အမိန္႔နဲ႔ ယူနီေဖါင္းခၽြတ္ခိုင္းၿပီး ပုလိပ္ဖက္၊ မ၀တ ဖက္ေတြစတဲ့အေရးမပါတဲ့ ေနရာေတြကိုအ စားထိုးမယ္။ သူတို ့က ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲဆြယ္တာေတြ လုပ္ေပးရဦးမယ္။
၆- အပစ္အခပ္ရပ္စဲထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြကို လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ကို အၿပီးတိုင္စြန္ ့ခိုင္းမယ္။ လူမ်ိဳးစုေတြထဲက တခ်ဳိ႕ ခါင္းေဆာင္ေတြက ဘာညာကီြကြ နာမည္ေတြနဲ ့ေရြးေကာက္ပြဲကို၀င္လာၾကလိမ့္မယ္။
၇-ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳတဲ့ပါတီကို အနိင္ရေစမယ္။
၈- ယူနီေဖါင္းခၽြတ္မ်ား၊ နိင္ငံေရးလူျပက္မ်ားေတြနဲ႔ ေညာင္ေစးက်ေအာင္ ေရာသမေမြၿပီးတဲ့အခါမွာ အတုအေယာင္လႊတ္ေတာ္ေခၚ ႐ုပ္ ေသးအစိုးရကိုဖြဲ ့စည္းေစမယ္။
၉- ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေတာ့ သူက ၂၀၀၉ ခုနစ္အေျခခံဥပေဒအရ နိင္ငံေတာ္သမၼတဟာ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့မူနဲ႔ သူဟာ ႐ုပ္ေသးဆရာႀကီးအျဖစ္ နဲ ့ အစိုးရအဖြဲ ့ေရာ စစ္တပ္ကိုပါ ႀကိဳးကိုင္နိင္ဖို ့ႀကိဳးပမ္းမႈမွ်သာတည္း။
၂၀၁၀ နဲ ့ ဒီမိုကေရစီမရနိင္
ဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္ေျပာသလို ၂၀၁၀ လမ္းကိုလိုက္ရင္ ငရဲပဲေရာက္မယ္ဆိုသလိုပဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကိုယ့္ဖက္က ႏိုင္ေျခမရိွ ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုတာကေတာ့ရွင္းတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြေထာင္ထဲမွာ၊ ေအာက္ေျခကလႈပ္လို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့စစ္တပ္ က လက္ကိုင္ဒုတ္ပါတီ ႏိုင္မယ္။ ဒီေတာ့သူတို႔ဟာ တရား၀င္မႈရသြားၿပီ။ ငါတို႔ေတာ့သြားပါၿပီလို႔ ယူဆခ်င္သူေတြရိွတယ္။ ဒါဆိုမွားမယ္။ အေျဖက စစ္တပ္က ခုလည္းႏိုင္ေနတာပဲမဟုတ္လား။ ခုလည္းနိင္ငံေတာ္အာဏာ သံုးရပ္စလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာပဲမဟုတ္လား။ သူတို႔ကႏိုင္လိုက္လို႔ ဥံဳဖြဆိုၿပီး အရာခပ္သိမ္း တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈေတြျဖစ္မလာပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာက ေထာက္ခံမႈေတြရလာဖို႔ကေတာ့ အတြက္စံႏႈန္းေတြရိွပါတယ္။
• ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တမႈရိွရဲ ့လား
• လူအခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္ခံရမႈေတြဘယ္ေလာက္ တိုးတက္လာသလဲ။
• ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ၿပီလား
• စီးပြားေရးတိုးတက္မႈေတြဘယ္ေလာက္အထိရိွလာသလဲ
စတဲ့စံႏႈန္းေတြကို ျပည့္မီေအာင္ ၂၀၁၀ မွာဘာမွမပါလာဘူး။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒမွာ ဘာမွျပ႒ာန္းမထားဘူး။ စစ္တပ္ကႏိုင္ၿပီလို႔ ႏိုင္ငံ တကာကေထာက္ခံလိုက္ၿပီလို ့က်ေနာ္လံုး၀မယံုပါဘူး။
က်ေနာ္တို ့ဘာလုပ္ၾကမလဲ
က်ေနာ္တို႔လုပ္ရမွာကေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုျပတ္ျပတ္သားသား သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးမွာတင္မျမင္ရတဲ့ လက္ ရိွေနတာမဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း မျမင္ရတဲ့ လိႈင္းလံုးႀကီးရိွေနတတ္ပါတယ္။ မင္းကိုႏိုင္နဲ႔ ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြ ဓါတ္ဆီေစ်းက်ဖို႔ ခ်ီတက္ဆႏၵျပၾကေတာ့ သံဃာလႈပ္ရွားမႈႀကီးျဖစ္လာမယ္လို႔ မတြက္ခဲ့ၾကပါဘူး။ သံဃာလႈပ္ရွားမႈႀကီးကို နအဖက ႏွိမ္နင္းလိုက္ေတာ့ နာဂစ္ မုန္တိုင္းႀကီးျဖစ္လာမယ္လို႔ ဘယ္သူကမွ မစဥ္းစားမိခဲ့ၾကဘူး။ နအဖကို ပြဲသိမ္းေစတဲ့လိႈင္းလံုးႀကီးေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔လက္ဦးမႈ ကင္းမဲ့ခဲ့တယ္။
ဒီတခါလည္း ဧရာမလိႈင္းလံုးႀကီးကလာေနပါၿပီ။ လိႈင္းလံုးႀကီးကေတာ့ စီးပြားေရးပ်က္ကပ္လိႈင္းလံုးႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္နယူး ေယာက္ၿမိဳ႕က စေတာ့ရွယ္ရွာေစ်းကြက္ ပ်က္ရာကစလိုက္တဲ့ ေငြေၾကးအၾကပ္ရိုက္မႈကတကမၻာလံုးကို အျပင္းထန္ရိုက္ခတ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိႈင္းကအေမရိကန္ကိုလည္း မညႇာသလို တ႐ုတ္ကိုလည္းအလြတ္မေပးပါဘူး။ အေမရိကန္ေစ်းကြက္ကိုေရာ၊ တ႐ုတ္ ေစ်းကြက္ကိုလည္း မညႇာပါဘူး။ အေမရိကန္ေစ်းကြက္၀ယ္လိုအား က်ဆင္းမယ္။ တ႐ုတ္ျပည္မွာစက္ရံုေတြ ထုတ္လုပ္မႈက်ဆင္းလာ ႏိုင္တယ္။ ျမန္မာျပည္လို ကုန္ၾကမ္းပို႔စားေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ကုန္ၾကမ္းေတြ (သစ္၊ဆန္၊ ပဲ၊ ေရနံ၊ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔) ဒလေဟာေစ်းက် ဆင္းလာတာေတြ ျဖစ္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ရလဒ္ကေတာ့အာရွမွာ အလုပ္လက္မဲ့ျပသာနာက နိင္ငံေရးမတည္မၿငိမ္မႈေတြ အဆက္မ ျပတ္ျဖစ္လာမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္တပ္ကနိင္ျခင္းမနိင္ျခင္းကို က်ေနာ္စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ စိတ္၀င္စားတာကေတာ့ မဟာစီးပြားပ်က္ကပ္ အတြက္ နအဖ မွာ ဘာအစီစဥ္မွာ မရိွဘူးျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ နပိုလီယံေျပာခဲ့သလိုပဲ စစ္တပ္က အစာအိမ္နဲ႔ခ်ီတက္တာဆိုတာကို ဒီေန႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြေမ့ေနပါတယ္။ နအဖ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သိန္းစိန္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာအလုပ္အကိုင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အလုပ္သ မားေတြျပန္လာနိင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အလုပ္ေတြေပါတာေသခ်ာတယ္။ ဒါေပမဲ့အလုပ္ထက္ပိုေပါတာကေတာ့ လုပ္အားချဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တေနကုန္လုပ္လုိ႔ ထမင္းတနပ္ဖိုး မရတဲ့လုပ္ချဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ သိန္းစိန္ေျပာသလို႔ အလုပ္သမားေတြျပန္လာမွာပါ။ ရိုးရိုးလာမွာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူေခါင္းကိုရိုက္ခြဲဖို႔ ေပါက္တူးေတြ၊ တူးရြင္းေတြကိုင္ၿပီးျပန္လာခဲ့ေတာ့မွာ မေ၀းေတာ့ဘူးလို႔ဆိုပါရေစ ေတာ့။
မျမင္ရတဲ့ လိႈင္းႀကီးလံုးႀကီးက ပစိဖတ္သမုဒၵရာကိုျဖတ္ၿပီး ျမန္မာျပည္ကိုဦးတည္ေနပါၿပီ။ ဒီလိႈင္းႀကီးႂကြလာမယ္။ ဒီလိႈင္းႀကီးကိုပစ္ မွတ္ကိုထိေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ဦးတည္ေပးရမယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လံုး၀မဲမေပးၾကနဲ႔အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္မထြက္ၾကဖို႔ က်ေနာ္တို႔ လႈံ႕ေဆာ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ထြက္ေပါက္မဟုတ္။ ထြက္ေပါက္အမွန္ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ကိုၿဖိဳခ်ၿပီး ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဆိုတဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈအတြက္ က်ေနာ္တို႔ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္းၾကရမယ္။
မိုးသီးဇြန္
(ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၈)
လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကစို႔ E Book မွ
Subscribe to:
Posts (Atom)
