ေဘာက်ိ

တေလာကေပါ့ လူက စိတ္ဓါတ္ေတြကက် ဘာမွ လုပ္ခ်င္ကုိင္ခ်င္စိတ္မ႐ွိ ျဖစ္ေနတာ။ လုပ္ငန္းကလဲရပ္ အလုပ္လက္မဲ့ပုံစံနဲ႔ မနက္လင္းရင္ ဘာလုပ္ရမလဲ စဥ္းစားေနရတာ ပ်င္းလာတယ္။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္လဲ ေတာ္ေတာ္ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ ေကာင္ဆုိျပီး စိတ္ညစ္လာျပန္ေရာ။ ေသရင္ ေအးမယ္ ဆုိျပီး ေတြးမိတာလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္။ ခံႏုိင္ရည္က မဲ့လာတယ္။ ငါဘာအတြက္ အသက္႐ွင္ေနတာလဲ စဥ္းစားလုိ႔ကုိ မရဘူး ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ ခက္တယ္ဗ်ာ ခက္တယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ သုိ႔ေပမယ့္ေပါ့ေလ . . . . .

တေန႔က အေဖနဲ႔ အပ်င္းေျပ လုိက္သြားလုိက္တယ္။ သူကလဲ ပြဲစားတန္းဘက္ သြားရေအာင္တဲ့ သြားေလဆုိျပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ လုိက္သြားတယ္ ဟုိေရာက္ေတာ့ အေဖက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားေျပာေနတယ္ ကားကိစၥ ဘာညာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ပ်င္းတာနဲ႔ အပင္အရိပ္ေအာက္မွာ ထုိင္ေနလုိက္တယ္။ ထုိင္ေနတုန္း႐ွိေသးတယ္ ေဘးနားကေန ကေလးတစ္ေယာက္က လာေခၚတယ္ ႐ုတ္တရက္ နားမလည္ဘူး သူေခၚလုိက္တဲ့ အသံကုိ ဘာတဲ့ “ေဘာက်ိ” တဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ ျပန္ေမးလုိက္တယ္ ဘာလဲဆုိေတာ့ ေဘးက အေဖ့သူငယ္ခ်င္းက ႐ွင္းျပတယ္ “ေဘာစိ (Boss)” လုိ႔ေခၚတာတဲ့။ ေၾသာ္ဒါနဲ႔ ျပဳံးမိတယ္။ ဘာတုန္းဆုိေတာ့ “အေနာ္ကားေဆးေပးမယ္ေနာ္တဲ့” လူက ေလးႏွစ္သာသာေလာက္႐ွိဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာပဲ ၾကည့္ေနလုိက္တယ္။ အေဖ့သူငယ္ခ်င္း ေမးတယ္ “မင္းကားေဆးမွာက ဟုတ္ပါျပီ ျပီးရင္ မုန္႔ဖုိးေတာင္းမွာလားတဲ့” ဟုိကေလးက “ဟီး ဟီး အေနာ္က ခင္လုိ႔ ေဆးေပးမွာပါတဲ့” ဒါနဲ႔ ဟုိက ဆက္ေျပာတယ္ “မင္းထမင္းစားျပီးျပီလားဆုိေတာ့” ကုိယ့္ဆရာက ဗုိက္ကေလးပြတ္ျပီး မစားရေသးဘူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ နာရီၾကည့္လုိက္ေတာ့ ညေန ၃ နာရီေလာက္ ရွိေတာ့မယ္ ဒီအခ်ိန္ထိ ဒီကေလး ထမင္းမစားရေသးဘူးဆုိေတာ့ ရင္ထဲ ခ်ိသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္က စားပြဲထုိးေလးကုိ လွမ္းေခၚျပီး မုန္႔တစ္ပြဲမွာလုိက္တယ္။ လာပုိ႔သြားတယ္ ဟုိကေလးကေတာ့ ကားဘီးေတြကုိ ေရေဆးေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္ေနရင္းက သူ႔ကုိလွမ္းေခၚလုိက္တယ္။
“ေဘာက်ိ ဘာခုိင္းမလုိ႔လဲ”
“မခုိင္းပါဘူးကြာ မင္းကုိ မုန္႔စားခုိင္းမလုိ႔”
“ဒါေတြ စားရမွာလား”
“ေအး စားလုိက္ မင္းဖုိ႔ မွာထားတာ” ခ်ာတိတ္က ခ်က္ျခင္းမစားေသးဘူး အေဖ့ သူငယ္ခ်င္းကို လွမ္းၾကည့္တယ္။ ဟုိက စားေလကြာဆုိေတာ့ စားတယ္။ စားလုိက္တာ အကုန္ပဲ ဆာေနမွာေပါ့ေလ။ စားျပီးေတာ့
“အား . . . ဗုိက္ဝသြားတာပဲ” ကၽြန္ေတာ္ျပဳံးမိတယ္။ ျပီးေတာ့ ကားဘီးေတြ သြားေဆးေနတယ္။ ကားေလးဘီးလုံးကုိ သူ႔အ႐ြယ္ ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ လုိက္ေဆးေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး ထားလုိက္ေတာ့ ျပီးျပီ ေတာ္ေတာ္ သန္႔သြားျပီဆုိျပီး ေျပာလုိက္ေတာ့ ရတယ္ ေဘာက်ိ ရတယ္ဆုိျပီး လုပ္ေနတယ္။ ခနေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ျခင္း ရပ္ခုိင္းလုိက္တယ္ ျပီးေတာ့ မုန္႔ဖုိး ၁၀၀၀ ထပ္ေပးလုိက္တယ္။ အေဖ့သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ၾကည့္ျပီး ျပဳံးတယ္။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကုိ ေမးလုိက္တယ္။ ဒီကေလး ဘယ္ကလဲဆုိေတာ့။
“ဒီလုိပဲကြ ဒီမွာလာျပီး ေရသန္႔ပုလင္းေတြ ေကာက္တဲ့ မိသားစုထဲက”
“အင္း . . . ”
“အဲဒီ့ ကေလးက တေန႔ကုိ ပုိက္ဆံ ၅၀၀ ရေအာင္ ရွာရတယ္ မရရင္ မျပန္ရဘူးကြ”
“ဗ်ာ . . .”
“ဟုတ္တယ္ ဒီေကာင္ တခါ ညေန ၇ နာရီေက်ာ္ေနလုိ႔ မျပန္ေသးလုိ႔ ေမးၾကည့္တာ ၄၀၀ ပဲရေသးလုိ႔ ဆက္ေနရတယ္တဲ့ အဲဒါ လုိတဲ့ ပုိက္ဆံကုိ ခ်က္ျခင္းေပးျပီး သူ႔မိသားစုပါ ေခၚေျပာလုိက္ရေသးတယ္”
“ဟာ ဗ်ာ . . . ”
“မဟာနဲ႔ဦးေဟ့ တခါတေလ ဒီေကာင္က လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာ ခုံေလးေတြ ဆက္ျပီး အိပ္တာ”
“ဟူး . . . ေမာတယ္ဗ်ာ ၾကားရတာ”
“သူ႔အသက္က ၄ ႏွစ္သာသာပဲ ႐ွိဦးမယ္ ဒီအ႐ြယ္ေလးနဲ႔ ေလာကဓံကုိ ခံေနရျပီ”
“အဲဒီ့ ကေလးေတြကုိ ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖုိ႔လုိတယ္ ဦးေလး ကၽြန္ေတာ္ ဒါမ်ဳိးေတြေတြ႔ရင္ မခံစားႏုိင္ဘူး”
“ေအးေပါ့ကြာ ငါတုိ႔လဲ အဲဒါေၾကာင့္ ထမင္းစားလဲ ေခၚေကၽြး ပုိက္ဆံဆုိလဲ ေပးေပါ့ ဒီလုိပဲ ေနေနရတာပဲ သိပ္လဲ မေပးရဲဘူး အက်င့္ေတြ ပ်က္ကုန္မွာစုိးတယ္ အလကားမေပးတာကုိ ေျပာတာ ခုိင္းခ်င္လုိ႔ ခုိင္းေနတာ မဟုတ္ဘူး ေငြတန္ဖုိးနားလည္ေအာင္ အလုပ္ကေလးသိေအာင္ ခုိင္းတာ ဘယ္ခုိင္းရက္ပါ့မလဲကြာ ဒီအ႐ြယ္ေလး ဒါေၾကာင့္ သူနဲ႔ တန္တဲ့ ေရသန္႔ဗူးေလး ဝယ္ခုိင္းတာ ဘာညာပဲ ခုိင္းတယ္။ ပုိက္ဆံ ဒီအတုိင္းေပးရင္ သူေတာင္းစား ျဖစ္သြားမွာစုိးလုိ႔ ေငြကုိ ေတာင္းတုိင္းရရင္ သူေတာင္းစားျဖစ္သြားမွာစုိးတယ္ ငါ့တူရ အဲဒါေၾကာင့္”
“ဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဒါကုိ လက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ သူ႔ဘဝကုိ ၾကည့္ရတာ အဆင္မေျပဘူး စိတ္ထဲ မေကာင္းလုိက္တာ”
“ဒါကေတာ့ ငါ့တူရယ္ ဒီလုိပဲ သူ႔လုိ ကေလးမ်ဳိး တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ အမ်ားၾကီးပဲ မင္းသိတဲ့အတုိင္းပဲ”
“အင္း . . .”
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ ဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ခနေနေတာ့ ညေနေစာင္းသြားျပီး ဟုိကေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္နားမွာ ေဆာ့ေနတယ္ ျပန္ေတာ့မယ္ဆုိျပီး ႏႈတ္ဆက္ေတာ့ “ေဘာက်ိ နက္ဖန္ လာဦးမွာလားတဲ့” ေအးကြာလုိ႔ တုိတုိတုတ္တုတ္ေျဖျပီး သူ႔ေခါင္းေလးကုိ ပြတ္ျပီး ႏႈတ္ဆက္လုိက္တယ္။ လူက စြပ္က်ယ္အၾကီးၾကီးဝတ္ထားတယ္ ႏွပ္ခ်ီးကတြဲေလာင္းနဲ႔ ဒါနဲ႔ ကားထဲက တစ္႐ွဴးထုတ္ျပီး ႏွပ္သုတ္ေပးလုိက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ကားေပၚမွာပါတဲ့ အ႐ုပ္ကေလးတစ္႐ုပ္ေပးျဖစ္လုိက္တယ္။ အေဖကေတာ့ ဘာမွ မေျပာဘူး ကၽြန္ေတာ့္ကုိပဲ ၾကည့္ေနတယ္။ သားအဖႏွစ္ေယာက္လမ္းေပၚမွာ စကားမေျပာျဖစ္ဘူး။ အိမ္ျပန္ေရာက္ျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖုန္းဆက္ေခၚေတာ့ လာခဲ့ေလဆုိျပီး ေျပာလုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္လာေတာ့ ဟုိေျပာဒီေျပာနဲ႔ ဘီယာဆုိင္ေရာက္သြားတယ္။ စမ္းေခ်ာင္းက ယူနန္ေပါ့ ထုံးစံအတုိင္းေပါ့။ စိတ္ကညစ္ေနေတာ့ ေသာက္ျပီးရင္ေသာက္ေလ့႐ွိတာကုိး။ ကားပါကင္ အထဲမွာ မရေတာ့အျပင္မွာ ရပ္လုိက္တယ္။ ကားေပၚက ဆင္းေတာ့ “ေဘာက်ိ” ဆုိျပီး ေခၚသံၾကားလုိ႔ ၾကည့္လုိက္တာ လားလားလား ညေနက ဆရာသမားျဖစ္ေနတယ္။ “ေဟ့ေကာင္ မျပန္ေသးဘူးလား ဆုိေတာ့” ျပန္မွာတဲ့ သူ႔အေမကုိ ေစာင့္ေနတာတဲ့။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေရသန္႔ဗူးေတြ ေကာက္ေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ ေတြ႔လုိက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေငးေနတယ္။ ျပီးေတာ့ ခ်ာတိတ္ထြက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆုိင္ထဲကုိ ဝင္လာတယ္။ ဆုိင္ထဲမွာထုိင္ေနရင္းနဲ႔ ဘီယာမွာတယ္ ေသာက္မယ္ေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းက ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပလုိက္တယ္ ညေနက အျဖစ္အပ်က္ကို အကုန္လုံး တိတ္သြားတယ္ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။ ဘီယာ လာခ်ေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေျပာလုိက္တယ္။
“ငါတုိ႔ေသာက္တာ တုိက္ဂါး တစ္လုံး ၁၃၀၀ ေပးရတယ္ တေန႔ကုိ တစ္ေယာက္ ၅ လုံးေလာက္ေသာက္တယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ဟုိကေလးအေနနဲ႔ဆုိ ဘယ္ႏွစ္ရက္သုံးလုိ႔ရမလဲ” အဲဒီ့လုိလဲ ေျပာလုိက္ေရာ ဘယ္ေကာင္မွ မလႈပ္ေတာ့ဘူး ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လဲ ျမဳိမက်ေတာ့ဘူး အဲဒီ့ေန႔က ဘီယာ တစ္ခြက္စီေလာက္ပဲေသာက္တယ္ တုိင္ပင္စရာ မလုိဘူး ျပန္မယ္ဆုိျပီး ထျပန္တယ္။ စိတ္ထဲမွာလဲ တေန႔ကုိ ငါးရာ ႐ွာရတယ္ဆုိတဲ့ ဟုိခ်ာတိတ္ကုိပဲ ျမင္ေနမိတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တေန႔ကုိ ေငြဘယ္ေလာက္ ျဖဳန္းတီးမိျပီလဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျဖဳန္းတဲ့ေငြေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူေတြ ဘယ္ေလာက္ကယ္ႏုိင္မလဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ စဥ္းစားၾကည့္ အသက္က ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ တေန႔ ငါးရာ တဲ့ စဥ္းစားစမ္းဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ့္ဘာသာစိတ္ဓါတ္က်တာလဲ ေပ်ာက္သြားတယ္။ အဲဒီ့ကေလးရဲ႕ အားမာန္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ထဲ စီးဝင္လာတယ္။ သူေနတတ္တယ္ ေနေပ်ာ္ေအာင္ေနတယ္။ အ႐ြယ္နဲ႔ေသာကမမွ်ဘူး ဒါေပမယ့္ ေလာကဓံကုိ ခံႏုိင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘာလုိ႔ မခံႏုိင္ရမွာလဲ ေနာက္တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ ေငြကုိ ပုိ႐ွာဖုိ႔ လုိလာတယ္။ ဟုတ္တယ္ ပုိက္ဆံ႐ွိရင္ ခုနကလုိ ကေလးေတြကုိ အမ်ားၾကီး ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္လုိ႔ရမယ္။ ကဲ စဥ္းစား။ ခင္ဗ်ား တစ္ေန႔ ဘယ္ေလာက္သုံးေနသလဲ ဘယ္ေလာက္ျဖဳန္းေနလဲ ခင္ဗ်ား စိတ္ဓါတ္က်စရာက ဘယ္ေလာက္ၾကီးသလဲ စဥ္းစား။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ စဥ္းစားလုိ႔ျပီးျပီ က်န္တဲ့သူေတြ ဆက္စဥ္းစားေစခ်င္တယ္။ ဒါပါပဲဗ်ာ အခုလုိ ျပန္ေျပာရတာေတာင္ ေမာလွျပီ။ နားထဲမွာ တစ္ခုခု လုပ္ေတာ့မယ္ဆုိတုိင္း “ေဘာက်ိ” ဆုိတဲ့ သူ႔အသံပဲ ၾကားၾကားေနတယ္။

Email မွေပးပို႔ေပးသူ သူငယ္ခ်င္းအား ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။