¨စိန္ဝင္း မွတပါး တျခား လူမရွိ¨လို႔ ေဆာင္ပုဒ္ တြင္ေလာက္တဲ့ ထူးမျခားနား ႏိုင္ငံေရး ပြဲစားမ်ား နဲ႔ ထပ္မံဖြဲ႔ စည္းလိုက္ၾကတဲ့ လူတစုဂိုဏ္းရဲ႕ ထုတ္ျပန္ ေၾကျငာခ်က္ကို အြန္လိုင္း စာမ်က္ႏွာတခု ေပၚမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။
ေဆာင္းပါးသရုပ္ေဖၚ
ျဖစ္သင့္တာက
- ျပည္ပလူထုကို အေျချပဳတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ အစိုးရပီသတဲ့ ျပည္ပအစိုးရ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔ အစည္းမ်ားရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြ အရ ျပည္ပမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၅ သန္းေက်ာ္ေလာက္ ပုံစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရာက္ရွိေနထိုင္ ေနၾကတယ္။ ဒီ လူေတြထဲမွာ ၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလတုန္းက မဲ မေပးခဲ့ဖူးတဲ့ လူေတြ လည္းအမ်ားႀကီး ပါ၀င္ေနတယ္။ ၁၉၉၀ ကာလနဲ႔ ၂၀၀၉ ကာလဟာ ထပ္တူမက်ဘူး ဆိုတာေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္မ်ားနဲ႔ ကမၻာ့ အခင္းအက်င္း အေျပာင္းအလဲမ်ား ကို ၾကည့္ရင္ သိႏိုင္တယ္။ တကယ္လို႔ ဒီလူေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အစိုးရမ်ိဳး ဖြဲ႔စည္းမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ျပည္ပေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ရလိမ့္မယ္။ အိုင္တီနည္းပညာ တိုးတက္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ လူဦးေရ ငါးသန္းေလာက္ရဲ႕ သေဘာထား ဆႏၵမ်ားကို ေကာက္ခံယူဖို႔ ဆိုတာ သိပ္ၿပီးေတာ့ မခဲယဥ္းပါဘူး။ လူထုဆႏၵကို အမွီသဟဲ ျပဳတာေၾကာင့္ လူထုရဲ႔ ပံ့ပိုးမွဳနဲ႔ ထိေရာက္ခိုင္မာတဲ့ အစိုးရမ်ိဳး ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ လူထု၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမား မ်ားၾကားမွာ အရင္ဆုံး အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရး လုပ္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္လာႏိုင္ၿပီး ေသြးစစ္တဲ့ ညီညြတ္ေရး အင္အားေၾကာင့္ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ စစ္အုပ္စုနဲ႔ စစ္စနစ္ကို အၿပီးသတ္ နိဂုံးခ်ဴပ္ ဇာတ္သိမ္း ေပးလာႏိုင္မယ္။
- ဒီမိုကေရစီ အႏွစ္သာရနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ဦးေဆာင္ႏိုင္စြမ္း တာ၀န္ယူ တာ၀န္ခံ ႏိုင္စြမ္းနဲ႔ ျပည္စုံတဲ့ အစိုးရ NCGUB၊ NCUB၊ MPU၊ NLD-LA စတဲ့ ပါတီ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ၾကားမွာ စစ္ပေထြး မေသခင္ အေမြေတာင္းၿပီး အခ်င္းခ်င္း လူခ်ဖို႔ စုေပးထားတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ လက္ရွိ လူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္တဲ့ လူထုထဲက လာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မွဳ အရည္အခ်င္းမ်ား ရွိျခင္းကို အေျခခံထားတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ အစိုးရမ်ိဳး ဖြဲ႔စည္းျခင္းျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ ျပည္ပႏိုင္ငံေရး ပုံစံသစ္ တခုအျဖစ္ ကမၻာ့အသိုင္းအ၀ိုင္း ကပါ ေလးစား တန္ဖိုးထား ေထာက္ခံ လာႏိုင္တယ္။ အေျပာင္းအလဲကို လိုခ်င္ေပမဲ့ မိမိကိုယ္တိုင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမွာ ေၾကာက္ေနတဲ့ တနပ္စာ အေတြးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး လွဳပ္ရွားမွဳကို မွီခိုၿပီး ဘ၀ရပ္တည္ ေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပြဲစားမ်ားကို အနားေပးၿပီး တကယ္ အနစ္နာခံ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔မယ့္ လူသစ္မ်ားနဲ႔ အနာဂါတ္ကို ေမွ်ာ္ကာ မ်ိဳးဆက္သစ္ကို လက္တြဲေခၚရဲတဲ့ အက်င့္ကို က်င့္သုံးႏိုင္မွသာ ဒီမိုကေရစီ ရွင္သန္ ျဖစ္ထြန္းလာႏိုင္သလို လူမဆန္တဲ့ န.အ.ဖ စစ္အုပ္စု ကိုလည္း ျပတ္ျပတ္သားသား ႏိုင္ငံေရးအရ စိန္ေခၚႏိုင္တဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္လာ ႏိုင္မယ္္။
ျဖစ္လာတာက
- လူဦးေရ (၂၀) ၀န္းက်င္ခန္႔ တက္ေရာက္တဲ့ လူတစု အစည္းအေ၀းမွာ ထုံးစံအတိုင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆႏၵခံမဲေပးၿပီး အစိုးရ ဖြဲ႔လိုက္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ပြဲစားအမ်ားစု က တလကို ေဒၚလာ နည္းနည္းပါးပါး မဆြတ္မပြတ္ ရေနျခင္း၌ ခုံမင္ ေနၾကေသာေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ မ်က္ႏွာကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး ပေရာဂ်က္ ရွာေပးေနက် လူကိုပဲ ေနရာထပ္ ေပးထားလိုက္ၾက တယ္။ လူထုနဲ႔ အဆက္ျပတ္ၿပီး အထီးက်န္ ျဖစ္ေနပါေစ လူတစု အဆင္ေျပရင္ ေက်နပ္တယ္ဆိုတဲ့ မိရုိးဖလာ ဗမာပေဒသရာဇ္ ဥာဥ္ဆိုးက ၂၁-ရာစုတိုင္ အသက္၀င္ ေနဆဲပဲ ဆိုတာ ဒီေနရာမွာ သက္ေသခံ ျပေနတယ္။
- ထုံးစံအတိုင္း NGOs မ်ားကို အေျချပဳတဲ့ အစိုးရ ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ေနရာတိုင္းမွာ ကန္႔သတ္မွဳေတြ ရွိေနမယ္။ လူအမ်ားရဲ႕ ဆႏၵကို မ်က္ကြယ္ျပဳေသာေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လုံးပါးပါးလာၿပီး ေနာက္ဆုံး လူေတာမတိုးတဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ပိုဆိုးတာက ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရး မေအာင္ျမင္ရတာ ဒီလို ဒီမိုကေရစီ မ်က္ႏွာကို အိုးမဲ သုတ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပြဲစားမ်ားရဲ႕ ပေယာဂ မကင္းဘူးဆိုၿပီး ေနာင္တခ်ိန္မွာ သမိုင္း တရားခံဘြဲ႔ပါ အဆစ္ ရလာႏိုင္ေသးတယ္။ ေသခ်ာတာက စစ္အုပ္စုကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ အေရအတြက္ေရာ အရည္အခ်င္းပါ လိုေနေသးတယ္။ ေသြးသစ္ေလာင္းရမယ့္ ကာလ မွာ လက္ပန္းက်ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေဟာင္းေတြနဲ႔ပဲ ႀကိတ္၀ိုင္းဖြဲ႔ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ကစားေနတာကို ရပ္သင့္တယ္။
ျပည္တြင္းမွာ ဗိုလ္သန္းေရႊက မေသမခ်င္း သမတ လုပ္သြားဖို႔ တာစူ ေနတယ္။ တဘက္မွာ မ.ဆ.လ လူထြက္ ေဘာင္းဘီခြ်တ္မ်ားကလည္း မေသမခ်င္း ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ လုပ္ေနခ်င္ ၾကတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ျပည္ပေရာက္ ထူးမျခားနား ႏိုင္ငံေရးပြဲစား မ်ားကလည္း ႏွစ္ (၂၀) လြန္လာေပမဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို အရင္ပုံစံေဟာင္း အတိုင္းပဲ အ ေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတယ္။ မ်က္မျမင္ ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္ ၾကားမွာ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရတဲ့ ဆင္ႀကီးတေကာင္ရဲ႕ ပုံျပင္လို ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ ခင္းထားတဲ့ လမ္းမထက္ လက္တည့္ စမ္းသြားေနၾကတဲ့ လူေတြၾကားမွာ တိုင္းျပည္ နာတာပဲ အဖတ္တင္ ေနတယ္။ တပ္မွဴးေဟာင္းႀကီး ဦးေအာင္ေရႊ ကေတာ့ ေျပာတယ္ “အနာဂါတ္မွာ ဘာ...ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ မရွိဘူး” တဲ့။ ေသခ်ာတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို သူ...ကိုယ္တိုင္ အေသသတ္ လိုက္မွေတာ့ ရက္လည္ ဆြမ္းသြတ္ အႏုေျခြ ေၾကြေၾက ၿပီးသား ျဖစ္သြားတာေပါ့။
ဒါေပမဲ့ ဒီေနရာမွာ ဆုံးျဖတ္ ေပးႏိုင္တာက ႏိုင္ငံေရးရဲ ့မူလပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ လူထုပါပဲ။ လူထုထဲက ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ နဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ဘယ္လို ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲမ်ိဳးကို လိုခ်င္တာလဲ? လတ္ဆတ္ လန္းဆန္းတဲ့ ေခတ္ရနံ႔ နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသစ္လား ? ဒါမွမဟုတ္ ျပန္ဆိုေတးကိုပဲ ထပ္ကာတလဲလဲ နားေထာင္ ေနလိုျခင္းလား? တခုခုကိုေတာ့ ေရြးခ်ယ္မွ ရလိမ့္မယ္။
ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာဆရာႀကီး ေမာင္သာႏုိး ရဲ႕ ထင္းရူးပင္ရိပ္ စာအုပ္ထဲက ဘာသာျပန္ စာသားေလးလို
ညီညီေထြး (နယ္သာလန္)
No comments:
Post a Comment