AAPP's Statement

Statement
October 31, 2008

November 2nd is the bi-annual anniversary of cyclone Nargis which struck Burma on 2 May and left more than 140,000 people dead or missing.

The military government arrested at least 20 volunteers after they helped cyclone victims. On 4th June, U Thura alias Zargana, a well-known comedian, became the first volunteer to be arrested by the authorities. 6 weeks after the disaster, Dr. Nay Win (Ne Win), Ma Hnin Pwint Wai, his daughter, U Aung Kyaw San, Ko Lin Htet Naing and Ko Hein Yaza Tun were arrested in Pya Pon Township, in the Irrawaddy delta. Their activities were not causing any harm to local people or the authorities. They just collected and buried the bodies of cyclone victims. On 1st October, U Ohn Kyaing was arrested. He is the chairperson of the Cyclone Relief Committee, National League for Democracy. He is now reportedly under investigation whilst in prison, accused of using funds collected to help victims of Cyclone Nargis to plan acts of terrorism.

Since 1988 to date, 137 political prisoners have died in prison. Many political prisoners are in poor health. Prison conditions are harsh and detainees are often denied vital medical treatment.

Recently, a monk escaped from a labor camp. His name is U Pyinyarthiri. He was imprisoned for three years after the peaceful demonstrations in September 2007. He was sent to Lend Tlann prison camp in Tiddim Township, Chin State. After three and half months in the camp, he decided to escape because of the harsh conditions.

He is currently in Mizoram State of India. In an interview with Mizzima News Agency, he talked about the torture he endured under interrogation. He said, “They kicked my chest with their combat boots and stomped on my face with my hands handcuffed behind me. Every question was accompanied by kicks and punches to my head and body. I was almost unconscious. I fell on the table in front of me when they kicked me from the back. At last I could not endure anymore such torture. They twisted my arms and tried to break them, which affected the nervous system in my hand. They pressed between my rib bones. They slapped me on my temple and pulled my earlobes violently. They stepped on my shins which left me with severe pain until I was sentenced to prison term. I could not walk well.”

Monks are highly revered in Burma, yet they are currently facing torture and ill-treatment in prisons. Cyclone volunteers and activists also face difficult and dangerous conditions in prison.

“Recently, some political prisoners have been forced to confess that they are responsible for planting bombs. In the past, the authorities blamed bomb attacks on armed groups. Now, they are pointing the finger at politicians like U Ohn Kyaing,” said Ko Tate Naing, secretary of the Assistance Association for Political Prisoners (Burma).

“The authorities are doing whatever they can to ensure long imprisonments for human rights activists and volunteers who worked to help cyclone victims,” continued Ko Tate Naing. We want to urge the authorities to stop this persecution and release these activists immediately and unconditionally. We also call on the United Nations and the international community to take concrete action to secure their freedom.”

Assistance Association for Political Prisoners (Burma)

More information, please contact:
Ko Tate Naing on +66-(0)81-2878751
Ko Bo Kyi on +66-(0) 81-3248935

Activists Get Six Months for Contempt

Irrawaddy News
30 Oct 2008

Nine Burmese activists who have been detained for more than a year received six-month prison sentences yesterday after they were found guilty of contempt of court under Section 228 of Burma’s Penal Code, according to a lawyer for the group.

The nine activists, who include Min Ko Naing and other prominent members of the 88 Generation Students group, were sentenced by a judge from the Northern District Court at Rangoon’s notorious Insein Prison, said the group’s lawyer, Aung Thein.

The contempt charges are related to demands by the detained activists that members of their families be permitted to attend a court hearing on October 3.

Although the court agreed to allow relatives to attend a hearing in August, when the authorities finally filed formal charges against the activists after holding them in detention for a full year, the request was denied during the hearing held earlier this month.

At the hearing in October, Min Ko Naing and other detained activists continued to insist that the court allow relatives to observe the proceedings. The presiding judge rejected the demand and told the defendants that they would be charged with contempt of court.

The activists—Min Ko Naing, Ko Ko Gyi, Pyone Cho (a.k.a. Htay Win Aung), Htay Kywe, Mya Aye, Hla Myo Naung, Nyan Lin, Aung Thu and Myo Aung—were among 35 members of the 88 Generation Students group who were charged in August with violating several laws, including Section 4 of SPDC Law No 5/96, which prohibits acts which “endanger the national convention.”

Min Ko Naing, Ko Ko Gyi, Pyone Cho and other members of the 88 Generation Students group were arrested last year for leading protests on August 19 against sharp increases in the price of fuel and other commodities. Meanwhile, Nyi Nyi Htwe, a lawyer for 11 detained youth members of the National League for Democracy, Burma’s main opposition party, was arrested on Wednesday, according to the Washington-based US Campaign for Burma.

Sources told The Irrawaddy that Nyi Nyi Htwe and three of the 11 defendants, who were arrested in September for taking part in a peaceful march to Rangoon’s Shwedagon Pagoda to mark the birthday of NLD leader Aung San Suu Kyi, were charged with contempt after they complained that they were not given an opportunity to hold proper consultations regarding their case.

According to the latest reports, the Northern District Court at Insein Prison found Nyi Nyi Htwe and the three NLD members—Wai Lwin Myo, Aung Min Naing and Yan Naing Tun—guilty of contempt and sentenced them to six months imprisonment earlier today.

The court also sentenced another political prisoner, Aung Thein Lwin, to 11 years imprisonment today after finding him guilty on five charges

နာရသိန္ ... ည

နာရသိန္...ည

တစ္ေယာက္တည္း တေရးႏုိးတိုင္း
ငါ့ညေတြဟာ
သိပ္သည္းစြာ ေမွာင္မဲလို႕။

တိတ္ဆိတ္တဲ့ညကို
အခ်ိန္ယူစားေနတုန္း
အခန္းေဖာ္က ၿငီးျငဴ
ဒီလိုနဲ႕ အူတူတူႏုိင္တဲ့ညေတြ ...
ေအာ္ဟစ္ဆူပူသံ တဖက္ခန္းမွာ
ဒီအခ်ိန္ ဒီအသံ ငါတို႕အတြက္
မဆန္းေတာ့ဘူး ။

ရက္ကိုလစား လကိုႏွစ္စား
ညခါးခါးေတြကိုေထြးထုတ္
အေမ့တရားတပုဒ္နဲ႕
နံရံေတြေပၚ ေတးသြားစမ္းေနတယ္ ။
နံရံႏွစ္ဖက္ၾကားထဲမွာ
ငါတို႕အမွန္တရားကို သက္ေသၿပဳ
ရူးရူးမူးမူး ျဖတ္သန္း
ေဒါင္းအလံေလးပဲ....လြမ္းတယ္ ။

အမွန္က
ငါတို႕မွာ မနက္ခင္း မရွိဘူး
ကတီၱပါညခ်မ္းကို
တခ်ိဳ႕ကလည္း ေအးေအးေလးၿဖတ္သန္း
တခ်ိဳ႕ကလည္း မွန္ကန္မႈသစၥာတရားေတြထုပ္ပိုးလို႕
ငါကေတာ့
ဒီအခ်ိန္ ဒီသံစဥ္ ဒီေတးသြားဟာ
နာက်င္စြာ တေယာက္တည္း
တေရးႏုိးတဲ့ ညတို႕ ေမွာင္ေနဆဲ ......... ။

သွ်င္ခေရးသားအိပ္မက္သည္။

BBC in Burmese

ဘီဘီစီ၀က္ဘ္ဆုိက္မွာ ျမန္မာလုိဖတ္ႏုိင္ၿပီ

ဘီဘီစီ ျမန္မာပုိင္း အသံလႊင့္႒ာနက ၎၏ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာကုိ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေဖာ္ျပလုိက္သည္။
ယခင္က အဂၤလိပ္ဘာသာကုိသာ အသုံးျပဳခ့ဲရာမွ ယမန္ေန႔က စတင္ၿပီး ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေျပာင္းလဲေဖာ္ျပလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ယခင္ကက့ဲသုိ႔ပင္ ထိပ္တန္းေရာက္ ျမန္မာ ႏွင့္ ကမၻာ့သတင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကုိ ေဖာ္ျပထားသည္။ ပုံမွန္အစီအစဥ္မ်ားကုိလည္း အနည္းငယ္ မိတ္ဆက္ ရွင္းလင္းထားသည္။ ၇ ရက္စာ ထုတ္လႊင့္ခ်က္မ်ား၊ ပုံမွန္အစီအစဥ္မ်ားကုိ ျပန္လည္နားဆင္ႏိုင္သည္။

၎၏ၿပိဳင္ဘက္ DVB, RFA, VOA စသည့္ ျမန္မာပုိင္းအသံလႊင့္ဌာန အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကမူ သတင္းမ်ားကုိ အစအဆုံး ေဖာ္ျပေလ့ရိွသည္။

ဘီဘီစီက အင္တာနက္လိပ္စာကုိမူ ေျပာင္းလဲလုိက္သည္။ www.bbc.co.uk/burmese ဟူေသာ လိပ္စာေဟာင္းတြင္ myanmar ဟူေသာစကားလုံးကုိ ေျပာင္းလဲထည့္သြင္းထားသည္။

အေျပာင္းအလဲအသစ္တြင္ ဘီဘီစီက myanmar1 ေဖာင့္ကုိ အသုံးျပဳထားသည္။ ပီသရွင္းလင္းစြာ ဖတ္ရွဳႏုိင္ေရးအတြက္ အဆုိပါေဖာင့္ကုိ ကြန္ပ်ဴတာတြင္ ထည့္သြင္းရန္ လုိအပ္မည္ျဖစ္သည္။ ညာဘက္ေထာင့္ရိွ “ျမန္မာေဖာင့္ရယူရန္” ဟူေသာေနရာကုိႏွိပ္ၿပီး myanmar1 ေဖာင့္ကုိ ရယူႏုိင္သည္။

သတင္း: မိုးမခ

ပံုျပင္ထဲကလိုပဲ

ျမန္မာ့ရိုးရာ ပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ ရွိပါ။ တစ္ခါက ရြာကေလး တစ္ရြာတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါး သီတင္းသံုး ေနထိုင္ ေတာ္ မူ ေနခဲ့သည္။ ထူးျခားသည္က အဆိုပါ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္

ေမတၱာတရားအား အလြန္အေလးထားၿပီး ရြာသူ ရြာသားမ်ားအားလည္း တစ္ဦးကို တစ္ဦး ေမတၱာထားၾကရန္ အၿမဲတေစ ဆံုးမေတာ္မူ၏။ ထိုဘုန္းႀကီး၏ ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေသာ ေမာင္တုတ္ဆိုသည့္ ရူးေပါေပါ ကပၸိယ တစ္ဦးလည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီး သီတင္း သံုးေသာ ရြာဦးေက်ာင္းတြင္ ေနထိုင္သည္။ တစ္ေန႔ေသာအခါ ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္သည္ ကပၸိယ ေမာင္တုတ္ ႏွင့္ အတူ ရြာထဲသို႔ ဆြမ္းခံၾကြ လာေလ သည္။

ထံုးစံအတိုင္း ဆရာေတာ္သည္ (၃၁) ဘံုရွိ သတၱ၀ါ အနႏၱတို႔အေပၚ ေမတၱာပို႔လာခဲ့သည္။ တစ္ေနရာအေရာက္ ႏြားသိုးႀကီး တစ္ေကာင္မွာ ဆရာေတာ္၏ သကၤန္းေရာင္အား မ်က္စိေနာက္သျဖင့္ ရန္လိုေသာ အမူအယာႏွင့္ ခြာယွက္ေနေတာ့သည္။ ေမာင္တုတ္က ဘုန္းေတာ္ႀကီးအား ေလွ်ာက္တင္ေလသည္။ "အရွင္ဘုရား၊ အျခားလမ္းမွ ၾကြေတာ္မူပါ။ ဒီႏြားႀကီး ဆိုးပါတယ္ဘုရား"။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ျငင္းပယ္၏။

"ဒကာေမာင္တုတ္၊ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ေမတၱာဓာတ္ေၾကာင့္ ဒီႏြားႀကီး ေရွာင္သြားပါလိမ့္မယ္"ဟုဆိုကာ ႏြားႀကီးကို ရည္စူးၿပီး ေမတၱာပို႔ေလေတာ့သည္။ ေမာင္တုတ္က ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ႀကိမ္ ထပ္ေလွ်ာက္ရာ ဆရာေတာ္ကလည္း ျငင္းျမဲျငင္းၿပီး ေမတၱာအပို႔ မပ်က္ေခ်။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ အလြန္ ေဒါသထြက္ေနေသာ ႏြားသိုးႀကီးသည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးထံ ဒုန္းစိုင္းၿပီး ေျပးလာေလ ေတာ့သည္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ေနရာမွမေရြ႕သလို ေမတၱာပို႔ျခင္းကို မရပ္ေပ။ ႏြားႀကီးမွာ နီးသထက္ နီးလာေလသည္။ ဘုန္းႀကီးမွာလဲ ေမတၱာပို႔ၿမဲ။ ေမတၱာ၏ တန္ခိုးကို ယံုၾကည္ေနၿမဲဲ။ ႏြားႀကီးမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးႏွင့္ အနီးဆံုး ေနရာသို႔ ေရာက္လာခ်ိန္တြင္မူ ေဘးမွရပ္ေနေသာ ေမာင္တုတ္မွာ မေနသာေတာ့ပဲ ႏြားႀကီး၏ ႏွာႏုတည့္တည့္ကို ဆြမ္းခံထြက္ရာတြင္ ယူလာေသာ တံပိုးႏွင့္ အားကုန္ ႏွက္ထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခါက်မွ ႏြားႀကီးလည္း နာလြန္းသျဖင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးႏွင့္ ေ၀းရာသို႔ ေသြးရူးေသြးတန္း ေျပးေလေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္သည္ ေမာင္တုတ္ဘက္သို႔ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး "အင္း၊ ဒီတခါေတာ့ ေမာင္တုတ္ရဲ႕ တံပိုးက ငါ့ေမတၱာထက္ စြမ္းသြားၿပီ"ဟု ေရရြတ္ၿပီး ဆြမ္းခံ ဆက္ၾကြေတာ္မူေလ ေတာ့သည္။

ထိုပံုျပင္ေလးကို လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားဖူးထားၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ပံုျပင္ေလး၏ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ "အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါကိုလိုက္ၿပီး ျပႆနာကို ေျဖရွင္းေသာ နည္းလမ္းကို ဆံုးျဖတ္သင့္ေၾကာင္း" ေဖာ္ညႊန္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းျခင္းသည္ လူ၊နတ္အေပါင္း ႏွစ္လိုေသာ နည္းလမ္းေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေျဖသည္ အၿမဲတမ္း မွန္ႏိုင္ပါ မည္ေလာ။

(၂၀၀၇) ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီး ျဖစ္ပြားခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္မွ် ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ သားတပည့္ ရဟန္းသံဃာတို႔ အေစာ္ကား၊ အသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရသည့္ ကမာၻသိ အနိဌာရံုႀကီးအတြက္ အဓိက တရားခံျဖစ္ေသာ စစ္အစိုးရ အာဏာရွင္မ်ားသည္ "ၫွိႏိႈင္းေရး လမ္းစဥ္" တည္းဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ အေနေခ်ာင္၊ အစားေခ်ာင္ေနၿမဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကိုလည္း မတရား ရယူထားၿမဲပင္။ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး ေျခေတာ္ရင္းတြင္ပင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား အပါအ၀င္ ဆႏၵျပ ျပည္သူမ်ားအား ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ႏွိမ္နင္းခဲ့ေသာ အာဏာရူး ျမန္မာ စစ္အစိုးရသည္ တကယ္ပဲ အဆုိပါ ၫွိႏိႈင္းေရး လမ္းစဥ္ႏွင့္ တန္ပါ၏ေလာ။

ပံုျပင္ထဲက ႏြားႀကီးသည္ အဟိတ္တိရစာၦန္မို႔ အသိဥာဏ္မရွိေသာေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ရန္မူရန္ ႀကံစည္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႕ေလာကတြင္မူ လူ႔တိရစာၦန္တစ္စုတို႔သည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ အေျမာက္အမ်ားကို အသိဥာဏ္ ရွိရွိႀကီးႏွင့္ပင္ စဥ္းလဲရက္စက္စြာ ရန္မူခဲ့သည္။ ထိုလူ႔တိရစာၦန္ စစ္အစိုးရအတြက္ ႏွာႏုကို ျဖတ္ရိုက္မည့္ ထမ္းပိုးတစ္လက္ လိုေနပါေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ကုလသမဂၢအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕တို႔သည္ ပံုျပင္ထဲမွ ဆရာေတာ္ ေမတၱာပို႔ေနသလို ၫွိႏိႈင္းေရးလမ္းစဥ္ျဖင့္ ေျဖရွင္းရန္သာ ႀကံစည္ေနၾကေသးသည္။ ထိုအားထုတ္မႈမ်ားသည္ လူေမြးလူေရာင္ မေျပာင္ေတာ့ေအာင္ ဒုကၡႏြံထဲ နစ္ျမဳပ္ေနသည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ အမွန္တကယ္ အားကိုးႏိုင္မည့္ ေဆးစြမ္းေကာင္းတစ္လက္ ျဖစ္လာႏိုင္မည္ေလာ။ ရွင္းပါသည္။ အေျဖက "လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါ"ဟုသာ ျဖစ္ပါသည္။

ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက ျမန္မာ့အေရး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းမည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာအစိုးရက ၄င္းတို႔ကိုယ္တိုင္ ေသြးေအးေအးႏွင့္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာ လူသတ္ပြဲႀကီးအတြက္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးအပါအ၀င္ NLDပါတီ၀င္ (၆) ဦးအား ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္လ်က္ရွိသည္။ ထိုတရားခံမ်ားသည္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ် အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး အဓိကရုဏ္းမ်ားအတြက္ အဓိက ေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း စစ္အစိုးရက အသံေကာင္းဟစ္သည္။ ထိုစကားတြင္ အမွန္တရား ပါ၊ မပါဆိုသည္ကို မစၥတာဘန္ကီမြန္း အပါအ၀င္ တစ္ကမာၻလံုး သေဘာေပါက္ၾကသည္။ ထိုအေျခအေနထိ ၫွိႏိႈင္းေရး လမ္းစဥ္အတြက္ မစၥတာဘန္ကီမြန္း အဘယ္အသိဥာဏ္ျဖင့္ စဥ္းစားေနမွန္း ျမန္မာျပည္သူတို႔ သေဘာမေပါက္ႏိုင္ပါ။

စစ္အစိုးရ၏ လက္ကိုင္တုတ္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သည္ ၎တို႔၏ အာဏာကို ထိပါးလာမည္ဆိုလ်င္ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တို႔ကိုပင္ စစ္ဖိနပ္ႏွင့္ နင္းရက္သည့္ လူမသမာ၊ လူ႔မိစာၦမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ သူမ်ားသည္ ၫွိႏိႈင္းေရးဆိုသည့္ ေမတၱာလမ္းစဥ္အား ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာ ေလွာင္ေျပာင္ေနၾကလိမ့္မည္သာ။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားသည္ စစ္အစိုးရကဲ့သို႔ အာဏာကို အာသာငမ္းငမ္း တပ္မက္သည့္ စစ္ဘီလူးမ်ားအတြက္ ဆင္ေျခဖ၀ါးကို ပုရြက္ဆိတ္ကိုက္သေလာက္သာ သေဘာထားေပလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံတကာမွ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ျပန္လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခ်ိန္တြင္ စစ္အစိုးရက ေနာက္ထပ္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို ေထာင္ခ်သည္။

အတိုက္အခံNLDပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား လြတ္လပ္ခြင့္ေပးရန္ ႏိုင္ငံတကာက ေတာင္းဆိုတိုင္း စစ္အစိုးရက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္၏ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ျပစ္ဒဏ္ကို တိုးျမွင့္သည္။ ထိုမွ်ေလာက္ ႏိုင္ငံတကာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားအေပၚ လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာရွိေသာ စစ္အစိုးရႏွင့္ ၫွိႏိႈင္းရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ မစၥတာဘန္ကီမြန္းမွာ အလုပ္ေတြမ်ားလြန္းသျဖင့္ ပံုမွန္ေတြးေခၚႏိုင္သည့္ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ ေပ်ာက္သြားတာျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျမန္မာျပည္သူတို႔က စုပ္တသပ္သပ္ႏွင့္ ကရုဏာ ပြားေနၾကေလသည္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရသည္ (၂၀၁၀)ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးျဖင့္ ဒီမိုကေရစီျပည့္၀ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးသို႔ တက္လွမ္းခ်ီတက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီ၀င္မ်ားကို ေထာင္ထဲထည့္ၿပီး တရားမွ်တစြာ က်င္းပျပဳလုပ္မည့္ အဆိုပါေရြးေကာက္ပြဲႀကီးအား မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက အေကာင္းျမင္ရႈေထာင့္ျဖင့္ ဆက္လက္ေစာင့္ၾကည့္မည္ဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ "သိၿပီးၿပီလား။

ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးဆိုတာ ငတံုးႀကီးဟဲ့"ဆိုၿပီး အိမ္တကာလွည့္ အတင္းေျပာၾကေတာ့သည္။ ႏိုင္ငံေရး ပရိယယ္မ်ားအား စိုးစဥ္းမွ် နားမလည္ေသာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားက သူတို႔အျမင္အတိုင္း ေျပာၾကျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔သည္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာ လူသတ္မႈႀကီးအပါအ၀င္ စစ္အစိုးရ၏ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ လူ႔အခြင့္အေရး ဖိႏွိပ္မႈမ်ားေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရရန္ ကုလသမဂၢသာ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မည္္ဟု အေမွ်ာ္လင့္ႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။

သို႔ရာတြင္ စက္တင္ဘာ အျဖစ္ဆိုးႀကီး ၿဖိဳခြဲခံခဲ့ရသည္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သည္ထိ ကုလသမဂၢမွ ဘာဆိုဘာမွ် လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေပ။ မစၥတာဘန္ကီမြန္း အားကိုးတႀကီး ေစလႊတ္လိုက္ေသာ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီဦးေဆာင္သည့္ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္လာေရာက္ခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရႏွင့္ ၫွိႏိႈင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၿပီဟု ေၾကျငာခ်က္ေတြ ထုတ္သည္။

ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္တြင္ ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊက ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးအား ေတြ႔ဆံုရန္ ျငင္းဆန္လိုက္ေတာ့မွ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အခက္အခဲမ်ား ရွိေနေသးေၾကာင္း၊ ေျဖရွင္းရန္ အခ်ိန္ယူရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မစၥတာဘန္ကီမြန္းတို႔ ေလသံေျပာင္းသြားေတာ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကမူ မစၥတာဂမ္ဘာရီႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္းအတြက္ အက်ိဳးမရွိႏိုင္ဟူေသာ ယူဆခ်က္ျဖင့္ လက္ခံေတြ႕ဆံုုျခင္းပင္ မရွိေတာ့ရာ ကုလသမဂၢ၏ သိကၡာမွာ အႀကီးအက်ယ္ က်ဆင္းခဲ့ရ ေလေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက အမွတ္သည္းေခ် မရွိသည္လား၊ လြယ္လြယ္ႏွင့္ ဇြဲမေလွ်ာ့တတ္သည္လား မေျပာတတ္ေပ။ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ သူကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ဆံုၫွိႏိႈင္းမည္ဟု ေလသံဟလာျပန္သည္။ တကယ္ေတာ့ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခမ်ာ ကုလသမဂၢ အၿမဲတမ္းလံုၿခံဳေရး အဖြဲ႕၀င္ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ရုရွားႏွင့္ တရုတ္တို႔ကိုလည္း အရိပ္အကဲ ၾကည့္ေနရရွာသည္။ ထိုႏွစ္ႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာအစိုးရ၏ တံစိုးလက္ေဆာင္မ်ားကို ရယူကာ ကမာၻ႕အယုတ္မာဆံုး အစိုးရအဖြဲ႕အား မားမားမတ္မတ္ အကာအကြယ္ေပးၾကသည္။

အေမရိကန္ႏွင့္ အေနာက္အုပ္စု ႏိုင္ငံမ်ား၏ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေရးယူရန္ အဆိုျပဳမႈမ်ားကို ဗီတိုအာဏာျဖင့္ ပယ္ခ်သည္။ တစ္ကမာၻလံုးႏွင့္ ဆန္႔က်င္ၿပီး ျမန္မာအစိုးရကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ၏။ ၎ႏွစ္ႏိုင္ငံ၏ အရွိန္အ၀ါေၾကာင့္ ကိုလူမုန္း ျမန္မာအစိုးရသည္ စိန္နားကပ္ေရာင္ႏွင့္ ပါးေျပာင္ေနဆဲျဖစ္သည္။

ယခုေတာ့ တစ္ကမာၻလံုးတြင္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ေငြေၾကးဂယက္မ်ားေၾကာင့္ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံႀကီးမ်ား ဗ်ာမ်ားလ်က္ရွိရာ စစ္အစိုးရအဖို႔ ပြဲေတာ္ေတြ႕ေနေလေတာ့သည္။ ျမန္မာ့အေရးကုိ အေရးယူရန္ ထားဦး၊ မိမိႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးအတြက္ က်ားကန္ေနရေသာ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာအစိုးရအဖို႔ မ်က္ျဖဴဆိုက္ေလ၊ ဆရာႀကိဳက္ေလ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံတကာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားအား ဂရုမစိုက္ဘဲ NLDပါတီ၀င္ (၆) ဦးအား ေထာင္ဒဏ္(၂)ႏွစ္မွ (၁၃)ႏွစ္ထိ မတရား ျပစ္ဒဏ္မ်ား ရဲရဲႀကီး ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မူလအေျခအေနဆိုလ်င္ ႏိုင္ငံတကာမွ ၀ိုင္း၀န္း ကန္႔ကြက္ၾကမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုကဲ့သို႔ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းမ်ားေၾကာင့္ ထိေရာက္ေသာ ဖိအားေပးမႈမ်ား မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ျမန္မာအစိုးရအဖို႔ အေျခအေနတိုင္းသည္ ေပ်ာ္စရာႀကီး ျဖစ္လာေတာ့သည္။

တကယ္ဆိုလ်င္ ျမန္မာအစိုးရသည္ အေကာင္းျမင္၀ါဒီမ်ား ျဖစ္သည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမာၻ႔အလယ္ ထင္ရွားခဲ့သည္ဟု ဂုဏ္ယူသည္။ နာဂစ္မုန္တိုင္းႀကီးေၾကာင့္ ျပည္သူေတြ ေသာက္ေသာက္လဲ ေသဆံုးရာတြင္ ႏိုင္ငံတကာမွ ေထာက္ပံ့မႈမ်ားေၾကာင့္ ေဒၚလာေတြရၿပီဆိုၿပီး ၀မ္းသာၾကသည္။

ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲတြင္း နက္ေနသည္ကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ေလာကဓံကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခံႏိုင္ရန္ လမ္းၫႊန္ႏိုင္ခဲ့သည္ဆိုၿပီး ၾကည္ႏူးၾကသည္။ ထိုမွ်ေလာက္ သေဘာထားႀကီးျမတ္ေသာေၾကာင့္လည္း စစ္အစိုးရအတြက္ ကုလသမဂၢအေနႏွင့္ ၫွိႏိႈင္းမႈ လမ္းစဥ္က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ဟု ယံုၾကည္ေနျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

အေျခအေနသည္ ဆိုးသည္ထက္ ဆိုးလာပါသည္။ သန္းေကာင္ထက္ ညဥ့္မနက္ေသာ ဘ၀တြင္ ျမန္မာျပည္သူတို႔ခမ်ာ ခါးစည္းခံေနၾကရရွာပါသည္။ စက္တင္ဘာလ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈႀကီး ၿပီးခဲ့သည္မွာ အလြန္ၾကာၿပီျဖစ္သျဖင့္ ေသသူတို႔ပင္ အရိုးေဆြးေလာက္ပါၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာအစိုးရကား အာဏာျပင္းရာတြင္ အရာမယြင္းေသးေခ်။ ထိုလူ႔တိရစာၦန္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ကုလသမဂၢကလဲ ၫွိႏိႈင္းမည္ဟု ေျပာလို႔ေကာင္းေနတုန္းပင္။ အခ်ိန္သည္ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနပါသည္။ ဒီလိုႏွင့္ပင္ (၂၀၁၀) ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး ၿခိမ့္ၿခိမ္သည္းမွ် က်င္းပၿပီးဆီးသြားပါလိမ့္မည္။

လူတိုင္းႀကိဳတင္သိၿပီးသည့္အတိုင္း ျမန္မာဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီး၏ သမၼတ(သို႔မဟုတ္) ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သစ္မွာ သန္းေရႊႀကီး ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ ထိုအခါတြင္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းတစ္ေယာက္ လက္ခုပ္တီးၿပီး စက္တင္ဘာ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း အသက္စြန္႔ခဲ့သူတို႔က အရိုးတြန္ ပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကေတာ့ ဘာဆိုဘာမွ လုပ္လို႔မရေသာ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မ်ား အျဖစ္ အၿမဲတမ္း ရွိေနေတာ့မည္ သာ ျဖစ္ပါေတာ့သတည္း။

People Media Voice မွ ရယူပါသည္။ ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

ငွက္ေပ်ာသီး၊ ေလွကား၊ ေရခဲေရ၊ ေမ်ာက္မ်ားႏွင့္ က်ေနာ္တုိ႔

ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒီလိုပါ........

ေမာင္၊ ညီမေလးတုိ႔ေရ....စမ္းသပ္ခ်က္တခုမွာ သိပၸံပညာရွင္မ်ားဟာ ေမ်ာက္ ၅ ေကာင္ကုိ ေလွာင္အိမ္တခုထဲမွာအတူတူ စုထည့္ထားလုိက္တယ္။

ၿပီးေတာ့ေလွာင္အိမ္ရဲ႕ အလယ္တည့္တည့္မွာ ေလွကားတစင္းေထာင္ထားၿပီး ေလွကားထိပ္မွာေတာ့ ငွက္ေပ်ာတဖီးကုိ တင္ထားေပးသတဲ့ကြယ္။

တကယ္လုိ႔ ေမ်ာက္တေကာင္ေကာင္ကေန ငွက္ေပ်ာသီးစားခ်င္လုိ႔ ေလွကားေပၚကုိ တက္ဘုိ႔ႀကဳိးစားတဲ့အခါတုိင္းမွာ သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ က်န္တဲ့ေမ်ာက္ေတြကုိ (ေမ်ာက္ေတြ ေၾကာက္တဲ့) ေရခဲတမွ်ေအးစက္ေနတဲ့ ေရေအးေတြနဲ႔ ေနမထိ ထုိင္မသာျဖစ္ေအာင္ ဆြတ္ျဖန္းေပးသတဲ့။

ေဟာ....မၾကာပါဘူး။ ေမ်ာက္ေတြဟာ သူတုိ႔အထဲက တေကာင္ေကာင္ ေလွကားေပၚတက္ဘုိ႔ ႀကဳိးစားတာနဲ႔ အဲဒီ အေကာင္ကုိ က်န္တဲ့ေလးေကာင္က ၀ုိင္းၿပီး ထုၾက ႏွက္ၾကေတာ့တာဘဲတဲ့။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ ေရေအးနဲ႔ ပက္ျဖန္းတာကုိ ရပ္နားထားလုိက္ေတာ့သတဲ့ကြယ္။

အဲသည္ေနာက္ပုိင္းမွာ ငွက္ေပ်ာသီးရဲ႕ ဆြဲေဆာင္ျဖားေယာင္းမႈ ဘယ္လုိပင္ အားေကာင္းလြန္းလွေပမယ့္ ဘယ္ေမ်ာက္ကမွ ေမ်ာက္စြမ္းေကာင္းလုပ္ၿပီး ေလွကားေပၚကုိ တက္ဘုိ႔ ထပ္မႀကဳိးစားရဲေတာ့ဘူးတဲ့။

ဒီလုိအေနအထားမွာ သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ မူလေမ်ာက္ငါးေကာင္ထဲက တေကာင္ကို ေလွာင္အိမ္ထဲက ထုတ္။ သူ႕ေနရာမွာ ေမ်ာက္အသစ္တေကာင္နဲ႔ လဲလွယ္အစားထုိးလုိက္တယ္။ ေမ်ာက္အသစ္ဟာ ေလွာင္အိမ္ထဲကုိ ေရာက္တာနဲ႔ (ေမ်ာက္ပီပီ) ေလွကားေပၚကုိ ေျပးတက္ၿပီး ငွက္ေပ်ာသီးကုိ ယူဘုိ႔ ႀကဳိးစားေတာ့တာေပါ႔။ က်န္တဲ့ေလးေကာင္ကလည္း ထုံးစံအတုိင္း မဆုိင္းမတြ သူ႕ကုိ ၀ုိင္း "သမ" ၾကသတဲ့။ (ကိြကြိ...ကြကြ...ကြိကြ...ေခြးမသားေမ်ာက္...ေဆာ္ပစ္....ကြစ္ကြစ္)

အဲသလုိ မၾကာခဏ ထုႏွက္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ေမ်ာက္ဟာ ဘာေၾကာင့္ဒီလုိ ထုႏွက္ၾကသလဲဆုိတဲ့ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းရင္းမွန္ကုိ စဥ္းစားလုိ႔ မရေပမယ့္လည္း ေလွကားေပၚကုိ မတက္ရဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သေဘာေပါက္လာတယ္။ ေလွကားေပၚ တက္ဘုိ႔ကိုလည္း ထပ္မံမႀကဳိးစားရဲေတာ့ဘူးတဲ့။

ဒုတိယ ေမ်ာက္အသစ္ေကာင္ကုိ ေမ်ာက္အေဟာင္းတေကာင္ရဲ႕ ေနရာမွာ ထပ္မံ အစားထုိး ထည့္လုိက္တဲ့အခါမွာလည္း အလားတူ အျဖစ္မ်ဳိး ထပ္ျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ စိတ္၀င္စားဘုိ႔ေကာင္းတာက ဒုတိယေမ်ာက္သစ္ကုိ ၀ုိင္း၀န္းထုႏွက္ၾကတဲ့အခါ သူ႕အရင္ေရာက္တဲ့ ေမ်ာက္အသစ္ကပါ ဘုမသိ ဘမသိ ၀င္ၿပီး ထုႏွက္တာကုိ ေတြ႕ရသတဲ့။ (ၾကည့္ရတာ လူေတြသာမက ေမ်ာက္ေတြလည္း ဆြမ္းႀကီးေလာင္းရတာ ၀ါသနာပါပုံရတယ္ကြဲ႕။)

အဲသလုိနဲ႔ တတိယ ေမ်ာက္အသစ္တေကာင္ကုိ မူလေမ်ာက္အေဟာင္းထဲက တေကာင္ေနရာမွာ အစားထုိးထည့္ၾကည့္တယ္။ ထုႏွက္တဲ့ကိစၥဆက္ျဖစ္တယ္။ စတုတၳေမ်ာက္အသစ္တေကာင္ထပ္လဲထည့္တယ္။ ထု႐ုိက္တဲ့ကိစၥ ဆက္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ပဥၥမေျမာက္ ေမ်ာက္အသစ္ကုိ ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ေမ်ာက္အေဟာင္းေနရာမွာ အၿပီးသတ္ လဲထည့္လုိက္ေတာ့တယ္။

********************************************************************

ကေလးတုိ႔ေရ.....အခုဆုိရင္ ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ေမ်ာက္ငါးေကာင္စလုံးဟာ ေနာက္မွ ေရာက္လာၾကတဲ့ ေမ်ာက္အသစ္ေတြခ်ည္းေပါ႔ကြယ္။ သူတုိ႔ အားလုံးဟာ ေရခဲေရနဲ႔ ပက္ျဖန္းတာကုိ တခါမွ မႀကဳံခဲ့ရဖူးဘူးကြဲ႕။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ထဲက တစ္ေကာင္ေကာင္ ေလွကားေပၚကုိ တက္ဘုိ႔ႀကဳိးစားရင္ေတာ့ က်န္တဲ့ ေလးေကာင္က ၀ုိင္း၀န္းၿပီး ထုၾကႏွက္ၾကဆဲဘဲတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ အဲသလုိ ထုႏွက္ရသလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကုိေတာ့ ေမ်ာက္ငါးေကာင္စလုံး လုံး၀ မသိၾကရွာဘူးတဲ့ကြယ္။

ကဲ.....ပုံျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါဘဲကြယ္။

ေမာင္၊ညီမေလးတုိ႔ေရ……အဲဒီ ေမ်ာက္ငါးေကာင္ရဲ႕ ထူးဆန္းတဲ့ အျပဳအမူကုိ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အတြင္းမွာေရာ ေတြ႔ဘူးႀကဳံဘူး ပါသလားကြယ္?

အနီးစပ္ဆံုးမွာ ထင္ရွားစြာျမင္နိုင္ပါတယ္ကြယ္။ ။

ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ဘာလဲ?

က်ေနာ့္အျမင္ကို ေျပာရလွ်င္ ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရး ဆိုသည္မွာ ေပၚလစီ (မူဝါဒ) ကို အေျချပဳေသာ ႏိုင္ငံေရး မဟုတ္ေတာ့။ "လူ" ကို အေျချပဳေသာ ႏိုင္ငံေရး၊ နဖူးစည္းတပ္ျပီး ႏိုင္ငံေရး ေႂကြးေၾကာ္ျခင္းဟု ျမင္မိသည္။ ယခုေခတ္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္သည္ဟု ဆုိသူမ်ားအၾကားတြင္ "မင္း ... ေထာင္က်ဖူးလား"၊ "မင္း ... အန္အယ္လ္ဒီလား"၊ "မင္း ... ဗကသလား"၊ "မင္း ... ေက်ာင္းသားလား" ဆိုသည္က အရင္ စေမးခံရသည္။ တခ်ဳိ႕ေတြဆိုရင္ ေထာင္က်ဖူးမွ လူရာဝင္ႏိုင္သည္ဟု ထင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတခ်ဳိ့က ကိုယ့္ရာဇဝင္ကို ပိုပိုသာသာ ေျပာလာၾကသည္။ တခ်ဳိ့ဆိုလွ်င္ "ဘာရာဇဝင္ ရွိခဲ့သလဲ" က စခ်င္ၾကသည္။ ရာဇဝင္ရွိမွ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္မွာ ႏိုင္ငံေရးသမား ရွာရေတာ့မွာလဲ။

ယေန႔ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ ေထာင္က်ဖူးမွ ႏိုင္ငံေရးအရ အရာဝင္သည္ဆိုသည့္ အေတြးမွားကို ေထာက္ျပခ်င္သည္။ ယေန႔ေခတ္သည္ အဂၤလိပ္ေခတ္ကဲ့သို႔ သခင္ေပါက္စ၊ ေထာင္ ၆ လ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ နအဖ ဖက္ဆစ္တို႔ေအာက္တြင္ ေထာင္ ၁ဝ ႏွစ္၊ အႏွစ္ ၂ဝ မွာ အသာေလး ျဖစ္သည္။ ေထာင္ထဲဝင္၍ သူရဲေကာင္းလုပ္စရာ မလိုပါ။ အဖမ္းခံမည္ထက္၊ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ရင္း အက်ဳိးျပဳႏိုင္ပါသည္။ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ ကိုေအာင္ဆန္းကို ဖမ္းဝရမ္းထုတ္၊ ကိုေအာင္ဆန္းက အဖမ္းမခံ၊ ဤမူကို ခံယူသင့္သည္။ အေရးအခင္းျဖစ္လိုက္၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေပၚလာလိုက္၊ အဖမ္းခံလိုက္ၾကရနဲ႔၊ သမင္ေမြးရင္း က်ားစားရင္း ျဖစ္ေနၾကရတယ္။

တဖက္ကလည္း "လူ" ကို တင္တိုက္ေသာ ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ႔လွ်င္ အဂၤလိပ္လို Larger than life ဟုေခၚသည့္ လူစင္စစ္ကေန ဘုရားျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးၾကေတာ့သည္။ ဤအႏၱရာယ္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ အာဏာရွင္စနစ္မွ သက္ဆင္းလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ေမာ္စီတုံး၏ ဗ်ဴဟာမွန္ခဲ့၍ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္တို႔ အာဏာရခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေမာ္စီတံုးသည္ လူထဲက လူတေယာက္သာ ျဖစ္သည္။ နတ္ဘုရား မဟုတ္ပါ။ လ်ဴေရွာက္ခ်ီႏွင့္ တိန္ေရွာက္ပိန္တို႔က လက္ေတြ႔ ဦးေဆာင္ေနရာမွ အသာစီးရလာသည္။ ထိုအခါ ေမာ္စီတံုးက အာဏာလုရန္ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးကို ဆင္ႏႊဲရာ လင္ေျပာင္က ေဖာ္လန္ဖားၿပီး ေမာ္စီတံုး၏ အေတြးအေခၚ စာအုပ္ကေလးကို ႐ိုက္ႏွိပ္ကာ စစ္တပ္အတြင္း ျဖန္႔ေဝရာမွ စာအုပ္နီသည္ ကြန္ျမဴနစ္တို႔၏ က်မ္းစာျဖစ္ခဲ့ရ၍ ေမာ္စီတံုးလည္း လူစင္စစ္မွ နတ္ဘုရား ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

အေသအခ်ာ ေလ့လာလွ်င္ ေမာ္စီတံုး၏ အမွားႏွင့္ အာဏာမက္မႈေၾကာင့္ တ႐ုတ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ပ်က္စီးေသဆံုးခဲ့ရသည္။ တ႐ုတ္ေတြ မဲြေတခဲ့ရသည္။ ေျမာက္ကိုးရီးယားကို ၾကည့္ပါ။ The Great Leader ႏွင့္ Dear Leader တို႔ ႏွစ္ဦးကို ဘုရားသဖြယ္ ကိုးကြယ္ေနၾကသည္။ အျမင္မွန္ရသြားေသာ တိန္ေရွာက္ပိန္က ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္မႈထက္ စနစ္မွန္ကန္ေရးကို ဦးစားေပးခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ေတြ ကံေကာင္းဖို႔ ျဖစ္လာရသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ "လူ" သမတကို သစၥာရွိရသည္ မဟုတ္။ အေျခခံဥပေဒ Constitution ကို သစၥာေစာင့္ရသည္။ အေျခခံဥပေဒက Presidency သမတရာထူးကို ေဖာ္ထုတ္၍ (လူ)ေတြက အေရြးခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ စနစ္ System သည္ အဓိက ျဖစ္သည္။ စနစ္အေပၚ သစၥာေစာင့္သိျခင္း ျဖစ္သည္။

ယခုေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးတြင္ စနစ္ အေရးၾကီးပံုကို နားမလည္ၾကေပ။ (လူ) ကို အဓိကထား ပြဲထုတ္ၾကသည္။ အဆင့္ဆင့္ "လူ" ကို တင္တိုက္ၾကသျဖင့္ မိမိတို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ပံုရိပ္၊ မိမိ၏ ပံုရိပ္တို႔သည္ ေရွ့တန္း ေရာက္လာရပါသည္။

ထိပ္ဆံုးအဆင့္ ေဒၚစုကို ၾကည့္ရေအာင္။ ေဒၚစုသည္ ယေန႔ေခတ္ကမၻာတြင္ အထင္ရွားဆံုး ေခါင္းေဆာင္မ်ား စာရင္းတြင္ ထိပ္ဆံုးမွ ပါဝင္သည္။ ေဒၚစု၏ သတၱိႏွင့္ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဇြဲႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရဲျခင္းအတြက္ ေဒၚစုသည္ ဒီမိုကေရစီသူရဲေကာင္း Democracy Icon ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဘာသာေရးႏွင့္ ယွဥ္ေျပာရလွ်င္ မဂ္ဖိုလ္ အဆင့္ရၿပီးသူႏွင့္ တူသည္။ အပါယ္တံခါး ပိတ္၍ ေကာင္းကင္ဘံု ေရာက္ရန္သာ ရွိေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚစုႏွင့္ အတန္ဆံုးဆုမွာ ျမန္မာျပည္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွ လြတ္ရန္ျဖစ္မည္ ဟု ထင္မိသည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေအာင္ႏိုင္ရန္မွာ ေဒၚစု တေယာက္ထဲႏွင့္ မျဖစ္ႏိုင္။ ေဒၚစုကို ထိုင္ရွိခိုး႐ံုႏွင့္လည္း မရႏိုင္။ ေဒၚစုကို အသံကုန္ဟစ္၍ ေထာက္ခံေန႐ံုႏွင့္လည္း မရႏိုင္။ ေဒၚစုကို ေထာက္ခံေသာ၊ တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ေသာ လူအမ်ား စုေပါင္း၍ အင္အားတည္ေဆာက္ၿပီး ေဒၚစုကို ပံ့ပိုးေပးႏိုင္မွသာ ေဒၚစု အင္အားရွိမည္။ ဤအင္အားကို ျပႏိုင္မွ နအဖ က ေဒၚစုကို အေရးထားလာရေပမည္။

က်ေနာ္တို႔ အမ်ားစုသည္ ဤအင္အားကို တည္ေဆာက္ဖို႔ နားမလည္ႏိုင္ၾကသလို စိတ္ဝင္စားျခင္းလည္း မရွိၾကပါ။ အခ်င္းခ်င္း ေပါင္းစည္းႏိုင္ရန္ တအုပ္စုႏွင့္ တအုပ္စု ညိႇႏႈိင္းတိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးၿပီး၊ နားလည္မႈရွိလာေအာင္ လုပ္ဖို႔ မၾကိဳးစားၾက။ ေဒၚစု ဘြဲ႔မ်ား ထပ္ရရန္ ၾကိဳးပမ္းသူက ၾကိဳးပမ္းၾက၊ စည္း႐ံုးသူက စည္း႐ံုးၾကႏွင့္ ရြာလည္ေနၾကသည္။

ေဒၚစုၿပီးေတာ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္ ထြက္လာေသာအခါ ကိုမင္းကိုႏိုင္ဘြဲ႔ ရရန္ ၾကိဳးစားသူမ်ား ေပၚလာၾကျပန္သည္။ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ဘြဲ႔မ်ားရရန္သာ ၾကိဳးစားေနၾကရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ၾက၍ အႏွစ္ ၂ဝ တိုင္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေရွ့မတိုးႏိုင္ၾကေသးပါ။ ဤသည္မွာ ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရး၏ အႏၱရာယ္ဆိုး ျဖစ္သည္။ ပို၍ဆိုးသည္မွာ ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ ကိုယ္ႏွင့္ သေဘာထား မတူသူေတြကို အရင္ဦးေအာင္ တုိက္ခိုက္ထားရမည္ ဆိုသည့္ မသိစိတ္မ်ားသည္ ယေန႔ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားၾကားတြင္ ကိန္းေအာင္း ၿငိတြယ္ေနၾကေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ညီညြတ္ေရးကို မတည္ေဆာက္ႏိုင္ဘဲ အခ်င္းခ်င္း ႏိွပ္ကြပ္ေနရင္း စစ္အာဏာရွင္ကို တိုက္ရန္ အင္အား မစုစည္းႏိုင္ၾကေတာ့ပါ။

zero sum game ေခၚ သံုညအႂကြင္း ေတြးေခၚခ်က္

မဆလ စိတ္ဓာတ္ဆိုးႏွင့္ လူခ်သည့္ အက်င့္ဆိုး ၂ ခုက ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ Zerosum game သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္၊ သံုညအႂကြင္း ေတြးေခၚခ်က္ကို ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ ဤအေတြးအေခၚက လံုးဝသံုည အႏိုင္ရေရးကို ဦးတည္သည္။ အဆင့္ဆင့္ ႏိုင္ငံေရးစစ္ပြဲ အႏိုင္ရေရးထက္ လံုးဝဥႆံု အႏိုင္ရေရးကို ရည္ၫႊန္းသည္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေတာခိုေတာ့ ဤအေတြးအေခၚႏွင့္ ေတာခိုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ရန္သူကို အႏိုင္တိုက္ေရးမွ လြဲ၍ က်န္ဗ်ဴဟာကို မစဥ္းစား။ မႏိုင္မွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကား ဆိုလာေတာ့ အစိုးရက အားသာလာကာ ျဖတ္ေလးျဖတ္ႏွင့္ ရက္ရက္စက္စက္ ေခ်မႈန္းလာေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေျပးၾကရသည္။ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဇင္၊ သခင္ခ်စ္ႏွင္႔ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပား အသက္ဆုံးရႈံးခဲ့ၾကရသည္။

သို႔ေသာ္ ၎တို႔၏ Zero sum အေတြးႏွင့္ ဗ်ဴဟာ Strategy က က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ အေမြဆိုးကို ေနာင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ခံယူရင္း - ကြန္ျမဴနစ္တို႔၏ ဗ်ဴဟာအမွားေနာက္ ဆက္လက္နင္းခဲ့ၾကသည္။ Zero Sum game ကို ကစားလိုလွ်င္ (အင္အား) တည္ေဆာက္ရမည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ခဲ့သလို လူေတာ္ေတြကို ဘက္ေပါင္းစံုက စည္း႐ုံး (ဆြဲေစ့) ရမည္။ လူေတာ္ေတြကို လိုခ်င္ရင္ ဒီလူေတြကို ေနရာေပးရမည္။ ေအာက္ေျခလူတန္းစား (Grass root) သာမက အဆင့္ဆင့္တြင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားကို ေမြးထုတ္ႏိုင္ရမည္။ Next Generation ဟု ေခၚသည္႔ ေနာက္ေခတ္လူငယ္မ်ားကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ ေမြးထုတ္ႏိုင္ရမည္။ အခုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ (လူၾကီး) မ်ားက (ရာသက္ပန္) ေနရာယူထားၾကသည္။ (ငါတို႔ အစု) သာ လုပ္ပိုင္ခြင့္႐ွိသည္ဟု ခံယူၾကကာ မဆလစိတ္ဓာတ္ အျပည့္ႏွင့္ (မလုပ္၊ မ႐ႈတ္၊ မျပဳတ္) ခံယူခ်က္ႏွင့္ အျပင္လူ အဝင္မခံ။

ေတာင္အာဖရိကတြင္ မင္ဒဲလား (Mandela) ဦးေဆာင္ေသာ ေအအင္စီ (ANC) တို႔ အႏိုင္ရသည္ကို ၾကည့္လွ်င္ မင္ဒဲလားက သတၱိ႐ွိ႐ွိႏွင့္ အသားေရာင္ ခြဲျခားႏွိပ္ကြပ္ေသာ အပါသိုက္ Apartheid စနစ္ကို ေထာင္ထဲတြင္ စြန္႔စားတိုက္ျပေနခ်ိန္တြင္ ေအာလီဘာတမ္ဘို (Oliver-Tambo) က ျပင္ပတြင္ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးကာ အင္အားကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတကာ ေထာက္ခံမႈကို အရယူႏိုင္ခဲ့သည္။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈကို ဦးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ မင္ဒဲလားသည္ အတိုက္အခံ အုပ္စု၏ ႐ုပ္လႊာ Icon သတၱိ၊ ေအာလီဘာတမ္ဘိုက ျပင္ပမွ ေခါင္းေဆာင္မႈတို႔ ဟန္ခ်က္ညီစြာ ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ေဒၚစုသည္ မင္ဒဲလားကဲ့သို႔ သတၱိ႐ွိေသာ ေခါင္းေဆာင္။ ေဒၚစု၏ သတၱိေၾကာင့္ ျမန္မာသာမက တကမၻာလံုးက ေထာက္ခံလ်က္ရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္။ သို႔ေသာ္ ဤေထာက္ခံမႈကို (အင္အား) ျဖစ္ေအာင္ ေခါင္းေဆာင္ေနရာယူထားသည့္ လူၾကီးမ်ားက မတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾက။ တည္ေဆာက္ရမွန္းပင္ သိပံုမေပၚၾက။

အေဝးေရာက္ အစိုးရအဖြဲ႔သာ လုပ္တတ္ခဲ့လွ်င္၊ ႏိုင္ငံေရး နားလည္ခဲ့ၾကလွ်င္၊ ေအာက္ေျခကို စည္း႐ံုးသူေတြက စည္း႐ံုး၊ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရေတြကို ေလာ္ဘီလုပ္သူေတြက ေလာ္ဘီလုပ္၊ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ (Sanctions) ကို ဦးစီးသူေတြက ဦးစီး၊ တိုက္ပြဲဝင္ႏွင့္ ၿမဳိင္ၿမဳိင္ဆိုင္ဆိုင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ၾကလွ်င္ (အင္အား)လည္း တေျဖးေျဖး တိုးတက္လာၿပီး ေထာက္ခံမႈလည္း တေျဖးေျဖး ၾကီးထြားလာစရာ အေၾကာင္းရွိပါသည္။ အခုေတာ့ အႏွစ္ ၂ဝ လံုးလံုး (လုပ္ၾကပါ၊ လုပ္ၾကပါ) ဟု ကမၻာပတ္၊ လိုက္ေအာ္ကာ ပိုက္ဆံလိုက္ေတာင္း၊ ေငြေတြသံုး၊ အခ်ိန္ေတြòဖံး၊ အခြင့္အေရးေတြ ႐ႈံးခဲ့ရသည္မွာ ေတြးတတ္လွ်င္ ရင္နာစရာ ေကာင္းလွပါသည္။

လူၾကီးမ်ားက အတြင္းစည္းဝိုင္းကာ လူနည္းစု သက္သက္ႏွင့္သာ အႏိုင္တိုက္လိုၾကသည္။ အႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ လာသည့္တိုင္ စည္းဝိုင္းသာ က်ဥ္းသြားသည္။ တိုးတက္မႈမရွိ။ တိုင္းျပည္ျပင္ပတြင္ ၅ ဦး တဖြဲ႔ႏွင့္၊ ကိုယ့္စည္းကိုယ္တားကာ ၾကိတ္ဝိုင္းေတြႏွင့္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲေနၾကသည္။ ၾကိဳးဝိုင္းအျပင္ ေရာက္ေနၾကသည့္ အုပ္စုမ်ားမွာ မဆလစိတ္ အျပည့္ႏွင့္ zero-sum ဗ်ဴဟာကိုင္ကာ အခ်င္းခ်င္း ဝိုင္းဆဲေနၾကသည္ကိုပင္ ႏိုင္ငံေရး စြန္႔စားမႈၾကီးသဖြယ္ ထင္ေနၾကသည္။ သူ႔ထက္ငါ သတၱိ႐ွိျပေနၾကသည္။ သံ႐ံုးေရွ့ ဆႏၵျပျခင္း၊ ရွည္လ်ားလွေသာ ေၾကညာခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ျခင္း၊ Website ေထာင္၍ လူတကာကို ဆဲဆိုၾကျခင္းကိုပင္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေနၾကသည္ဟု ယူဆကာ ဘဝျမင့္ေနၾကသည္။ နအဖ စစ္အစိုးရကို မ်ားမ်ားဆဲႏိုင္သူကို ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ မွတ္ယူကာ ပံုရိပ္ကို အေရာင္တင္ေနၾကသည္။ အင္အား မတည္ေဆာက္ႏုိင္လွ်င္ တဦးၿပီး၊ တဦး အုိၿပီး ေသမင္းေခၚရာ လိုက္ၾကရမည္။ အာဏာရွင္စနစ္ ၿပိဳကြဲမည္ မဟုတ္ပါ။

ယေန႔ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို သံုးသပ္ရလွ်င္ ေခါင္းပိုင္းတြင္ ေဒၚစုသည္ အနစ္နာခံကာ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္ေနေသာ္လည္း ေဒၚစုေနာက္က အင္အားအျဖစ္ ပံ့ပိုးရမည့္ ဒုတိယအဆင့္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း မရွိပါ။ (စကားခ်ပ္။ ။ ဦးဝင္းတင္ လြတ္ေျမာက္လာ၍ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တက္လာသည္။ NLD-LA တြင္ လူငယ္မ်ား ေနရာရလာျခင္းမွာ အားရဖြယ္ျဖစ္သည္။) တနည္းအားျဖင့္ ခါးျပတ္ေနပါသည္။ အတြင္းႏွင့္ အျပင္တြင္ အုပ္စုအသီးသီးဖြဲ႔ကာ အုပ္စုအခ်င္းခ်င္း အားၿပိဳင္ေနၾကေသာ္လည္း အခ်င္းခ်င္း အခ်ိတ္အဆက္ မ႐ွိၾက။ စည္းဝိုင္းဖြဲ႔ထားၾကေသာ စက္ဝုိင္းမ်ား မခ်ိတ္မိၾက။ တကမၻာစီ ေဝးေနၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ ေဒၚစုဆိုင္းဘုတ္ကို ေထာင္ၿပီး ခြင္႐ိုက္စားရသည့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္စားမ်ား ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာၾကသည္။ ပံုရိပ္ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ားလာကာ ေအာက္ေျခတြင္ ညီၫြတ္မႈ မ႐ွိၾက၍ (အင္အား) မတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကပါ။ ေျမစာပင္ျဖစ္ရသူမ်ားမွာ အသက္စြန္႔၍ တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကတဲ့ ေအာက္ေျခက သူရဲေကာင္းမ်ားနဲ႔ ျပည္သူေတြသာ ျဖစ္တယ္။

၈ ေလးလံုး လူထုေတာ္လွန္ေရးၾကီးႏွင့္ ေ႐ႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအၾကား ၁၉ ႏွစ္ ရွိပါသည္။ ဤ ၁၉ ႏွစ္အတြင္း ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုအတြင္း ဘာမ်ား ျပင္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ပါသလဲ။ ဘာမွ မျပင္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါ။ ၈၈ အုပ္စုေနာက္ပိုင္း မ်ဳိးဆက္သစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား မေပၚေပါက္ခဲ့ေတာ့ပါ။ အေၾကာင္းမွာ လူငယ္လူသစ္မ်ားကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးလိုစိတ္ မ႐ွိၾက။ ေပးရမည္ကိုပင္ မသိၾက႐ုံမက ေနရာရထားသည့္သူမ်ားက မဆလစိတ္ဓာတ္ အျပည့္ႏွင့္ ထိုင္ခံု မဖယ္ေပးလိုၾက။ အခ်ိန္ေတြသာ ကုန္သြားသည္။ တိုးတက္မႈ မရွိၾကသည္ကိုလည္း ဂ႐ုမျပဳႏိုင္ၾက။ မ်က္စိမွိတ္ကာ လံုးဝ အႏိုင္ရေရးကိုသာ ဇြတ္ေအာ္ေနၾကသည္။ လံုးဝအႏိုင္ရရန္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို မစဥ္းစားၾက။ မျပင္ဆင္ခဲ့ၾကပါ။

ရလာဒ္မွာ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးၾကီး ေပၚေပါက္လာေသာအခါ ဦးေဆာင္ရမည့္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ အဖြဲ႔အစည္း မ႐ွိဘဲ ႏိုင္ငံေရးအ႐ွိန္၊ တိုက္ပြဲအ႐ွိန္ကို မျမႇင့္ႏိုင္ၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရက ဂမ္ဘာရီကို ဘန္းျပ၍ ေဒၚစုႏွင့္ လွည့္၍ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေပးလိုက္တဲ့အခါ၊ စစ္အစိုးရရဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကို တန္းဝင္သြားၾကရတာပါ။ ေဒၚစုကိုယ္ႏိႈက္လည္း အသံုးခ်ခံလိုက္ရတယ္လို႔ ခံစားရမိတယ္။

လက္ရွိျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို သံုးသပ္ရာတြင္၊ အမွန္တရားကို အေျချပဳ၍ သတၱိ႐ွိ႐ွိ ဝန္ခံစိတ္ႏွင့္ သံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရႏွင့္ အတိုက္ခံတို႔သည္ ဒီမိုကေရစီကို အေျချပဳ၍ တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကျခင္းဟု ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း က်င့္စဥ္မ်ားမွာ မဆလစိတ္ဓာတ္ကို အေျချပဳေသာ ကြန္ျမဴနစ္ က်င့္စဥ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဦးေနဝင္းသည္ ၎ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ ကြန္ျမဴနစ္တို႔၏ ဗဟိုဦးစီးစနစ္ကို ယူလာကာ စစ္ဗိုလ္ လူထြက္မ်ားႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္လူထြက္မ်ားကို အားယူကာ "မဆလ" ပါတီကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ "အာဏာ" ကို ရေအာင္ မတိုက္ႏိုင္ေသာအခါ အာဏာရေနေသာ "မဆလ" ပါတီသို႔ ကြန္ျမဴနစ္ အမ်ားအျပား ဝင္ေရာက္ကာ တဆင့္ခံ အာဏာကို ဝင္ေရာက္ရယူခဲ့ၾကသည္။

၎တို႔ႏွင့္အတူ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ အက်င့္ဆိုးမ်ား ပါလာကာ ဗဟိုဦးစီးစနစ္ဆိုးမွ စီးဆင္းလာေသာ မဆလ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ အက်င့္ဆိုးၾကီးသည္ ျမန္မာျပည္တျပည္လံုး ျပန္႔ႏွံ႔ခဲ့ရသည္မွာ ယေန႔တိုင္ျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္အျမင္ကို တင္ျပရလွ်င္ ဦးေနဝင္း၏ အေမြဆိုးမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ၎ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ ထူေထာင္ခဲ့သည္သာမက မဆလ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ အက်င့္ဆိုးကို တျပည္လံုးကို ျဖန္႔၍ တိုင္းျပည္ကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဒီစိတ္ဓာတ္ႏွင္႔ ဒီအက်င္႔ကို ျမန္မာတျပည္လံုး မေဖ်ာက္ႏိုင္ၾကေသးပါ။

နအဖ စစ္အစိုးရသည္ မဆလစိတ္ဓာတ္ကို အေျခခံ၍ ဖက္ဆစ္ အာဏာရွင္တုိ႔၏ က်င့္ထံုးအတိုင္း အာဏာသံုး၍ အမ်ားျပည္သူကို ႏိုပ္ကြပ္ရာမွ ဦးေနဝင္းေခတ္ကထက္ ပိုမိုယုတ္မာႏွိပ္စက္ေသာ ဖက္ဆစ္႐ုပ္ပံု ပိုေပၚလာသည္။ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ နာဂစ္ မုန္တိုင္းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၏ ဖက္ဆစ္႐ုပ္သည္ ပိုေပၚလြင္လာကာ စစ္တပ္က (ျပည္သူ) ကို (ရန္သူ) အျဖစ္ သတ္မွတ္ ဆက္ဆံလာသည္မွာ ထင္ရွားလာပါသည္။

စစ္အာဏာရွင္ပီပီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊသည္ အာဏာႏွင့္ ရာထူးကို လက္မလႊတ္ႏိုင္။ ေအာက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ ေထာက္ခံမႈရရန္ ဆရာ၊တပည့္ ၾကည့္႐ႈသည့္ Patronage စနစ္ကို က်င့္သံုးကာ လူေတြကို ေငြႏွင့္ အာဏာေပးကာ ခုိင္းစားခဲ့ရသည္။ ခိုင္းစားလ်က္လည္း ျဖစ္သည္။ အဆင့္ဆင့္ အာဏာႏွင့္ ေငြေပး၍ ခိုင္းစားၾကရာက တိုင္းျပည္လည္း မြဲ၍ ျမန္မာျပည္လည္း "သူခိုး" ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ မဆလ စိတ္ဓာတ္ကို အေျခခံခဲ့ရာမွ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးတို႔ သြားရာလမ္းအတိုင္း လက္ရွိ နအဖ အစိုးရသည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးကို ခ်စ္စိတ္ေပ်ာက္ကာ တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ အစြန္းေရာက္ေသာ ဖက္ဆစ္စစ္စစ္ ဘဝသို႔ ေရာက္ကာ တိုင္းျပည္လည္း တ႐ုတ္ကၽြန္ဘဝ ေရာက္ခဲ့ရၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊကေတာ့ စိန္စီေသာ သမီးမ်ား ၿခံရံလ်က္ ပုလႅင္ထက္မွ မဖယ္ႏိုင္ရွာေသးပါ။

ဒီမိုကေရစီအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကေသာ ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္ၾကီးမ်ားကို ၾကည့္လွ်င္လည္း အမ်ားစု၏ အေျခခံမွာ မဆလ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္တို႔၏ အက်င့္ဆိုးမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ အစိုးရ၏ ဖမ္းဆီး ႏွိပ္ကြပ္ျခင္းေဘးမွ ကင္းလြတ္ခဲ့ၾကေသာ အတြင္းႏွင့္ အျပင္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကို ၾကည့္လွ်င္ မိမိတို႔၏ ရာထူးႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို မစြန္႔လႊတ္လိုၾက။ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲဝင္ ေနၾကသူမ်ားပင္ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း ေဝဖန္မႈကို မခံႏိုင္ၾက။ ဒီမိုကေရစီ က်င့္စဥ္တြင္ မ႐ွိမျဖစ္ေသာ Transparency ဟု ေခၚသည့္ ေပၚေပၚထင္ထင္ ေဆာင္ရြက္မႈကို မလိုလား။ ၾကိတ္ဝိုင္းကေလးမ်ား ဖြဲ႔ကာ ၾကိတ္စားေနၾကသည့္ အက်င့္က မေပ်ာက္ၾက။ ေဝဖန္ပိုင္းျခား စဥ္းစားျခင္း Critical Thinking ကို ဦးစားမေပး။ "ငါေျပာတာ နားေထာင္၊ ငါခိုင္းတာ လုပ္၊ ျပန္မေျပာနဲ႔" ဟူေသာ အက်င့္ဆိုးကို မေဖ်ာက္ႏိုင္ၾကေသးပါ။ အခ်ိန္ၾကာလာေသာအခါ ေတာ္လွန္ေရး အႏိုင္ရ႐ွိေရးထက္ ကိုယ့္အဖြဲ႔၊ ကိုယ့္အုပ္စု၊ ကိုယ့္ရာထူး တည္ၿမဲေရး အဓိက ျဖစ္လာၾကပါေတာ့သည္။

နအဖ အစိုးရက အာဏာကို သံုး၍ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးကို အဓမၼျပဳက်င့္ကာ ခိုးစားလာၾကသည္။ ဒီမိုဘက္သားမ်ားက ေဒၚစု အမည္ကို အသံုးျပဳကာ လုပ္စားလာၾကပါေတာ့သည္။ ဤသို႔ ျဖစ္ရသည္မွာ ႏွစ္ဖက္စလံုး၏ အေျခခံမွာ ဦးေနဝင္း အေမြေပးခဲ့ေသာ မဆလ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ အက်င့္ဆိုးျဖစ္သည္။ မဆလ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ အက်င့္တို႔ အဖ်ားခံရာသည္ ဗဟိုဦးစီးစနစ္ႏွင့္ မက္(စ္) Marx အေတြးအေခၚ ျဖစ္သည္။ ဤသည္တို႔မွ ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရး မိမိဘက္အႏိုင္ရေရး Zero Sum Game အေတြးအေခၚတို႔သည္ ယေန႔ထက္တိုင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ လႊမ္းမိုးလ်က္ရွိသည္။

ဤအေျခအေနၾကားမွ အလင္းေရာင္တန္းတခုကို ျမင္မိ၍ အားတက္မိသည္။ လူၾကီး၊ လူလတ္ပိုင္း (၄ဝ-၇ဝ) တန္းမ်ားၾကားတြင္ ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရးကို ဖက္ျပီး အခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္ကြပ္ကာ ႏိုင္ငံေရးအေသသတ္ရန္ ၾကိဳးစားေနေသာ္ျငားလည္း အင္တာနက္ေခတ္တြင္ ၾကီးျပင္းလာၾကေသာ လူငယ္ပိုင္းတြင္ Critical Thinking ဟု ေခၚသည့္ ေဝဖန္ပိုင္းျခားစဥ္းစားမႈ အေတြးရွိၾကသည္။ ေျပာတိုင္းမယံုၾက။ ေလ့လာၿပီးမွာ လက္ခံပံုရသည္။ ျပည္တြင္းတြင္ ေခတ္ေပၚ Wave မဂၢဇင္းမ်ဳိး ဖတ္႐ႈေလ့လာ ႏွစ္သက္လာၾကသည္။ လူၾကီးမ်ားက လူငယ္မ်ားကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးဖို႔လိုသည္ဟု ျမင္မိသည္။ ထို႔ထက္ တလွမ္းတိုးဖို႔ လူငယ္ေတြအတြက္ ေနရာေပးဖို႔လိုသည္ ဆိုခ်င္သည္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ၿပီးကတည္းက လူငယ္မ်ဳိးဆက္သစ္တို႔ ေနရာ မရၾက။ လူငယ္လႈိင္း (New Wave) ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ လိုသည္။

အေရးအၾကီးဆံုး အျမင္တခုမွာ ဒီလူငယ္ေတြကို လူၾကီးေတြ၏ "ဆိုးေမြ" ျဖစ္ေသာ ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရး၊ လူခ်ႏိုင္ငံေရးကို လူငယ္မ်ဳိးဆက္မ်ားကို မေပးၾကဖို႔ တုိက္တြန္းေစခ်င္သည္။ မဆလ စိတ္ဓာတ္ကို လက္ဆင့္ မကမ္းမိရန္ သတိျပဳေစခ်င္သည္။

အမွားကို ျမင္မွ အမွန္ကို ျပင္ႏိုင္မည္။

အမွားကို ဝန္ခံမွ အမွန္ကို ျပင္ခ်င္စိတ္ရွိမည္။

ႏိုင္ငံေရးမွာ "အင္အား" မရွိဘဲ "အာဏာ" မရႏိုင္ပါ။

"အာဏာ" ရဖို႔ အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အေဆာက္အဦ Political Infrastructure ကို တည္ေဆာက္ရမည္။

ညီၫြတ္မွ "အင္အား" ရပါမည္။

အင္အား မရွိလွ်င္ အျပင္ အင္အား UN/US၊ ကို အားကိုးေနၾကရပါမည္။

နအဖကို လက္ျဖန္႔ေတာင္း၍ မရပါ။

တိုက္ယူမွ ရပါမည္။

စနစ္မေျပာင္းဘဲ၊ တိုင္းျပည္ မထူေထာင္ႏိုင္ပါ။

ႏိုင္ငံတကာအလယ္တြင္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေနာက္က်က်န္ခဲ့ၿပီ။ အခ်ိန္ေတြ ျဖံဳးေနဖို႔၊ အခြင့္မရွိေတာ့ပါ။ ညီညြတ္ရန္ အခ်ိန္တန္ပါျပီ။

က်ေနာ္ ဘာေၾကာင့္ ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရးကို ေရးရတာလဲ။

မဆလ စိတ္ဓာတ္၊ ဇီး႐ိုးဆမ္း (Zero Sum) အစြဲ၊ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးဟာ ႏိုင္ငံေရး (အေတြး) အေမွာင္ထုအထဲက မထြက္ႏိုင္ၾကေသးပါ။ ဒီအေတြးအေမွာင္ထဲမွာ ရြာလည္ေနၾကတုန္း၊ ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႔ လူခ်တဲ့ ဉာဥ္ဆိုးကို အတုယူၿပီး (လူခ်)တဲ့ သံသရာဝဲမွာ လည္ရင္း (ညီညြတ္မႈ)ကို မတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကဘူး။ ဒီစိတ္ဓာတ္ဆိုး၊ အေတြးဆိုး၊ အက်င္႔ဆိုးေတြက လြတ္ထြက္ၿပီး၊ လက္ေတြ႔က်တဲ့ ေပၚလစီနဲ႔ ညီညြတ္မႈကို တည္ေဆာက္ျပီး၊ ဒီမိုကေရစီေအာင္ပြဲ ခံေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရးကို တင္ျပ ေဆြးေႏြးရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္တိုက္တာ "အေတြးအေခၚ" နဲ႔ "အက်င္႔စ႐ိုက္" ကို တိုက္တာပါ။ "ပါတီ" ကိုေသာ္၎၊ "လူပုဂၢိဳလ္" ကိုေသာ္၎၊ တိုက္တာ မဟုတ္ပါ။

တခုေတာ့ သတိျပဳေစခ်င္ပါသည္။ ေဆာင္းပါးတေစာင္၊ စာတပုဒ္၊ အေတြးအေခၚ ပါသည့္ ႏုိင္ငံေရး စာေစာင္တခုကို ဖတ္ရာမွာ၊ မိမိ၏ "အသိ" knowledge ၊ ဘဝျဖတ္သန္းမႈ၊ မိမိ၏ ႏိုင္ငံေရး ခံယူခ်က္အေပၚ မူတည္ျပီး၊ "နားလည္မႈ" ကြာျခားႏိုင္ပါသည္။

ညအခါ မိုးေကာင္းကင္ကို ေမာ္ၾကည့္လိုက္ပါ။ မွိတ္တုတ္၊ မွိတ္တုတ္ အရာကေလးမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ရပါလိမ့္မည္။ ေယဘုယ်အားျဖင္႔ "ၾကယ္" ကေလးေတြဟု ေတြးထင္ၾကပါလိမ့္မည္။ အားလံုးသည္ ၾကယ္ေတြ မဟုတ္ၾကပါ။ တခ်ဳိ့မွာ "ၿဂဳိဟ္" Planets ျဖစ္ၾက၍၊ တခ်ဳိ႕မွာ ၾကယ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ေသာ "ၾကယ္အစု" Galaxies – မ်ားကို မွိတ္တုတ္၊ မွိတ္တုတ္ "အစက္အေျပာက္" ကေလးအျဖစ္သာ၊ သာမာန္မ်က္စိျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ၾကရပါမည္။ အားေကာင္းေသာ မွန္ဘီလူး၊ မွန္ေျပာင္း (Telescopes) မ်ားႏွင့္ ၾကည့္မွ ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္ပါသည္။ အားေကာင္းသည့္ မွန္ေျပာင္းအေပၚ မူတည္၍ "အျမင္" ၾကည္၊ မၾကည္၊ ခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။ ထို႔အတူ စာဖတ္သူ၏ ေနာက္ခံ "အသိ" Background Knowledge – အေပၚ မူတည္၍၊ ေဆာင္းပါး၏ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ အတိမ္အနက္ကို နားလည္မႈ ေျပာင္းလဲ၊ ေျပာင္းလဲြသြားႏိုင္ပါသည္။

"အသိ" အျပင္၊ ဘဝျဖတ္သန္းမႈ အေတြ႔အၾကံဳအရလည္း "အျမင္" ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ပါသည္။

ေကာင္းကင္ေပၚမွ ၾကယ္၊ ၿဂဳိဟ္တို႔ကို ေလ့လာသည့္ပညာ Astronomy "နကၡတေဗဒ" အေပၚ မူတည္၍ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ကေလးႏွင့္ ဥပမာျပပါရေစ။ လြန္ခဲ့သည့္ ၃-၄ လေလာက္က ထင္ပါသည္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရွိ ေလာ့(စ္)အိန္ဂ်ိလိ(စ္) Los-Angeles-ၿမ့ဳိ၏ ၿမ့ဳိေတာ္ဝန္ အစည္းအေဝးတြင္ လူျဖဴရပ္ကြက္ ကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ လူမဲရပ္ကြက္ ကိုယ္စားလွယ္တို႔ အျငင္းအခုန္ ျဖစ္ရာက၊ လူျဖဴရပ္ကြက္ ကိုယ္စားလွယ္က 'Black-Hole' ဟူေသာ စကားအသံုးအႏႈံးကို သံုးစြဲခဲ့ပါသည္။ နကၡတေဗဒ အရ Black Hole ဆိုသည့္အရာမွာ၊ Gravity "ဆြဲအား" ၾကီးမားလြန္းသျဖင့္ ၎၏စက္ဝန္း Event-Horizon အတြင္း က်ေရာက္သြားေသာ အလင္းေရာင္ Light ပင္ ျပန္မထြက္လာႏိုင္ေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပန္ေပၚ မလာေတာ့ေသာ အရာ (သို႔မဟုတ္) လံုးလံုး ဆံုးပါးသြားပါလွ်င္ Black-Hole ဟု တင္စားေလ့ ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ သာမာန္အေတြးႏွင္႔ ရိုးရိုးေတြးခဲ႔လွ်င္Black ဆိုသည္မွာ "အမဲ"၊ Hole ဆိုသည္မွာ "အေပါက္"၊ အမဲအေပါက္ဟု အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူမဲရပ္ကြက္မွ ရပ္ကြက္လူၾကီးက သူ႔ကို လူမဲျဖစ္၍ သက္သက္ေစာ္ကားသည္၊ ႏွိမ္ပါသည္ဟု ထင္ျမင္ကာ ေဒါသူပုန္ ထပါေတာ့သည္။ ရွင္းျပ၍မရ၊ ေတာင္းပန္၍ မရေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္တေန႔ သတင္းစာမ်ားတြင္ ပါလာကာ ကမၻာအႏွံ႔ သတင္းျပန္႔ကာ အရွက္တကြဲ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္က ေစတနာသန္႔သန္႔ႏွင့္ တင္ျပေဆြးေႏြးသည္ကို တလြဲေကာက္ကာ စြပ္စြဲ တိုက္ခိုက္လာပါလွ်င္ က်ေနာ္ ဘာမွ တတ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ လူတဦးတေယာက္စီ၏ နားလည္မႈ (အသိ)၊ စာဖတ္အား၊ ဗဟုသုတေနာက္ခံ၊ ဘဝျဖတ္သန္းမႈမ်ားကို က်ေနာ္ သိႏုိင္စြမ္း မရွိပါ။

ဝါဒအေတြးေခါင္သူမ်ား၊ သေဘာတရား တာလီဘန္မ်ား (Idealogy Talibans) ၊ လက္ဝဲသူငယ္နာ မစင္ေသးသူမ်ားက ယုတ္ညံ့ေသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ားႏွင့္ ေစာ္ကားတိုက္ခိုက္လာလွ်င္၎၊ ျပည္သူတဦး၊ ေဝဖန္သူတဦးဟု အမည္မေဖာ္ရဲဘဲ အေမွာင္ထဲက လက္သီးပုန္း ထိုးလိုသူမ်ားကို၎း၊ ၎တို႔နည္းတူ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္း အေျခမဲ့ ေျပာဆိုေခ်ပရန္ က်ေနာ့္မွာ အေျခအေန အခြင့္အေရး မရွိပါ။ အမည္ရင္းႏွင့္ ေျဗာင္ေရးသူမို႔ မိဖမ်က္ႏွာ အိုးမဲမသုတ္ရဲပါ။ ထိုသူအသီးသီးကို အစြဲလြန္ (ပံုရိပ္ႏိုင္ငံေရး) သမားမ်ားအျဖစ္ နားလည္ေပး႐ံုသာ ရွိပါသည္။

႐ိုး႐ိုးသားသား အျမင္မတူသူ၊ က်ေနာ္၏ တင္ျပေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို လက္မခံသူတို႔၏ ေဝဖန္မႈမ်ားကို အစဥ္ၾကိဳဆိုလ်က္ရွိသည္ကို စာဖတ္ပရိသတ္ၾကီးအား သိေစလိုပါသည္။

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း

ရဲဘက္စခန္းမွ လြတ္ေျမာက္လာေသာ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာေတာ္တပါး၏ ရင္ဖြင့္ခ်က္

အင္တာဗ်ဴး
ျမင့္ေမာင္၊ ဝိုင္းပီး ေအာက္တုိဘာလ 2008

ခ်င္းျပည္နယ္ တီးတိန္ၿမ့ဳိနယ္ရွိ ဆိုးရြားလွသည့္ လင္တန္ ရဲဘက္ အက်ဥ္းစခန္းတြင္ ၃ လခဲြနီးပါး အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းပမ္းမႈမ်ား ခံရၿပီးေနာက္ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ ၿမ့ဳိေတာ္ အိုက္ေဇာသို႔ ဦးဇင္း ဦးပညာသီရိ (ရန္ကုန္ေက်ာင္းတုိက္၊ မႏၱေလးတိုင္း ျပည္ၾကီးတံခြန္ၿမ့ဳိနယ္) ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။

ဦးဇင္းသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္းက သံဃာေတာ္မ်ား ေရွ့ေဆာင္ဦးရြက္ျပဳသည့္ ေရႊဝါေရာင္ လႈပ္ရွားမႈၾကီးတြင္ ဦးေဆာင္ပါဝင္ခဲ့ၿပီး ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက မံုရြာၿမ့ဳိတြင္ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ကာ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။ မံုရြာေထာင္တြင္ ၇ လခန္႔ အက်ဥ္းခ်ထားၿပီးေနာက္ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ေမလေႏွာင္းပိုင္းတြင္ ကေလးေထာင္မွတဆင့္ ခ်င္းျပည္နယ္ရွိ ရဲဘက္ အလုပ္ၾကမ္း စခန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ခံခဲ့ရသည္။

ရဲဘက္စခန္းအတြင္း လူမဆန္စြာ ညႇဥ္းပမ္း ႏွိပ္စက္မႈမ်ားႏွင့္ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္လာပံုကို သိရွိႏုိင္ရန္အတြက္ မဇၩိမသတင္းဌာနက ေတြ႔ဆံုေလွ်ာက္ထား ေမးျမန္းခ်က္မ်ားကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။

ေမး။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဦးဇင္းက ဘယ္လို အခန္းက႑ကေန ပါဝင္ခဲ့ပါသလဲ ဘုရား။

ေျဖ။ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသနဲ႔ လက္တြဲၿပီးေတာ့ လုပ္ခဲ့တယ္။

ေမး။ ဘယ္လို အဖမ္းခံခဲ့ရလဲ ဘုရား။

ေျဖ။ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအၿပီးမွာ၊ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုက ကိုယ္ေတာ္ေတြကို စစ္အစိုးရက ဖမ္းဝရမ္းထုတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဦးေဆာင္ ဆရာေတာ္ေတြဟာ ေရွာင္တိမ္းေနရတယ္။ ဦးဇင္းလည္း အပါအဝင္ေပါ့။ အဲဒီလို ေရွာင္တိမ္းခ်ိန္မွာ ဦးဇင္းေက်ာင္းကို စရဖ (စစ္ဘက္လံုျခံဳေရးတပ္)၊ ၾကံ႔ခိုင္ေရး၊ ရဲတို႔က ၃ ၾကိမ္ေလာက္ လာေရာက္ စီးႏွင္း ရွာေဖြခဲ့တယ္။ ကံေကာင္း ေထာက္မစြာျဖင့္ ဦးဇင္းက အျပင္ကို ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ ဒီသတင္းေတြၾကားေတာ့ ဦးဇင္းလည္း မံုရြာၿမ့ဳိကို ေရွာင္တိမ္းခဲ့ပါတယ္။

ဖမ္းတဲ့ အခ်ိန္က ေအာက္တိုဘာက ၁၈ ရက္ေန႔၊ ည ၇ နာရီေလာက္ ရွိမယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မံုရြာၿမ့ဳိက soft link internet café မွာ အင္တာနက္ အသံုးျပဳေနတုန္း အဲဒီမွာ ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ဖုန္းဆက္ေျပာပံု ရတယ္။ ခဏေနေတာ့ ျပန္အထြက္မွာ ရဲေတြေရာက္လာျပီး ဖမ္းဆီးခံလိုက္ရတာ။

ေမး။ ဖမ္းတုန္းက ဘယ္သူေတြ ပါသလဲ ဘုရား။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကို ေခၚေဆာင္သြားလဲ။

ေျဖ။ လံုထိန္းရဲေတြ ပါတယ္၊ စစ္သားေတြ ပါတယ္။ အစိတ္ (၂၅ ေယာက္) - ၃ဝ ေလာက္ရွိမယ္ ထင္တယ္။ သူတို႔က ဦးဇင္းကို ေမးစရာရွိလို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ စခန္းကို ခဏေလာက္ လိုက္ခဲ့ပါလို႔ ေျပာတယ္။ ဦးဇင္းက ‘ေမးစရာရွိရင္ ဒီနားမွာ ေမးပါ၊ ဘာေမးစရာ ရွိလို႔လဲ’ ဆိုေတာ့ ‘စခန္းေရာက္မွ ေျဖပါ။ စခန္းက်မွ ေမးပါလိမ့္မယ္’ ဆိုၿပီးေတာ့ မံုရြာၿမ့ဳိ အမွတ္ ၁ ရဲစခန္းကို ေခၚသြားတယ္။

ေမး။ စစ္ေဆးတာကေရာ ဘယ္လိုလဲ ဘုရား။

ေျဖ။ ဦးဇင္းေျဖတဲ့ အေျဖက သူတို႔ စိတ္တိုင္းက် မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ လိုခ်င္တဲ့ အေျဖမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ အဆိုးဆံုးက စရဖ အရာရွိ ကိုကိုေအာင္ရယ္၊ ဦးစန္းဝင္းရယ္က ဦးဇင္း ရင္ဘတ္ကို စစ္ဖိနပ္နဲ႔ ေဆာင့္ကန္တယ္။ မ်က္ႏွာကို စစ္ဖိနပ္နဲ႔ ေပါက္တယ္။ ေနာက္ျပန္ လက္ထိပ္ ခတ္ထားတယ္။ ေမးခြန္းတခု ေမးတိုင္း ဦးဇင္းကို နားရင္းပါးရင္း ႐ုိက္တယ္၊ လက္သီးနဲ႔ ထိုးတယ္။ ဦးဇင္းလည္း ေမ့ေျမာသြားေအာင္ ခံစားရတယ္။ ေနာက္က ျပစ္ရိုက္တာ ေရွ႔စားပြဲေပၚ ေမွာက္သြားတာပဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဦးဇင္းလည္း လံုးဝ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဦးဇင္းရဲ႔ လက္အေၾကာေတြ၊ လက္ေတြကို ခ်ဳိးတာေပါ့။ က်ဥ္ေၾကာေတြ ႏွိပ္တယ္။

နံၾကားေတြကို ေထာက္ၿပီးေတာ့ မ’တာေတြ ရွိတယ္။ နားရင္းေတြကို ရိုက္တယ္။ နားရြက္ေတြကို ေဆာင့္ဆြဲတယ္။ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ စစ္ေဆးတယ္။ ေျခေထာက္ေတြကို တက္က်ိတ္တာက ဦးဇင္း ေထာင္က်တဲ့ အခ်ိန္ထိ လမ္းကို ေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ႏိုင္ဘူး။ ေျခသန္းေတြမွာ ေသြးေျခဥေနတယ္။ ဦးဇင္း လံုးဝ မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ ဘာလုပ္လဲဆိုေတာ့ ဒီေဝဒနာေတြ ေမ့သြားတာ ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းေရွ႔က ေရွ႔မွာ ရွိတဲ့ စားပြဲကို ေခါင္းနဲ႔ ပစ္ေဆာင့္လိုက္တယ္။ ေဘးမွာရွိတဲ့ ရဲစခန္းမွဴး ဦးေအာင္ဝင္းက အတင္း ဦးဇင္းကို ဖက္ၿပီးေတာ့ ‘ဦးဇင္း ... အဲဒီလို မလုပ္ပါနဲ႔။ တပည့္ေတာ္တို႔က တာဝန္အရ လုပ္ရတာပါ။ အထက္က ၫႊန္ၾကားခ်က္အရ လုပ္ရတာပါ’ လို႔ ေျပာတယ္။

ဦးဇင္းက အဲဒီဟာမ်ဳိး လုပ္လိုက္ေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ႔ လက္ေလွ်ာ့ သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ကေန ၂၄ ရက္ေန႔အထိက ေန႔ေရာ၊ ညပါ စစ္ေဆးတယ္။ ေရေတာင္ ေသာက္ခြင့္မေပးဘူး။ သူတို႔အထက္က လူၾကီးေတြ လာတဲ့အခါမွာ ေခၚၿပီးေတာ့ စစ္ေဆးတယ္။ လူၾကီးတေယာက္ လာလို႔ရွိရင္ တျခားအခန္းကို ေျပာင္းၿပီး စစ္ေဆးတယ္။ ‘လံုးဝ အေျဖမွန္မေပၚရင္ အေျဖမွန္ေပၚေအာင္သာ စစ္ကြာ’ ဆိုၿပီးေတာ့ အမိန္႔ေပးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဦးဇင္းကို ဘယ္ေလာက္ထိ ၿခိမ္းေျခာက္လဲဆိုေတာ့ ‘ဦးဇင္းရဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ေတြေပၚမွာ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းၿပီးေတာ့ စစ္ေဆးမယ္’ ဆိုတာမ်ဳိးထိ ေျပာလာတယ္။

သူတို႔ ဘာေတြ ထပ္ေမးလဲဆိုေတာ့ ‘၈၈ ေက်ာင္းသားအုပ္စုကို သိလား၊ သူတို႔နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရလား၊ NLD ပါတီက ဘယ္သူေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိလဲ၊ ဘယ္သူေတြ သိလဲ’ ဆိုေတာ့ ဦးဇင္းက ‘ဘယ္သူေတြနဲ႔မွ မသိပါဘူး။ အဆက္အသြယ္လည္း မရွိပါဘူး’ ဆိုၿပီး ေျဖလိုက္တယ္။ ‘ငါတို႔က အခ်က္အလက္ေတြ ရၿပီးသား။ မင္း ဗကသ လား။ ဗကပ လား’ ဆိုၿပီးေတာ့ ေမးတယ္၊ စြပ္စြဲတယ္။

ပိုဆိုးတာက ဦးဇင္းရဲ႔ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာ အေမရိကန္ စင္တာမွာ စာၾကည့္တိုက္ ကပ္ျပားေလး ပါေတာ့ သူတို႔က ဘာေမးလဲဆိုေတာ့ ‘အေမရိကန္ စင္တာမွာ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းေတြ တက္တာ မဟုတ္ဘူးလား။ အဲဒီမွာ ႏိုင္ငံေရး သင္တန္းေတြ ပို႔ခ်ေနတယ္၊ ဘာေတြ ပို႔ခ်ေနလဲ။ မေျပာလို႔ရွိရင္ ဒီထက္ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စစ္ေဆးနည္းေတြနဲ႔ စစ္ေဆးမယ္’ တဲ့။

‘အခုခ်ိန္မွာ မင္းဟာ ငါတို႔ လက္ခုပ္ထဲမွာ ေရာက္ေနတယ္။ ငါတို႔ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔ရတယ္။ အေျဖမွန္ေပၚေအာင္ မေျပာလို႔ရွိရင္၊ အျဖစ္မွန္ကို မေျပာဘူးဆိုရင္ ငါတို႔ ရာထူးျပဳတ္ရင္ ျပဳတ္သြား ပေလ့ေစ၊ ဒဏ္ရာ အနာတရ မရွိဘဲနဲ႔ သတ္တဲ့ နည္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္’ လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ စစ္ေဆးတယ္။

‘ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈ၊ တရားမဝင္ အသင္းအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းမႈ၊ အစိုးရကို အၾကည္အညိဳ ပ်က္ေစတဲ့ ေရးသားမႈ၊ တရားမဝင္ ေငြေၾကးကိုင္ေဆာင္မႈ - ပုဒ္မေတြ အမ်ားၾကီး တပ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒီေကာင္ေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မရွိဘူးဆိုတာ ျပခ်င္တာနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေငြ ကိုင္ေဆာင္မႈ ပုဒ္မနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္တိုဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔မွာ ဦးဇင္းကို မံုရြာေထာင္ကို ပို႔လိုက္တယ္။

ေမး။ မုံရြာေထာင္တြင္း အေျခအေနကို ေျပာျပေပးပါလား ဘုရား။

ေျဖ။ မံုရြာ ေထာင္ထဲတုန္းက ဦးဇင္း ေနာက္ကို အင္ေဖာ္မာ (သတင္းေပး) ေတြ ထည့္ေပးထားတယ္။ ဦးဇင္းက လူတေယာက္ကို စကားေျပာမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ကေန နားေထာင္တာတို႔၊ ေစာင့္ၾကည့္တာတို႔၊ အဲဒါေတြ လုပ္တယ္။ လူတေယာက္နဲ႔ စကားေျပာၿပီးတိုင္း ဦးဇင္းကို ႐ံုးကို ေခၚၿပီးေတာ့မွ ‘သူ႔ကို ဘာေတြ ေျပာသလဲ၊ ဦးဇင္းေနာက္မွာ တပည့္ေတာ္လူေတြ ရွိတယ္၊ မဟုတ္တာေတြ မလုပ္ပါနဲ႔၊ ဦးဇင္းကို သိကၡာခ်မယ္’ လို႔ ေျပာတယ္။

မံုရြာေထာင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ စရဖ အရာရွိ ဦးစန္းဝင္းနဲ႔ အက္စ္ဘီ ၂ ေယာက္ရယ္ မံုရြာၿမ့ဳိ ေရႊကူေက်ာင္းတိုက္က သံဃနာယကဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကတို႔ လာၿပီးေတာ့မွ သိကၡာ ခ်ခိုင္းပါတယ္။ ဦးဇင္းကို သိကၡာခ်ခိုင္းတာ အနည္းဆံုး ၃-၄ ၾကိမ္ေလာက္ ရွိတယ္။

“မင္းရဲ့ သာသနာဝင္ ကဒ္ျပားကို သိမ္းလိုက္ၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေထာင္ကေန လြတ္လာလို႔ရွိရင္လည္း ဘုန္းၾကီးဝတ္လို႔ မရဘူး။ အခုလိုအခ်ိန္မွာ သိကၡာခ်မယ္ဆိုရင္ ေနာက္ျပန္ဝတ္ခ်င္ရင္ ဝတ္ခြင့္ေပးမယ္” လို႔ ဦးေဇာတိက က ေျပာေသးတယ္။

ဒုေထာင္မွဴးကလည္း မၾကာခဏ ေခၚေခၚၿပီးေတာ့မွ သိကၡာခ်ခိုင္းတာေတြ ရွိတယ္။ ဝိနည္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ၊ ေနာက္ သံဃတပ္ေပါင္းစုနဲ႔ ဆက္ႏြယ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ၊ ေရႊဝါေရာင္ သံဃေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအေၾကာင္း ေမးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွ ေမးတဲ့ ဒုေထာင္မွဴးဆိုသူဟာ စရဖ အရာရွိ ဦးစန္းဝင္းရဲ႔ လူဆိုတာ သိလာတယ္။

ေမး။ မံုရြာေထာင္မွာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ၊ သံဃာေတာ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ဘုရား။

ေျဖ။ မံုရြာေထာင္ထဲမွာ အမ်ားၾကီးပဲ ဒကာၾကီး။ အရပ္ဘက္ အက်ဥ္းသားေတြ ရွိတယ္။ ဘုန္းၾကီးေတြ ၆ ပါးေလာက္ ရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၁ဝ ေယာက္ေလာက္ ရွိမယ္။ သတိထားမိတာက ျမစ္ၾကီးနားဘက္က ဦးေစာထြန္း ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားၾကီး ရွိတယ္။ သူက တိုက္ပိတ္ ခံထားရတယ္။

ေမး။ ေထာင္ထဲမွာေရာ ဦးဇင္းကို ႏိွပ္စက္ညႇဥ္းပမ္းတာေတြ ရွိလား။

ေျဖ။ ဦးဇင္းကို ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပမ္းတာေတာ့ ရွိတာေပါ့။ ေရာက္သြားၿပီး မၾကာမီ ဆရာေတာ္ ဦးဂမၻီရတို႔ အဖမ္းခံရတဲ့အတြက္ ဦးဇင္းကို လာစစ္ေဆးတယ္။ ‘သံဃတပ္ေပါင္းစုက ဆရာေတာ္ေတြ ဘယ္မွာ ရွိသလဲ။ ဦးၾသဘာသတို႔ ဘယ္မွာ ေနသလဲ၊ ေရႊဝါေရာင္မွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ေတြထဲက ဘယ္ဘုန္းၾကီးေတြ သိသလဲ’ ဆိုတာေတြ ေမးတယ္။ ‘မသိပါဘူး။ ပါလည္း မပါခဲ့ပါဘူး’ လို႔ ေျဖလိုက္တယ္။ ေျဖေပမယ့္ သူတို႔က လံုးဝ လက္မခံဘူး။

ေမး။ ဇန္နဝါရီလ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ျပစ္ဒဏ္ခ်ၿပီးေနာက္ ဘယ္ေတြကို ေထာင္ေျပာင္းေရႊ႕တာေတြ ရွိေသးလဲ ဘုရား။

ေျဖ။ ဦးဇင္းကို ၂၁ ရက္၊ ေမလမွာ ကေလးေထာင္ကို ပို႔တယ္။ ကေလးေထာင္မွာ တပတ္ေလာက္ေနၿပီး ေမလကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ ခ်င္းျပည္နယ္ တီးတိန္ၿမ့ဳိနယ္ လင္တန္ ရဲဘက္စခန္းကို ပို႔လိုက္ပါတယ္။

ေမး။ ကေလးၿမ့ဳိ ေထာင္မွာေရာ စစ္ေဆး ေမးျမန္းတာေတြ ရွိေသးလား။

ေျဖ။ ကေလးေထာင္ထဲမွာေတာ့ စစ္ေဆး ေမးျမန္းတာေတြေတာ့ မရွိဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရဲဘက္ပို႔ဖို႔ သံေျခက်င္းေတြ ခတ္ထားၿပီေလ။ မံုရြာကေန ပို႔လိုက္တဲ့ အက်ဥ္းသား ၁ဝဝ ရွိတယ္။ အားလံုးကို သံေျခက်င္းေတြ ခတ္ထားတယ္။ တခ်ဳိ႔ ရဲဘက္ေျပးေတြ ပါတယ္။ စစ္ေပၚတာေတြ ပါတယ္။ အသက္လုၿပီး ေျပးခဲ့တဲ့ သူေတြကို သံေျခက်င္း ႏွစ္ခု ခတ္ထားတယ္။ မံုရြာေထာင္ကေန ကေလးေထာင္ထိ သြားရတဲ့ဟာက သံေျခက်င္းေတြနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ တတြဲ သြားရတယ္။

ေမး။ ရဲဘက္စခန္းကို ဘယ္လိုပို႔လဲ ဘုရား။ ဘာအလုပ္ေတြ လုပ္ရလဲ။

ေျဖ။ ေမလကုန္ေလာက္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး သံေျခက်င္းေတြ ခတ္ၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ကို အလုပ္ၾကမ္းခိုင္းပါတယ္။ ထင္းတုံးၾကီးေတြ ထမ္းရတယ္။ ခ်င္းျပည္နယ္ဆိုတာ သိတဲ့အတိုင္းပဲ၊ ေတာင္တန္းၾကီးေတြ။ ေခ်ာက္ထဲကေန ေတာင္ကုန္းေပၚထိ ထမ္းတင္ရတယ္။ အဲဒီတိုင္ေတြကို တနဂၤေႏြေန႔ရက္ေတြမွာလည္း ထမ္းတင္ရတယ္။ နားရက္မရိွဘူး။ ထမ္းတင္ရတဲ့ အခါမွာလည္း ေရွ့ကလူကို ေနာက္ကလူက မွီေအာင္ လိုက္ရတယ္။ မမွီတဲ့ လူေတြကို တပ္ခြဲမွဴး၊ တပ္စုမွဴးေတြက ေနာက္ကေန တအံုးအံုး တဘံုးဘံုးနဲ႔ ရိုက္တယ္။ ထင္းတုံးကို မႏိုင္လို႔ လဲသြားတဲ့သူေတြကို ေျခေတာက္နဲ႔ ပိတ္ကန္တယ္။ ရင္ဝကို ေဆာင့္ကန္တယ္။ ႏွိပ္စက္တာေတြ ခံခဲ့ရပါတယ္။

ေမး။ ရဲဘက္စခန္းမွာ အလုပ္ၾကမ္းေတြ လုပ္ေနရင္း ဦးဇင္းရဲ့ က်န္းမာေရး အေျခအေနက ဘယ္လိုရိွခဲ့လဲဘုရား။

ေျဖ။ စားရတဲ့ အစားအစာကလည္း ပံုစံနဲ႔ စားရပါတယ္။ ရဲဘက္စခန္းမွာ နာမည္ၾကီးတဲ့ ဒံေပါက္ထမင္းေပါ့။ ထမင္းေတြထဲမွာ ေက်ာက္ခဲေတြ ပါတယ္၊ စပါးလံုးေတြ ပါတယ္။ တခါတရံမွာ ႂကြက္ေခ်းေတြကလည္း ပါတယ္။ အဲဒီလို နီရဲေနတဲ့ ထမင္းေတာင္မွ အဝ မစားရဘူး။ အက်ဥ္းသားေတြက ဒီေလာက္ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ရၿပီး ထမင္းကို ဝေအာင္မစားရဘူး ဆိုေတာ့၊ အဲဒီ ရဲဘက္စခန္းကို ေရာက္ၿပီး ႏွစ္ပတ္ သံုးပတ္ေလာက္လည္းက်ေရာ လူေတြက မ်က္တြင္းေတြ ေခ်ာင္က်သြားတယ္။ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္သြားတယ္။ တခ်ဳိ႔ဆိုရင္ ဖ်ားတယ္။ တခ်ဳိ႔ဆိုရင္ သံေျခက်င္းရဲ႔ ဒဏ္ေၾကာင့္ ေျခေထာက္ေတြမွာ အနာေတြ ေပါက္လာတယ္။ ေသြးစုနာေတြ ေပါက္လာတယ္။ ဦးဇင္းကိုယ္တိုင္လည္း ေသြးစုနာ ၃-၄ ၾကိမ္ေလာက္ ေပါက္ဖူးပါတယ္။ အဲလို အစားဆင္းရဲတဲ့ဒဏ္ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရတဲ့ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ျမစ္ၾကီးနားက ကိုယ္ေတာ္တပါးဆို ဒဏ္မခံႏိုင္လို႔ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔က ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားရွာတယ္။

ေမး။ ရဲဘက္စခန္းမွာ အလုပ္လုပ္လို႔ လုပ္အားခေရာ ရတာမ်ဳိးရွိလား ဘုရား။

ေျဖ။ ရဲဘက္စခန္းမွာ အက်ဥ္းသားတဦးက အနည္းဆံုး တေန႔ကို အာဏာပိုင္ေတြအတြက္ တရက္ကို ၂ဝဝဝ သြင္းရတယ္။ ေထာင္အလုပ္မရွိရင္ အျပင္က ဝင္ေငြရတဲ့ အလုပ္ေတြကို လိုက္လုပ္ရတယ္။ ၂ဝဝဝ ထက္ေက်ာ္ရင္ေတာ့ ေထာင္သားေတြအတြက္ စားစရာေတြ ဝယ္လို႔ရတာေပါ့။

ေမး။ ဘာေၾကာင့္မို႔ အိႏၵိယဘက္ကို ထြက္ေျပးခဲ့တာလဲဘုရား။

ေျဖ။ ဦးဇင္း ေရာက္ေနတဲ့ လင္တန္ ရဲဘက္စခန္းကို အက္စ္ဘီ ၂ ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး စစ္ေဆးျပန္တယ္။ ‘သံဃတပ္ေပါင္းစုမွာ ဦးေဆာင္တဲ့သူေတြ သိလား’ ဆိုၿပီး စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔ မနက္ ၉ နာရီကေန ညေန ၆ နာရီအထိ ဆက္တိုက္ေမးတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ ဆြမ္းမစားရဘူး။ မေျဖႏိုင္ရင္ ထိုးတာၾကိတ္တာ လုပ္တယ္။ ဦးဇင္းကို ‘သံဃတပ္ေပါင္းစုမွာ ပါတယ္ မဟုတ္လား။ သံဃတပ္ေပါင္းစုက ဆရာေတာ္ေတြ ဘယ္မွာ ေရာက္ေနလဲ’ ဆိုတာေတြ ေမးတယ္။ ဒီလူေတြက ကေလးေထာင္ကို ျပန္ပို႔ၿပီး ပုဒ္မ အသစ္တိုးၿပီးေတာ့ ေထာင္ကိုထပ္ပို႔မွာ သိလိုက္ရတဲ့အတြက္ ဒီည ထြက္မေျပးလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးၿပီး ထြက္ေျပးခဲ့တယ္။

ေမး။ တီးတိန္ၿမ့ဳိ လင္တန္ ရဲဘက္စခန္းကေန ဘယ္လိုမ်ဳိး ထြက္ေျပးလာခဲ့လဲ ဘုရား။

ေျဖ။ အဲဒီ အလုပ္ၾကမ္းစခန္းကို ပထမ တထပ္က ၁ဝ ေပေလာက္ရွိတဲ့ သစ္တုံးၾကီးေတြကို သံဆူးၾကိဳးေတြပတ္ၿပီး ကာထားတယ္။ အဲဒီသစ္တိုင္ၾကီးေတြကို ဖက္ၿပီးေတာ့ ေက်ာ္တက္ခဲ့ရတယ္။ ဟာ ... သံဆူးၾကိဳးေတြက လက္ေတြေျခေထာက္ေတြကို စူးလိုက္တာလည္း မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီဒဏ္ရာေတြကို ဂ႐ုမစိုက္အားဘဲ အျမင့္ေပ ၁၅ ေပေလာက္ရွိတဲ့ ဒုတိယသံဆူးၾကိဳးကို ေက်ာ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရျပန္တယ္။ လက္ေတြမွာလည္း ေသြးအလိမ္းလိမ္းေပါ့။ ဟား ၫ အသက္အႏၱရာယ္ လြတ္ျပီဆိုတာနဲ႔ ရင္ထဲမွာ နည္းနည္း ေပါ့သြားတာေပါ့။ အနာတရကို ဂ႐ုမစိုက္အားဘဲ ကိုယ့္အသက္အႏၱရာယ္ကို စိုးရိမ္ၿပီး ဂက္စ္မီးျခစ္က အလင္းေရာင္ေလးကို အားျပဳၿပီး ေတြ႔တဲ့လမ္းအတိုင္း စြတ္ၿပီး ထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္။

တခ်ဳိ႔ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြဆို ၄-၅ နာရီၾကာေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ဆင္းရတယ္။ ရွင္းလို႔မရတဲ့ ျခံဳေတြဆို လိွမ့္ခ်လိုက္ရတာရွိတယ္။ တိုးလို႔မရတဲ့ ဆူးျခံဳေတြဆိုရင္ ေတာေကာင္သြားတဲ့ လမ္းေလးေတြကို အားျပဳၿပီး ေလးဘက္ေထာက္ သြားခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိတယ္။ သားရဲတိရစၦာန္ အႏၱရာယ္ကို စိုးရိမ္မိေပမယ့္ ေရွ႔ခရီးတြင္ဖို႔ပဲ အာ႐ံုထား ေျပးရတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္ ဗိုက္ကလည္းဆာ၊ စားစရာလည္းမရွိ၊ ေရကလည္း ငတ္ေတာ့ ေတြ႔တဲ့ ဆီးျဖဴသီးေလးေတြ ခူးစားၿပီး ၂ ရက္၊ ၂ ည တိတိ မနားမေန ေျပးခဲ့ရပါတယ္။

တခါတရံ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြကို မတက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ေမာပန္းေနေတာ့၊ ေခ်ာင္းေတြအတိုင္း စံုဆင္းေနေတာ့ ခရီးေတြက မေဝးသင့္ဘဲ ေဝးခဲ့တဲ့ ခရီးေတြကလည္း အမ်ားၾကီးပဲ။ ရြာေတြကို ေတြ႔ရေပမယ့္ အဖမ္းခံရမွာ၊ ေခြးေဟာင္မွာ စိုုးတဲ့အတြက္ မဝင္ရဲဘူး။ ပတ္ေရွာင္သြားရတယ္။ လမ္းေတြကလည္း မသိေတာ့ မွန္းဆသြားရတဲ့အတြက္ အေဝးၾကီး ေရာက္သြားတာေတြ ရွိတယ္။ ပရိတ္၊ ပ႒ာန္းနဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အေဖာ္ျပဳၿပီး ေမတၱာပို႔ရင္း ေျပးလႊားေနရတာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း မရြတ္ႏုိင္ေတာ့တဲ့အဆံုး အာ႐ံုပဲ ျပဳႏိုင္ေတာ့တယ္။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ အသက္ ၂ဝ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိတဲ့ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေလး တေယာက္က ထမင္းထုပ္နဲ႔ ေရဗူးေလး ပါလာတာကို ေပးေတာ့ အငမ္းမရ ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ စားလိုက္တယ္။ သခြားသီး ၃ လံုး ေရာေပးေတာ့ စားလိုက္တာနဲ႔ ေရဆာလည္း ေျပသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုး လမ္းျပေပးဖို႔ အကူအညီ ေတာင္းလိုက္ေတာ့ သူက လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို ျပေပးတယ္။ ဦးဇင္းလဲ ေက်းဇူးတင္လြန္းလို႔ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ပါတဲ့ေငြ ၂ဝဝဝ ေပးလိုက္တယ္။

အဲဒီေနာက္ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ အိုက္ေဇာၿမ့ဳိကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။

ေမး။ ထြက္ေျပးတုန္းက သံေျခက်င္းနဲ႔ပဲလား ဘုရား။

ေျဖ။ အက်ဥ္းစခန္းက တာဝန္ရွိသူေတြကို ၾသဂုတ္လလယ္ေလာက္မွာ ပိုက္ဆံ ၅ဝဝဝဝ ေပးလိုက္ေတာ့ သံေခ်က်င္း ျဖဳတ္ေပးပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေျပးဖို႔ လြယ္ကူသြားတာေပါ့။

ေမး။ စစ္အစိုးရက သံဃာေတာ္ေတြကို မတရား ဖမ္းဆီးမႈေတြအေပၚ ဘယ္လို ေျပာလိုပါသလဲဘုရား။

ေျဖ။ ရက္စက္ယုတ္မာလွပါတယ္ဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္ေခတ္၊ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းကေတာင္မွ သံဃာထုအေပၚမွာ ဒီေလာက္ ရက္ရက္စက္စက္ မႏွိပ္စက္ခဲ့ပါဘူး။ အခု ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ့ ဒါယကာလို႔ ေခၚေနတဲ့ စစ္အစုိးရရဲ႔ ရက္စက္ယုတ္မာမႈကေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳလိုက္မွပဲ ေျပာစရာစကားလံုး ရွာမရေလာက္ေအာင္ ရက္စက္ပါ့ေပ့လို႔ သိလိုုက္ရတယ္။

ဒီလိုမ်ိဳး ရက္စက္ ယုတ္မာမႈေတြကို ရပ္တန္းက ရပ္ပါ။ အဲလိုမွမဟုတ္ရင္ သမိုင္းမွာ ဂ်ာမဏီက နာဇီဟစ္တလာတို႔လို သမိုင္းဆိုး တင္က်န္ခဲ့မွာ မလြဲပါဘူး။ အခုဆိုရင္ ကမၻာတဝွမ္းမွာ ရွိတဲ့ အာဏာရွင္ေတြဟာ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ျပဳတ္ကုန္ၿပီ။ ကမၻာမွာ ရွားရွားပါးပါး နအဖ စစ္အုပ္စုပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ နအဖ စစ္အုပ္စုသာ အျမင္မွန္ရမယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္ေတြ က်န္ပါေသးတယ္။ သူတို႔ရဲ႔ ႏွလံုးသားမွာ စူးဝင္ေနတဲ့ အမုန္းတရား၊ အာဃာတ တရားေတြဟာ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔လည္း ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေစၿပီး လူသားထု တရပ္လံုးကိုလည္း စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရေစပါတယ္။ ဒီ အမုန္းတရား၊ အာဃာတ တရားေတြဟာ အျမင္မွန္ရတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းပစ္လို႔ ရပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႔ ဆင္းရဲတြင္းက နက္သည္ထက္ နက္ပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္မီ ျပဳျပင္ၾကပါလို႔ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

ေမး။ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ဳိး ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားမယ္လို႔ စိတ္ကူးပါသလဲ ဘုရား။

ေျဖ။ ေရႊဝါေရာင္ အၾကမ္းမဖက္ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးဟာ နအဖ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ မတရား ဖမ္းဆီး ညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္၊ ဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြင္းမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေပမယ့္ သံဃတပ္ေပါင္းစု ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသနဲ႔အတူ သံဃာ ၃ သိန္းေက်ာ္၊ ၄ သိန္းနီးပါး က်န္ပါေသးတယ္။ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ ေရွ႔ဆက္ၿပီးေတာ့ နအဖ ဆိုတဲ့ အဓမၼဝါဒီေတြကို အသက္ထက္ဆံုး ဓမၼလမ္းေၾကာင္းေပၚကေန အၾကမ္းမဖက္တဲ့ နည္းေတြနဲ႔ သံဃာထု၊ လူထုနဲ႔အတူ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္သြားမွာပါ။

အခု အေနအထားက အစြယ္နဲ႔ ထိုးမယ့္ဆင္ဟာ ေနာက္တလွမ္းဆုတ္ ဆိုတဲ့ အေနအထားပါ။ စက္တင္ဘာ လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ အာဇာနည္ လူစြမ္းေကာင္း ရဲရဲေတာက္ သတၱိရွင္ေတြ အမ်ားၾကီး ေမြးထုတ္ေပးခဲပါ့တယ္။ ဒီလူစြမ္းေကာင္းေတြဟာ ဥပမာနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေျခစြမ္းထက္တဲ့ ေဘာလံုးသမားေကာင္းေတြ လိုပါပဲ။ ဒါကို အသင္းစုစည္းမႈ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အေပးအယူ၊ အခ်ိပ္အဆက္ရွိမႈ၊ ေအာင္ကိုေအာင္ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ၾကံ႔ခိုင္မႈေတြကို ဦးဇင္းတို႔ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေနပါတယ္။

အေရးၾကီးဆံုးအခ်က္က ေဘာလံုးပြဲေတြမွာ ကိုယ့္ေျခေထာက္ထဲ ေဘာလံုးေရာက္ၿပီဆိုရင္ တကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး တေယာက္ထဲ ဆြဲမေျပးဖို႔ အဲဒါ အေရးၾကီးဆံုးပဲ။ ေနာက္ၿပီး ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေနတဲ့ မည္သူမဆို၊ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းမဆို ဒီမိုကေရစီသေဘာတရား၊ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ေတြကို စတင္က်င့္သံုးဖို႔ လိုေနပါၿပီ။

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ သူတပါးက လာေပးတာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးရတာပါ။ အဲဒီေတာ့ နအဖ လက္ထဲမွာ ဒီမိုကေရစီမ ရွိဘူး၊ အဲဒါကို သြားေတာင္းမေနနဲ႔၊ အခ်ိန္ကုန္တယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ညီညီညြတ္ညြတ္ ရွိၿပီးေတာ့ ငါတို႔ဟာ တေန႔ မုခ် ေအာင္ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ေမြးၿပီး သံဃာထု၊ ေက်ာင္းသားထုနဲ႔ လက္တြဲၾကပါ။ ဦးဇင္းလည္း စိတ္"ာတ္ ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ပါ့မယ္လို႔ အခိုင္အမာ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။

BDC's Demonstration in front of UNHCR and Chinese Embassy in London

Burma Democratic Concern organized the demostration in front of the UNHCR in London on 63th UN's day, to call for UN to take vigorous and bolder intervention in Burma crisis.
And joint the BCUK at the in front of Chinese Embassy sa 2nd Demo.

လူရႊင္ေတာ္ဇာဂနာကို ကေနဒါကေလာင္ရွင္မ်ားအဖြဲ႕မွ ဆုခ်ီးျမႇင့္

ပီတာေအာင္

သတၱိရွိရွိျဖင့္ လြပ္လပ္စြာဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့မႈမ်ားအတြက္ လူရႊင္ေတာ္ဇာဂနာကို ကေနဒါ ကေလာင္ရွင္မ်ားအဖြဲ႔ က One Humanity Award (တမ်ဳိးတည္းေသာလူသားဆု) ခ်ီးျမႇင့္လုိက္သည္။

လြပ္လပ္စြာဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင့္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ကေနဒါကေလာင္ရွင္ မ်ားအဖြဲ႔၏ (၂၅) ႏွစ္ ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔၌ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ဇာဂနာဟုလူသိမ်ားသည့္ ကဗ်ာ ဆရာလူရႊင္ေတာ္ႏွင့္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ ေမာင္သူရကို ယခုႏွစ္တြက္ ဆုခ်ီးျမႇင့္ရန္ ေရြးခ်ယ္လုိက္သည္ဟု ကေနဒါကေလာင္ရွင္မ်ားအဖြဲ႔ PEN Canada ၏ ေၾကညာခ်က္တြင္ ပါရွိသည္။

ဆုေပးအပ္ရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ကေနဒါကေလာင္ရွင္မ်ားအဖြဲ႔ ဥကၠ႒ Nelofer Pazira က “ စာေရးဆရာ ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြကို ထုတ္ေဖာ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အသတ္ ခံရ၊ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခံရ၊ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရ၊ အေႏွာင့္အယွက္ေပးခံရတာေတြ အၿမဲလို လိုျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုလူေတြထဲက တေယာက္ ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္အဖြဲ႔၀င္ ဇာဂနာပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ႕ သတၱိနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခုိင္ခုိင္မာမာရပ္ တည္ေနတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ သူ႔ကို ဒီဆုခ်ီးျမႇင့္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳလိုက္တာပါ”ဟု ေၾကညာ ခ်က္၌ ေျပာသည္။

အဆိုပါဆုသည္ ကြဲျပားေနသည့္ တိုင္းျပည္နယ္နိမိတ္မ်ားကိုေက်ာ္ျဖတ္၍ မတူညီသည့္ယဥ္ ေက်းမႈမ်ားအၾကား လႈံ႕ေဆာ္ဆက္သြယ္ေပါင္းကူးေပးရာ၌ ထူးကဲစြာေဆာင္ရြက္ႏိုင္သူမ်ား ကို ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ စာေရးဆရာ တဦးစီ၏ ေရးသားမႈမ်ားသည္ ႐ိုးသား မႈရွိျခင္း၊ ပိုင္းျခားေ၀ဖန္မႈေကာင္းမြန္ျခင္းႏွင့္ အေတြး အေခၚမ်ားကို ၿငိမ္းခ်မး္စြာေဖာ္ထုတ္ျပသရာ၌ မည္သည့္ၾကားခံကိုမဆိုျဖတ္၍ သတၱိရွိရွိ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ေဆာင္ ရြက္ျခင္းတို႔အေပၚတြင္ အကဲျဖတ္၍ ဆုေရြးခ်ယ္သည္ဟုလည္း သိရသည္။

ဆုေပးပြဲကို ကေနဒါႏုိင္ငံ တိုရန္တိုၿမိဳ႕၌ ေအာက္တိုဘာ (၂၂) ရက္က်င္းပမည့္ ႏိုင္ငံတကာ စာေရးဆရာမ်ားပြဲ ေတာ္ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားတြင္ ခ်ီးျမႇင့္သြားမည္ဟု သိရသည္။ လူရႊင္ေတာ္ဇာဂနာ အက်ဥ္းက်ခံေနရသည့္အတြက္ ၎အတြက္ ထိုင္စရာေနရာခံု ကြက္လပ္တခုထား ေပးကာ ဂုဏ္ျပဳသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ဆုရသူသည္ ေဒၚလာ (၅,၀၀၀) ရရွိမည္ဟု သိရသည္။

ဇာဂနာဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံရသည့္အတြက္ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မိေၾကာင္း သူ၏ မိခင္ျဖစ္သူ သခင္မႀကီး ေဒၚလွၾကည္ ေခၚ စာေရးဆရာမႀကီး ၾကည္ဦး က ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာၾကားသည္။

၎က “ေမာင္သူရဟာ မဆုတ္မနစ္ေသာ ဇြဲလံု႔လနဲ႔ သူလုပ္စရာရွိတာကိုလုပ္ခဲ့တယ္။ စက္တင္ဘာမွာ သံဃာေတာ္ကိုဆြမ္းကပ ္တာေတြလုပ္ခဲ့တယ္။ နာဂစ္မွာလည္း သူကုိယ္တုိင္ သူ႔ပစၥည္းကိုယ္ပိုင္ေတြကိုေရာင္္း၊ သူမ်ားလႉဒါန္းတဲ့ဟာေတြကိုလည္း ျဖန္႔ျဖဴး ခြဲေ၀ေပးတာေတြ အဲလိုႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔လုပ္တဲ့အတြက္ သူလုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ လူသာဓုေခၚနတ္သာဓုေခၚတဲ့ အလုပ္ပါပဲ။ ဒါကို သေဘာ တူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳတယ္ဆိုတာ ဂုဏ္ယူစရာ ၀မ္းသာစရာပါ။ မိဘေဆြမ်ဳိးအေနနဲ႔ကေတာ့ သူလုပ္သမွ်ဟာ မိဘအတြက္ သာမက တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအတြက္ပါ အက်ဳိးရွိတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ဆုေပးတာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္” ဟုေျပာသည္။

စြယ္စံုရအႏုပညာရွင္ လူရႊင္ေတာ္ ဇာဂနာသည္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦးအျဖစ္ ၁၉၈၈ မွ ၁၉၈၉ အထိ၊ ၁၉၉၀ မွ ၁၉၉၄ အထိ ႏွစ္ႀကိမ္ (၄) ႏွစ္ေက်ာ္ ေထာင္က်ခဲ့ဖူးၿပီး ေထာင္က်ေနစဥ္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကလည္း လူ႔အခြင့္ အေရးေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ကေပး အပ္သည့္ Lillian Hellman and Dashiell Hammett Grant ဆုရရွိခဲ့ဖူးသည္။

ဇာဂနာသည္ ၁၉၉၆ ခု ေမလ၌ အႏုပညာလုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ခြင့္ပိတ္ပင္ခံခဲ့ရၿပီး ယမန္ႏွစ္စက္တင္ဘာ အေရးအခင္း၌ သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းကပ္လႉဒါန္းခဲ့သျဖင့္ (၁) လနီးပါး ထိန္းသိမ္းခံရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လ၌ နာဂစ္မုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ေရးကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျပည္ပမီဒီယာမ်ားမွ တဆင့္ စစ္အစုိးရကိို ထိထိမိမိ ေ၀ဖန္ ေျပာၾကားခဲ့သျဖင့္ ထပ္မံဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်ျခင္းခံထားရသည္။

တိုးတက္မႈ၏ ေသာ့ခ်က္သည္ ေဒၚစုအား လႊတ္ေပးျခင္းပင္ဟု ဘန္ကီမြန္း ေျပာၾကား

ေဆာ္လမြန္

နယူးေဒလီ။ ။ ျမန္မာအတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအား လႊတ္ေပးျခင္းသည္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြ ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အဓိက ေသာ့ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ကုလ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းက ယမန္ေန႔က ေျပာဆိုလိုက္သည္။ ကုလ အေထြအေထြ ညီလာခံသို႔ တင္သြင္းေသာ ျမန္မာျပည္ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သူ၏ အစီရင္ခံစာ၌ ျမန္မာျပည္၏ အနာဂတ္တြင္ သက္ဆိုင္သူ အားလံုး ပါဝင္ႏိုင္မႈကို ေသခ်ာႏိုင္ေစရန္ နိုင္ငံေရးအရ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးမွလြဲ၍ အျခားနည္းလမ္း မရွိေၾကာင္း ေျပာဆိုရာတြင္ ယခုလို ထည့္သြင္း ေျပာၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။ "ျမန္မာနုိင္ငံသည္ ၎၏ ႏိုင္ငံေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္္မႈတြင္ ႏူးညံ့ေသာလမ္းခြဲတခုသို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ လမ္းစဥ္အျပင္ အျခား စစ္မွန္ေသာနည္းလမ္း မရွိေတာ့ဘဲ၊ ယခုအခ်ိန္သည္ အစိုးရေရာ အတိုက္အခံမ်ားပါ တဦးနွင့္တဦး ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္းရန္ နည္းလမ္းရွာေဖြ၍ တိုင္းျပည္၏ အက်ဳိးအတြက္ အတူတကြ အလုပ္လုပ္ၾကရမည္" ဟု အစီရင္ခံစာက ဆိုသည္။ အစီရင္ခံစာသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔မွ ယခုနွစ္ စက္တင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔အထိ ၾကားကာလအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ အေသစြဲကိုင္ထားမႈ မဟုတ္ဘဲ၊ ကြဲျပားေသာ နည္းလမ္းမ်ားအား ၾကိဳးစားရွာေဖြရန္အတြက္ ျမန္မာစစ္အစိုးရအား ဆက္လက္တိုက္တြန္းထားေသာ္လည္း အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အသိုင္းအဝိုင္း၏ စိုးရိမ္ပူပန္မႈကို မွန္ကန္စြာ မတုံ႔ျပန္ခဲ့သည့္အေပၚ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေဖာ္ျပထားေသးသည္။ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက "ဒီကိစၥမွာေတာ့ ကံမေကာင္းစြာဘဲ နိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ အဆင့္ဆင့္မွာ အားလံုး ပါဝင္လာနိုင္မႈနဲ႔ ယံုၾကည္အားထားရမႈေတြ တိုးတက္လာဖို႕ ကုလသမဂၢရဲ႕ တိက်တဲ့ အၾကံေပးခ်က္ေတြကို စစ္အစိုးရက လက္ခံခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး" ဟု အစီရင္ခံစာထဲတြင္ ထည့္သြင္းေျပာဆိုထားသည္။ အစိုးရသည္ သူ၏ လမ္းျပေျမပံု လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ၾကိဳးစားေနေသာ္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံ၏ နိုင္ငံေရး အေျခအေနမွာ ပိုမိုရႈပ္ေထြးလာကာ စိန္ေခၚမႈမ်ား ပိုမ်ားလာသလို၊ ပို၍ပင္ အကြဲအၿပဲမ်ား ျဖစ္လာနိုင္ျပီး လံုၿခဳံေရးေကာင္စီ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း၏ အာ႐ုံစိုက္ျခင္းသာ ပိုတိုးလာသည္ဟု သူက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိက အတိုက္အခံပါတီ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဥာဏ္ဝင္းက ကုလသမဂၢ၏ အခန္းက႑ကို ၾကိဳဆိုပါေသာ္လည္း စစ္အစုိးရက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္ ကုလ၏ အားထုတ္မႈကို ေသခ်ာေစရန္နွင့္ စစ္အစိုးရက ထိုသို႔ မတုံ႔ျပန္ခဲ့ပါက ေနာက္တမ်ဳိး လုပ္ေဆာင္ရန္ နည္းလမ္းရွိဖို႔လည္း ယခုလုိ တိုက္တြန္းလိုက္သည္။ သူက "ကုလသမဂၢရဲ႕ အခန္းက႑ကို အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္အစိုးရက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွသာ အဲ့ဒါဟာ အက်ဳိးရွိႏိုင္မွာပါ။ ေမွ်ာ္မွန္းထားသလို အဓိပၸာယ္မွန္ကန္တဲ့ တံု႔ျပန္မႈမ်ဳိး မရွိခဲ့ရင္ ကုလသမဂၢအေနနဲ႔ ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ တျခားနည္းတခု လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္" ဟု ေျပာၾကားသည္။ NLD ပါတီအေနနွင့္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ပထမ ေျခလွမ္းအျဖစ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုးကို ျပန္လႊတ္ေပးရန္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းက ေတာင္းဆိုသည္ကိုလည္း ၾကိဳဆိုသည္။ ဦးဥာဏ္၀င္းက "ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလံုးကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ရင္ေတာ့ ဒါဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ စတင္မႈတခုျဖစ္ၿပီး၊ အာဏာပိုင္ေတြ ျပဳလုပ္ေပးမယ့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးဆီ သြားရာမွာ ပထမ ေျခလွမ္းတခုလည္း ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္" ဟု ေျပာၾကားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း NLD သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လအတြင္းက ျမန္မာျပည္သို႔ လာေရာက္ခဲ့ေသာ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ ေနာက္ဆံုးခရီးစဥ္ကို "အက်ဳိးမရွိ" ဟု ေျပာဆိုေဝဖန္လိုက္သည္။ "ကုလသမဂၢဟာ အက်ဳိးရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ဖို႕ လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။ အကန္႕အသတ္ေတြ ရွိေနတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုလသမဂၢဟာ ဒီကန္႔သတ္မႈေတြ ရွိေနေပမယ့္ စစ္အစိုးရကို ေဆြးေႏြးတိုက္တြန္း ဖိအားေပးသင့္တယ္" ဟု ဦးဥာဏ္ဝင္းက ဆုိသည္။ www.mizzimaburmese.com မွ ရယူပါသည္။

ရင္နင့္ဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းမ်ား

ငါတို႔ျပည္သူေတြကို ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးမ်ိဳး ေနာက္ထပ္ မၾကံဳေတြ႕ေစရန္ နအဖ တြင္ လံုးဝတာဝန္ရွိသည္။

13 Oct တြင္ ျဖစ္ပြါးေသာ CNG ကားေပါက္ကြဲမႈမွ ပံုမ်ားျဖစ္ပါသည္။ မႏွစ္ျမိဳ႔ဘြယ္ရာမ်ားပါရွိ ပါသျဖင့္ အသဲငယ္သူမ်ား၊ စိတ္မခိုင္သူမ်ား မၾကည့္ရႈ႕ သင့္ပါ။ ျဖစ္ပြါးစဥ္ကို ေခါင္းစဥ္ကို click ၍ၾကည့္ရႈနိုင္သည္။

တေျဖးေျဖး စစ္ရံုးနဲ႔ နီးေအာင္ လာေနျပီ

နအဖဖိႏွိပ္မွဳမွ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးလြတ္ေျမာက္ရန္ ဘာလုပ္လုပ္ တရားသည္

ကိုနစ္ေနမန္း Blog တြင္ ယခင္ တင္ထားဖူးေသာ post ေလးပါ။ နအဖ ဖိႏွိပ္မႈမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ မည္သည့္နည္းနွင့္မဆို (by all means) လုပ္ေဆာင္ၾကရန္ ထပ္မံ နိုးေဆာ္အပ္ပါသည္။

နအဖ လုပ္ရပ္မ်ား ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းမက်

ဒီမိုကေရစီအေၾကာင္း အနည္းငယ္မွ် ေဖာ္ျပခ်င္သည္။ အရပ္ဖက္စကားျဖင့္ ဖြင့္ဆိုရလွ်င္ ဒီမိုကေရစီ ဆိုသည္မွာ လူအခ်င္းခ်င္း တန္းတူညီမွ်စြာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနထိုင္ ေျပာဆို ျပဴမူႏိုုင္ၾကသည္ ဆိုသည့္ လူအမ်ား၏ ယံုၾကည္အားထား က်င့္သံုးရာမူ ျဖစ္သည္။

ဒီမိုကေရစီ ရွိသျဖင့္ လူတို႔သည္ အမ်ားႏွင့္တန္းတူ လြတ္လပ္စြာ သြားလာေနထိုင္ႏိုင္သည္။ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးႏိုင္သည္။ စာေပေရးသား ထုတ္ေဝႏိုင္သည္။ ေဟာေျပာပို႔ခ် စည္းရံုးႏိုင္သည္။ စီးပြားရွာႏိုင္ သည္။ ဘာသာတရား အားထုတ္ႏိုင္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့စရိုက္ကို ထိန္းသိမ္းျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ ႏိုင္သည္။ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးမ်ား ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရွိသည္။ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ား ခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈကို ခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။

ႏိုင္ငံေရးစကားျဖင့္ ေျပာဆိုရလွ်င္ ဒီမိုကေရစီ ဆိုသည္မွာ ျပည္သူတို႔၏ ယံုၾကည္အားထား က်င့္သံုးရာ မူကို အေျခခံသည့္ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ျဖစ္သည္။ ထိုအစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ား၌ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုက ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ထားသည့္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါဝင္ေနရသည္။ သို႔မဟုတ္ လည္း ျပည္သူမ်ားက တိုက္ရိုက္ ပါဝင္ေနရသည္။

ဒီမိုကေရစီသည္ လူအမ်ားစု၏ သေဘာတူညီမႈ ရွိေနေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္လည္း ျဖစ္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ ခံရသူတို႔၏ သေဘာတူညီမႈအရ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ထားသူတို႔က ကိုယ္စားအုပ္ခ်ဳပ္ေပးရသည္။ ကိုယ္စားျပဳ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ဟုလည္းေခၚသည္။

လူထုက တင္ေျမွာက္ထားေသာ အစိုးရျဖစ္သျဖင့္ လူထုအက်ဳိးစီးပြားကို မလုပ္ေပးႏိုင္ေသာ အစိုးရ ျဖစ္သြားလွ်င္ လူထုက ျဖဳတ္ခ်ပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။

ဒီမိုကေရစီစနစ္တြင္ အစိုးရက အုပ္ခ်ဳပ္ခံျပည္သူအားလံုးတို႔၏ လူ႔အခြင့္အေရးကို အျပည့္အဝ ေလးစား လိုက္နာရံုသာမက ေခတ္ကာလ အေျခအေနအလိုက္ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ားကို ေကာင္းသထက္ ေကာင္း ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေပးရသည့္တာဝန္ရွိသည္။ ထိုတာဝန္ကို မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသာ အစိုးရသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ႏႈတ္ထြက္ေပးရသည္။

ဒီမိုကေရစီ၏ ေနာက္ထပ္ေကာင္းကြက္တခုမွာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈ (Rule of law) ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အစိုးရႏွင့္တကြ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္တို႔က ႏိုင္ငံအတြင္း တစကၠန္႔မလပ္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေနေအာင္ အျပည့္အဝ ထိန္းသိမ္းေပးရန္ တာဝန္ရွိသည္။ ထိုသုိ႔ျဖစ္ေနေအာင္လည္း လူထုက ေထာက္ခံ အတည္ျပဳထားေသာ ခိုင္မာသည့္ ႏိုင္ငံဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို လက္ေတြ႔ အသံုးခ်ႏိုင္ ခြင့္က ရွိေနရသည္။

“တရားဥပေဒ အထက္တြင္ မည္သူမွ် မရွိ” ဆိုသည္မွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ အမွန္တကယ္ ထြန္းကားေသာ ႏိုင္ငံတို႔တြင္သာ ရွိသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ျပည္သူတို႔အတြက္ အလြန္ အားထားရသည့္ အကာအကြယ္ ျဖစ္သည္။

ျပည္သူတို႔သည္ ႏိုင္ငံဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ေဘာင္အတြင္း၌ လြတ္လပ္စြာ ေနႏိုင္ၾကသည္။ ထိုေဘာင္အတြင္း ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး မည္သည့္အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းကမွ် တရားလက္လြတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေစခိုင္း၍ မရႏိုင္။ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္၍ မရႏိုင္။ တရားမဲ့ ျပဳက်င့္သူမွန္သမွ် တရားဥပေဒက မ်က္ကြယ္ျပဳရိုး မရွိ။ ႏိုင္ငံ့အႀကီးအကဲ ေခါင္းေဆာင္မွအစ မည္သူမဆို ႏိုင္ငံဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ေဖာက္ဖ်က္ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးသည္မွာ ဒီမိုကေရစီေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

တရားသူႀကီးမ်ားသည္ မည္သူ႔မ်က္ႏွာမွ် မၾကည့္ပဲ လြတ္လပ္စြာ တရားစီရင္ႏိုင္ၾကသည္။ သူတို႔၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားအတြက္ အလုပ္ရာထူးမ်ားကို ထိခိုက္ေစျခင္းမရွိပဲ အာမခံထားသည္။ တရားသူႀကီး ခ်ဳပ္၊ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္၊ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ အစရွိသည့္ တရားဥပေဒေရးရာတြင္ အျမင့္ဆံုးသူတို႔အား မည္သူကပင္ခန္႔ခန္႔၊ ျပည္သူတို႔ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ထားသည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ (ပါလီမန္)က သေဘာတူမွ အတည္ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ျပည္သူတို႔၏ သေဘာတူညီမႈျဖင့္ တရားမွ်တစြာ စီရင္ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံ၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ သံုးရပ္ျဖစ္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရးတို႔တြင္ မည္သည့္က႑မဆို ဒီမိုကေရစီ မူေဘာင္ႏွင့္ အနည္းငယ္မွ်ပင္ မလြတ္ကင္းေစပဲ ရွိေနေစရသည္။ ထိုအာဏာသံုးရပ္အျပင္ စတုတၳမ႑ိဳင္ဟု တင္စားရသည့္ မီဒီယာကိုလည္း လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္အဝ ေပးထားသည္။

လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မည္သည့္ေနရာကို မည္သည့္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ ဤသို႔ေသာ ဒီမိုကေရစီကို တည္ေဆာက္ေပးေနသည့္ အစပ်ဳိး လုပ္ငန္းမ်ားကိုပင္ မေတြ႔ရႏိုင္ေသးပဲ ျဖစ္ေနသည္။

လြတ္လပ္၍ သမာသမတ္ ရွိေသာ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ေပါင္း (၂ဝ)အတြင္း နအဖ အာဏာပိုင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အဓိကလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားမွ အေရးပါသည့္ ေအာက္ပါ (၅)ခ်က္ကို ၾကည့္ပါ။

1. ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ျပည္သူတို႔က ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းက်စြာ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ ထားေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ (ပါလီမန္)ကို ေခၚယူ၍ အစိုးရ မဖြဲ႔စည္းႏိုင္ေအာင္ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ထားသည္။
2. အဆိုပါ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအား ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဆာင္ခြင့္မ်ားကို တင္းၾကပ္စြာ ၿဖိဳခြဲ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္။
3. အဆိုပါ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို မပါဝင္ေစပဲ ႏိုင္ငံဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို (၁၄)ႏွစ္ၾကာေအာင္ နအဖက သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ အတင္းအဓမၼ ေရးဆြဲေနခဲ့သည္။
4. ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ မသမာေသာ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ ႏိုင္ငံလံုးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပကာ အဆိုပါ အေျခခံ ဥပေဒမူၾကမ္းကို ျပည္သူတို႔အား အတင္းအဓမၼ ေထာက္ခံေစခဲ့သည္။
5. လူထုက ေထာက္ခံသည္ဟု နအဖက တဖက္သပ္ ေၾကညာထားသည့္ ႏိုင္ငံဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒျဖင့္ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္၌ (ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား) ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပ၍ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူကာ အစိုးရဖြဲ႔မည္၊ စစ္အစိုးရက အရပ္ဖက္သို႔ အာဏာလႊဲ ေျပာင္းေပးမည္ဟု နအဖကပင္ ေၾကညာထားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီကို ေဖာ္ေဆာင္ပါမည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက ကမာၻသိ ေၾကညာ ေနေသာ္လည္း သူဦးေဆာင္ေသာ နအဖ စစ္အစိုးရမွ လက္ေတြ႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မ်ားမွာ ဒီမိုကေရစီ၏ အေျခခံမူမ်ားႏွင့္ လံုးလံုးကြဲျပားလ်က္ ရွိေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

လြင္ေအာင္စိုး

ေရြျပည္သာမွာ ဗံုးကြဲ တစ္ဦးေသ

ရန္ကုန္မွာ စေန တနဂၤေႏြ ဗံုး (၂) လံုးေပါက္ကြဲ၊ လူ (၁) ဦးေသ

ဒါ ဒုတိယဗံုးပါဗ်ာ ။ ပထမဗံုးက စေနေန႔ ည ၇ နာရီ ၂၀ မိနစ္ခန္႔က ေဘာက္ေထာ္ျမိဳ့နယ္ တပ္မေတာ္ မွတ္တမ္း႐ံုးေရွ့ လဟာျပင္ ေဘာလုံးကြင္းအတြင္း မွာ ေပါက္ကြဲမႈ ခဲ့ျပီး လူ အေသအေပ်ာက္မရွိ ဟုသိရပါတယ္။. ဒုတိယ အၾကိမ္ ကေတာ့ ေရႊျပည္သာ မွာ တနဂၤေနြေန ့ညေန ၅း ၃၀ ခန္ ့ကေပါက္ကြဲျပီး လူတဦး ေသတယ္ဆိုပါတယ္.။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္ လူေနရပ္ကြက္အတြင္း၌ ယမန္ေန႔ ညေန (၅) နာရီခြဲခန္႔က ဗံုး (၁) လံုး ေပါက္ကြဲၿပီး လူ (၁) ဦး ေသဆံုးသြားေၾကာင္း ေျမာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ တာ၀န္က်ရဲအရာရွိတဦးက အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။

ေရႊျပည္သာၿမိဳ ့နယ္ (၁၈) ရပ္ကြက္ ေရျပာလမ္းသြယ္ အိမ္အမွတ္ ၂၉၈ (က) အတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ အိမ္ရွင္ အဘ ဦးျမအုန္း၏ သား အသက္ (၃၅) ႏွစ္အရြယ္ ကတံုး (ခ) သက္ဦး၀င္း ဗိုက္ေပါက္ ေသဆံုးသြားသည္ဟု ရဲကေျပာသည္္။

အဆိုပါအိမ္၌ သားအဖ (၂) ဦးသာ ေနထိုင္ၿပီး ဖခင္ တရားစခန္းသြားေနစဥ္ ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ အိမ္ေရွ႕အဖီ အမိုးသြပ္မ်ားပါ ပြင့္ထြက္သြားေၾကာင္းႏွင့္ ထိုအိမ္၌ပင္ ေနာက္ထပ္ဗံုး (၃) လံုး ကို အာဏာပိုင္မ်ားက ထပ္မံရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ေရႊျပည္သာ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမွ ဒု-ရဲအုပ္တဦးက “ဒီလိုေပါက္ကြဲမႈဟာ အိမ္ထဲမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေရာ၊ ေနာက္ထပ္ ဗံုးေတြေတြ႔တဲ့အတြက္ေရာ ဒီလူဟာ ေဖာက္ခြဲေရးသမား ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို ့သံုးသပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းစံု ကိုေတာ့ စံုစမ္းေနဆဲပါ” ဟု ေျပာၾကားသည္။

အလားတူ စေနေန႔ ည (၇) နာရီ မိနစ္ (၅၀) ခန္႔ ကလည္း ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ ေဘာက္ေထာ္ရွိ တပ္မေတာ္မွတ္တမ္း ႐ံုးေရွ႕ ေဘာလံုးကြင္းအတြင္း၌ ဗံုး (၁) လံုး ေပါက္ကြဲခဲ့ၿပီး လူထိခိုက္ဒဏ္ရာရမႈမရွိေၾကာင္း ရန္ကင္းၿမိဳ ့နယ္ ႀကံ့ဖြံ႔႐ံုးမွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။ ထိုေနရာ၌ပင္ ေနာက္ထပ္ဗံုး (၁) လံုးကိုေတြ႕ရွိၿပီး မေပါက္ကြဲမီ တားျမစ္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ လပိုင္းအတြင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ အေသးစားဗံုးေပါက္ကြဲမႈမ်ားႏွင့္ မေတာ္တဆေပါက္ကြဲမႈမ်ား မၾကာခဏ ဆိုသလို ျဖစ္ပြားေနၿပီး ေသဆံုးဒဏ္ရာရွိမႈမ်ားလည္း ဆက္တိုက္ ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္အတြင္း၌ တိုက္ႀကီး-ရန္ကုန္ ေျပးဆဲြသည့္ ခရီးသည္တင္ယာဥ္ ဂတ္စ္အုိးေပါက္ကဲြခဲ့ၿပီး လူ (၇) ေသဆံုးရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္လ (၂၅) ရက္လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ခမ္းမအနီး မဟာဗႏၶဳလ ပန္းၿခံေရွ႕ ကားမွတ္ တိုင္၌ ဗုံးတလုံးေပါက္ကဲြၿပီး လူတခ်ဳိ႕ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရခဲ့သည္။

ဗံုးကြဲမႈအမ်ားအျပားအနက္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇူလိုင္လက ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ေရႊျပည္သာႀကံ႕ဖြံ႕႐ံုးေပါက္ကြဲမႈကိုသာ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၀င္မ်ား၏ လက္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟု စစ္အစိုးရက စြပ္စြဲကာ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး အျခားဗံုးေပါက္ကြဲမႈ အမ်ားစုမွာ တရားခံကို ဖမ္းဆီးႏိုင္ျခင္းမရွိေသးဘဲ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၏ လက္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟုသာ စစ္အစိုးရက စြပ္စြဲေလ့ရွိသည္။

NEJ / ၂၀ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၈

Small bomb explodes near football field in Yangon

YANGON, Oct 18, 2008 (AFP) - A small bomb exploded near a football field in northeast Yangon late Saturday, a Myanmar police official said, causing minor damage but no injuries.
"No one was hurt or killed in the bomb blast," said a police official who did not want to be named as he was not authorised to talk to the media.

The blast hit at about 8:00 pm (1330 GMT), and police immediately sealed off the area, an AFP correspondent on the scene said.

Saturday's incident follows four blasts last month, one of which killed two people and wounded 10 at a video cafe also northeast of Yangon.

Myanmar's junta has in the past blamed similar explosions on armed exile groups or ethnic rebels who have been battling the military rulers for decades.

State-run media has also begun blaming blasts on democracy activists, accusing two members of detained opposition leader Aung San Suu Kyi's National League for Democracy (NLD) of bombing pro-government offices in July.

အထိန္းအသိမ္း ထပ္မံခံေနရေသာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊ ျပည္သူလူထု ေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၏ ေမြးေန ့အား အထူးေလးစားစြာ ဂုဏ္ျပဳပါသည္။

ကိုမင္းကိုႏိုင္၏ ေမြးေန ့ - ေအာက္တိုဘာလ (၁၈) ရက္ေန ့။













ကိုမင္းကိုႏိုင္၏ ကိုယ္ေရးအထၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း။

ကိုမင္းကိုႏိုင္ဟာ နာမည္ရင္း ျဖစ္တဲ့ ေပၚဦးထြန္း အမည္နဲ ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မတိုင္ခင္က သႀကၤန္သံခ်ပ္အဖြဲ ့ျဖစ္တဲ့ “ဆိတ္ပါးစပ္နဲ ့နတ္မ်က္စိ” ဆိုတဲ့ သံခ်ပ္အဖြဲ ့မွာ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။

နာမည္ေက်ာ္ႀကားတဲ့ “ဆိတ္ပါးစပ္နဲ ့နတ္မ်က္စိ” ဆိုတဲ့ သံခ်ပ္အဖြဲ ့ဟာ ေန၀င္း ဦးေဆာင္တဲ့ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္ မဆလပါတီနဲ ့ လက္ေအာက္ဘက္ေတာ္သားမ်ားရဲ ့ ညံ့ဖ်င္းလွတဲ့ အုပ္ခ်ဴပ္မွဳ ယႏၱယားနဲ ့ လဘ္ေပးလဘ္ယူမွဳကိစၥေတြကို အထူးေ၀ဖန္ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ ျပည္သူလူထု ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ အားေပးခဲ့တဲ့ သံခ်ပ္အဖြဲ ့တစ္ဖြဲ ့ ျဖစ္ပါတယ္။
























ကိုမင္းကိုႏိုင္မွ ေဖၚက်ဴးေသာ လက္ေတြ ့ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ အေႀကာင္း။

Happy Birthday Ko Min Ko Naing

Min Ko Naing is the leader of the ABFSU, All Burma Federation of Student Unions. Since the Burmese uprising in 1988 he has been one of the leaders of the democracy movement in Burma, and he has been in prison aprox. 17 years because of this. The prominent student leader was again arrested in August 2007, and remain in prison today.

Between January 2007 and August 2007, Min Ko Naing was free. He then set up the 88 Generation group together with other leaders from the democracy movement.

Because of his time spent in isolation cell, Min Ko Naing har severe trouble with his hearing. The student leader also suffers from a bad eye infection in prison.

ကိုမင္းကိုႏိုင္၏ ဓါတ္ပုံမ်ားကို ေအာက္ပါ link မွတဆင့္သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈ႕နိုင္ပါသည္။

http://picasaweb.google.com.au/niknayman.niknayman/MinKoNaing#5258062839142201810

ကိုမင္းကိုနိုင္ ရဲ႕ မိန္႔ခြန္း